Chapter 22: Part 1 Flashcards
Wat wordt cardiac cycles (hartcyclus) genoemd?
De opeenvolging van mechanische en elektrische gebeurtenissen die zich bij elke hartslag herhaalt, wordt de hartcyclus genoemd.
Wat is reciprocal of the heart rate?
De duur van de hartcyclus
Hoe bereken je de duration (s/beat) van heart beat?
60 (s/min) / heart rate (beats per min)
Onder normale omstandigheden, wat bepaald de duur van de hartcyclus?
Onder normale omstandigheden bepaalt de elektrische pacemaker in de sinoatriale knoop de duur van de hartcyclus, en de elektrische eigenschappen van het hartgeleidingssysteem en de hartspiercellen bepalen de relatieve duur van contractie en relaxatie.
Leg de cardiac atria (boezem) uit.
Het zijn twee soort kleine kamers. In de rechter boezem komt zuurstofarm systemic venous bloed uit de superior en inferior vena cava. In de linker boezem komt er zuurstofrijk bloed uit de longen van de pulmonary circulation. In principe zijn dit passieve reservoirs, maar ze contracteren wel een klein beetje –> verbetert de vulling van de ventrikels en de hartoutput in geringe mate.
Hoezo is de contractie van atria toch wel belangrijk en bij wie kan je dat zien en wat zijn de gevolgen?
- Duidelijk bij patiënten die atriumfibrilleren ontwikkelen, een ritmestoornis die geassocieerd wordt met het verlies van deze atriale “kick”. Bij boezemfibrilleren voorkomt chaotische elektrische activiteit, waarbij de boezems worden gebombardeerd met wel 500 impulsen per minuut uit alle richtingen, de gecoördineerde actie van de hartspiervezels in de boezems die nodig is voor gecoördineerde samentrekking van de boezems.
- Als de patiënt echter al een aangetast myocard heeft (bijv. door ischemische hartziekte ( heart problems caused by narrowed heart (coronary) arteries that supply blood to the heart muscle.), langdurige hypertensie (hoge bloeddruk
) of mitralisstenose (the narrowing of the mitral valve, which is the heart valve that controls the flow of blood from the heart’s left atrium to the left ventricle)), of als de patiënt verzwakt is door disfunctie van andere organen (bijv, chronisch emfyseem), kan het verlies van de atriale contractie de hartoutput nog verder verlagen, net genoeg om de patiënt in een bloeiend congestief hartfalen of zelfs shock (d.w.z. een arteriële druk die zo laag is dat de perfusie van perifere weefsels in gevaar komt) te brengen.
Iemand die verder gezond is en alleen atrial fibrillation hebben, wat voor risks kunnen ze oplopen? En wat is belangrijk voor hun?
- High risk for development of atrial thrombosis and thus possibly cerebral embolism and stroke.
- Bij patiënten met een aangetast myocard kan een chemische of elektrische cardioversie noodzakelijk zijn.
Hoe heten de inlet valves van de ventricles en explain wat ze doen?
- De valves heten atrioventricular valves (AV), de valve tussen de rechter atrium en ventricle = tricuspid valve en de valve aan de linker kant heet mitral valve of soms ook wel bicuspid valve genoemd.
- Deze valves zorgen ervoor dat het bloed maar in 1 richting kan stromen.
Hoe heten de outlet valves van de ventricles en explain wat ze doen?
- Semilunar kleppen/ semilunar valves worden ze genoemd. Je hebt er twee, pulmonary valve (bevindt zich tussen de rechter ventricle en pulmonary trunk, en je hebt aortic valve, bevindt zich tussen de linker ventricle en aorta.
- Ze hebben beiden drie cusps
- Zorgen dr voor dat het bloed in 1 richting gaat.
Wanneer openen en closen de cardiac valves?
Hartkleppen openen passief wanneer de stroomopwaartse druk hoger is dan de stroomneerwaartse druk. Ze sluiten passief wanneer de stroomafwaartse druk hoger is dan de stroomopwaartse druk.
Hoe kan je de movement van de leaflets meten?
The movement of the valve leaflets can be detected by echocardiography; their closure makes heart sounds that can be heard with a stethoscope.
Wat kan een stethoscoop detecteren?
De stethoscoop kan ook lekken in de kleppen detecteren waardoor bloedstralen terug kunnen stromen over de klepopening (regurgitatie), evenals stenotische laesies die de klepopening vernauwen, waardoor het bloed door een nauwere ruimte moet stromen (stenose). Tijdens bepaalde delen van de hartcyclus maakt bloed dat door regurgiterende of stenotische laesies (regurgitant or stenotic) stroomt karakteristieke geluiden die geruis (murmurs) worden genoemd.
Hoeveel fases heeft de hartcyclus als je puur alleen maar kijkt vanuit het oogpunt van de hartkamers en de positie van hun kleppen? En wat zijn die fases?
Minimum 4 fases:
- Instroomfase. De inlaatklep is open en de uitlaatklep is gesloten.
- Isovolumetrische contractie. Beide kleppen zijn gesloten, zonder bloedstroom.
- Uitstroomfase. De uitlaatklep is open en de inlaatklep is gesloten.
- Isovolumetrische relaxatie. Beide kleppen zijn gesloten, zonder bloedstroom.
Hoe kan je de fases vanuit ventricular en valves view verdelen?
Het is gebruikelijk om deze fasen in twee delen op te splitsen. Systole omvat fase 2 en 3, wanneer de ventrikels samentrekken, terwijl diastole fase 4 en 1 omvat, wanneer de ventrikels ontspannen.
Hoelang duurt de systole en diastole bij iemand met een heart rate van 75 beats/min? Wat gebeurd en dan bij een hogere heartbeat?
At a heart rate of 75 beats/min (cycle duration = 800 ms), systole occupies ~300 ms, and diastole ~500 ms. With increasing heart rate—and thus decreasing cycle length—diastole shortens relatively more than systole does.
Wat geven de 4 verticale lijnen in figuur 22-1 aan?
De vier verticale lijnen geven de timing aan van de vier klepgebeurtenissen die elk van de vier eerder gedefinieerde fasen beëindigen:
- Het sluiten van de AV-klep beëindigt fase 1.
- Semilunaire klepopening beëindigt fase 2.
- Het sluiten van de semilunaire klep eindigt fase 3.
- AV-klepopening beëindigt fase 4.
Zijn de fases in de rechter en linker hart hetzelfde?
Ja/nee, de vorm van de drukcurven voor het rechterhart en het linkerhart zijn vrijwel gelijk, behalve dat de drukken rechts een verkleinde versie zijn van die links.
Waar begint de tracings in figuur 22-1?
De tracings beginnen in het midden van fase 1; dat is de periode van verminderde vulling tegen het einde van de diastole, diastase genoemd (van het Griekse dia [uit elkaar] + histanai [staan]).
Waarom is de volumeveranderingen in de linkerventrikel precies hetzelfde zijn als die in de rechterventrikel?
Omdat de cardiale output van het rechter- en linkerhart vrijwel identiek is.
Leg Diastasis Period (Middle of Phase 1) uit.
Tijdens de diastase is de mitralisklep open, maar stroomt er weinig bloed van het linkeratrium naar de linkerhartkamer; het ventrikelvolume neemt langzaam toe en nadert een plateau. De druk in zowel de linkerboezem als de linkerhartkamer stijgt langzaam, aangedreven door de druk in de longaders, die slechts iets hoger is. De boezemdruk is gelijk aan - en ligt slechts iets boven - de ventrikeldruk omdat de mitralisklep wijd open staat en de stroming tussen de twee kamers minimaal is. De P-golf van het elektrocardiogram, die overeenkomt met atriale excitatie, treedt op aan het einde van deze fase.
Leg Atrial Contraction (End of Phase 1) uit.
Onmiddellijk na de P-golf volgt de atriale contractie, die ervoor zorgt dat een variabele hoeveelheid bloed de linkerhartkamer binnenstroomt. Bij een persoon in rust brengt de atriale contractie een hoeveelheid bloed in de linkerhartkamer die <20% van het daaropvolgende slagvolume en vaak slechts een paar procent uitmaakt. Tijdens zware inspanning kan dit percentage oplopen tot 40%. Atriale contractie veroorzaakt een lichte stijging van de intra-atriale druk en een vergelijkbare stijging van de ventrikeldruk en het ventriculaire volume. Gedurende deze hele periode daalt de aortadruk omdat het bloed naar de periferie stroomt.
Leg Isovolumetric Contraction (Phase 2) uit.
Wanneer de ventrikels beginnen te depolariseren, zoals blijkt uit het QRS-complex op het ECG, begint de systole. De ventrikels trekken samen en al snel is de druk in de linker ventrikel hoger dan die in het linker atrium. Als gevolg hiervan sluit de mitralisklep. De aortaklep is al die tijd gesloten geweest. De linker hartkamer trekt dus samen met zowel de mitralisklep als de aortaklep gesloten. Omdat het bloed geen kant op kan, is het resultaat een isovolumetrische samentrekking die ervoor zorgt dat de druk in de linkerhartkamer snel stijgt en uiteindelijk hoger wordt dan de druk in de aorta, waardoor de aortaklep opent.
Leg Ejection or Outflow (Phase 3) uit.
Als de aortaklep zich opent, begint de ejectiefase. Tijdens het eerste deel van de snelle ejectiefase 3 blijft de ventrikeldruk stijgen, op de voet gevolgd door een snelle stijging van de aortadruk, die aanvankelijk iets minder is. Deze snelle drukstijgingen gaan gepaard met een plotselinge vermindering van het ventriculaire volume, omdat het bloed naar de aorta stroomt. De aortadruk blijft stijgen en overstijgt uiteindelijk de ventrikeldruk, net voordat zowel de aortadruk als de ventrikeldruk beginnen te dalen. Ondanks de omkering van de drukgradiënt over de aortaklep knappen de cuspen van de aortaklep niet onmiddellijk dicht vanwege de traagheid van de bloedstroom, N22-2 die aanzienlijke kinetische energie aan het bloed verleent. Tijdens het laatste deel van fase 3 - verminderde uitwerping - wordt de afname van het ventriculaire volume minder snel, en zowel de ventriculaire als de aortadruk nemen af. Tijdens de gehele ejectiefase stroomt ongeveer 70 mL bloed in de aorta, waardoor ongeveer 50 mL achterblijft in het ventrikel.
Leg Isovolumetric Relaxation (Phase 4) uit.
Laat in de ejectiefase daalt de bloedstroom over de aortaklep tot extreem lage waarden, totdat deze feitelijk de richting omkeert (d.w.z. retrograde of negatieve stroming). Op dit punt sluit de aortaklep, wat het begin van de diastole definieert. Wanneer de bloedstroom in de aorta weer kortstondig positief wordt (d.w.z. voorwaarts), is er een kleine opwaartse afbuiging in het aortadrukspoor. Het resultaat is de dicrotische kerf (dicrotic notch) (van het Griekse dikrotos [dubbele slag]), of incisura, en de daaropvolgende dicrotische golf, die de over het algemeen neerwaartse trend van de aortadruk onderbreekt. Omdat zowel de aortaklep als de mitralisklep gesloten zijn en er geen bloed in de linkerhartkamer kan komen, is dit de periode van isovolumetrische ontspanning. De druk in de linkerhartkamer daalt snel.
Leg Rapid Ventricular Filling Period (Beginning of Phase 1) uit.
- Wanneer de ventrikeldruk lager wordt dan die in het linkeratrium, gaat de mitralisklep open. Onmiddellijk na het openen van de mitralisklep begint het linker ventrikelvolume snel toe te nemen. Tijdens deze periode van snel vullen van de ventrikel ontwikkelen de linker atriumdruk en de ventrikeldruk zich parallel omdat de mitralisklep wijd open is. Er volgt een periode van relatief minder vulling, de periode van diastase waarmee we onze discussie begonnen. De diastole omvat dus zowel de snelle ventrikelvulperiode als de diastase. Zoals al eerder opgemerkt, neemt de lengte van de diastole af bij een verhoogde hartslag. Deze afname gaat eerst ten koste van de periode van langzamere ventrikelvulling (d.w.z. diastase).
- Tijdens het snelle vullen van de ventrikels blijft de aortaklep gesloten. Omdat het bloed naar de periferie blijft stromen, als gevolg van de terugslag van de elastische wand van de aorta, daalt de aortadruk. Deze daling gaat door tijdens de diastase.
Wat moet er gebeuren met Ohms law als de druk en flow fluctueert?
de eenvoudige wet van Ohm-achtige relatie Δ P = F - R vervangen worden door Δ P = F - Z, waarbij Z een complexe mechanische impedantie (the effective resistance of an electric circuit or component to alternating current, arising from the combined effects of ohmic resistance and reactance) is.
Wat gebeurd er met de aortic valve wanneer de drukcurven voor de linker hartkamer (blauwe curve) en de aorta (rode curve) elkaar in het midden van de uitwerpingsfase kruisen?
De aortaklep sluit op dat moment niet, ondanks de schijnbare omkering van de drukgradiënt. Zelfs nadat de schijnbare drukgradiënt net voorbij de piek van de uitademing omkeert, blijft de bloedstroom positief gedurende de rest van de uitademingsfase.
Wat is een goed voorbeeld waar de stromingsdynamica voornamelijk inertiaal van aard is? En leg uit wat het is.
- De bloedstroom in de aorta.
- Tijdens de ejectie ontvangt de aorta het volledige slagvolume van de linkerventrikel met een hoge lineaire snelheid. De kinetische energie ( mv 2 ) is dus groot, omdat de aortastroom een grote massa bloed (m) met een hoge snelheid (v) vervoert.
- De compliantieterm (meestal radiale compliantie) binnen de complexe impedantie van de aorta is niet zo belangrijk omdat axiale stroming veel belangrijker is dan radiale stroming.
- Tenslotte is de viskeuze-weerstandsterm binnen de complexe impedantie van de aorta minimaal omdat de straal van de aorta groot is en de weerstand omgekeerd evenredig is met r 4 (zie Vergelijking 17-11 ). In de aorta wordt de traagheidsimpedantie dus de belangrijkste determinant van de totale impedantie Z.
Waardoor wordt de dominantie van de traagheidsimpedantie geïllustreerd?
Door de bevinding dat de aortaklep niet sluit ondanks een omkering van de drukgradiënt tussen de linkerventrikel en de aortaboog zoals geregistreerd door verblijfskatheters met zijopeningen.
Hoezo is er geen schending van het principe dat Δ P = F - Z?
Zoals getoond in afbeelding 17-11 houdt de meting van de “zijdelingse druk” geen rekening met het kinetisch momentum (d.w.z. de Bernouilli-krachten) langs de as van de bloedstroom. Als we de traagheidscomponent hadden meegenomen in onze meting van Δ P - door de druk te meten met katheters die stroomopwaarts gericht zijn, zoals de bovenste katheter in Afbeelding 17-11 laat zien - zouden we geen omkering van de druk waarnemen. Er is dus geen schending van het principe dat Δ P = F - Z, wat betekent dat het bloed nog steeds langs een energiegradiënt stroomt.
