Íslenska Flashcards
Greindu sagnorð
Segja til um hvað við gerum,
Setja að fyrir framan,
Nútíð og þátíð,
T.d. að hoppa, að synda, að gráta, að vera
Persónu og tala sagnorða
Persónulegar sagnir taka með sér fallorð í nefnifalli. Þær standa ýmist í 1., 2. eða 3. persónu, eintölu eða fleirtölu eftir því hvert fullorðið er.
Eintala
- p. Ég
- p. Þú
- p. Hann, hún, það
Fleirtala
- p. Við
- p. Þið
- p. Þeir, þær, þau
Nafnháttur sagnorða
Nafnháttur í sagnorði er að.
Nafnháttur hjálpar okkur að finna sagnorðið
Tíðir sagnorða
Nútíð Þátíð Framtíð Núliðin tíð Þáliðin tíð
Hann montaði sig mikið af eigin ágæti. Honum þótti engin eins góður og hann
Svara í nútíð
Hann montar sig mikið af eigin ágæti. Honum þikir engin eins góður og hann.
Nafnorð (no.)
Bæta við sig greinni
Fallbeygjast
Hann, hun, það
Lýsingarorð (lo.)
Stigbreytast
Fornafn (fn.)
H
Töluorð (to.)
Eins og
Einn og fyrsti
Tveir og annar
Greinir (gr.)
Hinn
Smáorð (obeygjanleg orð)
Uh., uhm., fs., st., ao.
Upphrópanir (uh.)
Ha, hó, hæ, jæja, jamm, nei, sei, uss, þei, æ, halló, ja, á,
Nafnháttarmerki (nhm.)
Það er bara eitt orð og það er að