Week 1 Flashcards
Wat is de kern van het strafrecht?
regelen wie straf kan krijgen en waarvoor.
De Staat in het strafrecht
De Staat heeft het monopolie op straffen > als een burger een strafbaar feit pleegt, moet hij verantwoording afleggen aan de overheid, die hem namens de samenleving straf kan opleggen
Afdeling bestuursrecht (awb)
Afdeling bestuursrecht (awb) regelt ook sommige strafrechtelijke gedragingen, voornamelijk verkeersdelicten
Vanuit welke 2 manieren kan het strafrecht worden bestudeerd?
- Vanuit het recht
- Vanuit criminologie:
-Perspectief van slachtoffer en nabestaanden;
-Perspectief van de verdachte en dader;
-Perspectief van de overheid.
Vanuit welke kant wordt het strafrecht altijd bekeken?
Vanuit een democratische rechtsstaat
Vrouwe Justitia; zwaard, weegschaal en blinddoek
Vrouwe Justitia:
- zwaard (geweldsmonopolie van de overheid en de bestraffing),
- weegschaal (belangen afwegen),
- blinddoek (iedereen gelijk behandelen).
Normeren
Het strafrecht normeert het gedrag van de burgers en van de overheid (door het uitvaardigen van wetten op strafbare feiten), het strafrecht wordt ook zelf genormeerd (stelt niet alleen regels, het Europees Hof komt met regels waar het recht zich aan moet houden, bijv. recht op een eerlijk proces).
Officier van Justitie
vertegenwoordiger van het staatsorgaan dat belast is met de vervolging van verdachten (openbaar ministerie)
> Kan een verdachte dagvaarden, waardoor deze voor zijn daden verantwoording moet afleggen ten overstaan van een rechter
> Krijgt het strafbare feit te horen van de politie
Eigenrichting
als burger het recht in eigen handen nemen > verboden
Twee doelen opleggen van een straf
- Vergelding
Het kwaad dat de dader van een strafbaar feit veroorzaakt bij het slachtoffer of aan de maatschappij als geheel, wordt door het opleggen van straf in de eerste plaats vergolden door leedtoevoeging.
> Kan zorgen voor morele genoegdoening: de dader heeft kwaad afgeroepen over de samenleving en daarom roept de samenleving kwaad af over hem - Preventie
Het opleggen van straf zou er toe moeten leiden dat minder mensen strafbare feiten plegen.
> Speciale preventie: het voorkomen, of ontmoedigen, dat de gestrafte wederom in de fout gaat.
> Generale preventie: het afschrikken van anderen dan de gestrafte uit het feit dat er voor het plegen van een strafbaar feit straf opgelegd kan worden.
3 deelgebieden van het strafrecht
- Materieel strafrecht:
Bepaalt welk gedrag niet toegestaan is en welke personen daarvoor kunnen worden gestraft (strafbare feiten en de regels ter aansprakelijkheid).
> Strafbepalingen (diefstal), uitsluiting van strafbaarheid (noodweer), uitbreiding van strafbaarheid (medeplichtigheid)
> Voornamelijk in het Wetboek van Strafrecht - Formeel strafrecht/strafprocesrecht/strafvordering:
Welke regels moeten worden gevolgd wanneer een norm van het materiële strafrecht is overtreden (gaat over de bevoegdheden om procedures te doen).
> Voornamelijk in het Wetboek van Strafvordering
> Bijv. bevoegdheden van de politie, duur van voorlopige hechtenis, instellen van hoger beroep - Strafrechtelijk sanctierecht:
Betrekking op de voorwaarden waaronder bepaalde straffen mogen worden opgelegd en ten uitvoer gelegd (welke straffen we kennen en hoe ze uitgevoerd worden).
> Zowel in Wetboek van Strafrecht als Wetboek van Strafvordering
> Bijv. wanneer taakstraf mag worden opgelegd
4 bronnen van het strafrecht
- Verdragen
- EU-recht
- Wetgeving
- Rechtspraak
Commune strafrecht
het strafrecht dat in de wetboeken is opgenomen (wetboek van strafrecht en strafvordering)
Bijzonder strafrecht
al het strafrecht buiten de wetboeken, zowel voor strafrecht als strafvordering (wegensverkeerswet, Opiumwet, APV’s)
> Wetten in formele zin
In welk boek zijn misdrijven en in welke overtredingen te vinden?
Misdrijf: Boek 2 Wetboek Sr
Overtreding: Boek 3 Wetboek Sr
Algemene leerstukken
Zijn van toepassing op alle delicten die in het Wetboek van Strafrecht strafbaar zijn gesteld en in beginsel ook op alle delicten die in de bijzondere strafwetten zijn opgenomen
Strafbepalingen
Omschrijvingen van gedrag dat strafbaar is, met daarbij een aanduiding van de maximale straffen die mogen worden opgelegd.
> Onderverdeeld in misdrijven en overtredingen
Rechtsmiddel
een middel om de beslissing aan te vechten bij een hogere instantie
Verschil internationaal en supranationaalrecht
Internationaal recht: recht dat tussen staten geldt
Supranationaalrechtelijk: regels die een internationale organisatie oplegt, waar de lidstaten bij die organisatie zich aan moeten houden
Door wat wordt aangegeven welk gedrag strafbaar is?
Welk gedrag strafbaar is wordt in de eerste plaats aangegeven door de wet, de inhoud van die wettelijke verbodsbepalingen wordt soms verder ingevuld door de rechtspraak.
Uit welke 3 onderdelen bestaat strafbepaling in de meest volledige vorm?
- Delictsomschrijving: welke ongewenste gedraging de wetgever strafbaar heeft willen stellen
- Sanctienorm (strafbedreiging): omschrijving van de straffen die maximaal voor het vervullen van de delictsomschrijving kan worden opgelegd
- Kwalificatie-aanduiding: hoe het gedrag in juridisch opzicht moet worden benoemd
> In het Wetboek van Strafrecht staan delictsomschrijving en sanctienorm bij elkaar. In het bijzonder strafrecht is dit gescheiden.
Wat is de inhoud van een strafbaar feit in materieelstrafrechtelijke zin?
Een strafbaar feit is een menselijke gedraging die valt binnen de grenzen van een wettelijke delictsomschrijving, die wederrechtelijk is en aan schuld te wijten.
Vierlagenmodel
- Menselijke gedraging (MG);
- Wettelijke delictsomschrijving (DO) > ook uitbreidingen inbegrepen: poging, voorbereiding, deelneming;
- Wederrechtelijkheid (W);
- Schuld (als verwijtbaarheid) (V).
Menselijke gedraging
- Gedraging verricht door een mens, zowel natuurlijke personen als rechtspersonen (BV, stichting, gemeente)
- Wanneer iemand door middel van een gedraging geheel of gedeeltelijk uitvoering geeft aan voornemens, zowel actief optreden als het nalaten om actief op te treden
- Gedraging kan ook een toestand betreffen: in bezit hebben, aanwezig hebben
- Gedraging is niet het enkele denken
> De menselijke gedraging zal uiteindelijk tot uitdrukking moeten komen in de tenlastelegging
= processtuk waarin staat beschreven welke gedraging de verdachte, volgens de officier van justitie, zou hebben verricht
> Als het niet te bewijzen is dat de verdachte het feit heeft begaan, wordt hij vrijgesproken
Wettelijke delictsomschrijving
- Gedragingen zijn pas strafbaar als zij in de strafwet terug te vinden zijn = legaliteitsbeginsel (=eis van toegankelijke en voorzienbare wetgeving: lex certa, eis van geschreven recht: lex scripta, verbod van terugwerkende kracht)
- De feitelijke gedraging moet een juridische duiding krijgen; als de menselijke gedraging niet beantwoordt aan de (algemene) bewoordingen van een delictsomschrijving, is strafbaarheid uitgesloten
> Rechter vertaalt de algemene wet op de exacte situatie, want deze zal niet altijd precies zo in de wet staan
Kwalificatie
In iedere individuele strafzaak zal de rechter de bewezen verklaarde feitelijke gedraging uit de tenlastelegging juridisch moeten benoemen
> De rechter moet beslissen welk strafbaar feit het bewezenverklaarde volgens de wet oplevert > kan de rechter dit niet kwalificeren, zal hij de verdachte moeten ontslaan van alle rechtsvervolging wegens niet-kwalificeerbaarheid van het bewezenverklaarde
Wederrechtelijkheid
- Gedraging moet in strijd met de wet, en dus vallen in de wettelijke delictsomschrijving, en niet te rechtvaardigen zijn
- Meestal al sprake van als aan de delictsomschrijving is voldaan, behalve als er sprake is van een rechtvaardigheidsgrond > ontslag van alle rechtsvervolging
> HR Veearts: gedraging moet niet alleen vallen in wettelijke delictsomschrijving, maar ook niet te rechtvaardigen zijn.
-Rechtvaardigingsgronden: noodweer, wettelijk voorschrift en ambtelijk bevel
Schuld (als verwijtbaarheid)
- Als iemand een reëel gedragsalternatief had - als iemand redelijkerwijs een andere optie had dan het overtreden van de wet - dan bestaat er verwijtbaarheid.
- Is aanwezig door het vervullen van de delictsomschrijving, behalve als er sprake is van een schulduitsluitingsgrond > ontslag van alle rechtsvervolging
> HR Melk- en waterarrest: persoon die het feit begaat moet uit vrije wil de delictsomschrijving, wederrechtelijk hebben vervuld. - Schulduitsluitingsgronden: ontoerekeningsvatbaarheid, noodweerexces, onbevoegd gegeven ambtelijk bevel, overmacht en (buitenwettelijke grond) de afwezigheid van alle schuld (AVAS)