მცენარეთა Flashcards

1
Q

მაკროელემენტები

A

P, S, K, Ca, Mg, Fe, Al, Si, Na

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

მიკროელემენტები

A

Mn, Cu, Zn, Co, Mo, B, Cl

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

P-ფოსფორი

A
  • მცენარეში შეაღწევს მხოლოდ უმაღლესი ჟანგეული მარილებიდან. მცენარეში დაჟანგული სახით რჩება. არის დამჟანგველი ფერმენტების აუცილებელი კომპონენტი.
  • შედის ადფ-სა და ატფ-ს შემადგენლობაში. ფოსფორი მონაწილეობს უჯრედის უმნიშვნელოვანესი ნაერთების ბიოსინთეზში.
  • ფოსფორი ძველი, მომაკვდავი ნაწილებიდან ახალგაზრდა ორგანოებისკენ ინაცვლებს და ხელახლა ემბება ნივთიერებათა ცვლაში.
  • ფოსფორი აძლიერებს მცენარის ღეროს და ფესვთა სისტემას, აჩქარებს ნაყოფის დამწიფებას, აუმჯობესებს მის ხარისხს, აძლიერებს მცენარის გვალვა და ყინვაგამძლეობის, მავნებელ-დაავადებათა წინააღმდეგობის უნარს.
  • ფოსფორი უშუალოდ მონაწილეობს მცენარის ყველა სასიცოცხლო პროცესში.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

ფიტინი

A

ფოსფორის ძირითადი სამარაგო ნაერთი

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

K-კალიუმი

A

შეიცავას მცენარის ყველა ნაწილი.
- მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ნახშირწყლების წარმოქმნაში, განაპირობებს მცენარეთა მაღალ მდგრადობას დაავადებებისადმი.
- ხელს უწყობს ფოტოსინთეზის გააქტიურებას, აძლიერებს ვიტამინების სინთეზს, ზრდის ნაყოფში შაქრის შემცველობას, ზრდის მოსავლიანობას.
- ნიადაგში კალიუმის ნაკლებობა ხშირად მცენარეებზეც ვლინდება; ფოთლის ნაპირები ხმება, უმეტეს შემთხვევაში ფოთლები მოყვითალო-ყავისფრად იფერება. ეს ნიშნები ჯერ ქვედა ფოთლებზე ვლინდება და თანდათანობით ზედა იარუსის ფოთლებზე ინაცვლებს.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

S-გოგირდი

A
  • მცენარე მას ითვისებს SO4-2 ფორმით, ხოლო მცენარეში იგი გარდაიქმნება SH-ჯგუფის შემცველ ნაერთებად. მისი სიმცირის ძალზე წააგავს აზოტის ნაკლებობის სიმპტომებს.
  • გოგირდი შედის ყველა ცილის და კოფერმეტ-A შედგენილობაში. დიდი რაოდენობითაა ნიორში, მდოგვში.
  • მისი უკმარისობისას მცენარეს ფოთლის ძარღვები უყვითლდება, ფოთოლზე ჩნდება წითელი ლაქები. გოგირდით შიმშილის დროს უფრო ხშირად ახალგაზრდა და ზოგჯერ ძველი ფოთლები იღებენ ყვითელ, ნარინჯისფერ და წითელ შეფერილობას. ზრდა შეფერხებულად მიმდინარეობს, რის გამოც ვითარდება მოკლე, ხეშეში წვრილი და სწორი ყლორტები. ფესვთა სისტემა ნორმალურად ვითარდება.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Ca-კალციუმი

A
  • დიდი მნიშვნელობა აქვს ახალი უჯრედების ფორმირებაში. მნიშვნელოვანი საკვები ელემენტია.
  • ადიდებს ციტოპლაზმის სიბლანტეს ასევე კალციუმი მონაწილეობს მჟაუნმჟავას დალექვაში. ის ასევე არაპირდაპირ მოქმედებს შაქრების გადადგილებაზე.
  • კალციუმს დიდი რაოდენობით საჭიროებს მწვანე მცენარეები, განსაკუთრებით პარკოსნები, მცირედ მოძრავია და არა აქვს რეუტილიზაციის უნარი. კალციუმი გავლენას ახდენს ზოგიერთი მიკროელემენტის (B, Mn, Mo) შეთვისებაზე.
  • განაპირობებს ფესვებისა და მიწისზედა ორგანოების ზრდის წერტილების და კვირტების დაზიანებას და ხმობას. ბირთვის არასწორი გაყოფა.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Mg-მაგნიუმი

A
  • მონაწილეობს ნივთიერებათა გარდაქმნაში. მისი 50% იონურ, ხოლო დანარჩენი მეტალორგანული შენაერთების სახითაა. ქლოროფილში მას ცენტრალური ადგილი უჭირავს.
  • ის ააქტიურებს სხვადასხვა ფერმენტებს. ახასიათებს რეუტილიზაციის ანუ მცენარეში შენარჩუნების და მრავალჯერადი გამოყენების უნარი.
  • შიმშილის დროს მისი დაშლა იწყება ქვედა ფოთლებიდან, რომლებზედაც ვითარდება ძარღვთშორისი ქლოროზი, რომლის დროსაც ფოთლების ძარღვთშორისები აჭრელებულია ღია მწვანედ, ღია ყვითლად, ნარინჯისფრად, ან წითლად. ფოთლის ფირფიტაზე ჩნდება მოყვითალო ქლოროზით დავადებული უბნები, რომლებიც მოგვიანებით ხმებიან, იღებენ ყავისფერ შეფერილობას, ხდებიან მყიფე, მტვრევადი.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Fe-რკინა

A
  • მონაწილეობს ქლოროფილის წარმოქმნაში, რადგან ქლოროფილი კატალიზდება რკინაშემცველი ფერმენტით. შედის ჟანგვა-აღდგენითი რეაქციების ფერემენტებში, რომლებიც დიდი როლს ასრულებენ ფოტოსინთეზსა და სუნთქვაში.
  • რკინის ნაკლებობისას ცვივა ნაყოფები, ზიანდება ღეროს ზრდის კონუსი, ჩნდება ნეკროზები. თითქმის ყველა მცენარე ავადდება ქლოროზით. აღინიშნება ფოთლის კიდეების და წვერის ხმობა. შემდგომში მთელი ფირფიტა ხმება და ფოთლები ცვივა.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Si-სილიციუმი

A
  • გროვდება მცენარის მიწისზედა ნაწილებში ცისტოლითების სახით
  • ამაგრებს ღეროს და ფოთლებს, ხელს უშლის ბაქტერიების და სოკოების შეჭრას მცენარეში.
  • მონაწილეობს მცენარეთა მეტაბოლიზმში.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Mn -მანგანუმი

A
  • ააქტიურებს ზოგი ფერმენტის მოქმედებას.
  • მისი უკმარისობისას ფერხდება ფოტოსინთეზი, მცირდება ქლოროფილის შემცველობა. ამ ელემენტით ხანგრძლივი შიმშილი აპირობებს ქლოროზით დავადებული ადგილების ხმობას და ყავისფერი ლაქების წარმოქმნას, ახალგაზრდა ფოთლების დახუჭუჭებას
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Cu-სპილენძი

A
  • ყველა მცენარეს სჭირდება. მონაწილეობს ჟანგვა-აღდგენით პროცესებში, შედის ფერმენტებში, სადაც კავშირშია ცილასთან.
  • ზრდის ყინვაგამძლეობას.
  • ქლოროფილს ხდის უფრო მედეგს დაშლისადმი.
  • მისი ნაკლებობისას იჩაგრებიან მარცვლოვანები (შვრია, ქერი, ხორბალი) და ჭარხალი.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

B-ბორი

A
  • მოთხოვნა მცირეა, აუცილებელი ელემენტია (სელი, თამბაქო, ჭარხალი).
  • ბორი დიდ გავლენას ახდენს მცენარის მტვრის მარცვლების გაღივებაზე და რიგ შემთხვევაში, მცენარის შეუჯვარებლობა აიხსნება ბორის არარსებობით
  • მისი უკმარისობა: ამცირებს იმუნიტეტს, უმცირებს მავნებლების და დაავადებების წინააღმდეგ ბრძოლის უნარს. ზიანდება ზრდის წერტილები, აფერხებს ყვავილობას, შაქრის ჭარხალს ულპობს გულს.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Zn თუთიით

A
  • ხელს უწყობს ნივთიერებათა ცვლას, ფერემენტთა აქტიურობას.
  • შიმშილი აპირობებს მრავალი წვრილი ფოთლისა და და ფოთლების როზეტის განვითარებას. ახალგაზრდა ფოთლების ძარღვთშორისების ქლოროზის განვითარებას, რომლის დროსაც ფოთლები იღებენ ღია ყვითელ და მოწითალო ბრინჯაოსფერ შეფერილობას
  • ამ ელემენტის ძლიერი დეფიციტის დროს ქლოროზული ხდებიან ძველი ფოთლებიც. შემდგომში დავადებული ფოთლები ხმებიან.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Mo მოლიბდენი

A
  • მცირე რაოდენობითაა მცენარეში. ის ძალიან მნიშვნელოვანია აზოტფიქსატორი მიკროორგანიზმებისათვის.
  • შედის ფერმენტ ნიტრატრედუქტაზას შედგენილობაში.
  • მოლიბდენის სიმცირე აპირობებს აზოტოვანი ცვლის დარღვევას, ამიტომ მისი ნაკლებობის ნიშნები ძალზე წააგავს აზოტის დეფიციტის სიმპტომებს და პირველ რიგში ვლინდება პარკოსანი მცენარეების ახალგაზრდა ფოთლებზე. მოლიბდენის დეფიციტს მჟავე ნიადაგებში აქვს ადგილი.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

N-აზოტი

A
  • გავლენას ახდენს მცენარეთა ზრდის პროცესზე, იგი ცილის წყარო და მეტად სასიცოცხლო ელემენტია.
  • მცენარეში არსებული ამინომჟავების, ცილების, ქლოროფილის, ალკალოიდების შეუცვლელი შემადგენელი ნაწილია.
  • ნიადაგში განუწყვეტლივ მიმდინარეობს როგორც ორგანული ნივთიერების მინერალიზაცია _ ნიტრატებამდე, ისევე უკვუ პროცესიც _ მინერალური აზოტის შენაერთები მცენარისთვის შეუთვისებელ ორგანულ შენაერთებში აღდგებიან.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

ამონიფიკაცია

A

ნიადაგის ორგანულ ნივთიერებაში შემავალი აზოტის ამიაკში გადასვლა

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

ნიტრიფიკაცია

A

ამიაკის ნიტრატამდე დაჟანგვა

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

დენიტრიფიკაცია

A

ნიტრატული აზოტის აღდგენა

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

უმდაბლესი მცენარეები Thallobionta

A

უმდაბლესი მცენარეების წარმოშობა მოხდა ორგანული სამყაროს განვითარების ადრეულ ანუ პირველი ეტაპის პერიოდში, როცა მცენარეები წყალში ცხოვრობდნენ. მათი ევოლუციური განვითარება არ მომხდარა და დღემდე პრიმიტიული აგებულების არიან.
უმდაბლესი მცენარეები ერთუჯრედიანი, კოლონიური ან მრავალუჯრედიანი ორგანიზმებია, რომელთა სხეული არ არის დიფერენცირებული ვეგეტაციურ და გენერაციულ ორგანოებად. მათი სხეული თალუსს წარმოადგენს, რომელსაც ტალოფიტი ეწოდება. უმდაბლესი მცენარეები მრავლდებიან, როგორც სქესობრივად, ასევე უსქესოდ. მათ შორის არიან ჰეტეროტროფებიც და ავტოტროფებიც.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

წყალმცენარეები Algae

A

წყალმცენარეები უმდაბლესი მცენარეების ერთ-ერთი დიდი ჯგუფია. ისინი წყლიან ადგილებში მცხოვრები მიკროსკოპული აგებულების ერთუჯრედიანი მცენარეებია. მაღალორგანიზებული წყალმცენარეების უჯრედი დაფარულია ცელულოზისა და პექტინის შემცველი გარსით. უჯრედი შეიცავს: ციტოპლაზმას, ბირთვს და ქრომატოფორებს (მწვანე ფერისაა, ასრულებს პლასტიდების ფუნქციას).
წყალმცენარეები ერთმანეთისგან განსხვავდებიან ფორმითა და ზომით. შეფერილობის მიხედვით იყოფიან: ლურჯ-მწვანე, დიატომეები (ანუ კაჟიანი), წაბლა, წითელი და სხვა.
ისინი მრავლდებიან ვეგეტატიურად (თალუსის ნაწილებით), უსქესოდ (ზოოსპორებით)და სქესობრივად.(ორი გამეტის შერწყმით) ჩვეულებრივ წყალმცენარეები არიან ავტოტროფები, თუმცა არსებობენ საპროფიტი და პარაზიტი წყალმცენარეებიც.

22
Q

ქრომატოფორები

A

ასრულებს პლასტიდების ფუნქციას წყალმცენარეებში

23
Q

მიკორიზა

A

მცენარისა და სოკოს ურთიერთობა. არსებობს სოკოების ზოგიერთი სახეობა, რომლებსაც მცენარისაგან დამოუკიდებლად არსებობს არ შეუძლიათ, ისინი მცენარის ფესვებზე სახლობენ. სოკოების ზრდა-განვითარება დამოკიდებულია მცენარეებში არსებულ ნახშირბადის წყაროებზე, ამავდროულად მცენარეები ამ სოკოების საშუალებით ახდენენ ნიადაგში არსებული სხვადასხვა მინერალური ნაერთების (ფოსფორი, აზოტი) ათვისებას. ასეთი ურთიერთობა ორივე ორგანიზმისთვის მომგებიანია.

24
Q

კოჟრები

A

აზოტფიქსაციიისა და ნიტრიფიკაციის ბაქტერიებს დიდი მნიშვნელობა აქვთ აზოტოვანი მარილებით ნიადაგის გამდიდრებაში. მათ შეუძლიათ ჰაერიდან შეითვისონ მცენარეებისათის მიუწვდომელი აზოტი და გარდაქმნან აზოტოვან მარილებად, რომელიც მცენარის ზრდა-განვითარებისთვის აუცილებელია. ზოგიერთი ასეთი ბაქტერია პარკოსან მცენარეთა ფესვების უჯრედებში არსებობს, სადაც წარმოწმნის კოჟრებს, ამიტომ მათ კოჭრის ბაქტერიები ეწოდებათ.

25
Q

მღიერი

A

რთულ სიმბიოზურ ორგანიზმს წარმოადგენს, მის განვითარებაში მონაწილეობს: სოკო, წყალმცენარე და აზოტოვანი ბაქტერიები, ისინი თანაცხოვრებას ეწევიან და ერთმანეთის გარეშე არსებობა არ შეუძლიათ. სოკოს ჰიფები გადახვეულია წყალმცენარეს და ასრულებს ფესვის ფუნქციას. წყალმცენარეები, როგორც ავტოტროფები აწარმოებენ ფოტოსინთეზსს და ქმნიან ორგანულ ნივთიერებებს და კვებავენ სოკოებს, აზოტბაქტერიები კი აზოტით ამარაგებენ მათ.

26
Q

უმაღლესი მცენარეების ზოგადი დახასიათება

A

უმაღლესი მცენარეები რთული აგებულების ხმელეთის მცენარეებია. ხანგრძლივი ევოლუციის შედეგად უმაღლესი მცენარეები დასახლდნენ ხმელეთზე, სადაც შეეგუენ განსხვავებულ გარემოს. შეგუების პროცესში მათ გამოუმუშავდათ უამრავი განმასხვავებელი ნიშან-თვისება. მოხდა ორგანოთა დიფერენციაცია, გართულდა ანატომიური აგებულება. ასეთი მცენარეების სხეული დიფერენცირებულია: ფესვად, ღეროდ, ფოთლებად, თუმცა ზოგიერთ მცემარეს ფესვების მაგივრად აქვს რიზოიდები. ფარულთესლოვანებს განვითარებული აქვთ ყვავილი, ნაყოფი, თესლი. უმაღლესი მცენარეები მრავალუჯრედიანებია, მათთვის დამახასიათებელია ქსოვილების არსებობა. მათში გამოხატულია სქესობრივი და უსქესო თაობათა მონაცვლეობა. უმაღლეს მცენარეებში ცნობილია 300 000-ზე მეტი სახეობა.

27
Q

გლიოქსალატური ციკლი

A

წარმოადგენს კრებსის ციკლის სახეცვლილებას. იგი გვხვდება ცხიმის შემცველ თესლებში, რომლებშიც გლუკონეოგენეზი მიმდინარეობს. ციკლი მიმდინარეობს გლიოქსისომებში (დაარა მიტოქონდრიებში) და განსხვავებით კრებსის ციკლისაგან აქ მონაწილეობს ორი აცეტილ კოფერმენტი, რომელიც გამოიყენება ქარვის მჟავის სინთეზირებისათვის. ქარვის მჟავა გამოდის გლიოქსისომადან, გადაიქცევა მჟაუნძმარმჟავად, რომელიც შემდგომ მოაწილეობას იღებს სამარაგო ცხიმის გლუკოზად გარდაქმნის პროცესში. ამ დროს წარმოიქმნება როგორც აცეტილკოფერმენტი ასევე ნადH, რომელიც უზრუნველყოფს 3ატფ-ს სინთეზს.

28
Q

გლუკონეოგენეზი

A

პროცესი, რომლის დროსაც თესლების გაღივებისა და აღმოცენებისას ცხიმი გარდაიქმნება შაქრებად

29
Q

გლუკოზის ჟანგვის პენტოზოფოსფატური გზა

A

მიმდინარეობს ციტოპლაზმაში, პლასტიდებსა. ენერგეტიკულად არ ჩამოუვარდება კრებსის ციკლს, მაგრამ ამ ციკლის მთავარი დანიშნულებაა მცენარის არა ენერგეტიკული, არამედ მეტაბოლიტური უზრუნველყოფა, ის პლასტიკური ცვლის გზაა. აქ მონაწილეობს ხუთნახშირბადიანი შაქარი - პენტოზა. პფგ-ში ატფ გამოიყენება მხოლოდ საწყისი ნაერთის -გლუკოზის ფოსფორილირებული შენაერთის მისაღებად.

30
Q

ციანიდრეზისტენტული სუნთქვა

A

მცენარეს გააჩნია ალტერნატული ოქსიდაზა, რომელიც არ რეაგირებს ციანიდზე. ცრს-ს იყენებს სხეულის (მაგ, ყვავილის ) ტემპერატურის შესანარჩუნებლად.

31
Q

გარეგანი ფაქტორების გავლენა მინერალურ კვებაზე

A
  • იონების შთანთქმის პირველი ფაზა დამოკიდებულია გარემოში მარილების შემადგენლობასა და წყალბადიონთა კონცენტრაციაზე
  • ნიადაგში სასუქის შეტანა ხელს უწყობს მცენარისთვის მიუწვდომელ ფორმაში მყოფი მინერალების მისაწვდომ ფორმაში გადასვლას, ნიადაგის მიკროორგანიზმები აქტიურდებიან და იმიტომ
  • გვალვა აშრობს ნიადაგის ზედა ფენას და მცენარის ფესვები გადაინაცვლებს სიღრმისკენ, ამიტომ ზედა ფენაშ არსებულ ნივთიერებებს ვეღარ ითვისებს
  • მცენარეთ მოთხოვნილება საკვებ ნივთიერებებზე არსებითდაა დამოკიდებული განათების პირობებზე. მცენარის მოთხოვნილება იზრდება კალიუმზე როცა განათების ინტენსივობა შემცირებულია
32
Q

შინაგანი ფაქტორების გავლენა მინერალურ კვებაზე

A
  • მინერალური ელემენტების მცენარეში შესვლის მეორე ფაზაა პლაზმალემის მიერ ადსორბირებული იონების შეღწევა მეზოპლაზმაში. უჯრედის ჟანგბადით სუნთქვა ამ პროცესის აუცილებელი პირობაა. როცა სუნთქვის ინტენსივობა ქვეითდება, მცირდება ჟანგბადის შემცველობა და მცირდება იონთა შთანთქმა, ხოლო უკვე შთანთქმული იონები უკანვე გამოიყოფა
  • შინაგანი ფაქტორებიდან მნიშვნელოვანია მცენარის მოთხოვნილება მინერალებზე, ან მინერალთა კომპლექსზე, რომელიც გარკვეულ მჟავიანობას ქმნის. მაგალითად ჩაი, რომელსაც აუცილებლად სჭირდება მჟავე ნიადაგი, წინააღმდეგ შემთხვევაში გახმება
33
Q

მინერალური კვება ონტოგენეზში.

A
  • ემბრიონის ეტაპზე არაფერი სჭირდება, რადგან თესლში ყველაფერია.
  • ადრეულ ასაკში, ონტოგენეზის პირველ ეტაპზე დამახასიათებელია ინტენსიური ზრდა, ამიტომ განსაკუთრებით დიდი მოთხოვნილება აქვს აზოტზე და ფოსფორზე.
  • ყვავილობის ეტაპზეც იგივე ლემენტები სჭირდება.
  • დაბერების დროს იცვლება მოთზოვნილება, აზოტი აღარ ჭირდება დიდი რაოდენობით, შესაძლოა მოთხოვნილება გაჩნდეს კალიუმზე.
34
Q

სასუქების გამოყენების ფიზიოლოგია

A
  • მცენარეებისთვის, რომელთა თესლებშიც საკმარისადაა აზოტოვანი სამარაგო ნივთიერებები, თესვის წინ შეტანილი სასუქებიდან ყველაზე ხელშემწყობია ფოსფორის სიჭარბე აზოტზე - 1:1,5 ზე ან 1:2 ზე (NPK)
  • მცენარეთა თესლები, რომლებიც ნახშირწყლებითაა მდიდარი, თესვის დროს ფოსფოროვან საკვებთან ერთად შეაქვთ აზოტისა და კალიუმის სასუქები
  • გვალვის დროს სასუქი ნაკლებად გამოიყენება, რადგან ფესვთა სისტემის მოქმედი ნაწილი საკვებ ნივთიერებებზე მოთხოვნილების დროს ნიადაგის ტენიან, ღრმა ფენებში გადაინაცვლებს და ამრიგად სასუქი, რომელიც ნიადაგის ზედა მშრალ ფენაშია, გამოუყენებელი რჩება
  • სასუქის უფრო ხელმისაწვდომობისათვის მისი ნაწილი თესვის წინ შეაქვთ, დანარჩენი დანაწევრებულად
  • დამატებით კვებას აზრი მხოლოდ მაშინ აქვს თუ მცენარეს ჯერ კიდევ შესწევს უნარი შთანთქოს იგი. მაგალითდ მარცვლოვნებს მინერალურ ნივთიერებათა შთანთქმის უნარი ყვავილობისას უქრებათ
35
Q

მისაწოვრები, ჰაუსტორიები

A

ზოგიერთ მცენარეს, რომელსაც არ უვითარდება ნამდვილი ფესვები უვითარდება მისაწოვრები, ჰაუსტორიები. რომლითაც ემაგრება სხვა მცენარეს და იწოვს მისგან საკვებს. ასეთი მცენარეები არიან პარაზიტები.

36
Q

ძირითადი და მეორადი მეტაბოლიტები, მათი ფუნქციები

A

ხშირად ისინი ასრულებენ მნიშვნელოვან როლს მცენარის ნივთიერებათა ცვლაში. უმეტესი მათგანი არ გროვდება მცენარეში დიდი რაოდენობით, ისინი წარმოქმნისათანავე გამოიყენება სხვადსხვა დანიშნულებით. ზოგიერთი მათგანი კი, პირიქით, დიდი რაოდენობით გროვდება, მაგ., ფენოლური ნაერთები, კაუჩუკი, ეთერზეთები., რითაც განაპირობებენ მცენარის ნივთიერებათა ცვლის სპეციფიკას. ბევრი მათგანი ფიზიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებაა (მაგ. ჰორმონები). ისინი ძალიან მნიშვნელოვანია ფოტოსინთეზისა და სუნთქვის პროცესების ნორმალური მიმდინარეობისათვის.
o ფენოლური ნაერთები - ნაერთთა დიდი ჯგუფი, რომელთაც დიდი მნიშვნელობა აქვთ მცენარის მეტაბოლიზმსა და პრაქტიკაში
o გლიკოზიდები - განაპირობებენ განსაზღვრავენ საკვების გემოსა და არომატს. ბევრი მათგანი ფართოდ გამოიყენება მედიცინაში როგორც სამკურნალო საშუალება
o ეთერზეთები - ადვილად აქროლადი ნივთიერებებია, რომლებიც მრავალ მცენარეშია. გამოიყენება პარფიუმერიაში. მათთვე მიეკუთვნება ფისი
o კაუჩუკი და გუტტა - მნიშვნელოვანია წარმოების ზოგიერთი დარგისათვის
o ალკალოიდები - აზოტშემცველი ჰეტეროციკლური ნაერთებია, რომელთაც გააჩნიათ ძლიერი ფიზიოლოგიური მოქმედება ცხოველურ ორგანიზმზე. ბევრი მათგანი გამოიყენება მედიცინაში
o მცენარის ზრდის მარეგულირებელი ნაერთები - ნივთიერებათა ფართო ჯგუფი, რომელიც აძლიერებენ ან აფერხებენ ზრდას მცენარეში
o ჰიდროარომატული ნაერთები - გვხვდება მცენარეში თავისუფალი და ბმული სახით(ეთერების სახით)

37
Q

ფლოემური ტრანსპორტი

A

ფოტოსინთეზის დროს სინთეზირებული ნივთიერებების გადაადგილება მცენარეში ხორციელდება ფლოემის საშუალებით. ამას ტრანსლოკაცია ეწოდება. ფარულთესლოვან მცენარეებში, ფლოემის სპეციალიზებული უჯრედები, რომლებიც ტრანსლოკაციის ფუნქციას ასრულებს, არიან საცრისებრი მილის უჯრედები. ეს უჯრედები ქმნიან გრძელ მილს. უჯრედებს შორის არის საცერი – სტრუქტურა, რომელიც სითხის დინებას უზრუნველყოფს საცრისებრ მილში. ფლოემის სითხე არის წყალხსნარი. ყველაზე დიდი შემცველობით ფლოემის სითხეში არის შაქარი; უმეტესობა სახეობებში ეს არის დისაქარიდი საქაროზა. ფლოემის სითხე შეიძლება ასევე შეიცავდეს მინერალებს, ამინომჟავებსა და ჰორმონებს. ფლოემის სითხის დინების მიმართულება ცვლადია. თუმცა, საცრისებრი მილები ყოველთვის ატარებს შაქარს შაქრის წყაროდან შაქარში ჩაძირულ ორგანომდე

38
Q

მცენარის ემბრიონალური განვითარება

A

ემბრიონალური ეტაპი მოიცვას ჩანასახის განვითარებას ზიგოტიდან თესლის მომწიფების ჩათვლით. ზიგოტა მოთავსებულია ჩანასახის პარკში. კვერცხუჯრედი ჩანასახის პარკში პოლარიზებულია. ჩანასახი გადის განვითარების რამოდენიმე ფაზას: პროემბრიონალური, გლობულარული, გულისებური, ტორპედოსებური და მომწიფება.
განაყოფიერების შემდეგ ზიგოტა გარკვეული ხნით (რამოდენიმე საათი და დღე) იმყოფება ლატენტურ მდგომარეობაში. ამ დროს მასში იზრდება რნმ რაოდენობა, მატულობს მოცულობაში. ენდოსპერმის განვითარებისათვის აუცილებელია აუქსინი და ციტოკინინი, რომლებიც ნუცელიუსიდან და პლანცეტიდან მიეწოდება. თესლის მომწიფებას თან ახლავს გაუწყლოება და ჩანასახის გადასვლა მოსვენების მდგომარეობაში. ციტოკინინები, აუქსინები და გიბერელინები მცირდება.

39
Q

მცენარის იუვენილური ეტაპი

A

იუვენილური ეტაპი იწყება თესლების აღმოცენებით და ხასიათდება ვეგეტატიური ორგანოების სწრაფი ფორმირებით. აღმოცენების ფაზებია: თესლის გაჯირჯვება, კანის სკდომა, აღმონაცენის ჰეტეროტროფული ზრდა და ავტოტროფულ კვებაზე გადასვლა. ამ ფაზაში მცენარეს არა აქვს სქესობრივი გამრავლების უნარი. აღმოცენება იწყება წყლის შთანთქმით და გაჯირჯვებით. თესლის აღმოცენება იწყება მაშინ, როდესაც მასში წყლის შემცველობა მიაღწევს ნედლი წონის 40-65%. იწყება ჩანასახოვანი ფესვის ზრდა და გარეთ გამოსვლა. მცენარე ემაგრება ნიადაგს და უკეთესად იწყებს წყლის შთანთქმას. ფესვთან ერთად იზრდება ღეროც. ნიადაგში, სიბნელეში მოზარდი ღერო და ფესვი ორიენტირდება გრავიტაციული ვექტორით.

40
Q

რეპროდუქტიული (მომწიფება)ეტაპი და სიბერე

A

მომწიფებულ ფაზაში გადასვლა გამოიხატება ყვავილობის დაწყებით. მცენარეს უჩნდება სქესობრივი გამრავლების უნარი.
დაბერებას თან ახლავს ნაყოფმსხმოიარობის სრული შეწყვეტა და ბუნებრივი სიკვდილი. სასიცოცხლო პროცესები პროგრესირებულად ნელდება. სიცოცხლის საერთო ხანგრძლივობა გენეტიკური ნიშანია. „დაბერება” ახასიათებს არა მარტო მთლიანად ორგანიზმს, არამედ ორგანოსაც. მაგ. ფოთლების დაბერებას და სიკვდილს თან ახლავს ფოთოლცვენა, ნაყოფებისას – ნაყოფცვენა. ფოთლების დაბერებისას მასში მცირდება ნუკლეინის მჟავები, ქლოროფილი, ცილები, სუსტდება ფოტოსინთეზის ინტესივობა. დეგრადაციას განიცდის უჯრედშიგა ორგანელები. ფოთლის ჩამოვარდნის წინ ყუნწის მიმაგრების ადგილას ჩნდება გამყოფი ზონა. მისი უჯრედები ყუნწის უჯრედების პერპენდიკულარულად არის მიმართული. პროცესის დასაწყისია მობერებული ფოთლების მიერ დიდი რაოდენობით გამოყოფილი ეთილენი

41
Q

აუქსინები - ფიტოჰორმონები-ზრდის სტიმულატორები

A

აუქსინის სინთეზისათვის საჭირო ფერმენტები მოთავსებულია ქლოროპლასტებსა და მიტოქონდრიებში. აუქსინების დიდი რაოდენობა მცენარეში არის არააქტიურ ფორმაში.
- აუქსინი არის მცენარის ერთერთი უმთავრესი ჰორმონი, რომელიც იწვევს მრავალფეროვან ფიზიოლოგიურ ეფეტქებს.
- ის ააქტიურებს უჯრედების დაყოფას და გაჭიმვას, აუცილებელია ჭურჭლების და გვერდითი ფესვების ფორმირებისათვის, ახასიათებს ატრეაგირების ეფექტი.
- აუქსინი მთავარ როლს ასრულებს ზრდით მოძრაობებში, როგორიცაა ტროპიზმები და ნასტიები. აუქსინის პოლარული ტრანსპორტი განაპირობებს აპიკალურ დომინირებას.

42
Q

გიბერელინი - ფიტოჰორმონები-ზრდის სტიმულატორები

A

გიბერელინი მცენარეში სინთეზირდება ახალგაზრდა, აქტიურად მზარდ ნაწილებში. მისი წინამორბედი არის აცეტილ-CoA. გიბერელინით დამუშავებას იყენებენ თესლების გამოსაყვანად მოსვენების მდგომარეობიდან.
- გიბერელისათვის დამახასითებელია ღეროს დაგრძელება, ზრდის მუხლთშორისებს, იწვევს ყვავილობას და პართენოკარპული ნაყოფების წარმოქმნას, არეგულირებს მცენარის სქესს, ასტიმულირებს თესლების აღმოცენებას.
- ინტერკალაური მერისტემის უჯრედების დაყოფისა და გაჭიმვის გააქტიურებით.

43
Q

ციტოკინინები - ფიტოჰორმონები-ზრდის სტიმულატორები

A
  • უჯრედების დაყოფის ინდუცირება, მაღალი კონცენტრაციის შემთხვევაში ღეროების წარმოქმნა ქსოვილოვან კულტურაში, ქლოროფილის დაშლის შეფერხება, დაბერების პროცესის შეჩერება
  • აუქსინით გამოწვეული აპიკალური დომინირების მოხსნა, ყვავილის განვითარება, აკონტროლებს უჯრედების დაყოფას აუქსინთან ერთად., ასტიმულირებს დნმ-ის რეპლიკაციას. არეგულირებს უჯრედების გადასვლას G1 -დან S ფაზაში და G2-დან მიტოზის ფაზაში.
44
Q

აბციზინის მჟავა - ფიტოჰორმონები - ზრდის ინჰიბიტორები

A
  • ბიოსინთეზი იწყება პლასტიდებში
  • მთავარი ფუნქცია მცენარეში არის მოსვენების პროცესის დარეგულირება. ის გროვდება წყლის დეფიციტისას, იწვევს ბაგეების დახურვას. მზარდი უჯრედების და ქსოვილების დამუშავება აბმ-ით იწვევს ზრდის დამუხრუჭებას
  • სტრესულ ჰორმონს უწოდებენ, რადგან მისი კონცენტრაცია მკვეთრად იზრდება ტემპერატურის მერყეობის, დამლაშების, წყლის დეფიციტის, ქიმიური დარტყმის დროს
45
Q

ზრდის რეგულაციის გარეგანი ფაქტორები

A
  • მცენარის განვითარებაზე დიდ მნიშვნელობას ახდენს სინათლის ინტენსივობა და სპექტრული შემადგენლობა. დღის ხანგრძლივობა ანუ დღისა და ღამის ხანგრძლივობის თანაფარდობა განსაზღვრულ გავლენას ახდენს მცენარის განვითარებაზე და ამას ფოტოპერიოდიზმი ეწოდება.
  • ზრდაზე გავლენას ახდენს ასევე ტემპერატურა, ატმოსფეროს შემადგენლობა, წყლის რეჟიმი, მინერალური კვება. ტემპერატურა და წყლის რეჟიმი ყველა მცენარესთვის განსხვავდება და თავ-თავისი ოპტიმუმები სჭირდება წარმატებით ზრდისთვის.
  • მინერალური კვება მცენარის ონტოგენეზის სხვადასხვა ეტაპზე განსხვავდება, და თუ ის მინერალები არ მივაწოდეთ, იმ რაოდენობით რაც სჭირდება მაშინ მცენარის ზრდა არასრულფასოვნად წავა
46
Q

ზრდის რითმები.

A
  • ფაქტორები შეიძლება იყოს დღეღამური, მაგალითად მერქნიან მცენარეთა უმეტესობა იზრდება ღამით, დღისით მიდის ფოტოსინთეზი
  • ზრდის რითმებს მიეკუთვნება მცენარეთა ზრდა სავეგეტაციო პერიოდში- იწყება გაზაფხულზე, მთელი სავეგეტაციო პერიოდი იზრდება, შემოდგომაზე კი გადადის მოსვენების მდგომარეობაში
  • ტემპერატურა გავლენას ახდენს კამბიუმის აქტივობაზე, ის თავის მხრივ განაპირობებს მცენარის სისქეში ზრდას, რაც კარგად ჩანს წრიულ რგოლებში
  • შინაგანი ფაქტორებიდან მნიშველოვანია შინაგანი რითმები. ენდოგენური რითმები მორგებულია იქ, სადაც ეს მცენარეა გავრცელებული. რეგულირდება ჰორმონების მეშვეობით
47
Q

ეთიოლაცია

A

მცენარე იზრდება სინათლესა და სიბნელეში. მცენარის მწვანე ნაწილები სიბნელეში განსაკუთრებულ მორფოლოგიურ თავისებურებებს იძენს, რომლითაც ისინი გამოირჩევიან სინათლეზე მოზარდი მცენარეებისაგან. ასეთ მცენარეებს ეთიოლირებული ეწოდება. ეთიოლირებულ მცენარეებში, როგორც წესი, განუვითარებელია მექანიკური ქსოვილები და ბაგეები. მცენარეებს არ გააჩნიათ ქლოროფილი და აქვთ დამახასიათებელი უფერული, ყვითელი ფერი მხოლოდ კაროტინოიდების შემცველობის გამო.

48
Q

ფოტო- და თერმოპერიოდიზმი

A
  • ფოტოპერიოდიზმი არის მცენარის რეაქცია განათების დღე-ღამურ რითმზე ანუ დღისა და ღამის ხანგრძლივობის თანაფარდობაზე, რაც გამოიხატება ზრდა-განვითარების ცვლილებით. ფოტოპერიოდული ინდუქციისას ფოთლებში წარმოიქმნება ყვავილობის სტიმულატორი (ფლორალური სტიმული), დღის ხანგრძლივობაზე რეაქციის მიხედვით არსებობს გრძელი, მოკლე დღის, გრძელი და მოკლე დღის, აგრეთვე ნეიტრალური მცენარეები. ფოტოპერიოდული სიგნალები აღიქმება ძირითადად ფლოემისა და არა კვირტების მიერ. მაქსიმალური ფოტომგრძნობიარობით ხასიათდებიან ახალი, ზრდადამთავრებული ფოთლები. ფოტოსიგნალების მიღებასა და ტრანსფორმაციაში გადამწყვეტ როლს ასრულებენ ფიტოქრომები.
  • თერმოპერიოდიზმი არის მცენარეების რეაქცია მაღალი და დაბალი ტემპერატურების მონაცვლეობაზე, რაც გამოიხატება ზრდისა და განვითარების პროცესების ცვლილებებში. განასხვავებენ სადღეღამისო და სეზონურ თერმოპერიოდიზმს.
49
Q

ფიტოქრომები

A

ფიტოქრომები ცილოვანი რეცეპტორებია, რომელბიც გამოჰყვეს მცენარედან. ის შედგება ორი სუბერთეულისა და ქრომოფორისაგან, რომელიც არის ნივთიერება ფიკობილინების კლასიდან.
- ცირკადული რითმი
- ფოთლების რაოდენობა და ზომა
- ყვავილობა
- თესლების აღმოცენება
ფოტორეცეპტორი- ლურჯ-მწვანე პიგმენტი, არსებობს ორი ფორმით:
660 ნმ -შთანთქავს წითელ სხივებს
730 ნმ - შთანთქავს შორეულ წითელ სხივებს

50
Q

მცენარის მოძრაობა

A

მცენარეს ახასიათებს მოძრაობის მრავალგვარი ფორმა, რასაც საფუძვლად უდევს: ა) კუმშვადი ცილების ფუნქციონირება; ბ) ზრდა მოძრაობით; გ) უჯრედის ჰიდროსტატიკური წნევის ცვლილება.
- ღეროს წვეროს ახასიათებს წრიული მოძრაობა (ნუტაცია);
- მზარდი ღეროები და ფოთლები იხრებიან ცალმხრივი განათებისაკენ (ტროპიზმები);
- დღე-ღამის ცვლასთან ერთად იღება და იხურება ყვავილები (ნასტიები).
- ზოგიერთ მცენარეს ახასიათებს სწრაფი მოძრაობითი რეაქციები (სეისმონასტიები)
მცენარის მოძრაობის ხერხები კლასიფიცირდება შემდეგნაირად:
o უჯრედშიგა მოძრაობა (ციტოპლაზმებისა და ორგანოიდების მოძრაობა);
o უჯრედის ლოკომოტორული მოძრაობა შოლტების საშუალებით (ტაქსისები);
o ზრდითი მოძრაობა უჯრედთა ზრდისა და გაჭიმვის საფუძველზე (ფესვისა და ღეროს - ღერძული ორგანოების დაგრძელება, ფოთლების ზრდა, წრიული ნუტაციები, ტროპიზმები, ზრდითი ნასტიები);
o კენწრული ზრდა (სამტვრე მილის ზრდა, ფესვის ბუსუსების ზრდა);
o შექცევადი ტურგორული მოძრაობა: ბაგეთა მოძრაობა, ნასტიები, სეისმონასტიები

51
Q

ტროპიზმები

A

თუ რამდენიმე გარეგანი ფაქტორი მოქმედება მცენარეზე ან მის რომელიმე ორგანოზე ერთდროულად, მაშინ ფაქტორების ძალისა და მოქმედების ხანგრძლივობის გათვალისწინებით ჩნდება ზრდითი გადახრები ანუ ტროპიზმები. ტროპიზმები შეიძლება იყოს დადებითი (ფაქტორის მოქმედების მხარეს) ან უარყოფითი (ფაქტორის მოქმედების საწინააღმდეგო მხარეს). ტროპული გადახრების მიზეზია ძირითადად აუქსინის (ან სხვა ჰორმონის) ცვლილება. გამასხვავებენ: თერმო,- ელექტრო,- ტრავმო,- გრავი,- ჰიდრო- და ავტოტროპიზმებს. ტროპიზმები საშუალებას აძლევს ისეთი მდებარეობა დაიკავოს სივრცეში, რომ მაქსიმალურად აითვისოს საკვები და დაცული იყოს გარემოს მავნე ფაქტორებისაგან.