1. GOD Flashcards
(21 cards)
God, make me a teacher and coach that puts love above all else.
This prayer helps focus my mind and heart not on the tasks to be completed but on the needs of others.
. Natomiast szkoła Bożej miłości wymaga długiego czasu poznawania, dużego wysiłku przerastania siebie i otwierania się na inność drugiej osoby. Wymaga cierpliwości i wytrwałości. Jest trudem wzajemnego współżycia, czasem godzenia się po sprzeczkach i nieporozumieniach, rezygnacji z własnych pragnień i namiętności.
Wybór Boga jest zawsze wyborem szkoły życia, szkoły miłości, w której uczymy się prawdziwej bezinteresowności i wolności.
Zwykle ludzie pragną szybko otrzymać to, czego chcą. Gdy czekanie się przedłuża, zniechęcają się, a nawet złoszczą, że tego nie dostają i czasem obrażają się na Pana Boga. Zapominają o tym, że obietnica i jej wypełnienie jest łaską, z którą trzeba współpracować.
Jedynie prawdziwa współpraca z łaską daje trwałe efekty. Następne pokolenia, które nie znały trudów życia na pustyni, bardzo łatwo zapomniały o Bogu i Jego łasce, co powodowało kolejne nieszczęścia. Te z kolei pobudzały do wzywania Boga i Jego łaski, która dawała wyzwolenie. Dzisiejsze oczekiwanie szybkich efektów, doraźnych zysków, sukcesów uzyskiwanych w sposób namacalny jest współczesną formą bałwochwalstwa, które wyraża się trzema kultami: władzy, bogactwa i sławy. Współczesna niecierpliwość w dążeniu do osiągania korzyści zaślepia na głębsze wartości. Święty Paweł w takim kontekście mówi o przemijalności tego, co doczesne: Przemija bowiem postać tego świata (1 Kor 7,31).
Be tolerant with others and strict with yourself.”
Be open to the idea that people are going to be fools or jerks or unreliable or anything else. Let them be. That’s their business. That’s not inside your control.
But you have to be disciplined with yourself, and your reactions. If someone acts ridiculous, let them. If you’re acting ridiculous, catch the problem, stop it and work on preventing it from happening in the future. What you do is in your control. That is your business. Be strict about it.
Leave other people to themselves. You have enough to worry about.
Ten sam brat zapytał tegoż Starca: „Bardzo walczę z pożądliwością i ryzykuję, że dojdę do rozpaczy. Nie mogę zapanować nad sobą ze względu na słabość mojego ciała. Módl się z mnie do Pana i powiedz mi, co mam robić”.
🔥 Odpowiedź Barsanufiusza:
Bracie, diabeł z zazdrości wzbudził w tobie wojnę. Strzeż więc swych oczu i nie jedz do przesytu. Wina pij niewiele ze względu na słabość, o której mówisz. Zdobądź pokorę, ponieważ dzięki niej rozbijane są wszystkie sidła nieprzyjaciela. A ja, ostatni z ludzi, uczynię, co w mojej mocy, prosząc Boga, żeby ochronił cię od wszelkiej pokusy i strzegł od wszelkiego zła. Nie poddawaj się, bracie, ani nie wpadaj w rozpacz, jest to bowiem dla diabła wielką radością. Nieustannie się modląc, mów: „Panie Jezu Chryste, wybaw mnie od haniebnych pożądliwości”, a znajdziesz miłosierdzie u Boga i w ten sposób otrzymasz moc poprzez modlitwy świętych. Amen.
Opowiadał abba Kasjan, że do abba Serapiona przyszedł pewien brat i starzec poprosił go, by według zwyczaju poprowadził modlitwę. On jednak nie zgodził się, twierdząc, że jest grzesznikiem niegodnym stroju mnicha. Chciał mu umyć nogi, lecz ten kategorycznie odmówił, mówiąc te same słowa. Przygotował mu więc posiłek i w czasie agapy starzec zaczął udzielać mu rad: „
Synu, jeśli chcesz czynić postępy, pozostań w swej celi, zajmij się sobą i pracą swych rąk. Lepsze jest bowiem pozostawanie w celi, niż opuszczanie jej”. On usłyszawszy to wzburzył się, twarz jego zmieniła się tak, że nie mógł tego ukryć przed starcem. Abba Serapion rzekł mu więc: „Mówiłeś do tej pory, że jesteś grzesznikiem i że nie jesteś godny już żyć. Czemu więc tak zdenerwowałeś się, gdy ci z miłością dałem radę? Jeśli naprawdę chcesz być pokorny, ucz się mężnie znosić to, co ci inni zarzucają, a nie przyjmuj jedynie słów, które są puste”. Brat słysząc to ukorzył się przed starcem i odszedł dużo zyskawszy.
Pan Jezus w tej przypowieści nie wskazał, na czym ma polegać nasze zaangażowanie, osiąganie zysków. Wskazuje na nie w pierwszym czytaniu św. Paweł:
Nie jest rzeczą konieczną, abyśmy wam pisali o miłości braterskiej, albowiem Bóg was samych naucza, abyście się wzajemnie miłowali… Zachęcam was jedynie, bracia, abyście coraz bardziej się doskonalili i starali zachować spokój, spełniać własne obowiązki i pracować własnymi rękami, jak to wam nakazaliśmy (1 Tes 4,9–11).
Nie potrzeba zatem jakichś specjalnych umiejętności bankiera, ale rzetelnego uczenia się od Boga „miłości braterskiej”. W teologii mówi się: „łaska buduje na naturze”, co oznacza, że łaska, jaką otrzymujemy od Boga (talenty z przypowieści), potrzebuje naszej współpracy, aby przynosiła prawdziwy wzrost duchowy w naszym życiu (zysk z przypowieści). Właściwie można powiedzieć, że najważniejsza w naszym życiu jest współpraca z łaską. Trzeba tego pragnąć, ale także potrzeba rozeznania, co jest łaską i ku czemu ona nas kieruje. Święty Paweł wskazuje na zachowanie spokoju, spełnianie obowiązków i pracę własnoręczną. Spokój wskazuje na pokorę i umiar, wolność od wygórowanej ambicji, zaś wypełnianie obowiązków wskazuje na to, że doskonałość zdobywa się w zwykłym życiu, a nie w sytuacjach nadzwyczajnych. Na co dzień, a nie od święta. Nie można ulatywać w swoich wyobrażeniach poza realia życia. Bóg jest obecny wszędzie i zawsze jest osiągalny „tu i teraz”. Nie potrzeba nadzwyczajnych warunków, aby Go spotkać. Jeżeli pojawiają się w naszym życiu nadzwyczajne zdarzenia, to tylko po to, abyśmy w zwykłym życiu byli bardziej otwarci na Boga w nim obecnego. Prawdziwym zyskiem jest dopuszczenie Go do swojej codzienności, co wyraża się najlepiej miłością braterską.
Niech Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.
Abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania. Patron dzisiejszego dnia, św. Augustyn mówi: Gdzie Bóg jest na pierwszym miejscu, tam wszystko jest na swoim miejscu. Można więc powiedzieć, że nadzieją naszego powołania jest postawienie Boga na pierwszym miejscu naszego życia, by wszystko inne układało się tak, jak powinno. Tylko i aż tyle, bo przecież wciąż tyle rzeczy odciąga nas od Boga, ciągle jest coś do zrobienia i wciąż na nic nie ma czasu. A wystarczy wszystko Mu oddać, by każda czynność, której się podejmujemy oddawała Mu chwałę, łącznie z obieraniem ziemniaków. Spróbuj dzisiaj każdą rzecz ofiarować Bogu. Każdą najmniejszą czynność, a zobaczysz jak być może inaczej będzie wyglądał Twój dzień.
Nie lękaj się bo jestem z tobą. Co to znaczy?
Cokolwiek się wydarzy jestem z tobą Arek. Będą burze, będą zawirowania. Nie lękaj się bo jestem z Tobą. Będę Ciebie przeprowadzał przez te wszystkie sytuacje. Masz mnie (Boga) przy sobie. Poradzimy sobie z tym.
Jak walczyć z acedią
Wytrwałość jest zagładą acedii, wykorzenieniem złych myśli, stale pamięta o śmierci. Jest ćwiczeniem się w niesieniu krzyża, bojaźnią [Bożą] tak mocno osadzoną niczym wbity gwóźdź, złotem wystawionym do uderzenia, uwolnieniem z ucisku prawa, księgą dziękczynień, pancerzem wyciszenia, orężem trudów; zaangażowaniem w dzieła szlachetne, potwierdzeniem cnót (De vitiis 4).
Trzeba jednak powiedzieć jeszcze więcej: walka ze swoimi namiętnościami jest konieczna, aby stać się w pełni uczniem Chrystusa. Mówili o tym Ojcowie Pustyni przed Ewagriuszem. Już św. Antoni mówił:
Nikt nie może wejść do Królestwa Niebieskiego nie wypróbowany. Zabierz pokusy – rzecze – a nikt nie będzie zbawiony (1 Apo 5 (5)).
Z tej prawdy także należy sobie zdawać sprawę. Nie można dojść do pełnej prawdy o sobie i rzetelnym dobru bez stoczenia duchowej walki, walki „ze złem czającym się w ciele i w myślach” (RegBen 1,5).
Weselcie się nadzieją!
W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie - wytrwali!
“Demon acedii, nazywany także demonem południa130, jest najuciążliwszy spośród wszystkich demonów. Nachodzi mnicha koło godziny czwartej iosacza jego duszę aż do godziny ósmej131. Najpierw sprawia, że słońce zdaje się poruszać zbyt wolno lub wręcz nie poruszać wcale, adzień tak się dłuży, jakby miał pięćdziesiąt godzin. Następnie przymusza mnicha, aby ciągle wyglądał przez okno iwybiegał zceli, by wpatrywać się wsłońce, jak daleko jeszcze do godziny dziewiątej132; albo by rozglądać się tu iówdzie, czy któryś zbraci nie [nadchodzi]”
“Wzbiera wnim wreszcie nienawiść do miejsca [w którym mieszka], do takiego życia ido ręcznej pracy. I[podsuwa myśl], że zanikła miłość wśród braci, anie” “ma nikogo, kto by go pocieszył. Ajeśli jest ktoś, kto wowych dniach zasmucił mnicha, to tym także posługuje się demon, by zwiększyć jego nienawiść. Sprawia, że opanowuje go tęsknota za innymi miejscami, wktórych łatwiej znaleźć to, co konieczne [do życia], irzemiosło, które wymaga mniej wysiłku, aprzynosi więcej korzyści. Idodaje, że podobanie się Panu nie jest zależne od miejsca. Wszędzie bowiem – mówi – można wielbić Boga133. Do tego wszystkiego dołącza wspomnienie bliskich idawnego życia, iukazuje, jak długi jeszcze żywot go czeka, stawiając jednocześnie przed oczy trudy ascezy. Ijak się to mówi, próbuje różnych sztuczek, aby mnich pozostawiwszy celę uciekł zplacu [walki]. Żaden inny demon nie podąża za demonem acedii. Tak więc po wygranej walce ogarnia duszę uspokojenie iniewysłowiona radość.”
“Umysł błądzący pokrzepiają”
czytanie duchowne, czuwanie imodlitwa.
Rozpaloną pożądliwość gasi
post, trudy iodsunięcie się od świata.
Wzburzoną popędliwość uspokaja zaś
śpiewanie psalmów, cierpliwość imiłosierdzie. Wszystko to musi mieć swój czas imiarę. To bowiem, co nie zna właściwego czasu ani miary, trwa krótko, ato, co krótkotrwałe, przynosi więcej szkody niż pożytku137.”
“Kto ucieka od wszystkich światowych przyjemności, podobny jest do wieży, niedostępnej dla demona smutku.
Smutek bowiem bierze się zpozbawienia przyjemności, czy to obecnych, czy oczekiwanych. Niemożliwe jest jednak, abyśmy odparli tego wroga, gdy jesteśmy namiętnie przywiązani do czegoś na tej ziemi.”
Walka z acedią
“Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu trwożysz się we mnie? Ufaj Bogu, bo jeszcze Go będę wysławiać: zbawienie mego oblicza i mojego Boga. Nie należy opuszczać celi wgodzinie pokus, wymyślając rzekomo rozsądne do tego powody, ale trzeba siedzieć wewnątrz, trwać cierpliwie, przyjmować odważnie wszystkich napastników, aszczególnie demona acedii. Jest on najuciążliwszy ze wszystkich ipoddaje duszę najcięższej próbie. Ucieczka bowiem przed tymi zmaganiami czy unikanie walki uczą duszę nieudolności, tchórzostwa idezercji.”
Pycha.
“kto cię strzeże na pustyni ikto odpędza demony zgrzytające zębami przeciw tobie? Takie bowiem myśli rodzą pokorę inie dopuszczają demona pychy.”
Co to jest asceza?
“Przez ascezę należy rozumieć wtym przypadku to wszystko, co człowiek może uczynić wjakimś sensie owłasnych siłach, aco prowadzi do Boga itym samym uwolnienia od złych myśli. Ascezą zatem jest czytanie Pisma Świętego, śpiew psalmów (czyli coś, co dziś nazwalibyśmy modlitwą ustną), codzienna praca, gościnność, udzielanie jałmużny…”
Action matters
Every action you take is a vote for the type of person you wish to become. As the votes build up so does the evidence of your identity
Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich3. 13 Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. 14 Stańcie więc [do walki] przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość4, 15 a obuwszy nogi w gotowość [głoszenia] dobrej nowiny o pokoju5. 16 W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. 17 Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże6 - 18 wśród wszelakiej modlitwy i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu!
Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych 19 i za mnie, aby dane mi było słowo, gdy usta moje otworzę, dla jawnego i swobodnego głoszenia tajemnicy Ewangelii, 20 dla której sprawuję poselstwo jako więzień, ażebym jawnie ją wypowiedział, tak jak winienem.
