2. Konfiguracja po instalacyjna Windows Server 2016 Flashcards
(44 cards)
Wykonywanie zadań po instalacyjnych
Po zakończeniu instalacji systemu należy rozpocząć jego konfigurację od wykonania podstawowego zestawu konfiguracji, która wymaga bezpośredniego dostępu do konsoli serwera: – Konfiguracja połączeń sieciowych, – Ustawienie strefy czasowej, – Włączenie pulpitu zdalnego, – Zmiana nazwy komputera, – Przyłączenie do domeny
W celu wykonania wybranych lub wszystkich zadań konfiguracji po instalacyjnej w instalacji GUI Windows Server 2016, możemy użyć narzędzi sekcji Properties:
– bezpośrednio z konsoli serwera,
– za pomocą pulpitu zdalnego w celu uzyskania dostępu do serwera z innego komputera.
Wpis Ethernet w sekcji Properties określa
bieżący stan interfejsu sieci komputerowej.
Jeśli w sieci jest już aktywny serwer DHCP
serwer będzie już miał pobrany adres IP i inne ustawienia sieciowe i użyje ich do konfiguracji interfejsu.
Jeśli w sieci nie ma serwera DHCP lub gdy trzeba skonfigurować komputer przy użyciu statycznego IP
klikamy łącze Ethernet, aby wyświetlić okno Network Connection, gdzie można skonfigurować klienta TCP/IP
Komunikacja Active Directory Domain Services wymaga
dokładnego ustawienia czasu w zegarze komputera.
Jeśli serwer jest umieszczony w innej strefie czasowej niż strefa domyślna
klikamy hiperłącze Time Zone, aby otworzyć okno dialogowe Date and Time, w którym można poprawić ustawienia.
Domyślnie Windows Server 2016 nie zezwala na
połączenia pulpitu zdalnego (Remote Desktop)
• Aby je włączyć, klikamy hiperłącze Remote Desktop, aby otworzyć kartę Remote arkusza System Properties
Przy ręcznej instalacji systemu program Windows Setup przydziela komputerowi
unikatową nazwę zaczynającą się od WIN
Aby zmienić nazwę komputera i przyłączyć go do domeny
klikamy łącze Computer Name w celu otwarcia strony system Properties i klikamy Change w celu otwarcia okna dialogowego Computer Name / Domain Changes
Jeżeli przy instalacji Windows Server 2016 wybierzemy opcję Server Core, możemy
wykonać te same zadania po instalacyjne z wiersza poleceń
Czynnością minimalną będzie
zmiana nazwy komputera i przyłączenie go do domeny
W tym celu można użyć programu Netdom.exe
• Aby zmienić nazwę komputera, uruchamiamy Netdom.exe z podaną poniżej składnią
netdom renamecomputer % ComputerName % /NewName:
Aby zgodnie z instrukcją ponownie uruchomić komputer, stosujemy następujące polecenie:
shutdown /r
Przyłączenie do domeny za pomocą konsoli
Następnie aby przyłączyć komputer do domeny stosujemy następującąm składnie:
netdom join %ComputerName% /domain: /userd: /passwordd:*
• W tym poleceniu gwiazdka (*) w parametrze /passwordd powoduje, że program wyświetla zgłoszenie z prośbą o hasło do podanego przez nas konta użytkownika
• W tych poleceniach zakłada się, że klient TCP/IP komputera był już skonfigurowany przez serwer DHCP.
• Jeśli tak nie jest, trzeba go ręcznie skonfigurować przed przyłączeniem do domeny.
Aby przypisać do komputera statyczny adres IP za pomocą Server Core, możemy
skorzystać z programu Netsh.exe lub polecenia New-NetIPAddress Windows PowerShell
Zastosowanie konsoli Server Manager
- Narzędzie Server Manager w systemie Windows Server 2016 jest nową aplikacją, która jest pierwszym i najbardziej oczywistym dowodem na zmianę modelu w administracji Windows Server.
- W poprzednich wersjach systemu tj. do wersji 2008 R2 administrator, który chciał zainstalować rolę poprzez użycie kontrolek graficznych, musiał działać na konsoli serwera, fizycznie siedząc przy klawiaturze albo łącząc się z nim za pomocą Remote Desktop Services.
- W przeciwieństwie do tego, Server Manager w systemie Windows Server 2016 może instalować role i funkcje na dowolnym serwerze w sieci
Server Manager – dodawanie serwerów
• Podstawową nowością w Windows Server 2016 jest możliwość jednoczesnego zarządzania wieloma serwerami.
• Interfejs konsoli Server Manager zawiera okno nawigacji po lewej stronie, w którym znajdują się ikony reprezentujące różne widoki zasobów serwera.
• Wśród tych ikon dostępne są Local Server oraz All Servers za pomocą których możemy konfigurować zarządzanie serwerem lokalnym lub dodawanie innych serwerów
• Wprawdzie przy pierwszym uruchomieniu konsoli Server Manager pojawia się tylko serwer lokalny, jednak można dodać inne serwery.
• Dodawane serwery mogą być fizyczne lub wirtualne i mogą działać pod kontrolą dowolnej wersji systemu, poczynając od Windows Server 2003.
• Po dodaniu serwerów do interfejsu można utworzyć grupy zawierające zbiory:
– Serwerów znajdujących się w określonej lokalizacji
– Serwerów wykonujących określone funkcje
• Te grupy pojawiają się w okienku nawigacji, co pozwala administrować nimi jak pojedynczymi jednostkami.
Server Manager – dodawanie ról i funkcji
- Program Server Manager w systemie Windows Server począwszy od wersji 2012 łączy wcześniejsze oddzielne kreatory dodawania ról i funkcji w jeden kreator Add Roles and Feautures Wizard.
- Dzięki tym zmianom role i funkcje można wdrażać na dowolnych innych serwerach
- Aby za pomocą konsoli Server Manager zainstalować role i funkcje, stosujemy przyjętą procedurę.
Server Manager – konfigurowanie usług
- Większość ról i wiele funkcji systemu Windows Server zawiera usługi, które są programami stale działającymi w tle i zwykle czekającymi, aby proces klienta wysłał do nich żądanie.
- Server Manager zapewnia dostęp do usług działających na serwerach w całej sieci.
- Gdy po raz pierwszy spojrzymy na stronę główną Local Server w konsoli Server Manager, jednym z kafelków, jaki tam znajdziemy, jest sekcja Services.
- Sekcja ta zawiera listę wszystkich usług zainstalowanych na serwerze i określa ich bieżący stan oraz Start Type (Typ uruchomienia).
- Gdy klikniemy usługę prawym klawiszem myszy, menu skrótów dostarczy opcji, które pozwalają uruchomić, zatrzymać, zrestartować, wstrzymać i przywrócić usługę.
Delegowanie administracji
- Gdy sieć się rozrasta, zwiększa się także liczba regularnie wykonywanych zadań administracyjnych i rośnie liczba personelu informatycznego potrzebnego do ich wykonywania.
- Przekazywanie zadań administracyjnych określonym osobom jest naturalną częścią zarządzania serwerem przedsiębiorstwa.
- Podobnie jak przydzielanie tym osobom potrzebnych im uprawnień i tylko tych, których potrzebują - do wykonywania tych zadań.
- Delegowanie jest praktyką, poprzez którą administratorzy przyznają innym użytkownikom podzbiór posiadanych uprawnień.
- Jako taka, delegacja jest w tym samym stopniu kwestią ograniczania uprawnień, jak i ich przyznawania.
- Chcemy zapewnić poszczególnym osobom uprawnienia, których potrzebują, chroniąc jednocześnie poufne informacje i wrażliwą infrastrukturę.
Konfiguracja magazynu lokalnego
• Serwer Windows może wykonywać swoje zadania, korzystając z tego samego typu magazynu jak stacja robocza.
• Czyli z jednego lub większej liczby standardowych dysków twardych połączonych ze standardowym interfejsem dysków, takim jak Serial ATA (SATA).
• Jednak obciążenia we/wy serwera różnią się od tych dla stacji roboczych, a pamięć masowa jest bardziej obciążona przez żądania plików od dziesiątków lub setek użytkowników.
• Ponadto standardowe dyski twarde nie oferują żadnej odporności na awarie, a ich skalowalność jest ograniczona.
• Różnorodne techniki magazynowania są lepiej dopasowane do wykorzystania przez serwer, a proces projektowania rozwiązań dotyczących pamięci serwera zależy od kilku czynników, wśród których są:
– Ilość pamięci masowej, jaka jest potrzebna serwerowi,
– Liczba użytkowników, którzy będą mieć dostęp do serwera w tym samym czasie,
– Wrażliwość danych, które mają być przechowywane na serwerze,
– Ważność danych dla organizacji
Magazyn lokalny – ile serwerów?
Kiedy jeden duży serwer lepszy będzie od kilku mniejszych?
• Odpowiedź na to pytanie uzależniona jest od wielu czynników:
– Liczby lokalizacji obejmowanych przez sieć przedsiębiorstwa oraz technologie stosowane w komunikacji sieciowej między nimi,
– Jak często użytkownicy korzystają z tych samych zasobów i jaki poziom odporności na awarie oraz wysokiej dostępności chcemy wbudować w system.
• Obecnie nacisk kładziony jest na wirtualizację, co oznacza, że chociaż możemy mieć wiele maszyn wirtualnych z różnymi rolami, wszystkie one mogą być uruchomione na pojedynczym, dużym serwerze fizycznym.
Magazyn lokalny – szacowanie rozmiaru
• Rozmiar obszaru pamięci masowej potrzebnej na serwerze zależy od różnorodnych czynników:
– Zaczynamy od alokowania miejsca potrzebnego dla samych plików aplikacji plus innego miejsca potrzebnego aplikacji, zgodnie z zaleceniem dewelopera,
– Jeśli użytkownicy będą przechowywali dokumenty na serwerze, alokujemy wtedy określony obszar dla każdego użytkownika,
– Uwzględniamy współczynnik potencjalnego rozwoju organizacji i sieci zarówno w kategoriach dodatkowych użytkowników, jak i dodatkowego obszaru wymaganego przez każdego użytkownika.
Magazyn lokalny – ustawienia dysków
- Gdy na komputerze instalujemy Windows Server 2016, program instalacyjny automatycznie wykonuje wszystkie zadania przygotowawcze dla podstawowego dysku twardego w systemie.
- Gdy jednak na serwerze zainstalujemy dodatkowe dyski twarde lub chcemy zastosować ustawienia różniące się od domyślnych ustawień systemu, musimy wykonać ręcznie poniższe zadania:
– Wybór stylu partycjonowania - Windows Server 2016 obsługuje dwa style partycjonowania dysku twardego: styl MBR (główny rekord rozruchowy, master boot record) oraz styl GPT (tabela partycji GUlD).
• Gdy jednak na serwerze zainstalujemy dodatkowe dyski twarde lub chcemy zastosować ustawienia różniące się od domyślnych ustawień systemu, musimy wykonać ręcznie poniższe zadania:
– Wybór typu dysku - Windows Server 2016 obsługuje dwa typy dysków:
podstawowy i dynamiczny.
Nie można używać obu typów na tym samym dysku, lecz można łączyć różne typy dysków na tym samym komputerze.
– Podział dysku na partycje lub woluminy - partycje odnoszą się do dysków podstawowych, a woluminy do dysków dynamicznych
• Gdy jednak na serwerze zainstalujemy dodatkowe dyski twarde lub chcemy zastosować ustawienia różniące się od domyślnych ustawień systemu, musimy wykonać ręcznie poniższe zadania:
– Formatowanie partycji lub woluminów za pomocą systemu plików - Windows Server 2016 obsługuje systemy plików NTFS, FAT (w tym warianty FAT16, FAT32 i exFAT) oraz nowy system ReFS.