3. Odporność humoralna. Komórki APC, limfocyty B i T pomocnicze, MHC, generacja różnorodności przeciwciał. Flashcards
Fazy prezentacji i rozpoznania antygenu
- faza indukcji - rozpoznanie antygenu jako substancji obcej dla ustroju
- faza centralna - interakcje komórek, prowadzące do powstania poliklonalnych, antygenowo swoistych limfocytów B i T
- faza efektorowa (wykonawcza) - pojawienie się komórek wytwarzających przeciwciała bądź limfocytów uczulonych
APC to…
… komórka prezentująca antygen (Antigen Presenting Cell) - jakakolwiek komórka (najczęściej maktofag) zdolna do przetworzenia wewnątrzkomórkowego antygenu, związania go z kompleksami MHC klasy I i II i wyeksponowania ich dla limfocytów na powierzchni komórki.
Jest ona również zdolna do pobudzenia antygenowego limfocytu.
Możliwe komórki APC to:
- makrofagi
- komórki dendrytyczne
- wyjątkowo limfocyty B (pod wpływem np. interferonu, cytokiny)
restrykcja MHC
rozpoznawanie determinanty antygenu poprzez receptor Ig limfocytu B, podczas gdy TCR rozpoznaje determinanty antygenów zgodności tkankowej MHC.
układ GERL to…
… układ siateczki śródplazmatycznej i aparatu Golgiego uczestniczący w transporcie MHC I z determinantą antygenu i MHC II z łańcuchem blokującym na powierzchnię błony komórkowej
układ MHC u ludzi nazywany jest…
HLA - human leukocyte antigen
“processing” antygenu MHC I
Podlegają temu antygeny własne organizmu, to znaczy takie, które ulegają ekspresji z własnej informacji genetycznej komórki. Zaliczyć można do nich także antygeny wirusowe i nowotworowe.
Po powstaniu białko z siateczki śródplazmatycznej trasportowanejst za pomocą kanałów TAP do cytoplazmy.
Tam. białko wewnątrz komórki ulega ubikwitynizacji.
Następnie jest ono rozkładane przez proteasomy.
Małe fragmenty transportowane są ponownie do siateczki śródplazmatycznej via TAP.
Determinanty antygenu, które mają przeciwny niż niecka łańcucha ciężkiego alfa MHC I osadzają się w niej.
Determinanty o jednoimiennym ładunku nie ulegają prezentacji na powierzchni komórki.
Poprzez układ GERL kompleks immunologiczny trafia na powierzchnię komórki.
“processing” antygenu MHC II
Ulegają mu antygeny zewnątrzpochodne.
Antygen po fagocytozie lub pinocytozie pozostaje w endosomie strawiony przez katepsyny po połączeniu endosomu z lizosomem.
W międzyczasie ekspresji ulegają łańcuchy alfa i beta cząsteczki MHC II, zostaje on złożony wraz z łańcuchem blokującym.
MHC II z pomocą układu GERL trafia do cytoplazmy w endosomie. Po drodze łańcuch blokujący ulega lizie.
Następuje fuzja, antygen łączy się z wolną już niecką MHC II.
Taka cząsteczka zostaje zaprezentowana na błonie komórkowej komórki APC.
mechanizm prezentacji krzyżowej
Jeśli komórka ulegnie lizie bądź nekrozie zanim dokona prezentacji antygenu wirusowego na bazie lasy MHC I, może wysłać o obecności wirusa informację do sąsiedniej komórki dendrytycznej, która to już będzie w stanie dokonać właściwej prezentacji antygenu po pobraniu go w procesie fago- lub pinocytozy.
