egzamin Flashcards
(57 cards)
Przedstaw budowę bakterii G+ i G-, omów zmiany barwy w trakcie barwienia różnicującego;
jakie substancje występują u bakterii pozbawionych ściany komórkowej (sterole); czym różni
się budowa błon u archeonów
Bakterie G+ i G- mają sztywną ścianę komórkową zbudowanej z mureiny zwanej inaczej paptydoglikagen Mureina to wielocukier zbudowany z jednostek NAG, które połączone są polipeptydami i dzięki czemu ściana jest zbudowana z mniej-więcej równolegle ułożonych polimerów.
1.Gram + - jednowarstwowa i posiada wiele warstw mureiny. Może również być otoczona ściśle ułożonymi cząsteczkami - warstwa S, lub też mogą być lżej ułożóne. Mimo grubej warstwy, cząsteczki mogą swobodnie przechodzić do środowiska. Mogą być wplecione tam rózne kwasy np. kwasy tejchojowe lub LTA.
2. Gram - -ściana jest dwuwarstwowa, a warstwa mureiny jest cienka. Dodatkowo jest okryta błoną zewnętrzną lipoprotein. Wykształcona peryplazma w której zawartwa jest mureina. Wewnęrzna wasrtwa błony składa się z fosfolipidów, a zewnętrzna z lipopolisacharydów LPS.
Barwienie grama - rozróżnienie bakterii gram + i -. fiolet krystaliczny wybarwia wszystkie bakterie, następnie płynem lugola, dzieki czemu w komórkach tworzy się kompleks fiolet-lugola. Odbarwianie alkoholem, u niektórych barwnik zostaje wymyty, u niektórych zostaje. Następnie barwienie kontrastowe fuksyną - różowo i sefraniną - czerwono. Bakterie które zatrzymują barwę fioletową, czyli pierwotną to bakterie gram +, natomiast gram - to takie które zatrzymały barwienie kontrastowe. Dzieje się to tak, gdyż u gram + bakterie mają grubszą ścianę i kompleks fiolet-jodyna wnika do cytoplazmy i tam zostaje, gdyż w wyniku odbarwiania alkoholem, ściana ta się uszczelnia.
sterole - substancje występujące u bakterii pozbawione ścian komórkowych. Np. cholesterol i hopanoidy. Mają znaczenie stabilizujące i nie występują u większości bakterii. Mają je natomiast mykoplazm - bakterie które pobierają m.in. cholesterol z środowiska
Ściana archeoów skłąda się z innych lipidów i wielocukrw, np. mają polimer podobny do mureiny. Posiadają wasrtwę S. Błona komórkowa jest zbudowana z L-glicerolu, a nie jak u innych org. z D-glicerolu.
Przedstaw schematycznie i opisz trzy procesy prowadzące do wymiany materiału
genetycznego pomiędzy bakteriami (transformacja, koniugacja, transdukcja)
Transformacja - bakteria pobiera ze środowiska fragmenty DNA, które pochodzą od biorcy. Może być naturalna lub sztuczna.
Naturalna - podwójna helisa DNA zostaje rozcięta, jedna nić zostaje strawiona, a druga przechodzi do wnętrza bakterii za pomocą kompleksu białkowego. Tam może być zniszona lub włączona do genomu bakterii.
Sztuczna - w wyniku szoku chemicznego lub prądu elektrycznego nić DNA zostaje przepchnięta przed błonę do cytoplazmy, gdzie bierze udział z homologicznej rekombinacji lub plazmidu.
Koniungacja - przenoszenie plazmidów, części lub całości chromosomów włączonym do plazmidu między gatunkami. Przeniesienie odbywa się za pomocą nośników, plazmidów lub transpozonów.
Dochodzi do połączenia dwóch bakterii, gdzie dawca posiada plazmid konigacyjny. Dodatkowo dawca posiada białka które nacinają origin konugacyjny oriT. Pojedyncza nić DNa zostaje przekazana biorcowi, a u niego polimeraca DNA replikuje brakującą nić.
Transdukcja - przeniesienie małych fragmentow DNA za pomocą bakteriofaga do bakterii. Bakueriofag może wprowadzić DNA do środka i mogą zajść dwa procesy:
A. cykl lityczny - fag może namnożyć się w bkaterii i doprowadzić do jej lizy
B. lizgoeniczny - fagowe DNA może włączyć się do bakteryjnego chromosomu. Transdukacja ogólna - fag moze przenosić DNA z bakterii do baterii doprowadzając do ich lizy. Proces lizy DNA oraz jego składania jest bardzo szybki, w miedzy czasie kwałąek DNA bakterii może wejść w DNA bakteriofagu
1. Bakteriofag wprowadza swój DNA do infekowanej przez niego bakterii.
2. Fag zaczyna namnażać się w cyklu litycznym replikuje swój DNA w bakterii i tnie
bateryjny DNA na małe kawałki, co może spowodować zabicie bakterii w wyniku jej lizy.
3. Podczas wzrostu litycznego fag czasami pakuje segment dwuniciowego bakteryjnego
DNA do kapsydu (główek fagowych), a następnie przenosi ten segment do innej bakterii,
którą zakaża.
4. Bakteria w której doszło do namnożenia lizuje i uwalnia nowe cząsteczki faga (infekcja
lityczna).
5. Cząsteczka faga wstrzykuje bakteryjny DNA do nowej komórki bakteryjnej.
6. Wstrzyknięty DNA może być włączony do bakteryjnego chromosomu (genom biorcy),
albo zniknąć w trakcie następujących po sobie rund replikacyjnych.
Opisz sposoby poruszania się bakterii oraz wymień czynniki wpływające na ruch; w jaki
sposób dochodzi do komunikacji pomiędzy bakteriami; które czynniki mogą mieć znaczenie
przy leczeniu chorób np. nowotworowych (sygnalizacja)
chemotaksja - Normalnie bakterie poruszają się ruchem przypadkowym i bada środowisko pod względem zawartości w nim związków organicznych, ale niekótre z nich jeżeli wyczują wyższy poziom określonego związku odżywczego to zaczynają płynąć w kierunku
zwiększającego się stężenia tego związku. Na podobnej zasadzie bakterie mogą też się
odsuwać od nieatrakcyjnego składnika. Białka związane z motorem rzęsek wiążą te składniki i zmieniają czas ukierunkowanego ruchu i koziołkowania
Rzęski - zbudowane są z flagelliny i może ich być jedna lub wiele.
Zamocowana jest w komórce za pomocą kompleksu białek zwanego ciałkiem podstawowym. Ciałko wprawia rzęski w ruch rotacyjny.
Wici - organellum zbudowane z mikrotubul osadzonych na ciałku podstawowym. Dwa wewnętrzne i dziewięc odwodowych.
Krętki - komórki śróbowato skręcone między błoną komórkową a błoną zewnętrzną. Powodują skurcz komórki i dzięki temu się porusza, środowisko lepkie tj. mucyna.
Ruch ślizgowy - bez udziału rzęsek. Mogą pomagać wypustki zwane fimbriami, przyczepiają się one do środowiska a następnie bakteria porusza się ruchem drgającym. Fimbrie występują głównie u gram - bakterii i możemy je rozróżnić również na fimbrie płciowe, które służą do koningacji.
Ruch wewnątrz komórek ssaków - gdy np. bakteria wejdzie do jakiejś komórki, na jednym biegunie gromadzi włóknaaktyny, które popychają bakterię przez wnętrze komórki. Dzieje się tak, gdyż bakterie mają możlwiość do modyfikowania cytoszkieletu
Adhezja - nie jest to stricte ruch, bakterie przyczepiają się za pomocą fimbrii
Bktaeryjne systemy sekrecyjne - są to systemy, które produkują substancję np. obecne w błonie komórkowej bakterii. Ponadto jeżeli są to bakterie chorobowtwórcze, mogą one wydzielać substancje tzw. czynniki wirulencji. Różnią się one mięzy bakteriami gram + i -. Wydzielanie może zachodzić na dwóch procesach: jednoetapowy - białka z cytoplazmy są bezpośrednio transportowane przez błonę do komórki, oraz dwuetapowy - najpierw substancje są transportowane przez błonę wewn. magazynowane w przestrzeni peryplazmatycznej a na koniec przechodzą przez błonę zewn.
Do leczenia nowotworów używa się zmodyfikowane genetycznie bakterie (niechorobotwórcze) gdyż mają zdol ność do dzielenia się w guzach i hamowania ich wzrostu. Mogą również wydzielać toksyny
Przedstaw i opisz wzrost wykładniczy i czas generacji u bakterii, w jakich skalach go
przedstawiamy; przedstaw krzywa wzrostu hodowli bakteryjnej i omów poszczególne fazy;
na czym polega wzrost synchroniczny (jak go można wywołać).
Bkaterie szybko się rozmnażają, tempo to jest stałe wynikające ze stałych warunków środowiska w szalkach, dlatego możemy przedstawić te dane za pomocą logarytmicznej krzywej wzrostku bkaterii.
1. faza zastoju - jest to faza początkowa, zanim bakterie się jeszcze nie przystosowały do nowych warunków środowiska.
2. faza wykładnicza - po zaadaptowaniu się bakterie zaczynają gwałtownie się dzielić, gdzięki czemu ich liczba mocno się zwiększa, wzrost wykładniczy
3. faza stacjonarna - gdy składniki pokarmowe się wyczerpują dochodzi do zastoju. Komókri przestają się dzielić, powodując tworzenie produktów przemiany materii i do zrównania się komóek tworzących się i obumierających
4. faza śmierci - po czasie głodzenia komórki ulegają lizie i wtedy liczba bakterii już tylko się zmniejsza
N=N0^2n
Wzrost synchroniczny - logarytmiczna część krzywej obrazującej skokowy wzrost komórek, gdzie zachodzi podwojenie się liczny komórek.
przedstaw schematycznie tworzenie endospor; u jakich organizmów występują.
endospory to przetrwalniki o bardzo dużej przeżywalności, powstają w wyniku niesmetrycznego podziału komórki. U bkaterii charakteryzują się znacznym stopniem odwodnienia zawartej w niej cytoplaźmie, oraz grubymi i wielowarstwowymi osłonkami. Dodatkowo występują u grzybów - są to egzospory.
Sporulacja - proces tworzenia endospory.
1.Po replikacji chromosomu i rozdzieleniu chromosomów potomnych błona cytoplazmatyczna zagłębia się do komórki i zaczyna tworzyć się septa (wokół jedego chromosomu). 2. Następnie septa jest otaczana błoną cytoplazmatyczną.
3. Mureina odkłada sie w postacji grubej warstwy wokół spory i rozpoczyna się degradacja bakteryjnego DNA.
4. Tworzy się płaszcz białkowy wokół mureiny
5. bakteria ulega lizie i spora się uwalnia
Wymień sposoby oceny liczebności bakterii przedstawiając je schematycznie, omów zalety
i wady.
METODY BEZPOŚREDNIE
1. Komora Petroff-Haussera: liczy żywe i martwe komórki (pod mikroskopem). Przy użyciu mikroskopu liczymy komórki które są zawieszone w specjalnej komorze, której objętość jest nam znana
2. Komora Coultera: komórki w roztworze soli fizjologicznej przepływają przez aparaturę urządzenia – prąd elektryczny zostaje przerwany przy przejściu bakterii
METODY POŚREDNIE
1. ważenie suchej masy po odwirowaniu
2. filtrowanie i suszenie
3. chemiczna analiza składników komórkowych np. azot czy siarka
4. ogólna zawartość węgla: rozpuszczając próbę w silnie utleniającym odczynniku, jak
dwuchromian potasu w kwasie siarkowym, ilość węgla jest proporcjonalna do ilości
zredukowanego dwuchromianu.
W jaki sposób bakterie chronią się przed szkodliwym działaniem tlenu — przedstaw
schematycznie i porównaj grupy bakterii.
Organizmy tlenowe mają enzymy ochronne (oksydazę, dysmutazę, katalazę) ochraniające je
przed toksycznymi formami tlenu (wolnymi rodnikami).
Bezwzględne beztlenowce nie tolerują tlenu, np. tężec.
Względne beztlenowce- rozwijają się w obecności tlenu jak i w atmosferze beztlenowej, np.
bakterie powodujące biegunkę i kiłę.
Porównaj termofile i hipertermofile, jakie organizmy dominują te grupy, czym się różnią
Hipertermofile są traktowane jako podgrupa termofili, ale nie jest to do końca uzgonione i można
się spotkać z różnymi definicjami.
TERMOFILE – to ekstremofile charakteryzujące się przystosowaniem do życia w relatywnie
wysokich temperaturach (opamum między 50°C – 70°C). Należą do nich przede wszystkim
bakterie i archeany, istnieją pojedyncze eukariotyczne organizmy zdolne do przetrwania i
reprodukcji na dole tego przedziału.
HIPERTERMOFILE swoje optimum mają wyższe niż 70°C w tej grupie zaczynają wyraźnie
dominować archeany i nie pojawiają się już żadne eukarionty. Współcześnie dobrze poznane są archeany z rodzaju Sulfolobus, które nazywa się thermoacidophiles”. Utleniają one siarkę do
kwasu siarkowego, i żyją w bardzo niskim pH.
Ekstremalne termofile to prawie wyłączna cecha Archaea, a wśród bakterii występują tylko dwa rodzaje Thermotoga i Aquifex o optymalnej temp. około 80 st. C
Z czym wiąże się fakt ograniczonego rozwoju bakterii na miodzie?
Miód jest substancją higroskopijną, kwaśną, hiperosmotyczną oraz pełną nadtlanków, za to
mikroorganizmy preferują środowisko niehigroskopijne, obojętne oraz izoosmotyczne.
Najliczniejszą grupą związków w miodzie są węglowodany, przy czym w największych
ilościach są to monosacharydy (glukoza i fruktoza), dzięki czemu miód zawdzięcza bardzo
intensywnie słodki smak. Wysokie stężenie cukrów może się przyczyniać do właściwości
bakteriobójczych miodu przez wystąpienie efektów osmotycznych. W miodzie również wysoka jest ilość kwasu przez procesy enzymatyczne, które zachodzą w
trakcie jego powstawania, a w efekcie nieskie pH też wpływa bakteriobójczo, a też ważne jest to, że waz z dojrzewaniem miodu ilość kwasów wzrasta. JEdną z substancji chemicznych wydzielanych przez gruczoły gardzielowe pszczłowy, któa powoduje antybiotyczne działanie miodu jest nadtlenek wodoru.
Promieniowce, jak rozpoznać, przedstaw schematycznie; znaczenie w przyrodzie
są to bakterie gram +, do tej grupy również należą patogey, mogą wywoływać choroby u ludzi, zwierząt i roślin. Mogą żyć w symbiozie z roślinami wyższymi wiążąc azot atmosferyczny. Głównie występują w glebie, ale też w morzach i oceanach. Może je znależć w piasku pustynnym, liściach itd. co świadczy o dużym przystosowniu adaptacyjnym do warunków środowiska. Mają nieregularną budowę, tendencje do rozgałęziania się, co przypomina strzępki grzybów. Budują pseudogrzybnie, a promieniowace rozmnażają się przez jej fragmentację. Większośc z nich jest tlenowa i kwasooporna. Mają duże znaczenie w produkcji antybiotyków, gdyż są producentami substancji bioaktywnych o działaniu przeciwgrzybowym, przeciwbakteryjnym itd.
Przedstaw schematycznie izolacje bakterii beztlenowych z jeziora
- Najpierw należy pobrać muł z brzegu danego jeziora.
- 1 gram pobranego mułu umieścić w szklanym naczyniu (butli) z medium zawierającym NH4,
K, Mg, Na, Cl, węglan sodu i glicerol – w stałym pH7. - Tak przygotowany materiał zostaje pozostawiony w miejscu ze stałym dostępem do promieni
słonecznych w celu zapewnienia źródła energii. - Po 2 do 3 tygodni w stałych warunkach należy dodać 9 ml medium zawierającym agar
rozpuszczony, ekstrakt drożdży, Na2CO3 i Na2SO4, który reaguje z O2 dzięki czemu jest
usuwany; dalej zachowane jest pH7. - Po zajściu reakcji hodowla bakterii zmienia zabarwienie z brązowego na fioletowy, ponieważ
przeżywają jedynie bakterie beztlenowe, czyli bakterie purpurowe nadające
charakterystyczny kolor. - Następnie z hodowli po zmianie koloru można pobrać z niej 1 ml i umieścić w probówce w
celu wykonania seryjnego rozcieńczenia. - Po wykonaniu seryjnego rozcieńczenia (przykładowo przy użyciu 5 probówek), każda z
probówek z zawiesiną bakterii zostaje umieszczona w miejscu z dostepem do światła. - Kiedy w każdej z probówek pojawi się na wierzchu zawiesiny piana można usunąć uzyskane
bakterie, które utworzyły kolonie na ściankach naczynia. - Pozyskane kolonie można posiać na szalkach Petriego, aby uzyskać czyste kolonie
pożądanych bakterii beztlenowych (wykonać w warunkach beztlenowych)
Metoda seryjnego rozcieńczenia jest wykorzystana do uzyskania czystych kultur bakterii, więc
należy zawiesinę bakterii rozcieńczyć tak, żeby po wysianiu ostatniego rozcieńczenia móc uzyskać
na płytkach Petriego pojedyncze kolonie bakteryjne.
Dlaczego Deinococcus radiodurans jest oporny na UV, promieniowanie gamma
Ma zdolność do naprawy DNA, za co odpowiada gen uvrA, obecność karotenoidów w ścianie komórkowej które mają działanie antyoksydacyjne i zwiększa oproność na promieniowanie jonizujące oraz temp. Dodatkowo posiada wiele kopii DNa. W cytoplazmie ma wiele metali np. mangan czy srebro, które mogą niwelować skutki stresu oksydacyjnego. Dodatkowow z cytoplazmie wyst. enzymy odpowiedzialne za naprawę DNA
Przedstaw schematycznie mechanizmy działania antybiotyków i oporności na nie u bakterii
Oporność bakterii na antybiotyki przejawia się tym iż, np. bkaterie gram - mają błonę zewn. przez którą antybiotyk nie może przejść, abo oporność nabyta - mtuacja genu chromosalnego. Mechanizmami obronnymi może być np. mechanizm transport antybiotyku z cytoplazmy na zewnątrz komórki, brak miejsca uchwytu, bądź jego zamiana, zmiana metabolizmu, dezaktywacja metabolizmu, blokada tranpsortu antybiotyku do komórki.
MEchanizmy oporności na antybiotyki kodowane prze3z geny plazmidowe:
1. beta laktamowe
2. chloramfenikol
3. aminoglikozydy
Na czym polega unikalny charakter bakterii i archeonów
- asymilacja azotu atmosferycznego
- synteza witaminy b12
- zdolność do korzystania z energii związków nieorganicznych tj. Nh4, H2S, H2, Fe2+
- fotosyteza bez użycia chlorofilu, tylko innych barwnikównp bakteriochlorofil czy karotenoidy
- wykorzystanie związków nieorganicznych jako akceptor elektronów zamiast O2 (CO2, NO3-, SO4) np bakteriorodopsyna
- zdolność intensywnego wzrostu w warunkach beztlenowych
- możliwość wzorstyu w temp 80+
Jakie organizmy mają zdolność asymilacji azotu atmosferycznego, wymień kilka
przykładów, omów symbiozy korzeni związane z tym procesem.
np. bakterie nitryfikacyjne oraz archea. Np. Clostridium, Chromatium, Azobacter. Bkaterie nitryfikacyjne uczestniczą w cyklu azotowym utleniając amoniak z wody deszczowej, kurzu itd.
Bakterie nitryfikacyjne zwiększają stosunek jonów azotanowych do jonu amonowego w glebie,
wpływa to korzystnie na wzrost roślin, gdyż jony azotanowe są łatwiej pobierane przez rośliny.
Produkowane kwasy przyspieszają rozpuszczanie minerałów glebowych. Negatywnym skutkiem
są straty azotu spowodowane wymywaniem jonów azotanowych z gleby - nie są one w
przeciwieństwie do jonu amonowego sorbowane przez kompleks sorpcyjny. Rhizobium to grupa bakterii Gram-ujemnych współżyjących z roślinami motylkowymi. Powodują one powstanie brodawek na korzeniach tych roślin. Do komórek korzenia bakterie dostają się przez specjalną strukturę - nić infekcyjną. Po infekcji dzielą się intensywnie, pobudzając komórki gospodarza do szybkiego wzrostu, który prowadzi do powstania brodawek. Różowe zabarwienie świadczy o procesie wiązania azotu
Dlaczego wirusy stanowią przedmiot burzliwych dyskusji, co zmieniło się w naszych
poglądach odnośnie ich powszechności
Wirusy nie spełniają podstawowej definicji życia która zakłada że organizmy żywe odżywiają się,
rosną, prowadzą metabolizm i rozmnażają się. Wirusy nie są zdolne do samodzielnego życia i
replikacji ponieważ potrzebują komórek gospodarza. Wykazują polifiletyczność, ruchomość genów
oraz zdolność do horyzontalnego transferu genów. Bardzo ciekawe jest też to że posiadają niektóre
geny od innych organizmów. Wywołują także wiele niebezpiecznych chorób jak HIV czy chorobę
COVID-19 wywołaną wirusem SARS CoV-2.
Wirusy występują w dużej ilości w środowisku i jak się okazało ilościowo stanowią do 15 razy więcej
niż bakterie. Jednak udział w biomasie jest 25 razy większy u Protista niż u Prokaryota. Wirusy
występują w wodzie słodkich i słonych oraz w ich osadach. Ich obecność stwierdzono także w lodach
morskich czy też w glebie. Obecnie prowadzone są badania nad wykorzystaniem bakteriofagów w
terapiach fagowych oraz wykorzystanie wirusów owadzich które mogłyby służyć do pozbycia się
szkodliwych owadów z upraw
Przedstaw schematycznie różnice pomiędzy cyklem litycznym i lizogenicznym; jakie znasz
zmiany/skutki związane z konwersją lizogenną
Cykl lizogeniczny nie powoduje śmierci komórki. Bakteriofag wprowadza własne DNA do
komórki i DNA faga włącza się chromosomu i staje się profagiem. Chromosom z profagiem
namnaża się. W wyniku np. promieniowania UV może dojść do przeobrażenia profaga do
aktywnej formy wirusa i wtedy wchodzi w cykl lityczny który prowadzi do śmierci komórki.
2) W cyklu litycznym dochodzi do niszczenia komórki gospodarza . Bakteriofag wprowadza DNA
do wnętrza komórki. Dochodzi do replikacji typu toczącego się koła . Nasępuje rozpad DNA
gospodarza i utworzenie DNA nowych fagów. Dochodzi do transkrypcji i translacji fagowego
DNA. Następuje produkcja enzymów powodujących lizę komórki
Podstawowa różnica to że w litycznym dochodzi do śmierci gospodarza w wyniku uwalniania
nowych fagów, jest też rozpad DNA gospodarza a w cyklu lizogenicznym nie dochodzi do
śmierci gospodarza
Zmiany/skutki związane z konwersją lizogenną w cyklu lizogenicznym jest to że wirus jest
uśpiony, ale pod wpływem czynników jak tj. promieniowanie może zostać uaktywniony i
wtedy wchodzi w cykl lityczny
przedstaw schemat ataku bakterii przez wirusa M13
Adsorpcja (przyczepianie się): Bakteriofag M13 ma białka na swojej powierzchni, które są zdolne do rozpoznawania i przyczepiania się do specyficznych receptorów na powierzchni bakterii E. coli. To jest pierwszym krokiem w procesie infekcji.
Iniekcja nukleotydów: Po przyczepieniu się do bakterii, bakteriofag M13 wstrzykuje swoje nukleotydy (cząsteczkę jednoniciową DNA) do wnętrza bakterii. Bakteriofag M13 nie niszczy bakterii podczas tego procesu, a jedynie wstrzykuje swoją material genetyczny.
Replikacja: Po wstrzyknięciu swojego materiału genetycznego, DNA bakteriofaga M13 zaczyna być replikowane wewnątrz bakterii. Jednak ważne jest zaznaczenie, że bakteriofag M13 nie zabija swojej bakterii gospodarza, a jedynie korzysta z jej machinerii replikacyjnej.
Ekspresja i asamblacja białek: W wyniku procesu replikacji, komórka bakteryjna zaczyna produkować białka wirusowe. Te białka wirusowe są następnie składane w kompleksy wirusowe.
Wydzielanie nowych wirusów: W końcowym etapie, bakteriofag M13 korzysta z mechanizmów bakteryjnej komórki do uwolnienia nowych, zmontowanych wirionów na zewnątrz komórki bakteryjnej. Proces ten nie zawsze prowadzi do zniszczenia bakterii, ponieważ bakteriofag M13 może powielać się wewnątrz komórki, pozostawiając ją względnie nietkniętą.
Jakie organizmy powodują zakwity i gdzie
Zakwit wody jest efektem masowego rozwoju fitoplanktonu(okrzemki, zielenice, sinice,
wiciowce, glony, eugleny i inne) w zbiornikach wodnych jakim jest np. jezioro. Największy
udział w zakwitach wód mają przeważnie kolonijne, nitkowate sinice czy zielenice. Zakwity
mogą powodować także organizmy jednokomórkowe. Bardzo dobrze widziana zielona barwa
w niektórych zbiornikach wodnych związana jest z jednokomórkowymi euglenami. Woda w
zbiornikach oprócz zielonego koloru jest dosyć mocno zmętniona. Mniejsza ilość promienni
słonecznych dociera do głębszych rejonów zbiornika. Doprowadza to także do zmniejszenia
dostępności tlenu w głębszych warstwach wody. Do zakwitu niezbędna jest odpowiednia
temperatura i wilgotność. W przypadku heterotrofów ważny jest dostęp bazy pokarmowej a w przypadku autotrofów dostęp do światła i soli mineralnych. Zakwity są częstym zjawiskiemw okresach letnich i spowodowane są coraz to częściej wzrastającą żyznością wód która
spowodowana jest nawozami czy ściekami komunalnymi.
Zakwity w Morzu Bałtyckim spowodowane są między innymi glonami i sinicami które są bardzo toksyczne dla organizmów i mogą doprowadzić nawet do śmierci. Spotykane są także zakwity na lądzie ale jest to znacznie rzadsze niż w zbiornikach wodnych. Na lądzie lepiej radzą sobie autotrofy. Zakwity na lądzie powoduje np. pierwotek który występuje na pniach drzew w postaci zielonego nalotu. Pałeczka krwawa która jest heterotrofem i najlepiej rozwija się w wilgotnych i chłodnych miejscach.
Opisz związki grzybów z innymi organizmami
Związki grzybów z innymi organizmami mogą być pozytywne lub negatywne. Jednym z
przykładów pozytywnych może być mikoryza która jest korzystna zarówno do roślin i wybranych
grzybów symbiotycznych. Grzyby kontaktują się korzeniami roślin i korzystają z związków
organicznych a rośliny pobierają składniki mineralne. Mikoryza szeroko jest rozpowszechniona w
świecie roślin i grzybów ze względu na to że zapewnia odpowiednie warunki do wzrostu i
rozwoju. Obecna jest wtedy większa dostępność do substancji odżywczych znajdujących się w
glebie. Obserwuje się również zwiększoną tolerancję na deficyt wody czy zbyt kwaśne lub zasadowe podłoże. Wyróżnia się 3 typy mikoryz. Pierwszym z nich jest ektomikoryza dominująca
u roślin drzewiastych które współżyją z grzybami(workowcami i podstawczakami).Kolejna jest endomikoryza czy też typ erikoidalny. Grzyby są reducentami i spełniają ważną rolę w rozgadaniu
substancji organicznych które mogą być potem wykorzystywane przez rośliny. Żyją także w
symbiozie z glonami tworząc porosty które przyczynią się do tworzenia podłoża i tym samym dorozwoju roślin. Ludzie wykorzystują grzyby do produkcji antybiotyków( penicyliny) a drożdże
wykorzystuje się do produkcji alkoholu czy wyrobów piekarniczych. Coraz częściej
wykorzystywane są do walki biologicznej z insektami. Negatywne odziaływanie grzybów na ludzi i
zwierzęta to między innym zatrucia czy różnego rodzaju grzybice. Mogą także doprowadzić do
niszczenia upraw
Cyjanobakterie przedstaw ich związki z organizmami eukariotycznymi
Cyjanobakterie inaczej nazwane sinicami. Sinice współżyją z roślinami w postaci epifitów czy endofitów. Związek cyjanobakteri jest także obecny z zwierzętami. Endosymbiotyczne sinice
czyli cyjanelle. W tym przypadku gospodarzem dla sinicy są grzyby czy też rośliny. Cyjanella dostarcza gospodarzowi substancji odżywczych wytwarzanych podczas fotosyntezy lub związków azotu a sinica pobiera składniki mineralne których sama nie jest w stanie wytworzyć. Sinice mogą być bardzo toksyczne dla organizmów kiedy dochodzi do zakwitów
w zbiorniach wodnych. Człowiek może wzbogacać nimi gleby dostarczają wraz z nimi związki azotowe które będą pobierały rośliny(będą lepiej się rozwijały).
Cyjanobakteriemają swoje miejsce w teorii endosymbiozy, gdzie to pochłonięte przez org. jednokomókowe miały doprowadzić do wytworzenia chloroplastów, z faktu, że same przeprowadzają fotosyntezę. Dodatkowo spekuluje się, że są to jedne z pierwszych organizmów, które przyczyniły się do powstania tlenu na Ziemi.
Przedstaw schematycznie proces kolonizacji komórki przez wirusa Herpes simplex
1) Uśpiony wirus opryszczki( wirus DNA) lokalizuje się w komórce nerwowej (okres latencji)
2) Czynniki tj. Stres, choroba, osłabienie organizmu, zimno mogą spowodować aktywację wirusa
i przemieszczenie go do komórek skóry
3) Wirus z kolcami glikoproteinowe na powierzchni błony łączy się z błoną komórki gospodarza
4) Po fuzji z błoną uwalniane jest dsDNA (zawarte w kapsydzie) do cytoplazmy a następnie
transportowane do jądra (nie występuje integracja DNA wirusa z DNA gospdarza)
5) Następuje replikacja genomu wirusa i wczesna transkrypcja białek transportowanych do
cytoplazmy
6) W cytoplazmie następuje synteza białek potrzebnych do spakowania wirusa (do kapsydów i
białek kolca potrzebne)
7) Wirusa zostaje spakowany i zostaje uwolniony z komórki gospodarza (takie komórki
gospodarza ulegają zniszczeniu)
8) Uwolnione wirusy infekują kolejne zdrowe komórki
retrowirusy, opisz schematycznie
1) Retrowirusy (Retroviridae) to rodzina wirusów RNA, które przeprowadzają proces odwrotnej
transkrypcji
2) Retrowirusy wywołują wiele chorób, w tym AIDS i niektóre nowotwory. Genom retrowirusa
zawiera dwie identyczne kopie jednoniciowego RNA i koduje odwrotną transkryptazę inaczej
nazwaną rewertazą, która ma zdolność przepisywania informacji z RNA na DNA
3) Najdokładniej poznanym retrowirusem jest wirus HIV
4) Zbudowane są z dwuwarstwowej błony lipidowej na której obecne są glikoproteiny
5) Niżej położone są dwie warstwy białek i białkowy kapsyd
6) Wewnątrz kapsydu znajduje się RNA i enzymy tj. Integraza, odwrotna transkryptaza i
proteaza
Budowa Ściany komórkowej u bakterii G+
Ściana komórkowa zbudowana z mureiny, leży po zewnętrznej stronie błony komórkowej
o Mureina - Jest to polimer składający się z łańcuchów polisacharydowych połączonych
łańcuchami peptydowymi. Ściana komórkowa bakterii pełni funkcję ochronną i odpowiada za
kształt komórki.
o Ściana komórkowa bakterii G+ jest jednowarstwowa, grubsza niż u bakterii gram-ujemnych,
sztywna i ma prostą budowę
o W przeciwieństwie do bakterii G- pozbawiona jest błony zewnętrznej
o W ścianie komórkowej bakterii G+ znajduje się charakterystyczny dla nich kwas tejchojowy –
cząsteczki glicerolu lub rybitolu połączone mostkami fosfoestrowymi
o Różnice w budowie ściany komórkowej bakterii wykorzystywane są do ich identyfikacji
metodą Grama. Bakterie Gram‐dodatnie barwią się metodą Grama na kolor fioletowy.