Egzamin filozofia Flashcards

I rok psychologii APS (70 cards)

1
Q

Definicja filozofii

A

Systematyczne i krytyczne rozważanie na temat podstawowych problemów i idei zajmujące się podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi natury świata i człowieka.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Empiryzm genetyczny

A

Pogląd głoszący, że umysł jest pierwotnie pozbawiony treści poznawczych (tabula rasa = „niezapisana tablica”), których dostarcza mu bezpośrednie doświadczenie.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Nominalizm Berkeleya

A

Żadna idea i taka w umyśle, i poza nim nie jest abstrakcyjna. Każda jest zupełnie określona i konkretna. Ogólne są tylko wyrazy.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Światopogląd

A

Względnie cały zespół sądów, przekonań i opinii na temat świata z różnych dziedzin kultury.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Krytyka substancji Locka

A

Proste idee stanowią materiał całej wiedzy, pochodzą wyłącznie z doświadczenia. Łącząc te idee, umysł wprowadza do idei czynnik dowolności i naraża się na błędy, tym większe, im dalej odbiega od idei – idee złożone nie mają już dla poznania tej wagi, co proste.
Wynikiem tej krytyki było stwierdzenie, że nie można rozstrzygnąć, jaka jest natura substancji, bo doświadczenie dotyczy zawsze tylko własności i nie mówi nic o substancjach, ani cielesnej, ani o duchowej. Pojęcie substancji jest wytworem umysłu.
Locke zaprzeczał więc poznawalności substancji, ale chcąc być ostrożnym nie zaprzeczał jej istnieniu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Emanacja Plotyn

A

Hipostazy - postacie bytu wyemanowane z absolutu, coraz mniej doskonałe, coraz mniej posiadające jedności, coraz bardziej zależne:
- Duch – (nous); świat ducha (świat idealny) - dziedzina dostępna do zrozumienia i poznania
- Dusza – świat psychiczny, pojmowany przezeń jako jedyna dusza świata, w której zawarte są dusze jednostkowe
- Materia – rozumiana po platońsku

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Koncepcja bytu wg Parmenidesa

A

Przeciwieństwa wykluczają się wzajem, więc jeśli zjawiska pełne są przeciwieństw, to znaczy, że nie są prawdziwym obrazem bytu.
Byt jest, a niebytu nie ma.
Byt:
- byt nie ma początku ani końca: bo z czegóż miał powstać? tylko z niebytu - a niebytu nie ma;
- jest ciągły, bo każda przerwa byłaby niebytem;
- jest nieruchomy i niezmienny, bo mógłby zmienić się tylko na niebyt;
- jest niepodzielny, bo części bytu nie będąc już bytem musiałyby być niebytem; nie ma w sobie różnic, bo to, co różne od bytu, jest niebytem;
stały i jeden, jest przeciwieństwem stawania się i mnogości;
Niebyt:
- nie istnieje - bo o niebycie niepodobna w ogóle myśleć: “niebytu nie można ani poznać, ani wypowiedzieć”.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Sceptycyzm metodyczny Kartezjusza

A

Kartezjusz szukał twierdzenia, które oprze się wszelkim wątpliwościom; jego metoda polegała na próbowaniu wszelkich argumentów sceptyckich.
- zwątpienie (dotyczy przede wszystkim twierdzeń o istnieniu), służyło to upewnieniu się co do realności przedmiotów (czy są tylko złudzeniem zmysłów)
- brak wyraźnej granicy między jawą a snem;
- możliwość, że jesteśmy wprowadzani w błąd przez jakąś potężniejszą od nas istotę
- celem jest dotarcie do twierdzeń bardziej pewnych lub takich, w które wątpić się już nie da

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Własności pierwotne i wtórne wg Locke’a

A

Właściwości pierwotne i wtórne:
własności pierwotne (primary) – obiektywne, postrzegane przez wiele zmysłów, sprawdzając się tak i dając świadectwo obiektywności, np. wielkość, kształt, liczba, ruch
własności wtórne – subiektywne, przedmiotem zawsze jednego tylko zmysłu, np. barwy w oczach, dzwięki w uszach
Wszystko, co znajdujemy w umyśle, obejmował wspólną nazwą “idei”. Znamy bezpośrednio tylko idee, a nie rzeczy, one też, a nie rzeczy, są jedynym punktem

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Omów pojęcie Brzytwy Ockhama

A

Zasada, zgodnie z którą w wyjaśnianiu zjawisk należy dążyć do prostoty, wybierając takie wyjaśnienia, które opierają się na jak najmniejszej liczbie pojęć i założeń

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Wymień 4 cnoty kardynalne św. Tomasza

A
  • roztropność
  • sprawiedliwość
  • umiarkowanie
  • męstwo
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Omów koncepcję socjologii według Comte’a

A

Metoda socjologiczna była historyczna: dochodziła do ogólnych wniosków przez porównywanie znanych historycznie form istnienia ludzkiego. Wnioski te sprawdzał potem przez ogólne rozważania natury biologicznej: społeczeństwo rozumiał tak, jak biolog rozumie zwierzę i roślinę, czyli jako organizm, sądził, że wszystkie jego składniki są wzajemnie od siebie zależne.
Dwa działy socjologii:
- statyka społeczna – nauka o porządku społecznym
- dynamika społeczna – nauka o postępie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Ideologia

A

Zespół ściśle określonych założeń i światopoglądów politycznych, etycznych i filozoficznych, u podstaw świadome dążenie do realizacji określonego celu, często bezdyskusyjnie przyjmowanych i wcielanych w życie przez określoną grupę ludzi lub wymuszana przemocą.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Cnoty etyczne i dianoetyczne Arystotelesa

A

(u Arystotelesa) Cnoty – (arete, virtus) to zalety etyczne, trwała dyspozycja, dzięki której człowiek staje się dobry i dobrze postępuje.
Arystoteles dzieli je na:
- Cnoty dianoetyczne – (intelektualne) są skutkiem doświadczenia, najważniejszymi z nich są: wiedza instrumentalna, wiedza naukowa, inteligencja, czyli pojętność, roztropność, mądrość.
- Cnoty etyczne – mieszczą się w tzw. „ złotym środku” (który określany jest przez jego rozum), między dwiema wadami - niedomiarem i nadmiarem. np. męstwo między tchórzostwem a zuchwalstwem.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Wymień własności transcendentalne wg św. Tomasza

A
  • jedno
  • prawda
  • dobro
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Wariabilizm Heraklita

A

Wariabilizm – zasadniczą własnością natury jest zmienność.
- prawdą jest tylko, że się zmieniamy – nie możemy powiedzieć, że jesteśmy, bo “jesteśmy i nie jesteśmy zarazem”,
- niekiedy rzeczy zdają się trwać, ale trwanie ich jest złudzeniem, nie ma rzeczy o stałych własnościach; nie ma bytu, jest tylko stawanie się
- jedyną stałą własnością przyrody jest zmienność
- prawem, które rządzi wszystkimi przemianami jest jakaś myśl (rozum, logos), tak jak człowiekiem rządzi rozum i wszechświatem rządzić musi rozum. Nie jest on specjalnie ludzką zdolnością, lecz siłą kosmiczną, człowiek ma w niej jedynie udział.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

Krytyka pojęcia siły Hume i Berkley

A

Siła – zdolność wywoływania skutków

gdybyśmy doznawali wrażenia siły, to mielibyśmy w nim właściwy pierwowzór
wyobrażenia przyczynowości, ale w tym rzecz, że takiego wrażenia nie doznajemy,

nie dostarcza nam go:
- doświadczenie zewnętrzne: postrzegamy tylko ruchy przedmiotów, ale nigdy nie postrzegamy siły, która je popycha;
- doświadczenie wewnętrzne: wydaje się nam, iż w aktach woli doświadczamy działania siły, ale jest to złudzenie;

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

Rola trzeciego Levinas

A

Rola Trzeciego:
Rola trzeciego odnosi się do społecznej perspektywy, gdzie pojawiają się inne jednostki, społeczności czy grupy.
Levinas uważa, że etyka musi uwzględniać zarówno bezpośrednie relacje z innymi ludźmi, jak i aspekty społeczne.
W społeczeństwie pojawiają się różne struktury i zasady, a jednostki są związane z większymi grupami, co wpływa na ich relacje z drugimi.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

Cnota wg Platona

A

Platon wyróżniał trzy części duszy z czego każda musi mieć swoją własną cnotę:
- część rozumna – mądrość
- impulsywna – męstwo
- pożądliwa – panowanie nad sobą
Platon wyróżnił także czwartą cnotę, która jest najistotniejsza i łączący wszystkie części duszy – sprawiedliwość.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

Rola sympatii wg Hume

A

Hume był empirystą, co oznacza, że uważał, iż wszystkie nasze idee i przekonania pochodzą z doświadczenia. W przypadku moralności, uważał, że nasze oceny moralne i wartości opierają się na naszych odczuciach i emocjach.

Sympatia – zdolność współodczuwania czy współczucia, pełni kluczową rolę w kształtowaniu naszych wartości moralnych, nasze uczucia sympatii decydują o tym, co uważamy za moralnie dobre czy złe.
- Postawa pierwotna – natychmiastowe współodczuwanie emocji lub uczuć innej osoby, to spontaniczna reakcja, w której jednostka, widząc czy doświadczając emocji drugiej osoby, automatycznie współczuje i dzieli się tymi uczuciami
- Postawa wtórna – jednostka stosuje pewne kryteria czy wzorce, aby zdecydować, czy współczuć danej osobie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

Utylitaryzm

A

Przedstawiciele: Jeremy Bentham i James Mill
Utylitaryzm, zdefiniowany przez Jeremy’ego Benthama i rozwinięty przez Jamesa Milla, to filozoficzna teoria etyczna, która zakłada, że moralność działań ocenia się na podstawie ich konsekwencji i ich wpływu na ogólne dobro społeczeństwa.
dobrem jest wyłącznie przyjemność, a złem cierpienie, poza nimi nic nie jest ani dobre, ani złe, wszystko jest obojętne
hedonizm Benthama; 7 wymiarów przyjemności, z których każdy wpływa na jej ilość:
1) intensywność
2) trwanie (długość)
3) pewność
4) bliskość (bliżej czy dalej)
5) płodność (prawdopodobieństwo współwystępowania innych przyjemności)
6) czystość (prawdopodobieństwo wystąpienia przykrości)
7) zasięg (ilość osób współ doświadczających)
wartości rzeczy i postępków stanowi wszakże nie tylko ta przyjemność, jaką sprawiają od razu, ale także ta, jaką pociągają za sobą w bliższych, a nawet dalszych konsekwencjach
„rachunek przyjemności” pozwala trafnie oceniać rzeczy i postępki
znamy jedynie własną przyjemność i tylko dzięki niej wiemy, że przyjemność jest dobrem, jednakże skoro inni odczuwają takie same przyjemności, to i one muszą być uznane za takie same dobra
zasada największego pożytku/szczęścia = „największa ilość przyjemności największej ilości istot”
przez zasadę użyteczności rozumie się zasadę, która uznaje lub potępia postępki wedle tego, czy zdają się zwiększać, czy też zmniejszać szczęście osób zainteresowanych
wszyscy ludzie są z natury podobni i dążą do tego samego: by osiągnąć to, w czym leży ich interes, czyli by doznać jak najwięcej przyjemności
natura ludzi nie jest niezmienna – można ją kształtować np. poprzez wychowanie, które może pomóc w zrozumieniu własnego interesu

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
22
Q

intelektualizm etyczny

A

pogląd głoszący, że postępowanie człowieka zależy wyłącznie od jego wiedzy na temat dobra i zła. Człowiek wiedzący co dobre nie może czynić źle – jeśli zatem źle postępuje, oznacza to, że jego wiedza na temat dobra jest niepełna

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
23
Q

cogito ergo sum

A

Myślę więc jestem. Fakt myślenia jest niepodważalny, a w konsekwencji pewne jest istnienie podmiotu myślącego. Na tym fakcie Kartezjusz opiera możliwość istnienia wiedzy pewnej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
24
Q

hedonizm vs utylitaryzm

A

edonizm opiera się na przyjemności która jest najwyższą wartością tej filozofii, natomiast w utylitaryzmie najwyższą wartością jest użyteczność i działania dla dobra społeczeństwa ; obie te teorie mogą się łączyć i uznawać przyjemność za użyteczną a zatem dobrą
hedonizm wg Benthama

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
25
Idee rozumu u Kanta
Idea Absolutu: ludzki rozum prowadzi nas do poszukiwania absolutu - idei ostatecznej rzeczywistości lub bytu, jednak nie mamy dostępu do poznania tego absolutu, ponieważ nasze doświadczenia są zawsze ograniczone do tego, co możemy poznać za pomocą zmysłów Idea Świata jako Całości: ludzki rozum skłania nas do myślenia o świecie jako spójnej całości, ale nasze poznawcze możliwości są ograniczone do tego, co możemy poznać za pomocą zmysłów i kategorii rozumu Idea Ducha: odnosi się do wymiaru moralnego, etycznego i społecznego ludzkiego bytu. Idea Nieśmiertelności Duszy: chociaż nie możemy tego udowodnić teoretycznie, wg Kanta, moralność i odpowiedzialność sugerują postulat nieśmiertelności duszy, aby zachować zgodność z wymogami moralnymi Idea Boga: jest konieczna, aby zagwarantować zgodność moralnych działań ludzi z moralnym porządkiem świata
26
Episteme i doksa Platona
Dwa rodzaje poznania: - Episteme – ,,rozumowe’’ dotyczące idei, poznanie niezawodne, własności wspólne, pojęcia muszą być nam wrodzone, skąd bowiem znalibyśmy pojęcie równości jeśli za pomocą postrzeżeń nie jesteśmy w stanie go zdobyć. - Doksa – ,,zmysłowe’’ dotyczące rzeczy, poznanie niepewne, nie możemy zaczerpnąć np. pojęcia ,,równości’’ dlatego, że rzeczy, które postrzegamy nie są nigdy idealnie równe. Umysł nasz oglądał idee w poprzednim życiu i wciąż o nich pamięta, stąd zna je od urodzenia i dopiero poznanie zmysłowe przypomina nam owe pojęcia. Wiedza jest więc przypominaniem, anamnezą czegoś co już znamy.
27
Metafizykalna teoria istoty istnienia św. Tomasz
Święty Tomasz z Akwinu przedstawiał metafizyczną teorię istoty istnienia, opartą na dwóch rodzajach bytów (materialnych i niematerialnych), zidentyfikował istnienie z dobrem, rozwijał teorię aktu i potencji dla bytów materialnych, a Boga postrzegał jako istnienie samo w sobie (Esse Subsistens).
28
Redukcja fenomenologiczna
Fenomenologia skupia się na bezpośrednich przeżyciach świadomości i analizie struktur, jakie kształtują nasze doświadczenia. Redukcja fenomenologiczna – metoda, której celem jest wyodrębnienie fenomenów, czyli bezpośrednich przedmiotów doświadczenia, poprzez oczyszczenie ich z wszelkich założeń teoretycznych czy zbędnych konceptów. To narzędzie ma na celu pozbycie się uprzedzeń i skoncentrowanie się na bezpośrednich aspektach doświadczenia. - Epoche – (Redukcja egzystencjalna) wstrzymanie się od przyjmowania jakichkolwiek tez czy sądów na temat istnienia świata zewnętrznego - Redukcja transcendentalna – wyizolowanie struktury świadomości, która jest warunkiem możliwości jakiegokolwiek doświadczenia i analiza tych aspektów, które umożliwiają nam postrzeganie, rozumienie i przetwarzanie
29
Kategorie rozsądku Kanta
ozsądek (intelekt) – zdolność tworzenia pojęć na podstawie danego materiału Rolą rozsądku jest spajać różnorodne wrażenia zmysłowe w całość, oraz porządkować w postaci pojęć. Dwanaście kategorii dzieli na cztery grupy, po trzy w grupie: (1) ilość: jedność, wielość, ogół; (2) jakość: realność, przeczenie, ograniczenie; (3) stosunek: samoistność albo przynależność, przyczyna albo skutek, wzajemność; (4) modalność: możliwość, istnienie, konieczność.
30
Koncepcja zła św. Augustyn
- Zło nie jest bytem, jest jakością bytu. - Byty same w sobie są zawsze dobre, ale jako dobre mogą stać się podmiotem złej jakości, a następnie, usunąwszy tę złą jakość, wrócić do swej pierwotnej doskonałości. - W rozumieniu Augustyna, podstawową zasadą metafizyki, zgodnej z wiarą chrześcijańską jest to, że byty - duchowe tak samo, jak materialne - mogą stać się złe, przyjąć jakość zła - czyli niedoskonałość, „wybrakowanie” dobra. Zło jest więc jakością czysto negatywną, nie istnieje samo w sobie, jest jedynie całkowitym zaprzeczeniem, brakiem dobra.
31
Filozofia przedmiotu, podmiotu, podmiotowości
Dwa rodzaje sądów: a) Sądy spostrzegawcze; np. Jest mi ciepło - dotyczy wyłącznie podmiotu, orzeka tylko o jego stanie, a nie o przedmiotach, - jest wyłącznie oparty na zeznaniu zmysłów b) Sądy doświadczalne; np. Słońce grzeje - wykracza poza podmiot do przedmiotu i na podstawie podmiotowego stanu orzeka o przedmiocie, - wykracza poza dane zmysłów przy pomocy rozsądku. Zmysły dają tylko różnorodność wyobrażeń, rozsądek zaś zespala wyobrażenia, więc: - przedmioty są pewnym zespoleniem wyobrażeń, - zespolenie samo nie jest wyobrażeniem, lecz aktem myślącego podmiotu; - zatem to, co zwiemy przedmiotem, nie istnieje bez udziału podmiotu myślącego: nie ma przedmiotów bez aktów podmiotu.
32
Dusza wg Platona
Dusza – niematerialna część istoty poza-ziemskiej, mieszczącej się w ciele człowieka, kierującej jego bytem ale niezależnej, samoistnej, która po śmierci człowieka, uwolniona od ciała żyje. Platon twierdził, że dusza sama jest zdolna poznawać, mimo że nie posiada narządów zmysłów, bo poznaje nie rzeczy a idee Wyróżniał trzy części duszy i ich cnoty: - Rozumną – mądrość - Impulsywną – męstwo - Zmysłową – panowanie nad sobą Jest jeszcze czwarta najistotniejsza cnota łącząca wszystkie części duszy: sprawiedliwość.
33
Deontologia Kanta (imperatyw)
Deontologia – opiera się na imperatywie kategorycznym, który nakazuje działanie zgodnie z uniwersalnymi zasadami moralnymi, bez względu na konsekwencje. W centrum stoi idea dobrej woli i autonomii moralnej jednostki, szacunku dla godności ludzkiej oraz traktowania ludzi jako celów samych w sobie. Deontologia Kanta odróżnia się od innych teorii etycznych, koncentrując się na moralnych obowiązkach i uniwersalnych zasadach moralnych, a nie na konsekwencjach czy intencjach. Skłanianie woli według praw obiektywnych jest przymusem, który nazywa się nakazem rozumu. Jego formą jest imperatyw. Nakaz ma jedynie sens gdy człowiek jest wolny.
34
Wyjaśnij różnicę między sądami a priori a posteriori
a) Sądy a priori – takie, które są niezależne od doświadczenia – mają swe źródło w umyśle, cechami takich sądów są konieczność i powszechność, nieempiryczne, konieczne, powszechne, wiedza wrodzona, natywizm, oparta na DEDUKCJI; b) Sądy a posteriori – takie, które można wywieść z doświadczenia, empiryczne, przypuszczalne, z doświadczenia, oparte na INDUKCJI.
35
Omów koncepcję idei i rzeczy u Platona
- Platon uważał, że przedmiotami pojęć nie mogą być rzeczy bowiem te są złożone i zmienne, a same pojęcia charakteryzuje jedność i stałość - Przedmiotem pojęcia piękna nie są nim przedmioty piękne, ale może być jedynie samo piękno (piękno samo w sobie) więc istnieje ,,IDEA PIĘKNA’’ - Istnieje więc niezmienny byt zwany ideą, który nie jest nam bezpośrednio dany, a poznajemy go jedynie poprzez pojęcia. Poznanie idei odbywa się przez poznanie rozumowe (tzn. episteme) . Platon uważał, że idee to prawdziwe byty, bo jedynie one istnieją oraz są one wzorami rzeczy (rzeczy to cienie idei).
36
Wymień postacie ducha obiektywnego według Hegla
- prawo - państwo - moralność (antyteza)
37
Różnica między sądami analitycznymi i syntetycznymi - Kant
a) Sądy analityczne – takie, które w orzeczeniu wypowiadają jedynie to, co jest zawarte w podmiocie czyli to, co należy do definicji podmiotu bądź też daje się z definicji jego wyprowadzić, mają charakter definicji i służą objaśnieniu posiadanej już wiedzy (dedukcja); b) Sądy syntetyczne – takie, których orzeczenie wykracza poza podmiot – które rozszerzają naszą wiedzę, wprowadzają, (indukcja)
38
Triada heglowska
Naczelnym prawem logiki jest prawo dialektyczne: każdemu prawdziwemu twierdzeniu odpowiada nie mniej prawdziwe przeczenie, każdej tezie antyteza, z których potem wyłania się synteza. a) Teza – To pierwszy moment, początkowy stan rzeczywistości czy myśli. Stan ten jest zazwyczaj przedstawiany jako pewna idea, sytuacja, czy stan rzeczy. b) Antyteza – To drugi moment, który kwestionuje lub przeczy tezie, wprowadzając nowe idee, przeciwne stany rzeczy, czy sprzeczności. Antyteza stawia się w opozycji do tezy. c) Synteza – To trzeci moment, który wynika z rozwiązania konfliktu między tezą a antytezą. Synteza łączy i integruje elementy wcześniejsze, tworząc coś nowego, wyższego i bardziej kompleksowego. Żadne twierdzenie nie jest całkowicie prawdziwe
39
Substytucja według Levinasa
Substytucja – najwyższa forma odpowiedzialności; jednostka zastępuje drugiego człowieka w swojej nieskończonej odpowiedzialności. Jest to etyczne zadanie, w którym jednostka bierze na siebie ciężar troski, troszczenia się o drugiego człowieka i bycia dla niego odpowiedzialnym. Odpowiedzialność: - Mówienie ujawnia się w relacji odpowiedzialności za Innego - W odpowiedzialności Podmiot odkrywa siebie i swoją istotę, a poprzez relacje etyczną naraża się na „zranienie” - Źródłem odpowiedzialności za Innego jest oblicze – to forma manifestacji Innego, która narzuca relację odpowiedzialności - Od odpowiedzialności nie można się uchylić - Wyznaczenie do odpowiedzialności – oblicze narzuca temu konkretnemu podmiotowi odpowiedzialność i tylko ten może ją udźwignąć
40
2 pnie poznania Kanta
a) Rozum – a priori; niezależnie od doświadczenia b) Zmysły – a posteriori; przez doświadczenie Oba źródła są niezbędne do poznania; aby poznać rzecz, trzeba najpierw wejść z nią w kontakt, czego jedynie mogą dokonać zmysły, i po wtóre trzeba ją zrozumieć, co znów uczynić może tylko rozum. Nie możemy wprawdzie wyjść poza nasze przedstawienia i porównać ich z rzeczami, ale mamy dwa rodzaje przedstawień, zmysłowe i racjonalne, wyobrażenia i pojęcia, które możemy porównywać; one kontrolują się wzajemnie i przez tę kontrolę dają gwarancję prawdy.
41
Relatywistyczna teoria poznania
- wszystkie czynności i wytwory ludzi uwarunkowane są potrzebami życiowymi, również poznanie, bo służy zadaniom praktycznym. Prawdą jest dla nas to, czego życie wymaga, zatem jest subiektywna i względna - umysł nasz nie tylko nie ujmuje wiernie rzeczywistości, ale ją zawsze fałszuje, ponieważ jest nieustannie zmienna - posługujemy się słowami i zapominamy, że to tylko słowa, każde nasze pojęcie deformuje rzeczywistość
42
Wymień postacie ducha absolutnego wg Hegla
- Sztuka - Religia - Filozofia (synteza - w którym wyszedł on poza przeciwstawienie podmiotu i przedmiotu)
43
Formy naoczności Kanta
"Naoczność" – odnosi się do formy poznania opartej na zmysłach. Kant wyróżniał dwie formy naoczności: a) Czasoprzestrzenność – oznacza, że zmysły organizują doświadczenie w strukturze czasu i przestrzeni b) Przyczynowość – zmysły uznają, że zdarzenia są spowodowane przez inne Te formy naoczności stanowią a priori struktury naszego doświadczenia, zdaniem Kanta, wpływając na to, w jaki sposób postrzegamy świat.
44
Anamneza Platona
Anamneza – zakłada, że dusza przed narodzeniem już posiada wiedzę o ideach czy formach. Podczas doświadczania rzeczywistości zmysłowej, dusza przypomina sobie (anamnēsis) tę pierwotną wiedzę.
45
Idee wg Kartezjusza
- Idee wrodzone – są to idee, które są nieodłączne od samego bytu umysłu i nie wynikają z doświadczenia, np. idea Boga. - Idee pochodzące z doświadczenia zmysłowego – wynikają z naszych zmysłów i są związane z konkretnymi doświadczeniami, np. ciepło, zimno czy kształty. - Idee pochodzące z własnego działania umysłowego – są to idee, które powstają w wyniku aktywności samego umysłu, np. idea matematyczna czy logiczna.
46
Metoda Sokratesa
a) Metoda Eklektyczna – tzn. metoda zbijania (negatywna) - Doprowadzenie przekonań rozmówcy do absurdu (tzn. „ironia” Sokratesa) - Cel: ujawnienie tego co jest tylko pozorem wiedzy oraz oczyszczenie umysłu - Uważał, że jest uprawniony do tego by krytykować, gdyż on ma świadomość swej niewiedzy („Wiem, że nic nie wiem”) b) Metoda Maieutyczna - metoda pozytywna - Wydobywanie z rozmówcy prawdy, gdyż jak sam mówi – „każdy człowiek nosi w sobie wiedzę prawdziwą, ale jej sobie nie uświadamia” - Umiejętnie zadawał pytania i wspólnie z rozmówcą szukał odpowiedzi, czyli doprowadzał go do praw
47
św. Anzelm
- Wierzy się po to, by zrozumieć – wiara wyprzedza zrozumienie i jest dlań normą; wynik rozumowania jest z góry wyznaczony przez wiarę i musi być z nią zgodny - Zadaniem rozumowania nie jest sprawdzać, lecz uzasadniać wiarę; nie dochodzić prawdy, lecz prawdę objawioną objaśniać - „Monologium” ogranicza się całkowicie do przedstawienia rozumowych dowodów na istnienie Boga 1) Pierwszy dowód: rzeczy są w różnym stopniu dobre, gdyż pożądamy je właśnie i tylko ze względu na owo dobro, które w sobie zawierają, z racji swojego dobra, muszą mieć jedną przyczynę w absolutnym Dobru, które je wszystkie przewyższa 2) Drugi dowód: wszystko, co jest, posiada swoją ostateczną przyczynę, która istnieje sama przez siebie – Boga 3) Trzeci dowód: wszystko, co istnieje, jest w różnym stopniu doskonałe. Nie można zakładać, że szereg istnień ciągnie się w nieskończoność, a więc istnieje taki byt, który jest doskonały w najwyższym stopniu - „nie staram się bowiem zrozumieć, abym uwierzył, ale wierzę, bym zrozumiał”
48
Trzy fazy rozwoju umysłowego ludzkości Comte
1) Teologiczna – gdy w wyjaśnieniach zjawisk ludzie odwoływali się do sił nadprzyrodzonych, istot boskich lub bóstwa; 2) Metafizyczna – gdy ludzie wyjaśniają zjawiska poprzez abstrakcyjne pojęcia i rozumową spekulację (najczęściej oderwaną od rzeczywistości); 3) Pozytywna –¨gdy ludzie formułują twierdzenia oparte na faktach i zależnościach współistnienia lub następstwa między faktami. W tej fazie ludzie mogą ustalać i przewidywać nieznane dotąd fakty
49
Zadanie dla filozofii - Comte
- W klasyfikacji nauk Comte nie uwzględniał filozofii. Uważał ,że wszystkie zjawiska podlegające badaniu są podzielone między inne nauki, dla filozofii nic nie zostaje. Filozofia Comte’a wyparła się także teorii poznania. - Wyparł się też logiki (abstrakcyjnych dociekań) i psychologii. Pozytywizmowi, który wyparł się psychologii, pozostały tylko fakty zewnętrzne, teoria nauki. - Chce żeby w tym pytaniu oprócz tego, że filozofii nie uważał za naukę, powiedzieć jakie zadanie miała filo i oczekuje, że odpowiedź będzie taka, że filozofia miała być takim wszechstronnym zbiorem wiedzy dla ludzi, taką “encyklopedią”
50
Relatywistyczna teoria wartości Nietzschego
Relatywistyczna teoria wartości Nietzschego — zakłada, że wartości są zmiennymi, subiektywnymi konstrukcjami, które wynikają z indywidualnych interpretacji i doświadczeń. Według Nietzschego, nie istnieją obiektywne wartości, lecz jedynie wartości narzucone przez jednostki lub społeczeństwa, co prowadzi do koncepcji "woli mocy" i "nadczłowieka".
51
Sofiści - poglądy i kim byli
Charakterystyka: - Wędrowni nauczyciele, nie filozofowie. - Przygotowywali uczniów do życia społecznego, ucząc retoryki, polityki, filozofii, etyki, oraz umiejętności mówienia i działania. Nacisk na Człowieka: - Koncentracja na roli człowieka, jego obowiązkach, efektach pracy, i społeczeństwie. - Sprzeciw wobec religii i tradycyjnych wartości; wartość człowieka opiera się tylko na wiedzy. Krytyki: - Krytykowani za pobieranie opłat za naukę. Empiryzm — badania oparte na empiryzmie; prawdziwą wiedzę zdobywamy za pomocą zmysłów. Sensualizm — prawdziwą wiedzę zdobywamy za pomocą zmysłów (empiryzm). Relatywizm poznawczy — prawda zależna od punktu widzenia Konwencjonalizm — brak prawd powszechnych, istnieją tylko umowy. Pragmatyzm — ważna jest praktyczna prawda, nawet jeśli wydaje się absurdalna Izostenia — równość sądów; każdemu twierdzeniu można przeciwstawić inne tak samo silne. Religia — wytwór ludzki; różne wyjaśnienia pochodzenia religii, np., Krycjasz - dla wymuszenia moralności.
52
Fenomenologia Husserla
Kierunek filozoficzny, nazwa pochodzi od greckiego słowa (phainomenon) oznaczająca to co się jawi. Metoda fenomenologiczna — polega na bezpośrednim opisie i analizie świadomości, skupiając się na doświadczeniu bez odnoszenia się do zewnętrznych założeń czy teorii. Husserl dążył do odkrycia "rzeczy samych w sobie" poprzez świadomego i bezstronnego obserwatora. - Husserl uważał, że jest tylko jedna rzecz, która jest pewna, jest to świadomość. Wszystkie przedmioty są odpowiednikami świadomości, tylko ona jest bytem. - W filozofii Husserla świadomość jest intencjonalna, czyli świadomość zawsze jest świadomością i zwraca się ku czemuś. Jaźń jako pierwotną formą bytu, a świat jej wytworem.
53
Krytyka przyczynowości Hume
Hume krytykuje pojęcie przyczynowości, ponieważ mówiąc o związkach przyczynowych wychodzimy poza stwierdzone fakty, szukając ich przyczyn lub skutków. a) Nie poznajemy tego związku a priori - Nikt nie wyobraża sobie a priori, przez samą analizę np. pojęcia prochu można było wykazać, iż eksploduje - Ze znajomości przyczyny nie da się wydedukować znajomość skutku b) Nie poznajemy go empirycznie - w doświadczeniu nie obserwujemy samej przyczynowości, lecz jedynie sekwencję zdarzeń – jedno zdarzenie następuje po drugim, nie mamy dostępu do samej "mocy przyczynowej" c) Problem indukcji - brak logicznego uzasadnienia dla przekonania, że przyszłość będzie podobna do przeszłości tylko dlatego, że tak było dotychczas
54
Metafizykalna koncepcja substancji i przypadłości Arystotelesa
Substancja – stanowi podstawę dla przypadłości (atrybutów i cech), które ją określają, sama natomiast nie określa niczego, ale jest rzeczą realną, substancja konkretna, "coś"– np. ta oto książka Kategorie przypadłościowe: ilość – np. Trzy jakość – np. Czerwony stosunek (relacja) – np. jest mniejszy miejsce – np. Mandżurii czas – np. Wczoraj położenie – np. Stoi posiadanie – np. jest ubrany działanie – np. chodzi doznawanie – np. jest mu zimno
55
4 przyczyny metafizykalne u Arystotelesa
- sprawcza - celowa - formalna - materialna
56
Noeza i noemat
Noeza — akt myślenia, którego podstawą są zmysłowe hyle (doznania) Noemat — to co jest myślane, nie jest rzeczywistym przedmiotem - Intencjonalność świadomości wskazuje na korelację między procesami świadomości, które odnoszą się do jakiegoś przedmiotu w akcie myślenia i myślanym przedmiotem, tak jak się on w tym procesie ukazuje - Myślany przedmiot stanowi przy tym rezultat syntezy, przez którą rozmaite noezy tworzą jedność pewnej świadomości przedmiotu. - Zmysłowe hyle i noezy tworzą realną treść przeżycia; to, co pomyślane, stanowi treść irrealną (przedmiot intencjonalny).
57
3 zasady kojarzenia idei Hume
- Umysł ludzki ma do czynienia tylko z wrażeniami i ideami, które od nich pochodzą - Zmysły ludzkie nie są w stanie ustalić żadnego stosunku pomiędzy obrazem a obiektem - Trzy rodzaje kojarzenia idei z wrażeniami: a) Na zasadzie podobieństwa b) Czasowej i przestrzennej styczności c) Związku przyczynowego
58
Wyjaśnij różnicę między inny a obcy
Inny — ten, który jest pod wieloma względami podobny, a jedynie pod kilkoma aspektami jest odmienny (brak wrogości) Obcy — ten, który jest pod wieloma względami odmienny, a jest kilkoma jest podobny (często jest wrogo rozumiany)
59
Omów krytykę moralności Nietzschego
Nietzsche krytykował współczesną mu moralność. Moralność współczesna, panująca, opiera się na trzech głównych założeniach: - Założenie równości: wszyscy są równi, mają równe prawa i obowiązki - Założenie wolności: każdy powinien być wolny, byle nie stawał na drodze wolności innych - Założenie wartości moralnej: wartość moralna jest bezwzględna i zbędnie jest ją uzasadniać, wskazując, że jest potrzebna do życia czy zdrowia – nie jest bowiem środkiem, lecz celem ostatecznym. Jego moralność składała się z: - Założenie wartości życia: jedynie ono posiada wartość bezwzględną i z niego rodzi się wszystko inne, co w ogóle wartość posiada. - Założenie wolności silnego: wolność należy się tylko temu, kto posiada dość siły, by ją sobie zapewnić - Założenie nierówności: ludzie nie są równi, między nimi są lepsi i gorsi, zależnie właśnie od tego, ile mają w sobie życia i siły.
60
Czym jest ipsum esse subsistens św. Tomasz
Bóg, jako Absolut, jest jedynym bytem, w którym istota jest tożsama z istnieniem, wskazuje na to także Jego imię Jestem, który Jestem, objawione Mojżeszowi. - Bóg jest bytem koniecznym, musi istnieć, bo to leży w Jego istocie. - Jest bytem niezależnym – istnieje z własnej natury. - Stąd Bóg jest bytem prostym, a stworzenie – złożonym, bo składa się przynajmniej z formy czyli istoty i istnienia. - W stworzeniach, które są bytami przygodnymi, niekoniecznymi – istnienie nie jest tożsame z istotą, lecz jest ich aktem, czyli urzeczywistnieniem. - Nie jest ono konieczne, stąd istota może ale nie musi istnieć. - Stworzenie jest bytem przygodnym i zależnym, istnienie nie jest jego naturą – przychodzi z zewnątrz urzeczywistniając jego istotę.
61
Dowód ontologiczny Anzelma
Dowód ontologiczny św. Anzelma to argument teologiczny próbujący wykazać istnienie Boga na podstawie samego pojęcia Boga. Dowody te zakładają uznanie dwóch zasad: a) faktu empirycznego, że rzeczy są nierówne w swej doskonałości b) bezpośredniej oczywistości intelektualnej: rzeczy posiadające doskonałość w różnym stopniu czerpią ją z tej samej doskonałości w stopniu najwyższym - Pierwszy dowód: rzeczy są w różnym stopniu dobre, gdyż pożądamy je właśnie i tylko ze względu na owo dobro, które w sobie zawierają, z racji swojego dobra, muszą mieć jedną przyczynę w absolutnym Dobru, które je wszystkie przewyższa - Drugi dowód: wszystko, co jest, posiada swoją ostateczną przyczynę, która istnieje sama przez siebie – Boga - Trzeci dowód: wszystko, co istnieje, jest w różnym stopniu doskonałe. Nie można zakładać, że szereg istnień ciągnie się w nieskończoność, a więc istnieje taki byt, który jest doskonały w najwyższym stopniu
62
Przyczyna lęku wg Schopenhauera
Schopenhauer uważał, że lęk jest wynikiem świadomości ludzkiego istnienia oraz fundamentalnych cech egzystencji. Przyczyny lęku według niego można zrozumieć w następujący sposób: - Pierwotne pragnienia i cierpienie - Wola życiowa - Bezsens i absurdalność egzystencji: - Świadomość nieuniknionego cierpienia
63
Dokąd Platona
"Dokąd" oznacza cel, koniec, albo doskonałość. W filozofii Platona, to pojęcie jest związane z ideą, że wszystko w rzeczywistości dąży do pewnego ostatecznego celu, doskonałości lub ideału. W kontekście etycznym, ludzkie życie powinno dążyć do osiągnięcia doskonałości moralnej i duchowej.
64
Relacja wg Bubbera
Relacja według Bubera to nie tylko interakcja między ludźmi, ale głębokie spotkanie dwóch autonomicznych jednostek, które dialogują ze sobą, wspólnie tworząc znaczenie i budując więź opartą na wzajemnym szacunku i zrozumieniu. Relacja Ja i Ty – najbardziej autentyczne i pełne relacje zachodzą między dwoma ludzkimi istotami, które spotykają się jako "Ja" i "Ty". To spotkanie oparte jest na bezpośrednim, osobistym i autentycznym doświadczeniu drugiej osoby Relacja Ja i To – w relacji Ja i To, druga osoba traktowana jest jako obiekt, który może być wykorzystywany do osiągnięcia określonych celów lub satysfakcji własnych potrzeb. Relacje tego rodzaju są płytkie, instrumentalne i pozbawione głębszej wzajemnej więzi Dialog i spotkanie – istotą relacji jest dialog, czyli aktywne współuczestnictwo w rozmowie, wspólna budowa znaczenia i głębsze zrozumienie siebie nawzajem
65
Gilotyna Hume
Nazwa problemu sformułowanego przez szkockiego filozofa Davida Hume’a, który polega na tym, jak z logicznej perspektywy przeskoczyć od stwierdzeń o tym, jak rzeczy są (opis, faktyczny stan rzeczy) do stwierdzeń o tym, jak rzeczy powinny być (wartości, normy, moralność). Czyli z poziomu opisowego przejśc do normatywnego. Uważał, że nie da się w sposób logiczny wyciągnąć norm z faktów
66
Paradygmat wg Khuma
a) Normalna nauka – w większości przypadków, naukowcy pracują w ramach ustalonego paradygmatu, który dostarcza ogólnego zestawu reguł, teorii i metodologii b) Kryzys i anomalia – w miarę postępu badań mogą pojawiać się niejasności, sprzeczności lub wyniki niezgodne z obowiązującym paradygmatem c) Rewolucja naukowa – gdy kryzysy stają się nie do zaakceptowania i ilość anomalii rośnie, to prowadzi do rewolucji naukowej i dochodzi do fundamentalnej zmiany paradygmatu d) Nowy paradygmat – rewolucja naukowa kończy się przyjęciem nowego paradygmatu, który staje się nowym punktem odniesienia dla badań naukowych
67
Recentywizm Bańki
Każde poznanie zaczyna się z doświadczeniem, a recentiori; wszystko można poznać wyłącznie po raz pierwszy, nowy, świeży.
68
dyrektywna koncepcja znaczeniowa adjukiewicza
znaczenie wyrazu zależy od jego funkcji dyrektywnej, czyli od tego, co mówienie tym wyrazem zobowiązuje do zrobienia
69
Karol Wojtyła - Świadomość Jednostki
Osoba jako Podmiot i Podmiotowość Świadomość jako Centrum Osobistej Tożsamości Osobista Odpowiedzialność i Wybory Wolna Wola i Wybory Moralne Cnota jako Rozwój Osobisty Godność Ludzka
70
Józef Tischner - Filozofia Dramatu, Podział Społeczeństwa, Moment Recentywistyczny
- analizował, jak dramatyczne sytuacje i konflikty wpływają na ludzką świadomość, etykę i relacje społeczne - analizował podziały społeczne, zwłaszcza te wynikające z nierówności i niesprawiedliwości społecznej, był zaangażowany w badania nad podziałami klasowymi i społecznymi, zwracając uwagę na moralne i etyczne aspekty tych podziałów - chwila refleksji na temat aktualnych wydarzeń i ich wpływu na jednostki i społeczności