H4 De psychofysiologie van werkstress Flashcards
(33 cards)
Een A&G-psycholoog
- Een A&G-psycholoog probeert in kaart te brengen welke eigenschappen van een werksituatie leiden tot het ervaren van stress bij de werknemer
- Stress huist in de omgeving.
gezondheids- of klinisch psycholoog
- Een gezondheids- of klinisch psycholoog houdt zich bezig met stress als subjectieve ervaring en hoe personen met stress omgaan; coping.
- Stress is een subjectieve ervaring.
psychofysioloog
- Een psychofysioloog probeert meetbaar te maken wat er in het lichaam gebeurt wanneer mensen een gevoel van stress rapporteren.
- Stress is een meetbaar lichamelijk effect.
per persoon verschillend hoe sterk de fysiologische reacties
- Andere factoren die meespelen bij het ervaren van stress zijn o.a.: leeftijd, erfelijkheid, fysieke conditie, lichaamsgewicht, voedingspatroon en sekseverschillen.
- Fysiologische stressmetingen zijn vooral geschikt om de effecten van een verandering in stress binnen een bepaalde groep of persoon te kunnen vaststellen.
het stress-fysiologisch onderzoek zich op de vraag
hoe groot de lichamelijke reactie op een stresssituatie is.
Een sterk reagerend persoon belast zijn hart en vaten meer, en zou daarom een verhoogd risico hebben op complicaties.
Een stressreactie is echter in principe adaptief.
Het duidt op een mobilisatie van het lichaam om aan een uitdaging het hoofd te kunnen bieden.
Adaptatie slaat om in schade als de mobilisatie chronisch wordt en daarmee voortduurt wanneer de uitdagende situatie allang verdwenen is.
• De effecten van stress blijken soms nog na (vele) dagen in het lichaam terug te vinden zijn in de vorm van overgevoeligheid van stress-regulerende hersendelen.
bloeddruk en stress
Werkstress in het algemeen, maar gebrek aan regelmogelijkheden in het bijzonder, is oorzakelijk verbonden met ongeveer een verdubbeling van het risico op hart- en vaatziekten
Hoe kan stress op den duur kan leiden tot een hoge bloeddruk.
Het idee is dat herhaalde sterke reacties van de bloeddruk op stress op den duur het bloeddruksysteem zo kunnen ontregelen dat een blijvend hoge bloeddruk ontstaat. Dit staat bekend als de reactiviteitshypothese.
autonome zenuwstelsel
zenuwstelsel is te verdelen in een
- sympathisch en
- parasympathisch deel.
De sympathicus bestaat uit activerende zenuwen, de parasympathicus (nervus vagus) is het remmende deel.
sympathisch systeem
Naast dat het nerveuze sympathische systeem dus bestaat uit zenuwen, is er ook een sympathisch hormonaal systeem, dat werkt via de stresshormonen adrenaline en noradrenaline.
Zowel de zenuwen als de hormonen hebben effect op de hartfunctie.
stresshormonen adrenaline en noradrenaline
tezamen de catecholaminen genoemd
bloeddruk wordt bepaalt door
De hartactiviteit en de weerstand van het totale vaatbed bepalen samen de bloeddruk. De bloeddruk wordt uitgedrukt in de hoogte in millimeters van een kwikkolom (mmHg).
De piekdruk na de contractie van het hart is de systolische druk (bovendruk),
de laagste druk vlak voor de volgende contractie is de diastolische druk (onderdruk).
werkstress eerder effect heeft op
Uit onderzoek blijkt dat werkstress eerder effect heeft op het hart dan op de bloedvaten, omdat er bij de systolische druk een verhoging te zien is en bij de diastolische druk bijna niet.
‘Overcommitment’ hangt niet samen met de bloeddruk.
waar een eventuele interventie zich op zou moeten richten qua bloeddruk?
Het is nog onduidelijk waar een eventuele interventie zich op zou moeten richten omdat slechts een deel van de hogere bloeddruk op het werk wordt verklaard door de invloed van werkstress, en dat bovendien nog alleen bij mannen.
geschikte methode om werkstress te meten
Hartslagfrequentie is door de gevoeligheid van stress een zeer geschikte methode om werkstress te meten. Voor de gezondheid is van belang dat de stijging van de hartslag een stijging van de bloeddruk veroorzaakt.
autonome balans
De balans tussen het autonome zenuwstelsel, de sympathicus (versnellend) en de parasympathicus (remmend), is van belang voor de (cardiale) gezondheid.
Sympathische activiteit
is de kern van de lichamelijke stressreactie. Een verhoogde sympathische (re)activiteit wordt geacht de schakel te zijn tussen stress en het risico op schade aan hart en vaten.
(cardiale) gezondheid.
- Het speelt een rol bij het door stress ontstaan van: hoge bloeddruk, progressie van atherosclerose, verhogen van de stolbaarheid van het bloed; trombose en bij het ontstaan van (fatale) hartritme-stoornissen.
- Een gebrek aan parasympathische remming is risicoverhogend. Een verminderde activatie is gebleken een onafhankelijke voorspeller te zijn voor het ontwikkelen van een hoge bloeddruk.
- Parasympathische activiteit verhoogt de elektrische stabiliteit van het hart en werkt daardoor beschermend tegen ritmestoornissen.
hartslagfrequentie wordt bepaald door
de som van de invloeden van de sympathicus en de parasympathicus. In rust wordt het hart doorlopend geremd door de parasympaticus. De sterke van de parasympathicus blijkt samen te hangen met de schommeling van de hartfrequentie, zoals die wordt veroorzaakt door de ademhaling.
Bij inademen loopt de hartslag op en bij uitademen neemt de hartslag af.
Dit verschijnsel heet Respiratoire SinusAritmie (RSA).
Hartslagvariabiliteit
bestaat uit golven van verschillende frequenties (zeer laag, laag en hoge tonen die gelijktijdig hoorbaar zijn). De sterkte van hartslagvariabiliteit wordt meestal apart aangegeven voor verschillende frequentiebanden:
• Die in de zeer lage frequentieband: (VLF: Very Low Frequency)
o De variabiliteit onder de 0,04 Hz
• Die in de lage frequentieband: (LF: Low Frequency)
o De variabiliteit rond de 0,1 Hz
o De band die overeenkomt met de variatie in bloeddruk
• Die in de hoge frequentieband: (HF: High Frequency)
o De variabiliteit tussen de 0,15-0,4 Hz
o De band die overeenkomt met de frequentie van ademhaling
contractiesnelheid
De snelheid waarmee het hart samentrekt, de contractiesnelheid.
- neemt toe door sympathische prikkeling.
De sympathicus heeft weliswaar invloed op de hartslagfrequentie, maar die wordt ook door de parasympathicus beïnvloed. Daarnaast heeft het hart ook een zogenoemd intrinsiek ritme dat losstaat van de invloed van de beide zenuwen. De natuur heeft ons voor het bepalen van de sympathische activiteit een handje geholpen. Bij elke hartslag trekken de ventrikels (hartkamers) samen. Op de ventrikels komen alle sympathische zenuwen uit.
impedantiecardiogram
een niet-invasieve methode om de contractiesnelheid van het hart te bepalen
• Er wordt een elektrisch veld in de borstkas gecreëerd door middel van een hoogfrequente wisselstroom, tussen de twee rugelektroden.
• De elektrische weerstand in dit veld varieert met de hoeveelheid bloed in de borstkas. Deze wordt gemeten door de weerstand tussen de twee ICG-elektroden op de voorkant van de borstkas. De weerstand is kleiner wanneer het hart gevuld is.
• Per slag kan de snelheid van de weerstandsverandering -impedantie in het geval van wisselstroom- worden bepaald en zo de contractiesnelheid van het hart, die indirect de invloed van de sympathicus weergeeft.
• De index die zo gemeten wordt heet de pre-ejectieperiode (PEP).
• Dit is de duur van de hartcontractie tussen de elektrische prikkel tot samentrekking -vlak voor de grote piek in het cardiogram- tot de uitstoot van bloed uit het hart begint- het openen van de kleppen naar de aorta.
• Hoe korter de PEP, hoe sterker de sympathische activiteit.
werkstress, hartslag en autonome balans
- Het chronische effect van werkstress lijkt meer in de bloeddruk te zitten, terwijl de hartslag meer de reactie op het dagelijks werk weergeeft.
- De MSSD is een variant van de RSA.
- De parasympathicus reflecteert -evenals de systolische druk- een meer chronisch werkstresseffect.
- ‘Overcommitment’ laat een effect zien op de PEP en inspannings/beloningsdiscrepantie niet.
Vele studies rapporteren een verband tussen een verstoorde autonome balans (hoge sympathische en (vooral) lage parasympathische activiteit) en mortaliteit, algemeen en met risicofactoren voor hart- en vaatziekten: hoge bloeddruk, cholesterol en diabetes. Een lage RSA zou wel eens een gemeenschappelijke noemer kunnen zijn voor de relatie tussen werkstress en hart- en vaatziekten
bij jongeren blijkt het adrenalineniveau
in het bloed samen het hangen met de hoogte van de bloedddruk