Rzym Pojęcia Flashcards
(54 cards)
ager publĭcus
(dosł. ziemia państwowa) - ziemie stanowiące własność państwa -
głównie zdobyte przez Rzymian na terenie Italii; początkowo uprawiane
kolektywnie, potem parcelowane dla osadników / zawłaszczane przez
najbogatsze rody
annona
rozbudowany system zaopatrzenia w żywność (zboże, chleb) ubogiej
ludności Rzymu; za Republiki w gestii edyla, pod opieką senatu; za Cesarstwa
– prefekta. Annona (bogini) – personifikacja urodzaju.
augurowie
kapłani odczytujący wolę lub nastawienie bogów z lotu /
głosów / zachowania się ptaków (auspicia), choć prawo ich interpretacji
należało do urzędnika z imperium. Początkowo tylko patrycjusze, od 300 p.n.e.
również plebejusze; tworzyli kolegium; atrybuty - lituus, toga praetexta; templum
auspicja
znaki wróżebne (pozwalające poznać opinię lub
wolę bogów w konkretnych sprawach) oraz ich interpretacja związana z
kompetencjami urzędników; auspicia maiora (konsul, pretor, cenzor - przed
wyborami, wyjazdem do prowincji, wyprawą wojenną etc.), auspicia minora
(niżsi urzędnicy w sprawach czynności związanych z pełnionym urzędem).
cenzor
jeden z dwóch urzędników wybieranych od 443 p.n.e. co pięć lat
(działali przez 18 miesięcy), odpowiedzialnych za urzędowy spis obywateli,
sporządzenie listy senatorów i nadzór nad moralnością. Od 339 p.n.e.
patrycjusz i plebejusz.
cenzus
oficjalny, przeprowadzany co 5 lat spis obywateli wraz z
oszacowaniem ich majątku oraz określeniem obowiązków wojskowych na
podstawie deklaracji patres familiarum; także weryfikacja listy senatorów. Za
Cesarstwa spis dla celów fiskalnych i administracyjnych we wszystkich
prowincjach.
centuria
jednostka podziału administracyjnego, który stosowano dla celu
rekrutacji armii (łącznie 193); podstawa funkcjonowania zgromadzeń
wyborczych (comitia centuriata) - obywatel głosował wraz z centurią, do której
należał;
• najmniejszy oddział rzymskiego legionu (60-100 żołnierzy);
• działka w kolonii – 200 (później 50) jugerów.
concilium
(jakiekolwiek) zebranie lub zgromadzenie
• concilium plebis - we wczesnej Republice zgromadzenie plebejuszy, które
wydawało ustawy (plebiscĭta) zatwierdzane jeszcze przez senat (po roku
287 p.n.e. – bez udziału senatu) decydujące tylko o ich sprawach.
cursus honorum
(~ ścieżka awansu urzędniczego) - zwyczajowo (a od II w. p.n.e.
też prawnie) kolejność sprawowania urzędów, ścieżka kariery urzędniczej:
• Republika: kwestor (30), edyl / trybun plebejski (36), pretor (39),
konsul (43); a potem ew. prokonsul, cenzor, pontifex maximus;
• Cesarstwo:
□ senatorzy - vigintivir, trybun wojskowy, kwestor, edyl/trybun
ludowy, pretor, konsul;
□ ekwici - tres militiae, prokurator / prefekt.
dyktator
urzędnik nadzwyczajny wyposażony w najwyższą władzę
cywilno-wojskową (odpowiadającą władzy obu konsulów) tak w Rzymie, jak i
poza nim; powoływany przez konsula z upoważnienia senatu w sytuacji
zagrożenia (wojna lub kryzys wewnętrzny) zwykle na 6 miesięcy, rzadko
dłużej; po 202 p.n.e. nie występował, powrócił w I w. p.n.e. - Sulla (82 p.n.e.),
a później Cezar (49 p.n.e. – dictator in perpetuum).
edyl
niższy urzędnik państwowy (od 494 p.n.e.); początkowo 2 edylów
plebejskich (plebejusze, pomocnicy trybunów ludowych), później (od 367
p.n.e.) dodatkowych 2 edylów kurulnych (patrycjusze). Obowiązki: zaopatrzenie miasta w żywność, organizacja igrzysk, nadzór nad
bezpieczeństwem i ruchem w mieście
ekwici
warstwa typu stanowego związana z działalnością
gospodarczą (handel) i finansową (majątek min. 400 tys. HS), szczególnie
aktywna od III w. p.n.e., z czasem aspirująca do najwyższych urzędów; za
Cesarstwa stan, z którego pochodziła większość urzędników administracji.
fiskus
(dosł. kosz na pieniądze) - skarb państwa; za Cesarstwa - prywatna
kasa cesarzy
haruspikowie
- wróżbici (przejęci od Etrusków) interpretujący znaki
wynikające ze stanu wnętrzności (zwł. wątroby) zwierząt ofiarnych, a także
niektórych zjawisk naturalnych (pioruny, klęski żywiołowe).
homo novus
(dosł. człowiek nowy; pl. homĭnes novi) - szeroko stosowane
określenie osób (gł. ekwitów), które dochodziły do najwyższych urzędów (zwł.
konsulatu), a nie miały wśród przodków osób piastujących już taką godność
imperātor
dosł. wódz, naczelny dowódca; za Republiki tytuł przyznawany
przez żołnierzy zwycięskiemu wodzowi (do końca dowództwa lub odbycia
triumfu; Cezar - dożywotnio); za Cesarstwa - element tytulatury cesarskiej
imperium
władza, cywilna i wojskowa, przysługująca w czasach Republiki
najwyższym urzędnikom; wyższa (imperium maius) - konsulowi, dyktatorowi;
niższa (imperium minus) - pretorowi.
klienci
ludzie wolni i posiadający pełnię praw obywatelskich, ale
ekonomicznie i politycznie zależnych od patrona; w zamian za opiekę i
korzyści ekonomiczne zobowiązani do posłuszeństwa i szacunku (np. podczas
wyborów). W epoce podbojów termin rozszerzony na sprzymierzeńców
Rzymu, którzy uznali jego pełne zwierzchnictwo.
kohorta
3 manipuły = 6 centurii = 450-600 legionistów; podstawowa
jednostka operacyjna legionu;
kohorta miejska (cohors urbana) - oddział wojskowy o charakterze
porządkowo-policyjnym, który stacjonował w Rzymie; za Augusta 3,
później 4.
kohorta
3 manipuły = 6 centurii = 450-600 legionistów; podstawowa
jednostka operacyjna legionu;
kohorta miejska (cohors urbana) - oddział wojskowy o charakterze
porządkowo-policyjnym, który stacjonował w Rzymie; za Augusta 3,
później 4.
kolegium
każde stowarzyszenie (najczęściej kultowe lub zawodowe),
posiadające statut, władze i fundusze, ale podlegające kontroli państwa.
kolonia
pierwotnie osada wojskowa na ziemiach podbitych zakładana
przez obywateli rzymskich w celu obrony zdobytych ziem; pełne prawa
obywatelskie, ustrój i urzędy wzorowane na Rzymie. colonia Latina - kolonia na
prawie latyńskim.
komicjum
zgromadzenie ludu rzymskiego (populus
Romanus) – tzn. ogółu obywateli – decydujące o wojnie i pokoju,
zatwierdzające ustawy i wybierające urzędników;
komicja centurialne (comitia centuriāta) - zgromadzenia na Polu Marsowym
wg podziału na centurie; wybór urzędników posiadających imperium;
komicja kurialne (comitia curiāta) - najstarszy typ komicjów - zgromadzenia
wg podziału na kurie; zatwierdzanie wyboru urzędników, kwestie
sakralne i sprawy dotyczące rodów rzymskich (np. adopcja);
komicja tribusowe (comitia tribūta) - zgromadzenia wg podziału
terytorialnego na tribus; początkowo wybory niższych urzędników, z
czasem stały się najważniejsze - tu uchwalano ustawy (leges).
konsul
w czasie Republiki jeden z dwóch urzędników wybieranych na
rok (z wyjątkiem lat 444-367 p.n.e.) i posiadających najwyższą władzę
wojskową i cywilną (zwoływanie zgromadzeń i senatu, nadzór nad
wykonaniem ustaw i uchwał; nadzór nad innymi urzędnikami (z wyjątkiem
trybunów ludowych); w epoce Cesarstwa - utrata znaczenia.