Theorie Flashcards
Internationale voedselveiligheid: WHO - doel
- WHO – world health organization (WGO: wereld gezondheids
organisatie)
Doel WHO:
Er voor zorgen dat iedereen over de wereld toegang heeft tot de zorg die zij
nodig hebben. (medicijnen/ziekenhuizen/… - gezondheidszorg voor iedereen) –> een betere gezondere toekomst voor alle mensen van de hele wereld.
Hoofdkwartier in Geneve
- Opgezet in 1948
Internationale voedselveiligheid: WHO - activiteiten
Informatie en advies geven, educatie, onderzoek, medicatie, vaccinatie,
standaarden zetten, eradicatie van bepaalde ziektes, technische hulp, betaalbare
zorg/medicijnen/vaccinatie..,…
- Bestrijding van ziekten, zowel infectieuze als niet infectieuze ziekten
- Focus op gezondheid van moeders en kinderen
- Veilige lucht, voedsel en drinkwater
- Toegang tot medicatie en vaccinatie
Internationale voedselveiligheid: WHO - structuur
5 dingen
6 prioriteiten van de WHO:
- Vooruitgang in het bereiken van universele gezondheidszorg
- Bereiken van gezondheidsgerelateerde ontwikkelingsobjectieven (SDG): focus op gezondheid van moeder en kind, HIV, malaria, TB, polio eradicatie, een aantal neglected tropical diseases.
- Werken aan niet overdraagbare ziekten, mentale gezondheid, geweld, verwondingen,
handicap. - Verzekeren dat alle landen acute gezondheidsrisico’s/bedreigingen kunnen detecteren en op
een juiste manier reageren, volgens de International Health Regulations. - Stijging van de toegang tot kwalitatieve, veilige, en betaalbare medicatie, vaccins,
diagnostische testen etc. - Socio-economische en omgevingsdeterminanten van gezondheid aanpakken om gezondheid
en onevenwichten binnen en tussen landen te verkleinen (voedselveiligheid en voeding)
WAT ZIJN DE SUSTANAIBLE DEVELOPMENT GOALS EN NOEM X
AANTAL ER VAN
dit zijn 17 doelen die landen moeten bereiken
tegen 2030 voor een gezondere wereld, zoals verminderde armoede, geen hongersnood, kwalitatief
onderwijs, genderneutraliteit, goede gezondheid en welbevinden, …
Welke rol speelt de WHO in de SDG
- International food safety authorities network (INFOSAN) is
ontwikkeld door het WHO en FAO snelle manier informatie uitwisselen
betreft voedselveiligheid (bvb: uitbraak salmonella over verschillende
landen) Door deze informatie kan snel actie genomen worden - Studies uitvoeren: experten samenbrengen (evaluatie chemische risico’s,
micorbiologische risico’s, ziektelast, …) - Richtlijnen en adviezen opstellen
- SPS (zie verder)
- International food standards: codex alimentarius (zie verder)
belangrijk aandeel in SPS (Sanitary and Phytosanitary measures) en de Codex Alimentarius (internationale
standaarden voor voedsel).
Internationale voedselveiligheid: O.I.E – World organisation for animal health - Structuur OIE
World assembly of delegates – hoogste beslissingsorgaan in het OIE
- Elke lidstaat heeft een voorzitter: nationale delegatie van alle lidstaten
o CVO: chief veterinary officer per lidstaat
(van belgie: de directeur-generaal van het FAVV)
- Eenmaal jaarlijkse vergadering
o Wijzigingen goedkeuren
o Programma voorleggen
Visie van de OIE
De algemene visie van deze organisatie = dieren beschermen en onze toekomst veiligstellen. Ze leveren
informatie die:
o Beheersen van risico’s voor de gezondheid en welzijn van alle land- en zeedieren.
o Ze staan ook in voor het minimaliseren van de geassocieerde gevaren voor de volksgezondheid.
o Ze beschermen onze omgeving en biodiversiteit in een One Health aanpak.
‘potrect animals and preserve our future’
- Economische groei
- Social en milieu-omgeving welzijn
Activiteiten van de OIE:
- Beheersen van risico’s voor de gezondheid en welzijn van alle land en
zeedieren
- Minimaliseren van geassocieerde gevaren voor de volskgezondheid
- Beschermen van onze omgeving en biodiversiteit in een ‘one health’
aanpak
Missies van de OIE:
- standaards
- transparantie
- expertise
- solidariteit
Terrestrial animal health code
Volume 1: algemeen boek met algemene richtlijnen, standaarden en
adviezen voor de diagnose van dierziekten (niet ziekte specifiek)
- Diagnose, surveillance en notificatie (staalname, testen, …)
- Preventie en controle van dierziekte
- Handel richtlijnen voor import en export en veterinaire certificaties (veilige
handel)
- De rol van de diergeneeskundige diensten in voedselveiligheid
Volume 2: ziektespecifieke richtlijnen omvat alle OIE listed diseases
(aangifte plichtige ziekten op globaal niveau, dit zijn 117 ziekten)(als
een lidstaat een van deze ziekten vind in zijn land moeten zij dit aangeven bij het
OIE) en assisteert de lidstaten in diagnose, preventie en controle van specifieke
ziekten. Ook voorziet het richtlijnen voor veilige internationale handel in dieren
en dierlijke producten
Listed disease welke criteria zijn er voor welke ziekten er op de lijst moeten?
- 117 ziekten staan er in de OIE lijst (2020)
- Leden moeten de ziekte aangeven wanneer die voorkomt
- Het aangeven van de ziekte moet een internationale verspreiding tegen gaan
- OIE zal lidstaten adviseren om gepaste acties te ondernemen om de verspreiding tegen te gaan.
criteria 6x
-waarvoor staat WAHIS, op welke 4 pijlers is dit gebaseerd?
= world animal health information system
Helpt bij het snel en transparant delen van informatie van de globale dierziekten over de lidstaten.
1. Een informatie systeem om informatie te delen over de lidstaten snel en efficiënt via internet
2. een vroeg detectiesysteem van dierziekten
3, continu surveillance
4. betrouwbare informatie doordat geverifieerd door experten
internationaal: FAO – food and agriculture organization
Hoofdkwartier is in Rome en bureaus in 130 landen.
De Conference is de hoogste autoriteit, waarbij er een
representatie van alle leden aanwezig is. Tijdens de 2-jaarlijkse conferenties bekijken zij:
o De globale strategieën en internationale netwerken.
o Ze gaan activiteiten evalueren
o Budget goedkeuren.
o Verkiezing van Council leden en directeur
o Huidige directeur-generaal = Qu Dongyu
Food and Agriculture Organization of the UN. Deze organisatie pleit voor het bestrijden van honger en elke andere vorm van voedselonzekerheid. Zo werken ze met het productief en duurzaam maken van boshouderijen, visserijen enz. Ook het bestrijden van landelijke armoede en het mogelijk maken van voedselsystemen.
internationaal: FAO – food and agriculture organization - 5 strategische objectieven
FAO en voedselveiligheid:
Bovenstaande internationale organisaties gaan samenwerken rond het One Health
principe. Dit is de erkenning dat de gezondheid van mensen, dieren en het ecosysteem
allemaal gelinkt zijn. Hiernaast is er de sociale en economische impact. De organisaties
hebben 3 prioriteiten (FAO, WHO en OIE):
- Zoönotische influenza,
- Antibiotica resistentie (ook bij planten)
- Rabiës.
WTO
-World Trade Organization
Deze stellen de regels op van handel tussen de landen in de WTO-handelsovereenkomsten.
- Dit zorgt voor een vlotte en vrije handel internationaal gezien. Dit moet wel op een veilige manier gebeuren
(grenzen sluiten bij ziekte?).
- Rol WTO =
o Opstellen, uitwerken van de handelsregels
o Forum voor onderhandelingen voor nieuwe overeenkomsten
o Bemiddeling bij disputen
o Hulp aan ontwikkelingslanden - Ontstaan in 1995 als opvolging van GATT (General agreement of tariffs and trade)
- 160 lidstaten
- Omvat ongeveer 95% van de wereldhande
Wat is de insteek van de WTO bij voedselveiligheid
De WTO beschrijft de handel, die op een veilige manier moet gebeuren, in de Sanitary and Phytosanitary Measures (“ensuring safe trading without unnecessary restrictions”).
- De SPS omschrijft hoe overheden maatregelen voor voedselveiligheid, voor gezondheid van dier en plant kunnen toepassen bij verhandeling.
- Deze regels worden gebaseerd op standaarden. Deze standaarden worden bepaalde door:
o De Codex Alimentarius Commission (voor voeding)
o OIE (diergezondheid)
o FAO’s Secretariat of the International Plant Protection Convention (plant-gezondheid).
Op het gebied van voedselveiligheid zijn de belangrijkste partners van het WTO:
FAO, WHO en OIE, aangezien
deze de standaarden in de SPS gaan bepalen.
De Codex Alimentarius
Deze gaat de internationale voedselstandaarden en -normen omschrijven en vastelggen
- Deze werd opgericht door het FAO en WHO in 1963 in Rome.
- De internationale voedselstandaarden bevatten de veiligheid, kwaliteit en “fair trade”, namelijk de hygiëne, contaminatie, diergeneesmiddelen, pesticiden, voedingsadditieven en contaminanten, etikettering, presentatie, analysemethoden, staalname technieken, import/export inspectie, en certificering
- Het hoofddoel is het beschermen van de gezondheid van de consument.
- De codex wordt in vele landen als basis voor de nationale wetgeving gebruikt.
- Hiernaast wordt de Codex gebruikt als onderdeel van de SPS van de WTO.
De codex Alimentarius “commission” is verantwoordelijk voor de implementatie van het FAO/WHO Food
Standards Programma. Er zijn hiernaast 2 soorten “committees”:
1. General subject committees (algemene standaarden ontwikkelen betreft “goede praktijken”)
2. Commodity committees (standaarden ontwikkelen voor bepaalde producten).
ISO (international organization for standardization)
- De ISO leggen ook normen en tandaarden vast
- Zoals de datum op een verpakking: jaar – maand – dag = ISO 8601
Conformiteit = evalueren of het product/systeem aan de standaarden voldoet. Dit gebeurt door het testen,
certifiëren en inspecteren. ISO heeft ook het CASCO comité (committee on Conformity Assessment) dat
standaarden ontwikkelen voor het evalueren van conformiteit.
- Testen = het determineren van bepaalde karakteristieken van een product, meestal uitgevoerd door een
labo.
- Certificatie = een geschreven bewijst (certificaat) afgeleverd als bewijs dat het product/systeem aan de
standaarden voldoet (conform is)
- Inspectie = regelmatig controles van product/systeem om na te gaan of de standaarden behaald worden.
Werk je nog altijd via de standaard waarvoor een certificaat verkregen werd
Efsa
Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid of EFSA
- EFSA geeft onafhankelijk wetenschappelijk advies aan autoriteiten over
voedselveiligheid, en hiernaast aan de brede bevolking. Ze voeren risico evaluaties
uit doorheen de volledige voedselketen (“van boerderij tot bord”). Ze maken geen
wetten, ze kunnen enkel adviseren. - EFSA is een EU-agentschap (gefinancierd door de EU)
- Is onafhankelijk van de Europese Commissie, Raad, Parlement en de lidstaten.
- Ze zijn ontstaan in 2002 na een reeks voedselcrisissen na het opstellen van de General Food Law.
- EFSA geeft advies, wat uiteindelijk de basis zal vormen van Europese strategieën en wetgeving betreft
voedsel en voeder veiligheid, nutritioneel, diergezondheid en -welzijn, plantbescherming en -gezondheid. - EFSA bekijkt ook de impact van de voedselketen op de biodiversiteit. (One-health, dier mensen en omgeving
samenbrengen)
Structuur EFSA
- Er is een onafhankelijk management board (de leden worden verkozen door de Europese Raad)
- Uitvoering gebeurt door de directeur en het managementteam.
- Het EFSA coördineert verschillende netwerken van organisaties met expertise op specifieke terreinen =
“Scientific networks”. - Het Scientific committee en panel zijn onafhankelijk wetenschappelijke experten. Er zijn 10 verschillende
panels die topics van voedselveiligheid op zich nemen (bv “Animal Health and Welfare”, “Biological Hazards”,
“Plant Health”, etc.)
Hoe het EFSA werkt
Het EFSA werkt meestal op vraag voor wetenschappelijk advies van de Europese Commissie, het Europees
Parlement of lidstaten.
- Ze werken ook op eigen initiatief, voornamelijk onderzoek naar nieuwe zaken, gevaren en nieuwe
evaluatiemethoden.
- Hierbij is er een nauwe samenwerking met de nationale autoriteiten en voedselveiligheidsdiensten.
- Het advies komt uit de Scientific Panels and Scientific Committee.
- EFSA krijgt een aanvraag voor advies à De vraag gaat naar een specifiek panel à een werkgroep wordt
gevormd (leden van verschillende panels en externe experten). Het gevormde document gaat terug naar de
panel en er wordt een Scientific Opinion gepubliceerd op de website.
- Onafhankelijkheid is een belangrijk principe bij EFSA
- Onafhankelijk management board, waarvan de leden verkozen werden door de Europese raad
EFSA-partners:
- Europese commissie
- Het Europees Parlement
- Andere op vraag (zoals ECDC, …).
ECDC
European Centre for Disease Prevention and Control - 2005 stockholm
- Wat is het hoofddoel = Identificatie, evaluatie en communicatie van gevaren voor de
volksgezondheid door infectieuze ziekten.
Ze werken hiervoor samen met alle EU nationale volksgezondheid autoriteiten.
- Ze gaan monitoring en bewakingssystemen opstellen, en werken hierbij samen met experten.
- ECDC werkt op 3 strategische gebieden:
- Aanleveren van bewijs voor het maken van juiste en efficiënte beslissingen
- Versterken van onze gezondheidssystemen
- Ondersteunen van acties bij het voorkomen van infectieuze ziekten die een gevaar vormen
Activiteiten van ECDC: bewaking, epidemiologische intelligentie, antwoord en reactie bij uitbraken, advies,
microbiologie, paraatheid, opleidingen, internationaal relations, communicatie.
- Eén van de belangrijkste taken is epidemische intelligentie en reactie bij uitbraak. Ze gaan bedreigingen gaan monitoren en evalueren dankzij epidemiologische intelligentie. Ze gaan hiervoor problemen voor de volksgezondheid snel gaan detecteren en evalueren:
* Systemisch verzamelen van data uit verschillende bronnen, deze valideren en analyseren
* Snelle reactie mogelijk indien nodig, gebaseerd op een accurate risicobeoordeling
* Formulering van adviezen bij de maatregelen
Een andere taak is communicatie. Communicatie speelt een belangrijke rol in het controleren van infectieuze ziekten. Deze moet gebeuren naar verschillende stakeholders, van de autoriteiten tot het algemeen publiek.
Deze communicatie en updates verloopt via publicaties en de (sociale) media. Ze geven wetenschappelijk advies aan de EU (Commissie, Parlement, …), afkomstig van verschillende experten.
- Microbiologie is ook een activiteit van het ECDC.
o Laboratoria spelen een belangrijke rol tijdens de verschillende stadia (detectie, monitoring,
opvolging, …).
o Er is voldoende labo capaciteit nodig in de EU, waarbij er zowel consolidatie als monitoring van de capaciteit moet gebeuren.
o Hiernaast is er een samenwerking tussen de experts en de referentielabo’s.
o Deze organisatie verzekert een goede kwaliteit van de microbiologische gegevens. - Deze organisatie bekijkt ook de paraatheid van de lidstaten, ook bij grensoverschrijdende uitbraken. Ze brengen een evaluatie uit over deze paraatheid. Ze geven aanbevelingen, trainingen (training programma in
interventie epidemiologie, ondersteuning en online tools) en ook advies voor de EU
Bewaking ECDC
Het ECDC volgt 52 overdraagbare ziekten op in de EU.
- Ze verwachten hierbij een jaarlijkse rapportering door de lidstaten.
- Er is een maandelijkse rapportering voor Salmonella serotypen, mazelen en rubella
- Een wekelijkse rapportering voor influenza en West Nile fever.
- Soms zijn er ook dagelijkse rapporteringen.
- Deze ziekte programma’s omvatten: AB resistentie, opkomende en vector gebonden ziekten, voedsel- en
watergebonden ziekten en zoönose, HIV, Soa’s, tuberculose etc.
TESSy
= (The European Surveillance System)
- Gestandaardiseerde rapportering, zodat data vergelijkbaar zijn tussen de lidstaten.
- Dit gebeurt in een gemeenschappelijk technisch platvorm om data in te geven: TESSy of the European Surveillance System.
- Deze rapporten zijn openbaar (jaarlijks, maandelijks en wekelijks)
De Europese Unie
Het voorzorgsbeginsel staat voor better safe then sorry: we nemen maatregelen zelfs al zijn we niet zeker van
het gevaar
Europese raad (top):
Voorzitter: Charles Michel
- De Europese Raad is een bijeenkomst van de staatshoofden en regeringsleiders van alle EU-landen.
- Rol: Deze bepaalt het algemene politieke beleid en de prioriteiten van de EU, maar deze keurt geen wetten
goed.
- Leden: de staatshoofden en regeringsleiders van de EU-landen, de voorzitter van de Europese Commissie, de
hoge vertegenwoordiger van de EU voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid.
- Brussel
Europees parlement:
- Rol: Het Europees Parlement is het rechtstreeks verkozen EU-orgaan (bestaat uit verkozen leden) met
wetgevende, toezichthoudende en budgettaire verantwoordelijkheden. - Deze is het wetgevend orgaan van de EU (beslissen samen met de Raad van Ministers over de wetten en de
begroting) en hebben een democratisch toezicht op alle werkzaamheden van de EU. = wetgeving, toezicht en
begroting - Wetgevende macht
- Samenstelling: 706 rechtstreeks gekozen leden
- Voorzitter: Robertta Metsola
- Vestigingsplaats: Straatsburg en Brussel en Luxemburg
Raad van de ministers:
- Rol: De Raad van de Ministers of Raad van de EU vertegenwoordigt de regeringen van de lidstaten, stelt de
EU-wetgeving vast en coördineert het EU-beleid. Hierin worden wetsvoorstellen besproken, gewijzigd en
goedgekeurd, en het beleid ervan wordt gecoördineerd. De gemaakte afspraken zijn bindend voor de
nationale regeringen. - Samenstelling: Deze raad bestaat uit één minister uit elke EU-land, afhankelijk van het behandelde
beleidsterrein (geen vaste leden). - Voorzitter: is elke 6 maanden een andere EU-lidstaat. Elk EU-land neemt bij toerbeurt voor een periode van
zes maanden het voorzitterschap waar. - Samen met het Europees Parlement is het de wetgevende macht van de EU.
Europese commissie (EC):
- De Europese Commissie is het uitvoerend orgaan van de EU.
- Voorzitter: U. von der Leyen
- De commissarissen zijn 1 uit iedere lidstaat, die elk een domein vertegenwoordigt (bv Commissaris van volksgezondheid komt uit Spanje, moet alle landen gaan vertegenwoordigen over dit domein).
- De EC is verantwoordelijk voor het opstellen van wetsvoorstellen.
Europese wetgeving:
- De Europese Wetgeving bestaat uit een primaire en
secundaire/afgeleide wetgeving. - Alles wat de EU doet, is gebaseerd op de verdragen.
- De primaire wetgeving = de verdragen zijn het
uitgangspunt van de EU-wetgeving. Alle wetgeving die is voortgekomen uit de beginselen en doelstellingen van de verdragen, wordt de afgeleide wetgeving genoemd = secundaire wetgeving - Deze secundaire wetgeving/ afgeleide wetgeving bestaat uit verordeningen, richtlijnen, besluiten, aanbevelingen, gedelegeerde handelingen,
uitvoeringshandelingen en adviezen
Soorten EU-wetgeving:
- Eu-verdragen
- Verordeningen
- richtlijnen
- besluiten
- aanbevelingen
- adviezen
- gedelegeerde handelingen
- uitvoeringshandeling
EU-verdragen
- Een EU-verdrag is een bindende overeenkomst tussen de EU-lidstaten.
- Het definieert de doelstellingen van de EU, de regels voor deze EU-instellingen, het besluitvormingsproces en de betrekkingen tussen de EU en de EU-landen.
- Deze EU-verdragen kunnen alleen gewijzigd worden als alle EU-landen en hun parlementen daarmee instemmen, soms na een referendum.
- Op grond van die verdragen kunnen de instellingen wetgeving vaststellen die door de lidstaten moet worden toegepast. De verdragen, wetgeving en wetsontwerpen kan worden geraadpleegd via EUR-Lex, de databank
van het EU-recht.
Verordeningen:
Verordeningen zijn wetgevingshandelingen die vanaf hun inwerkingtreding automatisch en op dezelfde manier gelden in alle EU-landen. Ze zijn bindend in alle lidstaten, en staat boven de nationale wetgeving. Ze zijn in hun geheel bindend in alle EU-lidstate
Richtlijnen:
- Richtlijnen hebben een specifiek doel, maar bieden de EU-landen de vrijheid om zelf te bepalen hoe zij dat
willen bereiken. De lidstaten moeten richtlijnen omzetten in nationale wetgeving die tot het gestelde doel
moet leiden. - De richtlijn moet omgezet worden in nationale wetgeving maar het doel blijft hetzelfde en moet bereikt
worden. Maar op een eigen manier. - De omzetting in nationale wetgeving moet gebeuren binnen een bepaald termijn (meestal binnen 2 jaar na
goedkeuring).
besluiten
- Besluiten zijn bindende wetgevingshandelingen die van toepassing zijn op één of meer lidstaten, bedrijven of
personen. De partijen waarop het besluit van toepassing is, moeten op de hoogte gebracht worden en op dat
moment wordt het besluit van kracht. - Alleen bindend op wie dat van toepassing is
- Besluiten hoeven niet in de nationale wetgeving te worden omgezet
aanbevelingen
Dankzij een aanbeveling kunnen de Europese instellingen hun opvattingen kenbaar maken en een bepaalde
gedragslijn voorstellen, zonder dat dit wettelijke verplichtingen schept voor de betrokkenen.
- Aanbevelingen zijn niet binden.
adviezen
- In adviezen kunnen de EU-instellingen een verklaring afleggen, zonder dat dit wettelijke gevolgen heeft voor de geadviseerde instantie.
- Adviezen zijn niet binden.
Gedelegeerde handelingen:
- Gedelegeerde handelingen zijn wettelijk bindend. De Commissie kan met deze handelingen niet-essentiële
delen van de EU-wetgevingshandelingen wijzigen, bv om gedetailleerde maatregelen te omschrijven (bv de
visquota). - De Commissie stelt de gedelegeerde handeling vast en als het Parlement en de Raad geen bezwaar hebben
treedt zij in werking. - Kan makkelijk gewijzigd worden
Uitvoeringshandeling:
Uitvoeringshandelingen zijn wettelijk bindend.
- Onder toezicht van comités bestaande uit vertegenwoordigers van de EU-landen legt de Commissie hiermee
de voorwaarden vast die het mogelijk moeten maken de EU-wetgeving overal op dezelfde manier toe te
passen.
Voedselveiligheid in de EU:
- De Eu zorgt voor veilig voedsel, van boer tot bord het gaat hierbij om:
o Veilige en voedzame voedingsmiddelen en diervoeder
o Hoge normen voor gezondheid en welzijn van dieren en voor gewasbescherming
o Duidelijke informatie over de oorsprong, inhoud (etikettering) en het gebruik van levensmiddelen. - Het voedselbeleid van de EU houdt in:
o Een uitvoerige wetgeving over de veiligheid van voedsel en diervoeder en over
levensmiddelenhygiëne.
o Besluitvorming op basis van gedegen wetenschappelijk advies
o Handhaving en controles. - Informatie en transparantie op etiketten (weet wat je eet)
RASFF
= rapid alert systeem for food and feed
- De EU heeft een systeem voor snelle waarschuwing om mensen te
beschermen tegen levensmiddelen die niet voldoen aan de Europese
voorschriften inzake voedselveiligheid. - Indien een risico gedetecteerd wordt: wordt de partij of alle partijen
tegengehouden. Producten die zich al in opslagplaatsen of winkels bevinden
kunnen eventueel worden teruggeroepen. Dit systeem is het RASFF of het
Rapid Alert System for Food and Feed.
TRACES
(Trade Control and Expert System)
een elektronisch systeem voor grenscontroles en
certificatie van handelswaar, en hierbij kan de herkomst worden getraceerd en kunnen de risico’s worden
beheerst. Dit is binnen de EU, maar ook hierbuiten.
Belgie en voedselveiligheid:
De Belgische nationale instellingen die waken over de veiligheid van onze voedselketen zijn:
o De FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu
o Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV)
o Wetenschappelijk: Sciensano.
o Hoge gezondheidsraad
FOD
De Federale overheidsdienst Volksgezondheid (FOD), Veiligheid van de Voedselketen en
Leefmilieu
Missie: Deze gaat garant staan voor de volksgezondheid, een veilige
voedselketen en een beter leefmilieu. “In een goed opgeleid en gemotiveerd
team samenbouwen aan een transparant, dynamisch, wetenschappelijk,
duurzaam en innoverend beleid dat garant staat voor de volksgezondheid, een
veilige voedselketen en een beter leefmilieu.
Er zijn 4 domeinen:
o Gezondheid
o Voeding
o Dieren en planten
o Milieu.
Deel Voeding: Waken over de veiligheid van producten in de verschillende stadia van de voedselketen en
zorgen dat de EU-normen worden toegepast.
- Deze wetgeving wordt beschreven in de Voedingswetgeving (verordening Nr 178/2002), Codex Alimentarius
en WTO.
Wetenschappelijke instellingen verbonden aan de FOD voor beleidsondersteunend onderzoek of
adviesverlening:
o CODA: centrum voor onderzoek in diergeneeskunde en agrochemie
o WIV: wetenschappelijk instituut volksgezondheid
o HGR: hoge gezondheidsraad
o Het FAVV: federaal agentschap voor de veiligheid van de voedselketen, neemt alle controles van de
voedselveiligheid op zich.
CODA
centrum voor onderzoek in diergeneeskunde en agrochemie
WIV:
wetenschappelijk instituut volksgezondheid
Traceerbaarheid binnen een bedrijf kan op 3 niveaus:
o Registratie binnenkomende producten = register IN
o De interne traceerbaarheid (de relatie tussen aanvoer en afvoer en welke grondstoffen zijn er voor welke eindproducten gebruikt)
o Register OUT (zelfde als register IN, maar dan de identificatie van de klant).
Het RASFF werkt met 4 soorten notificaties:
- Alert notificatie is wanneer het levensmiddel of diervoeder een serieus
risico vertegenwoordigd en een snelle actie vereist is van andere lidstaten.
Het RASFF lid dat het probleem heeft vastgesteld en de gepaste acties
reeds ondernam zet het alert in gang. Het doel van deze notificatie is een
snelle overdacht van info naar de andere landen die dan ook gepaste acties
kunnen ondernemen indien nodig. - Informatie notificatie is wanneer een risico geïdentificeerd is, maar een
snelle actie van andere lidstaten is niet nodig. Omdat het product nog niet
op de andere markten aanwezig is/niet meer aanwezig is. - Border rejection/Grens weigeren of afkeuringsnotificatie is wanneer
levensmiddelen of diervoeder getest en afgekeurd werden aan grensinspectieposten van de EU, doordat
deze een gezondheidsrisico inhoudt. Deze notificatie worden naar alle EU-grenzen grenzen gestuurd
zodat de producten niet via een andere grenspost binnengelaten kan worden. - Nieuws notificatie is wanneer alle informatie gerelateerd aan voedselveiligheid die niet via RASFF
alert/informatie/grens weigering/andere notificaties werd gecommuniceerd, maar die toch interessant
is.
