BAS-2 Flashcards
En sık karşılaşılan iskelet displazileri (osteokondrodisplazi) nelerdir ?
- Akondroplazi
- Osteogenesis imperfecta
- Fibrokondrogenezis
- Tanatoforik displazi
- Akondrogenezis
Osteokondrodisplazi ile dizostozlar arasındaki fark nedir ?
Osteokondrodisplazi:
- Çok sayıda farklı kemik ve kıkırdağı ilgilendirir.
- Zaman içinde etkilenmemiş olan kemikler de etkilenebilir.
- Hayat boyu devam eden bir süreçtir.
Dizostozlar:
- Etkilenmemiş kemiğin zamanla etkilenmesi söz konusu değildir.
- Yaşam boyu statiktir.
- Etkilenen kemikte bulgular ilerleyebilir.
Kemik gelişimi hangi iki mekanizma ile gerçekleşir?
- Ekondral ossifikasyon: Kıkırdak dokunun oluşup kemik dokusu ile yer değiştirmesi
- Intramembranöz ossifikasyon: Mezenşimden doğrudan kemik dokusunun oluşması
Her 2 süreçte de ilk oluşan kemik yapısı dağınık ve organize primer kemik , bunu takiben gelişen daha organize ve düzenli kemik yapısı ise sekonder kemik
İskeletin organ ve inorganik komponentlerini ne oluşturur ?
- Organik (%30): %90’ını fibröz bir protein olan kollagen oluşturur.
- İnorganik (%70): Kalsiyumun temelini oluşturduğu inorganik hidroksi apatit mineralleri vardır.
Physis yani büyüme plağı nedir?
Uzun kemiklerde primer ve sekonder ossifikasyon merkezleri arasında kalan kısımdır.
Proliferasyon, hipertrofi, degredasyon ve kemikleşme aşamalarını yaşar ve kemikler böylelikle uzar.
3 farklı bölgesi vardır:
- Dinlenmedeki bölge: SOX-9 geni etkili, sıkıntısında kampomelik displazi
- Proliferatif bölge: FGFR3 geni etkili, sıkıntısında akondroplazi
- Hipertrofik bölge: (Kondrositler terminal farklılaşmaya uğrar.) PTHR1 geni etkili, sıkıntısında metafizyal displazi
- Ossifikasyon bölgesi: RUNX2 geni etkili, sıkıntısında kleidokraniyal displazi
Aksiyel iskeleti hangi kemikler oluşturur?
Kraniyofasiyal kemikler:
(Kranyal nöral yarık hücrelerinden gelişirler.)
- Yüz
- Nörokranyum
- Kulak
Paraaksiyel mezodermden gelişenler (axial):
- Vertebral kolon
- Kostalar
- Sternum
Toplam 80 kemik vardır.
Appendicularda da 120 kemik vardır. (Ekstremitelerde)
Gen gruplarına göre iskelet displazileri nasıldır?
Moleküler temele göre isimlendirme yapılanlar:
FGFR3 gen grubu:
- Thanatoforik displazi
- Akondroplazi: Trident el (Yaşamla bağdaşabiliyor.)
- Hipokondroplazi
Tip-2 kollajen grubu:
- Akondrogenesis (orantısız boy kısalığı, omurlarda coronel yarıklanmalar, anormal epifiz, platispondili denilen yassılaşmış omurlar)
- Hipokondrogenesis
- Kniest displazi
Tip-11 kollajen grubu:
- Fibrokondrogenesis (Halter görünümünde uzun kemikler)
- Marshall sendromu
Sülfatyon anomali grubu:
- Akondrogenesis (Yaşamla bağdaşmaz, çok kısa ekstremiteler ve gövde, normal kafatası)
- Atelosteogenesis (Yaşamla bağdaşmaz, içeri dönük çok kısa üst/alt ekstremiteler)
Filamin grup bozuklukları:
- Melnick-Needles sendromu (Ekstremitelere dikkat etmek gerekir, bowing (eğrileşme) gibi bulgular olabilir.)
TRPV4 grubu:
- Spondyloepimetafiziyal displazi (Spondillerin metafiz kısımları etkilenmiş, kısa metafizler, metafizer genişleme ve düzensizlik, uzun vertebra)
Radyolojiye göre isimlendirme yapılanlar:
9.grup:
- Kısa kaburga - polidaktili sendromu
10.grup:
- Çoklu epifiziyal displazi
- Psödoakondroplazi (Windswept belirtisi vardır, bacakların tek yöne doğru eğri olmasına denir.)
11.grup:
- Metafiziyal displazi
- Catilage-hair hipoplazi (metafiz çok düzensizleşmiş şekilde)
12.grup:
- Spondilometafiziyal displazi
- Odontokondrodisplazi (Eklem hipermobilitesi, genelde hipotoni ile birlikte olur ve myopatiden ayırmak zor olabilir.)
13.grup:
(Hem omurga hem epifiz/metafiz etkilenmiş.)
- Dyggve-Melchior-Clausen displazi (DMC) (Omurga yıpranmış gene hörgüç vardır.)
- SED tarda (Omurga basamaklı, vertebraların uçları yıpranmış, dorsal hump vardır yani kamburlaşma vardır.)
15.grup:
- Geleophysic displazi (Boy kısalığı var ve anlamsız bir gülümseme mevcuttur.)
- Acrodysostic (Parmaklar çok kısa, röntgende parmak uçları yenik gibidir iyice kısalmıştır.)
16.grup:
- Acromesomelic displazi (Özellikle önkol ve bacaklarda, distal segmentlerde kısalık) (Uç ve orta kemiklerde kısalık)
- Mesonelic displazi (Sadece orta kemiklerin etkilendiği bir displazi şekli)
Klinik bulgular ve makroskopik kriterlere göre isimlendirilenler:
18-20.grup:
- Campomelic displazi (Kemiklerin erimesiyle karakterize bir durum)
- Slender bone displazi (Kılçık gibi kemikler)
21-25 ve 28.gruplar:
- Kemiğin mineralizasyon durumu etkilenmiştir.
- Osteogenezis imperfecta (Kemik dansitesi azalmıştır.)
- Osteopetrozis (Kemik dansitesi artmıştır.)
- Kondrodisplazi punctata (Kemiklerde noktalaşmalar vardır.)
26.grup:
- Hipofosfatemik raşitizme yol açan moleküler mekanizmalar vardır.
27.grup: (dizositoz grubu)
- Lizozomal hastalıklar (Mukopolisakkaridozis)
- Madelung deformitesi görülür. (Radius ve ulna birbirine doğru eğilmiştir ve aralarında ters V gibi bir açı meydana gelmiştir.
- Kostalar kalınlaşmıştır. (Spatula kosta)
- Kısa omuz, kısa gövde
29.grup:
- İskelet gruplarının gelişimi organize değildir. (Kemiğin anormal gelişimi)
- Ekzositoz, ekondramatoz
- Multiple cartilaginous exostoses (Yeni kemik oluşumları, yumaklaşmalar, çıkıntılar)
30.grup:
- Aşırı büyüme vardır.
- Weaver
- Sotos
31.grup:
- Enflamatuvar ya da romatoid artropatiler bu gruba girer.
- PPAC, fibromatozis
- Romatizma benzeri bulgular mevcuttur.
32-42.gruplar:
- Dizositozlar, uzuv eksikliği ya da hipoplazisi, eklem oluşumunun ya da uç bölge farklılaşma ve patern bozukluklarının bulunduğu durumlardır.
- Cleidocranial displazi (Klavikulalar oluşmamış, diş bozuklukları var, fontanel açık, zeka normal)
- Kraniyosinositozlar (Kafatası kemiği oluşumu durmuş, brakisefalisi mevcut yani kafanın arkası düz, kafanın önünde çıkıntı oluşmaya başlamıştır, ön-arka çap kısalmış)
- Polidaktili-sindaktili-triphalangism (Cenani-lenz like sindaktili bu gruptadır.)
- Oligodaktili
- Spondilokostal dizositozlar (Omurga ve kosta kemiklerinden bazılarının gelişimi durmuş)
- Patellar dizositozlar
- Brakidaktili
- Uzuv eksikliği olan bir grup vardır. (redüksiyonel defekt) (sendromik olup olmadığına dikkat) (Genelde izole)
- Terminal defekt olan bir grup vardır. (Ekstremite uçlarında anormallik vardır.) (Genelde üst ekstremite ve sol tarafta) (Holt-oran gibi sendromlarda olabilir, amniyotik bant gibi durumlarda olabilir ya da izole olabilir.)
- Ektrodaktili (Ortadaki parmaklar oluşmamıştır.)
- Eklem formasyon ve sinositozları olan bir grup vardır. (Kemikler birbirine yapışık, iç içe girmiş)
Spinal deformiteler hangi iki şekildedir?
Skolyoz: Koronal planda
Kifoz: Sagittal planda
Skolyoz nedir?
- Omurganın lateral eğiriliğidir.
- 10 dereceden fazla eğriliğin olması skolyozdur. Eğer 10 dereceden azsa spinal asimetri olarak tanımlanır, tedavi gerekmez.
İki çeşittir:
- Yapısal skolyoz: Eğriliğe katılan omurgada 3 planda deformite vardır.
-
Yapısal olmayan skolyoz:
Postural,
Alt ekstremite uzunluk eşitsizliğini dengeleyici,
Sinir kökü irritasyonu (tm, herni),
Histeri,
Enfeksiyon
Sınıflandırmasında bir sürü türü vardır ancak en çok görüleni:
İdiyopatik skolyoz:
- İnfantil (3 yaştan önce)
- Juvenil (3-10 yaş arası)
- Adölesan (10 yaştan iskelet olgunluğuna kadar)
Kliniği:
- Ağrısızdır.
- 60 dereceyi aşmışsa solunum sıkıntısı ve çabuk yorulma başlar.
- İdiopatik olmayanlarda primer hastalığa ait bulgular gözlenir.
Fizik muayene:
- Omuz dengesizliği
- Bel çukurlarında asimetri
- Öne eğilmede rib hump
Radyoloji:
- Risser işaretine bakılır. Bu işaret iskeletin gelişim aşamasını göstermektedir, ilyak apofizde kemikleşmeye bakılır. Eğer risser düşükse, eğrilik ilerleme açısından büyük risk taşır.
- Eğriliğin açısı için cobb yöntemiyle cobb açısına bakılır.
Tedavi:
- <20 derece için 3-6 ay ara ile takip, egzersiz
- 20-40 derece için 3-6 ay ara ile takip, korse (Boston veya Milwaukee)
- 40< derece için ameliyat
Kifoz nedir?
- Sırtın artmış eğriliğidir.
- Ölçüm T12-T2 arasından yapılır.
- Normal eğrilik değeri 30-40 derecedir.
- Yaş ile ilerler.
En çok görülen 3 önemli sınıflaması vardır:
- Postural
- Scheuermann hastalığı (en sık)
- Konjenital kifoz
3 tipi vardır: (Apeksinin konumuna göre)
- Torasik tip (T7-9)
- Torakolomber tip (T10-12)
- Lomber tip (L1-4)
Klinik:
- 10 yaş öncesi tanı koymak güçtür.
- Prepubertal 10-12 yaşında başlar ve progresif olarak ilerler
- Sırt ağrısı ile başlar.
- Dermatom ağrısı
- Daralmış intervertebral aralık
- Ağrı ankiloz olan bölgelerde az
- Semptomlar kifozun derecesiyle orantılı
- Azalmış fiziksel aktivite
Patolojisi tam bilinmiyor:
- Vertebral ringi oluşturan apofizyel yapıların enkondral kemikleşmesinde gecikme
- Vücudun aksiyel büyümesine oranla vertebral gelişmede geri kalma
Radyoloji:
- Apekste 3 vertebra korpusunun 5 dereceden fazla kamalaşması (vertebralarda kamalaşma)
- Düzensiz apofizyel çizgilenmeler
- Intervertebral aralıkta daralma
- Anterior vertebra korpusunda Schmorl nodülleri
Tedavi:
- 40-50 derece için izlem
- 50-70 derece için korse, ortez (torakal tip kifozda, T7 sınır), gerekirse alçı
- > 70 derece için cerrahi (posterior enstrumantasyon ve füzyon)
Kötü prognostik faktörler:
- Kifoz açısı 75 derecenin üstünde ise
- Kamalaşma 10 derecenin üstünde ise
- İskelet matüritesi tamamlanmışsa
Osteomyelit nedir ?
- Kemik ve kemik iliğinin iltihabıdır.
- En önemli risk faktörü immun supresyondur.
Yayılım yolları:
- Hematojen (En sık) (daha çok çocuklarda)
- Komşuluk yoluyla
- Doğrudan ekim (iatrojenik) (kırık, ortopedik cerrahi, travmalar sırasında)
Pyojenik osteomyelit:
- En sık etken staphylococcus aureus (kemik matriks reseptörü vardır.)
-
Yenidoğanda:
Grup B streptokok
E.coli - Orak hücreli anemi: Salmonella
- Kemik travmaları: Anaeroblar
- Mandibula enfeksiyonları: Aktinomiçes
Yerleşim yeri:
- Yeni doğanda: Metafiz, epifiz
- Çocukta: Metafiz (Epifiz bariyer görevi görür, metafizyel damarlar epifize geçemez)
- Erişkin: Epifiz, subkondral bölge, metafiz, omurga (özellikle tbc osteomyelitinde)
PO Akut evresi:
- Ödem, konjesyon, PNL infiltrasyonu
- Basınç artar
- Volkman ve Havers kanallarını takip eder enfeksiyon
- Subperiostal abse (Çocuklarda özellikle periost gevşektir.)
Sekestr: Nekroza uğrayan ölü kemik trabekülü (Damarlara bası olduğundan dolayı nekroz oluşur.)
Drenaj sinüsü: Subperiostal abse basınç artışından dolayı vücut yüzeyine yol açar.
PO Kronik evre:
- Kronik yangı hücreleri (Lenfosit, plazma hücreleri, makrofaj)
- Fibrozis
- Osteoklastik rezorbsiyon akuta göre daha fazladır. (Lökositlerden salınan sitokinler etkilidir.)
İnvolukrum: Ölü kemiği çevreleyen yeni kemik dokusu (makroskopik olarak da görülebilir, periost yeni kemik tabakası oluşturmuştur.)
Bradie absesi (subakut osteomyelit):
Küçük intraosseöz abse -> genelde kortekse ulaşır -> çevrede reaktif, sklerotik yeni bir kemik
Radyolojik olarak tipiktir.
Komplikasyonlar:
- Patolojik fraktür
- Sekonder amiloidoz
- Sepsis
- Squamöz hücreli karsinom
Kronik rekürren multifokal osteomyelit:
- Etken mikroorganizma yoktur.
- Atipik lokalizasyon vardır (Klavikula) ya da multipldır. (Normalde tek olur.)
Garre’nin sklerozan osteomyeliti:
- En sık çenede, yoğun yeni kemik yapımı vardır.
Granulomatöz osteomyelit:
Tüberküloz osteomyelitidir. (Pott hastalığı)
- Hematojen
- Soliter (İmmun yetmezlik varsa multipl!)
- En sık torasik ve lomber vertebrada
- Pyojenik OM’e göre daha destrüktif ve tedaviye rezistan
Vertebral osteomyelit (Spondilodiskit):
S.aureus veya gr(-) bakteriler sebep olur, histolojidi aynıdır.
Osteonekroz (Avasküler nekroz) (Aseptik nekroz) nedir ?
Çeşitli sebeplerden dolayı meydana gelen iskemidir.
Sebepler:
- Mekanik vasküler hasar (Travma)
- Vasküler hasar (Vaskülit, RT)
- Tıkanıklık (trombo-emboli)
- Vasküler kompresyon (intraosseöz basınç artışı)
- Venöz hipertansiyon
- Steroid kullanımı (Multifaktöriyel etkiler, yağ hücrelerinin şekil ve hacminin artması, KC yağlanması, pıhtılaşma bozukluğu gibi)
- Orak hücreli anemi
- Tümör
Nekroz:
- Evre-1: Kemik iliğinde hematopoetik hücre kaybı
- Evre-2: Yağlı ilik nekrozu
- Evre-3: Kemik iliği hücreleri + yağlı ilik + trabeküler kemik nekrozu
Osteonekroz: Osteosit lakünleri tamamen boş olan ve eozinofilik piknotik nukleus içeren kemikler
Onarım:
- Evre-1: (Akut faz) Akut yangısal hücre infiltrasyonu
- Evre-2: (Kronik faz) Makrofaj, granulasyon dokusu, damarlanma artışı
- Evre-3: Osteoklastik kemik rezorpsiyonu, osteoblastik aktivite ve yeni kemik yapımı
Kıkırdak dejenerasyonu:
- Matriks bazofili kaybı
- Kıkırdak kalınlığında azalma
- Düzensiz kondrositler
- Fibrilasyon
- Kıkırdak diffüzyonlar beslenir, bu yüzden ağır nekroz tipik değildir.
Osteokondroz:
Juvenil epifizit, aseptik epifizyel nekroz, apifizyel nekroz, osteokondrit diye de bilinir.
Özellikle çocuklarda belirli yerlerde olunca özel isimleri oluyor:
- Femur başı: Calve-Legg-Perthes
- Tarsal naviküler kemik: Köhler
- Karpal lunatum: Kienböck
- Metatarsal başı: Freiberg
Osteokondritis disekans:
- Eklemin bir parçası eklem boşluğuna düşer (kemikle beraber kopup) (Eklem fareleri de denir.)
- Genelde büyük eklemlerde
- Sınırlı subkondral nekroz
- Adolesan, genç erişkinlerde
- Ciddi eklem fonksiyon bozukluğuna yol açabilir
Eklem kıkırdağının dejenerasyonu sonucu subkondral kemiğin ortaya çıkmasına ne ad verilir?
Eburnasyon
Subkondral kist nasıl oluşur ?
Eklem kıkırdağı ortadan kalkınca eklem sıvısı kemiğin trabeküler bölümüne sızmaya başlar ve bir subkondral kist oluşturur.
Osteofit nasıl oluşur?
Kıkırdak dejenerasyonu sonucu etkilenen eklem bölgesinin kenarlarında kemik çıkıntılar oluşur buna da osteofit denir.
Onarım için yapılır ama çok da bir faydası olmaz.
Erişkinde topallamaya yol açan kas-iskelet sistemi kökenli sebepler nelerdir?
- Travmatik
- Dejeneratif
- Enflamatuar
- Vasküler/metabolik
- Enfeksiyöz
- Neoplastik
Prototipi femur başı avasküler nekrozu
Erişkinde topallamaya yol açan 3 faktör nelerdir?
- Ağrı
- Kas güçsüzlüğü
- Uzunluk eşitsizliği
İskelet sisteminde topallamaya sebep olan rahatsızlıklar nelerdir?
Omurga kökenli topallama:
- Disk hernisi/siyatalji
- Spinal kanal darlığı
- Skolyoz (Uzuv eşitsizliğine yol açıyor.)
Kalça kökenli topallama:
- Kalça osteoartriti (Koksartroz) (Kireçlenmesi) (Yaş ve kilodan gonartroz kadar etkilenmez, primer bir neden aranmalıdır, görüntüleme ayırıcı tanıda şarttır.)
- Femur başı avasküler nekrozu
- Romatizmal hastalıklar:
Aniklozan spondilit (Erkeklerde daha sık görülür)
Romatoid artrit (Kadınlarda daha sık görülür)
Diz kökenli topallama:
- Travma (Menisküs, bağ yırtılması)
- Diz osteoartriti (Gonartroz) (Kilolu, yaşlı hastalarda özellikle!)
- Romatizmal hastalıklar
Ayak/ayak bileği kökenli topallama:
- Travma (Ayak bileği burkulması)
- Statik/dinamik ayak sorunları:
Nasır,
Ayak deformiteleri (Düz tabanlık, halluks valgus),
Ayakkabı sorunları
Kalça kökenli 3 aksama biçimi nedir?
- Antaljik: Kişinin ağrıyı hissetmemek için kendi yürüyüşünü değiştirmesidir. (Kaçladan ayak ucuna kadar olan bölgede herhangi bir sorun buna yol açabilir.) (Kalça eklemine özgü değildir.)
- Koksaljik: Yürürken omuz, sıkıntılı tarafa basıldığında o tarafa doğru eğilir. (Kalça eklemine özgüdür.)
- Trendelenburg: Hastanın omuzlarında sallanma vardır. Normalde basılan tarafın tersinde pelvisinin yukarı kalkması lazım ancak hastada tam tersi şekilde aşağı sarkmaktadır. (Kalça eklemine özgüdür.) (Gluteus medius işini yapamaz olmuştur. Bunun sebebi de trochanter major ile crista iliaca arasındaki mesafenin azalmış olmasıdır.)
Erişkinde kalça ağrısının en sık görülen sebepleri nelerdir?
Erişkinde sekonder nedenler daha öndedir.
- Post-travmatik
- Displazik (Femur başı acetabulum tarafından %80’den az örtülmüş) (Gelişimsel kalça displazisi)
- Romatizmal hastalık
- FBAN (Femur başı aseptik nekrozu) (İdiopatik, post-travmatik, kortizon)
- Çocukluk dönemindeki hastalıkların sekelleri (Perthes, FBEK)
Bunların hepsinin son durağı kalça osteoartriti (koksartoz)
Bu ağrı genelde ön bölüme lokalizedir, topallamaya yol açar, kalça eklemi hareketleri kısıtlanmıştır.
Aksi ispat edilene kadar gluteal ağrı kalça eklemiyle ilişkili değildir.
Ayağın ortopedik sorunları nelerdir?
Düz tabanlık:
- Medial longitudinal arkın kaybı
- Çoğunlukla kalıtımsal
- Hipermobil tip ve Rijid tip olmak üzere 2 tipi vardır.
- Genellikle esnek
Metatarsalji:
- Ayak önü ağrısı (2,3,4 metatars başı)
- Ayağın metatarsal bölgedeki transvers kavsin çökmesi
- Ayak önü aşırı yüke maruz kalma
Morton (interdijital-planter dijital) nöroma:
- En sık 3. ve 4. metatars başları arasında
- Ayakta yanma, iğnelenme ve elektriklenme şeklinde ağrı
- Önü dar ayakkabı, sert zemin
- Ayakkabı çıkarılınca geçer
- Konservatif tedavi yetmezse nöroma eksizyonu
Halluks valgus:
- Ayak başparmağının laterale deviasyonu
- En sık metatarsapharengeal eklem deformitesi
- Genetik yatkınlık
- Kadınlarda 10 kat daha fazla
- Mekanik (önü dar yüksek topuklu ayakkabı), anatomik nedenler (düztabanlık, gergin aşil…) olabilir.
- Ağrı nadir genelde kozmetik sebepli başvurulur.
- MTKüneiform muayenesi önemli
- IM açısı > 9 , HV açısı > 15
Halluks rijidus:
- 1.MTP eklem artrozudur.
- 30-40 yaşlarında sık
- Dorsifleksiyon ağrılı ve kısıtlı
- Dorsalde çıkıntı yani osteofit gelişir.
Topuk dikeni (Epin kalkanei):
- Kalkaneus medialprosesunda kemik çıkıntı
- Planter fasianın yapıştığı yerde
- Lateral grafi çekilir
Plantar fasiitis:
- Tekrarlayan stress ve predisposan faktörler (kısa aşil tendonu) oluşumunda etkili
- İnflamasyon gerçekleşir ve kemik çıkıntısı yani osteofit oluşur.
Tarsal tünel sendromu:
- İndirekt travma (sert ayakkabı, sert zeminde koşma), direkt travma, kist veya kitleye bağlı bası oluşumunda rol oynar.
- Posterior tibial sinirin posteriormedial kompartmanda sıkışmasından kaynaklanır.
- Şişlik, ağrı, topuk medialinde duyu kaybı, motor kayıp, pozitif tinel belirtisi ortaya çıkabilir.
Ayak bileği burkulması:
- Sık rastlanır
- Lateral burkulma daha sık
- En çok görülen tipi inversiyon tip (eversiyon burkulması daha ciddi ve nadir)
- Buz, kompresyon ve elevasyon ilk müdahalemiz olur.
Tendinit:
- En sık aşil tendiniti
- Spor aktiviteleri ile artan
- Şişlik ve hassasiyet
- Germe egzersizleri ve istirahat ile tedavi edilebilir.
Aşil tendon ruptürü:
- Genelde 30+ erkeklerde
- Aşırı yüklenme durumlarında
- Kronik fazla zorlanma en sık sebebi
- Topuğa taş atılması hissi
- Uzun süredir spor yapılmayıp tekrar başlandığında ayak bileği arkasında ağrı ve şişlikle gelirler.
Malign kemik tümörlerini kaç şekilde görürüz?
Metastaz:
- AC ve KC sonrası metastazların en sık görüldüğü 3.yer iskelet sistemidir.
- Erişkin yaş grubunda özellikle 40+
Multiple myelom:
- Yaşlı hasta grubunda en sık primer kemik tümörüdür.
Osteosarkom:
- En sık kemik kaynaklı primer malign kemik tümörü (myelomdan sonra)
- Çocukluk çağındaki en sık malign tümör
- En sık diz çevresinde, daha sonra proximal humerus ve proximal femur kısımlarında görülür.
- Neoadjuvan KT + cerrahi + adjuvan KT şeklinde ilerlenir.
- En sık AC metastazı yaparlar.
- Radyolojide: Kemik yapım ve yıkımı, litik ve sklerotik görünüm, kortikal kemik destrüksiyonu ve yumuşak doku invazyonu, periost reaksiyonu yapan lezyonlar şeklinde görülür.
Ewing sarkom
Kondrosarkom
İskeler sistemi tümörlerinde iyi huylu lezyonların özellikleri nelerdir?
- Latent, aktif, agresif olabilirler.
- Büyük oranda çevre dokuyu iterek büyürler.
- Dev hücreli tm ve kondroblastom dışında metastaz yapmazlar.
- Agresif tipler dışında rekürens enderdir.
İskelet sistemi tümörlerinde kötü huylu tümörlerin özellikleri nelerdir?
- Çevre dokuyu invaze ederek büyürler
- Satellit tümör odakları
- Skip metastaz (Aynı bölgede farklı bir odak oluşturarak)
- Uzak metastaz
- Rekürrens olabilir