Hoofdstuk 2 samenvatting

Question 1

Analytische geometrie

Answer 1

Descartes: methode om geometrie te integreren met algebra (Cartesiaanse coördinaten x -en y-as).

Question 2

Zo gebruikte Descartes systematische twijfel

Answer 2

om tot

onbetwijfelbare fundamentele axiomen te komen, die het startpunt konden zijn voor verdere redenatie.

Question 3

Simpele naturen

Answer 3

Omvang (‘extension’: het innemen van ruimte) Beweging (‘motion’), alle fysieke fenomenen kunnen hiermee verklaard worden

Question 4

Primaire kwaliteiten

Answer 4

Vorm, hoeveelheid en beweging

Question 5

Als de primaire kwaliteiten van de waargenomen objecten in contact komen met
de primaire kwaliteiten van de zintuigen, ontstaan secundaire kwaliteiten

Answer 5

aanzichten, geluiden, geuren en gevoelens.

Oftewel, onze bewuste ervaringen van de wereld zijn van een andere orde dan de fysieke wereld zelf.

Question 6

Primaire en secundaire kwaliteiten zijn

Answer 6

moderne theorieën van Descartes en Galileo zijn een vermenging van de oude atoomtheorie van bewegende
individuele atomen en de Platonische onderscheiding van verschijningen en ideale vormen.

Question 7

Heliocentrisme

Answer 7

Hetgene waar Galileo door de katholieke kerk door veroordeeld is, en waarom Descartes zijn werk ‘treatise of light’ terugnam.

Question 8

Descartes verving Aristoteles’ concept van vegetatieve en sensitieve zielen met mechanistische
verklaringen

Answer 8

Hij beargumenteerde dat alle niet-menselijke dieren begrepen kunnen worden als automaten

Question 9

Descartes beschreef de ziel

Answer 9

als onsterfelijk, in interactie met het mechanische lichaam

Question 10

Discourse of method

Answer 10

Boek van descartes waarin hij aan alles systematisch begon te twijfelen
Cognito ergo sum - Ik denk dus ik ben
Aangeboren ideeën van de geest

Question 11

Het lichaam geeft

dus complexiteit en rijkheid aan de ziel, en de ziel geeft bewuste rationaliteit en wilsbekwaamheid aan het lichaam.

Answer 11

automaton

Question 12

John Locke

Answer 12

• An Essay Concerning Human Understanding’
• Locke: gebruikte Descartes’ ideeën over de fysica en fysiologie
  voor een empirische theorie van kennis. Accepteerde echter niet
  de constant actieve, bewuste ziel met aangeboren ideeën.

Question 13

Leibniz

Answer 13

accepteerde de actieve, bewuste ziel met een rol in het
creëren van onze ervaringen van de wereld. Hij ging hierin mee
met het nativisme en rationalisme van Descartes

Question 14

John Locke studeerde samen met

Answer 14

Thomas Willis - Brein anatomist

Question 15

Sir Anthony Asley Cooper

Answer 15

• Recht aan 50 hec of meer democratie

- Recht op tot slaaf gemaakte

Question 16

Locke zag de

geest als een passieve receptor voor informatie uit de buitenwereld

Answer 16

en was het niet eens met het idee van Descartes dat

de geest altijd actief is

Question 17

De twee soorten ervaringen volgens Locke

Answer 17

• Sensaties ( Indrukken van objecten uit de externe wereld)

- Reflecties (bewerkingen van de geest deze opgedane sensaties)

Question 18

Intuïtieve kennis

Answer 18

Onmiddellijke en onweerstaanbare
percepties, zoals het herkennen van het
verschil (onenigheid) tussen zwart en wit.

Question 19

Demonstratieve kennis

Answer 19

Niet onmiddellijk, maar dezelfde mate van
zekerheid, zoals geometrisch of logisch redeneren
middels stapsgewijze inductie en axiomen.

Question 20

Sensitieve kennis

Answer 20

Grootste deel van de kennis,
gecreëerd door specifieke patronen
van sensorische informatie.

Question 21

Sensitieve kennis –> associatie van ideeën

Answer 21

Natuurlijke associaties -
Hebben een natuurlijke connectie met elkaar of relaties
gedefinieerd in natuurwetten.

Per ongeluk associaties -
Per ongeluk aan elkaar gelinkt, zoals gewoonten van een cultuur,
bijgeloof en eigenaardigheden

(Wet van nabijheid en gelijkenis)

Question 22

Net als Galileo en Descartes maakte Locke onderscheid tussen primaire kwaliteiten die inherent zijn in waargenomen
objecten en secundaire kwaliteiten die door de zintuigen opgelegd worden aan objecten.

Answer 22

Primaire en secundaire kwaliteiten

Locke concludeert dat er voor ‘ware’ sensitieve kennis een verklaring nodig is in termen
van primaire kwaliteiten.

Question 23

Thomas Hobbes

Answer 23

Vond mensen inherent agressief, roofzuchtig en egocentrisch. Was een voorstander van monarchie

Question 24

Leibniz

Answer 24

• Zoon van filosofieprofessor
• Binaire wiskunde
• infinitesimale calculus
• Voorstander culturele sensitiviteit
• The monadology

Question 25

Twee algemene ideeen die van invloed waren op de filosofie van Leibniz mbt de calculus

Answer 25

1. De calculus behandelt variabelen onder constante en continue verandering, waardoor hij de gekoppelde fenomenen continuïteit en verandering zag als essentiële kenmerken van de wereld in het algemeen. 2. De infinitesimalen zijn mentale verzinsels die niet concreet ervaren kunnen worden, maar het zijn wel fundamentele elementen in wiskundige berekeningen die wel over concrete dingen gaan.

Question 26

Benedict Spinoza

Answer 26

- Joods geleerde | - Pantheïsme (de wereld is niet door god geschapen, maar god ís het universum)

Question 27

Anthonie van Leeuwenhoek

Answer 27

- De lenzenmaker die de microscoop heeft uitgevonden. | - Druppel water

Question 28

Monaden - Monos (eenheid)

Answer 28

Onbedekte monaden - Meest talrijk, nauwelijks bewustzijn, vergelijkbaar met iemand in diepe slaap. Voelende monaden - Mogelijkheid voor bewuste sensatie en perceptie, en hebben een geheugen. Rationele monaden - Kunnen de ziel van de mens vormen, bewustzijn gaat verder dan simpele perceptie: apperceptie. Opperste monade - Vergelijkbaar met God, die alles omvat en het universum onder controle heeft

Question 29

Apperceptie

Answer 29

een indruk of idee wordt niet alleen geregistreerd door het bewustzijn, maar ook verder geïnterpreteerd m.b.v. onderliggende principes en wetten. Omvat ook reflexiviteit: het subjectieve gevoel van het ‘zelf’. De voelende en rationele monaden lijken op de sensitieve en rationele zielen van Aristoteles

Question 30

Samengevat was Leibniz' universum meer een organisme dan een mechanisme

Answer 30

Elke monade heeft eigen aangeboren doelen en lotsbestemming, maar ze worden allemaal gecoördineerd door de onbekende doelen en het allesomvattend bewustzijn van de enige, perfecte en opperste monade

Question 31

Leibniz noemde aangeboren ideeën - noodzakelijke waarheden

Answer 31

ons voornaamste gereedschap | in het proces van apperceptie

Question 32

Apperceptie van Leibniz

Answer 32

Bij Leibniz: reflectief bewustzijn, als verschillend van passieve waarneming

Question 33

Locke stelde dat de geest niet altijd actief is

Answer 33

Leibniz stelde dat dit wel het geval is, geldend voor alle monaden

Question 34

het verschil tussen Leibniz en Locke zat m.n. in hun verschillende doelen.

Answer 34

Locke wilde de grenzen van kennis ontdekken, en nieuwe regels vaststellen voor het oplossen van politieke en dagelijkse problemen. Hij was vooral een empirist, met de focus op de externe wereld en hoe die te voorspellen, begrijpen en te controleren. Leibniz was een nativist, en zag de actieve geest zélf als primair onderwerp van interesse

Question 35

Brits associationisme

Answer 35

- George Berkeley - paste Locke’s associatieprincipe toe op de systematische analyse van het waarnemen van visuele diepte. Hij stelde dat het zien in drie dimensies niet aangeboren is, maar het resultaat van geleerde associaties. Een generatie later formaliseerde David Hume de wetten van associatie door nabijheid en gelijkenis, en gebruikte ze in een sceptische analyse van het concept causaliteit (H4). Een tijdgenoot van Hume, David Hartley (1705-1757), stelde dat ideeën het subjectieve resultaat zijn van minieme vibraties in specifieke locaties in het brein die met elkaar verbonden (geassocieerd) worden door zenuwnetwerken.

Question 36

James Mill en John Stuart Mill

Answer 36

stelden dat de belangrijkste individuele verschillen in karakter, gedrag en intellect veroorzaakt worden door associationistische principes: vanuit verschillen in ervaringen en associaties i.p.v. vanuit de genen