Zasada Fermata i optyka geometryczna Flashcards
Wkład 1 i 2. Zasada Fermata, droga optyczna, soczewki, macierz ABCD, lupa, mikroskop, luneta (43 cards)
Zasada Fermata (def.)
Od punktu źródłowego Z do punktu obserwacji A, światło rozchodzi się po lokalnie ekstremalnej drodze optycznej.
Ośrodek optycznie jednorodny (def.)
Ośrodek w którym warunki rozchodzenia się
światła w dowolną stronę są takie same.
Zasada Fermata należy do klasy zasad wariacyjnych (P/F)
Prawda
Zasada Fermata leży u podstaw optyki falowej. (P/F)
Fałsz. Zasada Fermata leży u podstaw optyki geometrycznej.
Z zasady Fermata możemy wyprowadzić prawo załamania i odbicia. (P/F)
Prawda.
Zgodnie z zasadą Fermata światło może biec tylko po takich drogach optycznych, które są lokalnie minimalne. (P/F)
Fałsz. Zgodnie z zasadą Fermata światło może biec po takich drogach
optycznych, które są lokalnie ekstremalne.
Zasade Fermat stosuje się tylko wtedy, kiedy powierzchnie odgraniczające dwa ośrodki o dwóch różnych
współczynnikach załamania, mogą zostać złożone z sumy płaskich płatów o skończonych rozmiarach. (P/F)
Fałsz. Zasada Fermata może zostać zastosowana przy ciągłej zmianie współczynnika załamania (wtedy we wzorze na drogę optyczną pojawia się całka z n(s)ds ).
Punkt świecący (def.)
Punkt świecący jest, w ramach optyki geometrycznej, wygodną konstrukcją
teoretyczną, podobnie jak masa punktowa w mechanice.
Najdoskonalszym, optycznie jednorodnym ośrodkiem jest próżnia. (P/F)
Prawda.
Kąt padania (def.)
Kątem padania promienia świetlnego na powierzchnię nazywamy kąt jaki tworzy
ten promień z normalną do tej powierzchni.
Kąt odbicia (def.)
Kątem odbicia promienia świetlnego od powierzchni nazywamy kąt jaki tworzy ten promień z normalną do tej powierzchni.
Prawo odbicia (def.)
Promień padający na powierzchnię odbijającą, odbija się od niej pod takim kątem, że
kąt jego padania jest równy kątowi jego odbicia.
Współczynnik załamania n (def.)
Współczynnik złamania n danej substancji jest równy stosunkowi prędkości
światła c do prędkości światła v o tej samej częstości, rozchodzącego się w tej substancji.
Współczynnik załamania n (for.)
𝑛 = 𝑐/𝑣
Prawo załamania (def.)
Promień padający na granicę dwóch ośrodków, ulega załamaniu przy czym kąty padania i załamania, liczone do normalnej do powierzchni granicznej w danym punkcie, związane są wzorem sin(i)/sin(i’)=n/n’
Droga optyczna d0= (for.)
𝑑𝑜 = Σns=(całka)n(s)ds
Ośrodek gradientowy (def.)
Ośrodki gradientowy
W ośrodku gradientowym współczynnik
załamania zmienia się od punktu do punktu w
sposób ciągły.
Dyspersja (def.)
Zależność wartości współczynnika załamania dla danej substancji od długości fali
Przybliżenie przyosiowe (paraksjalne) (def.)
Przybliżenie paraksjalnemoże być stosowane gdy kąt pomiędzy promieniami a osią układu optycznego można uznać za mały.
Wzór soczewkowy (for.)
(1/dp)+(1/d0)=(1/f); dp - odległość przedmiot soczewka, d0 - odległość obraz soczewka, f - ogniskowa soczewki
Wzór szlifierzy (for.)
(ns/nors - 1)(1/r1-1/r2)=1/f;
ns-współczynnik załamania soczewki, nosr współczynnik załamania ośrodka
Soczewka (def.)
Element optyczny składający się z dwóch
powierzchni załamujących ustawionych w odległości d od siebie, pomiędzy którymi znajduje się materiał o współczynniku załamania n.
Macierz przejścia (translacji) (def.)
Opisuje przejście od płaszczyzny przedmiotowej do płaszczyzny obrazowej. Postać macierzy wyprowadzamy w przybliżeniu paraksjalnym.
Macierz załamania (refrakcji) (def.)
Macierz załamania opisuje (w przybliżeniu paraksjalnym) zmianę kierunku biegu promienia na powierzchni sferycznej.