หมวด 1 ก่อใก้เกิดสัญญา

Question 1

มาตรา 354

Answer 1

(คำเสนอบ่งระยะเวลาในการทำคำสนอง)
คำเสนอจะทำสัญญาอันบ่งระยะเวลาให้ทำคำสนองนั้น ท่านว่าไม่ได้อาจจะถอนได้ภายในระยะเวลาที่บ่งไว้

Question 2

มาตรา 355

Answer 2

(คำเสนออยู่ห่างกันโดยระยะทาง)
บุคคลทำคำเสนอไปยังผู้อื่นซึ่งอยู่ห่างกันโดยระยะทาง และมิได้บ่งระยะเวลาให้ทำคำสนอง จะถอนคำเสนอของต้นเสียภายในเวลาอันควรคาดหมายว่าจะได้รับคำบอกกล่าวสนองนั้นท่านว่าหาอาจจะถอนได้ไม่

Question 3

มาตรา 356

Answer 3

(คำเสนอเฉพาะหน้า)
คำเสนอต่อผู้อยู่เฉพาะหน้า โดยมิได้บ่งระยะเวลาทำคำสนองนั้น เสนอ ณ ที่ใดเวลาใดก็ย่อมสนองรับได้แต่ ณ ที่นั้นเวลานั้น ความข้อนี้ท่านให้ใช้ตลอดถึงการที่บุคคลคนหนึ่งทำคำเสนอไปยังบุคคลอีกคนทางโทรศัพท์ด้วย

Question 4

มาตรา 357 “

Answer 4

(คำเสนอสิ้นความผูกพัน)
คำเสนอใดเขาบอกปัดไปยังผู้เสนอ หรือมิได้สนองรับภายในระยะเวลากำหนดดังกล่าวมาในสามมาตราก่อนนี้ก็ดี คำเสนอนั้นเป็นอันสิ้นผลผูกพันแต่นั้นไป

Question 5

มาตรา 358

Answer 5

(คำสนองมาถึงล่วงเวลา)
ถ้าคำบอกกล่าวสนองมาถึงล่วงเวลา แต่เป็นที่ประจักษ์ว่าคำสนองได้ส่งโดยทางการซึ่งตามปกติควรมาถึงภายในกำหนดไซร้ ผู้เสนอต้องบอกกล่าวแก่คู่กรณีอีกฝ่ายโดยพลันว่าคำสนองนั้นมาถึงเนิ้นช้า เว้นแต่จะได้บอกกล่าวเช่นนั้นก่อนแล้ว

ถ้าผู้เสนอละเลยไม่บอกกล่าวดังว่า ท่านให้ถือว่าคำบอกกล่าวสนองนั้นมิได้ล่วงเวลา

Question 6

มาตรา 359

Answer 6

(คำสนองมาถึงล่วงเวลา)
ถ้าคำสนองมาถึงล่วงเวลา ท่านให้ถือว่าคำสนองนั้นกลายเป็นคำเสนอขึ้นใหม่

(คำเสนอใหม่)
คำสนองอันมีข้อความเพิ่มเติม มีข้อจำกัด หรือมีข้อแก้ไขอย่างอื่นประกอบด้วยนั้น ท่านให้ถือว่าเป็นการบอกปัดไม่รับทั้งเป็นคำเสนอขึ้นใหม่

Question 7

มาตรา 360 *

Answer 7

(ผู้เสนอตาย หรือไร้ความสามารถ)

บทบัญญัติแห่งมาตรา 169 ว.2 มิให้ใช้บังคับ ถ้าหากว่าขัดกับเจตนาอันผู้เสนอได้แสดง หรือหากว่าก่อนจะสนองรับ คู่กรณีอีกฝ่ายได้รู้อยู่แล้วว่าผู้เสนอตาย หรือตกเป็นผู้ไร้ความสามารถ

Question 8

มาตรา 361

Answer 8

(สัญญาระหว่างบุคคลซึ่งอยู่ห่างโดยระยะทาง)
อันสัญญาระหว่างบุคคลซึ่งอยู่ห่างกันโดยระยะทางนั้นย่อมเกิดเป็นสัญญาขึ้นแต่เวลาเมื่อคำบอกกล่าวสนองไปถึงผู้เสนอ

(คำสนองโดยปริยาย)
ถ้าตามเจตนาอันผู้เสนอได้แสดง หรือตามปกติประเพณีไม่จำเป็นจะต้องมีคำบอกกล่าวสนองไซร้ ท่านว่าสัญญานั้นเกิดเป็นสัญญาขึ้นในเวลาเมื่อมีการอันใดอันหนึ่งขึ้น อันพึงสันนิษฐานได้ว่าเป็นการแสดงเจตนาสนองรับ

Question 9

มาตรา 366 *

Answer 9

(คู่สัญญายังไม่ได้ตกลงกันทุกข้อ)
ข้อความใด ๆ แห่งสัญญาอันคู่สัญญาแม้เพียงฝ่ายเดียวได้แสดงไว้ว่าเป็นสาระสำคัญอันจะต้องตกลงกันหมดทุกข้อนั้น หากคู่สัญญายังไม่ได้ตกลงกันได้หมดทุกข้ออยู่ตรายใด เมื่อสงสัยท่านนับว่ายังมิได้มีสัญญาต่อกัน

(สัญญามุ่งทำกันเป็นหนังสือ)
ถ้าได้ตกลงกันว่าสัญญาอันมุ่งจะทำนั้นจะต้องทำเป็นหนังสือไซร้ เมื่อกรณีเป็นที่สงสัย ท่านนับว่ายังมิได้มีสัญญาต่อกันจนกว่าจะได้ทำขึ้นเป็นหนังสือ