Tekst Hume: Dialogues concerning natural religion part II Flashcards
Welke drie karakters/posities heeft de tekst?
- Demea: Mysticus.
- Cleanthes: argument vóór from design.
- Philo: Hume (de antieke scepticus). Weerlegging.
Wat is het argument form design?
Het was een poging om de nieuwe natuurwetenschap te koppelen aan het geloof. Ze wilden het geloof op die manier versterken. Newton laat zien dat de wereld fantastisch geordend is, waarin alles perfect in elkaar is samengesteld. Als je een huis ziet dat perfect is, ga je ervan uit dat er een onderliggende architect is. Van de analogie van het huis en de architect ga je naar de kosmos. De kosmos is een perfecte machine, dus die moet een perfecte machinepower hebben: God. De nieuwe wetenschap (vooral Newton) ondermijnt het geloof niet, maar versterkt het. Het kan alleen duiden dat er een design aan de grondslag ligt met een architect. Van de menselijke productie (Vernunft) een stap tot de natuur: een Goddelijke intelligentie. Tegenwoordig is het nog steeds het geval, maar heet het intelligent design.
De perfectie van menselijke productie wijze tot een intelligentie die de grondslag is en de intelligentie (God) ligt ten grondslag van de mens.
Waarom kunnen we niet op basis van een waarneming naar het algemene?
Op basis van een haar kun je niet stellen hoe de mens in het geheel is. Hoe kunnen we van zoiets kleins in de wereld iets zeggen over de generatie van de wereld als geheel. Een dispositioneel argument.
Waarom gaan we op grond van een huis naar de intelligentie van de maker?
Naar analogieën van de wereld gaan we naar de intelligentie van de maker. Dus we maken intelligentie het model. Maar waarom zou dit het model zijn? Hume valt de onderliggende gedachte van het argument aan. Waarom zou zo’n klein ding als het menselijk denken het model van de gehele kosmos/wereld zijn?
Waarom leidt het argument from design tot het ontstaan van de wereld?
Je ziet de wereld direct als gegeven en je maakt een stap naar het ontstaan van de wereld. Hoe kunnen we van iets dat gegeven is een uitspraak doen over hoe het ontstaan is, daar zijn we niet bij en is dus niet aan ons gegeven. We maken een stap van een gegeven naar iets niet gegeven die totaal niet aan ons besteed is. Dus: een argument dat gaat over het ontstaan van de wereld. Het laat zien dat we niets kunnen afleiden van het ontstaan van de wereld. Daar hebben we geen toegang toe.
Waarom hebben de objecten geen gelijkenis?
Ze staan niet dichtbij elkaar. Van de natuur als geheel tot maker. Dat is geen gelijkenis. Het is al betwijfelbaar dat er bij rook een buur is, dan is het nog onwaarschijnlijker dat we kunnen gaan van de wereld als geheel tot een zogenaamde maker die de wereld in elkaar heeft gezet. Het argument gaat dus over ervaringsleer en over feiten. Het ervaringsfeiten heeft geen toepassing op de wereld en haar zogenaamde maker.
Waarom is het menselijk kennen begrensd?
Zelfs bij bekende objecten moeten we toegeven dat het menselijke kenvermogen te kort schiet. We kunnen geen absolute zekerheden verwerven. Als het menselijk kennen zo beperkt en imperfect is, dan kunnen we al helemaal niet zeggen dat de dingen zich verlenen tot onze zintuiglijke waarnemingen. De zogenaamde onderliggende maker van de wereld die ons niet aan de ervaring is gegeven. Een sceptisch argument over de beperktheid van het menselijk kennen.
