Endokrynopatie i problemy gastrologiczne o podłożu zapalnym Flashcards
(23 cards)
Definicja autoimmunizacji
Stan przełamania mechanizmów tolerancji na autoantygeny, na dowolnym etapie odpowiedzi immunologicznej, prowadzący do wytwarzania akywnych form swoistej dla autoantygenu odpowiedzi efektorowej, która prowadzi do strukturalnej i funkcjonalnej degradacji tkanek i narządów, stanowiących cel procesu autoimmunizacji.
Rozwój autoimmunizacji może być powikłaniem schorzeń….
autozapalnych
Na jakie 4 sposoby jest przełamywana autotolerancja w autoimmunizacji?
- Niepełna delecja klonalna limfocytów zakazanych (=autoreaktywnych limfocytów z ekspresją receptorów TCR/BCR swoistych względem antygenów własnych organizmu)
- Przełamanie anergii klonalnej
- Brak aktywnej supresji
- Przełamanie sekwestracji autoantygenu
Przełamanie sekwestracji antygenu - w jakich chorobach?
- Hashimoto
- RZS, paradontoza utrwalona, pęcherzyca
- wirusowe zakażenie jądra
- uszkodzenie gałki ocznej
Przełamanie sekwestracji antygenu w ch. Hashimoto
Wzmożona ekspresja HLA klasy II na nabłonkach sekwestrujących
Przełamanie sekwestracji antygenu w RZS, paradontozie utrwalonej, pęcherzycy
Przewlekłe procesy alergii III typu prowadzące do zniszczenia struktur tkankowych i odsłonięcia kolagenu
Przełamanie sekwestracji antygenu w wirusowym zakażeniu jądra
Stan zapalny w tkankach ograniczonych (sekwestronowanych) -> w wirusowym zakażeniu jądra może dojść do uaktywnienia procesu prezentacji autoantygenów spermatogenezy
Przełamanie sekwestracji antygenu w uszkodzeniu gałki ocznej
Uszkodzenie mechaniczne narządów sekwestronowanych, powodujące przerwanie bariery krew-narząd
Niewłaściwe rozpoznanie antygenu - obserwowane w:
- zapalno-immunizacyjnych chorobach wirusowych (np.WZW)
- jako konwekwencja leczenia przewlekłych zakażeń wirusowych
- krzyżowej reakcji na antygeny (np. bakteryjne lub wirusowe)
- w przewlekłych zakażeniach
- stymulacji limf. T przez superantygeny
Niewłaściwe rozpoznanie antygenu w WZW
W zapalno-immunizacyjnych chorobach wirusowych dochodzi do modyfikacji własnych cząsteczek HLA (np. w wyniku WZW)
Niewłaściwe rozpoznanie antygenu jako konsekwencja przewlekłych zakażeń wirusowych:
(np. za pomocą IFNalfa)
to leczenie może zmieniać ekspresję HLA na komórkach i w konsekwencji umożliwiać prezentację autoantygenów
Niewłaściwe rozpoznanie antygenu w przewlekłych zakażeniach:
Przełamanie anergii klonalnej związane z przywróceniem drugiego warunku prezentacji dla autoantygenów
Niewłaściwe rozpoznanie antygenu w stymulacji limf. T przez superantygeny
Nieswoista stymulacja limf. Th przez superantygeny (toksyny wirusowe i bakterie G(+)) z pominięciem właściwego rozpoznania antygenu na komórce prezentującej antygen (APC)
Brak aktywnej supresji związany jest z niedoborem lub upośledzeniem funkcji:
- limfocytów supresyjnych i regulatorowych (Treg)
- makrofagów supresyjnych (gł. populacji M2)
- cytokin supresyjnych (IL-10, TGFbeta) istotnych dla fizjologicznego procesu regulacji odpowiedzi immunologicznej
Etiopatogeneza autoimmunizacji - niewłaściwe dojrzewanie autotolerancji - gdzie i do czego prowadzi?
w centralnych narządach immunologicznych (tj. w szpiku kostnym i grasicy), prowadzi do:
- braku delecji “klonów zakazanych”, w następstwie czego na obwodzie są obecne:
- autoreaktywne limf. B i T
Z czego mogą wynikać mechanizmy autoimmunizacji na etapie fazy efektorowej?
- ostrych procesów zakaźnych z długotrwałą stymulacją receptorów TLR przez PAMP
- obecności p/c antyidiotypowych
- Powstania krzyżowo reagujących p/c
- fizjologicznej regulacji hormonalnej
- predyspozycji rodzinnej związanej z obecnością określonych determinant MHC
Ostre procesy zakaźne z długotrwałą stymulacją receptorów TLR przez PAMP - do czego doprowadzą?
Poliklonalnej stymulacji limfocytów B i produkcji autop/c (niezależnej od udziału limfocytów Th2)
Obecność p/c antyidiotypowych - rola w autoimmunizacji
Obecność p/c antyidiotypowych to efekt hamowania odpowiedzi humoralnej i aktywnego usuwania kompleksów immunologicznych, które mogą być przyczyną autoimmunizacji np. w ch. Gravesa-Basedowa
P/c antyidiotypowe w ch. Gravesa-Basedowa
P/c antyidiotypowe aktywują receptory dla TSH obecne na komórkach tarczycy, działając analogicznie do horm. tyreotropowego (TSH).
- > produkcja wysokich stężeń T4 i T3
(klinicznie: nadczynność tarczycy + niedobór/brak TSH, nadmiar T3 i T4)
Powstanie krzyżowo reagujących p/c jako mechanizm autoimmunizacji - w jakich chorobach?
- CU
- anemii złośliwej (p/c krzyżowo reagują z czynnikiem IF koniecznym do wchłaniania wit.B12)
Fizjologiczna regulacja hormonalna - rola w autoimmunizacji
Aktywność estrogenów promuje autoimmunizację (zwłaszcza Th2 zależną), a aktywność androgenów ją hamuje -> dlatego część schorzeń autoimmuni jest częstsza u kobiet
Jakie schorzenia autoimmuno są częstsze u mężczyzn?
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) (ale ostatnio podważa się w nim tło autoimmunizacyjne i zwraca uwagę na mechanizmy autozapalne)
Zanikowe zapalenia błony śluzowej żołądka
Predyspozycja rodzinna związana z obecnością określonych determinant MHC - rola w autoimmunizacji (przykłady schorzeń)
Zwłaszcza w narządowo-swoistych schorzeniach autoimmunizacyjnych:
- ch. tarczycy
- cukrzyca t.1
- niewydolność nadnerczy