Latijnse temen Flashcards
(31 cards)
civitas sine suffragio
inwoners krijgen burgerrechten zonder stemrechten
-> manier om controle over verdeelde gebieden te behouden en te integreren in de romeinse staat
peregini
niet-burger inwoners van het romeinse rijk en hadden beperkte rechten vergeleken de romeinse burgers
-> de status betekende dat ze niet dezelfde juridische bescherming en privileges hadden als romeinse burger, maar werden erkend als inwoners met bepaalde juridische status
ius sacrum
heilig religieuze recht, wetten en regels in verband met religieuze rituelen en ceremonies
pontifex maximus
hoogste priester in oude Rome, verantwoordelijk voor het toezicht op de romeinse religie en rituelen
pontifices en sacerdotes
priester en religieuze functionarissen verantwoordelijk voor religieuze taken en rituelen
comitia
volksvergadering
U.R. utirogas
zoals gevraagd, burger gaat akkord met voorstel dat voor hen ligt.
-> een manier om ja te zeggen
A antiquo
bij het oude laten, burger gaat niet akkoord met voorstel en verkiest huidige situatie te behouden.
-> manier om nee te zeggen
C condemnito
in veroordeel, stemmen de beschuldigen schuldig
-> ter doodveroordeling
A absoluitor
ik spreek vrij, stemmen de beschuldigde onschuldig
-> ter doodveroordeling
comitia curiata
bijeenkomst van de curies:
de romeinse burgers waren onderverdeeld in 30 curiae (groepen) elke curia had 1 stem in de vergadering
-> deze vergadering hadden taken zoals: officieel bekrachtig van de benoeming van magistraten, testamentaire en adoptieregelingen
lex curiata de imperio
officiële bekrachtiging van benoeming magistraten
comitia centuriata
bijeenkomsten van militaire centuriën:
de grootste volksvergadering, hadden uitgebreide bevoegdheden en stemde over wetsvoorstellen
Wat is het? De Comitia Centuriata was een van de drie belangrijkste volksvergaderingen in de Romeinse Republiek, naast de Comitia Tributa en de Concilium Plebis. Het was georganiseerd op militaire basis, waarin Romeinse burgers werden verdeeld in centuriën (groepen van 100 mannen) op basis van hun vermogen en militaire functie. Dit systeem weerspiegelde het belang van militaire dienst in de Romeinse samenleving.
Organisatie:
De bevolking werd verdeeld in vijf eigendomsklassen, waarbij de hoogste klassen de meeste centuriën hadden.
De eerste klasse bestond uit de rijkste burgers, die de beste uitrusting konden betalen. Zij hadden de meeste centuriën en dus meer stemmen.
De lagere klassen hadden minder centuriën, en de armste burgers (de proletariërs) hadden slechts één centurie. Dit systeem gaf de rijkere klassen een onevenredig grote invloed in de stemming.
Stemprocedure:
De Comitia Centuriata kwam bijeen op het Marsveld (Campus Martius) net buiten de stadsmuren van Rome.
Stemmen begon bij de rijkste klasse en ging door naar de lagere klassen. Zodra een meerderheid was bereikt, stopte het stemmen. Hierdoor hadden de hogere klassen vaak het meeste invloed op de uitkomst.
Functies en Bevoegdheden:
Wetgeving: De Comitia Centuriata had de macht om wetten te bekrachtigen die door de magistraten waren voorgesteld. Deze wetten moesten ook worden goedgekeurd door de senaat.
Verkiezing van magistraten: Ze kozen de hogere magistraten zoals de consuls, praetoren en censoren.
Rechtspraak: De Comitia Centuriata fungeerde als een rechtbank voor zware misdaden zoals verraad en moord. Dit gaf de vergadering een belangrijke rol in het handhaven van de wet en orde.
Oorlogsverklaringen: Ze hadden de bevoegdheid om oorlog te verklaren en vrede te sluiten, wat de militaire aard van de vergadering benadrukte.
comitia tributa
bijeenkomsten van districten van Rome en omgeving:
burgers waren ingedeeld op basis van woongebied (tribus=landelijke districten)
-> koos legere magistraten en stemde wetsvoorstellen
consilia plebis
bijeenkomsten van districten van Rome en omgeving:
belangrijke vergadering in de Romeinse Republiek waarin de plebejers (gewone burgers) bijeenkwamen
lex hortensia
een wet die in 287 v.Chr. werd aangenomen. Deze wet maakte besluiten van de Volksraad van de Plebejers (Concilium Plebis) bindend voor alle Romeinse burgers, inclusief de patriciërs. Dit betekende dat de plebejers meer politieke invloed kregen en een stap dichter bij gelijkheid kwamen.
Lex Aquilia
De Lex Aquilia richtte zich op schade die door iemand werd berokkend aan het eigendom van een ander. Het was een vorm van burgerlijke aansprakelijkheid waarbij de dader schadevergoeding moest betalen
lex facidia
De Lex Falcidia bepaalde dat legaten (sommen geld of eigendommen die aan derden werden nagelaten) niet meer dan drie kwart van de totale erfenis mochten uitmaken. Dit betekende dat de erfgenamen minimaal een kwart van de erfenis vrij van legaten moesten ontvangen, ook wel bekend als de “Falcidian kwart”.
Invloed:
De wet zorgde ervoor dat erfgenamen altijd iets zouden ontvangen van de erfenis, ongeacht de hoeveelheid legaten. Dit was belangrijk omdat het voorkwam dat erfgenamen geheel uitgestorven werden door te veel legaten2.
De Lex Falcidia was een compromis tussen de vrijheid van de nalatenschap en de belangen van de erfgenamen.
lex
een bindende tekst, gestemd door een comité
leges perfectae
Volmaakte besluiten (leges perfectae) zijn Romeinse wetten die zo strikt en volledig werden opgesteld dat elke poging om ze te omzeilen of te schenden automatisch ongeldig werd verklaard.
leges minus quam perfectae
waren Romeinse wetten die minder streng waren dan de leges perfectae. Ze bepaalden dat bepaalde handelingen verboden waren, maar als deze handelingen toch werden uitgevoerd, waren de handelingen zelf niet ongeldig. In plaats daarvan zouden er straffen of sancties volgen voor degenen die de wet overtraden.
leges imperfectae
Romeinse wetten die verbodsbepalingen bevatten, maar die geen specifieke sancties of gevolgen oplegden voor het overtreden van deze verboden.
cursus honorum
traditionele volgorde van openbare ambten die een romein moest doorlopen om uiteindelijk consul te worden
actio utilis
rechtsvordering die analoog werd toegepast en niet expliciet door de wet geschreven, maar op basis van gelijkenis met andere rechtsvorderingen
-> flexibiliteit in rechtssysteem