Moje Flashcards
(25 cards)
Flora bakteryjna normalnej skóry
Na skórze saprofitują niechorobotwórcze bakterie, które znajdują się tam:
- stale (resident)
- przejściowo (transient).
W okolicach odsłoniętych przeważają gronkowce (Staphylococcus epidermidis), mikrokoki i Gram-ujemne bakterie, a w fałdach skórnych i w obrębie mieszków Gram-ujemne pałeczki. Szczególnie obfita jest flora bakteryjna w fałdach pachowych.
Kiedy jest możliwe zakażenie skóry zasiedlającymi ją bakteriami?
Jedynie po przerwaniu jej ciągłości
Pęcherz - definicja
Wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry o średnicy powyżej 0,5 cm. Pęcherze to oddzielenie naskórka od skory właściwej, wypełnione płynem limfatycznym. Powstają na skórze stóp lub dłoni w wyniku otarć, np. butów lub narzędzi, ustępują bez pozostawienia blizny. Pęcherze mogą występować rownież na błonach śluzowych.
Rodzaje pęcherzy - wymień
Podrogowe
Śródnaskórkowe
Podnaskórkowe
Dermolityczne
Pęcherze podrogowe - co to i gdzie występuje, charakterystyka
Płyn gromadzi się pod warstwą rogową skóry, w związku z czym pęcherze są bardzo nietrwałe
LISZAJEC, PĘCHERZYCA LIŚCIASTA
Pęcherze sródnaskórkowe - co to i gdzie występuje, charakterystyka
Płyn gromadzi się w rozwarstwione warstwie kolczystej naskórka, na ogół związane są ze zjawiskiem akantolizy (utraty łączności między poszczególnymi komórkami warstwy kolczystej)
PĘCHERZYCA ZWYKŁA
Pęcherze podnaskórkowe - co to i charakterystyka, w jakich schorzeniach
płyn gromadzi się pod warstwą naskórka, jak ma to miejsce w pemfigoidzie. Dno takiego pęcherza stanowi skóra właściwa. Są one dobrze napięte, twarde, trudno ulegają zerwaniu z pozostawieniem głębokich nadżerek;
Pęcherze dermolityczne - charakterystyka, występowanie
pęcherz powstaje poniżej błony podstawnej, przykładem są pęcherze w postaci dystroficznej epidermolysis bullosa i w części przypadków nabytego pęcherzowego oddzielania się naskórka (epidermolysis bullosa acquisita).
Czym różni się zliszajowacenie od zliszajcowacenia?
Zliszajcowacenie, impetiginizacja (łac. impetiginisatio) - wtórne zakażenie wykwitów, objawiające się wystąpieniem charakterystycznych żółto-miodowych miękkich strupów.
Zliszajowacenie, in. lichenizacja (łac. lichenificatio) – stan wzmożonego pogrubienia poletkowania i szorstkości skóry na tle przewlekłych stanów zapalnych. Charakterystyczny dla atopowego zapalenia skóry.
Plama soczewicowata - charakterystyka i występowanie
zmiana skórna o charakterze dobrze odgraniczonej od otoczenia plamy jasnobrązowej lub ciemnobrązowej barwy, wrodzona lub nabyta.
Plamy soczewicowate są zazwyczaj mnogie, stan taki określa się jako lentiginosis.
Powstają wskutek proliferacji melanocytów w warstwie podstawnej naskórka. Nie ciemnieją na słońcu, w przeciwieństwie do piegów, z którymi plamy soczewicowate się różnicuje.
Wykwity te są charakterystyczne dla genetycznie uwarunkowanych zespołów chorobowych, takich jak:
zespół Peutza-Jeghersa
zespół LEOPARD
zespół Carneya
xeroderma pigmentosum
Zapalenie kątów ust - zajady
Czynniki predysponujące
Dzieci: Ssanie palców Starzy: Brak zębów Zwiotczenie skory Drażnienie przez protezy Cukrzyca Niedobory wit B Candida spp. (deficyty odporności) S. Aureus - AZS Terapia izotretioniną Paciorkowce
Zapalenie kątów ust - zajady
Klinicznie objawy
Stan zapalny kątów ust Maceracja Popękana Czasem wysięk Strupy Białawe kolonie Candida
Zapalenie kątów ust - zajady
Diagnostyka
Badanie mykologiczne
Posiewy bakteryjne
Zapalenie kątów ust - zajady
Leczenie
Leki p/drożdżakowe przeciwbakteryjne p/zapalne Leczenie schorzenia będącego u podłoża
Infekcje jamy ustnej wywołane przez Candida
Jaką najczęściej?
Candida albicans
Infekcje jamy ustnej wywołane przez Candida
Gdzie
- Zwykle infekcja dotyczy błon śluzowych jamy ustnej lub narządów płciowych, bez schorzeń predysponujących (niemowlęta, osoby starsze)
- Rzadziej w przebiegu chorób z deficytami odporności (terapia glikokortykosteroidami, infekcja HIV), cukrzyca - zmiany rozległe, oporne na leczenie, nawrotowe; może towarzyszyć zajęcie krtani, gardła, tchawicy lub przełyku (HIV)
Infekcje jamy ustnej wywołane przez Candida
Obraz kliniczny
Najczęściej: pleśniawki
Rzadziej: zmiany zanikowe, przerostowe
W zależności od przebiegu rozróżnia się trzy formy rumienia postaciowego:
- rumień wielopostaciowy mniejszy
- zespół Stevensa-Johnsona
- toksyczna nekroliza naskórka
Rumień wielopostaciowy mniejszy objawy
rumieniowo-obrzękowe zmiany, zwykle w kształcie pierścieni znajdujące się na dystalnych częściach kończyn, choć mogą również zajmować skórę innych okolic oraz błony śluzowe. Zmiany często się z sobą zlewają. W obrębie zmian mogą pojawiać się pęcherze, które – pękając – tworzą nadżerki.
zespół Stevensa-Johnsona objawy
zmianami pierwotnymi są nietrwałe pęcherze pojawiające się na błonach śluzowych, głównie jamy ustnej i narządów płciowych. Pęcherze, pękając, tworzą bolesne nadżerki. Chorobie towarzyszą niespecyficzne objawy ogólne (gorączka, bóle stawowe).
Toksyczna nekroliza naskórka objawy
najcięższa z postaci rumienia wielopostaciowego. Objawia się erytrodermią. Na skórze pojawiają się pęcherze podnaskórkowe, które po pęknięciu tworzą sączące nadżerki, a naskórek spełza całymi płatami („jak mokra bibuła po szybie”). Częstość występowania to 1–1,4 przypadku na milion osób na rok. Umieralność wynosi od 30% do 35%
Leki najczęściej stosowane w ropnych chorobach skóry zewnętrznie
Do stosowania zew.:
1. Erytromycyna (1-2% maść lub 2,5% roztwór)
- Tetracyklina (3% maść) oxycort
- Gentamicyna 0,1% maść
- Neomycyna 0,5% maść lub aerozol
- Chloramfenikol 1-2%
- Klindamycyna 1%
- Bactroban - 2% mupirocyny
- Fucidin - 2% kwas fusydowy
- Betadyna - 10% roztwór wodny jodyny powidonowej
- Viosept
Leki najczęściej stosowane w ropnych chorobach skóry wewnętrznie
- Ampicylina
- Amoksycylina
- Augmentin
Ziarniniak drożdżakowaty
Guzowate i hiperkeratotyczne ogniska ziarniniakowe umiejscawiają się głównie na owłosionej skórze głowy, na twarzy i kończynach. Na błonach śluzowych występują na ogół typowe zmiany drożdżakowe.
