MR1 Flashcards
(96 cards)
1
Q
Obrażenia anatomiczne kwalifikujące do centrum urazowego
A
2
Q
Obrażenia fizjologiczne kwalifikujące do centrum urazowego
A
3
Q
Centrum urazowe warunki przyjęcia
A
> =2 fizjoloficzne i >=2 anatomiczne watunki spełnione
4
Q
START znaczenie systemu
A
→ Simple Triage And Rapid Treatment → prosta segregacja i szybkie leczenie.
5
Q
Kolor czarny w triage
A
Nie oddycha po udrożnieniu dróg oddechowych
- jeśli nie rokuje przeżycia to oznacza się żółtym i ponownie ocenia?
6
Q
Kolor zielony
A
chodzi
7
Q
Kolor czerwony
A
nie spełnia prostych poleceń
ma wstrząs (tętno niewyczuwalne na promieniowej i tachypnoe/bradypnoe)
8
Q
Kolor żółty
A
9
Q
U dzieci do 8go roku życia jaka jest różnica w algorytmie triażu?
A
Jeśli dziecko nie oddycha po udrożnieniu dróg oddechowych to nie przyznajemy od razu koloru czarnego ale sprawdzamy tętno - jeśli jest obecne to 5 oddechów ratowniczych wykonujemy i jesli wróci oddech to kategoria czerwona
- jeśli nie było tętna to czarny
10
Q
Algorytm MNOPRST
A
- M - monitorowanie (HR, BP, EKG, SpO2, RR, GCS, cewnik moczowy, zgłębnik żołądkowy),
- N (nursing) - pielęgnowanie (odpowiednie ułożenie, zabezpieczenie przed utratą ciepła, odsysanie),
- O - oksygenacja,
- PR (pain relief) - leczenie przeciwbólowe,
- S (sedation) - uspokojenie pacjenta,
- T (transportation) - ustalenie, do jakiego szpitala ma być przewieziony chory.
11
Q
Najczęstsze przyczyny NZK
A
- KARDIOGENNA - najczęstsza u dorosłych,
- oddechowa (tonięcie, asfiksja) - najczęstsza u dzieci.
12
Q
Migotanie komór odpowiada za:
A
20-50% przypadków NZK (nawet 50-60)
13
Q
4T
A
14
Q
4H
A
15
Q
W ilu przypadkach NZK oddech dalej jest obecny?
A
40%
oddech agonalny
z pnia
16
Q
NZK do defibrylacji
A
pVT - częstoskurcz komorowy bez tętna
VF - migotanie komór
17
Q
NZK nie do fibrylacji
A
PEA - aktywność elektryczna bez tętna
Asystolia
18
Q
BLS - Algorytm
- UDROŻNIJ DROGI ODDECHOWE:
A
- rękoczyn ODGIĘCIA GŁOWY i UNIESIENIA ŻUCHWY (ang. head-tilt/chin-lift),
- nie oceniaj obecności ciał obcych w drogach oddechowych,
- nie wykonuj rękoczynu wysunięcia żuchwy (rękoczyn ESMARCHA, ang. jaw thrust).
19
Q
BLS - Uciśnięcia
- Miejsce uciśnięć:
A
- ŚRODEK KLATKI PIERSIOWEJ = DOLNA POŁOWA MOSTKA u dorosłych,
- DOLNA POŁOWA MOSTKA u dzieci.
20
Q
BLS - Uciśnięcia
- Głębokość uciśnięć:
A
- u dorosłych ≥ 5 cm, ale < 6 cm,
- u dzieci ≥ 1/3 wymiaru przednio-tylnego klatki piersiowej (5 cm dla dzieci, 4 cm dla niemowląt).
21
Q
BLS
4. Częstość uciśnięć:
A
100–120 uciśnięć/min.
22
Q
z każdą minutą opóźnienia defibrylacji spada prawdopodobieństwo przeżycia do wypisu ze szpitala
o ok….
A
10–12%
jeśli zostanie podjęta RKO, spadek przeżywalności następuje wolniej – ok. 3-4%/min,
23
Q
defibrylacja wykonana w ciągu 3–5 min od utraty przytomności
może skutkować przeżywalnością na poziomie
A
50-70%,
24
Q
AED umieszcza się go w miejscach, w których…
A
spodziewane jest 1 zatrzymanie krążenia na 5 lat
25
Kiedy nie zaleca się stosować AED?
Poniżej 1go roku życia
26
Co oznacza „szybkie wezwanie” w BLS i kiedy jest zalecane - według wytycznych ERC z 2015 roku?
wezwanie pomocy od razu po rozpoznaniu zatrzymania serca, przed rozpoczęciem BLS u dorosłych.
27
ALS - Niezależnie od rytmu serca, jeśli rozpoznajesz zatrzymanie krążenia,
NATYCHMIAST rozpocznij RKO, zaczynając od UCISKÓW klatki piersiowej!
28
ALS - jeśli pacjent nie oddycha, ale ma zachowane tętno (zatrzymanie oddechu),
rozpocznij wentylację i sprawdzaj oznaki krążenia co 10 oddechów.
29
Kapnometria w RKO.
-Umożliwia potwierdzenie prawidłowego położenia rurki intubacyjnej,
- kontrolę jakości i częstości wentylacji płuc (zapobieganie hiperwentylacji),
-jakości uciśnięć klatki piersiowej,
- wczesne stwierdzenie powrotu samoistnego krążenia (ROSC)
-ocena rokowania w zatrzymaniu krążenia.
30
Przyczynami stopniowego wzrostu etCO2 są
- hipowentylacja,
- nadmierna produkcja CO2 (hipertermia złośliwa, gorączka),
- wchłanianie CO2 z jam ciała,
- zwiększona aktywność metaboliczna (niektóre zatrucia),
- sepsa,
- drgawki,
- przełom tarczycowy.
31
Stopniowy spadek jest wynikiem etCO2
- hiperwentylacji (hipokapnia),
- spadku produkcji CO2,
- pogłębiającego się wstrząsu,
- zatoru płucnego o mniejszej rozległości,
- hipometabolizmu (hipotermia, skrajna niedoczynność tarczycy, ostra niewydolność kory nadnerczy – przełom nadnerczowy).
32
EtCO2 przedział
35–45 mmHg.
33
Kończenie RKO:
- obecność ASYSTOLII przez ponad 20 MINUT
mimo wykonywania ALS i braku odwracalnych przyczyn NZK.
34
Jaki mamy prąd w defibrylatorach?
stały
35
ALS- 3. Energia wyładowań:
- PIERWSZE wyładowanie ≥ 150 J,
- ESKALACJA ENERGII kolejnych wyładowań: 150–360 J,
36
Defibrylator dwufazowy energia
pierwsze 150J
drugie >150J i do 360
37
Defibrylator jednofazowy energia
od początku 360J
38
Rozmiar elektrod
12 cm (ale generalnie już do 8)
większa elektroda ma mniejszy opór
39
Pozycja KLP do defibrylacji
Na wydechu
40
Elektrody a stymulator
Elektrody umieszczamy >=8 cm od stymulatora
41
Optymalna siła docisku łyżek
8 kg
42
STRATEGIA 3 WYŁADOWAŃ:
można ją zastosować u MONITOROWANYCH pacjentów z NZK w mechanizmie VF/pVT,
u których do NZK doszło: w obecności ŚWIADKÓW lub po operacji kardiochirurgicznej,
lub na terenie Pracowni Hemodynamicznej, lub na terenie Oddziału Intensywnej Terapii,
43
AMIODARON:
- 300 mg po 3. defibrylacji,
- 150 mg po 5. defibrylacji.
44
PEA jest często powodowane przez
przyczyny odwracalne (stąd trzeba je zweryfikować i leczyć)
45
Jeśli masz wątpliwości, czy rytmem jest asystolia, czy NISKONAPIĘCIOWE MIGOTANIE KOMÓR
- kontynuuj RKO, nie wykonuj defibrylacji!
46
ALS - Uderzenie przedsercowe
Zastosowanie:
- pacjent MONITOROWANY,
- NZK w obecności ŚWIADKÓW,
- NZK w przebiegu VF lub pVT,
- BRAK MOŻLIWOŚCI NATYCHMIASTOWEJ DEFIBRYLACJI.
47
Najczęstszym miejscem powstawania niedrożności dróg oddechowych jest
PODNIEBIENIE MIĘKKIE I NAGŁOŚNIA.
48
Rozmar rurki ustno-gardłowej
siekacze-kąt żuchwy
płatek ucha- kącik ust
49
W konikotomii nacinamy
Więzadło pieścienno-tarczowe
50
ŚREDNICĘ RURKI INTUBACYJNEJ dobiera się w zależności
od WIEKU.
51
U dorosłych stosuje się rurki z mankietem:
– dla kobiet w rozmiarze 7–9 mm,
– dla mężczyzn w rozmiarze 7,5–10 mm
52
Rurek z mankietem nie stosujemy u
noworodków (ale bez mankietu można)
53
Rozmiar rurki u dziecka >2 rż
(wiek/4)+4 bez mankietu
(wiek/4)+3,5 z mankietem
54
Manewr SELLICKA:
- uciskanie CHRZĄSTKI PIERŚCIENIOWATEJ podczas intubacji,
- ZAPOBIEGA REGURGITACJI,
- nie zaleca się stosowania w zatrzymaniu krążenia.
55
2. Stężenie wdechowe tlenu:
- oddechy ratownicze - 16–17%,
- wentylacja workiem samorozprężalnym (AMBU), powietrzem atmosferycznym - 21%,
- wentylacja workiem samorozprężalnym (AMBU) z rezerwuarem, tlenem o przepływie 10 l/min - 85%.
56
Amiodaron należy rozcieńczyć w
5% ROZTWORZE GLUKOZY.
57
Amiodaron skutki uboczne
Może powodować ZAKRZEPOWE ZAPALENIE ŻYŁ.
W miarę możliwości lek powinien zostać podany do żyły centralnej.
Ostre objawy uboczne: hipotensja, bradykardia.
Jeśli jest niedostępny, podaj LIDOKAINĘ.
58
Lidokaina
Wskazania: oporne na defibrylację pVT i VF, gdy AMIODARON NIE JEST DOSTĘPNY.
Nie należy stosować, jeśli amiodaron został już podany.
Wstępna dawka: 1–1,5 mg/kg ≈ 100 mg.
Bezpieczna dawka w ciągu pierwszej godziny: 3 mg/kg ≈ 300 mg.
59
Siarczan magnezu
Wskazania +dawka
TORSADE DE POINTES,
- tachyarytmie komorowe w ZATRUCIACH DIGOKSYNĄ,
- HIPOMAGNEZEMIA.
2mg (można powtórzyć za 10-15 min)
60
ALS - Leki - Wapń - wskazania
HIPERKALIEMIA,
- HIPOKALCEMIA,
- PRZEDAWKOWANIE BLOKERÓW KANAŁU WAPNIOWEGO.
Dawka: 10 ml 10% CHLORKU WAPNIA.
61
NaHCO3 wskazania
– zagrażająca życiu HIPERKALIEMIA,
– NZK w przebiegu HIPERKALIEMII,
– zatrucie TLPD.
62
NaHCO3 Efekty podania dożylnego
- ZWIĘKSZENIE KWASICY WEWNĄTRZKOMÓRKOWEJ,
- działanie INOTROPOWE UJEMNE,
- ZWIĘKSZENIE OSMOLALNOŚCI OSOCZA,
- przesunięcie krzywej dysocjacji hemoglobina-tlen W LEWO.
63
Dawkowanie NaHCO3 wylicza się według wzoru:
NaHCO3 (mmol) = NIEDOBÓR ZASAD (mmol) × MASA CIAŁA (kg) × 0,3.
64
Kiedy używamy dopaminę?
- po skutecznej resuscytacji w celu wspierania kurczliwości serca.
- w bradykardii, gdy atropina jest nieskuteczna
65
Wytyczne ERC 2021 jako alternatywę dla amiodaronu wymieniają
prokainamid w dawce 10-15 mg, podany dożylnie w ciągu 20 minut:
66
Tachykardia/stabilny/ QRS wąski/ miarowy
stymulacja nerwu błędnego
ADENOZYNA w schemacie 6 mg → 12 mg → 18 mg
67
Tachykardia/stabilny/ QRS wąski/ niemiarowy
Migotanie przedsionków
-farmakologiczna kontrola częstości rytmu (β-blokery i diltiazem – leki z wyboru; digoksyna i amiodaron – u pacjentów z niewydolnością serca),
- kardiowersja elektryczna/farmakologiczna
- leczenie przeciwkrzepliwe
68
Tachykardia/stabilny/ QRS szeroki/ miarowy
1. Częstoskurcz komorowy - adenozyna
2. SVT z blokiem odnogi
69
Tachykardia/stabilny/ QRS szeroki/ niemiarowy
1. Torsades des pointes - MgSo4 w dawce 2 g i.v. w ciągu 10 min.
2. AF z blokiem odnogi
69
Tachykardia i pacjent niestabilny
kardiowersja 3 próby/ amiodaron/ karsiowersja/amiodaron
70
Postaci miarowego częstoskurczu z wąskimi zespołami QRS:
- tachykardia zatokowa,
- AVNRT,
- AVRT,
- trzepotanie przedsionków z regularnym blokiem 2:1.
70
zalecane tempo podaży amiodaronu w przypadku miarowego częstoskurczu z szerokimi QRS:
Amiodaron 300 mg i.v. w ciągu 10-60 minut.
71
Tachykardia zatokowa
występuje często jako odpowiedź fizjologiczna na wysiłek fizyczny i niepokój lub wtórnie do bodźców patologicznych (np. gorączka, anemia). Leczenie powinno być PRZYCZYNOWE.
72
Trzepotanie przedsionków i napadowy częstoskurcz komorowy
Kardiowersja elektryczna
70-120 J
73
Migotanie przedsionków
Kardiowersja elektryczna
120-150 J
Nowe zalecenia- max energia defibrylatora czyli 360J od razu
74
Częstoskurcz komorowy
Kardiowersja elektryczna
120-150 J
75
76
Co może wywołać doładowanie dostarczone w okresie refrakcji względnej (załamek T)
VF
77
Umiejscowienie elektrod w kardiowersji arytmii nadkomorowych
Pozycja przednio-tylna (bo lewy PP jest z tyłu klp)
78
Umiejscowienie elektrod w kardiowersji arytmii komorowych
Pozycja typowa przednio-koniuszkowa preferowana
79
Sedacja przytomnego pacjenta do kardiowersji elektrycznej
Propofol lub etomidat (anestetyczne)
+ fentanyl (analgetycznie)
80
Energia defibrylacji w NZK
>=150 J pierwsze wyładowanie
81
Niestabilna bradykardia- postępowanie
Atropina 500ug i.v.
Brak poprawy —> Atropina 500ug i.v. Do dawki max 3 mg
Brak poprawy —>leki 2 rzutu lub stymulacja przezskórna
Stymulacja endokawitarna
82
Niestabilna bradykardia - leki II rzutu
- i izoprenalina (dawka początkowa 5 μg/min) i adrenalina (2–10 μg/min) lub dopamina. (nowe wytyczne bez dopaminy)
83
TOKSYDROM CHOLINERGICZNY
(np. zatrucie związkami fosfoorganicznymi).
Atropina jest ANTAGONISTĄ receptorów CHOLINERGICZNYCH więc ją stosujemy
84
STYMULACJA PRZEZSKÓRNA w bradykardii
- zalecana u chorych NIESTABILNYCH HEMODYNAMICZNIE
przy BRAKU ODPOWIEDZI NA ATROPINĘ i u chorych, u których zastosowanie atropiny prawdopodobnie nie przyniesie skutku (blok Mobitz II i blok III stopnia),
85
STYMULACJA ENDOKAWITARNA
jest wskazana u pacjentów z RYZYKIEM ASYSTOLII
lub u pacjentów NIESTABILNYCH, NIEREAGUJĄCYCH NA LECZENIE FARMAKOLOGICZNE.
86
Pacjenci z ryzykiem asystolii:
- niedawno przebyty epizod asystolii,
- blok AV Mobitz II,
- całkowity blok serca z szerokimi QRS,
- pauzy komorowe > 3 s.
87
Hipoksja NZK
1. Najczęściej w wyniku ASFIKSJI.
2. Do utraty świadomości dochodzi, gdy saturacja krwi tętniczej spadnie ≤ 60%
około 1-2 minut po zatrzymaniu oddechu.
3. Do zatrzymania krążenia dochodzi w mechanizmie PEA.
88
Pacjent otyły NZK
1.Ze względu na wysokie ciśnienie śródbrzuszne, wentylację należy prowadzić
WYŻSZYMI CIŚNIENIAMI WDECHOWYMI.
2. Częstsza zmiana ratowników bo zmęczenie
89
Kobieta w ciąży NZK
1) Od 20. tc PRZECHYLIĆ PACJENTKĘ NA LEWY BOK.
2) W zaawansowanej ciąży może wystąpić konieczność wykonywania uciśnięć klatki piersiowej
wyżej na mostku niż standardowo.
3) DEFIBRYLACJA NIE JEST PRZECIWWSKAZANA.
90
Najczęstszą przyczyną śmierci u pacjentów po pozaszpitalnym zatrzymaniu krążenia jest
USZKODZENIE MÓZGU
około 2/3 pacjentów po pozaszpitalnym zatrzymaniu krążenia i u około 25% pacjentów po wewnątrzszpitalnym zatrzymaniu krążenia
91
stosowanie wentylacji oszczędzającej płuca:
objętość oddechowa 6–8 ml/kg należnej masy ciała i zastosowanie dodatniego końcowowydechowego ciśnienia w drogach oddechowych 4–8 cmH2O.
92
Opieka poresuscytacyjna - temperatura docelowa
32–36°C,
93
przeciwwskazania do stosowania kontroli temperatury docelowej 33°C
ciężkie infekcje układowe i koagulopatie
94
normoksja
(75-100 mmHg)
