Typen beleidsadviseurs en trends daarin Flashcards
(23 cards)
beleidsadvies
raadgeving aan beleidsmakers over problemen en oplossingen.
adviseurs zijn dus geen beleidsmakers, zoals:
- politici uit uitvoerende / wetgevende macht
- directeuren van zbo’s, scholen, ziekenhuizen etc.
beleidsadviessysteem / policy advisory system (PAS)
vraag naar / aanbod van beleidsadvies, onder actoren in een (beleids)gebied.
“Arenas of supply and demand for policy advice as a system of interdependent and competing actors and organizations”
overzicht typen beleidsadviseur
beleidsambtenaren (intern)
medewerkers onderzoeksafdelingen (intern)
politieke adviseurs (intern)
grensorganisaties (tussen intern / extern)
beleidsconsultants (extern)
beleidsambtenaren
Ambtenaren die beleidsproces (voorbereiding, implementatie, evaluatie, etc.) op een thema managen, met daarbij adviesrol
functienamen: senior / junior beleidsadviseur, projectleider
adviesproduct: vaak mondeling of kort rapport
kenmerken: vaak hoogopgeleide generalist / verder vrij divers
medewerkers onderzoeksafdelingen
Ambtenaren uit organisatiedelen die (beleids)kwesties ex-ante of ex-post evalueren en op basis daarvan neutraal adviseren.
adviesproduct: vaak lang rapport
kenmerken: vaak hoogopgeleide generalist of specialist / verder vrij divers.
politieke adviseurs
Partijdig adviseur; benoemd en ontslagen door of met politicus.
NL = politiek assistent
BE = kabinetsmedewerkers
–> elders: ministerieel of speciaal adviseur
adviesproduct: wat politicus wil
kenmerken politieke adviseurs
Relatief vaak:
- Hoogopgeleide generalist.
- Jonge man.
- Voor en na deze functie ambtenaar of consultant.
- Van zelfde ideologie of partij als politicus.
- Oude bekende van politicus.
Taken politieke adviseurs
Verschilt per land/persoon. Vooral:
- Raadgeven over beleidsverandering.
- Adviseren over politieke prioriteiten en risico’s.
- Controleren of ambtelijk advies past in regeerakkoord.
- Politieke (advies)wensen communiceren naar ambtenaren.
- Adviseren over speeches.
- Informatie verzamelen via contacten in de politiek en erbuiten.
twee hypothesen over politisering
- politisering via rekrutering
- functionele politisering
politisering via rekrutering
groeiend aantal politieke adviseurs, sinds circa 1995
functionele politisering
andere adviseurs doen of schrijven vaker wat politici willen, sinds circa 1995
trend politisering
Vooral trendbreuk voor landen met praktijk én literatuur gericht op neutrale ambtenarij, zoals ‘Westminster’ systemen.
verklaringen politisering
- In sommige landen: grotere regeringscoalities.
- Meer externe kritiek op politiek.
grotere regeringscoalities —> politisering
door versnippering electoraat & door evenrediger kiessyssteem
Gevolg: inzet politieke adviseurs voor parlementaire contacten. Ambtenaren mogen dit niet.
externe kritiek op politiek —> politisering
meer kritiek door bijvoorbeeld sociale media en demonstraties
Gevolg:
- Inzet meer politieke adviseurs voor risico’s in kaart brengen/afdekken.
- Druk op ambtenaren voor bescherming ‘hun’ minister.
grensorganisaties
Wettelijk onafhankelijke organisaties in publieke sector die adviseren op basis van academische/objectieve kennis
zoals: vaste adviescolleges, tijdelijke adviescolleges, planbureaus, hoge colleges van Staat
Beleidsconsultants
Private partijen die adviseren (hier: over overheidsbeleid).
diverse soorten:
- grote bedrijven
- middelgrote spelers
- zzpers
adviesproduct: vaak lang rapport
taken beleidsconsultants
- Adviseren over (processen of implementatie van) beleid.
- Beleidsevaluatie opstellen, inclusief aanbevelingen.
Externalisering: hypothese
Meer inhuring beleidsconsultants, sinds circa 1995
Vooral trendbreuk voor landen waar praktijk én literatuur gericht was op sterke ambtenarij, zoals:
- ‘Westminster’ systemen
- Frankrijk
trendbreuk politisering
Vooral trendbreuk voor landen met praktijk én literatuur gericht op neutrale ambtenarij, zoals ‘Westminster’ systemen.
Vanuit oudsher was er in Westminster landen (UK / Australië / Canada) een traditie van neutrale ambtenarij, wat dominant was in beleidsadvies. In sommige landen waren altijd al meer politieke adviseurs, in sommige landen dus niet (Westminster), hier is het een grotere trendbreuk.
verklaringen externalisering
- Te beperkte ‘beleidscapaciteit’: ambtelijke middelen om beleidstaken goed te vervullen
- Wens om macht ambtenaren te beperken
beperkte beleidscapaciteit —> externalisering
Onderliggende oorzaken: uitbesteding taken door New Public Management (bedrijfsmatig kijken), inhuur meer ‘generalisten’ en minder ‘specialisten’, opkomst van ‘wicked problems’ zoals klimaatveranderingen. Als gevolg hiervan worden er specialistische consultants ingehuurd.
wens om beperken macht ambtenaren —> externalisering
Principaal is de politicus, ambtenaar is de agent. Informatie-asymmetrie schept hier risico op moral hazard.
Ministers willen daarom minder afhankelijk zijn van ambtenaren.
Beleidsadvies door meer diverse actoren (zoals consultants, maar ook deels publieke adviseurs) leidt tot een betere informatiepositie van politici, waardoor ze minder afhankelijk zijn van ambtenaren.