Zaakverzekering/persoonsverzekering/verjaring Flashcards
Wat is een zaakverzekering en wat voor individuele vermogensbestanddelen kan het dekken?
Een zaakverzekering is een type verzekering dat gericht is op het verzekeren van individuele vermogensbestanddelen, zowel materiële als immateriële. Deze vermogensbestanddelen kunnen variëren van onroerend goed, roerend goed, schuldvorderingen, oogsten tot zelfs bijvoorbeeld dieren. Zaakverzekeringen bieden dekking tegen verschillende risico’s, zoals schade, diefstal, verlies of andere gebeurtenissen die het individuele vermogensbestanddeel kunnen aantasten.
Wat is het kenmerkende verschil tussen zaakverzekeringen en aansprakelijkheidsverzekeringen?
Het kenmerkende verschil tussen zaakverzekeringen en aansprakelijkheidsverzekeringen is dat zaakverzekeringen gericht zijn op het verzekeren van individuele vermogensbestanddelen (materieel of immaterieel) tegen verschillende risico’s die deze vermogensbestanddelen kunnen treffen, terwijl aansprakelijkheidsverzekeringen gericht zijn op het dekken van aansprakelijkheid voor schade aan anderen veroorzaakt door de verzekerde.
Wat is het indenminiteitsbeginsel in het kader van schadeverzekeringen?
Het indenminiteitsbeginsel in het kader van schadeverzekeringen houdt in dat de verzekerde na een schadegeval niet meer mag ontvangen dan het bedrag dat nodig is om zijn financiële verlies te vergoeden. Met andere woorden, de verzekerde mag niet profiteren van het schadegeval door meer te ontvangen dan zijn werkelijke verlies. Het doel van dit beginsel is om de verzekerde terug te brengen naar dezelfde financiële positie die hij had voordat de schade zich voordeed, zonder winst te maken op de verzekering.
Wat zijn enkele problemen met betrekking tot de waardering van zaken in zaakverzekeringen?
Er zijn verschillende problemen met betrekking tot de waardering van zaken in zaakverzekeringen, waaronder:
Waardevermindering door verloop van tijd: Het indemniteitsbeginsel vereist dat schadevergoeding rekening houdt met de waardevermindering van een zaak door veroudering. Dit betekent dat de vergoeding niet voldoende zal zijn om een nieuw exemplaar te kopen of te bouwen. Verbod op oververzekering: Het is niet toegestaan om zaken tegen hun nieuwwaarde te verzekeren als ze al ouder zijn, om te voorkomen dat verzekerden winst maken bij schade. Inherent moeilijk te taxeren zaken: Sommige zaken, zoals inboedel, kunstwerken, diamanten, juwelen en unieke stukken, zijn moeilijk te waarderen vanwege het ontbreken van een duidelijke marktwaarde. Inflatie: De waarde van zaken kan in de loop van de tijd dalen als gevolg van inflatie, wat kan leiden tot onderverzekering als de verzekerde som niet wordt aangepast. Zaken met sentimentele waarde: Het waarderen van zaken met sentimentele waarde kan een uitdaging zijn, aangezien wat telt voor de verzekering de vermogensschade is, en niet de emotionele waarde van de zaak.
Wat zijn enkele oplossingen voor de problemen met betrekking tot de waardering van zaken in zaakverzekeringen?
Er zijn verschillende oplossingen voor de problemen met betrekking tot de waardering van zaken in zaakverzekeringen, waaronder:
Oplossing 1: Verzekering van "herbouwwaarde, herstelwaarde of vervangingswaarde, zelfs zonder aftrek van de waardevermindering wegens ouderdom" (artikel 107 W.Verz.): Dit staat toe dat de verzekerde de zaak verzekert tegen de kosten van herbouw, herstel of vervanging zonder rekening te houden met de waardevermindering als gevolg van ouderdom. Het is een afwijking van het indemniteitsbeginsel en het verbod op oververzekering. Oplossing 2: Artikel 108, eerste lid W.Verz.: In beginsel bepaalt de verzekeringnemer zelf de verzekerde som, maar als de verzekeraar akkoord gaat, wordt deze som geacht gelijk te zijn aan de verzekerbare waarde. Dit beschermt tegen de evenredigheidsregel bij onderverzekering. Oplossing 3: Automatische indexatie van verzekerde waarde (artikel 108, tweede lid W.Verz.): Dit beschermt tegen inflatie door de verzekerde waarde periodiek te indexeren. Oplossing 4: Taxatie (artikel 109 W.Verz.): Partijen kunnen specifieke goederen een getaxeerde waarde toekennen via een uitdrukkelijk beding. Deze waarde is bindend voor partijen, behalve in geval van bedrog. Het is een oplossing voor moeilijk waardeerbaar bezit, maar er zijn matigingsmogelijkheden in geval van aanzienlijke waardevermindering.
Wat zijn enkele andere bepalingen met betrekking tot zaakverzekeringen in de Wet Verzekeringen?
Enkele andere bepalingen met betrekking tot zaakverzekeringen in de Wet Verzekeringen zijn:
Behoud van plaatsgesteldheid na schadegeval (artikel 110 W.Verz.): Tenzij noodzakelijk, mag er geen verandering worden aangebracht aan een beschadigde zaak waardoor het onmogelijk wordt of moeilijker wordt om de oorzaak van de schade te bepalen of de schade te taxeren. Enkel veranderingen op eigen gezag zijn verboden, maar niet als het een overheidsbevel betreft of als dit in samenspraak met de verzekeraar gebeurt. De sanctie voor bedrog kan leiden tot schadevergoeding, vermindering van prestaties of dekkingsweigering.
Overdracht onder levenden van verzekerde zaak (artikel 111 W.Verz.):
Bij overdracht van roerende goederen eindigt de verzekering bij buitenbezitstelling van de verzekerde zaak, tenzij partijen bij de verzekeringsovereenkomst een andere datum hebben bedongen.
Bij overdracht van onroerende goederen eindigt de verzekering drie maanden na de authentieke akte van overdracht. De dekking wordt echter voortgezet ten behoeve van de overnemer, tenzij deze al dekking geniet op basis van een andere overeenkomst. De premies blijven verschuldigd door de oorspronkelijke verzekeringsnemer (de overdrager), maar de dekking geldt voor de overnemer. De duur van de voortzetting van de dekking kan variëren afhankelijk van de einddatum van de verzekeringsovereenkomst van de overdrager.
Wat zijn de gevolgen als schadevergoeding bij zaakverzekeringen niet wordt gebruikt voor herstelling of vervanging van de verzekerde zaak?
Bij zaakverzekeringen, als de schadevergoeding niet wordt gebruikt voor herstelling of vervanging van de verzekerde zaak, komt deze toe aan hypothecaire of bevoorrechte schuldeisers volgens artikel 112 van de Wet Verzekeringen. Dit betekent dat als de zaak tenietgaat, de prestatie van de verzekeraar toekomt aan de hypothecaire of bevoorrechte schuldeisers, en niet aan de verzekeringsnemer of verzekerde.
Gevolgen van niet-gebruik van schadevergoeding voor herstelling of vervanging:
Toekenning aan hypothecaire of bevoorrechte schuldeisers. Niet-toekenning aan verzekeringsnemer of verzekerde.
Dit dient om de belangen van schuldeisers te beschermen in gevallen waarin de verzekerde zaak tenietgaat en de schadevergoeding niet wordt aangewend voor herstelling of vervanging.
Wat gebeurt er met de vergoeding bij zaakverzekeringen in geval van faillissement van de verzekerde, ongeacht of het schadegeval zich voor of na het faillissement heeft voorgedaan?
bij zaakverzekeringen, in geval van faillissement van de verzekerde, komt de vergoeding toe aan de failliete boedel, ongeacht of het schadegeval zich voor of na het faillissement heeft voorgedaan, zoals bepaald in artikel 113 van de Wet Verzekeringen.
Gevolgen bij faillissement van de verzekerde:
De vergoeding komt toe aan de failliete boedel. Dit geldt voor schadegevallen zowel voor als na het faillissement.
Deze regeling zorgt ervoor dat de vergoeding wordt opgenomen in het faillissementsvermogen en wordt verdeeld onder de schuldeisers van de failliete verzekerde.
Wat is het concept van een persoonsverzekering volgens artikel 5, 16° van de Wet Verzekeringen?
Het concept van een persoonsverzekering volgens artikel 5, 16° van de Wet Verzekeringen is als volgt gedefinieerd: “Een verzekering waarbij de verzekeringsprestatie of de premie afhankelijk is van een onzeker voorval dat iemands leven, fysieke integriteit of gezinstoestand aantast.” Dit houdt in dat persoonsverzekeringen betrekking hebben op risico’s die verband houden met het leven, de fysieke integriteit of de gezinstoestand van de verzekerde.
Belangrijke elementen van het concept van persoonsverzekering:
Verzekeringsprestatie of premie is afhankelijk van een onzeker voorval. Het onzekere voorval heeft betrekking op iemands leven, fysieke integriteit of gezinstoestand.
Persoonsverzekeringen kunnen verschillende vormen aannemen, waaronder levensverzekeringen, ziektekostenverzekeringen en ongevallenverzekeringen, afhankelijk van het verzekerde risico.
Wat is het verschil tussen indemnitair en forfaitair in de context van persoonsverzekeringen volgens de Wet Verzekeringen?
In de context van persoonsverzekeringen volgens de Wet Verzekeringen bestaat er een verschil tussen indemnitair en forfaitair:
Indemnitair:
Bij indemnitair verzekeringen wordt de vergoeding gebaseerd op de werkelijke schade die is geleden door de verzekerde. Dit houdt in dat de verzekerde wordt vergoed voor het werkelijke financiële verlies dat hij heeft geleden als gevolg van het verzekerde voorval. Regels met betrekking tot indemniteitsbeginsel, subrogatie, oververzekering, enz. zijn van toepassing. Voorbeeld: Een ziektekostenverzekering die medische kosten vergoedt op basis van daadwerkelijke medische kosten.
Forfaitair:
Bij forfaitair verzekeringen wordt de vergoeding vooraf bepaald in de polis en is niet gebaseerd op de werkelijke schade. De vergoeding wordt op voorhand vastgesteld en uitgekeerd ongeacht de werkelijke kosten of schade. Regels met betrekking tot indemniteitsbeginsel, subrogatie, oververzekering, enz. zijn niet van toepassing. Voorbeeld: Een levensverzekering die een vooraf bepaald bedrag uitkeert bij overlijden, ongeacht de werkelijke kosten of verliezen.
Het belangrijkste verschil ligt in de manier waarop de vergoeding wordt berekend en uitgekeerd: indemnitair is gebaseerd op werkelijke schade, terwijl forfaitair een vooraf bepaalde vergoeding is.
Welke betrokken partijen zijn er bij een persoonsverzekering volgens de Wet Verzekeringen?
Bij een persoonsverzekering volgens de Wet Verzekeringen zijn er verschillende betrokken partijen:
Verzekeraar: Dit is de verzekeringsmaatschappij die de persoonsverzekering aanbiedt. De verzekeraar verstrekt de verzekeringsdekking en keert vergoedingen uit bij het optreden van verzekerde gebeurtenissen. Verzekeringnemer: De verzekeringnemer is degene die de verzekeringsovereenkomst afsluit. Deze persoon betaalt premies en heeft bepaalde rechten en verplichtingen met betrekking tot de verzekering. Verzekerde: De verzekerde is de persoon wiens leven, fysieke integriteit of gezinstoestand wordt verzekerd. Dit is de persoon in wiens persoon het verzekerde risico zich situeert. Bij levensverzekeringen kan dit bijvoorbeeld degene zijn die blijft leven of sterft. Begunstigde: De begunstigde is degene die de verzekeringsprestatie ontvangt wanneer het verzekerde voorval zich voordoet. De verzekeringsuitkering gaat naar de begunstigde. Dit kan rechtstreeks worden aangewezen in de polis en kan bijvoorbeeld een familielid of een andere begunstigde zijn.
Wat is een levensverzekering volgens artikel 160 van de Wet Verzekeringen?
Een levensverzekering is een persoonsverzekering waarbij het enige verzekerde voorval afhankelijk is van de menselijke levensduur, zelfs als partijen de prestaties hebben geëvalueerd zonder rekening te houden met andere gebeurtenissen.
Waarom zijn levensverzekeringen verplicht forfaitair volgens artikel 198 van de Wet Verzekeringen?
Levensverzekeringen zijn verplicht forfaitair omdat ze vaak worden gebruikt als spaarproducten waarbij het verzekerde bedrag vooraf kan worden bepaald, ongeacht de werkelijke schade of kosten.
Wat is het verzekerbaar belang van de begunstigde in een persoonsverzekering volgens artikel 102 van de Wet Verzekeringen?
Het verzekerbaar belang van de begunstigde is het belang bij het voorkomen van het verzekerde voorval, zoals het overlijden van de verzekerde persoon. Dit zorgt ervoor dat de begunstigde recht heeft op de verzekeringsprestatie als het verzekerde voorval zich niet voordoet.
Welke verschillende types levensverzekeringen bestaan er?
Er zijn drie hoofdtypen levensverzekeringen: 1) Levensverzekering bij overlijden, 2) Levensverzekering bij leven, 3) Gemengde levensverzekering (bij overlijden en bij leven).
Wat is het onzekere element bij een verzekering voor het hele leven?
Het onzekere element bij een verzekering voor het hele leven is het tijdstip van overlijden van de verzekerde persoon.
Wat is het verschil tussen een tijdelijke overlijdensverzekering en een overlevingsverzekering?
Een tijdelijke overlijdensverzekering keert uit als de verzekerde sterft tijdens een bepaalde periode. Een overlevingsverzekering keert alleen uit als de verzekerde eerst sterft voor de begunstigde; er wordt geen kapitaal uitgekeerd als de begunstigde eerder overlijdt.
Wat is het kenmerk van een levensverzekering bij leven?
: Bij een levensverzekering bij leven moet de verzekeraar presteren als de verzekerde nog in leven is op een bepaalde datum. Als de verzekerde voor die datum overlijdt, wordt er geen kapitaal uitgekeerd.
Wat houdt een gemengde levensverzekering in?
Een gemengde levensverzekering combineert een tijdelijke overlijdensverzekering tot een bepaalde datum met een verzekering bij leven vanaf die datum. Het is populair maar doorgaans duurder omdat de verzekeraar altijd moet presteren, hetzij bij overlijden vóór de datum, hetzij bij overleven na de datum.
Welke risico’s zijn vaak uitgesloten in levensverzekeringen volgens de Wet Verzekeringen?
Enkele veelvoorkomende uitgesloten risico’s zijn oorlog, zelfmoord binnen het eerste jaar van de overeenkomst (tenzij bewijs van eigen opzet), dood als gevolg van opzettelijke misdaden gepleegd door de verzekerde, en andere mogelijke uitsluitingen zoals overlijden als gevolg van bepaalde activiteiten, zoals parachutespringen.
Wat zijn de voorwaarden voor de dekking van zelfmoord in levensverzekeringen volgens artikel 164 van de Wet Verzekeringen?
Zelfmoord is niet gedekt binnen het eerste jaar na de inwerkingtreding van de overeenkomst. Na het eerste jaar is zelfmoord wel gedekt, tenzij er sprake is van eigen opzet. De bewijslast voor eigen opzet ligt bij de verzekeraar.
