Kapitaalmarktrecht Flashcards
(96 cards)
1
Q
Welke rol hebben aandeelhouders en schuldeisers in de onderneming?
A
Aandeelhouders hebben zeggenschap in de onderneming, terwijl schuldeisers doorgaans geen zeggenschap hebben. Echter, schuldeisers kunnen informeel zeggenschapsrechten krijgen via contractuele overeenkomsten. Het is belangrijk om voldoende cashflow te hebben om schuldeisers te kunnen betalen.
2
Q
Wat zijn de twee manieren om de financiering van een onderneming te bekijken?
A
De financiering van een onderneming kan worden bekeken vanuit het eigen vermogen, dat wordt bijgedragen door de eigenaren van de onderneming, en vanuit het vreemd vermogen, dat afkomstig is van derden of schuldfinanciering.
3
Q
Waarom is kapitaalfinanciering duurder dan schuldfinanciering?
A
Kapitaalfinanciering is duurder dan schuldfinanciering omdat kapitaalverschaffers een groter risico nemen en een hoger rendement verwachten. Aandeelhouders zullen alleen geïnteresseerd zijn als ze een redelijk rendement op hun investering kunnen verwachten.
4
Q
Wat zijn de modaliteiten van ondernemingsfinanciering en kapitaalmarkten?
A
Modaliteiten van ondernemingsfinanciering omvatten bankfinanciering, marktfinanciering, kapitaal- en schuldfinanciering, en financiering door private equity fondsen. Marktfinanciering omvat het aantrekken van geldschieters buiten de traditionele banksector door het uitgeven van beleggingsinstrumenten zoals aandelen en obligaties.
5
Q
Wat zijn tussenvormen van financiering?
A
: Tussenvormen van financiering kunnen het uitgeven van schuldinstrumenten omvatten, waarbij investeerders op de eindvervaldag kunnen kiezen tussen de terugbetaling van de hoofdsom in geld of het omzetten van de schuld in kapitaal volgens een vastgestelde conversievoet.
6
Q
Wat is het belangrijkste verschil tussen sparen en beleggen?
A
Sparen houdt in dat geld opzij wordt gezet zonder risico te nemen, met de mogelijkheid om het op elk moment terug te nemen. Beleggen daarentegen houdt in dat geld wordt geïnvesteerd met het nemen van risico’s in de hoop op meerwaarde en rendement.
7
Q
Waarom is regulering in de kapitaalmarkt belangrijk vanuit het perspectief van geldschieters?
A
Regulering in de kapitaalmarkt is belangrijk om ervoor te zorgen dat beleggers goed geïnformeerd zijn en in staat zijn om risico’s adequaat in te schatten. Dit draagt bij aan eerlijke en transparante markten waarin prijzen op basis van informatie worden gevormd.
8
Q
Wat is de centrale rol van informatieverschaffing in kapitaalmarktregulering?
A
Kapitaalmarktregulering legt de nadruk op informatieverschaffing, zowel door ondernemingen (emittenten) als door financiële instellingen. Het doel is ervoor te zorgen dat beleggers toegang hebben tot de juiste informatie om de risico’s van hun investeringen te kunnen beoordelen.
9
Q
Wat is de conceptuele grondslag van kapitaalmarktregulering?
A
De Efficient Capital Market Hypothesis (ECMH) stelt dat markten efficiënt functioneren en dat alle beschikbare informatie in de prijzen van effecten wordt weerspiegeld. Regulering van informatieverschaffing is nodig om markten efficiënt te laten werken en beleggers in staat te stellen rationeel te handelen.
10
Q
Wat is het verschil tussen de primaire en secundaire kapitaalmarkt?
A
De primaire kapitaalmarkt is de markt waar financieringsinstrumenten voor het eerst worden aangeboden door entiteiten die financiering zoeken, terwijl de secundaire kapitaalmarkt de markt is waar bestaande financieringsinstrumenten worden verhandeld tussen kopers en verkopers.
11
Q
Wat is een voorbeeld van de primaire kapitaalmarkt?
A
Een voorbeeld van de primaire kapitaalmarkt is wanneer een onderneming nieuwe financieringsinstrumenten uitgeeft, zoals aandelen of obligaties, om geld op te halen bij investeerders.
12
Q
Wat is een voorbeeld van de secundaire kapitaalmarkt?
A
Een voorbeeld van de secundaire kapitaalmarkt is een beurs, waar beleggers samenkomen om bestaande financieringsinstrumenten te verhandelen die eerder zijn uitgegeven op de primaire kapitaalmarkt.
13
Q
Hoe verschilt de regulering tussen de primaire en secundaire kapitaalmarkt?
A
De regulering van de primaire kapitaalmarkt richt zich voornamelijk op de informatieverstrekking aan investeerders vóór het aangaan van een transactie, terwijl de regulering van de secundaire kapitaalmarkt zich richt op de organisatie van de markt en de doorlopende informatieverplichtingen voor beleggers.
14
Q
Wat zijn beleggingsondernemingen
A
Beleggingsondernemingen zijn gespecialiseerde financiële instellingen die diensten verlenen in de kapitaalmarkten als hun primaire activiteit. Ze kunnen onder andere fungeren als beursvennootschap, vermogensbeheerder, beleggingsadviseur en kunnen handelen voor eigen rekening in financiële instrumenten.
15
Q
Wat doet een beursvennootschap?
A
Een beursvennootschap treedt op als tussenpersoon tussen kopers en verkopers in de markt, ontvangt, geeft door en voert orders uit. Ze kan ook vermogensbeheer- en beleggingsadviesdiensten aanbieden, evenals plaatsing van effecten waarbij ze de emittent begeleidt bij het aanbieden van effecten aan het publiek.
16
Q
Wat zijn kredietinstellingen?
A
Kredietinstellingen zijn financiële instellingen die naast hun kredietverleningsactiviteiten vaak ook optreden als tussenpersoon in de effectenmarkt, zowel in de primaire als de secundaire markt.
17
Q
Wat is het verschil tussen een beleggingsonderneming en een kredietinstelling?
A
Een beleggingsonderneming heeft als primaire activiteit dienstverlening in de kapitaalmarkten, terwijl een kredietinstelling zich voornamelijk richt op kredietverlening maar ook kan optreden als tussenpersoon in de effectenmarkt.
18
Q
Wat is de primaire kapitaalmarkt?
A
De primaire kapitaalmarkt is de markt waar effecten voor het eerst worden uitgegeven door emittenten die financiering zoeken. Het is geen georganiseerde markt, maar eerder een verzameling van transacties die gespreid in tijd en ruimte plaatsvinden.
19
Q
Waaruit bestaat het juridisch kader voor de primaire kapitaalmarkt?
A
Het juridisch kader voor de primaire kapitaalmarkt omvat zowel Europese als Belgische regelgeving. De EU Prospectusverordening 2017/1129 voorziet in geharmoniseerde prospectusvereisten voor openbare uitgiften van effecten. De Belgische Prospectuswet 2018 voert een regime van informatieverstrekking in voor niet-geharmoniseerde verrichtingen en bevat ook aanvullende regels voor zowel geharmoniseerde als niet-geharmoniseerde verrichtingen.
20
Q
Wat is het doel van de prospectuswetgeving?
A
: Het doel van de prospectuswetgeving is om beleggers te voorzien van gestandaardiseerde en relevante informatie bij het nemen van beleggingsbeslissingen. Het reguleert de informatieverstrekking bij openbare uitgiften van effecten en legt reclame-, bemiddelings- en aansprakelijkheidsregels vast, evenals sancties voor het niet naleven ervan.
21
Q
Is de primaire kapitaalmarkt georganiseerd?
A
Nee, de primaire kapitaalmarkt is geen georganiseerde markt. Het is een markt waarbij transacties plaatsvinden wanneer emittenten effecten uitgeven en er is geen continue handel zoals op een secundaire markt.
22
Q
Waarom is het nodig om specifieke bijkomende informatieverplichtingen op ondernemingen te leggen in het kader van de primaire kapitaalmarkt?
A
Het is noodzakelijk om verder te gaan dan het gemeen burgerlijk recht om specifieke bijkomende informatieverplichtingen op ondernemingen te leggen omdat efficiënte kapitaalmarkten vereisen dat relevante informatie beschikbaar is. Het vertrouwen op algemene regels van het verbintenissenrecht is niet voldoende om een goed niveau van informatieverschaffing te waarborgen, wat de werking van de markt negatief kan beïnvloeden. Regulering is nodig om de juiste informatie in de markt te waarborgen en het marktfalen te voorkomen.
23
Q
Wat zijn de geviseerde verrichtingen binnen het toepassingsgebied van de Prospectusverordening?
A
De Prospectusverordening is van toepassing op het openbaar aanbieden van effecten aan het publiek. Privaat aanbieden valt buiten de regulering, aangezien hier geen behoefte is aan gestandaardiseerde informatieverstrekking. De mate van regulering hangt af van de mate waarin beleggers in staat zijn om risico’s zelf in te schatten, waarbij onderlegde beleggers minder behoefte hebben aan gestandaardiseerde informatie.
24
Q
Wat omvat de regulering van precontractuele informatieverplichtingen in het kader van de primaire kapitaalmarkt?
A
: De regulering omvat zowel de inhoud als de omvang van de precontractuele informatieverplichtingen. Het doel is om een gestandaardiseerde vorm van informatieverstrekking te waarborgen, waarbij een onafhankelijke publieke instantie (zoals de FSMA) voorafgaand aan de transactie controleert of het prospectus alle wettelijk vereiste informatie bevat.
25
Waarom is er behoefte aan een onafhankelijke publieke instantie bij de precontractuele informatieverplichtingen?
Een onafhankelijke publieke instantie, zoals de FSMA, is nodig om ervoor te zorgen dat het prospectus voldoet aan alle wettelijke informatieverplichtingen voordat de transactie aan beleggers wordt aangeboden. Dit zorgt voor een extra controlemechanisme en verhoogt het vertrouwen van beleggers in de verstrekte informatie.
26
Wat wordt bedoeld met "effecten aangeboden door het publiek"?
Effecten aangeboden door het publiek verwijzen naar elke vorm van mededeling gericht op personen, ongeacht de vorm, die beleggers in staat stelt om over te gaan tot aankoop of inschrijving van effecten. Het omvat zowel het aanbieden van nieuwe effecten aan het publiek als de verkoop van bestaande effecten door grootaandeelhouders van de emittent.
27
Wat zijn de uitzonderingen op de prospectusplicht volgens de Prospectusverordening?
Er zijn drie uitzonderingen op de prospectusplicht. Ten eerste, als het aanbod uitsluitend gericht is op "gekwalificeerde beleggers" (zoals financiële instellingen en grote ondernemingen), is er geen prospectusplicht. Ten tweede, als het aanbod wordt gedaan aan minder dan 150 personen per lidstaat, is er eveneens geen prospectusplicht. Ten derde, als de waarde van de beleggingsinstrumenten per belegger meer dan 100.000 euro bedraagt, geldt er ook geen prospectusplicht. Deze uitzonderingen zijn gebaseerd op de veronderstelling dat deze beleggers in staat zijn hun eigen informatiebehoefte in te schatten.
28
Wat betekent het als effecten worden toegelaten tot verhandeling op een gereglementeerde markt?
Als effecten worden toegelaten tot verhandeling op een in een lidstaat gevestigde of functionerende gereglementeerde markt, is er geen prospectusplicht, zelfs als er geen voorafgaande aanbieding aan het publiek heeft plaatsgevonden. Er zijn geen uitzonderingen met betrekking tot gekwalificeerde beleggers of drempels in dit geval. Dit betekent dat ondernemingen hun effecten kunnen verhandelen op een gereglementeerde markt zonder aan de prospectusplicht te voldoen.
29
Wat wordt bedoeld met "effecten" volgens de Prospectusverordening?
Volgens de Prospectusverordening omvat "effecten" alle categorieën van verhandelbare waardepapieren, met uitzondering van betaalinstrumenten. Dit omvat onder andere aandelen, schuldeffecten en obligaties die in verhandelbare waardepapieren zijn opgenomen. Effecten zijn gekenmerkt door hun verhandelbaarheid en de incorporatie van de rechten verbonden aan het effect in het instrument zelf.
30
Wat is de optionele vrijstelling van prospectusplicht?
De optionele vrijstelling van prospectusplicht houdt in dat lidstaten de mogelijkheid hebben om de aanbieding van effecten aan het publiek vrij te stellen van de prospectusplicht wanneer de totale tegenwaarde van de uitgifte onder een bepaalde drempel ligt. In de Prospectusverordening wordt een drempel van 8 miljoen euro genoemd, maar lidstaten hebben de vrijheid om een lagere drempel toe te passen. In België geldt bijvoorbeeld een vrijstelling voor uitgiften van effecten onder de 5 miljoen euro.
31
Wat houdt de vrijstelling van prospectusplicht in voor uitgiften onder 5 miljoen euro in België?
In België is er een vrijstelling van prospectusplicht voor uitgiften van effecten onder de 5 miljoen euro. Dit betekent dat de emittent niet verplicht is om een prospectus op te stellen. Er moet echter nog steeds een informatiedocument worden verstrekt, zij het in een minder omvangrijke vorm dan een volledig prospectus. Het is belangrijk op te merken dat deze vrijstelling van toepassing is zodra de emittent zich richt op het Belgische publiek, ongeacht of de emittent zelf in België is gevestigd.
32
Wat is de generieke kwaliteitsstandaard voor de inhoud van een prospectus volgens de Prospectusverordening?
De generieke kwaliteitsstandaard voor de inhoud van een prospectus is dat het de belegger in staat moet stellen om met kennis van zaken een beslissing te nemen. Het prospectus moet noodzakelijke informatie bevatten die voor een belegger van materieel belang is om een geïnformeerde beoordeling te maken. Dit omvat onder andere informatie over de activa, passiva, winsten, verliezen, financiële positie en vooruitzichten van de uitgevende instelling, de aan de effecten verbonden rechten, en de redenen voor de uitgifte. Daarnaast moeten alleen risicofactoren die specifiek zijn voor de uitgevende instelling worden opgenomen.
33
Wat betekent het dat het prospectus gemakkelijk te analyseren, bondig en te begrijpen moet zijn?
Het prospectus moet gemakkelijk te analyseren, bondig en te begrijpen zijn. Dit betekent dat het prospectus op een beknopte en begrijpelijke manier moet worden opgesteld, rekening houdend met het publiek waartoe het zich richt. Het moet geen overbodige complexiteit bevatten en technische termen moeten duidelijk worden uitgelegd. Hoewel er een zekere techniciteit in het prospectus kan zitten, moet het niet onnodig complex worden gemaakt en moet het begrijpelijk zijn voor de beoogde doelgroep.
34
Wat is de functie van de samenvatting van het prospectus volgens de Prospectusverordening?
De samenvatting van het prospectus dient, samen met het prospectus zelf, als ondersteuning voor beleggers bij het overwegen om in de effecten te beleggen. Het is een kort en bondig geformuleerd document met een strikt geregelde opbouw en structuur. De samenvatting bevat essentiële informatie over de aard en risico's van de uitgevende instelling. Het is geen autonoom document, maar een onderdeel van het prospectus dat aan het begin ervan wordt opgenomen.
35
Wie keurt het prospectus goed in België en wat is het belang van deze goedkeuring?
Het prospectus wordt goedgekeurd door de Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten (FSMA) in België. Deze goedkeuring is van belang omdat het de uitgevende instelling het "EU paspoort" verleent. Dit betekent dat wanneer een prospectus is goedgekeurd door de bevoegde autoriteit van het herkomstland, het prospectus kan worden gebruikt voor openbare uitgiften in andere EU-lidstaten zonder dat er aparte goedkeuring vereist is. Dit vergemakkelijkt het vinden van financiering in zowel het eigen land als andere EU-landen.
36
: Wat is het herkomstland in de context van het prospectus?
Het herkomstland is het land waar het prospectus wordt afgeleverd. Voor effecten met aandelenkarakter is het herkomstland het land van de statutaire zetel van de uitgevende instelling, wat betekent dat er geen mogelijkheid is voor forumshopping. Voor effecten zonder aandelenkarakter, zoals schuldinstrumenten, is er meer keuzevrijheid bij het bepalen van het herkomstland. Dit kan het land van de statutaire zetel zijn, maar ook een land waartoe het aanbod wordt gericht of een land waar de effecten op de secundaire markt worden genoteerd en verhandeld. Dit biedt mogelijkheden voor forumshopping. Niet-EU-ondernemingen hebben ook de mogelijkheid om het herkomstland te kiezen.
37
Hoe wordt het prospectus beschikbaar gesteld aan het publiek volgens de Prospectusverordening?
Het prospectus moet elektronisch beschikbaar worden gesteld in pdf-vorm op relevante websites van de betrokken partijen, zoals de emittent, tussenpersonen en gereglementeerde markten. Beleggers kunnen op verzoek kosteloos een afschrift van het prospectus ontvangen, zowel op een duurzame drager als op papier. Daarnaast moeten alle prospectussen die zijn goedgekeurd door de bevoegde autoriteit van het herkomstland worden gepubliceerd op de website van die autoriteit. De FSMA biedt ook een overzicht van prospectussen op haar website en het herkomstland moet alle prospectussen op haar website houden. Dit zorgt voor de volledige en actuele beschikbaarheid van informatie voor beleggers.
38
Welke twee regimes zijn er in België met betrekking tot 'Belgische' verrichtingen?
In België zijn er twee bijkomende regels ten opzichte van de Europese regelgeving voor 'Belgische' verrichtingen. Ten eerste is er het "mutatis mutandis prospectus" regime, dat van toepassing is op openbare uitgiften van beleggingsinstrumenten, anders dan effecten, met een totale waarde van meer dan 5 miljoen euro. In deze situatie moet een prospectus worden opgesteld in overeenstemming met de Europese Prospectusverordening. Ten tweede is er het informatienota regime, dat van toepassing is op openbare uitgiften van beleggingsinstrumenten, inclusief effecten, met een totale waarde van minder dan 5 miljoen euro. In dit geval is er een vrijstelling van de Europese prospectusplicht, maar moet wel een informatienota worden verstrekt. De informatienota hoeft niet goedgekeurd te worden door de FSMA.
39
Wat is de uitzondering voor informatienota bij uitgifte van beleggingsinstrumenten met een totale tegenwaarde van minder dan 500.000 euro?
Bij uitgifte van beleggingsinstrumenten met een totale tegenwaarde van minder dan 500.000 euro is er geen informatienota vereist. Beleggers kunnen maximaal voor 5.000 euro inschrijven. Deze soepele regeling is bedoeld om crowdfunding mogelijk te maken.
40
Wat is de inhoud en het formaat van de informatienota?
De informatienota moet accuraat, eerlijk, duidelijk en niet-misleidend zijn. Het moet onder andere een beschrijving bevatten van de belangrijkste risico's, informatie over de emittent (inclusief jaarrekeningen), de voorwaarden en redenen van de aanbieding, en de kenmerken van de beleggingsinstrumenten. De informatienota mag maximaal 15 pagina's A4 beslaan en moet worden opgesteld volgens specifieke schema's en structuur, zoals bepaald in het KB van 23 september 2018. Opmerking: De FSMA controleert de informatienota, maar beoordeelt niet de opportuniteit van de uitgifte of garandeert de lage risicograad van de belegging.
41
Wat zijn de regels met betrekking tot bemiddeling bij openbare uitgifte van beleggingsinstrumenten?
Bemiddeling bij openbare uitgifte van beleggingsinstrumenten is in principe voorbehouden aan gereguleerde financiële instellingen, zoals kredietinstellingen en beleggingsondernemingen. Er is echter geen verplichting tot bemiddeling en de bieder mag zelf rechtstreeks aanbiedingen ontvangen. Er zijn uitzonderingen, zoals crowdfunding, waarbij het crowdfundingplatform kan optreden als bemiddelaar. Indien een niet-toegelaten bemiddelaar wordt ingeschakeld, kan dit leiden tot nietigheid van de verrichting, wat betekent dat de handeling ongedaan wordt gemaakt met wederzijdse restitutie.
42
Wat zijn de regels met betrekking tot reclame bij openbare aanbieding van beleggingsinstrumenten?
Reclame bij openbare aanbieding moet duidelijk herkenbaar zijn en mag niet inaccuraat of misleidend zijn. Het moet in overeenstemming zijn met de informatie in het prospectus. De lidstaat waar de reclame wordt verspreid, is verantwoordelijk voor het toezicht op de naleving van de reclamestandaarden. In het Belgisch recht is er een vereiste van ex ante goedkeuring van reclame door de FSMA. Deze goedkeuring is vereist voor alle reclame die afkomstig is van de emittent of namens hen wordt gemaakt. Het niet verkrijgen van goedkeuring kan leiden tot nietigheid van de inschrijving op beleggingsinstrumenten. In geval van weigering van goedkeuring kan hoger beroep worden ingesteld bij het Marktenhof.
43
Wat zijn de sanctiemogelijkheden bij overtredingen van de regels met betrekking tot openbare aanbieding van effecten?
Er zijn zowel strafrechtelijke als administratieve sancties mogelijk. Bij strafrechtelijke overtredingen kunnen personen worden vervolgd en gestraft volgens de wet. Administratieve sanctionering wordt uitgevoerd via een procedure waarbij het directiecomité van de FSMA een onderzoek kan initiëren op basis van een verzoek. Het onderzoek wordt uitgevoerd door het Auditoraat van de FSMA, dat een verslag opstelt. De auditeur kan een minnelijke schikking voorstellen aan de overtreder. Het directiecomité kan vervolgens beslissen om de zaak te seponeren, de minnelijke schikking te aanvaarden (met publicatie op de website van de FSMA), de zaak door te verwijzen naar de Sanctiecommissie voor verdere behandeling, of indien nodig de zaak te melden aan het parket bij strafbare feiten.
44
Hoe verloopt de procedure bij de Sanctiecommissie en wat zijn de mogelijke beslissingen en sancties?
: De procedure bij de Sanctiecommissie vindt plaats op tegenspraak tussen de FSMA en de vermeende overtredende partij. De Sanctiecommissie neemt een beslissing en kan indien nodig een geldboete opleggen. Het is een administratief orgaan en geen gerechtelijk orgaan, maar de beslissingen zijn vatbaar voor hoger beroep. De beslissingen worden gepubliceerd op de website van de FSMA, waarbij minnelijke schikkingen met naam en toenaam worden vermeld, tenzij er redenen zijn voor anonimiteit. De geldboetes kunnen maximaal 5 miljoen euro of 3% van de jaaromzet bedragen. Hoger beroep tegen de beslissingen kan worden ingesteld bij het Marktenhof, het hof van beroep in Brussel.
45
Wat zijn de mogelijke gevolgen als een prospectus niet in orde was?
In geval van een nietig prospectus kunnen nietigheden worden ingeroepen, wat kan leiden tot wederzijdse restitutie. De specifieke gevolgen van nietigheid kunnen echter worden getemperd om disproportioneel nadeel te voorkomen. Bij handelingen van kredietinstellingen zonder vergunning zal nietigheid niet altijd als sanctie worden opgelegd. Er zijn gevallen waarin nietigheid kan worden verkregen, zoals een openbaar aanbod zonder goedgekeurd prospectus of zonder publicatie van een informatienota, en het miskenning van het bemiddelingsmonopolie of de a priori controle van reclame door de FSMA. In deze gevallen zal de nietigheid worden opgelegd met wederzijdse restitutie van prestaties.
46
Wat zijn de gevolgen van een deficiënt prospectus?
: In het geval van een deficiënt prospectus kan prospectusaansprakelijkheid ontstaan. Prospectusaansprakelijkheid treedt op wanneer de verstrekte informatie onvolledig was, waardoor de belegger een beslissing heeft genomen zonder voldoende kennis van zaken. De belegger kan proberen nietigheid in te roepen op basis van een wilsgebrek, zoals dwaling of bedrog. Dwaling vereist dat de belegger misleid is over de aard van de belegging en dat de dwaling verschoonbaar en doorslaggevend is. Bedrog houdt in dat de emittent kunstgrepen heeft gebruikt of opzettelijk informatie heeft verzwegen. Echter, deze claims zijn zelden succesvol omdat het moeilijk is om aan te tonen dat de emittent opzettelijk heeft misleid.
47
Wat is precontractuele aansprakelijkheid (culpa in contrahendo)?
Precontractuele aansprakelijkheid, ook wel bekend als culpa in contrahendo, is een vorm van extracontractuele aansprakelijkheid volgens artikel 5.17 van het Burgerlijk Wetboek. Het vereist dat er sprake is van een fout, schade en causaal verband. De fout verwijst naar een toerekenbare fout, waarbij de schuld kan worden toegeschreven aan een bepaalde partij. Het causaal verband betekent dat de schade direct voortvloeit uit de fout. Bij precontractuele aansprakelijkheid in het geval van een deficiënte prospectus, zou de belegger moeten aantonen dat de schade het gevolg is van de onvolledige informatie in de prospectus en dat hij redelijkerwijs op de juistheid van die informatie heeft vertrouwd.
48
Wat zijn de faciliteringen die de prospectuswet introduceert om de bewijslast in een culpa in contrahendo vordering te verzachten?
De prospectuswet introduceert enkele faciliteringen om de bewijslast in een culpa in contrahendo (precontractuele aansprakelijkheid) vordering te verzachten. Deze faciliteringen hebben betrekking op de causaliteit en toerekening van fouten in de prospectus of informatienota.
Weerlegbaar vermoeden van causaliteit: Volgens artikel 26 van de Wet wordt het causale verband tussen de fout in de prospectus of informatienota en de schade weerlegbaar vermoed. Dit betekent dat de belegger niet zelf het bewijs hoeft te leveren van het causale verband, maar dat dit vermoeden aanwezig is en door de emittent moet worden weerlegd als hij betwist dat de schade het gevolg is van de fout in de prospectus of informatienota.
Automatische toerekening van de fout: Artikel 26 van de Wet voorziet in een automatische toerekening van de fout in de prospectus of informatienota aan de verantwoordelijke persoon. Voor de prospectus is dit de persoon die in de prospectus wordt aangeduid als verantwoordelijke, zoals de emittent of de raad van bestuur van de emittent. Voor de informatienota is dit de emittent of de leidinggevende organen, afhankelijk van het geval. Hierdoor wordt de aansprakelijkheid gemakkelijker toegewezen aan de juiste persoon, zonder dat de belegger het volledige causale verband hoeft aan te tonen.
49
Wat houdt het weerlegbaar vermoeden van causaliteit in volgens artikel 26 van de Wet?
Het weerlegbaar vermoeden van causaliteit volgens artikel 26 van de Wet houdt in dat het causale verband tussen de fout in de prospectus of informatienota en de schade wordt vermoed aanwezig te zijn, tenzij de emittent dit vermoeden weerlegt. Dit betekent dat de belegger niet zelf het bewijs hoeft te leveren van het causale verband tussen de fout en de schade, maar dat dit vermoeden in zijn voordeel werkt.
Het vermoeden van causaliteit geldt zowel voor geharmoniseerde als niet-geharmoniseerde verrichtingen. De belegger hoeft alleen aan te tonen dat het manco in de prospectus van aard was om een positief effect te hebben op de markt of de prijs van het instrument in positieve zin te beïnvloeden. Dit kan worden aangetoond door bijvoorbeeld te laten zien dat de waarde van het instrument is gedaald nadat negatieve informatie naar boven kwam.
Het weerlegbaar vermoeden van causaliteit plaatst de bewijslast bij de emittent. Hij moet aantonen dat er geen causaal verband is tussen de fout in de prospectus of informatienota en de schade die de belegger heeft geleden. Als de emittent slaagt in het weerleggen van dit vermoeden, kan de belegger nog steeds proberen het causale verband aan te tonen op basis van andere bewijsmiddelen.
Vraag 3: Wie is aansprakelijk volgens artikel 26 van de Wet voor de prospectus en de informatienota?
50
Artikel 26 van de Wet bepaalt wie aansprakelijk is voor de prospectus en de informatienota.
Voor de prospectus: In elk prospectus moet worden aangeduid wie verantwoordelijk is voor de prospectus. Dit kan de emittent zijn, de raad van bestuur van de emittent of een derde die garant staat voor de verbintenissen. De persoon die in de prospectus wordt aangeduid als verantwoordelijke is degene tegen wie de versoepelde aansprakelijkheidsvordering kan worden ingeroepen volgens artikel 26, §1 van de Wet.
Voor de informatienota: Er is geen wettelijke verplichting in de informatienota om aan te duiden wie verantwoordelijk is. In dit geval moet er gekeken worden naar de structuur van de verrichting en worden beoordeeld wie in essentie de aanbieding heeft gedaan en geacht wordt verantwoordelijk te zijn. Dit kan de emittent zijn of de leidinggevende organen, afhankelijk van het geval. Het is een geval per geval analyse om vast te stellen wie de aansprakelijke partij is.
De aansprakelijke persoon is degene tegen wie de belegger zijn aansprakelijkheidsvordering kan richten op basis van artikel 26 van de Wet.
51
Hoe kan de emittent het weerlegbaar vermoeden van causaal verband weerleggen?
De emittent kan proberen het weerlegbaar vermoeden van causaal verband tussen de fout in de prospectus of informatienota en de schade te weerleggen. Hiervoor kan hij tegenbewijs aanvoeren om aan te tonen dat er geen causaal verband is.
De emittent kan argumenten en bewijsmateriaal presenteren om aan te tonen dat zelfs als de prospectus of informatienota volledige informatie had bevat, de belegger nog steeds zou hebben ingeschreven op de belegging. Een veelvoorkomend argument is dat de belegger de informatie niet heeft gelezen of dat hij zonder enig document op te vragen of te raadplegen heeft ingetekend. De emittent kan betogen dat de belegger sowieso zou hebben ingetekend en dat het causale verband tussen de fout en de schade niet aanwezig is.
Het is echter belangrijk op te merken dat in de rechtspraak dergelijke argumenten niet altijd worden aanvaard. Het feit dat de belegger de informatie niet heeft gelezen, betekent niet dat de informatie niet gekend had moeten zijn. Bovendien kan er rekening worden gehouden met cognitieve biases en kuddegedrag bij beleggers, wat kan leiden tot het aannemen van een causaal verband ondanks het niet lezen van de informatie.
Uiteindelijk is het aan de rechter om te oordelen of het weerlegbaar vermoeden van causaal verband is weerlegd op basis van de argumenten en bewijzen die door de emittent worden aangedragen.
52
Wat is de rol van de samenvatting in een prospectus?
De samenvatting van het prospectus dient als ondersteuning voor beleggers bij het overwegen van beleggingen in de effecten. Het is een beknopte en bondige tekst met essentiële informatie over de aard en risico's van de uitgevende instelling. Het heeft een strikt gereguleerde opbouw en structuur en mag maximaal 7 A4-pagina's beslaan.
53
Kan het ontbreken van volledigheid in de samenvatting leiden tot mogelijke aansprakelijkheid?
Nee, het feit dat de samenvatting een beknopte weergave is, vertaalt zich in het feit dat de samenvatting op zichzelf geen mogelijke bron van aansprakelijkheid kan zijn. Beleggers worden niet geacht hun beslissing uitsluitend te baseren op de samenvatting, maar moeten het volledige prospectus raadplegen voor een gedegen beoordeling.
54
: Welke bouwstenen moeten aanwezig zijn in een volledig prospectus?
Een volledig prospectus moet verschillende bouwstenen bevatten, zoals informatie over de uitgevende instelling, financiële informatie, risicofactoren, voorwaarden van de aanbieding en de effecten, en andere relevante informatie zoals het doel van de aanbieding en het gebruik van de opbrengsten. Het niveau 2 van de Prospectusverordening detaillleert deze vereisten.
55
Wie keurt het prospectus goed in België?
In België wordt het prospectus goedgekeurd door de FSMA (Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten). Na goedkeuring verleent de FSMA een "EU-paspoort" aan het prospectus, waardoor het goedgekeurde prospectus kan worden gebruikt voor transacties in andere EU-lidstaten zonder dat er afzonderlijke prospectussen voor elk land hoeven te worden voorgelegd.
56
Wat is het herkomstland in het kader van de taal van het prospectus?
Het herkomstland is het land waar het prospectus wordt gedeponeerd en waarvan het de juridische en regelgevende vereisten volgt. Voor effecten met aandelenkarakter is het herkomstland het land van de statutaire zetel van de uitgevende instelling, terwijl voor schuldinstrumenten zonder aandelenkarakter er meer flexibiliteit is om het herkomstland te kiezen, waaronder het land van de statutaire zetel, het land waar de aanbieding zich richt, of het land waar de effecten op de secundaire markt worden verhandeld.
57
Hoe wordt het prospectus gepubliceerd?
Het prospectus wordt elektronisch beschikbaar gesteld in PDF-vorm op relevante websites van de uitgevende instelling, tussenpersonen en gereglementeerde markten. Het moet ook kosteloos beschikbaar zijn op duurzame dragers of op papier op verzoek van de belegger. Daarnaast worden alle goedgekeurde prospectussen in het herkomstland gepubliceerd op de website van de bevoegde autoriteit, en de FSMA biedt een overzicht van prospectussen op haar website. Het herkomstland moet alle prospectussen op haar website bewaren.
58
Wat zijn de sancties voor het niet naleven van de prospectusverplichtingen?
Er zijn verschillende sancties mogelijk. Op strafrechtelijk vlak kan het niet naleven van de prospectusverplichtingen leiden tot strafrechtelijke vervolging. Op administratief vlak kan de FSMA een onderzoek instellen, en afhankelijk van de bevindingen kan het directiecomité van de FSMA seponeren, een minnelijke schikking voorstellen, de zaak doorverwijzen naar de Sanctiecommissie, of de zaak melden aan het parket bij strafbare feiten. Daarnaast is er ook civielrechtelijke aansprakelijkheid mogelijk, waarbij beleggers nietigheden kunnen inroepen of schadevergoeding kunnen eisen bij misleiding of onvolledigheid van het prospectus.
59
Wat is het voordeel van een secundaire markt voor beleggers?
Een secundaire markt biedt beleggers de mogelijkheid om hun effecten gemakkelijk te verkopen nadat ze deze hebben gekocht. Er is een bestaande markt waarin de effecten verhandeld worden, waardoor het relatief eenvoudig is om te kopen en verkopen. Dit zorgt voor liquiditeit en lagere transactiekosten. Beleggers kunnen ook na een initiële openbare aanbieding (IPO) op de secundaire markt intekenen of hun aandelen gemakkelijk verkopen.
60
Hoe verloopt de toelating tot verhandeling op een secundaire markt?
Na een primair aanbod van effecten, waarbij de effecten voor het eerst worden uitgegeven, kan een aanvraag worden ingediend om de effecten te laten verhandelen op een specifieke secundaire markt. In België is Euronext NV de beheerder van de gereglementeerde markt. Na de afronding van het primaire aanbod worden de uitgegeven effecten de volgende dag verhandelbaar op Euronext. Beleggers kunnen onderling beginnen handelen in deze tweedehandseffecten.
61
Welke marktstructuren bestaan er op secundaire markten?
Er zijn verschillende marktstructuren op secundaire markten. Een gereglementeerde markt wordt beheerd door een marktexploitant of marktonderneming, die een erkenning moet krijgen van de toezichthoudende autoriteit, zoals de FSMA in België. Voorbeelden hiervan zijn Euronext Brussels. Daarnaast zijn er ook minder gereglementeerde marktstructuren, zoals Multilateral Trading Facilities (MTF) en Organised Trading Facilities (OTF), die een meer laagdrempelige omgeving bieden voor de handel in bepaalde effecten.
62
Wat zijn de informatieverplichtingen op secundaire markten?
Op secundaire markten gelden informatieverplichtingen om ervoor te zorgen dat beleggers toegang hebben tot relevante informatie. Dit omvat onder andere de openbaarmaking van financiële informatie, bedrijfsinformatie en andere gegevens die van belang kunnen zijn voor beleggers. Deze informatie moet op tijd en op een transparante manier beschikbaar worden gesteld om een eerlijke en goed geïnformeerde handel op de markt te waarborgen.
63
Wat houdt de marktintegriteit in op secundaire markten?
Marktintegriteit verwijst naar de eerlijkheid, transparantie en betrouwbaarheid van de handel op secundaire markten. Het omvat maatregelen en regelgeving om marktmanipulatie, handel met voorwetenschap en andere vormen van misbruik te voorkomen. Dit kan onder andere bestaan uit het verbod op marktmanipulatie, het monitoren van verdachte transacties en het opleggen van sancties bij overtredingen. Het doel is om het vertrouwen van beleggers in de markt te behouden en een gelijk speelveld te waarborgen.
64
Wat is het verschil tussen een primaire en secundaire markttransactie?
Een primaire markttransactie vindt plaats wanneer een onderneming effecten voor het eerst aanbiedt aan beleggers, waarbij beleggers inschrijven op deze nieuwe effecten. Een secundaire markttransactie vindt daarentegen plaats op de secundaire markt, waar beleggers bestaande effecten kopen en verkopen van andere beleggers.
65
Hoe verloopt het inschrijvingsproces bij een primaire markttransactie?
Een belegger kan zijn intentie om in te schrijven op effecten kenbaar maken aan de emittent of aan een financiële instelling die is gemandateerd om de effecten te plaatsen. Als de inbreng wordt aanvaard, komt er een inbrengovereenkomst tot stand tussen de belegger en de emittent. Als de belegger niet direct klant is bij de financiële instelling, kan hij zijn inschrijving doorgeven aan zijn eigen bank, die deze informatie vervolgens doorgeeft aan de financiële instelling namens de belegger.
66
Wat is het verschil in rechtsverhoudingen bij inschrijvingen in de primaire markt?
Als een belegger zijn inschrijving doorgeeft aan zijn eigen bank die geen deel uitmaakt van het distributiesysteem, ontstaat er een privaatrechtelijke commissieverhouding. De belegger vraagt de tussenpersoon om namens hem, maar voor zijn rekening, een inschrijving te doen. Aan de andere kant is de financiële instelling die is gemandateerd door de emittent duidelijk gemachtigd om namens de emittent op te treden en handelt zij in naam en voor rekening van de emittent.
67
Hoe verloopt een transactie op de secundaire markt?
Op de secundaire markt moet een belegger die een effect wil verkopen of kopen, toegang krijgen tot het handelssysteem, zoals Euronext Brussels. Beleggers kunnen niet rechtstreeks handelen, dus ze geven hun koop- of verkooporder door aan een financiële instelling. Deze instelling brengt de order in het orderboek van het handelssysteem, waar orders van verschillende beleggers worden verzameld. Op een bepaald moment worden deze orders gematcht, waarbij wordt gezocht naar de prijs waarbij het grootste aantal orders kan worden uitgevoerd. Dit proces staat bekend als order matching en zorgt voor een evenwicht tussen vraag en aanbod op de secundaire markt.
68
Wat is clearing in het verrekeningsproces op de secundaire markt?
Clearing is het proces waarbij aan- en verkoopverplichtingen op netto basis worden gecompenseerd en uitgevoerd tussen financiële instellingen. Het vindt plaats via een centrale tegenpartij, die de koper wordt van de verkoper en de verkoper wordt van de koper. Hierdoor worden transacties niet rechtstreeks tussen de financiële instellingen afgehandeld, maar via de centrale tegenpartij, die de posities van elke instelling op netto basis berekent.
69
Wat is settlement in het verrekeningsproces op de secundaire markt?
Settlement verwijst naar de overdracht van effecten en geld van de ene rekening naar de andere. Het vindt plaats nadat de clearing heeft plaatsgevonden en houdt in dat de effecten en de tegenwaarde van de transacties worden overgeboekt tussen de effectenrekeningen van beleggers. Dit proces wordt uitgevoerd via een centrale bewaarnemer.
70
Wat is het verschil tussen een effectenrekening en een geldrekening?
Een effectenrekening is een rekening waarop effecten worden bijgehouden, zoals aandelen of obligaties. Het vertegenwoordigt het eigendomsrecht van de belegger op de effecten, die in bewaring worden gegeven bij een financiële instelling. Een geldrekening daarentegen is een rekening waarop geld wordt geplaatst en vertegenwoordigt een vorderingsrecht van de belegger op de bank.
71
Wat zijn de overeenkomsten tussen het verrekeningsproces op de secundaire markt en het betalingssysteem?
Het verrekeningsproces op de secundaire markt vertoont sterke gelijkenissen met het betalingssysteem. Net zoals bij betalingen worden aan- en verkooporders op de secundaire markt verwerkt en gecompenseerd, en vindt er uiteindelijk een overdracht plaats van effecten en geld tussen rekeningen. Beide processen zijn gericht op het veilig en efficiënt afwikkelen van transacties tussen partijen op de financiële markten.
72
Wat zijn de periodieke informatieverplichtingen in de secundaire markt?
In de secundaire markt hebben emittenten de verplichting om periodieke informatie te verstrekken aan beleggers. Deze verplichtingen gaan verder dan de normale vennootschapsrechtelijke verplichtingen. Emittenten moeten jaarlijks en halfjaarlijks financiële informatie verstrekken, waarbij niet alleen de gebeurtenissen van het afgelopen jaar worden beschreven, maar ook vooruitzichten voor de toekomst worden gegeven. Deze informatie helpt beleggers bij het vormen van een oordeel over hun beleggingsbeslissingen en het bepalen van de prijs van effecten.
73
Is er a priori-toezicht door de FSMA op de periodieke informatie in de secundaire markt?
Nee, er is geen a priori-toezicht door de FSMA op de periodieke informatie in de secundaire markt. Er is geen controle op de duidelijkheid of volledigheid van de verstrekte informatie. Het is aan de emittenten om ervoor te zorgen dat de informatie accuraat en relevant is voor beleggers.
74
Welk aansprakelijkheidsregime is van toepassing bij deficiënties in de doorlopende informatie op de secundaire markt?
Bij deficiënties in de doorlopende informatie op de secundaire markt valt men terug op het normale aansprakelijkheidsrecht. Beleggers kunnen de emittent aansprakelijk stellen via een vordering op basis van artikel 1382 van het oud Burgerlijk Wetboek. Ze moeten bewijzen van fout, schade en causaal verband om aansprakelijkheid vast te stellen. De belegger moet aantonen dat zonder de fout de schade zich niet zou hebben voorgedaan.
75
Wat houdt de verplichting tot bekendmaking van voorkennis in?
De verplichting tot bekendmaking van voorkennis houdt in dat genoteerde vennootschappen "zo snel mogelijk" voorkennis die rechtstreeks op hen betrekking heeft, bekend moeten maken. Dit heeft tot doel de kans op misbruik van voorkennis te verminderen. Het gaat om het bekendmaken van ad hoc gebeurtenissen in de onderneming die koersgevoelige informatie bevatten en dus een impact kunnen hebben op de waarde van de effecten.
76
Wat is het doel van de beteugeling van misbruik van voorkennis in de marktintegriteit?
Het doel van de beteugeling van misbruik van voorkennis is ervoor te zorgen dat een financiële markt zo integer mogelijk kan opereren op basis van correcte, volledige en voor iedereen duidelijke informatie. Het streven is naar een gelijke toegang tot informatie, zodat alle marktdeelnemers hun prijsgedrag en handelsactiviteiten hierop kunnen afstemmen. Dit draagt bij aan een juiste weergave van vraag en aanbod en bevordert het vertrouwen van beleggers in de markt.
77
Wat zijn de repressieve maatregelen tegen misbruik van voorkennis?
Het repressieve luik om misbruik van voorkennis aan te pakken omvat zowel strafrechtelijke sancties als administratieve geldboetes opgelegd door de FSMA. Het strafrechtelijk luik kan leiden tot strafrechtelijke vervolging, terwijl de administratieve geldboetes door de FSMA worden opgelegd. De administratieve procedure hiervoor is vergelijkbaar met die van een prospectus.
78
Wat zijn de preventieve maatregelen tegen misbruik van voorkennis?
De preventieve maatregelen tegen misbruik van voorkennis omvatten onder andere de bekendmaking van voorkennis door genoteerde vennootschappen. Genoteerde vennootschappen zijn verplicht om voorkennis die op hen betrekking heeft zo snel mogelijk bekend te maken. Daarnaast moeten leidinggevenden transacties in financiële instrumenten melden, waarbij zij verplicht zijn om hun transacties in aandelen van de onderneming te melden. Er worden ook lijsten van insiders opgesteld en financiële instellingen hebben een meldingsplicht aan de FSMA als zij vermoeden dat er sprake is van misbruik van voorkennis.
79
Waarom moeten leidinggevenden transacties in financiële instrumenten melden?
Leidinggevenden van een onderneming zijn verplicht om hun transacties in financiële instrumenten, zoals aandelen, te melden. Dit heeft als doel om de markt op de hoogte te stellen wanneer belangrijke insiders effecten kopen of verkopen. Het dient als een maatregel om misbruik van voorkennis te voorkomen. Er zijn bepaalde periodes waarin leidinggevenden niet mogen handelen om belangenconflicten te vermijden.
80
Welk juridisch kader regelt het marktmisbruik en de misbruik van voorwetenschap?
Het juridisch kader voor marktmisbruik en misbruik van voorwetenschap omvat de Verordening Marktmisbruik (VO 596/2014), voorheen bekend als de Market Abuse Directive (MAD) (richtlijn 2003/6). Daarnaast is er de Richtlijn 2014/57/EU die voorziet in strafrechtelijke sancties voor marktmisbruik. Aanvullende regels met betrekking tot marktmisbruik zijn ook opgenomen in de Wet Financieel Toezicht (WFT) van 2 augustus 2002.
81
Wat wordt verstaan onder "voorwetenschap" volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR)?
"Voorwetenschap" volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR) verwijst naar koersgevoelige informatie die concreet, niet openbaar gemaakt en beschikbaar is bij het publiek. Het criterium van "beschikbaarheid" bij het publiek houdt in dat het publiek de mogelijkheid moet hebben om de informatie te raadplegen, zodat de markt de informatie kan absorberen en evalueren.
82
Wat zijn de kenmerken van informatie die als voorwetenschap wordt beschouwd volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR)?
Informatie die als voorwetenschap wordt beschouwd volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR) moet aan de volgende kenmerken voldoen:
Niet openbaar gemaakt: De informatie is nog niet bekendgemaakt aan het publiek.
Concreet: De informatie heeft betrekking op een situatie of gebeurtenis die bestaat of redelijkerwijs zal ontstaan, zoals feiten of beslissingen die hebben plaatsgevonden of die zich naar verwachting zullen voordoen.
Betreft één of meer (emittenten van) financiële instrumenten: De informatie heeft betrekking op een specifieke onderneming of de financiële instrumenten die daarmee verband houden.
83
Geef een illustratie van een situatie waarin sprake was van misbruik van voorwetenschap.
Een voorbeeld van misbruik van voorwetenschap is de verkoop van Proximus-aandelen door voormalig CEO Dominique Leroy kort voor de aankondiging van haar overstap naar KPN. Deze transactie kwam aan het licht en werd onderzocht vanwege het vermoeden van het gebruik van niet-openbaar gemaakte informatie voor persoonlijk voordeel.
84
Wat wordt bedoeld met "koersgevoelig" in het kader van voorwetenschap volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR)?
Koersgevoelig" betekent dat de informatie een "significante" invloed kan hebben op de koers van financiële instrumenten. Het is voldoende dat de invloed mogelijk aanwezig is om de informatie als voorwetenschap te beschouwen. Er wordt niet achteraf gekeken naar de daadwerkelijke invloed op de markt. Er wordt een hypothetische situatie opgesteld.
85
Wat houdt de "reasonable investor test" in het kader van voorwetenschap volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR)?
De "reasonable investor test" houdt in dat het gaat om informatie waarvan een redelijk handelend belegger gebruik zou maken bij het nemen van een beleggingsbeslissing. Redelijk handelende beleggers houden rekening met veel informatie, daarom wordt veel informatie snel als koersgevoelig beschouwd.
86
Is daadwerkelijke invloed op de koers vereist voor informatie om als voorwetenschap te worden beschouwd volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR)?
Nee, daadwerkelijke invloed op de koers is niet vereist. Het feit dat openbaarmaking uiteindelijk geen impact heeft op de koers is niet doorslaggevend. Het gaat om de waarschijnlijkheid van een effect op de koers wanneer de informatie openbaar wordt gemaakt.
87
Wat is het verschil tussen "primaire insiders" en "secundaire insiders" volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR)?
"Primaire insiders" zijn personen die bij de bron van de informatie zitten en toegang hebben tot voorwetenschap vanwege hun functie of hoedanigheid, zoals bestuurders, leden van het directiecomité, aandeelhouders, advocaten, hoofden van juridische diensten en commissaris-revisoren. Zij worden geconfronteerd met een algemeen verbod op het gebruik van voorwetenschap. "Secundaire insiders" zijn alle andere personen dan "primaire insiders", zoals schoonmaakpersoneel of een taxichauffeur. Voor hen geldt het verbod alleen als ze weten of redelijkerwijs moeten weten dat de verkregen informatie voorwetenschap betreft. Niet iedereen die voorwetenschap heeft, kan vervolgd worden.
88
Wat houdt het "verhandelingsverbod" in het kader van voorwetenschap volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR)?
Het verhandelingsverbod betekent dat wanneer een persoon beschikt over voorkennis over een bepaald effect, hij/zij niet mag handelen in deze effecten, noch kopen noch verkopen. Het is een algemeen objectief verhandelingsverbod, waarbij verhandeling wordt vermoed een gebruik van de voorkennis te zijn. Dit legt een omkering van de bewijslast op de vervolgde partij, die moet aantonen dat hij/zij heeft gehandeld zonder gebruik van voorkennis.
89
Wat houdt het "mededelingsverbod" in het kader van voorwetenschap volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR)?
Het mededelingsverbod betekent dat een persoon de voorkennis niet mag meedelen aan een derde die op basis van die informatie kan handelen. De informatie mag alleen worden meegedeeld als dit noodzakelijk is in de normale uitoefening van het beroep. Het Hof van Justitie heeft hier een strikte interpretatie aan gegeven.
90
Wat houdt het "aanbevelingsverbod" in het kader van voorwetenschap volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR)?
Het aanbevelingsverbod betekent dat het verboden is om een derde aan te bevelen om een transactie te doen of te annuleren/wijzigen op basis van voorkennis. Het gaat om het aanraden om te kopen of te verkopen. Het is alleen verboden als de derde wist of redelijkerwijs had moeten weten dat de aanbeveling was gebaseerd op voorkennis. Het louter afraden van transacties valt niet onder dit verbod.
91
Wat is het doel van de beteugeling van misbruik van voorkennis in de marktintegriteit?
Het doel van de beteugeling van misbruik van voorkennis is ervoor te zorgen dat een financiële markt zo integer mogelijk kan opereren op basis van correcte, volledige en voor iedereen duidelijke informatie. Het streven is naar een gelijke toegang tot informatie, zodat alle marktdeelnemers hun prijsgedrag en handelsactiviteiten hierop kunnen afstemmen. Dit draagt bij aan een juiste weergave van vraag en aanbod en bevordert het vertrouwen van beleggers in de markt.
92
Wat zijn de repressieve maatregelen tegen misbruik van voorkennis?
Het repressieve luik om misbruik van voorkennis aan te pakken omvat zowel strafrechtelijke sancties als administratieve geldboetes opgelegd door de FSMA. Het strafrechtelijk luik kan leiden tot strafrechtelijke vervolging, terwijl de administratieve geldboetes door de FSMA worden opgelegd. De administratieve procedure hiervoor is vergelijkbaar met die van een prospectus.
93
Wat zijn de preventieve maatregelen tegen misbruik van voorkennis?
De preventieve maatregelen tegen misbruik van voorkennis omvatten onder andere de bekendmaking van voorkennis door genoteerde vennootschappen. Genoteerde vennootschappen zijn verplicht om voorkennis die op hen betrekking heeft zo snel mogelijk bekend te maken. Daarnaast moeten leidinggevenden transacties in financiële instrumenten melden, waarbij zij verplicht zijn om hun transacties in aandelen van de onderneming te melden. Er worden ook lijsten van insiders opgesteld en financiële instellingen hebben een meldingsplicht aan de FSMA als zij vermoeden dat er sprake is van misbruik van voorkennis.
94
Waarom moeten leidinggevenden transacties in financiële instrumenten melden?
Leidinggevenden van een onderneming zijn verplicht om hun transacties in financiële instrumenten, zoals aandelen, te melden. Dit heeft als doel om de markt op de hoogte te stellen wanneer belangrijke insiders effecten kopen of verkopen. Het dient als een maatregel om misbruik van voorkennis te voorkomen. Er zijn bepaalde periodes waarin leidinggevenden niet mogen handelen om belangenconflicten te vermijden.
95
Wat zijn de mogelijke sancties voor marktmisbruik, inclusief marktmanipulatie, volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR)?
Voor marktmisbruik, inclusief marktmanipulatie, kunnen zowel administratieve als strafrechtelijke sancties worden opgelegd. Administratieve sancties kunnen bestaan uit een administratieve geldboete door de FSMA, met een maximum van 5 miljoen euro voor natuurlijke personen en 15% van de jaaromzet voor rechtspersonen. Daarnaast kan de normale boete worden verhoogd tot het drievoudige van het behaalde vermogensvoordeel. In het geval van strafrechtelijke vervolging kunnen correctionele straffen worden opgelegd, met vereiste van algemeen opzet. Nalatigheid is niet strafbaar maar kan wel leiden tot administratieve sancties. Daarnaast kan een veroordeling tot een geldsom worden opgelegd, met een maximum van driemaal het behaalde vermogensvoordeel.
96
Wat wordt verstaan onder "marktmanipulatie" volgens de EU-Verordening Marktmisbruik (MAR)?
Marktmanipulatie verwijst naar het geheel van gedragingen waarbij personen de markt willen manipuleren en de normale werking van de markt willen beïnvloeden. Het omvat handelingen die abnormaal zijn en gericht zijn op het kunstmatig beïnvloeden van de koers van een financieel instrument, mogelijk met het doel hier voordeel uit te halen. Voorbeelden van marktmanipulatie zijn het afgeven van onjuiste of misleidende signalen, het brengen van de koers op een abnormaal of kunstmatig niveau, en het verspreiden van onjuiste of misleidende informatie of geruchten die de koers kunnen beïnvloeden. Het is belangrijk voor ondernemingen om nauwlettend toe te zien op hun doorlopende informatieverplichtingen om te voorkomen dat ze zich schuldig maken aan marktmanipulatie.
