Malarstwo w innych krajach Flashcards
(6 cards)
W Niemczech do najwybitniejszych
przedstawicieli realizmu należał Adolph von Menzel
– autor m.in. obrazu Walcownia
żelaza – malarz i grafik, urodzony we Wrocławiu, tworzący głównie w Berlinie, gdzie osiadł
na stałe. Dzieła Menzla cechuje obiektywizm, znakomita charakterystyka osób i sytuacji
oraz fascynacja sztucznym światłem.
Adolph von Menzel Walcownia żelaza
Obraz namalowany w 1875 roku farbami olejnymi na płótnie o wymiarach ok. 2,53 x 1,58 m znajduje
się w Starej Galerii Narodowej w Berlinie. Pomysł na temat powstał podczas pierwszej wizyty malarza
na Śląsku. Artysta przez kilka tygodni wykonywał tam wiele szkiców w walcowni. Obraz, rewolucyjny
w malarstwie niemieckim, po raz pierwszy przedstawia wnętrze hali fabrycznej, w której pracuje tłum
hutników. Menzel z jednej strony pokazuje organizację systemu pracy, w którym każdy robotnik ma
ściśle wyznaczone zadania, z drugiej zaś zwraca uwagę na trudne i niebezpieczne warunki panujące
w fabryce. Liczne postacie ukazane są w ruchu, co dynamizuje kompozycję. Istotnym środkiem
artystycznym jest też niemal caravaggiowski luminizm – w środku sceny widoczne jest rozżarzone
wnętrze pieca, podczas gdy sylwetki pracujących pogrążone są w cieniu
Szczególnego znaczenia nabrał realizm w malarstwie rosyjskim.
Zbuntowani studenci petersburskiej akademii, nie chcąc malować scen inspirowanych mitologią, założyli
w 1870 roku Towarzystwo Wystaw Objazdowych, znane jako grupa pieriedwiżników (ros.
pieriedwigatsia ‘przemieszczać się’). Jej członkowie tworzyli sceny rodzajowe z życia
prostych ludzi, podkreślając wyzysk panujący w carskiej Rosji. Uprawiali też malarstwo
portretowe oraz pejzażowe. Ich twórczość cechuje zaangażowanie społeczne. Grupa
przestała istnieć dopiero w 1923 roku, a powszechnie uważa się, że spuścizna tych artystów
stanowiła podstawy późniejszego realizmu socjalistycznego. Wśród pieriedwiżników
wyróżniał się pejzażysta Iwan I. Szyszkin. Malował on z niemal fotograficzną precyzją
lasy rosyjskiej tajgi.
Do grona pieriedwiżników z czasem przystąpił także Ilja J. Riepin.
László Paál
Artyści różnych narodowości tworzyli pejzaże inspirowane pracami barbizończyków.
Jednym z nich był Węgier, László Paál. Malował obrazy ukazujące leśne gęstwiny, mokradła
lub wiejskie domostwa
Ilja J. Riepin
– malarz urodzony
w rodzinie osadników wojskowych w Ukrainie. Kształcił się w Sankt Petersburgu u jednego
z założycieli grupy. Malował głównie sceny rodzajowe o tematyce zaangażowanej społecznie i politycznie. Zasłynął także jako twórca obrazów o tematyce historycznej i znakomitych portretów psychologicznych. Jego malarstwo jest cenione za wnikliwe
studium natury, dobry rysunek i wyczucie kolorystyczne.
Ilja J. Riepin Burłacy na Wołdze
Obraz namalowany w latach 1872–1873 farbami olejnymi na płótnie o wymiarach 2,81 x 1,31 m
znajduje się w zbiorach Państwowego Muzeum Rosyjskiego w Sankt Petersburgu w Rosji.
Przedstawia burłaków – robotników transportu rzecznego – którzy idąc piaszczystym brzegiem
rzeki Wołgi, holują statek ciągnięty na linach. Wykonują oni zatem pracę przeznaczoną dla zwierząt
pociągowych, gdyż w realiach carskiej Rosji ich życie liczyło się mniej niż życie drogich koni lub
wołów. Burłacy rekrutowani byli najczęściej z ludności wiejskiej, włóczęgów i polskich zesłańców.
Mężczyźni przepasani pasami holowniczymi są pochyleni, zmęczeni i przygnębieni. Namalowani są
w ciemnych barwach, podczas gdy pejzaż rozświetla intensywne słoneczne światło. W tle obrazu
widoczny jest statek parowy – chluba rewolucji przemysłowej.
