Περιστατικά Flashcards
(30 cards)
Σε αλκοολική ηπατίτιδα το πηλίκο AST/ALT είναι συνήθως:
α) < 0,8
β) 0,8 – 1,2
γ) 1,2 – 1,8
δ) ≥ 2
δ) ≥ 2
AST υπερέχει χαρακτηριστικά της ALT (συχνά ≥ 2:1) σε αλκοολική βλάβη· αντίθετα, στις ιογενείς ηπατίτιδες η ALT είναι υψηλότερη, βοηθώντας τη διαφορική διάγνωση.
Ποιος ορολογικός δείκτης ανιχνεύεται πρώτος στην οξεία ηπατίτιδα Α;
α) HBsAg
β) Anti-HAV IgG
γ) Anti-HAV IgM
δ) HAV-RNA στα κόπρανα
γ) Anti-HAV IgM
Τα IgM αντισώματα κατά του HAV εμφανίζονται ταυτόχρονα ή λίγο πριν από τον ίκτερο και αποτελούν χρυσό κανόνα για τη διάγνωση της οξείας λοίμωξης.
Ποιος δείκτης επιβεβαιώνει πρόσφατη (< 6 μ.) λοίμωξη HBV;
α) Anti-HBs
β) HBeAg
γ) HBV-DNA
δ) Anti-HBc IgM
δ) Anti-HBc IgM
Η παρουσία IgM αντι-HBc συνοδεύει τα συμπτώματα της οξείας HBV και υποχωρεί εντός 6-9 μηνών· έτσι διακρίνει την πρωτολοίμωξη από τη χρόνια φάση.
Η θετικότητα HBeAg σε ασθενή με HBV σημαίνει:
α) Ιστορικό εμβολιασμού
β) Ορομετατροπή και ανάρρωση
γ) Παρουσία αντι-HBs προστατευτικών
δ) Υψηλή ιική αναπαραγωγή και μολυσματικότητα
δ) Υψηλή ιική αναπαραγωγή και μολυσματικότητα
Το e-αντιγόνο αντανακλά ενεργή έκκριση ιϊκών σωματιδίων και συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο μετάδοσης, ιδιαίτερα από μητέρα σε νεογνό.
Μονοθετική ανίχνευση Anti-HBs (≥ 10 IU/L) χωρίς άλλους δείκτες HBV υποδηλώνει:
α) Οξεία λοίμωξη
β) Χρόνια λοίμωξη χαμηλής δραστηριότητας
γ) Ανοσία μετά από εμβολιασμό
δ) Occult HBV
γ) Ανοσία μετά από εμβολιασμό
Anti-HBs ≥ 10 IU/L, με απουσία HBsAg και Anti-HBc, θεωρείται προστατευτικός τίτλος που επιτυγχάνεται μόνο μετά επιτυχή ανοσοποίηση.
Ποιο κλινικό στοιχείο διακρίνει την ερυθρά από άλλες παιδικές ιοεξάνθητες;
α) Συμφόρηση ρινός
β) Κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα κορμού
γ) Υψηλός πυρετός > 40 °C
δ) Οπισθοωτιαία λεμφαδενοπάθεια
δ) Οπισθοωτιαία λεμφαδενοπάθεια
Η χαρακτηριστική διόγκωση οπισθοωτιαίων & ινιακών λεμφαδένων συνοδεύει το εξάνθημα της ερυθράς και κατευθύνει σε πρώιμη κλινική διάγνωση.
Το «χαστουκισμένο μάγουλο» (slapped-cheek rash) είναι παθογνωμονικό για:
α) Ιλαρά
β) Ερυθρά
γ) Πέμπτη νόσο – Parvovirus B19
δ) Ανεμευλογιά
γ) Πέμπτη νόσο – Parvovirus B19
Ο Parvovirus B19 προκαλεί ερυθρότητα παρειών που θυμίζει χαστούκι, ακολουθούμενη από δικτυωτό εξάνθημα στα άκρα.
Οι κηλίδες Koplik στη στοματική κοιλότητα αποτελούν πρώιμο εύρημα της:
α) Ερυθράς
β) Ιλαράς (Rubeola)
γ) Σιβηρικής ευλογιάς
δ) Roseola infantum
β) Ιλαράς (Rubeola)
Τα λευκωπά στίγματα έναντι των γομφίων εμφανίζονται 1-2 ημέρες πριν από το εξάνθημα και θεωρούνται παθογνωμονικά για ιλαρά.
Προφίλ VCA-IgM(+) / VCA-IgG(+) / EBNA(–) δηλώνει:
α) Παλαιά λοίμωξη EBV
β) Επαναδραστηριοποίηση EBV
γ) Πρωτογενή (οξεία) λοίμωξη EBV
δ) Χρόνια ενεργό EBV
γ) Πρωτογενή (οξεία) λοίμωξη EBV
Στην οξεία φάση εμφανίζονται VCA-IgM & IgG, ενώ τα αντισώματα κατά EBNA αναπτύσσονται μετά τους 2-3 μήνες, επιτρέποντας ασφαλή χρονολόγηση της λοίμωξης.
Το τεστ Monospot έχει υψηλό ποσοστό ψευδώς αρνητικών σε παιδιά < 4 ετών λόγω:
α) Μικρού ιικού φορτίου
β) Χαμηλής παραγωγής ετεροφιλικών αντισωμάτων στην προσχολική ηλικία
γ) Επικάλυψη με CMV λοίμωξη
δ) Ανεπαρκούς δείγματος ορού
β) Χαμηλής παραγωγής ετεροφιλικών αντισωμάτων στην προσχολική ηλικία
Σε μικρά παιδιά τα ετεροφιλικά αντισώματα παράγονται περιορισμένα· έτσι η ευαισθησία του Monospot πέφτει κάτω από 50 %, επιβάλλοντας ειδικές EBV ορολογίες.
Ποιοι γονότυποι του ιού ηπατίτιδας E (HEV) συνδέονται κυρίως με λοίμωξη σε ταξιδιώτες που επιστρέφουν από τροπικές χώρες και μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο;
α) 3 και 4
β) 1 και 2
γ) 5 και 6
δ) 7 και 8
β) 1 και 2
Οι γονότυποι 1-2 μολύνουν αποκλειστικά ανθρώπους, ενδημούν στην Ασία, Αφρική, Λατινική Αμερική και προκαλούν υδατογενείς επιδημίες· αντίθετα, οι γονότυποι 3-4 είναι κυρίως ζωονοσοί (χοίρος, ελάφι) και ευθύνονται για σποραδικά κρούσματα σε βιομηχανικές χώρες.
Χρόνια HEV λοίμωξη ορίζεται όταν το ιικό RNA παραμένει θετικό για:
α) > 1 μήνα
β) > 2 μήνες
γ) > 3 μήνες σε ανοσοκατεσταλμένο άτομο
δ) > 6 μήνες σε ανοσοεπαρκή
γ) > 3 μήνες σε ανοσοκατεσταλμένο άτομο
Σε μεταμοσχευμένους ή HIV(+), η επιμονή HEV-RNA πέραν τριμήνου χαρακτηρίζει χρόνια λοίμωξη και απαιτεί μείωση ανοσοκαταστολής ή ριμπαβιρίνη.
Ασθενής με υποψία οξείας HEV λοίμωξης εντός πρώτων 10 ημερών από την έναρξη ικτέρου· ποια εργαστηριακή δοκιμή έχει τη μεγαλύτερη διαγνωστική ευαισθησία;
α) Anti-HEV IgM ορού
β) Αμινοτρανσφεράσες ορού
γ) Ανίχνευση HEV-RNA (RT-PCR) σε αίμα ή κόπρανα
δ) Anti-HEV IgG ορού
γ) Ανίχνευση HEV-RNA (RT-PCR) σε αίμα ή κόπρανα
Το ιικό RNA ανιχνεύεται ήδη από τη φάση πρόδρομων συμπτωμάτων, ενώ τα IgM εμφανίζονται λίγο αργότερα και μπορεί να απουσιάζουν σε ανοσοκαταστολή.
Η επιμονή Anti-HAV IgM για > 6 μήνες σε ενήλικο χωρίς συμπτώματα συνήθως οφείλεται σε:
α) Συνεχιζόμενη οξεία HAV λοίμωξη
β) Ψευδώς θετική αντίδραση λόγω πολυκλωνικής ενεργοποίησης ή αυτοάνοσων
γ) Λοίμωξη HEV με διασταυρούμενα IgM
δ) Λάθος αντιδραστήρια
β) Ψευδώς θετική αντίδραση λόγω πολυκλωνικής ενεργοποίησης ή αυτοάνοσων
Η μακροχρόνια IgM θετικότητα συνδέθηκε με αυτοάνοση ηπατίτιδα και άλλες φλεγμονώδεις καταστάσεις· απαιτείται επιβεβαίωση με PCR ή επανέλεγχο IgG avidity.
Το διαγνωστικό παράθυρο μεταξύ έκθεσης στον HCV και θετικοποίησης Anti-HCV είναι κατά μέσο όρο:
α) 2 εβδομάδες
β) 4 εβδομάδες
γ) 8-10 εβδομάδες
δ) 16 εβδομάδες
γ) 8-10 εβδομάδες
Τα αντισώματα ανιχνεύονται περίπου 8-11 εβδομάδες μετά τη μόλυνση· το HCV-RNA ανιχνεύεται ήδη από 1-2 εβδομάδες, χρήσιμο για πρώιμη διάγνωση.
Για τον HIV, η μέση (median) διάρκεια παραθύρου μιας εργαστηριακής εξέτασης 4ης γενιάς (Ag/Ab) είναι:
α) 7 ημέρες
β) 18 ημέρες
γ) 30 ημέρες
δ) 45 ημέρες
β) 18 ημέρες
Μελέτη ευαισθησίας έδειξε διάμεσο ανίχνευσης τις 18 ημέρες· οι NAT μειώνουν περαιτέρω το παράθυρο σε ~10 ημέρες.
Οι οδηγίες συστήνουν εξωγεννητικό NAAT για Chlamydia/Gonorrhoea διότι η ευαισθησία από φαρυγγικό & ορθικό επίχρισμα είναι περίπου:
α) < 70 %
β) 75-85 %
γ) > 90-95 %
δ) Άγνωστη – δεν συνιστάται
γ) > 90-95 %
Μελέτες δείχνουν ευαισθησία ≥ 92 % για CT/NG από ορθό & φάρυγγα· γι’ αυτό οι κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν NAAT για ασυμπτωματικούς ΜΣΜ και σε screening υψηλού κινδύνου.
Στον αντίστροφο (reverse) αλγόριθμο ελέγχου σύφιλης, η πρώτη δοκιμή είναι:
α) RPR (μη-Treponemal)
β) VDRL
γ) Treponemal ανοσοδοκιμή (EIA/CMIA)
δ) TP-PA
γ) Treponemal ανοσοδοκιμή (EIA/CMIA)
Ο reverse αλγόριθμος ξεκινά με ειδική δοκιμή· αν είναι θετική, ακολουθεί RPR για ενεργότητα και, σε περίπτωση διχογνωμίας, δεύτερη treponemal μέθοδος για επιβεβαίωση.
Η λοίμωξη από ιό ερυθράς στο πρώτο τρίμηνο εγκυμοσύνης μεταφέρει κίνδυνο μετάδοσης στο έμβρυο έως:
α) 20 %
β) 40 %
γ) 60 %
δ) ≈ 90 %
δ) ≈ 90 %
Η λοίμωξη 0-12 εβδομάδων οδηγεί σε συγγενές σύνδρομο ερυθράς σε έως 90 %· ο κίνδυνος μειώνεται προοδευτικά μετά τις 20 εβδομάδες.
Η λοίμωξη Parvovirus B19 στην κύηση σχετίζεται κυρίως με:
α) Εμβρυϊκή μικροκεφαλία
β) Ραγοειδίτιδα νεογνού
γ) Μη-ανοσολογικό ύδρωπα (hydrops fetalis)
δ) Καρκίνο του πλακούντα
γ) Μη-ανοσολογικό ύδρωπα (hydrops fetalis)
Ο B19 στοχεύει τα ερυθροβλάστε, προκαλώντας σοβαρή εμβρυϊκή αναιμία· 3-10 % των μολύνσεων οδηγούν σε ύδρωπα, ιδίως όταν η λοίμωξη συμβεί πριν από τις 20 εβδομάδες.
Στη ροδάνθη (roseola infantum, 6η νόσος) το χαρακτηριστικό εξάνθημα εμφανίζεται:
α) Την ίδια στιγμή με τον υψηλό πυρετό
β) Πριν από την έναρξη πυρετού
γ) Αμέσως μετά την απότομη πτώση του πυρετού (defervescence)
δ) Στην 1η εβδομάδα ανάρρωσης
γ) Αμέσως μετά την απότομη πτώση του πυρετού (defervescence)
Η HHV-6 προκαλεί 3-4 ημ. υψηλό πυρετό· με την υποχώρησή του ακολουθεί μη κνησμώδες ροδόχροο εξάνθημα κορμού σε > 85 % των βρεφών.
Πώς διακρίνεται κλινικά η ανεμευλογιά από την ευλογιά ως προς τις δερματικές βλάβες;
α) Εντοπισμός μόνο στα άκρα
β) Εξάνθημα με βλάβες σε διαφορετικά στάδια την ίδια στιγμή (ασύγχρονο)
γ) Ουλές βαθιού κρατήρα σε όλες τις βλάβες
δ) Πομφόλυγες που δεν κνησμούν
β) Εξάνθημα με βλάβες σε διαφορετικά στάδια την ίδια στιγμή (ασύγχρονο)
Στην ανεμευλογιά συνυπάρχουν κηλίδες-βλατίδες-κυστίδια-εφελκίδες, ενώ στην ευλογιά οι βλάβες είναι σύγχρονες ανά περιοχή σώματος.
Σύνδρομο μονοπυρήνωσης με αρνητικό τεστ ετεροφιλικών αντισωμάτων οφείλεται συχνότερα σε:
α) Epstein-Barr virus (EBV)
β) Cytomegalovirus (CMV)
γ) HIV οξεία λοίμωξη
δ) Toxoplasma gondii
β) Cytomegalovirus (CMV)
Η CMV πρωτολοίμωξη προκαλεί «ετεροφιλ-αρνητική» μονοπυρήνωση· η διάγνωση βασίζεται σε IgM-CMV ή PCR, επειδή το Monospot παραμένει αρνητικό.
Συνδυασμός VCA-IgG(+) / EBNA-IgG(+) / VCA-IgM(–) υποδηλώνει:
α) Οξεία EBV λοίμωξη
β) Επαναδραστηριοποίηση EBV
γ) Παλαιά (προηγηθείσα) λοίμωξη EBV με δια βίου ανοσία
δ) Χρόνια ενεργό EBV
γ) Παλαιά (προηγηθείσα) λοίμωξη EBV με δια βίου ανοσία
Η εμφάνιση αντι-EBNA IgG 2-3 μήνες μετά την οξεία φάση αποτελεί αξιόπιστο δείκτη παρελθούσας λοίμωξης