Εργαστηριακή διάγνωση του HIV Flashcards
(50 cards)
Ποιος εργαστηριακός δείκτης ανιχνεύεται πρώτος στην οξεία λοίμωξη από HIV;
α) HIV-1 RNA (ποσοτική/ποιοτική PCR)
β) p24 αντιγόνο
γ) IgM αντισώματα HIV-1/2
δ) IgG αντισώματα HIV-1/2
α) HIV-1 RNA
Το ιικό RNA γίνεται ανιχνεύσιμο λίγες ημέρες μετά τη μόλυνση, προηγούμενο τόσο του p24 όσο και των αντισωμάτων, μειώνοντας δραστικά το «παράθυρο» διάγνωσης.
Τι ανιχνεύει μία ανοσοενζυμική δοκιμασία 4ης γενιάς (ELISA/χημειοφωταύγεια) για HIV;
α) Μόνο IgG αντισώματα
β) IgM & IgG αντισώματα και p24 αντιγόνο
γ) Μόνο p24 αντιγόνο
δ) HIV-1 RNA
β) IgM & IgG αντισώματα και p24 αντιγόνο
Ο συνδυασμός αντιγόνου p24 με αντισώματα επιτρέπει εντοπισμό της νόσου 1-2 εβδομάδες νωρίτερα σε σχέση με παλαιότερες γενιές ELISA.
Ένα Western blot θεωρείται θετικό για HIV-1 όταν ανιχνευθούν:
α) Οποιοσδήποτε μοναδικός βασικός band
β) Τουλάχιστον 1 από τα 3 κύρια αντιγόνα
γ) 2 από τα 3 αντιγόνα p24, gp41, gp120/160
δ) Όλα τα παραπάνω αντιγόνα
γ) 2 από τα 3 (p24, gp41, gp120/160)
Η ύπαρξη δύο από τα τρία δομικά αντιγόνα εξασφαλίζει ειδικότητα > 99 %, καθιερώνοντας το Western blot ως «gold standard» επιβεβαίωσης.
Ποια είναι συχνή αιτία «indeterminate» αποτελέσματος Western blot HIV;
α) Υψηλή γλυκόζη ορού
β) Ασθένεια von Willebrand
γ) Λοίμωξη HBV
δ) Διασταυρούμενη αντίδραση με HTLV I/II
δ) Διασταυρούμενη αντίδραση με HTLV I/II
Ετερολόγια αντισώματα (HTLV I/II, HIV-2 ή αυτοάνοσα) μπορεί να προσδένουν μη-ειδικά bands, δημιουργώντας ασαφή προφίλ και ανάγκη επανάληψης ή μοριακού ελέγχου.
Σε ενήλικο με θετική δοκιμασία 4ης γενιάς και αρνητικό/αμφίβολο Western blot, το επόμενο βήμα είναι:
α) Άμεση έναρξη ART
β) Ποιοτικός ή ποσοτικός έλεγχος HIV-1 RNA
γ) Επανάληψη ELISA μετά 12 μήνες
δ) Μόνον έλεγχος HIV-2 αντισωμάτων
β) Ποιοτικός ή ποσοτικός έλεγχος HIV-1 RNA
Ο μοριακός έλεγχος επιλύει τις ασυμφωνίες ανοσοδοκιμών και αναγνωρίζει οξεία λοίμωξη πριν από την ορομετατροπή, σύμφωνα με τον αλγόριθμο διάγνωσης.
Τα rapid tests 3ης γενιάς (π.χ. OraQuick Advance) ανιχνεύουν:
α) IgM και IgG αντισώματα
β) Μόνο IgG αντισώματα
γ) Αντισώματα + p24 αντιγόνο
δ) HIV-1 RNA
α) IgM και IgG αντισώματα
Η εισαγωγή ανίχνευσης IgM μειώνει το διαγνωστικό κενό, αλλά τα τεστ 3G εξακολουθούν να μην εντοπίζουν το p24 Ag της πολύ πρώιμης φάσης.
Σε σχέση με τις εργαστηριακές ELISA 4ης γενιάς, τα rapid 4G point-of-care τεστ χαρακτηρίζονται από:
α) Ισοδύναμη ευαισθησία για p24
β) Χαμηλότερη ευαισθησία στην ανίχνευση p24 αντιγόνου
γ) Ανίχνευση μόνο αντισωμάτων
δ) Ανίχνευση HIV-1 RNA
β) Χαμηλότερη ευαισθησία στην ανίχνευση p24 αντιγόνου
Οι κασετοποιημένες συσκευές δεν επιτυγχάνουν το ίδιο όριο ανίχνευσης p24 με τις εργαστηριακές 4G EIA, περιορίζοντας την ικανότητά τους να διαγιγνώσκουν πολύ πρώιμη λοίμωξη.
Για έγκυο υψηλού κινδύνου, ο επαναληπτικός έλεγχος HIV συνιστάται:
α) Μόνο στο 1ο τρίμηνο
β) Στο 2ο τρίμηνο
γ) Μόνο στο 3ο τρίμηνο
δ) Μετά τον τοκετό
β) Στο 2ο τρίμηνο
Οι κατευθυντήριες οδηγίες προτείνουν αρχικό τεστ στο 1ο τρίμηνο και επανάληψη στο 2ο σε γυναίκες αυξημένου κινδύνου, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος κάθετης μετάδοσης.
Πρόγραμμα ιολογικού ελέγχου νεογνών από HIV-οροθετικές μητέρες περιλαμβάνει μετρήσεις HIV-1 RNA στις ηλικίες:
α) 2-7 ημερών, 1 μηνός, 3 μηνών
β) 14-21 ημερών, 1-2 μηνών, 4-6 μηνών
γ) 1 εβδομάδας, 6 εβδομάδων, 6 μηνών
δ) 14-21 ημερών, 6 μηνών, 12 μηνών
β) 14-21 ημερών, 1-2 μηνών, 4-6 μηνών
Οι τρεις PCR σε συγκεκριμένα παράθυρα αυξάνουν την ευαισθησία διάγνωσης και επιτρέπουν έγκαιρη έναρξη θεραπείας στα μολυσμένα νεογνά.
Μετά από επαγγελματική έκθεση σε πιθανό HIV, οι συνιστώμενοι επαναληπτικοί εργαστηριακοί έλεγχοι είναι στις:
α) 2 εβδομάδες, 6 εβδομάδες, 3 μήνες
β) 4-6 εβδομάδες, 3 μήνες, 6 μήνες
γ) 1 μήνα, 2 μήνες, 3 μήνες
δ) 6 εβδομάδες, 12 εβδομάδες, 24 εβδομάδες
β) 4-6 εβδομάδες, 3 μήνες, 6 μήνες
Το σχήμα αυτό καλύπτει ολόκληρο το παράθυρο ορομετατροπής, διασφαλίζοντας έγκαιρη ανίχνευση και ολοκλήρωση της παρακολούθησης μετά την έκθεση.
Σε άτομο με αρνητική 4ης γενιάς ELISA, αλλά τεκμηριωμένη έκθεση πριν από 3 εβδομάδες, ποιο είναι, σύμφωνα με τον αλγόριθμο ενηλίκων, το ενδεδειγμένο επόμενο βήμα;
α) Τερματισμός ελέγχου
β) Επανάληψη ανοσοδοκιμής ή/και μοριακός έλεγχος σε 2-4 εβδομάδες
γ) Άμεσο Western blot
δ) Άμεση έναρξη ART
β) Επανάληψη ανοσοδοκιμής ή/και μοριακός έλεγχος σε 2-4 εβδομάδες
Ο αλγόριθμος προτείνει επανεξέταση όταν η πιθανή έκθεση έγινε τις προηγούμενες 4-6 εβδομάδες ή υπάρχουν συμπτώματα πρωτολοίμωξης.
Ποιο από τα παρακάτω ΔΕΝ περιλαμβάνεται στις «5 Cs» του WHO για τη διενέργεια HIV testing;
α) Consent (Συναίνεση)
β) Confidentiality (Εχεμύθεια)
γ) Chemoprophylaxis (Χημειοπροφύλαξη)
δ) Counselling (Συμβουλευτική)
γ) Chemoprophylaxis (Χημειοπροφύλαξη)
Οι 5 Cs είναι Consent, Confidentiality, Counselling, Correct status και Connections.
Γυναίκα με άγνωστο HIV status φτάνει στην αίθουσα τοκετού. Τι προτείνουν οι οδηγίες;
α) Ταχεία δοκιμασία αντι-HIV στη μητέρα κατά τον τοκετό
β) Έλεγχος μετά τη λοχεία
γ) ELISA 4ης γενιάς σε προγεννητικό δείγμα
δ) Καμία ενέργεια εφόσον δεν υπήρξε προγεννητική φροντίδα
α) Ταχεία δοκιμασία αντι-HIV στη μητέρα κατά τον τοκετό
Ο άμεσος rapid test επιτρέπει έγκαιρη χημειοπροφύλαξη μητέρας-νεογνού.
Σε νεογνό οροθετικής μητέρας με θετικό HIV-1 RNA, τι πρέπει να γίνει;
α) Δεν απαιτείται επιβεβαίωση
β) Επιβεβαίωση με δεύτερη μέτρηση ιικού φορτίου σε νέο δείγμα
γ) Western blot στο βρέφος
δ) Αναμονή μέχρι ηλικία 18 μηνών για έλεγχο αντισωμάτων
β) Επιβεβαίωση με δεύτερη μέτρηση ιικού φορτίου σε νέο δείγμα
Κάθε θετικό ιολογικό τεστ πρέπει να επαναληφθεί σε ανεξάρτητο δείγμα όσο το δυνατόν συντομότερα.
Σχετικά με τα HIV self-tests στην Ελλάδα, ποια δήλωση είναι αληθής;
α) Κυκλοφορούν νόμιμα στα φαρμακεία
β) Απαιτούν ιατρική συνταγή
γ) Δεν υπάρχει επίσημη έγκριση χρήσης self-test
δ) Χορηγούνται μόνο από νοσοκομεία αναφοράς
γ) Δεν υπάρχει επίσημη έγκριση χρήσης self-test
Στη διαφάνεια αναφέρεται ρητά ότι δεν έχει δοθεί έγκριση για diagnostic self-kits.
Για την επίλυση ασύμφωνων ανοσοδοκιμών (π.χ. ELISA(+)/WB indeterminate) οι κατευθυντήριες οδηγίες 2014 συνιστούν:
α) P24 ELISA
β) Ποιοτικό HIV-1 RNA (NAAT)
γ) HIV-2 Western blot
δ) Επανέλεγχο αντισωμάτων σε 12 μήνες
β) Ποιοτικό HIV-1 RNA (NAAT)
Η NAAT ανιχνεύει οξεία λοίμωξη και διαχωρίζει ψευδώς θετικά ανοσοδοκιμών.
Η παρουσία αυτοάνοσων νοσημάτων μπορεί να οδηγήσει σε:
α) Ψευδώς αρνητικό 4G ELISA
β) Indeterminate Western blot
γ) Μηδενικό ιικό φορτίο
δ) Αστόχαστη καταστολή CD4
β) Indeterminate Western blot
Τα αυτοάνοσα αντισώματα συνδέονται μη-ειδικά με πρωτεϊνικές ταινίες, αλλοιώνοντας το πρότυπο.
Η έγκαιρη ανίχνευση οξείας HIV λοίμωξης είναι κρίσιμη διότι:
α) Δεν επηρεάζει τη μεταδοτικότητα
β) Η ιαιμία είναι εξαιρετικά υψηλή και η πρώιμη ART μειώνει τη μετάδοση
γ) Επιτρέπει ακτινοθεραπεία
δ) Παράγει άμεσα IgG
β) Η ιαιμία είναι εξαιρετικά υψηλή και η πρώιμη ART μειώνει τη μετάδοση
Η πρώιμη φάση χαρακτηρίζεται από υψηλό ιικό φορτίο και αυξημένο κίνδυνο μετάδοσης· η έγκαιρη θεραπεία και συμβουλευτική μειώνουν τη διασπορά.
Πριν από τη χορήγηση μετα-εκθεσιακής προφύλαξης (PEP) σε επαγγελματική έκθεση, πρέπει να πραγματοποιηθεί:
α) Western blot
β) Άμεσος έλεγχος με 4ης γενιάς ανοσοδοκιμή (p24 Ag + Ab)
γ) Μόνο ποσοτικός HIV-RNA
δ) Κανένας έλεγχος· η PEP δίνεται εμπειρικά
β) Άμεσος έλεγχος με 4ης γενιάς ανοσοδοκιμή (p24 Ag + Ab)
Ο οδηγός συστήνει test αμέσως μετά την έκθεση και πριν την έναρξη PEP.
Ο συνιστώμενος χρόνος ανάγνωσης αποτελέσματος για το rapid test OraQuick Advance είναι:
α) 2-3 min
β) 5 min
γ) 10-12 min
δ) 30 min
γ) 10-12 min
Το πρωτόκολλο του τεστ ορίζει ανάγνωση μετά από 10-12 λεπτά.
Το κριτήριο ορισμού του AIDS ως προς τα CD4+ T-λεμφοκύτταρα είναι:
α) < 350 κύτταρα/μL
β) < 200 κύτταρα/μL
γ) < 500 κύτταρα/μL
δ) < 100 κύτταρα/μL
β) < 200 κύτταρα/μL
CD4+ < 200 κύτταρα/μL αποτελεί το εργαστηριακό όριο που σηματοδοτεί μετατροπή της HIV λοίμωξης σε AIDS, σύμφωνα με τις διαφάνειες παθοφυσιολογίας.
Η λανθάνουσα δεξαμενή (latent reservoir) του HIV ορίζεται κυρίως ως:
α) Φορεία μη ενσωματωμένου RNA σε μονοκύτταρα
β) Μεταλλάξεις στην πρωτεάση που προκαλούν αντοχή
γ) Ελεύθερο ιικό DNA στο πλάσμα > 1.000 copies/mL
δ) Ενσωματωμένο (provirus) DNA σε μακρόβια, ηρεμούντα CD4+ T-κύτταρα
δ) Ενσωματωμένο (provirus) DNA σε μακρόβια, ηρεμούντα CD4+ T-κύτταρα
Τα κελιά αυτά διατηρούν αναπαραγωγικά ικανό ιό, παραμένοντας ακόμη και παρά την πλήρη καταστολή με ART.
Οι διεθνείς οδηγίες συνιστούν ως βασικό σχήμα έναρξης ART:
α) Τρία NNRTI
β) Δύο INSTI + ένα NRTI
γ) Δύο NRTI + τρίτο φάρμακο (INSTI, NNRTI ή PI/boosted)
δ) Μονοθεραπεία με PI
γ) Δύο NRTI + τρίτο φάρμακο (INSTI, NNRTI ή PI/boosted)
Ο συνδυασμός αυτός διασφαλίζει υψηλή ιική καταστολή και χαμηλό κίνδυνο αντοχής, αποτελώντας το «gold standard» πρώτης γραμμής.
Ποιο από τα παρακάτω χρησιμοποιείται ως “booster” σε σχήμα PI;
α) Ritonavir ή/και Cobicistat
β) Efavirenz
γ) Lamivudine
δ) Dolutegravir
α) Ritonavir ή/και Cobicistat
Οι δύο φαρμακοκινητικοί ενισχυτές αυξάνουν τα επίπεδα PI μέσω αναστολής CYP3A4.