NEFROLOGIA Flashcards
hipostenuria
obniżony ciężar właściwy moczu
<1,01 g/ml
Zespół dziadka do orzechów
jest wrodzoną anomalią naczyniową, polegającą na poszerzeniu lewej żyły nerkowej z powodu uciśnięcia jej pomiędzy aortą brzuszną a tętnicą krezkową górną. Schorzenie to może przebiegać bezobjawowo albo występują krwinkomocz, białkomocz, bóle w jamie brzusznej promieniujące do pleców i okolicy lędźwiowej, nudności, wymioty, osłabienie, żylaki kończyn dolnych, guzki krwawnicze odbytu, a u mężczyzn żylaki powrózka nasiennego.
Aminoaciduria, glikozuria i hiperfosfaturia
kanalik proksymalny
Nefropatia IgA
najczęstsza spośród pierwotnych postaci mezangialnego KZN,
cechująca się – oprócz uogólnionego i rozlanego rozplemu komórek mezangium ze zwiększeniem ilości macierzy – odkładaniem złogów IgA w kłębuszkach nerkowych.
W Polsce stanowi 10–25% przypadków KZN.
Rozpoznanie ustala się na podstawie badania immunofluorescencyjnego lub immunohistochemicznego wycinka nerki.
„1-2 dni po każdej infekcji górnych dróg oddechowych mocz przybiera ciemną barwę (gross-hematuria), a stężenie białka w moczu wynosi 1g/l.”
„U 15-letniego chłopca w trakcie zakażenia układu oddechowego pojawił się makroskopowy krwiomocz”
skala RIFLE
ocena zaawansowania ostrego uszkodzenia nerek (AKI), opierająca się na ocenie wielkości diurezy lub ocenie GFR
Zakrzepowa plamica małopłytkowa
TTP, zespół Moschcowitza
jest spowodowana obecnością autoprzeciwciał przeciwko osoczowej metaloproteinazie ADAMTS13 rozkładającej ultraduże multimery czynnika von Willebranda (ULvWF). Znacznie zmniejszona aktywność ADAMTS13 prowadzi do pojawienia się w osoczu ULvWF, które wiążą się z glikoproteinami na powierzchni płytek krwi, co powoduje ich agregację. Skutkiem jest wewnątrznaczyniowe powstawanie zakrzepów i małopłytkowość wynikająca ze zużycia płytek. W wyniku zaburzeń w mikrokrążeniu dochodzi do niedokrwistości hemolitycznej i objawów niedokrwienia różnych narządów, najczęściej OUN.
Zespół Fanconiego
tubulopatia cewki bliższej, defekt dotyczy reabsorbcji aminokwasów, glukozy, fosforanów (rzadziej HCO3-, kwasu moczowego, cytrynianów, białek drobnocząsteczkowych, magnezu, wapnia, potasu i wody)
zespół nerczycowy - co jest
obrzęki obwodowe (wokół oczu, podudzia)
przesięki do jam ciała (opłucnej, otrzwnej, worka mosznowego)
bladość powiek
objawy cushingoidalne
białkomocz 3,5g/dobę
hipoproteinemia, hipoalbumiemia <25g/l
hiperlipidemia
bezobjawową bakteriurę leczymy gdy
u dzieci przed zabiegami urologicznymi,
leczonych immunosupresyjnie
u dzieci z cukrzycą
Jaki jest najczęstsza przyczyna guza w brzuchu u niemowlęcia
neuroblastoma
Powiększona nerka oraz obraz soli i pieprzu w USG brzucha niemowlęcia świadczą
zwyrodnieniu wielotorbielowatym nerek AR
w zespole nerczycowym jest pseudo…
pseudohiponatremia
białkomocz ortostatyczny
jest najczęstszą przyczyną białkomoczu u dzieci, szczególnie u chłopców w okresie dojrzewania.
Jest stanem łagodnym bez znaczenia klinicznego.
Na jego rozpoznanie wskazuje wydalanie prawidłowych ilości białka (tj. ujemny wynik testu paskowego lub wskaźnik UPr/Cr ≥0,2) w próbce moczu z pierwszej porannej mikcji, pobranej po tym, jak pacjent przez całą noc pozostawał w pozycji leżącej, ale zwiększone wydalanie białka (tj. dodatni wynik testu paskowego lub wskaźnik UPr/Cr >0,2) po przynajmniej 4–6 godzinach przebywania w pozycji pionowej
przemijający, powtarzający się makroskopowy krwiomocz występuje w przebiegu
w trakcie infekcji albo zaraz po niej
nefropatii IgA
“U 15-letniej dziewczynki 1-2 dni po każdej infekcji górnych dróg oddechowych mocz przybiera ciemną barwę (gross-hematuria), a stężenie białka w moczu wynosi 1g/l.”
ostre popaciorkowcowe zapalenie kłębuszków nerkowych
10-letni chłopiec zgłosił się do szpitala z powodu krwawienia z nosa i osłabienia. Matka podaje, że od wczoraj mocz dziecka ma kolor ciemnej herbaty. Fizykalnie: bladość skóry, miernego stopnia obrzęki wokół kostek i na twarzy, RR 160/90, niewielka duszność. 3 tygodnie temu chłopiec przebył zapalenie gardła. W badaniu USG stwierdzono powiększone hiperechogenne nerki, niewielkie ilości płynu w jamach opłucnowych i w jamie otrzewnowej.
