rzeźba Flashcards
(3 cards)
Akademizm był kierunkiem przede wszystkim malarskim, ale zamanifestował się także
w rzeźbie, zwłaszcza pomnikowej, i w reliefach zdobiących gmachy publiczne.
Pomniki
i dekoracje rzeźbiarskie architektury są powszechnie dostępne. Po pierwsze, rzeźby te
musiały więc przemawiać łatwo zrozumiałym językiem treści i formy, a po drugie, musiał
im towarzyszyć nastrój powagi i dostojeństwa. Z tego powodu bardzo często sięgano do
repertuaru form i treści, które wypracowano już we wcześniejszych wiekach. Poszukiwanie
piękna idealnego kierowało artystów nie tylko ku wzorcom antycznym, lecz także dokonaniom artystów renesansu, baroku i klasycyzmu. Powszechnie posługiwano się alegoriami
o zrozumiałych przez wszystkich znaczeniach, a zwłaszcza personifikacjami. Inspirowano
się mitologią i historią antyczną, a także utworami literackimi, zwłaszcza Metamorfozami
Owidiusza. W wielu przypadkach rzeźby cechowała antykizacja ujawniająca się w strojach, rekwizytach z epoki oraz w kompozycji bryły, gestach i pozach postaci. Sięgano po
antyczny motyw triumfalnego pochodu, by uczcić w ten sposób chwałę zwycięskich bohaterów. Pojęcia abstrakcyjne personifikowano, czego przykładem może być Triumf Republiki
autorstwa francuskiego rzeźbiarza Jules’a Dalou. Ponieważ panowało przeświadczenie,
że celem sztuki jest piękno, postacie idealizowano. Dotyczy to zwłaszcza aktów oraz
wizerunków wykonywanych na wzór portretów oficjalnych. Dbano również o formę,
starannie opracowując detale i równie starannie wykańczając powierzchnię – efekt fini.
Jules Dalou Triumf Republiki
Na Place de la Nation w Paryżu, na którym
kończą się zwykle pochody i manifestacje,
w 1899 roku, w setną rocznicę zakończenia
Wielkiej Rewolucji Francuskiej, stanął pomnik
zaprojektowany przez rzeźbiarza – bojownika
z czasów Komuny Paryskiej. Personifikacja
Republiki stoi na globusie umieszczonym
na rydwanie w zaprzęgu lwów. Na jej głowie
widnieje czapka frygijska, a w ręce trzyma
pęk rózg liktorskich – symbol republikański.
Z przodu geniusz Wolności niesie pochodnię,
wskazując drogę. Wokół rydwanu ukazano
trzy personifikacje. Pracę uosabia robotnik
w fartuchu z młotem w ręce. Sprawiedliwość
została przedstawiona z tzw. ręką
sprawiedliwości, czyli symbolem władzy
sądowniczej, jednym z insygniów władców
Francji, a Pokój rozdaje owoce i kwiaty z rogu
obfitości. Cała grupa ma blisko 10 m wysokości
i odlana jest z brązu.
pomnik Eugène’a Delacroix dłuta Dalou
W pomnikach – często wykonanych w kamieniu – przedstawiających artystów bohaterom towarzyszyły postacie głównie mitologiczne i personifikacje. Widoczne jest to m.in.
w paryskim pomniku Eugène’a Delacroix dłuta Dalou. Wizerunkowi artysty ukazanemu w popiersiu towarzyszą personifikacje Prawdy z wieńcem oraz uskrzydlonego Czasu
unoszącego palmę. Całości przygląda się Apollo składający ręce do oklasków.
