4η Διαλεξη: Αντιγονα και Αντισωματα Flashcards
(36 cards)
πως αναγνωριζονται τα αντιγονα στη χυμικη ανοσια;
άμεση αναγνώριση μέσω αντισωμάτων (διαμεμβρανικών ή εκκρινόμενων) που παράγονται από Β λεμφοκύτταρα
πως αναγνωριζονται τα αντισωματα στην κυτταρομεσολαβητικη ανοσια;
αναγνώριση μέσω του υποδοχέα των Τ λεμφοκυττάρων (ΤCR)
στην επιφάνεια της μεμβράνης τους, όπου επεξεργασμένα θραύσματα του αντιγόνου συνδέονται σε μόρια MHC που βρίσκονται σε αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα (ΜΗC II) ή
κύτταρα στόχους (MHC I)
ποτε πολλαπλασιαζεται ενας κλωνος Β κυτταρων;
H αλληλεπίδραση του αντιγόνου με το αντίσωμα που βρίσκεται στην μεμβράνη Β κυττάρων οδηγεί στον πολλαπλασιασμό
του συγκεκριμένου κλώνου κυττάρων και την έκκριση του συγκεκριμένου διαλυτού αντισώματος από αυτά.
που εντοπιζονται τα εκκρινομενα αντισωματα;
Τα εκκρινόμενα αντισώματα κυκλοφορούν στο αίμα όπου και λειτουργούν ως
δραστικά μόρια της χυμικής (humoral) ανοσίας, ανιχνεύοντας αντιγόνα και
σημαδεύοντας τα ώστε να
εξουδετερωθούν.
τι περιγραφει ο ορος αντιγονικοτητα;
η ικανότητα ενός μορίου (αντιγόνο) να συνδέεται με τον ανοσοσφαιρικό υποδοχέα (αντίσωμα) των Β κυττάρων ή με τον υποδοχέα των Τ
κυττάρων (TCR) σαν σύμπλοκο με το MHC.
τι περιγραφει ο ορος ανοσογονικοτητα;
η ικανότητα ενός μορίου να επάγει χυμική ή/και κυτταρομεσολαβητικη ανοσολογική απόκριση
Όσα μόρια έχουν την ιδιότητα της ανοσογονικότητας έχουν και αντιγονικότητα αλλά δεν ισχύει το αντίστροφο, πχ απτένια (μικρά μόρια) είναι αντιγονικά αλλά δεν διεγείρουν από μόνα τους ανοσολογική απόκριση.
τι περιγραφει ο ορος ξενικοτητα;
- Ξενικότητα: Ένα μόριο για να προκαλέσει ανοσολογική αντίδραση θα πρέπει να
αναγνωριστεί σαν ξένο από το ανοσοποιητικό σύστημα
τι περιγραφει ο ορος ανοχη;
Ανοχή: Κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης του ανοσοποιητικού, κύτταρα που αναγνωρίζουν εαυτά αντιγόνα απενεργοποιούνται > μη απόκριση στα εαυτά
αντιγόνα
απο τι εξαρταται η ανοσογονικοτητα;
Όταν ένα αντιγόνο εισάγεται σε ένα οργανισμό, ο βαθμός της ανοσογονικότητας
του εξαρτάται από τον βαθμό της ξενικότητας του προς τον οργανισμό αυτό.
Μεγάλη φυλογενετική απόσταση μεταξύ 2 ειδών > μεγαλύτερη ανομοιότητα >
μεγαλύτερη απόκριση!
Επίσης, μεγαλύτερα μόρια, μη διαλυτά έχουν μεγαλύτερη ανοσογονικότητα
(φαγοκυττάρωση > αντιγονοπαρουσίαση).
Εξαρτάται από γονότυπο δέκτη (ΜΗC γενετικός τόπος), και τρόπο παρουσίασης (δόση και οδό χορήγησής του).
ποια ειναι τα κεντρικα μορια του ανοσοποιητικου συστηματος που αναγνωριζουν επιτοπους;
Τα αντισώματα και οι υποδοχείς Τ κυττάρων είναι τα κεντρικά μόρια του
ανοσοποιητικού συστήματος που αναγνωρίζουν τους επιτόπους ή αντιγονικούς
καθοριστές, δηλαδή τις περιοχές του αντιγόνου στις οποίες προσδένονται
ποιο ειναι οι τυποι επιτοπων;
Οι επίτοποι που αναγνωρίζονται από αντισώματα αποτελούνται από αμινοξέα της επιφάνειας
του αντιγόνου και μπορεί να είναι διαδοχικοί επίτοποι (συνεχόμενα αμινοξέα) ή ασυνεχείς επίτοποι /διαμορφωτικοί καθοριστές (αμινοξέα που έρχονται κοντά στην τριτοταγή δομή)
τι ειναι ενα αντισωμα;
Πρωτεΐνη σχήματος Υ που
παράγεται από
πλασματοκύτταρα ως
μηχανισμός του
ανοσοποιητικού συστήματος
για την εξουδετέρωση
παθογόνων όπως παθογόνα
βακτήρια και ιοί.
Αναγνωρίζει το αντιγόνο μέσω της μεταβλητής περιοχής.
ποια ειναι η βασικη δομη των αντισωματων;
Τα αντισώματα (που ονομάζονται και ανοσοσφαιρίνες)
βρίσκονται στον ορό (ρευστή φάση) του αίματος.
Είναι ετεροδιμερή και αποτελούνται από 2 βαριές (H) και 2 ελαφριές (L) πρωτεϊνικές αλυσίδες
Υπάρχουν δισουλφιδικοι δεσμοί (S-S) που συνδέουν μεταξύ τους τις αλυσίδες, όπως και πολλοί μη-ομοιοπολικοί δεσμοί.
Οι περιοχές κοντά στο αμινοτελικό άκρο (NH3) των αλυσίδων περιέχουν υψηλής μεταβλητότητας αλληλουχίες και
ονομάζονται μεταβλητές (VL
και VH), αποτελώντας τις περιοχές που συνδέονται με το αντιγόνο (ειδικότητα αναγνώρισης) .
Ειδικότερα, οι περισσότερες διαφορές εντοπίζονται σε περιοχές γνωστές ως συμπληρωματικές καθοριστικές περιοχές (CDR, complementarity-determining regions) που βρίσκονται σε ελαφριές και βαριές αλυσίδες και συνιστούν τις θέσεις
πρόσδεσης του αντιγόνου.
Οι περιοχές των σχετικά σταθερών αλληλουχιών που βρίσκονται μετά τις μεταβλητές περιοχές αποτελούν τις σταθερές (C)
περιοχές: CL για ελαφριές και CH για τις βαριές.
απο τι αποτελειται η δομη της καθε επικρατειας;
Η δομή κάθε επικράτειας έχει την ανοσοσφαιρινική
αναδίπλωση (~110 αμινοξέα)
που αποτελείται από ένα
«σάντουιτς» 2 πτυχωτών β-φύλλων, καθένα από τα οποία έχει αντιπαράλληλη διάταξη.
Σε κάθε επικράτεια τα 2 πτυχωτά β-φύλλα συγκρατούνται μεταξύ
τους με υδρόφοβες
αλληλεπιδράσεις και ένα
δισουλφιδικό δεσμό (που
σχηματίζει θηλιά 60 αμινοξέων). Οι περιοχές CDRs πρόσδεσης του
αντιγόνου βρίσκονται σε 3
θηλιές της μεταβλητής
επικράτειας
απο ποσες ανοσοσφαιρινικες επικρατειες αποτελειται ενα αντισωμα IgG;
Ένα αντίσωμα IgG αποτελείται από 12 συμπαγείς σφαιρικές επικράτειες που μπορεί να είναι μεταβλητές
(VH, VL) ή σταθερές (CH1, CH2, CH3, CL).
Οι ελαφριές αλυσίδες έχουν μία μεταβλητή επικράτεια (VL) και μία σταθερή (CL)
Οι βαριές αλυσίδες περιέχουν μία μεταβλητή επικράτεια (VH) και 3 ή 4 σταθερές (CH1, CH2, CH3, CH4) ανάλογα με την τάξη.
ποια ειναι η λειτουργια της Fab και ποια της Fc περιοχης;
Η δέσμευση αντιγόνου γίνεται από τις μεταβλητές επικράτειες (V) που βρίσκονται στα τμήματα
Fab.
Οι σταθερές περιοχές του τμήματος Fc αλληλεπιδρούν με άλλα μόρια του ανοσοποιητικού
συστήματος (Fc υποδοχείς) ώστε να ενεργοποιηθούν βιολογικά δραστικές λειτουργίες (effector
functions).
ποσες σταθερες επικρατειες βρισκονται στο τμημα Fc αναλογα τον τυπο της ανοσοσφαιρινης;
Οι ανοσοσφαιρίνες IgG, IgD και IgA στο τμήμα Fc εχουν δυο σταθερές επικράτειες (CH2, CH3) ενώ οι IgΜ και IgΕ έχουν τρεις σταθερές επικράτειες (CH2, CH3, CH4).
τι ξερετε για τις υπερμεταβλητες περιοχες;
Η μέγιστη ποικιλομορφία στην αμινοξικη αλληλουχία των μεταβλητών (V) επικρατειών βρίσκεται στις θηλιές που συνδέουν τους β-κλωνους (β-πτυχες).
Οι περιοχές αυτές σχηματίζουν την θέση δέσμευσης του αντιγόνου και ονομάζονται CDR.
Υπάρχουν 3 CDR για κάθε ελαφριά και 3 CDR για κάθε βαριά αλυσίδα.
Η μεγάλη κλίμακα ειδικοτήτων των αντισωμάτων οφείλεται στην ποικιλομορφία των CDR.
πως γινεται η συνδεση αντιγονου-αντισωματος;
Οι δεσμοί που σχηματίζονται είναι μη-ομοιοπολικοί.
Το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας σύνδεσης αποτελείται κυρίως από CDR της βαριάς αλυσίδας
τι επαγει η συνδεση αντιγονου-αντισωματος;
Η αλληλεπίδραση αντιγόνου-αντισώματος καταλαμβάνει συνήθως εκτενή επιφάνεια και συνήθως περιλαμβάνει διαμορφωτικές αλλαγές στην δομή του αντισώματος, του αντιγόνου ή
και των 2 > καλύτερη συμπληρωματικότητα
τι ξερετε για τις περιοχες αρμου;
➢ Η περιοχές αρμού (hinge) είναι εύκαμπτες, συνδέουν τις περιοχές Fab και Fc
και δίνουν ευελιξία στα αντισώματα
➢ Περιέχουν πολλές προλίνες
➢ Είναι ευαίσθητες στην πρωτεόλυση
➢ Δεν υπάρχουν στις IgE και ΙgM
που διαφερουν οι ταξεις των αντισωματων;
Διαφέρουν στη σταθερή περιοχή της βαριάς αλυσίδας!
τι ξερετε για καθε ταξη αντισωματος;
IgG : η πιο άφθονη (80% του ορου) Υπάρχουν 4 υποτάξεις
IgG1, IgG2, IgG3, IgG4
IgA: είναι η κυρίαρχη τάξη
σε εκκρίσεις όπως το γάλα,
βλέννα, όπου βρίσκεται
κυρίως σε διμερή παρέχει
σημαντική άμυνα
κατά των βακτηρίων στις
βλεννώδεις επιφάνειες >
παρεμποδίζει την
προσκόλληση των
παθογόνων στα κύτταρα
του βλεννογόνου
IgE: παίζουν σημαντικό ρόλο στις αλλεργικές αντιδράσεις. Ag+IgE>
δέσμευση σε βασεόφιλα αίματος, μαστοκύτταρα ιστών > Αποκοκκίωση> ισταμίνη κα
IgM: εκφράζεται σαν
μεμβρανικο αντίσωμα στα
Β-κυτταρα, εκκρίνεται σαν
πενταμερές, είναι η πρώτη
ταξη που παράγεται, έχει
υψηλότερο σθένος λόγω
της πενταμερούς δομής της
IgD : μεμβρανική
ποιοι ειναι οι τροποι δρασης των αντισωματων;
Τα αντισώματα δεν φονεύουν το παθογόνο, απλά μέσω της σύνδεσης τους με αυτό το «μαρκάρουν» και
ενεργοποιούν διάφορες δραστικές λειτουργιές οι οποίες είναι:
1.Οψωνισμός: επικάλυψη του αντιγόνου με αντίσωμα > πρόσδεση του συμπλόκου στην επιφάνεια
μακροφάγων μέσω Fc υποδοχέων > επαγωγή φαγοκυττάρωσης από μακροφαγα/ουδετερόφιλα,
2. Ενεργοποίηση του συμπληρώματος > θανάτωση παθογόνου, απενεργοποίηση αντιγόνων
3.Εξαρτώμενη από το αντίσωμα κυτταρομεσολαβητική κυτταροτοξικότητα (ADCC): δέσμευση αντισώματος σε κύτταρα στόχους> πρόσδεση μέσω της Fc περιοχής σε μακροφάγα/εοσινόφιλα/φυσικά
φονικά > κυτταροτοξικότητα
4. Συγκόλληση
5. Αδρανοποίηση