AMERYKA ŁACIŃSKA Flashcards
(18 cards)
Good Neighbour Policy
Good Neighbour Policy – polityka USA wobec Ameryki Łacińskiej, zakładająca przyjaźń i pomoc, lecz też próbę podporządkowania.
złota era kina Meksyku
Meksyk, Brazylia i Argentyna miały bardzo starą i rozwiniętą kinematografię. Sukcesy filmów były dzielone na cały region ze względu na wspólny język, dlatego filmy w małych krajach nie powstawały. Przed II Wojną Światową Argentyna dominowała w regionie, lecz przez powiązania z Państwami Osi USA po wojnie wprowadziło na nią zakaz handlu na taśmę i kamery. Jednocześnie, aby zachować równowagę w regionie, wsparło kinematografię Meksyku. Kinematografia argentyńska została zniszczona i zaczęła się odradzać dopiero w połowie lat 50. Tak zaczęła się złota era kina Meksyku. Od 1929 Partia Rewolucyjno-Instytucjonalna rządzi w Meksyku(rządzą do dziś z 1 przerwą na kadencje w 2000) to doprowadziło do stabilizacji państwa. Stworzono silną wytwórnię.
MEKSYK
1942 – branża filmowa w Meksyku zwolniona z większości podatków, dzięki wsparciu banku amerykańskiego
1949 – wprowadzenie cenzury w Meksyku, W Meksyku produkcja filmowa była mocno znacjonalizowana. Kino było trzecim największym przemysłem w Meksyku. gdzie zaczęła współpracować z Emilio Fernandezem.
1934- „Pójdziemy z Pacho Villą” – Fernando de Fuentes – początek nowoczesnego kina meksykańskiego
“Maria Candelaria” geneza
1944 – “Maria Candelaria”(Meksyk) – Emilio Fernandez – Dolores del Rio w roli głównej, Pokazany w Cannes w 1946 (po wojnie), gdzie zdobył Wielką Nagrodę Festiwalu (później złota palma). Podejmuje tematy wykluczenia, uprzedzeń i hipokryzji społecznej. Uznawany za dzieło kulturowe. Promuje rdzennych Meksykanów. Operatorem Gabriel Figueroa.
“Zapomniani” geneza
1950 – “Zapomniani” (Meksyk)– Luis Bunue – pierwszy film artystyczny Bunuela. Film na faktach, wszystkie postacie są prawdziwe. Choć film był świetnie przyjęty za granicą, w Meksyku nie był tak popularny. Inspirowany włoskim neorealizmem (poza surrealistyczną sceną snu). Pokazanie prawdziwej, brutalnej miejskiej biedoty. Złamanie romantycznej wizji Meksyku. Pokazanie systemowej porażki – rodzina, sądy, szkoła, państwo – wszystko zawodzi ludzi. Zdobył nagrodę w Cannes. W 2003r wpisany na listę UNESCO.
najważniejszy meksykański operator
Gabriel Figueroa – najważniejszy meksykański operator. Pracował też przy “Zapomniani”
symbol złotej ery kina Meksyku
Emilio Fernandez – symbol złotej ery kina Meksyku. Był głównie aktorem (w tym w Hollywood
pierwsza latynoska gwiazda w USA
Dolores del Rio w latach 1925-1932 grała role drugoplanowe w Hollywood. Była pierwszą latynoską gwiazdą w USA. Potem wróciła do Meksyku, gdzie zaczęła współpracować z Emilio Fernandezem
BRAZYLIA
Dominującymi studiami w Brazylii były Atlantida i Veracruz. Popularne były filmy muzyczne i tamtejsze odpowiedniki westernów.
HISZPANIA
Kino Hiszpanii zawsze było w cieniu innych europejskich kinematografii. Kinematografia hiszpańska była słaba ze względu na wojnę domową, a potem cenzurę generała Franco. Kino miało mieć narodowy charakter, więc rozwijano dubbing. Promowano Espanoladę, czyli filmy promujące tradycyjne, konserwatywne wartości. W latach 50. sytuacja w Hiszpanii się uspokoiła.
Espanolada
Espanolada czyli filmy promujące tradycyjne, konserwatywne wartości
Nuevo Cine
1955 – zjazd kinematografów w Salamance – postanowiono wprowadzić Nuevo Cine (Nowe Kino), co miało być kinem ambitnym. Włoski neorealizm wpłynął mocno na tę decyzję. Najważniejszymi twórcami zostali Luis Garcia Berlanga i Juan Antonio Bardem. Bardem był wcześniej krytykiem i uważał, że film hiszpański powinien być ambitny.
“Witaj nam, Mr. Marshall” geneza
1953 – “Witaj nam, Mr. Marshall”(hiszpania) – Luis Garcia Berlanga – Jose Isbert w roli głównej. Krytyka interesowności Hiszpanów. Uznany przez cenzurę za antyhiszpański. Berlanga tworzył koprodukcje z innymi krajami, aby w jakiś sposób doprowadzić do dystrybucji swoich filmów, bo Hiszpania na to nie pozwalała. Pokazanie uległości Hiszpanów wobec innych potęg i mit amerykańskiej pomocy. Nawiązanie do „planu Marshalla” czyli amerykańskiej pomocy Europie po II WŚ, z powodu dyktatury Franco Hiszpania nie dostała tej pomocy.
“Śmierć rowerzysty” geneza
1955 – “Śmierć rowerzysty” – Juan Antonio Bardem - Bardem tworzył filmy niekomediowe, psychologiczne, w stylu Michelangelo Antonioniego. Zarówno w “Śmierci rowerzysty” jak i w “Kronice pewnej miłości” Antonioniego wystąpiła Lucia Bose. Dotyka temat moralnego zepsucia hiszpańskich elit. Inspiracje włoskim neorealizmem oraz kinem noir.
“Maria Candelaria” fabuła
1944 – “Maria Candelaria”(Meksyk) – Emilio Fernandez – Dolores del Rio w roli głównej „Obecne” czasy, galeria sztuki, kobieta pisząca o obrazach słucha historię jednego dzieła „Maria Candelaria”. Maria była córką prostytutki za co jej wioska ją nienawidziła, zakazali jej handlować kwiatami oraz na każdym kroku dyskryminowali. Maria była jednak dobrą, uległą, niewinną, pobożną dziewczyną, miała chłopaka Lorenza. Chcą razem wybudować dom ale nie stać ich na to. W dzień święcenia zwierząt chcieli ją przegonić jednak ksiądz staną w jej obronie. Miejski gangster przypływa do jej domu na bezludziu i zabija jej świnkę. Maria rozchorowała się na malarie, Lorenzo ukradł dla niej leki aby wyzdrowiała. Ukradł też sukienkę w której mieli się pobrać, jednak okradziony gangster przerywa ceremonie i Lorenzo idzie do więzienia. W więzieniu malarz daje ofertę Mari, zgadza się bez nagości. Namalował jej piękną twarz a resztę ciała domalował, było nagie ale wymyślone przez niego. Jak ludzie ze wsi to zobaczyli stwierdzili że hańbi to ich wioskę i trzeba ją zabić. Wszyscy wybrali się spalić jej dom następnie Maria zdążyła uciec pod więzienie Lorenca, on użył całej swojej siły alby uciec jak dobiegł do niej to ostatnim tchem zmarła mu w ramionach, jej własny lud ukamieniował ją. Malarz nie miał takiego celu, widział w tym sztukę a nie nagą kobietę jest zły na siebie że spotkał ją za to taki los.
“Zapomniani” fabuła
1950 – “Zapomniani” (Meksyk)– Luis Bunue - Główny bohater – Pedro jest nastolatkiem żyjący w slumsach, w grupce z chłopakami, kradną, biją, są agresywni. Ich przywódcą jest el Jaibo który właśnie uciekł z poprawczaka. Jednego z chłopaków podejrzewa że wydał go policji i brutalnie go morduje uderzając kawałkiem ściętego drzewa(myślał że tylko straci przytomność). El Jaibo kradnie pieniądze z miejsca pracy Pedro o co on zostaje oskarżony, matka nie staje w jego obronie. Chłopak jest wysłany do szkoły w celu poprawy zachowania. Ma sen ze swoją matką która układa go do snu, przynosi mu mięso i pojawia się duch zamordowanego chłopaka. Z czasem zaczyna lubić szkołę i zaprzyjaźnił się z dyrektorem. Dyrektor wysyła chłopaka po zakup narzędzi i dostaje pieniądze, jednak po drodze spotyka el Jaibo który kradnie mu pieniądze i zawstydzony Pedro już nie chce wracać do szkoły, czuje że zwiódł dyrektora który mu zaufał. Wraca do mamy ale ta odrzuca go. El jaibo ukradł nóż z miejsca pracy Pedro i znowu on został oskarżony. Zdenerwowany Pedro wszczyna bójkę z El Jaibo, lokalni zbierają się, El Jaibo przerywa walkę a Pedro wykorzystuje moment wydając że El Jaibo zamordował chłopaka z początku filmu. Ponowne starcie chłopaków w stodole, Pedro zostaje brutalnie zabity. Ślepiec zaprowadza policje do ruin w których pomieszkiwał El Jaibo, tam go zastają jak wraca i rozstrzelają w biegu. A ciało Pedra jest wywiezione na osiołku przez właścicieli stodoły.
“Witaj nam, Mr. Marshall” fabuła
1953 – “Witaj nam, Mr. Marshall”(hiszpania) – Luis Garcia Berlanga – Jose Isbert w roli głównej. Mała, uboga wieś, w codziennej rutynie. Do miasteczka przyjeżdża znana artystka flamenco ze swoim menedżerem, powodując lokalne poruszenie. Dowiadują się że w miasteczku ma być amerykańska delegacja i zostają. Mieszkańcy na wieść o delegacji są pełni szczęścia i nadziei. Wszyscy łączą siły aby pokazać się z jak najlepszej strony, uczą się flamenco, zakładają ludowe szaty, dekorują ulice, organizują parady i koncerty. Cała wieś zostaje przemodelowana pod występny. Wszyscy mieszkańcy marzą o korzyściach dla siebie, ksiądz o religijnym wsparciu, chłopi o traktorach i technologii, burmistrz o politycznej karierze. W dzień delegacji wszyscy są przygotowani na swoich miejscach i czekają na amerykanów godzinami. Cała delegacja samochodów przejeżdża przez wieś i nawet się nie zatrzymuje, cały wysiłek na marne. Mieszkańcy zostają z niczym. Ironia na koniec polega na tym że narrator mówi że wieś zyskała doświadczenie i może uczyć inne wsie jak amerykanów przyjmować.
“Śmierć rowerzysty”
1955 – “Śmierć rowerzysty” – Juan Antonio Bardem - Kochankowie z wyższych sfer wracają samochodem do miasta, na pustej drodze potrącają rowerzystę, sprawdzają jego stan ale żyje więc decydują się uciec z miejsca wypadku aby romans nie wyszedł na jaw. Kobieta Maria żona bogatego przemysłowca i mężczyzna Juan wykładowca uniwersytecki. Juan wraca do rzeczywistości natomiast Maria obsesyjnie śledzi doniesienia o wypadku. Na jednym z przyjęć gdzie spotyka się elita jest Rafa który daje dwuznaczne komentarze sugerujące że wie o romansie. Kochankowie zaczynają podejrzewać się nawzajem o nielojalność. Juan zaczyna mieć jednak wyrzuty sumienia i refleksje nad życiem, staje się coraz bardziej świadomy moralnej pustki i hipokryzji w której żyje. Maria natomiast myśli tylko o ratowaniu siebie i pozycji jaką ma. Maria jest coraz częściej szantażowana przez Rafa, Juan postanawia przyznać się do winy, informuje o tym Marię. Ona potrąca go autem i sama spiesząc do domu do męża którego namówiła na ucieczkę. Niestety w poślizgu spada z wysokiego mostu i rozbija samochód i umiera.
