32-40 Flashcards
(26 cards)
Σύµφωνα µε τον Πασκάλ, ποιο δεν είναι το καθήκον της φιλοσοφίας;
α. Γεφυρώνοντας την αντίθεση µεταξύ του απείρως µεγάλου και του απείρως µικρού, αλλά µπορεί ωστόσο να το αναγνωρίσει.
β. Γεφυρώνοντας την αντίθεση µεταξύ αυτού που είναι πνεύµα και αυτού που είναι ύλη, αλλά
µπορεί ωστόσο να την αναγνωρίσει.
γ. Γεφύρωση του χάσµατος µεταξύ του πνεύµατος και της ύλης.
δ. Γεφύρωση του χάσµατος µεταξύ του απείρως µεγάλου και του απείρως µικρού.
α. Γεφυρώνοντας την αντίθεση µεταξύ του απείρως µεγάλου και του απείρως µικρού, αλλά µπορεί ωστόσο να το αναγνωρίσει.
Τι αντιπαραβάλλει ο Πασκάλ στο έργο του Pensieri;
α. Το “πνεύµα της φινέτσας” στο “πνεύµα της γεωµετρίας”.
β. Το “πνεύµα των µαθηµατικών” στο “πνεύµα του προβληµατισµού”.
γ. Το “πνεύµα της γεωµετρία ς” στο “πνεύµα της φινέτσας”.
δ. Το “πνεύµα του προβληµατισµού” στο “πνεύµα των µαθηµατικών”.
α. Το “πνεύµα της φινέτσας” στο “πνεύµα της γεωµετρίας”.
Το 1651 ο Χοµπς έγραψε αυτό που θεωρείται το µεγαλύτερο αριστούργηµά του, ποιο είναι αυτό;
α. Ο πολίτης
β. Η επιστολή για την ανεκτικότητα
γ. Η πραγµατεία για την ανθρώπινη φύση
δ. Ο Λεβιάθαν
δ. Ο Λεβιάθαν
Όταν µιλάει για ουσία, ο Locke εννοεί ένα υπόστρωµα, πώς το εξηγεί αυτό;
α. Πρόκειται για ένα κοινό κεφάλαιο ιδεών που γνωρίζουµε διαισθητικά: είτε µέσω της αίσθησης είτε µέσω της λογικής.
β. Πρόκειται για ένα κοινό κεφάλαιο ιδεών που γνωρίζουµε διαισθητικά: είτε µέσω της αίσθησης είτε µέσω της λογικής.
γ. Πρόκειται για ένα κοινό στήριγµα για έναν ορισµένο αριθµό απλών ιδεών που γνωρίζουµε διαισθητικά: είτε µέσω της αντίληψης είτε µέσω του στοχασµού.
δ. Είναι ένα κοινό στήριγµα για έναν αριθµό απλών ιδεών που γνωρίζουµε διαισθητικά: είτε µέσω της αντίληψης είτε µέσω του στοχασµού.
γ. Πρόκειται για ένα κοινό στήριγµα για έναν ορισµένο αριθµό απλών ιδεών που γνωρίζουµε διαισθητικά: είτε µέσω της αντίληψης είτε µέσω του στοχασµο
Τι θεωρούσε ο Τζιαµπατίστα Βίκο;
α. Το γνωστικό κριτήριο σύµφωνα µε το οποίο η γνώση ενός αντικειµένου είναι δυνατή µόνον από το υποκείµενο που το παρήγαγε.
β. Κατάφερε να καταδείξει τη συµβατότητα και τη συµπληρωµατικότητα των αληθειών της πίστης και της λογικής.
γ. Οι “αντιλήψεις” µπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: “εντυπώσεις” και “ιδέες”.
δ. Το υπόστρωµα, το κοινό στήριγµα για έναν αριθµό απλών ιδεών που γνωρίζουµε διαισθητικά: είτε µε το συναίσθηµα είτε µε το στοχασµό
α. Το γνωστικό κριτήριο σύµφωνα µε το οποίο η γνώση ενός αντικειµένου είναι δυνατή µόνο από το υποκείµενο που το παρήγαγε.
Πώς ορίζει ο Χιουµ το νοητικό περιεχόµενο; Και πώς µπορούν να υποδιαιρεθούν;
α. Αισθήσεις”, οι οποίες µπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: “εντυπώσεις” και “ιδέες”.
β. Αντιλήψεις”, οι οποίες µπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: “εντυπώσεις” και “ιδέες”.
γ. Αντιλήψεις”, οι οποίες µπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: “εντυπώσεις” και “ιδέες”.
δ. Οι “αισθήσεις” µπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: “εντυπώσεις” και “απόψεις”
β. Αντιλήψεις”, οι οποίες µπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: “εντυπώσεις” και “ιδέες”.
Ποιος ήταν ο Άνταµ Σµιθ;
α. Ήταν Σκωτσέζος οικονοµολόγος και φιλόσοφος του δέκατου έβδοµου αιώνα. Το δοκίµιό του αντιπροσώπευε κάποια από τις πρώτες συστηµατικές έρευνες για τον καπιταλισµό και την ιστορική εξέλιξη της βιοµηχανίας στην Ευρώπη.
β. Ήταν Σκωτσέζος οικονοµολόγος και φιλόσοφος του δέκατου έβδοµου αιώνα. Το δοκίµιό του ήταν µία από τις πρώτες συστηµατικές έρευνες σχετικά µε την επιστηµονική µέθοδο και την ιστορική εξέλιξη της βιοµηχανίας στην Ευρώπη.
γ. Ήταν Σκωτσέζος οικονοµολόγος και φιλόσοφος του 18ου αιώνα. Το δοκίµιό του ήταν µία από τις πρώτες συστηµατικές έρευνες σχετικά µε την επιστηµονική µέθοδο και την ιστορική
εξέλιξη της βιοµηχανίας στην Ευρώπη.
δ. Ήταν Σκωτσέζος οικονοµολόγος και φιλόσοφος του 18ου αιώνα. Το δοκίµιό του αντιπροσώπευε κάποια από τις πρώτες συστηµατικές έρευνες για τον καπιταλισµό και την ιστορική εξέλιξη της βιοµηχανίας στην Ευρώπη
δ. Ήταν Σκωτσέζος οικονοµολόγος και φιλόσοφος του 18ου αιώνα. Το δοκίµιό του αντιπροσώπευε κάποια από τις πρώτες συστηµατικές έρευνες για τον καπιταλισµό και την ιστορική εξέλιξη της βιοµηχανίας στην Ευρώπη
Ποιος ήταν ο Τζέρεµι Μπένθαµ;
α. Ήταν Σκωτσέζος οικονοµολόγος και φιλόσοφος του δέκατου έβδοµου αιώνα. Το δοκίµιό του αντιπροσώπευε κάποια από τις πρώτες συστηµατικές έρευνες για τον καπιταλισµό και την ιστορική εξέλιξη της βιοµηχανίας στην Ευρώπη.
β. Ήταν Άγγλος φιλόσοφος, νοµικός και οικονοµολόγος, ο οποίος θεµελίωσε το δόγµα του ωφελιµισµού.
γ. Ήταν Σκωτσέζος οικονοµολόγος και φιλόσοφος του 18ου αιώνα. Το δοκίµιό του αντιπροσώπευε κάποια από τις πρώτες συστηµατικές έρευνες για τον καπιταλισµό και την ιστορική εξέλιξη της βιοµηχανίας στην Ευρώπη.
δ. Ήταν Άγγλος φιλόσοφος, νοµικός και οικονοµολόγος, ο οποίος θεµελίωσε το δόγµα του occasionalism.
β. Ήταν Άγγλος φιλόσοφος, νοµικός και οικονοµολόγος, ο οποίος θεµελίωσε το δόγµα του ωφελιµισµού.
Πώς µπορεί να συνοψιστεί η σκέψη του Francis Hutcheson;
α. Ο άνθρωπος είναι ικανός να “κατανοεί” χάρη στη διάνοια. Στη συνέχεια εξηγεί ότι υπάρχουν τρία στάδια στην εξέλιξη της σκέψης: “αντιλήψεις”, “εντυπώσεις” και “ιδέες”.
β. Το “καλό” λειτουργεί στον άνθρωπο, ο οποίος υπό την καθοδήγηση µιας έµφυτης ηθικής αίσθησης, δώρο του Θεού, καταφέρνει να µετριάσει τα εγωιστικά ένστικτα, αλλά ο άνθρωπος οδηγείται ωστόσο προς το κακό.
γ. Η “καλοσύνη” λειτουργεί στον άνθρωπο, ο οποίος υπό την καθοδήγηση µιας έµφυτης ηθικής αίσθησης, δώρο του Θεού, καταφέρνει να µετριάσει τα εγωιστικά ένστικτα, κατευθύνοντας τη συµπεριφορά του καθενός προς το συλλογικό καλό.
δ. Κατάφερε να απο δείξει τη συµβατότητα και τη συµπληρωµατικότητα των αληθειών της πίστης και της λογικης
γ. Η “καλοσύνη” λειτουργεί στον άνθρωπο, ο οποίος υπό την καθοδήγηση µιας έµφυτης ηθικής αίσθησης, δώρο του Θεού, καταφέρνει να µετριάσει τα εγωιστικά ένστικτα, κατευθύνοντας τη συµπεριφορά του καθενός προς το συλλογικό καλό.
Κοντά στις θέσεις του θεϊσµού, στο κύριο έργο του, Έρευνα για την αρετή και την αξία 1699), τι υποστήριζε ο Σάφτεσµπερι;
α. Το υπόστρωµα, δηλαδή το κοινό στήριγµα ενός αριθµού απλών ιδεών που γνωρίζουµε διαισθητικά: είτε µέσω της αίσθησης είτε µέσω του στοχασµού.
β. Κατάφερε να αποδείξει τη συµβατότητα και τη συµπληρωµατικότητα των αληθειών της πίστης και της λογικής.
γ. Το γνωστικό κριτήριο σύµφωνα µε το οποίο η γνώση ενός αντικειµένου είναι δυνατή µόνο από το υποκείµενο που το παρήγαγε.
δ. Η αυτονοµία της ηθικής σφαίρας από τη θρησκεία και την πολιτική, περιγράφοντας τα χαρακτηριστικά µιας ηθικής προσέγγισης που βασίζεται στην αµοιβαία ικανοποίηση των αναγκών των ατόµων.
δ. Η αυτονοµία της ηθικής σφαίρας από τη θρησκεία και την πολιτική, περιγράφοντας τα χαρακτηριστικά µιας ηθικής προσέγγισης που βασίζεται στην αµοιβαία ικανοποίηση των αναγκών των ατόµων.
Είναι τα ηθικά κακώς κείµενα, σύµφωνα µε τον Ρουσσώ, αναπόσπαστα µέρη της ανθρώπινης ύπαρξης;
α. Ναι, είναι η “φυσική κατάσταση” της ανθρώπινης κατάστασης.
β. Όχι, οφείλονται σε εξωτερικές αιτίες, στην “κατάσταση της φύσης” ο άνθρωπος είναι “ελεύθερος, υγιής, καλός και ευτυχισµένος”.
γ. Όχι, οφείλονται σε αιτίες εξωτερικές προς τη φύση του και συσχετίζονται µε την οικονοµική και συνεπώς την κοινωνική ανισότητα.
δ. Ναι, στη “φυσική κατάσταση” της ανθρώπινης κατάστασης ο άνθρωπος δεν είναι “ελεύθερος, υγιής, καλός και ευτυχισµένος”.
γ. Όχι, οφείλονται σε αιτίες εξωτερικές προς τη φύση του και συσχετίζονται µε την οικονοµική και συνεπώς την κοινωνική ανισότητα.
Τα πλεονεκτήµατα και τα µειονεκτήµατα είναι?
α. Ο τίτλος του πρώτου φιλοσοφικού ποιήµατος του Βολταίρου, στο οποίο εκφράζει όλες τις κληρικές του απόψεις και την αθεϊστική και ορθολογιστική του σκέψη.
β. Ο τίτλος ενός ηθικού δοκιµίου του Χιουµ, όπου περιγράφει τα χαρακτηριστικά µιας ηθικής προσέγγισης που βασίζεται στην αµοιβαία ικανοποίηση των αναγκών των ατόµων.
γ. Ο τίτλος του πρώτου φιλοσοφικού ποιήµατος του Βολταίρου, στο οποίο εκφράζει όλες τις αντιεκκλησιαστικές του απόψεις και τη δική του αθεϊστική και ορθολογιστική σκέψη.
δ. Ο τίτλος ενός ηθικού δοκιµίου του Χιουµ, όπου περιγράφει τα χαρακτηριστικά µιας διεφθαρµένης προσέγγισης που βασίζεται στην αµοιβαία ικανοποίηση των αναγκών των
γ. Ο τίτλος του πρώτου φιλοσοφικού ποιήµατος του Βολταίρου, στο οποίο εκφράζει όλες τις αντιεκκλησιαστικές του απόψεις και τη δική του αθεϊστική και ορθολογιστική σκέψη.
Μπορεί ο Ντεκάρτ να χαρακτηριστεί πρόδροµος του Διαφωτισµού;
α. Όχι, εξαιτίας της ορθολογικής µήτρας.
β. Ναι, επειδή είναι ορθολογιστική.
γ. Όχι, εξαιτίας του απέρριψαν το πνεύµα του συστήµατος, δηλαδή την επιθυµητή επαγωγική γνώση ξεκινούσε από την κληρονοµιά των έµφυτων ιδεών και αρχών που ήταν γνωστές a priori.
δ. Ναι, παρόλο που απέρριψαν το συστηµικό του πνεύµα, δηλαδή την επιθυµητή επαγωγική γνώση που ξεκινούσε από την κληρονοµιά των έµφυτων ιδεών και αρχών που ήταν
γνωστές a priori.
δ. Ναι, παρόλο που απέρριψαν το συστηµικό του πνεύµα, δηλαδή την επιθυµητή επαγωγική γνώση που ξεκινούσε από την κληρονοµιά των έµφυτων ιδεών και αρχών που ήταν γνωστές a priori.
Ποιο είναι το σηµαντικότερο επιστηµονικό έργο του Καντ;
α. Έρευνα για την αρετή και την αξία (1699).
β. Πραγµατεία για την ανθρώπινη φύση (1696).
γ. Ιστορία της Φύσης (1769).
δ. Παγκόσµια ιστορία της φύσης και θεωρία του ουρανού (1755).
δ. Παγκόσµια ιστορία της φύσης και θεωρία του ουρανού (1755).
Σύµφωνα µε τον Σέλινγκ, τι αντιπροσωπεύει η τέχνη;
α. Είναι µια στιγµή του Απόλυτου.
β. Είναι το ένα και µοναδικό αιώνιο στοιχείο της φιλοσοφίας και ταυτόχρονα ο µόνος ζωντανός µάρτυρας της αλήθειας της.
γ. Είναι το ένα και µοναδικό αιώνιο στοιχείο του Απόλυτου και ταυτόχρονα ο µόνος ζωντανός µάρτυρας της αιωνιότητάς του.
δ. Είναι µια κατάσταση του Πνεύµατος.
β. Είναι το ένα και µοναδικό αιώνιο στοιχείο της φιλοσοφίας και ταυτόχρονα ο µόνος ζωντανός µάρτυρας της αλήθειας της.
Ποιες είναι οι τρεις πρώτες αρχές της Διδασκαλίας της Επιστήµης του Φίχτε;
α. το “Εγώ”- “το µη- Εγώ”- “το άπειρο Εγώ”.
β. το εγώ θέτει τον εαυτό του” - “το εγώ αντιτίθεται στο µη - εγώ”- “το άπειρο εγώ αντιτίθεταιστο πεπερασµένο µη -εγώ”.
γ. το αυτοδηµιούργητο εγώ- “το εγώ αντιτίθεται στον εαυτό του” - “το πεπερασµένο εγώ αντιτίθεται στο πεπερασµένο µη- εγώ”.
δ. το εγώ θέτει τον εαυτό του” (δηλαδή αυτοδηµιουργείται) - “το εγώ αντιτάσσει το µη - εγώ στον εαυτό του” - “στο άπειρο εγώ, το περιορισµένο, πεπερασµένο εγώ αντιτίθεται σε ένα
πεπερασµένο µη - εγώ”
δ. το εγώ θέτει τον εαυτό του” (δηλαδή αυτοδηµιουργείται) - “το εγώ αντιτάσσει το µη - εγώ στον εαυτό του” - “στο άπειρο εγώ, το περιορισµένο, πεπερασµένο εγώ αντιτίθεται σε ένα πεπερασµένο µη - εγώ”
Ποιο έτος δηµοσιεύθηκε το Μανιφέστο του Κοµµουνιστικού Κόµµατος; Ποιος το συνέταξε;
α. Το 1847 από τους Μαρξ και Ένγκελς.
β. Τ ο 1848 από τον Μαρξ και τον Χέγκελ.
γ. Το 1848 από τους Μαρξ και Ένγκελς.
δ. Το 1847 από τους Μαρξ και Χέγκελ.
γ. Το 1848 από τους Μαρξ και Ένγκελς.
Για τον Χέγκελ, το Απόλυτο γνωρίζει τον εαυτό του µέσα από τι;
α. Μέσω της ανάπτυξης της ικανότητας της ανθρώπινης διάνοιας να κατανοεί την πραγµατικότητα. Υπάρχουν τρία στάδια εξέλιξης της σκέψης: η τέχνη, η θρησκεία και η φιλοσοφία.
β. Μέσω της ανάπτυξης της ικανότητας της ανθρώπινης διάνοιας να κατανοεί την πραγµατικότητα. Υπάρχουν τρία στάδια εξέλιξης της σκέψης: “αντιλήψεις”, “εντυπώσεις” και “ιδέες”.
γ. Μέσω της ανάπτυξης της ικανότητας κατανόησης του γίγνεσθαι. Υπάρχουν τρία στάδια εξέλιξης της σκέψης: η τέχνη, η θρησκεία και η φιλοσοφία.
δ. Μέσω της ανάπτυξης της ικανότητας κατανόησης του γίγνεσθαι. Υπάρχουν τρία στάδια εξέλιξης της σκέψης: “αντιλήψεις”, “εντυπώσεις” και “ιδέες”.
α. Μέσω της ανάπτυξης της ικανότητας της ανθρώπινης διάνοιας να κατανοεί την πραγµατικότητα. Υπάρχουν τρία στάδια εξέλιξης της σκέψης: η τέχνη, η θρησκεία και η φιλοσοφία.
Τι θεωρητικοποιεί ο Φόιερµπαχ το 1841 στο βιβλίο του Η ουσία του χριστιανισµού;
α. Εντοπίζει την προέλευση της θρησκείας στη συνειδητοποίηση της ουσίας του ανθρώπου, εντοπίζοντας στη µορφή του Θεού µια συνειδητή προβολή των επιθυµιών και των αναγκών της συνείδησης.
β. Εντοπίζει την προέλευση της θρησκείας στην αλλοτρίωση της ουσίας του ανθρώπου, εντοπίζοντας στη µορφή του Θεού µια ασυνείδητη προβολή των επιθυµιών και των αναγκών της συνείδησης.
γ. Αναπτύσσει µια ριζοσπαστική κριτική της καντιανής φιλοσοφίας.
δ. Αναπτύσσει µια ριζοσπαστική κριτική της εγελιανής φιλοσοφίας.
β. Εντοπίζει την προέλευση της θρησκείας στην αλλοτρίωση της ουσίας του ανθρώπου, εντοπίζοντας στη µορφή του Θεού µια ασυνείδητη προβολή των επιθυµιών και των αναγκών της συνείδησης.
Από πού προκύπτει η τραγωδία της ανθρώπινης ύπαρξης στον Σοπενχάουερ;
α. Από την τυπολογία της θέλησης της ζωής που δεν µπορεί ποτέ να ηρεµήσει και δεν βρίσκει ποτέ ικανοποίηση, αυτό οδηγεί τον άνθρωπο στον πόνο, την ταλαιπωρία και το θάνατο.
β. Από την αλλοτρίωση της ουσίας το υ ανθρώπου, αναγνωρίζοντας στη µορφή του Θεού µια ασυνείδητη προβολή των επιθυµιών και των αναγκών της συνείδησης.
γ. Από την ηδονή της ζωής να µην µπορεί ποτέ να την ικανοποιήσει, να µην βιώνει ποτέ την ευχαρίστηση, αυτό οδηγεί τον άνθρωπο στον πόνο, την ταλαιπωρία και το θάνατο.
δ. Από την άγνοια του ανθρώπου ότι δεν µπορεί ποτέ να ηρεµήσει και δεν βρίσκει ποτέ ικανοποίηση, αυτό τον οδηγεί στον πόνο, την ταλαιπωρία και το θάνατο.
α. Από την τυπολογία της θέλησης της ζωής που δεν µπορεί ποτέ να ηρεµήσει και δεν βρίσκει ποτέ ικανοποίηση, αυτό οδηγεί τον άνθρωπο στον πόνο, την ταλαιπωρία και το θάνατο.
Για τον Κίρκεγκωρ, πού οδηγεί το αίσθηµα της αγωνίας;
α. Είναι η πηγή ενός άνοιγµα τος προς την επίτευξη της ελευθερίας.
β. Είναι η πηγή της ενασχόλησης µε το τίποτα.
γ. Οδηγεί τον άνθρωπο στον πόνο, την ταλαιπωρία και το θάνατο.
δ. Είναι µια πηγή ανοίγµατος προς την επίτευξη της ευτυχίας.
β. Είναι η πηγή της ενασχόλησης µε το τίποτα.
Τι σηµαίνει ιταλική πνευµατική φιλοσοφία;
α. Η ιταλική φιλοσοφία κινήθηκε προς την πνευµατιστική πλευρά, η οποία υποστήριζε την ύπαρξη µιας υποκειµενικής, διαφοροποιηµένης και ακλόνητης πραγµατικότητας της σκέψης: η οποία θεωρεί την ατοµικότητα της πνευµατικής ψυχής ως το σηµείο εκκίνησης για κάθε φιλοσοφική ανάλυση.
β. υποκειµενικής πραγµατικότητας: θεωρούσε τη συλλογικότητα της πνευµατικής ψυχής ως το τέλος Η ιταλική φιλοσοφία κινείται προς την πνευµατιστική πλευρά, η οποία υποστήριζε την ύπαρξη µιας κάθε φιλοσοφικής ανάλυσης.
γ. Η ιταλική φιλοσοφία προσανατολίστηκε προς την πνευµατιστική πλευρά, η οποία υποστήριζε την ύπαρξη µιας υποκειµενικής πραγµατικότητας: θεωρούσε τη συλλογικότητα της πνευµατικής ψυχής ως το σηµείο εκκίνησης για κάθε φιλοσοφική ανάλυση.
δ. Η ιταλική φιλοσοφία κινήθηκε προς την πνευµατιστική πλευρά, η οποία υποστήριζε την ύπαρξη µιας ακλόνη της αντικειµενικής πραγµατικότητας της σκέψης: θεωρούσε την ατοµικότητα της πνευµατικής ψυχής ως το σηµείο εκκίνησης για κάθε φιλοσοφική ανάλυση
α. Η ιταλική φιλοσοφία κινήθηκε προς την πνευµατιστική πλευρά, η οποία υποστήριζε την ύπαρξη µιας υποκειµενικής, διαφοροποιηµένης και ακλόνητης πραγµατικότητας της σκέψης: η οποία θεωρεί την ατοµικότητα της πνευµατικής ψυχής ως το σηµείο εκκίνησης για κάθε φιλοσοφική ανάλυση.
Τι είναι ο θετικισµός;
α. Πρόκειται για µια φιλοσοφική κατεύθυνση που βασίζεται στην πιο θετική θέση της πραγµατικότητας, η οποία εκλαµβάνεται ως η µόνη νόµιµη µορφή γνώσης.
β. Πρόκειται για έναν φιλοσοφικό προσανατολισµό που βασίζεται στην προνοµιακή αντίληψη της προσωπικής συνείδησης, η οποία θεωρείται ως η µόνη νόµιµη µορφή γνώσης της πραγµατικότητας.
γ. Είναι ένας φιλοσοφικός προσανατολισµός που βασίζεται στη θετική και µη αρνητική θέση της πραγµατικότητας, η οποία θεωρείται ως η µόνη νόµιµη µορφή γνώσης.
δ. Πρόκειται για έναν φιλοσοφικό προσανατολισµό που βασίζεται στην προνοµιακή θέση της επιστηµονικής και πειραµατικής γνώσης, η οποία θεωρείται ως η µόνη νόµιµη µορφή γνώσης της πραγµατικότητας.
δ. Πρόκειται για έναν φιλοσοφικό προσανατολισµό που βασίζεται στην προνοµιακή θέση της επιστηµονικής και πειραµατικής γνώσης, η οποία θεωρείται ως η µόνη νόµιµη µορφή γνώσης της πραγµατικότητας.
Ποιος ήταν ο Auguste Comte;
α. Ήταν Γάλλος φιλόσοφος και κοινωνιολόγος, ιδρυτής της Κοινωνιολογίας.
β. Ήταν Γάλλος φιλόσοφος και κοινωνιολόγος, ιδρυτής του θετικιστικού ρεύµατος.
γ. Ήταν Γάλλος φιλόσοφος και ψυχολόγος, ιδρυτής του ρεύµατος του γαλλικού ροµαντισµού.
δ. Ήταν Γάλλος φιλόσοφος και ψυχολόγος, ιδρυτής του πνευµατιστικού ρεύµατος.
β. Ήταν Γάλλος φιλόσοφος και κοινωνιολόγος, ιδρυτής του θετικιστικού ρεύµατος.
