Murder 2 Page 11-12 Flashcards
(33 cards)
Hodell called the police, who soon tracked Tamar down. Panicked, she begged them not to send her home, telling them that her father had raped her and gotten her pregnant.
هادل با پلیس تماس گرفت و به زودی تامار را ردیابی کرد. وحشت زده از آنها خواست که او را به خانه نفرستند و به آنها گفت که پدرش به او تجاوز کرده و او را باردار کرده است.
to bring charges against Hodell.
برای طرح اتهام علیه هودل.
Hodell was charged with incest rather than rape.
هودل به جای تجاوز به زنای با محارم متهم شد.
was housed at a juvenile facility until the trial began two months later.
تا زمانی که دادگاه دو ماه بعد شروع شد، در یک مرکز نگهداری از نوجوانان مستقر بود.
Given Hodell’s high-profile clientele and esteemed reputation as a doctor, the case was covered feverishly in the tabloids
با توجه به مشتریان برجسته هادل و شهرت محترم او به عنوان یک پزشک، این پرونده به شدت در روزنامه ها پوشش داده شد.
and his legal team ran a shameless smear campaign against Tamar, painting her as a promiscuous pathological liar.
و تیم حقوقی او یک کمپین توهین آمیز بی شرمانه را علیه تامار به راه انداختند و او را به عنوان یک دروغگوی بیمارگونه وحشی معرفی کردند.
Tamar’s own mother even testified against her, claiming that her daughter had made false allegations of abuse before.
مادر خود تامار حتی علیه او شهادت داد و مدعی شد که دخترش قبلاً ادعاهای نادرستی از آزار و اذیت کرده است.
Another key defense witness was an actress named Lilian Lenarack.
یکی دیگر از شاهدان کلیدی دفاع، بازیگری به نام لیلیان لناراک بود.
Lilian testified that she’d been with Tamar to the doctor’s office on the day of the supposed abortion and claimed that the procedure had never happened.
لیلیان شهادت داد که در روز سقط احتمالی با تامار به مطب دکتر رفته بود و ادعا کرد که این عمل هرگز اتفاق نیفتاده است.
But the prosecution had some compelling witnesses of its own. Two people testified in support of Tamar’s allegations.
اما دادستانی برای خود شاهدان قانع کننده ای داشت. دو نفر در حمایت از ادعاهای تامار شهادت دادند.
Surrealists Fred Sexton and Kareen Taran, both of whom had attended parties at Hodell’s house.
فرد سکستون و کارین تاران، سورئالیست‌هایی که هر دو در مهمانی‌های خانه هودل شرکت کرده بودند.
Hodell was so shameless that he had sexually abused his daughter in front of witnesses, and yet the evidence against him still wasn’t enough.
هودل آنقدر بی شرم بود که دخترش را در مقابل شاهدان مورد آزار جنسی قرار داده بود، اما شواهد علیه او هنوز کافی نبود.
Hodell was acquitted on Christmas Eve. Despite all the evidence against him, his power and influence in LA, along with a little systemic misogyny, made him untouchable. At least it did for now.
هودل در شب کریسمس تبرئه شد. علیرغم تمام شواهد علیه او، قدرت و نفوذ او در لس آنجلس، همراه با اندکی زن ستیزی سیستمی، او را غیرقابل لمس کرد. حداقل فعلا اینطور شد.
Coming up, Hodell tries to silence a witness for good, and detectives lay a trap for the doctor inside his own home.
هودل سعی می کند یک شاهد را برای همیشه ساکت کند و کارآگاهان برای دکتر در خانه خودش تله می گذارند.
Hodell had never felt more festive than he did during the Christmas period of 1949. His exoneration was the greatest gift he could have asked for.
هادل هرگز به اندازه او در دوره کریسمس 1949 احساس جشن نکرده بود. تبرئه او بزرگترین هدیه ای بود که او می توانست درخواست کند.
Hodell had won his freedom through intimidation tactics.
هودل آزادی خود را از طریق تاکتیک های ارعاب به دست آورده بود.
One of the key witnesses for the defense, Lillian Lenarack, had only testified in Hodell’s favor because he threatened to have her young son taken away from her.
یکی از شاهدان کلیدی دفاع، لیلیان لناراک، تنها به نفع هادل شهادت داده بود، زیرا او تهدید کرده بود که پسر کوچکش را از او خواهند گرفت.
He also told her he could have her committed to a psychiatric institution.
But in the weeks after the trial, Lillian was racked with guilt.
او همچنین به او گفت که می تواند او را به یک موسسه روانپزشکی بسپارد.
اما در هفته‌های پس از محاکمه، لیلیان با گناه مواجه شد.
and Lillian was partly to blame.
و لیلیان تا حدی مقصر بود.
Finally, she couldn’t take it anymore. So one night in January, Lillian confronted Hodell at the Soutenhouse and told him that she was going to recant her testimony.
بالاخره دیگر طاقت نیاورد. بنابراین یک شب در ژانویه، لیلیان با هادل در ساوتن هاوس روبرو شد و به او گفت که قصد دارد از شهادت خود صرف نظر کند.
Hodell was furious and turned on her. As her three-year-old son, John, watched in terror, he hit her hard enough that she fell to the ground.
هادل عصبانی شد و به سمت او چرخید. در حالی که پسر سه ساله‌اش، جان، وحشت‌زده تماشا می‌کرد، به اندازه‌ای به او ضربه زد که او روی زمین افتاد.
Composing himself, Hodell told Lillian that she needed to calm down and drug her, perhaps with a drink laced with a powerful sedative, within minutes she blacked out.
هودل در حالی که خودش را جمع و جور می کرد به لیلیان گفت که باید آرام شود و او را مصرف کند، شاید با نوشیدنی آغشته به یک آرامبخش قوی، در عرض چند دقیقه او را خاموش کرد.
Once she was unconscious, Hodell executed the next stage of his plan. He used a razor blade to make cuts on Lillian’s arms, feigning a suicide attempt.
وقتی هودل بیهوش شد، مرحله بعدی نقشه خود را اجرا کرد. او از یک تیغ برای ایجاد بریدگی روی بازوهای لیلیان استفاده کرد و تظاهر به خودکشی کرد.
Hodell helped Mary get Lillian into a police car accompanied by little John.
هادل به مری کمک کرد تا لیلیان را سوار ماشین پلیس کند که جان کوچولو او را همراهی می کرد.
