Implanty Flashcards

1
Q

Czym jest implantacja?

A

wszczepienie martwego materiału do żywego organizmu

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Wszczepy/implanty - czym są?

A

sztuczne elementy filarowe wprowadzane do tkanek szczęki lub żuchwy w celu odbudowy protetycznej utraconych zębów

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Implantoprotezy zębowe - czym są?

A

korony lub innego typu konstrukcje protetyczne powstałe na bazie implantu

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Jakie typy materiałów mogą być wszczepiane do organizmu?

A
  • mat homologiczny = martwa tkanka (np. lizofilowana kość, kolagen)
  • mat sztuczny (alloplastyczny) (np. metale, minerały, tworzywa sztuczne)
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Wymagania stawiane materiałom stosowanym do produkcji wszczepów:

A
  • biokompatybilne
  • nietoksyczne
  • niealergizujące
  • niekarncerogenne
  • odporne na korozję
  • dające kontrast na RTG
  • odpowiednia wytrzymałość
  • łatwość sterylizacji
  • łatwe w obróbce mechanicznej
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Jakie materiały wykorzystujemy w implantologii?

A
  • Tytan
  • Stopy tytanu
  • Stopy złoto-platyny z porcelaną
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Cechy tytanu:

A
  • szarosrebrny
  • duża wytrzymałość mechaniczna
  • niski ciężar właściwy
  • odporność korozyjna w JU → tworzy warstwę tlenków na powierzchni w reakcji z wodą i powietrzem
  • tolerowany biologicznie, ALE! pojawiają się doniesienia o reakcjach alergicznych → alternatywą mogą być implanty z tlenku cyrkonu
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Cechy tlenku cyrkonu (jako wszczepu):

A
  • materiał ceramiczny
  • biały → znaczenie przy cienkim fenotypie dziąsła
  • mniejsza kumulacja płytki nazębnej niż na metalu → mniejsze ryzyko periimplantitis
  • najmniej kruchy spośród ceramik, jednak parametry wytrzymałościowe są niższe niż tytanu → ograniczone zastosowanie
  • konieczność zabezpieczenia ich przed obciążeniem w czasie gojenia szyną ochronną lub uzupełnieniem tymczasowym
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Jakie zjawisko odpowiada za utrzymanie wszczepu w tkance kostnej?

A

osseointegracja / osteointergacja = zjawisko bezpośredniego strukturalnego i funkcjonalnego połączenia struktur powierzchniowych obciążonego wszczepu z żywą tkanką kostną bez pośrednictwa tkanki łącznej

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Czynniki wpływające na zjawisko osseointegracji:

A

• rodzaj materiału

czynniki fizyczne:
• kształt wszczepu
• mikrotopografia pow implantu
• obciążenie implantu

czynniki biologiczne:
• biozgodność materiału
• reakcje nadwrażliwości
• rodzaj i jakość otaczającej kości, stopień mineralizacji i ukrwienia
• regeneracyjnych zdolności organizmu
• stopnia odporności na uraz operacyjny i powikłania infekcyjne

czynniki chemiczne:
• proc chem zachodzące na granicy implant - tkanka

postępowanie chiru:
• atraumatyczne postępowanie z tk podczas zabiegu
• dokładne dopasowanie łoża kostnego do kształtu wszczepu

Osseointegracja nie jest uwarunkowana konkretnym rodzajem wszczepu ale techniką jego wprowadzenia i materiału, z jakiego jest wykonany.

Uważa się, że wysoki stopień stabilizacji pierwotnej oraz ograniczenie mikroruchów są kluczowe dla prawidłowej osteointegracji. W ten sposób zapobiega się powstawaniu warstwy tkanki łącznej pomiędzy implantem a kością, co zapewnia jej prawidłowe gojenie się.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Ogólny podział i charakterystyka wszczepów ze względu na ich umiejscowienie względem kości:

A
  1. podokostnowe (nakostne):
    • Rzadkie
    • Kształt siatki
    • Pod okostną, pokrywają kość
    • Filary dla uzupełnień protetycznych
    • Obciążenia rozkładane na powierzchnię kości
    • W bezzębiu przy zanikach kości wyrostka
  2. śródkostne:
    • Najczęściej używane
    • Wewnątrz kości
    • Lokalizacja zbliżona do umiejscowienia korzeni naturalnych
    • Ze względu na kształt wyróżniamy: formy cylindryczne i ostrza śródkostne (coraz rzadziej stosowane)
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Który rodzaj wszczepów daje najlepsze wyniki kliniczne?

A

implanty śródkostne o kształcie śruby dwu- lub jednoczęściowej

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Z jakich części składa się implant śródkostny w kształcie śruby?

A
  • fixture - część odtwarzająca kość
  • mezostruktura - filar protetyczny
  • suprastruktura - uzupełnienie protetyczne
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Od czego zależy wybór implantu?

A
  • Lokalizacji
  • Anatomii wyrostka zębodołowego
  • Rodzaju planowanej konstrukcji docelowej
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Cechy które różnią poszczególne wszczepy:

A
  • skok śruby
  • agresywność gwintu
  • stopień zbieżności ścian
  • polerowany lub niepolerowany kołnierz
  • rodzaj połączenia z łącznikiem (zwen- lub wewnętrzny)
  • kształt (stożkowy, trójkątny, sześciokątny, ośmiokątny)
  • rodzaj powierzchni
  • długość i średnica
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Jaką długość i średnicę zazwyczaj mają wszczepy śródkostne?

A

długość części wprowadzonej do kości: 5-20 mm

średnica w najszerszym miejscu: 3-8 mm

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

Mikrotopografa powierzchni implantu:

A

• nie stosuje się implantów o gładkiej, maszynowo opracowanej pow (MA)

by skrócić okres gojenia i zminimalizować ryzyko braku osteointegracji:
• piaskowanie i trawienie kwasem (SLA)
• utlenianie anodowe (TiUnite)
• nanoszenie powłoki z rozpylonej plazmy tytanowej (TPS)
• nanoszenie powłoki hydroksyapatytowej (HA)
• próby pokrycia pow proteinami stymulującymi wzrost kości

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

Implanty - wskazania:

A

• wszystkie rodzaje braków zębowych

  • pacjenci zdrowi, w dobrej kondycji psychicznej, gotowi do współpracy
  • odpowiednie miejscowe warunki anatomiczne
  • gdy zawodzą tradycyjne metody protezowania
  • gdy wszczepy stworzą korzystniejsze warunki do rekonstrukcji uzębienia

szczególnie polecane gdy:
• u pacjentów z rozległymi brakami, u których niemożliwe jest wykonanie uzupełnień stałych
• u pacjentów, którzy mają trudności z adaptacją do protez ruchomych
• w przypadku braku pojedynczego zęba, gdy zęby sąsiadujące z luką nie mają ubytków próchnicowych, wypełnień, uzupełnień prot
• u pacjentów, u których uzupełnienia ruchome utrudniają wykonywanie zawodu

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

Implanty - p/wskazania:

A
a. bezwzględne ogólne:
• Psychozy
• Nierealne oczekiwania pacjenta
• Nadużywanie narkotyków i alkoholu
• Zły stan zdrowia (choroby kości - osteomalacja, osteogenesis imperfecta, choroba Pageta; choroby ukł krwiotwórczego, przeszczepy narządów, choroby autoimmunologiczne tk łącznej, cukrzyca typu I) i terapie z zastosowaniem cytostatyków, leków immunosupr, sterydów

b. bezwzględne miejscowe:
• bruksizm

c. względne ogólne:
• choroby ogólne o ostrym przebiegu
• nałogowe palenie

d. względne miejscowe:
• Anomalie morfologii szczęk i nieodpowiednia jakość kości
• Wady zgryzu
• Znaczne zaniki kostne
• Czynne ostre procesy zapalne
• Zły stan higieny jamy ustnej
• zaawansowana choroba przyzębia
• bóle nieznanego pochodzenia w JU
• nowotwory JU
• stan po napromienianiu kości (do 12 msc po )
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

Czynniki ryzyka u kandydatów do leczenia implantami:

A
a. ogólnomedyczne:
• ostre choroby kości powodujące zaburzenia ich gojenia
• choroby immunologiczne
• leczenie z zastosowaniem sterydów
• napromieniowana kość
• niekontrolowana cukrzyca
• inne ciężkie schorzenia

b. związane z przyzębiem
• aktywna choroba przyzębia
• oporne na leczenie choroby przyzębia
• predyspozycje genetyczne

c. związane z JU
• zła higiena
• aspekty osobiste i intelektualne

d. okluzyjne:
• bruksizm

• intensywne palenie papierosów (>10 / dziennie)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

Czynniki wysokiego ryzyka u kandydatów do leczenia implantami:

A
  • schorzenia układowe o ciężkim przebiegu
  • obniżona odporność organizmu
  • nadużywanie narkotyków
  • negatywne nastawienie i niechęć do współpracy
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
22
Q

Etapy leczenia implantoprotetycznego:

A
  1. Kwalifikacja
  2. Planowanie leczenia
  3. Zabieg wszczepienia implantu
  4. Leczenie prot
  5. Wizyty kontrolne
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
23
Q

Ile miejsca w łuku jest wymagane dla wszczepienia implantu?

A
  • minimum 5 mm do przeciwstawnego łuku zębowego dla przyszłego uzupełnienia protetycznego
  • minimum 1,5 mm od implantu do zęba sąsiedniego / minimum 3 mm od implantu do drugiego implantu
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
24
Q

Analiza RTG pod implant:

A
  • wymiary i jakość kości

* położenie struktur anato (zatoka szczękowa, nerw zębodołowy), które mogą uniemożliwiać wprowadzenie wszczepu

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
25
Q

Schemat postępowania przedzabiegowego:

A
  • Wywiad i badanie stanu miejscowego
  • Analiza radiologiczna
  • Analiza jakościowa i ilościowa kości
  • Przygotowanie ogólnomedyczne pacjenta
  • Przygotowanie stomatologiczno-protetyczne
  • Stworzenie planu zaopatrzenia protetycznego wczesnego i docelowego
  • Sporządzenie dokumentacji modelowej i fotograficznej
  • Stworzenie protez czasowych
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
26
Q

Optymalne warunki do leczenia implantoprotetycznego :

A
  1. Dobry stan ogólny zdrowia pacjenta oraz brak miejscowych zmian patologicznych w jamie ustnej
  2. Zakończony okres wzrostowy szczęk
  3. Odpowiednia ilość i dobra jakość struktur kostnych
  4. Dobra higiena jamy ustnej
  5. Gotowość pacjenta do zaakceptowania ryzyka zabiegowego i współpracy w całym procesie rehabilitacyjnym

Brak spełnienia choćby jednego z powyższych parametrów stanowi czynnik ryzyka, ograniczający szanse na pozytywne wyniki leczenia

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
27
Q

Zasady kwalifikacji - wiek:

A
  • Wiek pacjentów nie stanowi elementu ryzyka ograniczającego wskazania do implantacji
  • Dolna granica wieku to 16 lat (nie dotyczy implantów tzw. Ortodontycznych),
  • W indywidualnych przypadkach wzrost może przebiegać powyżej 16 roku życia (chłopcy)
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
28
Q

Elementy opieki pozabiegowej:

A
  • Analiza co do zagrożenia wystąpienia powikłań pozabiegowych
  • Ciągłe monitorowanie stanu tkanek okołowszczepowych, przyzębia i twardych tkanek pozostałego uzębienia naturalnego, oraz stanu uzupełnień protetycznych
  • Profesjonalne i domowe zabiegi higieniczne
  • Profilaktyczne korekty okluzji
  • Leczenie występujących powikłań późnych
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
29
Q

Parametry decydujące o powodzeniu leczenia implantoprotetycznego sprawdzane na wizytach kontrolnych:

A
  • tk okołowszczeopwe nie powinny wykazywać cech zapalenia
  • wszczep nie może wykazywać ruchomości
  • uzupełnienie protetyczne nie może mieć uszkodzeń mechanicznych
  • dopuszczalny pionowy zanik tk kostnej wynosi maksymalnie 0,5 mm w pierwszym roku, następnie 0,1 mm rocznie
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
30
Q

Wizyty kontrolne - jak często?

A

W okresie od 1 do 4 tygodnia po obciążeniu wszczepów nadbudową protetyczną przeprowadza się systematyczne badania kontrolne w trakcie których na podstawie klinicznych parametrów stanu tkanek okołoimplantacyjnych sporządza się dalszy plan opieki
Po tym okresie przeprowadza się wizyty kontrolne
Co 6-12 miesięcy w przypadku pacjenta ogólnie zdrowego
Trzymiesięczny okres wizyt kontrolnych w przypadku pacjenta z większym ryzykiem

• U osób palących tytoń wskazana jest większa ilość wizyt kontrolnych → nikotyna upośledza ukrwienie tkanek, przez co procesy reparacyjne i zaburza gojenie tkanek i procesy osteointegracyjne

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
31
Q

Kiedy mogą wzrastać obciążenia okluzyjne zaburzające stabilność wczepów filarowych?

A
  • Niekorzystna relacja między śródkostną redługością implantu a wysokością nadbudowy
  • Niekorzystna relacja między średnica implantu a powierzchnią zgryzu
  • Elementy konstrukcji protetycznej poza strefą filarów
  • Konstrukcje łączone z zębami naturalnymi
  • Przechylenie osi wszczepów filarowych wzglądem osi antagonistów
  • Urazowe kontakty okluzyjne
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
32
Q

Czynniki decydujące o powodzeniu leczenia implantoportetycznego:

A
  • odpowiednia kwalifikacja pacjenta
  • dokładny przedchirurgiczny i protetyczny plan leczenia
  • leczenie implantologiczne zdeterminowane planowaną odbudową prot
  • prawidłowo przeprowadzone zabiegi chiru
  • prawidłowo wykonane uzupełnienie prot
  • dobra higiena
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
33
Q

Przyczyny niepowodzeń odległych → periimplantitis:

A
  • Błędy postępowania protetycznego
  • Zaniedbania higieny jamy ustnej ze strony pacjenta
  • Nieprzestrzeganie harmonogramu wizyt kontrolnych
  • Zaniechanie wykonania koniecznych zabiegów korekcyjnych
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
34
Q

Brak reakcji na nadmierne siły obciążenia zgryzowego na implant - czym jest spowodowany i do czego prowadzi?

A

w okołowszczepowej tkance kostnej nie ma tak rozwiniętego systemu nerwowych receptorów jak w przyzębiu naturalnym → upośledza to sprawność mechanizmu odruchowej obrony przed działaniem nadmiernych sił obciążenia zgryzowego + w związku ze sztywnym połączeniem implant-kość brak jest czynnika amortyzacji urazów zgryzowych → oba te czynniki mogą być przyczyną mechanicznych uszkodzeń konstrukcji

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
35
Q

Powikłania śródoperacyjne:

A
  • Krwotok
  • Zranienie nerwu
  • Połączenie ustno – zatokowe lub ustno – nosowe
  • Złamanie
  • Konsekwencje nieprawidłowej techniki wprowadzenia implantu → dehiscencja, perforacja, uszkodzenie zęba sąsiedniego, niewystarczająca stabilność pierwotna
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
36
Q

Powikłania pooperacyjne wczesne:

A
  • Krwotok
  • Krwiak
  • Obrzęk
  • Zakażenie wczesne
  • Rozejście się brzegów rany
  • Perforacje śluzówki
  • Odma tkankowa
  • Ruchomość implantu
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
37
Q

Powikłania pooperacyjne późne:

A
  • Patologie okołowszczepowe (periimplantitis)
  • Złamanie implantu
  • Przewlekłe zapalenie zatok
  • Ból przewlekły
  • Podrażnienia śluzówki
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
38
Q

Obciążenie natychmiastowe - kiedy?

A
  • do 72h po implantacji

* gdy używamy wszczepów o powierzchniach modyfikowanych w nanotechnologii

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
39
Q

Obciążenie natychmiastowe - warunki kwalifikacji:

A

a. Aparat Ostell – urządzenie oceniające stabilizację wszczepu w otaczających strukturach kostnych:
◦ Implant można obciążyć natychmiastowo gdy ISQ>60

Inne metody śródzabiegowej oceny jakości i gęstości tkanki kostnej – mniej wiarygodne:
b. Analiza biologiczna:
▪ ocena stopnia krwawienia z łoża kostnego i wyglądu wiórów kostnych
▪ Pomiar siły oporu – w trakcie nawiercania i wkręcania implantu (↑ oporu → ↑twardości)
▪ Jest to ocena wyłącznie subiektywna!
c. Pomiar kluczem dynamometrycznym

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
40
Q

Ocena krwawienia kości i wiórów kostnych a jakość i gęstość tk kostnej:

A
  • Miąższowe krwawienie, wióry nasączone krwią – kość dobrze ukrwiona, rzadka, obecność istoty gąbczastej → trudniej uzyskać stabilizację
  • Brak krwawienia, suche, białe wióry – twarda, zbita warstwa kości
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
41
Q

Pomiar kluczem dynamometrycznym jakości i gęstości kości:

A

▪ opiera się na końcowej wartości mierzonej w momencie osadzania wszczepu w kości (w końcowym momencie obrotowym)
▪ Daje informacje o pierwotnej, mechanicznej stabilizacji implantu bezpośrednio po zabiegu
▪ Pomiar mało dokładny, gdyż odzwierciedla stabilizację tylko orientacyjnie, w sposób przybliżony w części przyszyjkowej (Bo tkanka kostna ma różną
gęstość na całej powierzchni wszczepu)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
42
Q

ISQ - co to?

A

implant stability quotient – współczynnik stabilizacji wszczepu

Implant można obciążyć natychmiastowo gdy ISQ>60

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
43
Q

Aparat Ostell - zasady działania i oceny pomiaru:

A

◦ Magnetyczny pomiar zakresu drgań implantu w kości: wkręcamy do wszczepu odpowiedni filar magnetyczny → aparat wysyła fale elektromagnetyczne, które powodują wzbudzenie drgań filaru i wszczepu → częstotliwość drgań jest przetwarzana i zeskalowana do wartości 0-100 ISQ (implant stability quotient – współczynnik stabilizacji wszczepu)
◦ Zakres mikrodrgań jest wyrazem sztywności połączenia implantu z kością
◦ Pomiar nieinwazyjny, może być wykonywany w odstępach czasowych (pomiar wtórnej stabilizacji wszczepu)
◦ Implant można obciążyć natychmiastowo gdy ISQ>60

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
44
Q

Implanty jedno- i dwuczęściowe - sposoby osadzania konstrukcji prot do implantów:

A

• jednoczęściowe - cementowanie na jego części nadkostnej
• dwuczęściowe (część śródkostna i przykręcana część nadkostna)
a. bezpośrednie przykręcenie do implantu
b. cementowanie na wcześniej przykręconym filarze (łączniku)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
45
Q

Wady i zalety bezpośredniego przykręcenia konstrukcji prot do implantu:

A

ZALETY:
• możliwość okresowej kontroli i naprawy po odkręceniu

WADY:
• częstsze pękanie ceramiki koron perforowanych (otwór dostępu do śruby)
• mikroszczelina na połączeniu implant-filar (siedlisko bakterii wywołujących periimplantitis)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
46
Q

Bezpośrednie przykręcenie konstrukcji prot do implantu - jakie konstrukcje?

A

konstrukcje rozległe (też obejmujące cały łuk zębowy) – w razie konieczności naprawy
czy leczenia st zapalnych można zdjąć i ponownie
zamontować

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
47
Q

Cementowanie na wcześniej przykręconym filarze - jakie konstrukcje?

A

korony pojedyncze, krótkie mosty

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
48
Q

Cementowanie na wcześniej przykręconym filarze - wady i zalety:

A
ZALETY:
• uproszczona technika wykonawstwa
laboratoryjnego
• estetyka
• brak powikłań wynikających z możliwości uszkodzenia gwintów i śrub mocujących

WADY:
• trudność usunięcia nadmiaru cementu → stan zapalny tk okołowszczepowych
• zdjęcie = zniszczenie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
49
Q

Cementowanie uzupełnień prot na implantach - postępowanie:

A

• Przygotowanie powierzchni w celu zwiększenia retencji:
◦ Elementy metalowe lub z ceramiki tlenkowej - piaskujemy
◦ Elementy z ceramiki krzemowej wytrawiamy kwasem HF 9% i pokrywamy silanem (Monobond Plus, Porcelain Silane)

  • Laboratoryjne przygotowanie filaru i koron: frezowanie filaru zgodnie z indywidualnymi warunkami klinicznymi oraz piaskowanie filaru i wew powierzchni korony (zwiększenie pow retencyjnej)
  • Przepłukanie wnętrza implantu po odkręceniu „śruby gojącej”, odkażenie filaru protetycznego i jego przykręcenie kluczem dynamometrycznym (siła 20-30Ncm)
  • Zamknięcie otworu dostępowego śruby (gutaperka kondensowana na gorąco/masa silikonowa)
  • Odkażenie i osuszenie filaru i wew powierzchni korony, nałożenie cementu, osadzenie korony na filarze i kontrola okluzji
  • chemo- / światłoutwardzalne wiązanie cementu
50
Q

Rodzaj uzupełnienia prot na implant a wybór materiału cementującego:

A
  • cement kompozytowy (Multilink Implant, UniCem, G-CEM): filar i korona z ceramiki tlenkowej/krzemowej oraz filar metalowy a korona z ceramiki tlenkowej/krzemowej
  • cement GJ i kompozytowy (Glass-jonomer: KetacCem, FujiCem; pokrywamy też primerem - Monobond Plus / Alloy Primer): filar i wew powierzchnia korony metalowa
51
Q

Pojedyncze braki zębowe - metody odbudowy kości przed implantacją:

A

Resorbowalne błony zaporowe (kolagenowe, poliglikolowe) z wiórami kostnymi (autogenne, allogenne, ksenogenne)

52
Q

Metody odbudowy kości przed planowaną implantacją:

A

• resorbowalne błony zaporowe z wiórami
kostnymi
• nieresorbowalne błony zaporowe z wiórami
kostnymi
• metoda zachowania wyrostka zębodołowego po ekstrakcji
• śruby namiotowe z błonami kolagenowymi
• rozszczepianie wyrostka zębodołowego
• siatka tytanowa
• przeszczepy blokowe z kości autogennej lub allogennej

53
Q

Resorbowalne błony zaporowe z wiórami

kostnymi - wady i zalety:

A

Zalety:
● Nie musimy usuwać- brak drugiego zabiegu
● Mniej podatna na infekcje
● Łatwiejsze w układaniu

Wady:
● Nie znany dokładny czas rozkładu, zmienny u każdego pacjenta
● Podatne na ucisk tkanek miękkich

54
Q

Metoda zachowania wyrostka zębodołowego po ekstrakcji - charaktertystyka:

A

● Rekompensacja utraty blaszki przedsionkowej biomateriałem, zachowujemy objętość kości (w tym miejscu powstaje konglomerat tkankowy)
● Wypełniamy wiórami kostnymi j zębodół po ekstrakcji
● Zamykamy błoną kolagenową (specjalne typy tych błon mogą pozostać do gojenia na otwarto, gojenie przez ziarninowanie) lub przeszczepem tkankowym nabłonkowo-podnabłonkowym z podniebienia

55
Q

Braki zębowe powyżej jednego zęba - metody odbudowy kości przed implantacją:

A
• nieresorbowalne błony zaporowe (tytanowe, gore-tex wzmacniane siatką tytanową) z wiórami
kostnymi
• śruby namiotowe z błonami kolagenowymi
• rozszczepianie wyrostka zębodołowego
• siatka tytanowa
56
Q

Nieresorbowalne błony zaporowe z wiórami

kostnymi - wady i zalety:

A

Zalety:
● Bariera przez cały czas przebudowy kostnej
● Sztywne
● Nadają kształt wyrostkowi, szczególnie ważne przy dużych brakach
● Przeciwstawiają się naciskowi tkanek miękkich

Wady:
● Wymagany zabieg usunięcia błony, w którym musimy odwarstwić okostną i pozbawić chwilowo ukrwienia nowo utworzoną kość
● Częściej rozchodzą się brzegi rany i dochodzi do infekcji
● Bardziej podatna na infekcje, pod nimi bardzo dobre warunki do rozwoju bakterii beztlenowych

57
Q

Śruby namiotowe z błonami kolagenowymi - charakterystyka:

A

● Alternatywa dla błon niewchłanialnych
● Wkręcamy do kości śruby, które wystają kilka minimetrów ponad kość
● Na nich rozpieramy napiętą błonę
● Utrzymanie konturu błony kolagenowej

58
Q

Rozszczepianie wyrostka zębodołowego - charakterystyka:

A

● Minimum 2mm kości gąbczastej aby nie odłamać blaszki zbitej
● Odsłaniamy płat, piłami kostnymi lub urządzeniem piezoelektrycznym rozdzielamy blaszkę wargową od językowej i w tą szczelinę wprowadzamy implanty lub/i wióry kostne
● Dekortykacja - nawiercamy blaszkę kortykalną aby wnikały naczynia krwionośne
● W szczęce kość bardziej elastyczna lepiej się rozszczepia
● Dodatkowo można przekonturować od strony wargowej dla lepszej estetyki błoną kolagenową z wiórami kostnymi

59
Q

Siatka tytanowa - charakterystyka:

A

● Stosowana przy rozległych brakach zębowych i w bezzębiu
● Z niej budujemy klatkę tytanową którą nakładamy na kość a do niej wkładamy biomateriał, stabilnie mocujemy śrubami
● Po czasie regeneracji musimy usunąć siatkę tytanową z odsłonięciem płata

60
Q

Przeszczepy blokowe z kości autogennej lub allogennej - charakterystyka:

A

● Zamawiamy z banku kości
● Stosujemy gdy kość przeszczepiana będzie w bezpośrednim kontakcie z wprowadzanym implantem, implant integruje się tylko z kością żywą
● Pobieramy jako bloki kortykalno-gąbczaste z bródki lub kortykalne z okolicy zatrzonowcowej piłami kostnymi / piezoelektrycznie
● Przeszczep należy opracować i nadać kształt ubytku kostnego
● Stabilizujemy za pomocą śrub kostnych lub minipłytek, które należy najczęściej po regeneracji usunąć
● Powikłaniem obumarcie przeszczepu i jego wydzielenie w postaci martwaków
● Można do tego wykonać przekonturowanie estetyczne ksenograftem i błoną kolagenową

61
Q

Kość gąbczasta a zbita - właściwości przy przeszczepach blokowych:

A

● Kość gąbczasta
○ Zawiera czynniki wzrostu, białka morfogenetyczne kości
○ Odpowiada za aktywność biologiczną przeszczepu, rewaskularyzacje i osteoindukcję
○ Szybko ulega resorpcji

● Kość zbita
○ Wolno ulega resorpcji
○ Zapewnia kontur miejsca regenerowanego

62
Q

Właściwości materiałów służących do regeneracji kości:

A

A. Kość własnopochodna autografty - jedyny potencjalnie żywy materiał
• Bloki kortykalne
• Bloki kortykalno-gąbczaste
• Wióry kostne

B. Kość ludzka z banków kości - allografty
• Sterylizowana - pozbawiona elementów białkowych
• Liofilizowana

C. Ksenografty - najczęściej z tkanki wołowej ale też z koralowców, alg
• najczęściej stosowane w Europie
• do nich dodajemy endogenne (PRF) lub egzogenne skoncentrowane czynniki wzrostu ale nie jest wtedy równoważne kości autogennej

D. Materiały syntetyczne (alloplastyczne) - hydroksyapatyty, bioaktywne szkło

E. Czynniki stymulujące, wzrostowe - przyspieszają przebudowę kostną

F. Błony zaporowe

a. Nie pozwalają tkance nabłonkowej wnikać do wnętrza w czasie przebudowy kostnej
b. Utrzymują kształt wyrostka zębodołowego

63
Q

Funkcje biologiczne biomateriałów:

A
  • Osteokondukcja - spełniają funkcje matrycy (rusztowania) dla wzrastania i odkładania się własnej kości w miejscu regenerowanego ubytku; spełniają wszystkie materiały, trójwymiarowa matryca kostna, która stwarza warunki do wzrastania własnej kości z podłoża, pasywne działanie
  • Osteoindukcja - zawierają proteiny stymulujące i podtrzymujące proliferacje i różnicowanie się mezenchymalnych komórek (progenitorowych) w kierunku osteoblastów; spełnia kość autogenna, allogenna (nie wszystkie typy, zależy od jej obróbki), stymulacja komórek mezenchymatycznych z kości gąbczastej podłoża kostnego do różnicowania w osteoblasty i osteooklasty)
  • Osteogeneza - zawierają komórki osteogeniczne (osteoblasty oraz prekursory osteoblastów) zdolne do formowania tkanki kostnej w miejscu ich zdeponowania pod warunkiem zapewnienia właściwego środowiska; spełnia tylko kość autogenna, przeniesienie żywych komórek osteogenicznych razem z przeszczepem = produkcja kości z przeniesienia; kość autogenna może być zastąpiona przez kość w całości
64
Q

Konglomerat tkankowy powstały w wyniku przeszczepu allograftyów ksenograftów, alloplastów - z czego się składa?

A

● kości własnej
● cząsteczek biomateriału
● tkanki łącznej

65
Q

Warunki prawidłowej regeneracji w wyniku zastosowania mat biologicznych do odbudowy kości:

A

● dobre ukrwienie, rewaskularyzacja
● stabilizacja - nieruchomy biomateriał, piny do przytwierdzenia błon zaporowych
● utrzymywanie kształtu - opór dla tkanek miękkich, lepsze materiały wolnoresorbowalne
● pierwotne zamknięcie rany - czasem gdy za mało tkanek miękkich najpierw wykonujemy przeszczep tkankowy z podniebienia

66
Q

W jakim czasie po regeneracji kości możemy wszczepić implant?

A

● po 4 msc- przeszczep z kości autogennej

● po 6-9 msc- przeszczep ksenogenny, bliżej 9 miesięcy jeśli większy odtwarzany ubytek kości

67
Q

Stabilizacja pierwotna wszczepu:

A

= mechaniczna
mechaniczne zakotwiczenie wszczepu w tkance kostnej bezpośrednio po wprowadzeniu do tkanki kostnej; zwana jest również natychmiastową stabilizacją wszczepu
• zjawiska fizykomechaniczne zachodzące pomiędzy implantem, a strukturami tkanki kostnej
• jest zależna od gęstości, ilości tkanki kostnej, rodzaju implantu i techniki użytej do wprowadzenia wszczepu oraz jego lokalizacji w strukturach kostnych
• jest uzyskana, kiedy wszczep jest oparty o warstwy zbite kości lub zlokalizowany w odpowiednio gęsto ubeleczkowanej tkance kości gąbczastej
• stabilizacja pierwotna ma charakter czysto mechaniczny, wynikający z wklinowania się wszczepu dentystycznego w tkankę kostną szczęki, osiąga najwyższy poziom tuż po zabiegu implantacji i obniża się z czasem na rzecz stabilizacji wtórnej
• o utrzymaniu wszczepu w kości bezpośrednio po zabiegu decyduje działanie sił oporowych, które występują pomiędzy wszczepem i warstwami tkanki kostnej

68
Q

Stabilizacja wtórna wszczepu:

A

= biologiczna
odtwórcze procesy osteointegracyjne struktur kostnych wokół powierzchni wszczepu
• jest efektem osteointegracji, która zależy od jakości struktur kostnych, rodzaju materiału z którego jest wykonany wszczep, kształtu wszczepu, rodzaju gwintu, makro- i mikrostruktury powierzchni, sposobu wykonania łoża kostnego oraz obciążenia siłami okluzyjnymi przenoszonymi przez konstrukcje protetyczne

69
Q

Jaki czas po wszczepieniu implantu jest najbardziej niebezpieczny i dlaczego?

A

Najbardziej niebezpieczny dla pacjenta jest okres, w którym stabilizacja pierwotna powoli maleje, natomiast wtórna nie jest w stanie zapewnić optymalnego utrzymania implantu → z reguły okres ten następuje w 3-4 tygodniu po przeprowadzeniu zabiegu i może się skończyć rozchwianiem implantu, niedostateczna stabilizacja pierwotna utrudnia zrost wszczepu z
kością, a w dłuższej perspektywie czasu może się przyczynić nawet do jego utraty.

70
Q

Co jeśli stwierdzimy brak stabilności wszczepu podczas zabiegu jego osadzania?

A

przerwanie zabiegu w zaplanowanym

miejscu → pozostawienie implantu o znikomej stabilności wiąże się z ryzykiem jego utraty.

71
Q

Przedwczesne obciążenie wszczepu odbudową protetyczną - do czego prowadzi?

A

Przedwczesne obciążenie wszczepu nadbudową protetyczną skutkuje jego ruchomością, zaburza procesy osteointegracyjne i może prowadzić do wytworzenia się tkanki łącznej pomiędzy powierzchnią wszczepu, a łożem kostnym.

72
Q

Dopuszczalna granica mikroruchów

implantu w fazie osteointegracji:

A

100-200 μm może być tolerowana, jednak zależy to od rodzaju powierzchni.

73
Q

Powierzchnie osteoindykcyjne - jakie to i czemu służą?

A

powierzchnie porowate → zwiększają pole przylegania i stymulują osteointegrację

74
Q

Sposoby pomiaru stabilizacji pierwotnej implantu:

A
  • ręcznie: wyczucie oporu tkanki kostnej podczas wprowadzania wszczepu za pomocą ręcznego klucza dynamometrycznego
  • maszynowe: pomiar oporu tkanki kostnej podczas wprowadzania wszczepu do kościarzy użyciu fizjodyspensera lub klucza elektronicznego - siła dynamometryczna (torque)
  • rejestracja drgań wszczepu osadzonego w strukturach kostnych za pomocą pomiaru częstotliwości fal elektromagnetycznych odbitych od wszczepu
75
Q

W jakim czasie po implantacji wszczep jest najsłabiej osadzony?

A

między 1-4 tygodniem po implantacji

76
Q

Wzrost temperatury podczas nawiercania >50°C, brak chłodzenia, tępe wiertła - skutki:

A

Obumarcie części kości i brak osteointegracji wszczepu

77
Q

Brak dobrego utrzymania (stabilizacji pierwotnej) - skutki:

A

Ruchomość i brak osteointegracji

78
Q

Niewłaściwa ocena warunków topograficznych - skutki:

A
  • Perforacja zatoki szczękowej
  • Perforacja jamy nosowej
  • Uszkodzenie nerwu żuchwowego
79
Q

Perforacja kanału żuchwowego i uszkodzenie tętnicy zębodołowej dolnej - skutki:

A

Obfite krwawienie

80
Q

Wszczep zbyt blisko ozębnej zęba naturalnego - skutki:

A

Brak tkanki kostnej do integracji z podłożem

81
Q

Wszczep zbyt przedsionkowo / językowo - skutki:

A
  • Trudność w odbudowie protetycznej
  • Zła estetyka
  • Zła fonetyka
82
Q

Niedostateczne zanurzenie wszczepu - skutki:

A
  • Perforacja błony śluzowej przez śrubę i możliwe zakażenie rany
  • Zaburzenie osteointegracji
83
Q

Implanty - powikłania wczesne:

A

· uszkodzenie struktur anatomicznych (np. nerw zębodołowy dolny w żuchwie)
· krwawienie śródzabiegowe
· perforacja, zniszczenie płata
· uszkodzenie sąsiednich zębów
· przegranie kości podczas wiercenia i jej martwica
· perforacja dna zatoki szczękowej i jamy nosowej
· aspiracja, połknięcie instrumentów
· złamanie kości żuchwy
· złamanie implantu śródzabiegowe
· niewłaściwa stabilizacja pierwotna
· ból pozabiegowy

84
Q

Implanty - powikłania późne:

A

· uformowanie się ropnia
· martwica płata (w technice płatowej)
· odsłonięcie śruby zamykającej
· przerost kości nad śrubą zamykającą
· przerost tkanek miękkich między śrubą zamykającą a platformą implantu
· odsłonięcie błony zaporowej, biomateriałów (gdy były stosowane)
· ruchomość biomateriałów (brak osteointegracji)
· złamanie implantu pozabiegowe (zbyt duże siły)
· utrata implantu
· blizny miękkotkankowe (przez gojenie przez ziarninowanie)
· tatuaż dziąsłowy (drobinki metalu)
· zapalenie, które przejawia się najczęściej jako periimplantitis

85
Q

Długi czas trwania zabiegu - skutki:

A

obrzęk

86
Q

Nieprzestrzeganie zaleceń pozabiegowych - skutki:

A

obrzęk

87
Q

Pozostawienie części nici - skutki:

A

ropień

88
Q

Infekcja - skutki:

A

ropień

89
Q

Brak integracji wszczepu - skutki:

A

Ruchomość wszczepu, jego usunięcie

90
Q

Niecałkowite dokręcenie śruby pokrywającej - skutki:

A

Wrastanie w powstałe szczeliny tkanki łącznej, która musi być potem usunięta chirurgicznie lub laserowo

91
Q

Niecałkowite dokręcenie łącznika - skutki:

A

Wrastanie w powstałe szczeliny tkanki łącznej, która musi być potem usunięta chirurgicznie lub laserowo

92
Q

Niewłaściwe umieszczenie transferów w wycisku - skutki:

A

Utrudnione/ uniemożliwione przyleganie konstrukcji protetycznej do powierzchni wszczepów

93
Q

Skurcz odlewniczy - skutki:

A

Niedokładne przyleganie armatury metalowej uzupełnień protetycznych do powierzchni łączników (ponownie trzeba zrobić odlew / rozciąć konstrukcję i po korekcji zlutować)

94
Q

Zła higiena jamy ustnej - skutki:

A

Zapalenia przerostowe i stany zapalne dziąsła brzeżnego

95
Q

Obluzowanie / odłamanie śrub łączących - skutki:

A

Ruchomość części protetycznej

96
Q

Priimplantitis - skutki:

A

gdy brak leczenia → utrata wszczepu

97
Q

Utrata integracji kostnej - skutki:

A

Utrata wszczepu

98
Q

Dlaczego implanty są narażone na działanie nadmiernych sił zgryzowych?

A

W okołowszczepowej tkance kostnej nie ma tak rozwiniętego systemu receptorów nerwowych jak w przyzębiu zębów naturalnych → zaburza to mechanizm odruchowej obrony przed działaniem nadmiernych sił zgryzowych

99
Q

Do czego prowadzi sztywne połączenie implant - kość?

A

Brak czynnika amortyzacji urazów zgryzowych (ozębnej)

100
Q

Jakie są skutki sztywnego połączenia implant-kość oraz braku receptorów w tk kostnej wokół implantu?

A

powyższe czynniki mogą być przyczyną:
· Mechanicznego uszkodzenia konstrukcji (szczególnie stałych) wspartych na implantach
· Skutków biologicznych: Nadmiernego napięcia mięśni i przeciążeń – te z kolei mogą doprowadzić do:
→ Dysfunkcji mięśniowo-stawowych
→ Stanów zapalnych i procesów zanikowych tkankowych struktur okołoimplantacyjnych, czyli w konsekwencji dezintegracji wszczepów filarowych

101
Q

Różnica w budowie morfologicznej tkanek okołowszczepowych a przyzębiem:

A

• Układ włókien tkanki łącznej:
a. przy zębach przebiegają prostopadle do długiej osi korzenia i zakotwiczają się w cemencie;
b. przy implantach mają układ okrężny, równoległy do powierzchni wszczepów, nie są tak szczelne jak powyższe, więc łatwiej dochodzi do powstawania kieszonek wokół implantów, szczególnie przy złej higienie
• Okołowszczepowa tkanka łączna ma więcej włókien kolagenowych i fibroblastów a mniej naczyń krwionośnych w porównaniu do zębów
• Ukrwienie okolicy implantów ma 2 źródła: okostna i kość (w zębach to okostna, kość, ozębna) → słabsze ukrwienie → mniejsza odpowiedź humoralna (czyli antybakteryjna)

Skutek powyższych: tkanki okołowszczepowe są mniej odporne mechanicznie i biologicznie na wszelkie bodźce pochodzące z jamy ustnej → przy słabej higienie dochodzi szybko do periimplantitis

102
Q

Jaki jest cel modyfikacji powierzchni implantu?

A

Celem modyfikacji powierzchni wszczepów jest uzyskanie w jak najkrótszym czasie stabilizacji wtórnej, biologicznej, wyrażającej się nawarstwianiem nowej tkanki kostnej na powierzchni wszczepów, które dzięki temu mogą utrzymać odpowiednią stabilność po obciążeniu konstrukcją protetyczną w trybie natychmiastowym lub wczesnym.

103
Q

Przeszczep autogenny - co to?

A

pozyskany od osoby, której wykonuje się przeszczep (kość własna)

z punktu widzenia transplantologii czyni go najkorzystniejszym materiałem bioaktywnym (brak ograniczeń z niezgodnością tkankową, barierą immunologiczną, metodami konserwacji i przechowywania)

104
Q

Unaczynione przeszczepy autogenne - zalety:

A

W przypadkach unaczynionych autoprzeszczepów w materiale zachowują się żywe komórki, a zatem poza właściwościami osteoindukcyjnymi zyskują one charakter osteogenny.

105
Q

Wady przeszczepów autogennych:

A

· Potencjał osteogenny gorszy u starszych
· Dwa pola zabiegowe
· Ryzyko powikłania w obu polach
· Ograniczona objętość przeszczepu
· Pozabiegowa resorpcja przeszczepu
· Pozabiegowa resorpcja w obszarze biorczym
· Długotrwały i ciągły proces aktywnej przebudowy przeszczepu

106
Q

Miejsce poboru przeszczepu kości własnej:

A
a. Kości szczęk
o Okolice trójkąta zatrzonowcowego
o Kresy skośnej zewnętrznej
o Bródki (obszar międzyotworowy żuchwy)
o Bezzębnych odcinków szczęk (okolic pod przęsłem mostu)
o Guza szczęki
o Okolica zabiegowa
o Gałąź żuchwy
o Kolec nosowy przedni
b. Okolica poza jamą ustną – konieczność hospitalizacji i znieczulenia ogólnego (większe zabiegi rekonstrukcyjne)
o Grzebień talerza biodrowego
o Żebra
o Kość piszczelowa – rzadziej
o Kość sklepienia czaszki – obecnie nie
107
Q

Rodzaje technik zabiegowych stosowanych podczas wszczepiania implantów:

A
  • Postępowanie jednoczasowe z zastosowaniem wszczepów jednoczęściowych.
  • Postępowanie dwuczasowe z zastosowaniem wszczepów dwuczęściowych (część śródkostna i nakostny filar protetyczny).
108
Q

Postępowanie jednoczasowe z zastosowaniem wszczepów jednoczęściowych:

A
  • Wiąże się z grupą implantów o budowie jednoczęściowych śrub tytanowych.
  • NIE wymagają drugiego zabiegu chirurgicznego (odsłony i śruby gojącej), ponieważ nadkostna część wszczepu (filaru) wystaje ponad pow. błony śluzowej.
109
Q

Postępowanie dwuczasowe z zastosowaniem wszczepów dwuczęściowych:

A

Etap 1:
● odwarstwienie płata śluzówkowo-okostnowego
● wydrążenie łoża kostnego
● wprowadzenie (wkręcenie) śródkostnej części implantu
● zaszycie rany operacyjnej
Zlokalizowany w kości wszczep - “sztuczny korzeń”
Zastosowanie na jego bazie uzupełnienia protetycznego wg procedury klasycznej powinno być odroczone od 2 do 6 msc w zależności od:
- rodzaju wszczepu
- warunków kostnych
Po tym okresie, w których następują procesy osteointegracyjne, przystępuje się do drugiego zabiegu chirurgicznego.

Etap 2:
● odsłonięcie powierzchni podśluzowej implantu
● na okres 2-3 tyg zakładamy pośredni pierścień zabliźniający (śruba gojąca)
● następnie wkręca się filar naddziąsłowy (łącznik) służący do umocowania korony protetycznej, a przypadku wielu filarów protezy lub mostu

● Zabieg implantacji wykonuje się w znieczuleniu miejscowym
● W przypadkach szczególnych wskazań zabieg implantacji może być wykonywany w trybie natychmiastowym (bezpośrednio po ekstrakcji korzenia zęba) i może mu towarzyszyć zabieg uzupełniający regeneracji kości.
● W zależności od rodzaju systemu różne techniki implantacji wymagają specjalistycznego oprzyrządowania, instrumentarium chirurgicznego i
implantologicznego
● Z reguły są to zabiegi ambulatoryjne, wykonywane z zachowaniem wymogów sterylności, a pacjenci nie wymagają hospitalizacji przed i po zabiegu.
● Gdy brak warunków anatomicznych do bezpośredniej implantacji, pomocne są przedimplantacyjne metody rekonstrukcji i regeneracji kości poprzez stosowanie autogennych przeszczepów kości i takich technik augmentacyjnych jak:
- sinus lift
- rozszczepienie wyrostka zębodołowego (najlepiej w technice piezosurgery)
- GBR wspomagana czynnikami wzrostu

110
Q

Wszczepy śródkostne dzielimy na:

A

● żyletkowe - stosowane, gdy wyrostek jest bardzo wąski
● cylindryczne - może mieć powierzchnię gładką lub pokrytą warstwą hydroksyapatytu; są cylindry zawierające zewnętrzne ożebrowanie wykonane z czystego tytanu; bywają również wszczepy cylindryczne z nacięciami stanowiące połączenie cylindra i śruby
● śrubowe
○ śruby wprowadzane do kości po uprzedni nawierceniu kalibrowanym wiertłem
○ śruby samotnące, które wkręca się do kości za pomocą odpowiedniego klucza
● ramowe - trzon wszczepu jest podparty na ćwiekach stabilizacyjnych umieszczonych na wyrostku zębodołowym, zaś ramiona zakotwiczone dystalnie w części korowej gałęzi

111
Q

Etapy osseointegracji:

A

hemostaza, zapalenie, proliferacja oraz przebudowa

112
Q

Osteopercepcja - jakie ma znaczenie?

A

dzięki niej możliwe jest zachowanie odruchowych mechanizmów nerwowo-mięśniowej regulacji czynności US, mimo braku proprioreceptorów przyzębia -jak w uzębieniu naturalnym

113
Q

Jakie wyróżniamy etapy leczenia implantoprotetycznego?

A

I zabiegowy (tj. do obciążenia wszczepów suprastrukturą protetyczną)

II opieka pozabiegowa, która jest ciągła i zazwyczaj nie może mieć terminu finalnego

114
Q

KLASYFIKACJA WG MOMBELLIEGO:

A

Stopień 0: brak płytki nazębnej

Stopień 1: stwierdzenie obecności płytki nazębnej w wyniku badania sondą

Stopień 2: płytka nazębna widoczna gołym okiem

Stopień 3: znaczne ilości złogów kamienia nazębnego i osadu

115
Q

Kliniczny wskaźnik krwawienia:

A

Badanie kliniczne przeprowadza się za pomocą sondy wprowadzonej do kieszonki dziąsłowej (do 1,0 mm)

Wywołane w ten sposób krwawienie ocenia się według następującej skali:
Stopień 0: brak krwawienia
Stopień 1: oddzielne krwawe punkty
Stopień 2: krew tworzy zlewające się krople przy krawędzi brzeżnej dziąsła
Stopień 3: obfite krwawienie

Należy pamiętać, że przyczyną krwawienia sprowokowanego podczas sondowania nie muszą być koniecznie zmiany zapalne → może to być reakcja na uraz mechaniczny, gdyż wystąpienie krwawienia zależy od siły, z jaką przeprowadza się sondowanie oraz od rodzaju sondy.

116
Q

Wskaźnik dziąsłowy:

A

Umożliwia wizualną ocenę stopnia zaawansowania zapalenia tkanek jak:
· Niewielkie zapalenie (nieznaczne zmiany koloru i powierzchni)
· Znaczne zapalenie (zaczerwienienie i przerost, krwawienie pod wpływem ucisku)
· Ciężkie zapalenie (silne zaczerwienie , przerost, samoistne krwawienie, owrzodzenie)

Wskaźnik ten nadaje się wyłącznie do ogólnej oceny klinicznego stanu tkanek.

117
Q

Wskaźnik wysięku z kieszonki dziąsłowej:

A

W klinicznej ocenie stopnia zapalenia tkanek okołowszczepowych pomocne jest określenie ilości płynów gromadzących się w kieszonce dziąsłowej → wysoka wartość wskaźnika wysięku świadczy o intensywniejszym stanie zapalnym.

Gromadzenie cieczy w kieszonce jest w początkowej fazie wynikiem procesów zakłóconej równowagi osmotycznej, których skutkiem jest wzrost przepuszczalności naczyń krwionośnych.

Można przeprowadzić zarówno proste testy do diagnostyki enzymatycznej (przy fotelu) jak i
kosztowne molekularno-biologiczne i immunologiczne analizy laboratoryjne.

Natomiast obecnie stwierdza się, że możliwości diagnozowania i wykonywania jakościowych analiz płynu z kieszonki dziąsłowej nie pozwalają na niezawodne stwierdzenie konieczności interwencji terapeutycznej tylko na podstawie określenia tego wskaźnika.

118
Q

Pomiar głębokości kieszonki i poziomu przyczepu nabłonkowego:

A

Wszczep nie posiada odpowiednika ozębnej, dlatego sonda natrafia na opór jedynie w strefie słabo unaczynionej tk. łącznej znajdującej się między końcem przyczepu nabłonkowego a początkiem kości wyrostka zębodołowego. Ze względu na to, że ta słabo unaczyniona i uboga w komórki tkanka posiada ukierunkowane struktury włókien, które splatają się zarówno pionowo, jak i poziomo, tworzy się pewnego rodzaju „uszczelka”, co określane jest pojęciem poziomu nabłonkowego.

Wartości oznaczające głębokość sondowania określone podczas badania klinicznych wynoszą od 1,5-3,5 mm. W zależności od indywidualnej grubości błony śluzowej mogą też być wartości większe.

  • Pomiar kieszonki dziąsłowej wokół wszczepu wykonuje się za pomocą różnorodnych sond ręcznych oraz kalibrowanych ciśnieniowo sond elektronicznych.
  • Nie wolno wywierać zbyt dużej siły, a używane instrumenty nie powinny być zbyt ostre, gdyż w przeciwnym razie dojdzie do przebicia przyczepu nabłonka a sonda dotrze do kości wyrostka zębodołowego.

O ile w przypadku normalnych lub zmienionych warunków nie stwierdzano przebicia nabłonka w dnie szczeliny dziąsłowej wokół wszczepu, o tyle w przypadku periimplantitis końce sond wnikały w tkankę łączną na znaczna głębokość.

Sondowanie pozwala orientacyjnie ocenić stabilność tkanek miękkich wokół wszczepów.

119
Q

Obszar nieruchomej błony śluzowej jako parametr badania klinicznego:

A

Podobnie jak w przypadku zębów naturalnych, również w przypadku implantów można wyróżnić dwie strefy błony śluzowej.
· Biorąca udział w czynnościach żucia błona śluzowa składa się z gęstej tkanki łącznej bogatej we włókna kolagenowe, pokrytej zrogowaciałym nabłonkiem i jest przyczepiona do kości wyrostka zębodołowego poprzez lamina propria
· Inny rodzaj stanowi bogata w kolageny, ruchoma błona śluzowa, pokryta niezrogowaciałym nabłonkiem, której warstwa dolna łączy się z włóknami mięśniowymi.

Różnice w układzie tkanek między implantem a naturalnym zębem polegają m. In. Na sposobie ułożenia włókien. Włókna przylegające bezpośrednio do powierzchni implantu mogą być przesuwane (odrywane) przez oddziaływanie mięśni.

Jako dolną granicę szerokości strefy nieruchomej błony śluzowej w obszarze wokół implantu przyjmuje się wartość 2,0mm.

Warunkiem uzyskania pozytywnych wyników leczenia implantoprotetycznego, zwłaszcza w obszarze ważnym pod względem estetycznym, są wymiary nieruchomej błony śluzowej (pokryte zrogowaciałym nabłonkiem) odpowiednie pod względem przebiegu i rozpiętości
stref sąsiednich. Nieruchoma błona śluzowa ma znaczenie estetyczne i ma wpływ na zdolność do utrzymania higieny; jeżeli implant znajduje się w obszarze ruchomej błony śluzowej, należy się liczyć z większym ryzykiem urazu i zapalenia.

120
Q

Badania mikrobiologiczne:

A

Ma znaczenie przede wszystkim w periimplantitis → stwierdza się obecność mikroorganizmów z grupy tzw. Odontopatogennych.

Analiza flory bakteryjnej w periimplantitis może dostarczać wskazówek dotyczących:

  • przyczyn (zakażenie bakteryjne, grzybicze czy przeciążenie)
  • sposób leczenia (dobór i dawkowanie leków)
  • wyników leczenia (zmniejszenie lub eliminacja patogennych mikroorganizmów, czy korekta zgryzu)

W przypadku pacjentów częściowo bezzębnych z periodontologicznie uszkodzonym pozostałym uzębieniem, analiza taka pozwoli ocenić ryzyko związane z leczeniem implantoprotetycznym