Dziwne, trudniejsze pytania cz. II Flashcards
(168 cards)
1
Q
Nowotwory złośliwe w Polsce:
A)
są przyczyną największej liczby zgonów
B)
są pierwszą przyczyną umieralności u osób w wieku 20–64 lat
C)
są rozpoznawane u około 50 tysięcy osób rocznie
D)
prawdziwe są odpowiedzi A i B
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B i C
A
B)
są pierwszą przyczyną umieralności u osób w wieku 20–64 lat
37%
Super! W grupie wiekowej 20–64 lata to właśnie nowotwory złośliwe są najczęstszą przyczyną umieralności. Niezależnie od wieku, najczęstszą przyczyną są choroby układu sercowo–naczyniowego. Rocznie diagnozuje się około 150 tys. zachorowań (w 2018 roku było to 167,5 tys. zachorowań).
2
Q
Przy wyborze leczenia chemicznego raka płuca znaczenie mają:
1. stan kliniczny chorego
2. stopień zaawansowania choroby
3. uszkodzenia narządowe
4. typ histologiczny raka płuca
5. rodzinny wywiad nowotworowy
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 5
B)
2
C)
1, 2, 3, 4
D)
3
E)
wszystkie wymienione
A
C)
1, 2, 3, 4
72%
Świetnie! Wywiad rodzinny chorób nowotworowych nie jest brany pod uwagę przy planowaniu chemioterapii. Natomiast stan ogólny, wydolność fizyczna, zaawansowanie nowotworu oraz badanie histopatologiczne to ważne elementy kwalifikacji do chemioterapii.
3
Q
Która z wymienionych chorób nie ma związku z obecnością polipów w jelicie grubym?
A)
zespół Gardnera
B)
zespół Peutza-Jeghersa-Touraine’a
C)
dziedziczny rak jelita grubego (HNPCC)
D)
polipowatość rodzinna jelita grubego
E)
rozsiana polipowatość młodzieńcza
A
C)
dziedziczny rak jelita grubego (HNPCC)
52%
Brawo! Zespół Lyncha charakteryzuje się zwiększonym ryzykiem wystąpienia raka jelita grubego, ale nie na podłożu występowania polipów. Wyróżniamy dwa typy tego zespołu: Lynch I – zwiększone ryzyko wystąpienia tylko raka jelita grubego, Lynch II – predysponuje do raka: jelita grubego, endometrium, jajników, żołądka, przewodów żółciowych i dróg moczowych.
4
Q
Obecność w badaniu endoskopowym przewodu pokarmowego mnogich polipów gruczolakowatych oraz współistniejące włókniaki tkanek miękkich ramion i podudzi nasuwają podejrzenie:
A)
zespołu Gardnera
B)
zespołu Peutza-Jeghersa
C)
zespołu Turcota
D)
polipowatości młodzieńczej
E)
młodzieńczej rodzinnej polipowatości gruczolakowatej
A
A)
zespołu Gardnera
44%
Świetnie! Zespół Gardnera jest spowodowany mutacją genu APC. W jego przebiegu występują kostniaki, włókniaki, torbiele naskórkowe, przebarwienia siatkówki oraz łagodna forma rodzinnej polipowatości, tj. liczne polipy gruczolakowe w jelicie grubym.
5
Q
Wskaż zdanie fałszywe w odniesieniu do zespołu Lyncha:
A)
jest najczęstszą przyczyną uwarunkowanego genetycznie raka jelita grubego
B)
jest w większości przypadków związany z polipowatością rodzinną
C)
zazwyczaj rozwija się w prawej części okrężnicy
D)
wiąże się z rozwojem innych nowotworów złośliwych, np. raka endometrium, układu
moczowego, pokarmowego
E)
w rozpoznaniu pomocne są kryteria amsterdamskie II, obejmujące m.in. wywiad
rodzinny
A
B)
jest w większości przypadków związany z polipowatością rodzinną
73%
Świetnie! Zespół Lyncha jest zespołem dziedzicznej predyspozycji do nowotworów, głównie jelita grubego niezwiązanego z polipowatością HNPCC). Zespół polipowatości rodzinnej (FAP) to inny zespół uwarunkowany genetycznie.
6
Q
TNM w raku jelita grubego
pytania z CEM o T1 i T4
A
T1
guz nacieka warstwę podśluzową
T2
guz nacieka błonę mięśniową
T3
guz przekracza błonę mięśniową, naciekając okoliczne tkanki
T4
guz nacieka otrzewną, inne narządy lub struktury albo do nich przylega
7
Q
Do szpitalnego oddziału ratunkowego zgłosiła się 68-letnia pacjentka z rozpoznanym
przed 3 laty rakiem sutka prawego z przerzutami do kręgosłupa i żeber. Głównym
powodem zgłoszenia się był ból brzucha utrzymujący się od kilku dni. Dodatkowo
pacjentka podaje występowanie wielomoczu, zaparcia, uczucia kołatania serca.
Przyczyną wymienionych powyżej objawów jest:
A)
hiperkaliemia
B)
hipokaliemia
C)
hiperkalcemia
D)
hipokalcemia
E)
hiponatremia
A
C)
hiperkalcemia
73%
Rewelacja! Ta pacjentka prezentuje objawy hiperkalcemii, która może występować nawet u 20–30% pacjentów w zaawansowanym stadium choroby nowotworowej i jest wynikiem przerzutów do kości.
8
Q
Stwierdzenie podwyższonego stężenia antygenu swoistego dla prostaty (PSA):
A)
upoważnia do rozpoznania raka gruczołu krokowego
B)
jest wskazaniem do wykonania przezodbytniczej ultrasonografii z biopsją cienkoigłową
C)
jest wskazaniem do wykonania przezodbytniczej ultrasonografii z pobraniem wycinków do badania histologicznego
D)
jest wskazaniem do wykonania badania magnetycznego rezonansu miednicy
E)
jest wskazaniem do wykonania badania pozytonowej tomografii emisyjnej
A
D)
jest wskazaniem do wykonania badania magnetycznego rezonansu miednicy
11%
Dobrze! Rekomendacje ESMO z 2020 r. wskazują, że w przypadku podwyższonego stężenia PSA należy powtórzyć jego oznaczenie. Jeżeli będzie zwiększone, zaleca się wykonanie MR, a w następnej kolejności biopsji . Autorzy informują również, że celowana biopsja przezkroczowa pozwala na wykrycie większej liczby klinicznie istotnych raków prostaty w porównaniu do biopsji przezodbytniczej, z tego względu powinno się ją wybierać w pierwszej kolejności.
Pomiar stężenia PSA możesz zaproponować mężczyznom w wieku:
> 50 lat,
45 lat w przypadku dodatniego wywiadu rodzinnego w kierunku raka prostaty,
45 lat pochodzenia afroamerykańskiego,
40 lat u nosicieli mutacji genów BRCA1/2.
9
Q
Wczesny rak żołądka to:
A)
nowotwór złośliwy żołądka przekraczający ściany żołądka, z przerzutami do węzłów
chłonnych, ale bez przerzutów do narządów odległych
B)
nowotwór złośliwy przekraczający błonę podśluzową, ale nieprzekraczający ściany żołądka
C)
nowotwór złośliwy żołądka z cechą T2 wg klasyfikacji TNM
D)
nowotwór złośliwy obejmujący błonę śluzową i podśluzową, ale nienaciekający błony
mięśniowej żołądka
E)
nowotwór złośliwy żołądka rozpoznany u pacjenta <50. rż.
A
D)
nowotwór złośliwy obejmujący błonę śluzową i podśluzową, ale nienaciekający błony
mięśniowej żołądka
79%
Znakomicie. Rak wczesny to rak który nie przekroczył jeszcze granicy między błoną podśluzową a mięśniówką.
10
Q
Mianem wczesnego raka żołądka określa się:
A)
zmianę ograniczoną tylko do nabłonka
B)
zmianę ograniczoną tylko do błony śluzowej bez przerzutów w węzłach chłonnych
C)
zmianę ograniczoną tylko do błony śluzowej niezależnie od obecności przerzutów w
węzłach chłonnych
D)
zmianę ograniczoną do błony śluzowej i warstwy podśluzowej niezależnie od
obecności przerzutów w węzłach chłonnych
E)
zmianę ograniczoną tylko do błony śluzowej i warstwy podśluzowej bez obecności
przerzutów w węzłach chłonnych
A
D)
zmianę ograniczoną do błony śluzowej i warstwy podśluzowej niezależnie od
obecności przerzutów w węzłach chłonnych
46%
Doskonale. Rak wczesny to rak nieprzekraczający warstwy podśluzowej, niezależnie od obecności przerzutów do węzłów chłonnych.
11
Q
Wskaż prawdziwe stwierdzenie/a dotyczące gruczolakoraka trzustki:
najczęściej wywodzi się z komórek zrazikowych trzustki;
operacja Whipple’a jest metodą z wyboru w leczeniu resekcyjnego raka głowy trzustki
w jego przebiegu może dochodzić do tzw. wędrującego zakrzepowego zapalenia żył;
może rozwijać się na podłożu wewnętrzprzewodowego brodawkowatego nowotworu śluzowego (IPMN);
objaw Courvoisiera jest charakterystyczny dla raka trzonu trzustki.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 4
B)
2, 5
C)
2, 3, 4
D)
1, 3, 4, 5
E)
tylko 2
A
C)
2, 3, 4
71%
Wyśmienicie! W przypadku resekcyjnego raka trzustki operacją z wyboru jest pankreatoduodenektomia metodą Whipple’a. Podczas niej usuwa się: głowę trzustki, dwunastnicę, część odźwiernikową żołądka, pęcherzyk żółciowy oraz dystalną część przewodu żółciowego wspólnego. Operacja ta jest przeprowadzana głównie w celu leczenia guzów okolicy głowy trzustki. W przebiegu raka trzustki może dochodzić do wędrującego zakrzepowego zapalenia żył, czyli zespołu Trousseau. Rak trzustki może rozwijać się na podłożu wewnątrzprzewodowego brodawkowatego nowotworu śluzowego (IPMN). IPMN to najczęstszy torbielowaty nowotwór trzustki. Resekcja chirurgiczna tego guza jest zalecana w sytuacji, gdy zajmie on przewód główny trzustkowy, a także u pacjentów z wysokim ryzykiem transformacji złośliwej lub u pacjentów objawowych - ponieważ ryzyko transformacji złośliwej IPMN wynosi 50–92% .
12
Q
Najczęstszym nowotworem złośliwym tarczycy jest rak:
A)
rdzeniasty
B)
brodawkowaty
C)
pęcherzykowy
D)
anaplastyczny
E)
sygnetowatokomórkowy
A
B)
brodawkowaty
75%
Brawo! Rak typu brodawkowego stanowi 70% nowotworów złośliwych tarczycy.
13
Q
Drugim co do częstości występowania rakiem tarczycy jest rak:
A)
brodawkowaty
B)
anaplastyczny
C)
pęcherzykowy
D)
rdzeniasty
E)
wielkokomórkowy
A
C)
pęcherzykowy
67%
Świetnie! Rak pęcherzykowy stanowi 10% nowotworów złośliwych tarczycy i jest drugim (po raku brodawkowatym) najczęstszym nowotworem tego narządu.
14
Q
Alfa-fetoproteina jest wskaźnikiem laboratoryjnym:
A)
guza stromalnego przewodu pokarmowego (GIST)
B)
raka płodowego nerek
C)
mięsaka żołądka
D)
raka wątrobowokomórkowego
E)
wyspiaka trzustki
A
D)
raka wątrobowokomórkowego
89%
Świetnie! AFP (α-fetoproteina) jest markerem używanym w diagnozowaniu i monitorowaniu skuteczności leczenia głównie nowotworów zarodkowych nienasieniakowych i raka wątrobowokomórkowego.
15
Q
Naczyniak wątroby:
A)
u większości chorych przebiega bezobjawowo, a wykrywany jest przypadkiem w
trakcie badań obrazowych
B)
kiedy zostanie wykryty, zawsze wymaga leczenia operacyjnego, z uwagi na możliwe
powikłania krwotoczne
C)
najczęściej daje niespecyficzne objawy bólowe lokalizujące się pod prawym łukiem
żebrowym, występujące zwykle po spożyciu posiłku
D)
prawdziwe są odpowiedzi A, B
E)
prawdziwe są odpowiedzi B, C
A
A)
u większości chorych przebiega bezobjawowo, a wykrywany jest przypadkiem w
trakcie badań obrazowych
76%
Zgadza się! Naczyniaki rzadko powodują objawy, ponieważ najczęściej osiągają zbyt małe rozmiary by być ich przyczyną. Czasami jednak duży naczyniak może powodować dolegliwości takie jak np. pobolewania, powiększenie brzucha czy krwawienia, a w skrajnych przypadkach, gdy dojdzie w nim do przecieku tętniczo-żylnego, może powodować nawet niewydolność krążenia.
16
Q
U 54-letniego mężczyzny nadużywającego alkoholu tomografia komputerowa wykazała nierówności konturu wątrobowego i powiększoną śledzionę oraz w prawym płacie wątroby zmianę ogniskową o średnicy 3,5 cm. Zmiana ta wzmacniała się silniej od reszty wątroby w fazie tętniczej badania oraz wypłukiwała się z kontrastu w fazie żylnej badania. Radiolog zasugerował rozpoznanie gruczolaka wątroby. Stężenie alfafetoproteiny wynosi 14 ng/ml (norma <5 ng/ml). Wskaż dalsze postępowanie:
A)
wykonanie biopsji celowanej (ocena histopatologiczna)
B)
zmiana jest naczyniakiem wątroby i nie wymaga dalszych badań
C)
skierowanie pacjenta do chirurga w celu resekcji prawego płata wątroby
D)
wykonanie kolejnego badania TK lub MRI po 3 miesiącach
E)
rozpoznanie raka wątrobowokomórkowego i wybór odpowiedniej formy leczenia
A
E)
rozpoznanie raka wątrobowokomórkowego i wybór odpowiedniej formy leczenia
34%
Świetnie! Nierówny brzeg wątroby i powiększenie śledziony to cechy marskości wątroby. Uwidocznienie nowej zmiany ogniskowej w wątrobie u takiego pacjenta powinno sugerować rozpoznanie raka wątrobowokomórkowego (HCC). Wzmocnienie kontrastu w fazie tętniczej i szybkie wypłukanie w fazie żylnej jest typowym obrazem HCC w badaniach obrazowych i pozwala na postawienie diagnozy w przypadku guzów o wielkości ≥1 cm w marskiej wątrobie (w innym wypadku konieczne byłoby zwykle badania patomorfologiczne). Swoiste dla raka wątrobowokomórkowego jest stężenie AFP >200 ng/ml, jednak nie każdy nowotwór wątroby wydziela AFP (u 40% osób stężenie jest prawidłowe).
17
Q
Rak endometrium stanowi obecnie najczęstszy nowotwór żeńskich narządów płciowych w krajach rozwiniętych. Wśród niżej wymienionych wskaż cechy charakterystyczne dla podtypu I raka endometrium:
estrogenozależność (dodatni stan receptorowy E+ i P+)
agresywny przebieg, częste przerzuty
najczęściej występują mutacje PTEN, K-ras, niestabilność mikrosatelitarna
najczęstszy typ histopatologiczny to rak endometrioidalny endometrium
najczęściej występują mutacje p53, HER2/neu, p16
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 5
B)
2, 4, 5
C)
3, 4
D)
1, 3, 4
E)
tylko 1
A
D)
1, 3, 4
60%
Dobrze! Rak endometrium typu I rozwija się na podłożu rozrosty z atypią lub endometrialnej neoplazji wewnątrznabłonkowej i jest rakiem estrogenozależnym. Cechuje się dodatnią ekspresją receptorów dla estrogenu i progesteronu. Najczęstszymi zmianami genetycznymi w tym typie raka są mutacje PTEN i K-ras oraz niestabilność mikrosatelitarna. Rokowanie jest dobre, często jest rozpoznawany we wczesnym stadium zaawansowania.
18
Q
Wskaż leki hormonalne stosowane w terapii uzupełniającej raka trzonu macicy:
A)
estrogeny
B)
selektywne modulatory receptora estrogenowego
C)
progestageny
D)
selektywne modulatory receptora progesteronowego
E)
androgeny
A
C)
progestageny
43%
Jest to odpowiedź prawidłowa wg klucza CEM.
Poszukując prawidłowej odpowiedzi na to pytanie można dotrzeć do źródeł, według których w hormonoterapii raka endometrium – spośród wymienionych w dystraktorach – zastosowanie mają progestageny.
Według niektórych źródeł natomiast możliwe jest zastosowanie zarówno progestagenów, jak i tamoksyfenu (selektywny modulator receptora estrogenowego).
19
Q
Jaki odsetek pacjentek z rozpoznanym rakiem jajnika jest nosicielem mutacji germinalnej BRCA1/BRCA2?
A)
1%
2%
B)
5%
9%
C)
10%
42%
D)
30%
35%
E)
50%
A
C)
10%
42%
Świetnie! Szacuje się, że ok. 10–14% przypadków raka jajnika jest związanych z mutacjami germinalnymi genu BRCA1 lub BRCA2.
20
Q
Q
Wskaż, które czynniki wpływają na zmniejszenie ryzyka wystąpienia raka jajnika i uważane są za czynniki działające ochronnie:
wielorodność
dwuskładnikowa hormonalna tabletka antykoncepcyjna
hormonalna stymulacja owulacji
punkcja jajników w procedurze zapłodnienia pozaustrojowego
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
tylko 2
B)
1, 2
C)
1, 2, 3
D)
wszystkie wymienione
E)
żadna z wymienionych
A
B)
1, 2
64%
Rewelacja! Doustna antykoncepcja hormonalna oraz liczne ciąże, ze względu na zmniejszenie liczby owulacji w życiu pacjentki, a zatem ograniczenie uszkodzeń nabłonka, obniżają ryzyko wystąpienia raka jajnika.
21
Q
Do nowotworów jajnika produkujących hormony steroidowe zalicza się:
otoczkowiaka
potworniaka dojrzałego
raka endometrioidalnego
ziarniszczaka
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2
B)
1, 4
C)
2, 3
D)
2, 4
E)
3, 4
A
B)
1, 4
55%
Świetnie! Niektóre nowotwory jajnika produkują hormony steroidowe. Ziarniszczak może uwalniać zarówno estradiol, jak i testosteron. Otoczkowiak zazwyczaj jest nieczynny hormonalnie, ale może produkować estrogeny. Oba należą do nowotworów gonadalnych jajnika.
22
Q
Wskaż cechy kliniczne nowotworów germinalnych jajnika:
występują głównie u młodych kobiet
występują głównie u kobiet w późnej menopauzie
mogą być diagnozowane na podstawie wzrostu poziomu CA-125, CEA, CA 15-3 we krwi
mogą być diagnozowane na podstawie wzrostu poziomu LDH, AFP, hCG we krwi
są wrażliwe na chemioterapię
są leczone wyłącznie metodami chirurgicznymi
są zawsze nowotworami złośliwymi
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 4, 7
B)
3, 4, 6
C)
2, 4, 6, 7
D)
1, 4, 5
E)
2, 3, 7
A
D)
1, 4, 5
55%
Świetnie! Nowotwory germinalne występują najczęściej u młodych kobiet i nastoletnich dziewcząt, chociaż mogą
pojawić się także u kobiet po menopauzie. Zazwyczaj są zmianami złośliwymi – wyjątkiem jest potworniak dojrzały.
Niektóre wydzielają substancje takie jak AFP, hCG i LDH, dzięki czemu oznaczanie ich stężenia służy diagnostyce tych
nowotworów. W leczeniu wykorzystuje się zabieg chirurgiczny oraz uzupełniającą chemioterapię ze względu na
znaczną wrażliwość nowotworów germinalnych na tę metodę terapeutyczną.
23
Q
Q
Wskaż cechy charakterystyczne dla ziarniszczaka:
występuje najczęściej obustronnie
jest nowotworem germinalnym
wydziela estrogeny i inhibinę
bardzo często towarzyszy mu wodobrzusze
najczęściej występuje przed pokwitaniem
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 4
B)
2, 4, 5
C)
tylko 3
D)
1, 3, 5
E)
2, 3, 5
A
C)
tylko 3
39%
Dobrze! Ziarniszczak jest nowotworm wydzielającym:
estrogeny - są przyczyną nieregularnych lub obfitych miesiączek oraz nieprawidłowych krwawień, a u dziewczynek przedwczesnego dojrzewania płciowego,
inhibiny – oznaczenie stężenia może służyć monitorowaniu leczenia i wykrywaniu nawrotów.
24
Q
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące czynników ryzyka zachorowania na raka jajnika:
A)
w Polsce częściej spotykana jest mutacja BRCA2 niż BRCA1
B)
u nosicielek mutacji BRCA1, ryzyko zachorowania jest wyższe niż u nosicielek BRCA2
C)
u nosicielek mutacji BRCA1 ryzyko zachorowania jest podobne jak u nosicielek BRCA2
D)
rodzinne występowanie raka piersi nie zwiększa ryzyka zachorowania
E)
długotrwałe stosowanie antykoncepcji hormonalnej zwiększa ryzyko zachorowania
A
B)
u nosicielek mutacji BRCA1, ryzyko zachorowania jest wyższe niż u nosicielek BRCA2
52%
Świetnie! Mutacja genu BRCA1 wiąże się z 50–80% ryzykiem rozwoju raka sutka oraz ok. 40% ryzykiem rozwoju raka jajnika. W przypadku mutacji genu BRCA2 ryzyko wynosi 30–60% dla raka sutka i 10–30% dla raka jajnika.
25
Cechą charakterystyczną guzów granicznych jajnika jest:
A)
brak destrukcyjnego nacieku podścieliska
B)
ograniczenie występowania wyłącznie do jajników
C)
rokowanie porównywalne jak w raku jajnika
D)
brak metod skutecznego leczenia
E)
występowanie wyłącznie u kobiet po menopauzie
A)
brak destrukcyjnego nacieku podścieliska
76%
Brawo! Charakterystyczną cechą guzów granicznych jest właśnie brak destrukcyjnego naciekania podścieliska, co je odróżnia od nowotworów złośliwych. Inną typową cechą tej grupy guzów jest szerzenie się w obrębie otrzewnej w postaci implantów, które mogą być nieinwazyjne lub inwazyjne.
26
U 35-letniej kobiety, wieloródki, nieobciążonej czynnikami ryzyka, której 3 ostatnie wyniki badania cytologicznego były prawidłowe, kolejne badanie cytologiczne wystarczy zlecić:
A)
za 3 miesiące
B)
za 6 miesięcy
C)
z rok
D)
za 3 lata
E)
jedynie gdy wystąpią objawy, takie jak np. upławy, krwawienia kontaktowe
D)
za 3 lata
75%
Ekstra! W Polsce program profilaktyczny raka szyjki macicy jest skierowany do kobiet w wieku 25–59 lat. Jeśli nie występują istotne czynniki ryzyka raka (np. zakażenie onkogennym wirusem HPV, zakażenie HIV, immunosupresja, CIN w przeszłości), to badanie wykonuje się co 3 lata i tak też należałoby zalecić pacjentce.
27
U 28-letniej pacjentki w badaniu cytologicznym uzyskano wynik ASC-H. Pacjentka nie była w ciąży, nie była szczepiona przeciwko HPV. Postępowaniem zalecanym w tym przypadku będzie:
A)
kolposkopia
B)
diagnostyczno-terapeutyczna konizacja szyjki macicy
C)
genotypowanie HPV
D)
ocena biomarkerów p16/Ki67
E)
powtórzenie cytologii za 6 msc
A)
kolposkopia
50%
Świetnie! Rozpoznanie ASC-H lub HSIL jest wskazaniem do wykonania kolposkopii z biopsją.
28
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zaśniadu groniastego:
A)
zaśniad groniasty całkowity posiada kariotyp diploidalny, a materiał genetyczny całkowicie pochodzi od ojca
B)
zaśniad groniasty częściowy jest najczęściej triploidalny
C)
podstawowym badaniem diagnostycznym w rozpoznaniu zaśniadu groniastego jest badanie USG
D)
pierwszym objawem klinicznym zaśniadu groniastego jest zwykle krwawienie z macicy
E)
do częstych objawów klinicznych należą nadmierne wymioty oraz objawy niedoczynności tarczycy u ciężarnej
E)
do częstych objawów klinicznych należą nadmierne wymioty oraz objawy niedoczynności tarczycy u ciężarnej
46%
Świetnie! Gonadotropina kosmówkowa jest wydzielana przez syncytiotrofoblast, a także komórki rozrostowe i nowotworowe trofoblastu. HCG wykazuje czynność tyreotropową, co w czasie prawidłowo przebiegającej ciąży ma na celu zapewnienie dostępności hormonów tarczycy dla płodu. W chorobie trofoblastycznej stężenie HCG jest znacznie zwiększone (proporcjonalnie do liczby i aktywności komórek), tarczyca jest stymulowana do syntezy hormonów (co prowadzi do wystąpienia objawów nadczynności tarczycy, a nie jej niedoczynności). Nasilone nudności i wymioty również częściej pojawiają się w obecności zaśniadu groniastego.
29
„Guz ten może wystąpić przed pokwitaniem, ale charakterystyczny szczyt zachorowań przypada na okres rozrodczy. Łatwo pęka co może dawać objawy otrzewnowe i konieczność operacji w trybie pilnym. U kobiet po menopauzie może powodować nieprawidłowe krwawienia z dróg rodnych. Leczenie operacyjne nie gwarantuje pełnego wyleczenia bowiem wznowy mogą wystąpić nawet po 30 latach od pierwotnego rozpoznania”. Powyższy opis charakteryzuje:
A)
raka jajnika
B)
mięsaka
C)
zaśniad groniasty
D)
rozrodczaka
E)
ziarniszczaka
E)
ziarniszczaka
41%
Świetnie! Ziarniszczak to nowotwór gonadalny jajnika, który zazwyczaj pojawia się w wieku rozrodczym (ok. 5% występuje przed pokwitaniem). Są to nowotwory, które łatwo pękają, co powoduje pojawienie się objawów otrzewnowych, wymagających natychmiastowego postępowania operacyjnego. Ziarniszczak może wydzielać estrogeny (i inhibinę), które prowadzą do rozrostu endometrium objawiającego się jako krwawienia pomenopauzalne. Podstawą leczenia jest operacja. Cechą charakterystyczną tych guzów jest występowanie nawrotów nawet po wielu latach, co wymaga długoletniej obserwacji.
30
Nieprawidłowości hematologiczne są powszechnymi objawami ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci. W morfologii krwi można stwierdzić:
niedokrwistość
małopłytkowość
niską liczbę białych krwinek
prawidłową liczbę białych krwinek
wysoką liczbę białych krwinek
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
wszystkie wymienione
B)
1, 2, 3
C)
1, 2, 4
D)
1, 2, 5
E)
1, 5
D)
1, 2, 5
51%
CEM uznało tę odpowiedź za prawidłową. W naszej opinii jest to błędna odpowiedź, ponieważ pytanie dotyczy ogólnie nieprawidłowości, które można stwierdzić w przebiegu ostrej białaczki limfoblastycznej, a nie tych występujących najczęściej. W większości przypadków rzeczywiście stwierdza się leukocytozę, niedokrwistość i małopłytkowość, ale każde z wymienionych odchyleń może wystąpić w tej chorobie.
31
Jakie rodzaje uszkodzenia nerek występują w przebiegu szpiczaka plazmocytowego?
1. amyloidoza AL
2. ogniskowe segmentalne twardnienie kłębuszków nerkowych FSGS
3. choroba złogów immunoglobulin monoklonalnych
4. nefropatia wałeczkowa
5. nefropatia błoniasta
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3, 5
B)
1, 3, 4
C)
1, 2, 3, 5
D)
2, 4, 5
E)
3, 4
B)
1, 3, 4
44%
Doskonale! Dla szpiczaka mnogiego charakterystyczne są:
nefropatia wałeczkowa – przewlekłe cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek spowodowane przez obecność wałeczków zbudowanych ze złogów łańcuchów lekkich immunoglobulin i białka Tamma-Hosffalla oraz w wyniku nefrotoksycznego działania łańcuchów lekkich,
amyloidoza AL (inaczej amyloidowa łańcuchów lekkich immunoglobulin lub amyloidoza pierwotna) – glomerulopatia wynikająca z odkładania się nierozpuszczalnego amyloidu (zbudowany z fragmentów monoklonalnych łańcuchów lekkich immunoglobulin) w obrębie kłębuszków; w obrazie klinicznym występuje zespół nerczycowy oraz objawy zajęcia innych narządów. Amyloidoza AL jest jedną z chorób złogów immunoglobulin monoklonalnych (postać nowotworu z komórek plazmatycznych), które w 65% towarzyszą szpiczakowi plazmocytowemu.
Innymi przyczynami uszkodzenia nerek w przebiegu szpiczaka plazmocytowego są:
hiperkalcemia i hiperkalciuria (przyczyny przednerkowego AKI w wyniku hipowolemii oraz śródmiąższowego zapalenia nerek),
hiperurykemia (odkładanie kryształów moczanu wewnątrz i wokół cewek zbiorczych).
Nefropatia błoniasta i ogniskowe segmentowe stwardnienie kłębuszków (FSGS) zasadniczo nie rozwijają się w przebiegu szpiczaka plazmocytowego.
32
Wynik badania morfologii krwi: WBC 126,2 G/L, LY 33,61 G/L, MO 82,95 G/L, NE 9,62 G/L, RBC 3,82 T/L, HGB 10,8
g/dL, MCV 84,6 fL, PLT 48 G/L sugeruje rozpoznanie:
A)
przewlekłej białaczki limfocytowej
B)
przewlekłej białaczki szpikowej
C)
ostrej białaczki szpikowej
D)
czerwienicy prawdziwej
E)
odczynu poinfekcyjnego
C)
ostrej białaczki szpikowej
37%
Fenomenalnie! Liczne odchylenia łącznie z wyjściową leukocytozą >100 000/μl, towarzyszącą niedokrwistością, małopłytkowością, monocytozą (tu w badaniach automatycznych często zliczane są blasty białaczkowe) czynią rozpoznanie ostrej białaczki szpikowej najbardziej prawdopodobnym. Cechą charakterystyczną jest tzw. przerwa białaczkowa, która oznacza współistnienie we krwi obwodowej blastycznych form leukocytów z nielicznymi dojrzałymi granulocytami (brak jest form pośrednich, co odróżnia białaczkę od odczynu białaczkowego np. w przebiegu infekcji).
33
Główne cechy zespołu WAGR to:
A)
wrodzony brak rogówek, guz Wilmsa, wady rozwojowe układu moczowego,
upośledzenie umysłowe
B)
wrodzony brak tęczówek, guz wątroby, wady rozwojowe układu moczowego,
upośledzenie umysłowe
C)
wrodzony brak tęczówek, guz Wilmsa, wady rozwojowe układu moczowego,
upośledzenie umysłowe
D)
wrodzony brak rogówek, guz Wilmsa, wady rozwojowe układu pokarmowego,
upośledzenie umysłowe
E)
wrodzony brak tęczówek, guz gałki ocznej, wady rozwojowe układu moczowego,
upośledzenie umysłowe
C)
wrodzony brak tęczówek, guz Wilmsa, wady rozwojowe układu moczowego,
upośledzenie umysłowe
53%
Tak! Skrót WAGR możemy rozwinąć jako: Wilms’ tumor (guz Wilmsa – nephroblastoma), Aniridia (brak tęczówki), Genitourinary malformations (wady wrodzone układu moczowo-płciowego), mental Retardation (upośledzenie umysłowe).
34
Wynik badania morfologii krwi: WBC 51,2 G/L, LY 2,1 G/L, MO 5,0 G/L,NE 43,2 G/L,
EO 0,4 G/L, BA 0,5 G/L, RBC 4,1 T/L, Hgb 12,8 g/dL, MCV 88 fL, PLT 335 G/L sugeruje
rozpoznanie:
A)
przewlekłej białaczki limfocytowej
B)
ostrej białaczki szpikowej
C)
ostrej białaczki limfoblastycznej
D)
czerwienicy prawdziwej
E)
przewlekłej białaczki szpikowej
E)
przewlekłej białaczki szpikowej
9%
Dobrze! W przebiegu przewlekłej białaczki szpikowej obserwuje się leukocytozę neutrofilową z przesunięciem obrazu odsetkowego granulocytów w lewo w rozmazie (we krwi pojawiają się komórki prekursorowe linii neutrofilopoetycznej na wszystkich etapach rozwoju).
35
W przeciwieństwie do dzieci starszych i nastolatków, u dzieci do 5. roku życia najczęściej występują:
A)
ostra białaczka limfoblastyczna, raki, chłoniaki
B)
ostra białaczka limfoblastyczna, guzy mózgu, guzy kości
C)
ostra białaczka limfoblastyczna, neuroblastoma, guz Wilmsa
D)
retinoblastoma, guzy mózgu, guzy kości
E)
retinoblastoma, raki, chłoniaki
C)
ostra białaczka limfoblastyczna, neuroblastoma, guz Wilmsa
78%
Niesamowicie! Białaczki są najczęstszym nowotworem wieku dziecięcego. W przypadku ALL najwięcej przypadków zachorowań występuje u dzieci między 3. a 6. rż.
Guz Wilmsa jest najczęstszym nowotworem złośliwym nerek u dzieci, które stanowią 6% nowotworów wieku dziecięcego. Większość guzów pojawia się u dzieci do 7. rż. (90%), a połowa − do 3. rż.
Neuroblastoma natomiast stanowi ok. 7% nowotworów wieku dziecięcego. 50% przypadków jest rozpoznawanych u dzieci <2. rż., a 79% przed ukończeniem 4. rż.
36
Wskaż objawy kliniczne guza Wilmsa (nephroblastoma):
guz w brzuchu
krwiomocz
bóle brzucha
jadłowstręt
nadciśnienie
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3
B)
1, 2, 3, 5
C)
1, 3, 4, 5
D)
2, 5
E)
wszystkie wymienione
E)
wszystkie wymienione
58%
Ekstra! Najczęstszym objawem guza Wilmsa (nephroblastoma) jest duży guz w jamie brzusznej, zwykle wykrywany przypadkowo. Często obserwuje się również krwiomocz. Natomiast do rzadszych objawów tego nowotworu zaliczamy: bóle brzucha, jadłowstręt, niedokrwistość oraz nadciśnienie.
37
Wskaż objawy kliniczne neuroblastoma (nerwiak zarodkowy współczulny):
bladość
ubytek masy ciała
bóle kości
wytrzeszcz gałek ocznych
powiększenie szyjnych węzłów chłonnych
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3
B)
1, 2, 3, 5
C)
3, 5
D)
2, 3, 5
E)
wszystkie wymienione
E)
wszystkie wymienione
67%
Doskonale! U większości chorych pierwszym objawem jest guz w brzuchu. Często stwierdza się również: bladość, ubytek masy ciała, powiększenie wątroby, bóle kości, utykanie. Natomiast rzadziej obserwuje się: niedowład kończyn dolnych, powiększenie szyjnych węzłów chłonnych, wytrzeszcz gałek ocznych, wylewy wokół oczu (krwiaki okularowe), guzki skórne.
38
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nadnerczy:
incydentaloma zawsze wymaga leczenia operacyjnego
badaniem z wyboru w diagnostyce obrazowej nadnerczy jest USG
guzów nadnerczy nie należy operować laparoskopowo
guz chromochłonny nadnercza rozwija się z komórek kory nadnercza
zespół Conna najczęściej związany jest z łagodnym gruczolakiem kłębkowej warstwy
nadnercza
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3
B)
2, 3
C)
2, 4, 5
D)
1
E)
5
E)
5
55%
Super! Najczęstszą przyczyną hiperaldosteronizmu pierwotnego jest nadmiernie produkujący guz nadnercza – gruczolak nadnerczy zlokalizowany w warstwie kłębkowej (zespół Conna). Powoduje on produkcje dużej ilości aldosteronu.
39
Nowotwory o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym:
1. stanowią 3–10% wszystkich nowotworów złośliwych
2. nie powinny być poddawane szczegółowej diagnostyce, ponieważ jedynie w około 5% przypadków można zidentyfikować pierwotną zmianę
3. najczęściej mają utkanie raka gruczołowego
4. są częstsze u kobiet
5. mogą być wskazaniem do wykonania badania pozytonowej tomografii emisyjnej
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2
B)
1, 3
C)
1, 3, 5
D)
2, 3, 4
E)
2, 4
C)
1, 3, 5
69%
Gratulacje! Nowotwory o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym (cancer of unknown primary site – CUP) są rzadko występującymi nowotworami złośliwymi i stanowią ok 3-10 % nowotworów u obu płci. Dzięki współczesnej diagnostyce można zlokalizować ognisko pierwotne u około 20–50% osób, u których wcześniej nowotwór zakwalifikowano jako CUP.
Nowotwory te w większości przypadków mają utkanie raka gruczołowego (50–60% rak wysoko- lub średniozróżnicowany, ok. 30% rak niskozróżnicowany lub niezróżnicowany), w 5–10% raka płaskonabłonkowego, a w 5% innego nowotworu złośliwego, w ok. 1% – neuroendokrynnego.
Czasami wskazane jest wykonanie PET u chorych z nowotworem o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym, szczególnie u pacjentów z przerzutami do węzłów chłonnych szyi lub rakiem płaskonabłonkowym.
40
Nowotwór o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym:
A)
stanowi 30% wszystkich nowotworów złośliwych
B)
w przynajmniej połowie przypadków ma budowę gruczolakoraka
C)
powinien być rozpoznawany z wykorzystaniem immunohistochemii
D)
prawdziwe są odpowiedzi B i C
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B i C
D)
prawdziwe są odpowiedzi B i C
54%
Gratulacje! Nowotwory o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym (cancer of unknown primary site – CUP) są rzadko występującymi nowotworami złośliwymi i stanowią ok. 3–10% wszystkich nowotworów złośliwych. Dzięki współczesnej diagnostyce można zlokalizować ognisko pierwotne u około 20–50% osób, u których wcześniej nowotwór zakwalifikowano jako CUP.
Nowotwory te w większości przypadków mają utkanie raka gruczołowego (50–60% rak wysoko- lub średniozróżnicowany, ok. 30% rak niskozróżnicowany lub niezróżnicowany), w 5–10% raka płaskonabłonkowego, a w 5% innego nowotworu złośliwego, w ok. 1% – neuroendokrynnego.
Czasami wskazane jest wykonanie PET u chorych z nowotworem o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym, szczególnie u pacjentów z przerzutami do węzłów chłonnych szyi lub rakiem płaskonabłonkowym.
Podstawową metodą w diagnostyce tych nowotworów jest badanie immunocytochemiczne lub immunohistochemiczne.
41
Do cytostatyków o szczególnie wysokim potencjale kardiotoksycznym, mogącym
prowadzić do zastoinowej niewydolności krążenia, należy:
A)
L-asparaginaza
B)
dakarbazyna
C)
doksorubicyna
D)
karboplatyna
E)
metotreksat
C)
doksorubicyna
77%
Brawo! Antracykliny, np. doksorubicyna wykazują silne działanie kardiotoksyczne.
42
Typowe leczenie chorych z zespołem tzw. ostrego rozpadu nowotworu obejmuje:
A)
nawadnianie i forsowanie diurezy
B)
stosowanie allopurynolu
C)
stosowanie glikokortykosteroidów
D)
prawdziwe są odpowiedzi A i B
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C
D)
prawdziwe są odpowiedzi A i B
50%
Świetnie! W leczeniu zespołu rozpadu guza należy podawać pacjentowi płyny (najlepiej zbilansowane krystaloidy) oraz diuretyki po to, aby utrzymać diurezę (3 l/m2/24 h) w celu usunięcia kumulującego się w organizmie kwasu moczowego, potasu i fosforu. W wyniku rozpadu komórek nowotworowych uwolniony zostaje kwas moczowy. W celu zmniejszenia jego stężenia należy zastosować allopurynol (inhibitor oksydazy ksantynowej) lub rasburykazę (rekombinowana oksydaza moczanowa). Jeżeli pojawi się ostre uszkodzenie nerek, możliwe, że będzie konieczność zastosowania leczenia nerkozastępczego.
43
W klasyfikacji TNM dotyczącej nowotworów opis T3N2M0 oznacza:
A)
nowotwór mało zaawansowany, ograniczony do jednego narządu
B)
nowotwór średnio zaawansowany ograniczony do dwóch narządów
C)
nowotwór zaawansowany miejscowo z przerzutami do okolicznych węzłów chłonnych
D)
nowotwór bardziej zaawansowany miejscowo z liczniejszymi przerzutami do regionalnych węzłów chłonnych
E)
nowotwór rozsiany (uogólniona choroba nowotworowa), naciekający sąsiednie struktury, z przerzutami odległymi
D)
nowotwór bardziej zaawansowany miejscowo z liczniejszymi przerzutami do regionalnych węzłów chłonnych
60%
Tak jest! Ten opis odpowiada klasyfikacji T3N2M0. Cecha T3 oznacza, że nowotwór nie nacieka jeszcze narządów sąsiednich, ale jest już miejscowo zaawansowany, Cecha N2 oznacza, że są obecne liczne przerzuty w węzłach chłonnych, natomiast M0 świadczy o tym, że nie stwierdza się przerzutów odległych. Wyróżnia się następujące stopnie zaawansowania nowotworów w oparciu o klasyfikację TNM :
stopień I (T1M0N0) – nowotwór mało zaawansowany, ograniczony do jednego narządu,
stopień II (T2N1M0) – nowotwór zaawansowany miejscowo z przerzutami do okolicznych węzłów chłonnych,
stopień III (T3N2M0) – nowotwór bardziej zaawansowany miejscowo z liczniejszymi przerzutami do regionalnych węzłów chłonnych,
stopień IV (T4N3M1) – nowotwór rozsiany (uogólniona choroba nowotworowa), naciekający sąsiednie struktury z przerzutami odległymi.
44
Q
Guz włóknisty powłok współistniejący z zespołem Gardnera występujący u młodych kobiet w wieku rozrodczym to najprawdopodobniej:
A)
fibrosarcoma
B)
międzybłoniak otrzewnej
C)
stary zwłókniały krwiak powłok
D)
przepuklina nieodprowadzalna
E)
desmoid
E)
desmoid
65%
Guzy desmoidalne są charakterystycznym objawem zespołu Gardnera. Udokumentowano związek ich występowania nie tylko z tym zespołem, ale także z klasyczną postacią FAP. Wywodzą się one z komórek tkanki mięśniowo-ścięgnistej lub powięzi i są nowotworami łagodnymi. Cechują się jednak miejscową złośliwością: nie mają torebki, naciekają sąsiadujące struktury, powodują trudności z rozróżnieniem ich marginesów od zdrowej tkanki. Typowo dają także częste wznowy miejscowe. Wykazano związek między stężeniem estrogenów a występowaniem desmoidów - guzy te częściej występują u kobiet w wieku reprodukcyjnym, a niekiedy zanikają po okresie menopauzy.
45
Mitotan jest stosowany jako leczenie uzupełniające w:
A)
raku trzustki
B)
raku żołądka
C)
czerniaku złośliwym
D)
raku kory nadnercza
E)
raku tarczycy
D)
raku kory nadnercza
57%
W leczeniu uzupełniającym raka nadnerczy stosuje się mitotan. Stanowi on także podstawę leczenia chorych z rozsiewem tego nowotworu.
46
Do lekarza zgłosił się 42-letni mężczyzna, skarżący się na spadek masy ciała – 15 kg w
ciągu 3 miesięcy, biegunki, zwiększone wydalanie moczu, nawracające infekcje dróg
moczowych oraz nawracające zapalenie błony śluzowej jamy ustnej. W wykonanym
USG brzucha uwidoczniono guza głowy trzustki. Pod kontrolą endoskopowej
ultrasonografii wykonano biopsję guza. Najbardziej prawdopodobnym wynikiem biopsji
będzie:
A)
nowotwór neuroendokrynny trzustki – VIP-oma
B)
nowotwór neuroendokrynny trzustki – glukagonoma
C)
przerzut raka gruczołowego jelita grubego
D)
nowotwór neuroendokrynny trzustki – insulinoma
E)
nowotwór neuroendokrynny trzustki – gastrinoma
B)
nowotwór neuroendokrynny trzustki – glukagonoma
39%
Świetnie! Glukagonoma to nowotwór neuroendokrynny wywodzący się z komórek α trzustki, wydzielający glukagon. Zwykle lokalizuje się w ogonie trzustki (50%), rzadziej w jej głowie (22%) lub dwunastnicy. Do objawów należą:
cukrzyca – glukagon zwiększa uwalnianie glukozy, a do objawów niewyrównanej hiperglikemii mogą należeć infekcje dróg moczowych czy wielomocz,
spadek masy ciała,
zapalenie błony śluzowej jamy ustnej,
biegunka,
niedokrwistość normobarwliwa,
pełzający rumień nekrotyczny (objaw najbardziej charakterystyczny).
47
Q
Badanie histopatologiczne BAC guza powłok jamy brzusznej u młodej kobiety w wieku rozrodczym wykazało desmoid. Wskaż najwłaściwszą opcję leczenia:
A)
wycięcie guza z szerokim marginesem zdrowych tkanek
B)
obserwacja i ponowne badanie
C)
wycięcie ograniczone do guza
D)
pobranie wycinka w trakcie biopsji otwartej
E)
wycięcie guza z niewielkim marginesem tkanek zdrowych
A)
wycięcie guza z szerokim marginesem zdrowych tkanek
42%
Znakomicie! Guzy desmoidalne, wywodzące się z komórek tkanki mięśniowo-ścięgnistej lub powięzi, są nowotworami łagodnymi. Cechują się jednak miejscową złośliwością: nie mają torebki, naciekają sąsiadujące struktury, powodują trudności z rozróżnieniem ich marginesów od zdrowej tkanki. Typowo dają także częste wznowy miejscowe. Z tego powodu najbardziej rozsądnym postępowaniem jest wycięcie guza desmoidalnego z szerokim marginesem zdrowych tkanek.
48
Lekarz nie ma obowiązku odnotowania w dokumentacji medycznej:
A)
okoliczności odmowy wnioskowanej przez pacjenta konsultacji z innym lekarzem
B)
faktu odmowy obecności osoby bliskiej przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych
C)
okoliczności wykonania świadczenia zdrowotnego bez zgody dorosłego pacjenta, który wymagał niezwłocznej pomocy lekarskiej
D)
okoliczności wykonania zabiegu operacyjnego u osoby małoletniej bez zgody przedstawiciela ustawowego pacjenta bądź zgody właściwego sądu opiekuńczego, gdy zwłoka spowodowana postępowaniem w sprawie uzyskania zgody groziłaby pacjentowi niebezpieczeństwem utraty życia
E)
faktu udzielenia informacji córce nieprzytomnego pacjenta
E)
faktu udzielenia informacji córce nieprzytomnego pacjenta
49
Czy w Kodeksie Etyki Lekarskiej (KEL) znajduje się unormowanie regulujące powinności lekarza w
sprawie szczepień ochronnych?
A)
w KEL nie ma żadnego stwierdzenia, które można byłoby odnieść do szczepień ochronnych
B)
tak, lekarz ma obowiązek prowadzenia szczepień ochronnych dla dobra społeczeństwa, nawet
wbrew woli pacjenta
C)
jest unormowanie pośrednie, z którego wynika, że powołaniem lekarza jest również zapobieganie
chorobom
D)
tak, lekarz działając zgodnie ze swoim powołaniem zapobiegania chorobom może zaszczepić
dziecko wbrew woli rodziców
E)
prawdziwe są odpowiedzi B i D
C)
jest unormowanie pośrednie, z którego wynika, że powołaniem lekarza jest również zapobieganie
chorobom
66%
Super! KEL mówi o tym, że powołaniem lekarza, oprócz ochrony zdrowia i życia ludzkiego, leczenia i niesienia ulgi w cierpieniu jest również zapobieganie chorobom. Wspomina również o tym, że działanie takie wymaga zgody pacjenta, za wyjątkiem sytuacji, w których dochodzi do „zagrożenia życia lub zdrowia pacjenta lub innych osób”.
50
Zgodnie z zasadami etyki lekarskiej, wykonując czynności medyczne, lekarz:
A)
ma pełną swobodę wyboru w zakresie metod postępowania, które uzna za najskuteczniejsze
B)
ma obowiązek wykonać tylko te z nich, które są zgodne z jego światopoglądem
C)
ma obowiązek wykonywać tylko te czynności wobec pacjenta, które mieszczą się w zakresie świadczeń gwarantowanych ze środków publicznych
D)
ma swobodę wyboru w zakresie metod postępowania, które uzna za najskuteczniejsze w zakresie ograniczonym wyłącznie aktualną wiedzą medyczną albo wyłącznie preferencjami pacjenta
E)
ma swobodę wyboru w zakresie metod postępowania, które uzna za najskuteczniejsze w zakresie ograniczonym aktualną wiedzą medyczną i rzeczywistymi potrzebami pacjenta
E)
ma swobodę wyboru w zakresie metod postępowania, które uzna za najskuteczniejsze w zakresie ograniczonym aktualną wiedzą medyczną i rzeczywistymi potrzebami pacjenta`
51
Lekarz ma wykonać transfer jądra komórki jajowej do cytoplazmy komórki jajowej innej kobiety, tak
aby w wyniku zapłodnienia in vitro urodziło się dziecko wolne od wad związanych z dziedziczeniem
mitochondrialnym. Zgodnie z Kodeksem Etyki Lekarskiej jest to:
A)
czyn godny pochwały
B)
dopuszczalne, tylko jeżeli ryzyko wad wrodzonych jest duże
C)
zabronione, ponieważ nie wolno przeprowadzać eksperymentów na embrionach ludzkich
D)
zabronione, ponieważ wywołałby dziedziczne zmiany genetyczne u człowieka
E)
Kodeks Etyki Lekarskiej nie odnosi się do tego problemu
D)
zabronione, ponieważ wywołałby dziedziczne zmiany genetyczne u człowieka
38%
Brawo! Interwencja ta spowoduje dziedziczoną w linii żeńskiej zmianę genomu mitochondrialnego, zaś KEL zabrania lekarzom brania udziału w takich przedsięwzięciach.
Zabieg ten porusza jeszcze jedno zagadnienie poruszone w Kodeksie – eksperymenty na zarodkach. Dla przypomnienia, KEL:
zabrania przeprowadzania eksperymentów badawczych na embrionach,
zezwala na eksperymenty lecznicze na embrionach, jeśli „spodziewane korzyści zdrowotne w sposób istotny przekraczają ryzyko zdrowotne embrionów nie poddanych eksperymentowi leczniczemu”.
52
W myśl ustawy o działalności leczniczej sekcja zwłok co do zasady jest
przeprowadzana po upływie co najmniej:
A)
6 godzin od stwierdzenia zgonu
B)
12 godzin od stwierdzenia zgonu
C)
24 godzin od stwierdzenia zgonu
D)
12 godzin od wystawienia aktu zgonu
E)
24 godzin od wystawienia karty zgonu
B)
12 godzin od stwierdzenia zgonu
56%
Zgadza się. Sekcji zwłok nie można przeprowadzić przed upływem 12 godzin od stwierdzenia
zgonu. Wyjątkiem od tej reguły są sytuacje, w których zachodzi potrzeba pobrania ze zwłok
komórek, tkanek lub narządów.
53
Zespół Ratownictwa Medycznego, w skład którego wchodzi lekarz, został wezwany do 32-letniego
mężczyzny, który pozostawał pod wpływem tzw. dopalaczy. Środek ten spowodował duży poziom
agresji u pacjenta. Pod jakimi warunkami możliwe jest zastosowanie wobec takiego mężczyzny
przymusu bezpośredniego?
można stosować przymus tylko wówczas, gdy lekarz zdiagnozuje, że osoba taka cierpi na
chorobę psychiczną
lekarz może użyć przymusu, jeśli uzyska uprzednią zgodę lekarza specjalisty w dziedzinie
psychiatrii, wyznaczonego przez marszałka województwa
swoim zachowaniem pacjent stwarza zagrożenie dla swego życia lub zdrowia
możliwe jest jedynie zastosowanie przymusu polegającego na przytrzymaniu lub
unieruchomieniu, lekarz nie może zaś podać przymusowo leków
przed zastosowaniem przymusu bezpośredniego lekarz powinien uprzedzić o tym zamiarze
pacjenta
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3, 5
B)
2, 3
C)
3, 4, 5
D)
1, 2, 4
E)
3, 5
E)
3, 5
61%
Super! Gwałtowne niszczenie i uszkadzanie przedmiotów znajdujących się w otoczeniu pacjenta jest dodatkową okolicznością, poza dopuszczaniem się zamachu przeciwko zdrowiu lub życiu swojemu lub innych osób, uzasadniającą użycie przymusu bezpośredniego.
Przed zastosowaniem przymusu bezpośredniego należy uprzedzić o tym osobę, której ma on dotyczyć. Ponadto każdy przypadek zastosowania lub uprzedzenia o możliwości zastosowania przymusu bezpośredniego odnotowuje się w dokumentacji medycznej.
54
Lekarzowi zaproponowano zawarcie umowy o pracę w szpitalu. Pracodawca
poinformował lekarza, że będzie on zatrudniony w tzw. równoważnym czasie pracy.
Rozkład ten polega na tym, że:
norma dobowa czasu pracy może być podwyższona do 12 godzin
norma dobowa czasu pracy może być podwyższona do 18 godzin
norma tygodniowa zostaje wydłużona do 48 godzin
zasadniczo okres rozliczeniowy zostaje skrócony do 1 miesiąca
zasadniczo okres rozliczeniowy zostaje wydłużony do 6 miesięcy
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3
B)
2, 4
C)
3, 5
D)
2, 5
E)
1, 4
A
E)
1, 4
37%
Dobrze! Czas pracy pracowników zatrudnionych w podmiocie leczniczym nie może przekraczać 7 h 35 min na dobę i przeciętnie 37 h 55 min na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym. Jednakże w przypadku zastosowania systemu równoważnego czasu pracy, dopuszczalne jest przedłużenie czasu pracy do 12 h na dobę, przy zachowaniu stałego przeciętnego tygodniowego czasu pracy, wynoszącego 37 h 55 min. Wydłużenie czasu pracy nie dotyczy jednak pracownic w ciąży i pracowników opiekujących się dzieckiem do lat 4 (jeśli nie wyrażą na to zgody), których wymiar czasu pracy nie może przekraczać 8 h.
Przy zastosowaniu systemu równoważnego czasu pracy, okres rozliczeniowy, dla którego oblicza się przeciętny tygodniowy czas pracy, nie może być dłuższy niż 1 miesiąc, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach – 4 miesiące.
55
Kto może wystąpić do wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych z wnioskiem o ustalenie zdarzenia medycznego?
A)
osoba bliska pacjentowi, w sytuacji gdy doszło do zakażenia, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pacjenta
B)
spadkobiercy pacjenta, w przypadku śmierci pacjenta
C)
każdy członek rodziny pacjenta, w przypadku śmierci pacjenta
D)
osoba bliska pacjentowi, w przypadku śmierci pacjenta
E)
opiekun faktyczny, w sytuacji gdy doszło do zakażenia, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pacjenta
B)
spadkobiercy pacjenta, w przypadku śmierci pacjenta
56
Zgodnie z ustawą o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o niezdolności do samodzielnej egzystencji jest traktowane na równi z orzeczeniem o:
A)
częściowej niezdolności do pracy
5%
B)
całkowitej niezdolności do pracy
55%
C)
lekkim stopniu niepełnosprawności
2%
D)
średnim stopniu niepełnosprawności
2%
E)
znacznym stopniu niepełnosprawności
E)
znacznym stopniu niepełnosprawności
33%
Dobrze! Orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o niezdolności do samodzielnej egzystencji jest traktowane na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Tak samo traktowane jest orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy. Reguluje to art. 5 Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
57
Niezdolność do pracy, zgodnie z ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, orzeka się:
A)
na okres nie dłuższy niż 10 lat, chyba że zgodnie z wiedzą medyczną nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu – wówczas na okres 15 lat
18%
B)
na okres nie dłuższy niż 8 lat, chyba że zgodnie z wiedzą medyczną nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu – wówczas na okres 10 lat
3%
C)
na okres nie dłuższy niż 5 lat, chyba że zgodnie z wiedzą medyczną nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu – wówczas na okres dłuższy niż 5 lat
74%
D)
każdorazowo na okres 10 lat
1%
E)
każdorazowo na okres 15 lat
C)
na okres nie dłuższy niż 5 lat, chyba że zgodnie z wiedzą medyczną nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu – wówczas na okres dłuższy niż 5 lat
74%
Dobrze! Niezdolność do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 lat. W sytuacji, w której zgodnie z wiedzą medyczną nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu, niezdolność do pracy można orzec na okres dłuższy niż 5 lat. Reguluje to art. 13 Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
58
Które z niżej wymienionych świadczeń nie przysługuje osobom ubezpieczonym z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa?
Świadczenia pieniężne z tytułu choroby i macierzyństwa są wypłacane z funduszu chorobowego.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
zasiłek chorobowy
5%
B)
świadczenie rehabilitacyjne
18%
C)
zasiłek wyrównawczy
34%
D)
zasiłek opiekuńczy
7%
E)
zasiłek pielęgnacyjny
E)
zasiłek pielęgnacyjny
33%
Brawo! Zasiłek pielęgnacyjny jest wypłacany z budżetu państwa, a dokładniej przez ośrodki pomocy społecznej wyznaczone przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta (jak np. MOPS). Wszystkie inne zasiłki wymienione w tym pytaniu są wypłacane z funduszu chorobowego.
Pamiętaj aby nie mylić zasiłku pielęgnacyjnego z dodatkiem albo świadczeniem pielęgnacyjnym. Dodatek i świadczenie są wypłacane przez ZUS z funduszu rentowego.
59
Osoby poniżej 16. rż. zaliczane będą do osób niepełnosprawnych, jeżeli mają naruszoną sprawność fizyczną z powodu wady wrodzonej lub uszkodzenia organizmu o przewidywanym okresie trwania powyżej:
A)
3 miesiący
2%
B)
6 miesięcy
12%
C)
9 miesięcy
2%
D)
12 miesięcy
77%
E)
15 miesięcy
D)
12 miesięcy
77%
Doskonale, osoby do ukończenia 16 roku życia uznaje się za niepełnosprawne, jeżeli mają naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną o szacowanym czasie trwania >12 miesięcy z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu, co powoduje konieczność zapewnienia im całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku.
60
Przy orzekaniu o niezdolności do pracy dla lekarzy orzekających w ZUS nie mają mocy wiążącej:
Zwróć uwagę, że np. powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności orzekają o stopniach niepełnosprawności. Jednak do stwierdzenia znacznego stopnia niepełnosprawności konieczne jest orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji wydawane przez lekarzy orzeczników ZUS.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
decyzje organu PIS stwierdzające chorobę zawodową
8%
B)
ustalenia starosty o braku możliwości przekwalifikowania zawodowego
19%
C)
prawomocne ustalenia dotyczące uznania zdarzeń jako wypadku przy pracy
3%
D)
orzeczenia lekarzy medycyny pracy
55%
E)
orzeczenia Wojskowych Komisji Lekarskich dotyczące ustalenia istnienia związku pomiędzy stwierdzonymi zranieniami i kontuzjami, a działaniami wojennymi
D)
orzeczenia lekarzy medycyny pracy
55%
Bardzo dobrze! Orzeczenia lekarza medycyny pracy nie mają mocy wiążącej dla lekarza orzecznika ZUS przy orzekaniu o niezdolności do pracy. Czasami dochodzi do sytuacji, kiedy lekarz medycyny pracy uznaje obywatela za niezdolnego do pracy i nie pozwala mu podjąć pracy, a lekarz orzekający w ZUS-ie uznaje, że osoba taka jest zdolna do pracy i nie przyznaje temu obywatelowi renty.
61
Jeżeli nastąpiła śmierć ubezpieczonego, związek pomiędzy śmiercią a wypadkiem przy pracy ustala:
A)
lekarz orzecznik ZUS lub komisja lekarska ZUS
82%
B)
lekarz orzecznik NFZ lub komisja lekarska NFZ
3%
C)
lekarz POZ
1%
D)
lekarz specjalista medycyny pracy
4%
E)
komisja lekarska działająca przy izbach lekarskich
A)
lekarz orzecznik ZUS lub komisja lekarska ZUS
82%
Super! Lekarz orzecznik lub komisja lekarska ZUS orzekają o związku wypadku z wykonywaniem pracy. W przypadku stwierdzenia takiego związku członkom rodziny ubezpieczonego przysługuje jednorazowe odszkodowanie pod warunkiem, że ubezpieczony był uprawniony do renty z tytułu ubezpieczenia wypadkowego.
62
Zgodnie z Ustawą o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ubezpieczonemu, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje:
Świadczenie to nie przysługuje z tytułu samego faktu wystąpienia wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Przysługuje ono dopiero, gdy wystąpią długotrwałe lub trwałe skutki wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
renta z tytułu niezdolności do pracy
41%
B)
zasiłek chorobowy
5%
C)
renta szkoleniowa
1%
D)
jednorazowe odszkodowanie
50%
E)
zasiłek pielęgnacyjny
D)
jednorazowe odszkodowanie
50%
Gratulacje! Jednorazowe odszkodowanie przysługuje osobie ubezpieczonej, która wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznała stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.
63
Znacząca poprawa stanu zdrowia i dobrostanu ludności. Zmniejszenie nierówności w
dostępie do zdrowia. Wzmocnienie pozycji zdrowia publicznego. Zapewnienie
systemów ochrony zdrowia zorientowanych na pacjenta, które są powszechne, równe,
trwałe i wysokiej jakości. To strategiczne ramy polityki regionalnej UE na rzecz zdrowia
publicznego, opracowane przez:
A)
Stowarzyszenie Szkół Zdrowia Publicznego Regionu Europejskiego ASPHER w
postaci Europejskiej Agencji Akredytacji Zdrowia Publicznego
3%
B)
Światową Organizację Zdrowia, w dokumencie Karta Ottawska Promocji Zdrowia
27%
C)
Europejski Komitet Regionalny WHO jako dokument pt. „Zdrowie 2020. Europejska
polityka wspierająca działania rządów i społeczeństw na rzecz zdrowia i dobrostanu
człowieka
37%
D)
Europejskie Stowarzyszenie Zdrowia Publicznego EUPHA (European Public Health
Association)
8%
E)
Radę Europejską w 1992 roku w dokumencie pt. „Traktat z Maastricht o Unii
Europejskiej”.
C)
Europejski Komitet Regionalny WHO jako dokument pt. „Zdrowie 2020. Europejska
polityka wspierająca działania rządów i społeczeństw na rzecz zdrowia i dobrostanu
człowieka
37%
Brawo! We wrześniu 2012 Europejski Komitet Regionalny WHO opracował nowe strategiczne ramy polityki regionalnej o nazwie „Zdrowie 2020”. Do dwóch celów strategicznych zawartych w nich należą:
poprawa stanu zdrowia całego społeczeństwa i zmniejszenie nierówności w zdrowiu
,
poprawa przywództwa i partycypacji społecznej w zarządzaniu zdrowiem
.
64
Pierwszą wyraźną podstawą prawną do działań Unii Europejskiej w zakresie zdrowia publicznego stanowi traktat:
Pierwszy dokument określający działania Unii Europejskiej w dziedzinie zdrowia publicznego jest zarazem dokumentem powołującym do życia Unię Europejską
Zgłoś zastrzeżenie
A)
z Lizbony
20%
B)
z Amsterdamu
10%
C)
z Nicei
11%
D)
z Maastricht
52%
E)
z Rzymu
D)
z Maastricht
52%
Brawo! Już w traktacie z Maastricht znalazły się zapisy dotyczące współdziałania Unii w zapobieganiu chorobom (zwłaszcza epidemiom) oraz uzależnieniu od narkotyków poprzez wspieranie badań nad ich przyczynami, drogami rozprzestrzeniania i metodami zapobiegania im.
65
W populacyjnym badaniu przesiewowym w kierunku raka sutka wykorzystano metodę
mammografii, której czułość wynosiła 90%, a swoistość wynosiła 95%. W wyniku
wykorzystania tego testu przesiewowego można szacować, że w zbadanej populacji:
Swoistość testu oznacza jego „zdolność” do niewykrywania choroby u zdrowych pacjentów, zaś czułość – zdolność do jej wykrywania u chorych.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
u 5% kobiet objętych badaniem uzyskano fałszywie dodatni wynik
53%
B)
u 10% kobiet objętych badaniem uzyskano prawdziwie dodatni wynik
6%
C)
u 10% kobiet objętych badaniem uzyskano prawdziwie ujemny wynik
8%
D)
u 95% kobiet objętych badaniem uzyskano prawdziwie dodatni wynik
17%
E)
u 90% kobiet objętych badaniem uzyskano prawdziwie ujemny wynik
A)
u 5% kobiet objętych badaniem uzyskano fałszywie dodatni wynik
53%
Super! Swoistość jest ilorazem liczby wyników prawdziwie ujemnych do liczby pacjentów z wynikami prawdziwie ujemnymi i fałszywie dodatnimi (czyli wszystkich zdrowych).
66
W danej populacji krajowej masa ciała kobiet w wieku 19-25 lat wykazuje rozkład
normalny i wynosi średnio 55 kg. Odchylenie standardowe wynosi 5,5 kg. Kobiet, które
w tej populacji ważą mniej niż 49,5 kg jest:
W przypadku rozkładu normalnego, ok. 68,3% pola pod krzywą znajduje się w odległości jednego odchylenia standardowego od wartości średniej.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
5%
32%
B)
10%
17%
C)
15%
10%
D)
16%
29%
E)
32%
D)
16%
29%
Brawo! Skoro ok. 68% „pola pod wykresem” (czyli liczebności populacji) znajduje się w odległości 1 odchylenia standardowego od wartości średniej (55 kg), to 68% tej populacji kobiet mieści się w przedziale masy ciała od 49,5 do 60,5 kg. Z tego wynika, że 32% tej populacji waży <49,5 lub >60,5 kg. Rozkład normalny jest symetryczny względem wartości średniej – wobec tego <49,5 kg będzie ważyło ok. 16% analizowanej populacji kobiet.
67
Rejestr zgonów z powodu choroby zawodowej prowadzony jest przez:
A)
Urząd Stanu Cywilnego
14%
B)
Główny Urząd Statystyczny
58%
C)
Narodowy Fundusz Zdrowia
4%
D)
Wojewódzkie Centra Zdrowia Publicznego
7%
E)
Zakład Ubezpieczeń Społecznych
B)
Główny Urząd Statystyczny
58%
GUS rejestruje zgony z uwzględnieniem podziału według przyczyn podanych w karcie zgonu. Zgodnie z Kodeksem pracy, rejestr podejrzewanych lub stwierdzonych chorób zawodowych powinien prowadzić pracodawca. Powinien on również przesłać zawiadomienie o skutkach choroby zawodowej do Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi oraz do właściwego państwowego inspektora sanitarnego. Instytucje te prowadzą własne rejestry chorób zawodowych i ich skutków.
Zasady dokumentowania chorób zawodowych reguluje Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 1 sierpnia 2002 r. w sprawie sposobu dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób
68
W Polsce, informację o podejrzeniu lub rozpoznaniu zachorowania na chorobę zakaźną
objętą obowiązkiem rejestracji ("zgłoszenie") należy przesyłać do:
A)
Narodowego Funduszu Zdrowia
0%
B)
Ministerstwa Zdrowia
0%
C)
Państwowej Inspekcji Sanitarnej
95%
D)
Głównego Urzędu Statystycznego
2%
E)
Wydziału Zdrowia we właściwym Urzędzie Wojewódzkim
C)
Państwowej Inspekcji Sanitarnej
95%
Dobrze! Zgodnie z ustawą o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, lekarz, który podejrzewa lub rozpoznaje zakażenie, chorobę zakaźną lub zgon z powodu zakażenia lub choroby zakaźnej podlegającej obowiązkowi zgłoszenia, niezwłocznie (nie później niż w ciągu 24h) zgłasza ten fakt „właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu”.
69
Programy polityki zdrowotnej są opracowywane i realizowane przez:
A)
Narodowy Fundusz Zdrowia
48%
B)
szpitale
11%
C)
lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej
2%
D)
jednostki samorządu terytorialnego
6%
E)
jednostki samorządu terytorialnego i ministrów
E)
jednostki samorządu terytorialnego i ministrów
70
Informacja, że „w Polsce w 45. tygodniu 2020 r. zmarły 2262 osoby zakażone SARS-CoV2” jest charakterystyczna dla epidemiologii:
A)
sądowej
0%
B)
klinicznej
9%
C)
eksperymentalnej
0%
D)
opisowej
57%
E)
analitycznej
D)
opisowej
57%
Super! Epidemiologia opisowa charakteryzuje występowanie choroby w populacji na podstawie określonych mierników. W tym przypadku jest to śmiertelność z powodu zakażenia SARS-CoV2.
71
W USA popularne jest stwierdzenie, że: „kod pocztowy jest lepszym predyktorem
zdrowia niż kod genetyczny”. Stwierdzenie to obrazuje zjawisko:
A)
globalizacji
5%
B)
postępu technicznego
2%
C)
nierówności w zdrowiu
72%
D)
transformacji demograficznej
14%
E)
transformacji epidemiologicznej
C)
nierówności w zdrowiu
72%
Fantastycznie! Zjawisko to opisuje nierówności w zdrowiu u osób pochodzących z różnych obszarów państwa, czy świata.
72
Do podstawowych instytucji uczestniczących w systemie informacyjnym w zdrowiu
publicznym należą wszystkie wymienione poniżej, z wyjątkiem:
A)
Centrum Systemów Informacyjnych w Ochronie Zdrowia
14%
B)
Głównego Inspektoratu Sanitarnego
5%
C)
Narodowego Funduszu Zdrowia
8%
D)
Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego
6%
E)
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
E)
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
73
Rekomendacja nr 179/2014 z dnia 28 lipca 2014 r. prezesa Agencji Oceny Technologii
Medycznych w sprawie zakwalifikowania świadczenia opieki zdrowotnej „leczenie
restenozy naczyń wieńcowych za pomocą balonu uwalniającego lek”, jako świadczenia
gwarantowanego, w zakresie leczenia szpitalnego jest przykładem zastosowania:
A)
oceny technologii medycznej
31%
B)
analizy bezpieczeństwa technologii
6%
C)
analizy efektywności klinicznej technologii
36%
D)
analizy ekonomicznej (efektywności kosztowej technologii)
18%
E)
analizy rozwiązań alternatywnych dla technologii
A)
oceny technologii medycznej
31%
Świetnie! Organy oceny technologii medycznej (HTA, health technology assessment) na podstawie dowodów potwierdzających skuteczność kliniczną, bezpieczeństwo stosowania danego produktu i aspekty ekonomiczne, podejmują decyzje o refundacji i pokrywaniu kosztów leczenia oraz zastosowanie danego produktu w systemie opieki zdrowotnej.
74
Według przeglądu Cochrane ze stycznia 2019 r. przeglądy zdrowia u osób poniżej 65.
roku życia prowadzone w POZ (wywiad, badanie przedmiotowe, badania przesiewowe
w kierunku kilku chorób jednocześnie, interwencje behawioralne) mają niewielki lub
żaden wpływ na spadek umieralności z powodu nowotworów oraz chorób sercowonaczyniowych. Przegląd ten jest przykładem:
A)
analizy rozwiązań alternatywnych dla technologii
11%
B)
analizy efektywności kosztowej technologii
23%
C)
analizy bezpieczeństwa technologii
2%
D)
oceny technologii medycznych
32%
E)
analizy potrzeb zdrowotnych
D)
oceny technologii medycznych
75
Wariolizacja (wariolacja) była w przeszłości stosowana w związku z szerzeniem się:
A)
dżumy
15%
B)
cholery
7%
C)
tyfusu plamistego
5%
D)
ospy prawdziwej
69%
E)
żółtej gorączki
D)
ospy prawdziwej
69%
Dobrze! Wariolizacja to metoda mająca swój początek w XVI wieku, polegająca na celowym, prewencyjnym zakażaniu ospą prawdziwą ludzi zdrowych. Polegała na przenoszeniu zakaźnej wydzieliny na zdrowych od ludzi łagodnie chorych przez np. noszenie ubrań chorych osób lub wkładanie zdrowym ludziom do nosa tamponu nasączonego wyciągiem ze strupów lub limfą z pęcherzy ospowych. Można ją uznać za pierwowzór dzisiejszych szczepień ochronnych.
76
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące kapnometrii (ETCO2) podczas uciskania
klatki piersiowej w trakcie RKO:
Kapnometria to pomiar ciśnienia parcjalnego w strumieniu końcowowydechowym. Aby dwutlenek węgla się w nim znalazł, musi on zostać dostarczony wraz z krwią do płuc.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
wartości ETCO2 <10 mm Hg po 20 minutach RKO sugerują dobre wyniki leczenia
12%
B)
wartości ETCO2 nie mają znaczenia rokowniczego podczas RKO
5%
C)
wartości ETCO2 są niezależne od głębokości uciśnięć klatki piersiowej
16%
D)
pomaga monitorować częstość uciśnięć klatki piersiowej
8%
E)
może służyć do rozpoznania ROSC (powrót samoistnego krążenia) podczas RKO
E)
może służyć do rozpoznania ROSC (powrót samoistnego krążenia) podczas RKO
77
Jeżeli ofiara tonąca w wodzie przeżyje 24 godziny od zdarzenia, wówczas mamy do
czynienia z:
Pojęcia dotyczące tonięcia są raczej intuicyjne i można sugerować się zdrowym rozsądkiem odpowiadając na pytania z tego zakresu.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
zespołem nagłego zanurzenia
6%
B)
asfiksją
17%
C)
podtopieniem
29%
D)
utonięciem „suchym”
6%
E)
utonięciem niedokonanym
C)
podtopieniem
29%
Przedstawimy definicje związane z zanurzeniem w wodzie na podstawie różnych źródeł zalecanych w przeszłości i obecnie przez CEM do medycyny ratunkowej, ale też innych dziedzin.
78
Według wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji 2015 czas zanurzenia u chorego
po epizodzie tonięcia, który wiąże się ze złym rokowaniem to czas dłuższy niż:
A)
3 minuty
11%
B)
5 minut
28%
C)
7 minut
11%
D)
10 min
41%
E)
15 min
D)
10 min
41%
To jest dobra odpowiedź. ERC w wytycznych dotyczących resuscytacji podaje, że bardzo wysokie
prawdopodobieństwo dobrego wyniku leczenia jest u osób, u których czas zanurzenia był mniejszy niż 10 min.
Dłuższe zanurzenie wpływa na złe rokowanie pacjentów.
79
Wskazaniem do leczenia osób dorosłych w Centrach Oparzeniowych lub Oddziałach Leczenia Oparzeń jest między innymi obszar oparzeń drugiego stopnia przekraczający:
Wskazania do leczenia w ośrodku specjalistyczny są bardziej restrykcyjne aniżeli kryteria rozpoznania oparzenia w stopniu ciężkim.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
5% powierzchni ciała
1%
B)
10% powierzchni ciała
24%
C)
15% powierzchni ciała
16%
D)
20% powierzchni ciała
51%
E)
40% powierzchni ciała
D)
20% powierzchni ciała
51%
Wskazaniem do leczenia w centrach oparzeniowych lub oddziałach leczenia oparzeń wg wytycznych Europejskiego Towarzystwa Oparzeniowego jest oparzenie przekraczające 20% powierzchni ciała u dorosłych (>10% u osób >65 lat). Wskazania znajdziesz na str. 493 w podręczniku zalecanym przez CEM Ostre stany zagrożenia życia w chorobach wewnętrznych, red. K. Sosada, wydawnictwo PZWL, wydanie I 2016, str. 493).
Inne kryterium zostało przyjęte przez American Burn Association (>10 %). Znajdziesz je w publikacji Medycyna ratunkowa w pytaniach i odpowiedziach (str. 699).
80
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące hiperbarii tlenowej (HBO):
w przypadku zatrucia CO zalecana terapia to poddanie chorego działaniu 4,0
atmosfer przez 90 minut
„złota godzina” stosowana HBO w ciężkim zatruciu CO to 6 h
wskazaniem do rozpoczęcia HBO jest stężenie COHb powyżej 25%
HBO przesuwa krzywą dysocjacji oksyhemoglobiny w lewo
HBO jest uważana za bezpieczną zarówno dla kobiety ciężarnej jak i płodu
Prawidłowa odpowiedź to:
Zgłoś zastrzeżenie
A)
1, 2
22%
B)
1, 3
2%
C)
2, 3
69%
D)
4, 5
3%
E)
1, 5
C)
2, 3
69%
Ekstra! Hiperbaria tlenowa (tlenoterapia w komorze hiperbarycznej, HBO lub HBOT) jest stosowana w celu przyspieszenia eliminacji tlenku węgla. Zwiększa ilość tlenu rozpuszczonego w surowicy (przesunięcie krzywej dysocjacji Hb w prawo). Powinna być zastosowana w ciągu pierwszych 6 h od narażenia – jest to tzw. "złota godzina" w zatruciu tlenkiem węgla. Zaleca się, aby chory był poddany ciśnieniu 2,5–3,0 atmosfer przez 90 min. Jest to terapia bezpieczna dla kobiety ciężarnej i płodu. HBO jest wskazana w przypadku:
stężenia COHb >25%,
stężenia COHb >10% u ciężarnej lub gdy wystąpiły objawy zagrożenia stanu płodu.
81
Objawy takie jak:
bóle i zawroty głowy
zamglenie pola widzenia do ślepoty włącznie
ciężka kwasica metaboliczna
są charakterystyczne dla zatrucia:
A)
substancjami żrącymi
0%
B)
paracetamolem
0%
C)
trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi
3%
D)
alkoholem metylowym
88%
E)
pestycydami fosfoorganicznymi
D)
alkoholem metylowym
88%
Świetnie! Zaburzenia widzenia, rozszerzenie źrenic i brak reakcji na światło oraz ślepota (zazwyczaj nieodwracalna) to swoiste objawy zatrucia metanolem . Innymi objawami są także bóle i zawroty głowy oraz ból brzucha. Metanol ulega przekształceniu w organizmie do formaldehydu i następnie do kwasu mrówkowego – nagromadzenie egzogennego kwasu jest przyczyną kwasicy metabolicznej.
82
Klasyczna triada wstrząsowa obejmuje:
A)
hipotonię, bradykardię, skąpomocz
8%
B)
hipotensję, bradykardię, skąpomocz
6%
C)
hipotonię, tachykardię, bladość skóry
15%
D)
hipotensję, tachykardię, skąpomocz
47%
E)
hipotensję, tachykardię, bladość skóry
D)
hipotensję, tachykardię, skąpomocz
47%
Dobrze! Do triady objawów wstrząsu należą:
hipotensja – skurczowe ciśnienie tętnicze krwi wynoszące <90 mm Hg lub jego znaczny spadek oraz obniżenie średniego ciśnienia tętniczego (MAP) <70 mm Hg,
tachykardia – częstość pracy serca >100 uderzeń/min, wynikająca z pobudzenia układu współczulnego w odpowiedzi na hipotensję,
skąpomocz – diureza <-0,5 ml/kg mc./h; przyczyną jest zmniejszenie przepływu krwi przez nerki.
83
Który z poniższych objawów nie jest objawem anafilaksji?
A)
uogólniona pokrzywka
1%
B)
niewydolność oddechowa
0%
C)
wzrost skurczowego ciśnienia tętniczego krwi
77%
D)
nietrzymanie moczu
19%
E)
utrata przytomności
C)
wzrost skurczowego ciśnienia tętniczego krwi
77%
Świetnie! W przypadku anafilaksji dochodzi do spadku ciśnienia tętniczego krwi na skutek rozszerzenia naczyń krwionośnych, zwiększenia ich przepuszczalności i w efekcie do hipowolemii (płyn przemieszcza się do przestrzeni pozanaczyniowej).
Objawy anafilaksji to m.in.:
ze strony skóry i błon śluzowych: uogólniona pokrzywka, świąd i zaczerwienienie, obrzęk warg, języka i języczka,
duszność, skurcz oskrzeli z towarzyszącym świstem, stridor, hipoksemia,
objawy niewydolności narządów, np. hipotensja , omdlenie, niekontrolowane oddanie moczu lub stolca,
zaburzenia żołądkowo-jelitowe, np. kurczowy ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty.
84
Dawkowanie adrenaliny w anafilaksji
Dawkowanie adrenaliny w anafilaksji
Dorośli
0,5 mg (0,5 ml)
Dzieci >12 lat
0,5 mg (0,5 ml)
Dzieci 6–12 lat
0,3 mg (0,3 ml)
Dzieci <6 lat
0,15 mg (0,15 ml)
85
W przypadku objawów anafilaksji konieczne jest podanie adrenaliny:
A)
w roztworze 1:1000 w dawce 0,01 mg/kg mc.
54%
B)
w roztworze 1:10000 w dawce 0,01 mg/kg mc.
8%
C)
zawsze w dawce maksymalnej 0,3 mg
4%
D)
zawsze w dawce maksymalnej 0,5 mg
27%
E)
w innej niż wymienione dawce
A)
w roztworze 1:1000 w dawce 0,01 mg/kg mc.
86
Pierwszym laboratoryjnym „parametrem krytycznym” oznaczanym we krwi u
nieprzytomnego pacjenta w szpitalnym oddziale ratunkowym jest:
A)
stężenie glukozy
73%
B)
gazometria
21%
C)
stężenie karboksyhemoglobiny
0%
D)
stężenie hemoglobiny
1%
E)
stężenie potasu
A)
stężenie glukozy
73%
Dobrze! U pacjenta nieprzytomnego powinieneś oznaczyć stężenie glukozy we krwi.
87
W przypadku nagłej duszności u 25-letniej kobiety w 28. tygodniu ciąży, u której w 5–
6. rż. rozpoznano astmę, która od co najmniej 15 lat nie miała napadów astmy i u której
stwierdza się przedmiotowo szmer oddechowy pęcherzykowy, a czynność serca wynosi
130/min. należy:
Zwróć uwagę na brak odchyleń w osłuchiwaniu klatki piersiowej. Zastanów się do jakich patologii (przebiegających z dusznością i tachykardią) predysponuje ciąża.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
natychmiast podać 2 wdechy salbutamolu
32%
B)
podać 2 wdechy salbutamolu i wstrzyknąć 100 mg hydrokortyzonu dożylnie
9%
C)
natychmiast przesłać chorą do szpitala i podać heparynę
38%
D)
chorą uspokoić za pomocą zabiegu psychoterapeutycznego
8%
E)
poddać chorą co najmniej 6 godzinnej obserwacji ambulatoryjnej
C)
natychmiast przesłać chorą do szpitala i podać heparynę
38%
Świetnie! Brak podstaw, aby przypuszczać, iż mamy do czynienia z zaostrzeniem astmy oskrzelowej – prawidłowy szmer pęcherzykowy, brak świstów, brak czynników sprawczych, pacjentka nie miała objawów astmy od dzieciństwa. Objawy obecne u pacjentki sugerują rozpoznanie zatorowości płucnej. Należy pamiętać, iż najwięcej przypadków zatorowości płucnej u kobiet <40. rż. dotyczy właśnie kobiet ciężarnych! Jest to najczęstsza przyczyna śmierci kobiet w ciąży i połogu! Należy natychmiast przetransportować chorą do szpitala i niezwłocznie (jeszcze przed dotarciem do szpitala) podać heparynę!
88
Najniższe ciśnienie skurczowe krwi, przy którym wyczuwalne jest tętno na tętnicy
szyjnej, wynosi:
A)
20 mm Hg
2%
B)
30 mm Hg
8%
C)
40 mm Hg
25%
D)
50 mm Hg
16%
E)
60 mm Hg
E)
60 mm Hg
46%
Zgadza się! Najniższe ciśnienie krwi przy którym jesteśmy w stanie stwierdzić tętno na tętnicy szyjnej, wynosi 60 mm Hg. Na innych tętnicach tętno zanika, gdy ciśnienie skurczowe spadnie poniżej:
90–80 mm Hg na tętnicy promieniowej
,
70 mm Hg na tętnicy udowej.
89
W przypadku wystąpienia hipoglikemii, po podaniu domięśniowym 1 mg glukagonu,
glikemia wzrośnie o około:
Hipoglikemia jest to stężenie glukozy we krwi wynoszące ≤70mg%.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
1 mg%
4%
B)
10 mg%
50%
C)
50 mg%
38%
D)
100 mg%
5%
E)
150 mg%
C)
50 mg%
38%
Świetnie! Glukagon w hipoglikemii stosuje się u pacjentów nieprzytomnych lub niemogących połykać ze względu na zaburzenia świadomości, gdy ma dostępu do żyły obwodowej (aby podać roztwór glukozy). Podaje się go domięśniowo lub podskórnie w dawce 1 mg, która zwiększa glikemię o około 50 mg/dl . Ma zastosowanie przede wszystkim u pacjentów z cukrzycą typu 1. W cukrzycy typu 2 nie należy podawać glukagonu, jeżeli hipoglikemia wynika z podania leków doustnych.
90
Zespół ratownictwa medycznego (ZRM) został wezwany do nieprzytomnego mężczyzny
w wieku około 35 lat, chory przebywał ze znajomymi w klubie muzycznym. Jak podają
osoby towarzyszące, przyszli tutaj po całodniowej pracy. W badaniu: 8
oddechów/minutę, tętno na tętnicy promieniowej ok. 75/min, skóra spocona, zimna. Na
miejscu zdarzenia ZRM u poszkodowanego powinien:
oznaczyć poziom glikemii
oznaczyć poziom alkoholu we krwi
ocenić źrenice
zbadać siłę mięśniową
ocenić skalę śpiączki Glasgow
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2
6%
B)
1, 3
6%
C)
1, 3, 5
81%
D)
3, 4, 5
4%
E)
4, 5
C)
1, 3, 5
81%
Doskonale. Zespół Ratownictwa Medycznego powinien poszerzyć badanie o:
poziom glikemii,
ocenę źrenic,
ocenę świadomości według skali Glasgow,
ocenę uszkodzeń ciała,
EKG,
saturację.
91
Większość zgonów pacjentów niestabilnych hemodynamicznie, którzy krwawią z przewodu pokarmowego wynika z:
Zgłoś zastrzeżenie
A)
niewydolności nerek
4%
B)
niedokrwienia mózgu
25%
C)
niedokrwienia mięśnia sercowego
11%
D)
niedokrwienia wątroby (u osób z ograniczoną rezerwą)
2%
E)
wszystkie powyższe prawidłowe
E)
wszystkie powyższe prawidłowe
56%
W opisanym przypadku mamy do czynienia najprawdopodobniej ze wstrząsem krwotocznym. Najczęstszą bezpośrednią przyczyną zgonu w jego przebiegu jest zespół dysfunkcji wielonarządowej, czyli MODS.
92
Do przyczyn kwasicy nie należy:
A)
biegunka
31%
B)
cukrzyca
1%
C)
zatrucie alkoholem
2%
D)
przedawkowanie metforminy
19%
E)
stosowanie leków moczopędnych
E)
stosowanie leków moczopędnych
45%
Dobrze! Przedawkowanie leków diuretycznych, takich jak diuretyki pętlowe i tiazydowe może skutkować hipokaliemią, z następczym przemieszczeniem jonów K+ z przestrzeni wewnątrzkomórkowej do zewnątrzkomórkowej i transportem jonów H+ w przeciwnym kierunku. Efektem tego jest zasadowica nieoddechowa. Innym z mechanizmów jej powstawania może być wywołania przez diuretyki utrata jonów chlorkowych i wodorowych.
93
W leczeniu ostrej hiperkaliemii stosuje się:
spironolakton
wodorowęglany
furosemid
chlorek potasu
heparynę
chlorek wapnia
Prawidłowa odpowiedź to:
Postępowanie w przypadku hiperkaliemii obejmuje: usunięcie prawdopodobnej przyczyny, nasilenie eliminacji nadmiaru potasu przez nerki bądź przewód pokarmowy, czasowe przesunięcie potasu z osocza do komórek oraz stabilizację błon komórkowych.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
1, 5, 6
2%
B)
2, 4, 5
1%
C)
3, 5, 6
20%
D)
2, 3, 6
63%
E)
1, 3, 6
D)
2, 3, 6
63%
Super! W leczeniu ostrej hiperkaliemii stosuje się metody:
Powodujące przesunięcie potasu do wnętrza komórek:
za pomocą insuliny podawanej z roztworem glukozy,
salbutamolu w nebulizacji,
w przypadku współistniejącej kwasicy można zastosować dożylnie wodorowęglan sodu (chociaż brak jest badań dokumentujących skuteczność tego postępowania),
94
Co należy podać pacjentowi z hiperkaliemią na poziomie 7 mmol/l, jeżeli w zapisie EKG pojawiają się zmiany wynikające z toksycznego wpływu potasu na mięsień sercowy?
Spośród wymienionych leków, dwa stosuje się w leczeniu hiperkaliemii, jednak tylko w jednym zgadza się dawka.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
30 ml 10% glukonianu wapnia i.v.
43%
B)
30 ml 10% chlorku wapnia i.v.
50%
C)
6 mg adenozyny i.v.
1%
D)
500 ml płynu fizjologicznego wieloelektrolitowego i.v.
1%
E)
2 g siarczanu magnezu
A)
30 ml 10% glukonianu wapnia i.v.
43%
Elegancko! W ciężkiej hiperkaliemii ze zmianami w EKG (powinieneś podać jak najszybciej 10 ml 10% chlorku wapnia albo 30 ml 10% glukonianu wapnia i.v. w ciągu 5 min (początek działania po 1–3 min) aby zmniejszyć ryzyko zaburzeń rytmu serca i zatrzymania krążenia.
95
U chorego z filtracją kłębuszkową 25 ml/min/1,73 m2 i kaliemią 6,2 mmol/l, w badaniu fizykalnym stwierdza się: akcja serca 68/min, ciśnienie tętnicze 145/80 mm Hg, cechy nasilonej niewydolności serca. Jako leczenie pierwszego rzutu należy zastosować:
U tego pacjenta możemy rozpoznać łagodną hiperkaliemię.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
wlew: 10% glukoza 500 ml + 32 j. insuliny krótko działającej
14%
B)
β2 -mimetyk wziewnie
9%
C)
10% roztwór chlorku wapnia – 20 ml i.v.
26%
D)
furosemid 40 mg i.v.
39%
E)
ostry zabieg hemodializy
D)
furosemid 40 mg i.v.
39%
Bardzo dobrze! Z uwagi na narastające objawy niewydolności serca oraz łagodną hiperkaliemię i upośledzenie czynności nerek (eGFR 25 ml/min/1,73 m2) w pierwszej kolejności należy zastosować diuretyk pętlowy dożylnie (np. 40 mg furosemidu), gdyż nasilenie diurezy zmniejszy objętość wewnątrznaczyniową i obniży stężenie potasu.
96
82-letni pacjent został przywieziony na izbę przyjęć z powodu zaburzeń świadomości
nasilających się od dnia poprzedniego. W badaniach dodatkowych stwierdzono
stężenie sodu w surowicy 122 mmol/l, potasu 3,9 mmol/l, stężenie kreatyniny 1,6
mg/ml. W leczeniu w pierwszej kolejności należy zastosować:
A)
płyn wieloelektrolitowy 500 ml – wlew w ciągu 30 min
19%
B)
0,9% NaCl 500 ml – wlew w ciągu 20 min
20%
C)
10% roztwór NaCl – wlew w ciągu 20 min
7%
D)
3% roztwór NaCl – wlew w ciągu 20 min
47%
E)
5% glukoza 500 ml z 40 mEq 8,4% roztworem NaHCO3 – wlew w ciągu 15 min
D)
3% roztwór NaCl – wlew w ciągu 20 min
47%
Świetnie! U tego pacjenta występuje objawowa ciężka hiponatremia (stężenie sodu <125 mmol). W każdym przypadku wystąpienia objawów należy zastosować leczenie. Wstępnie należy podać 150 ml 3% roztworu NaCl we wlewie i.v. trwającym 20 min, a następnie 0,9% NaCl i leczenie przyczynowe, aż do wyrównania natremii. Docelowe stężenie wynosi 130 mmol/l. Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu demielinizacyjnego przy zbyt szybkim wyrównywaniu hiponatremii przewlekłej (trwającej ≥48 h lub o nieudokumentowanym czasie trwania) stężenie sodu nie powinno wzrastać o więcej niż 10 mmol/l w pierwszej dobie leczenia i nie więcej niż 8 mmol/l w kolejnej dobie.
97
W leczeniu pacjenta z hiperkalcemią należy uwzględnić wszystkie wymienione, z
wyjątkiem:
W leczeniu hiperkalcemii znajdują zastosowanie leki zwiększające wydalanie wapnia z moczem, zmniejszające jego wchłanianie z przewodu pokarmowego, zmniejszające uwalnianie wapnia z kośćca a także u chorych z niewydolnością nerek – leczenie nerkozastępcze.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
nawadniania
4%
B)
spironolaktonu
44%
C)
bisfosfonianów
27%
D)
furosemidu
19%
E)
dializy
B)
spironolaktonu
44%
Dobrze! Spironolakton, czyli lek moczopędny oszczędzający potas, jest antagonistą receptora dla aldosteronu i nie znajduje zastosowania w leczeniu hiperkalcemii. W hiperkalcemii wykorzystuje się następujące leki:
nawodnienie (0,9% NaCl – nasila kalciurię),
diuretyki pętlowe (np. furosemid),
bisfosfoniany (bp. pamidronian, kwas zolendronowy) – zmniejsza resorpcję wapnia z kości,
kalcytonina,
pikamycyna lub mitramycyna – hamują atywność osteoklastów, stosowanie w hiperkalcemii nowotworowej,
nieorganiczne fosforany,
dializoterapia.
98
Najczęstszą w Polsce przyczyną wstrząsu septycznego są:
Sepsą nazywa się zagrażającą życiu dysfunkcję narządową spowodowaną zaburzoną regulacją odpowiedzi organizmu na zakażenie. W Polsce najczęstszym źródłem sepsy są zakażenia w obrębie jamy brzusznej.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
grzyby
0%
B)
adenowirusy
1%
C)
rotawirusy
1%
D)
bakterie Gram-ujemne
67%
E)
bakterie Gram-dodatnie
D)
bakterie Gram-ujemne
67%
Dobrze! Bakterie gram-ujemne, takie jak Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae są najczęstszym czynnikiem etiologicznym sepsy w Polsce (ok. 58%). W ich przypadku patogeneza sepsy związana jest z reakcją na występujący w ścianie lipopolisacharyd, uwalniany w momencie zniszczenia komórki bakteryjnej i indukujący odpowiedź zapalną.
Rzadsza etiologia wstrząsu septycznego to:
bakterie Gram-dodatnie (34%),
grzyby (16%),
wirusy (1%).
99
Które z wymienionych dostępów do przewodu pokarmowego mogą być stosowane w
leczeniu żywieniowym?
W zależności od odcinka przewodu pokarmowego na którym są wyprowadzone, przetoki mogą służyć podawaniu pożywienia lub usuwaniu treści jelitowej i kału.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
zgłębnik nosowo-żołądkowy, gastrostomia, jejunostomia
73%
B)
zgłębnik nosowo-żołądkowy, gastrostomia, ileostomia
16%
C)
ezofagostomia, gastrostomia, jejunostomia
4%
D)
gastrostomia, jejunostomia, ileostomia
2%
E)
jejunostomia, ileostomia, kolostomia
A)
zgłębnik nosowo-żołądkowy, gastrostomia, jejunostomia
73%
Zgadza się. Żywienie drogą dojelitową można prowadzić poprzez sondę nosowo-żołądkową, lecz gdy konieczne jest długotrwałe żywienie należy rozważyć wykonania przetoki odżywczej – gastrostomii (najczęściej PEG) lub mikrojejunostomii.
Mikrojejunostomia polega na wprowadzeniu cewnika przez powłoki brzuszne i ścianę jelita czczego do jego światła. Wykonuje się ją, gdy niemożliwe jest żywienie dożołądkowe.
100
Wskazania do zastosowania całkowitego żywienia pozajelitowego obejmują:
1. przedłużającą się niedrożność porażenną jelit
2. sepsę z ogniskiem zakażenia w jamie brzusznej
3. przetokę proksymalnego odcinka jelita cienkiego o dużym wydzielaniu
4. konieczność zaspokojenia zwiększonych potrzeb metabolicznych po ciężkim urazie
5. porażenie rzekomoopuszkowe
6. śpiączkę wskutek krwawienia podpajęczynówkowego
7. izolowane odmrożenia palców kończyn dolnych
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3, 4
49%
B)
1, 2, 5, 6, 7
18%
C)
1, 3, 4
12%
D)
1, 2, 5, 7
2%
E)
1, 3, 4, 5
A)
1, 2, 3, 4
49%
Bardzo dobrze! Całkowite żywienie pozajelitowe (TPN) jest wskazane w przypadku niewydolności przewodu pokarmowego, powikłań pooperacyjnych lub zakażeń, które uniemożliwiają żywienie dojelitowe. Stanami takimi są m.in.:
przedłużająca się niedrożność porażenna jelit – układ pokarmowy jest niesprawny, więc wymagane jest uzupełnienie substancji odżywczych w inny sposób,
przetoka proksymalnego odcinka jelita cienkiego o dużym wydzielaniu – wstrzymuje się podawanie pokarmu do przewodu pokarmowego w celu ułatwienia zamknięcia się samoistnego przetoki lub do momentu zamknięcia chirurgiczego,
sepsa z ogniskiem zakażenia w jamie brzusznej,
konieczność zaspokojenia zwiększonych potrzeb metabolicznych po ciężkim urazie.
Żywienie kontynuuje się do momentu, aż odżywianie drogą doustną lub dojelitową będzie możliwe, czyli po powrocie wystarczającej czynności jelit.
101
Faza proliferacyjna cyklu endometrialnego zależna jest od:
A)
progesteronu produkowanego przez ciałko żółte
B)
progesteronu produkowanego przez komórki ziarniste
C)
estrogenu produkowanego przez ciałko żółte
D)
estrogenu produkowanego przez komórki ziarniste
E)
estradiolu produkowanego przez pęcherzyk dominujący
D)
estrogenu produkowanego przez komórki ziarniste
64%
Wyśmienicie! Komórki ziarniste pęcherzyków zrekrutowanych do dalszego wzrostu pod wpływem FSH produkują estrogeny odpowiadające za zmiany proliferacyjne endometrium
102
Q
W przypadku wystąpienia zaburzeń miesiączkowania związanych z przewlekłym intensywnym wysiłkiem fizycznym u pacjentki występuje zwykle:
A)
hipergonadyzm hipogonadotropowy
B)
hipergonadyzm hipergonadotropowy
C)
prawidłowa czynność hormonalna jajników
D)
hipogonadyzm hipergonadotropowy
E)
hipogonadyzm hipogonadotropowy
E)
hipogonadyzm hipogonadotropowy
59%
Super! Zaburzenia miesiączkowania wynikają z niedoboru gonadotropin i hormonów płciowych w wyniku hamującego wpływu wysiłku fizycznego na ośrodkowe wydzielanie gonadotropin.
103
Kilkanaście miesięcy temu młoda pacjentka przebyła poród siłami natury, po którym niezbędne było wyłyżeczkowanie ścian macicy ze względu na nieoddzielenie się fragmentów łożyska. Karmienie piersią zakończyła 4 miesiące temu, ale nadal nie wystąpiło u niej krwawienie miesięczne. Biorąc pod uwagę powyższy wywiad można podejrzewać zespół:
A)
Kallmanna
B)
Sheehana
C)
Ashermana
D)
Mayera-Rokitansky’ego-Kustera-Hausera
E)
Couvelaire’a
C)
Ashermana
47%
Świetnie! Wyłyżeczkowanie jamy macicy jako zabieg terapeutyczny może prowadzić do powikłań. Jednym z nich jest powstanie zrostów w jamie macicy, które zamykają światło jamy i prowadzą do braku miesiączki (bądź skąpych lub bolesnych krwawień) albo poronień. Jest to obraz kliniczny zespołu Ashermana.
104
Q
Do cech zespołu policystycznych jajników nie należy:
A)
nadwaga i otyłość
B)
insulinooporność i wzrost ryzyka cukrzycy typu 2
C)
wzrost ryzyka chorób sercowo-naczyniowych
D)
wzrost ryzyka raka piersi i raka odbytnicy
E)
wzrost ryzyka raka endometrium
A
D)
wzrost ryzyka raka piersi i raka odbytnicy
64%
Dobrze! PCOS nie zwiększa ryzyka raka sutka ani odbytnicy, natomiast jest czynnikiem sprzyjającym rozwojowi raka endometrium.
105
W przypadku krwawienia w okresie pomenopauzalnym właściwe postępowanie diagnostyczne to:
kontrola USG po 2 miesiącach
biopsja aspiracyjna endometrium
histeroskopia z biopsją celowaną
CT miednicy małej
wyłyżeczkowanie frakcjonowane jamy macicy
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3
B)
1, 2, 5
C)
1, 2, 3, 5
D)
tylko 4
E)
2, 3, 5
E)
2, 3, 5
51%
Dobrze! Krwawienie w okresie pomenopauzalnym sugeruje chorobę nowotworową (jest najczęstszym pierwszym objawem raka endometrium). Do przyczyn krwawień w tym okresie należą:
zmiany zanikowe endometrium i błony śluzowej pochwy,
rozrost endometrium,
rak endometrium,
polip endometrium,
zapalenie endometrium,
rak szyjki macicy.
W diagnostyce przyczyn krwawień wykorzystuje się:
biopsję endometrium,
histeroskopię z biopsją celowaną,
frakcjonowane wyłyżeczkowanie jamy macicy.
106
Wskaż prawdziwe stwierdzenie/a dotyczące mięśniaków:
są to złośliwe guzy macicy zbudowane głównie z komórek mięśni gładkich macicy
największe ryzyko wystąpienia mięśniaków macicy występuje u kobiet rasy czarnej
u pacjentki w ciąży po stwierdzeniu mięśniaków macicy należy ukończyć ciążę cięciem cesarskim
mięśniaki najczęściej manifestują się klinicznie w okresie okołomenopauzalnym
u każdej pacjentki z mięśniakami macicy po zakończonym rozrodzie zaleca się chirurgiczne wycięcie trzonu macicy
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1
B)
1, 3
C)
2, 4
D)
2, 3, 4
E)
wszystkie wymienione
C)
2, 4
59%
Dobrze! Rasa czarna jest czynnikiem ryzyka wystąpienia mięśniaków macicy – szacuje się, że występują u nawet 80% kobiet w wieku około 50 lat. Kliniczna manifestacja mięśniaków najczęściej ma miejsce w okresie okołomenopauzalnym i polega na występowaniu obfitych, bolesnych i przedłużających się miesiączek, dolegliwości bólowych w obrębie miednicy mniejszej czy bólu podczas stosunku płciowego. Mogą występować także trudności w oddawaniu moczu i wypróżnianiu.
107
Reakcji disulfiramowej można spodziewać się u pacjentki, która piła alkohol podczas leczenia otrzymanego od ginekologa z powodu objawów infekcji narządów płciowych:
A)
wirusem HPV
B)
wirusem HSV
C)
Chlamydia trachomatis
D)
Trichomonas vaginalis
E)
Neisseria gonorrhoeae
D)
Trichomonas vaginalis
52%
Świetnie! Z reakcją disulfiramową można się spotkać podczas leczenia rzęsistkowicy, kiedy stosuje się pochodne nitroimidazolu (metronidazol, tynidazol). Ze względu na ryzyko tego powikłania pacjentka nie powinna spożywać alkoholu podczas leczenia i po jego zakończeniu (przez 24 h dla metronidazolu i 72 h dla tynidazolu).
108
U 26-letniej pacjentki z rozpoznanym zapaleniem cewki moczowej w przebiegu zakażenia Neisseria gonorrhoeae należy zastosować:
A)
trimetoprim p.o. 2×dz. 100 mg przez 5 dni
B)
doksycyklinę p.o. 100 mg 2×dz. przez 7 dni
C)
azytromycynę p.o. 1 g jednorazowo
D)
cyprofloksacynę p.o. 2×dz. 500 mg przez 7 dni
E)
flukonazol p.o. 400 mg jednorazowo
C)
azytromycynę p.o. 1 g jednorazowo
39%
Preferowanym leczeniem niepowikłanego rzeżączkowego zapalenia cewki moczowej jest ceftriakson (500 mg i.m. jednorazowo) w połączeniu z azytromycyną (1 g p.o. jednorazowo). Oba leki stosuje się również w leczeniu empirycznym zapalenia cewki moczowej, ze względu na częste współistnienie zakażenia rzeżączkowego i chlamydiowego.
109
Zespół Mayera-Rokitansky’ego-Küstnera-Hausera cechuje się:
1. pierwotnym brakiem miesiączki
2. kariotypem żeńskim 46,XX
3. skąpym owłosieniem łonowym i pachowym
4. brakiem jajników
5. brakiem pochwy
6. brakiem macicy lub macicą szczątkową lub szczątkowymi rogami macicy
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
wszystkie wymienione
B)
1, 2, 5, 6
C)
2, 3, 4, 5
D)
2, 3, 4, 6
E)
1, 4, 5, 6
B) Normalne dziewczynki, tylko brak macicy i pochwy
1, 2, 5, 6
66%
Świetnie! Zespół Mayera-Rokitansky’ego-Küstnera-Hausera (MRKH) jest spowodowany aplazją przewodów przyśródnerczowych (Müllera), dlatego nie rozwijają się jajowody i macica. W części przypadków można stwierdzić występowanie rogów szczątkowych lub szczątkowej macicy, które mogą zawierać jamę z endometrium.
Ponadto stwierdza się:
kariotyp żeński (46,XX),
prawidłowo wykształcone jajniki,
ślepo zakończony szczątkowy zachyłek pochwy,
brak ujścia pochwy lub drobne ujście pochwy,
pierwotny brak miesiączki,
prawidłowy rozwój wtórnych cech płciowych (w tym owłosienie łonowe i pachowe).
110
U pacjentki z zespołem Morrisona stwierdza się kariotyp:
A)
46 XX
B)
45 X0
C)
47 XXX
D)
46 XY
E)
48 XXXY
D) CAIS, PAIS, MAIS to podtypy tego zespołu
46 XY
43%
Zespół Morrisa to zespół całkowitej niewrażliwości na androgeny, zaburzenie rozwoju płciowego z kariotypem 46,XY. Przyczyną jest mutacja genu kodującego receptor androgenowy (obecny na chromosomie X). Płeć gonadalna jest męska (są obecne jądra, ale lokalizują się w miednicy mniejszej lub w kanałach pachwinowych), natomiast fenotyp jest żeński, występuje krótka ślepo zakończona pochwa oraz brak jest owłosienia łonowego i pachowego. Prawdopodobnie o ten zespół chodziło autorowi pytania.
Zespół Vernera-Morrisona (WDHA) to zespół WHDA, towarzyszącego guzowi wydzielającemu VIP.
111
Q
Kompletny zespół niewrażliwości na androgeny cechuje się:
A)
żeńskim fenotypem, brakiem owłosienia pachowego, męskimi narządami płciowymi zewnętrznymi
B)
męskim fenotypem, brakiem owłosienia łonowego, męskimi narządami płciowymi zewnętrznymi
C)
żeńskim fenotypem, występowaniem owłosienia łonowego i pachowego, żeńskimi narządami płciowymi zewnętrznymi
D)
kariotypem 46XY z obecnością jajników wydzielających estrogeny
E)
żeńskim fenotypem, brakiem owłosienia łonowego i pachowego, żeńskimi narządami płciowymi zewnętrznymi
A
E) CAIS to chłopcy, którzy wyglądają jak dziewczynki
tak jak w MRKH nie mają pochwy i macicy, ale mają jądra 46XY
a do tego nie mają owłosienia łonowego i pachowego
a w MRKH jest
żeńskim fenotypem, brakiem owłosienia łonowego i pachowego, żeńskimi narządami płciowymi zewnętrznymi
55%
Dobrze! Całkowity zespół niewrażliwości na androgeny charakteryzuje się:
kariotypem męskim (46,XY) i obecnością gonad męskich (znajdują się w miednicy mniejszej, kanale pachwinowym lub wargach sromowych większych),
brakiem owłosienia łonowego i pachowego,
wykształceniem narządów płciowych zewnętrznych żeńskich,
brakiem wewnętrznych narządów płciowych (macica, jajowody) oraz krótką, ślepo zakończoną pochwą.
Zespół jest często rozpoznawany dopiero w okresie pokwitania, kiedy pacjentka zgłasza się z powodu pierwotnego braku miesiączki.v
112
Który stopień endometriozy według klasyfikacji Amerykańskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu (American Society for Reproductive Medicine − ASRM) należy rozpoznać u pacjentki z torbielą endometrialną jajnika lewego o śr. 4 cm, częściową obliteracją zatoki Douglasa oraz powierzchownymi zmianami na otrzewnej o śr. <1 cm?
A)
I
B)
II
C)
III
D)
IV
E)
V
C)
III
51%
Świetnie! Obecność torbieli endometrialnej jajnika o wielkości >1 cm wskazuje na co najmniej III stopień endometriozy.
Klasyfikacja rASRM jest systemem punktowym uwzględniającym obecność ognisk endometriozy w obrębie otrzewnej i jajnika oraz zrostów wewnątrzotrzewnowych. Częściowa obliteracja zatoki Douglasa to 4 pkt, powierzchowne zmiany na otrzewnej <1 cm – 1 pkt, a endometrioza jajnikowa > 3 cm – 20 pkt (endometrioza głęboka) lub 4 pkt (endometrioza powierzchowna). Pełną klasyfikację znajdziesz tutaj: rozpoznanie endometriozy.
113
Który z wymienionych leków nie jest wskazany w leczeniu endometriozy?
A)
danazol
B)
goserelin
C)
mirabegron
D)
dienogest
E)
progesteron
C)
mirabegron
33%
Świetnie! Mirabegron jest agonistą rec. β3-adrenergicznych, stosowanym w zespole pęcherza nadreaktywnego (leczenie naglącego nietrzymania moczu). Rozluźnia mięśnie gładkie pęcherza i poprawia czynność trzymania moczu, zmniejsza częstość skurczów pęcherza.
114
Do czynników obniżających płodność mężczyzn, poprzez hamowanie syntezy testosteronu w jądrach, należy:
A)
etanol
B)
ketokonazol
C)
spironolakton
D)
sulfasalazyna
E)
wszystkie wymienione
E)
wszystkie wymienione
80%
Świetnie! Wszystkie wymienione czynniki oddziałują niekorzystnie na produkcję i uwalnianie testosteronu w jądrach. Etanol może bezpośrednio uszkadzać jądra, a także wpływać na podwzgórze i przysadkę, prowadząc do zmniejszonego uwalniania gonadotropin (i w konsekwencji testosteronu). Ketokonazol jest lekiem przeciwgrzybicznym o dodatkowym działaniu hamującym produkcję steroidów zarówno w jądrach/jajnikach, jak i nadnerczach. Spironolakton blokuje receptory androgenne i hamuje aktywność 5α-reduktazy, co czyni go lekiem skutecznym w leczeniu objawów hiperandrogenizmu u kobiet. Sulfasalazyna jest lekiem przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym, wpływa niekorzystnie na proces powstawania plemników – może być przyczyną oligospermii.
115
Przewlekłe nadużywanie alkoholu może prowadzić do zaburzenia spermatogenezy w wyniku:
A)
wzrostu stężenia lewonorgestrelu
B)
obniżenia syntezy androstendionu w nadnerczach
C)
wzrostu stężenia estrogenów
D)
zwiększenia syntezy LH
E)
zwiększenia syntezy testosteronu
C)
wzrostu stężenia estrogenów
48%
Alkohol upośledza funkcję wątroby, gdzie estradiol jest metabolizowany do mniej aktywnych estrogenów. W związku z tym u osób z upośledzoną czynnością wątroby obserwuje się hiperestrogenizm.
116
Przyczynami wstecznej ejakulacji mogą być:
cukrzyca
depresja
stwardnienie rozsiane
uraz rdzenia kręgowego
zawał mięśnia sercowego
złamanie kości udowej
Prawidłową odpowiedzią jest:
A)
1, 3, 4
B)
1, 4, 5
C)
2, 5, 6
D)
3, 4, 5
E)
4, 5, 6
A)
1, 3, 4
80%
Świetnie! Wśród przyczyn ejakulacji wstecznej wymienia się przyczyny neurogenne (uszkodzenia nerwów, neuropatie), farmakologiczne oraz anatomiczne (dotyczące cewki moczowej lub szyi pęcherza moczowego). Do przyczyn neurogennych należą: cukrzyca (może być powikłana neuropatią autonomiczną), stwardnienie rozsiane, uszkodzenia rdzenia kręgowego lub innych struktur układu nerwowego. Niektóre leki (np. przeciwdepresyjne i α-adrenolityki), anomalie cewki moczowej (zwężenie, zastawka cewki), dysfunkcje szyi pęcherza (która powinna być zamknięta w trakcie ejakulacji) także zaburzają ten proces.
117
Do czynników ryzyka wystąpienia zespołu hiperstymulacji jajników u pacjentki należy:
A)
długi czas leczenia niepłodności
B)
młody wiek
C)
niedoczynność tarczycy
D)
otyłość
E)
suplementacja progesteronu w fazie lutealnej
B)
młody wiek
41%
Czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia OHSS są:
zespół policystycznych jajników,
wystąpienie OHSS w przeszłości,
niskie BMI,
wysoka rezerwa jajnikowa (rezerwa jajnikowa zmniejsza się wraz z wiekiem).
OHSS występuje częściej w przypadku stosowania w gonadotropin menopauzalnych (hMG, urofolitropina) oraz preparatów o aktywności FSH (rekombinowana FSH, koryfolitropina α).
118
Jaka jest rola estrogenów w tabletce antykoncepcyjnej estrogenowo-gestagenowej?
A)
zmniejszają perystaltykę jajowodów
B)
powodują zagęszczenie śluzu szyjkowego
C)
hamują selekcję i wzrost pęcherzyka dominującego
D)
działają supresyjnie na LH
E)
prawdziwe są odpowiedzi A i C
C)
hamują selekcję i wzrost pęcherzyka dominującego
39%
Super! Estrogeny poprzez sprzężenie zwrotne ujemne hamują uwalnianie FSH, który jest czynnikiem stymulującym wzrost i dojrzewanie pęcherzyków jajnikowych. Dzięki działaniu estrogenów tabletki antykoncepcyjnej nie dochodzi do uwalniania FSH ani wzrostu pęcherzyków. Ponadto estrogeny wzmacniają działanie gestagenów i zapobiegają niepożądanym krwawieniom.
119
Czy w trakcie stosowania antykoncepcji w postaci tabletek zawierających tylko gestageny (tzw. mini pill) dopuszczalne jest przesunięcie terminu przyjmowania kolejnej dawki?
A)
tak, do 3 godzin
B)
tak, do 12 godzin
C)
tak. do 24 godzin
D)
tak, do 72 godzin
E)
kolejną dawkę należy przyjąć bezwzględnie o tej samej porze
A)
tak, do 3 godzin
54%
Dobrze! Mechanizm działania tabletki gestagennej polega głównie na zmianie charakteru śluzu szyjkowego i endometrium, nie hamuje w 100% owulacji. Z tego powodu musi być przyjmowana codziennie o tej samej porze, ale dopuszcza się maksymalne 3-godzinne przesunięcie pory przyjęcia leku.
120
Spośród wymienionych jedynym lekiem zarejestrowanym do leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu jest:
A)
paroksetyna
B)
duloksetyna
C)
wenlafaksyna
D)
dapoksetyna
E)
fluoksetyna
B)
duloksetyna
38%
Świetnie! Duloksetyna to inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI). W wysiłkowym
nietrzymaniu moczu działa przyczynowo poprzez zwiększenie napięcia zwieracza zewnętrznego cewki moczowej.
Wynika to z wpływu na ośrodek przywspółczulny w odcinku krzyżowym rdzenia kręgowego, z którego wychodzą nerwy ruchowe zaopatrujące mięsień zwieracz.
121
Q
60-letnia pacjentka zgłosiła się do ginekologa z powodu krwawienia/plamienia z pochwy. Objawy wystąpiły po stosunku. Pacjentka nie miesiączkuje od 10 lat. Do tej pory nie obserwowała plamień ani krwawień. Od kilku lat leczona jest markumarem z powodu migotania przedsionków. Wskaż możliwą/e przyczynę/y wystąpienia tych objawów:
A)
stosowanie markumaru
B)
rak szyjki macicy
C)
rozrost/rak błony śluzowej macicy
D)
atrofia błony śluzowej pochwy
E)
wszystkie wymienione
E)
wszystkie wymienione
122
Q
U 14-letniej dziewczynki stwierdzono brak rozwoju piersi. Może to być objawem:
zespołu Rokitansky’ego
dysgenezji gonad
opóźnionego pokwitania konstytucjonalnego
zespołu niewrażliwości na androgeny
niektórych chorób metabolicznych, np. cukrzycy
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3
B)
2, 3, 4
C)
3, 4, 5
D)
2, 3, 5
E)
wszystkie wymienione
D)
2, 3, 5
123
Wysokie wartości FSH przy niskich wartościach estradiolu charakterystyczne są dla:
zespołu Turnera
przedwczesnego wygasania czynności jajników (POF)
czystej dysgenezji gonad
zespołu policystycznych jajników (PCOS)
okresu pomenopauzalnego
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3
B)
1, 2, 5
C)
1, 2, 3, 5
D)
tylko 3
E)
wszystkie wymienione
C)
1, 2, 3, 5
37%
Dobrze! Zwiększone stężenie gonadotropin przysadkowych i niedobór estradiolu wskazują na hipogonadyzm hipergonadotropowy, który jest spowodowany pierwotną lub wtórną dysfunkcją jajników.
Do przyczyn należą:
dysgenezja gonad – np. w zespole Turnera,
przedwczesna niewydolność jajników (dawniej przedwczesne wygasanie czynności jajników) ,
okres pomenopauzalny (menopauza).
W zespole policystycznych jajników występuje hiperestrogenizm względny (z powodu niedoboru progesteronu w wyniku zaburzeń owulacji). Zwiększone jest stężenie LH (a nie FSH).
124
Q
Która z wymienionych zmian parametrów morfologicznych krwi występuje w II trymestrze prawidłowo przebiegającej ciąży?
A)
wzrost wartości hematokrytu
B)
obniżenie stężenia hemoglobiny
C)
wzrost stężenia hemoglobiny
D)
wzrost liczby płytek krwi
E)
wzrost liczby krwinek białych
B)
obniżenie stężenia hemoglobiny
51%
Dobrze! W ciąży zwiększa się objętość osocza o ok. 50%. Rośnie też ilość erytrocytów o 15–20%, jednak w mniejszym stopniu niż objętość osocza, w efekcie spada hematokryt – mówimy o tzw. fizjologicznej niedokrwistości ciężarnych .
125
W badaniu USG w 6. tygodniu ciąży stwierdzono współistnienie dwóch płodów i jednego pęcherzyka żółtkowego. Na tej podstawie stwierdzono:
A)
ciążę dwupłodową, jednokosmówkową, dwuowodniową
B)
ciążę dwupłodową, jednokosmówkową, jednoowodniową
C)
ciążę dwupłodową, dwukosmówkową, płody niecałkowicie rozdzielone
D)
ciążę dwupłodową, dwukosmówkową, z nieprawidłowym rozwojem jednego z płodów
E)
ciążę dwupłodową, dwukosmówkową, jednoowodniową
B)
ciążę dwupłodową, jednokosmówkową, jednoowodniową
75%
Świetnie! Obecność 1 pęcherzyka żółtkowego i 2 płodów wskazuje na ciążę jednozygotyczną jednokosmówkową jednoowodniową (JK JO). W ciąży JK DO obecne by były 2 pęcherzyki żółtkowe.
126
Najczęstszym powikłaniem w ciąży bliźniaczej jednoowodniowej jest:
A)
poród przedwczesny
B)
zapętlenie pępowiny
C)
wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrostu
D)
wielowodzie
E)
wypadnięcie pępowiny
A)
poród przedwczesny
53%
Poród przedwczesny wikła ponad 50% wszystkich ciąż bliźniaczych (niezależnie od ich kosmówkowości i owodniowości). W podręczniku Położnictwo i ginekologia pod red. G. Bręborowicza (Wydanie 3. 2020. S. 150) znajdziesz następującą informację:
Najczęstszym, a zatem najistotniejszym powikłaniem ciąży wielopłodowej jest jej przedwczesne zakończenie. Ponad 50% bliźniąt rodzi się przez 37. tygodniem życia wewnątrzmacicznego.
Każdą ciążę JK JO należy rozwiązać elektywnym cięciem cesarskim w 32–34. tc., czyli obecnie 100% ciąż jednoowodniowych kończy się jatrogennym porodem przedwczesnym.
127
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące poronień zagrażających:
obecne jest zwykle niebolesne krwawienie z dróg rodnych
w badaniu ginekologicznym stwierdza się sformowaną część pochwową szyjki macicy
w badaniu ginekologicznym część pochwowa szyjki macicy jest drożna dla palca
w badaniu we wzierniku widoczne są elementy jaja płodowego
postępowaniem z wyboru jest terapia zachowawcza
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2
B)
3, 4
C)
2, 5
D)
1, 2, 5
E)
1, 3, 5
D)
1, 2, 5
52%
Dobrze! Poronienie zagrażające cechuje się bezbolesnym krwawieniem z pochwy oraz uformowaną częścią pochwową w badaniu ginekologicznym. W leczeniu stosuje się postępowanie zachowawcze – pacjentce zaleca się oszczędzający tryb życia, leżenie w łóżku. Leczenie farmakologiczne (progesteron) stosuje się tylko w nielicznych przypadkach, np. u kobiet niewydolnością ciałka żółtego.
128
Zakres prawidłowych wartości Indeksu Płynu Owodniowego (AFI – Amniotic Fluid Index) od 5 do 25 cm może być stosowany w odniesieniu do pacjentek:
A)
przez cały czas trwania ciąży pojedynczej
B)
niezależnie od liczby płodów
C)
tylko po 20. tygodniu ciąży w ciąży pojedynczej
D)
tylko po 24. tygodniu ciąży w ciąży pojedynczej
E)
tylko po 30. tygodniu ciąży w ciąży pojedynczej
D)
tylko po 24. tygodniu ciąży w ciąży pojedynczej
25%
Pytanie kontrowersyjne.
Wg podręcznika Położnictwo i ginekologia pod red. G. Bręborowicza (wydanie III 2020, str. 28−31) objętość płynu owodniowego w ciąży pojedynczej można ocenić za pomocą 5 metod, ale najczęściej wykorzystywanymi są ocena AFI i pomiar wielkości pojedynczej największej kieszonki płynowej (MVP). W odniesieniu do ciąży bliźniaczej możemy zastosować 3 metody (najczęściej MVP w każdym worku owodniowym ). Prawidłowa wartość AFI wynosi >5 cm i <24 cm .
Wg innego źródła (LINK) pomiaru AFI dokonuje się w ciąży pojedynczej trwającej co najmniej 24 tygodnie (i tak też jest w praktyce), a w ciąży <24 tyg. i ciąży mnogiej stosuje się pomiar MVP. Eksperci Amerykańskiego Towarzystwa Położników i Ginekologów w publikacji dotyczącej ultrasonografii w ciąży podają, że w ciążach wielopłodowych należy stosować jedynie pomiar MVP.
129
Małowodzie to zmniejszenie ilości płynu owodniowego poniżej:
A)
600 ml
B)
500 ml
C)
400 ml
D)
300 ml
E)
200 ml
E)
200 ml
34%
Świetnie! Małowodzie definiujemy jako ilość płynu owodniowego <200 ml. Ultrasonograficznym wskaźnikiem jest indeks płynu owodniowego (AFI) ≤5 cm lub wymiar podłużny największej kieszonki płynowej (MVP) <2 cm.
130
Przyczyną małowodzia może być:
hipoplazja płuc płodu
przedwczesne pęknięcie błon płodowych
hipotrofia płodu
niewydolność łożyska
infekcja wirusowa
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3
B)
2, 4, 5
C)
2, 3, 4
D)
3, 4, 5
E)
1, 4, 5
B)
2, 4, 5
41%
Pytanie kontrowersyjne. Przedwczesne pęknięcie błon płodowych (PROM), czyli przed rozpoczęciem czynności skurczowej podczas porodu, powoduje odpłynięcie płynu owodniowego i małowodzie.
Hipotrofia płodu może prowadzić do małowodzia – tłumaczy się to gorszym ukrwieniem łożyska. Ponadto dochodzi do zmian w przepływach naczyniowych nerek płodu, co powoduje ich gorsze ukrwienie. Skutkuje to ograniczeniem diurezy i spadkiem ilości płynu owodniowego.
Niewydolność łożyska jest czynnikiem ryzyka wystąpienia hipotrofii płodu, zaś hipotrofia płodu prowadzi do małowodzia lub bezwodzia. Zakażenie wewnątrzmaciczne jest przyczyną małowodzia. Na przykład prowadzi do niego infekcja ciężarnej wirusem ospy wietrznej (VZV), CMV, grypy i paragrypy.
Zatem poprawne odpowiedzi to 2, 3, 4, 5. Jednak według CEM prawidłowa odpowiedź to odpowiedź B – 2, 4, 5.
131
W którym tygodniu ciąży podjednostka β-hCG osiąga najwyższe stężenie we krwi ciężarnej?
A)
5–6. tydzień ciąży
B)
6–7. tydzień ciąży
C)
9–12. tydzień ciąży
D)
14–16. tydzień ciąży
E)
16–18. tydzień ciąży
C)
9–12. tydzień ciąży
62%
Świetnie! Dla przypomnienia – średnie orientacyjne wartości β-hCG we krwi kobiety ciężarnej:
132
Wskaż prawidłowy opis wpływu gonadotropiny kosmówkowej na czynność tarczycy:
A)
nie ma wpływu
B)
hamuje produkcję TSH, co powoduje spadek produkcji tyroksyny w tarczycy
C)
stymuluje produkcję TSH, co powoduje pobudzenie tarczycy do zwiększonej produkcji tyroksyny
D)
hamuje produkcję TSH i stymuluje tarczycę do produkcji tyroksyny
E)
stymuluje produkcję TSH i stymuluje tarczycę do produkcji tyroksyny
D)
hamuje produkcję TSH i stymuluje tarczycę do produkcji tyroksyny
35%
Świetnie! Gonadotropina kosmówkowa (hCG) jest zbudowana z dwóch podjednostek (α i β). Podejdnostka α jest identyczna z podjednostką α hormonu tyreotropowego (TSH), a podjednostki β wykazują częściowe podobieństwo. Wzrastające stężenia hCG pobudzają receptory dla TSH zlokalizowane na komórkach tarczycy (hCG ma słabe działanie tyreotropowe). W efekcie wzrasta synteza i uwalnianie hormonów tarczycy (u części kobiet ↑ stężenia FT3 i ↑ stężenia FT4 powyżej górnej granicy normy), natomiast stężenie TSH maleje w I trymestrze ciąży (wtedy obserwuje się najwyższe wartości stężenia hCG).
133
Głównym źródłem alfa-fetoproteiny (AFP) we krwi ciężarnej w 16. tygodniu ciąży jest:
A)
wątroba ciężarnej
B)
wątroba płodu
C)
nadnercza płodu
D)
łożysko
E)
pęcherzyk żółtkowy
B)
wątroba płodu
49%
Dobrze! Wątroba płodu jest głównym źródłem AFP podczas ciąży. Początkowo jest produkowane przez pęcherzyk żółtkowy, następnie w przeważającej części przez wątrobę płodu (niewielka część przez przewód pokarmowy). Płód wydala AFP przez nerki, a z płynu owodniowego AFP przechodzi do krwi ciężarnej.
Maksymalne wartości w surowicy krwi płodu i w płynie owodniowym występują w 14–15. tc. , a następnie zmniejszają się aż do terminu porodu. Natomiast w surowicy krwi matki stężenie rośnie wraz z wiekiem ciążowym. Ze względu na to, że AFP we krwi matki pochodzi od płodu, oznaczanie jego stężenia jest wykorzystywane w m.in. badaniach prenatalnych. Zwiększone stężenie AFP może sugerować otwartą wadę OUN.
134
Nieinwazyjny test prenatalny o najwyższej czułości w diagnostyce wad chromosomalnych u płodu to:
A)
biopsja kosmówki
B)
amniopunkcja
C)
test potrójny
D)
test PAPPA
E)
ocena wolnego DNA płodowego we krwi matki
E)
ocena wolnego DNA płodowego we krwi matki
56%
Świetnie! Do nieinwazyjnych metod diagnostyki prenatalnej należą:
USG ,
badania biochemiczne:
test podwójny – stężenie PAPP-A i β-hCG (oznaczane pomiędzy 11. a 14. tc.),
test potrójny - stężenie β-hCG, AFP i wolnego estriolu (oznaczane pomiędzy 14. a 20. tc.),
ocena wolnego płodowego DNA (od 10. tc., optymalnie przed 15. tc.) – wolne pozakomórkowe DNA we krwi matki pochodzi z obumarłych komórek, 10% z nich stanowi wolne DNA płodu (w większości z komórek trofoblastu), pozostałe DNA pochodzi z komórek matki. Badanie służy ocenie ryzyka wystąpienia aberracji chromosomowych.
Testem złożonym nazywamy ocenę ryzyka wystąpienia aberracji chromosomowych na podstawie wieku matki, wywiadu, pomiaru NT, FHR oraz stężeń PAPP-A i β-hCG.
W przypadku wykrycia nieprawidłowości w badaniach nieinwazyjnych konieczne są metody inwazyjne. Ostatnia z wymienionych metod cechuje się wysoką czułością (99%) i niskim odsetkiem wyników fałszywie dodatnich (0,5%). Dzięki temu można ograniczyć konieczność wykonywania badań inwazyjnych.
135
Ciąża heterotopowa może być jednym z powikłań technik wspomaganego rozrodu i oznacza:
A)
ciążę ektopową zlokalizowaną w jamie brzusznej
B)
ciążę ektopową zlokalizowaną w bliźnie po cięciu cesarskim
C)
ciążę ektopową zlokalizowaną w cieśni jajowodu
D)
ciążę ektopową zlokalizowaną w szyjce macicy
E)
jednoczesne współistnienie ciąży prawidłowo zlokalizowanej oraz ciąży pozamacicznej
E)
jednoczesne współistnienie ciąży prawidłowo zlokalizowanej oraz ciąży pozamacicznej
83%
Świetnie! Z ciążą heterotopową mamy do czynienia, gdy równocześnie z prawidłowo rozwijającą się ciążą wewnątrzmaciczną współistnieje ciąża pozamaciczna. Jest to rzadkie powikłanie stosowania technik wspomaganego rozrodu. Możliwe jest także współwystępowanie ciąży wewnątrzmacicznej i ciąży w jamie brzusznej.
136
Immunoglobulinę anty-RhD podaje się kobietom RhD-ujemnym domięśniowo w czasie nieprzekraczającym 72 godzin po usunięciu ciąży ektopowej do 12. tygodnia jej trwania w dawce jednorazowej:
A)
50 µg
B)
100 µg
C)
150 µg
D)
200 µg
E)
300 µg
A)
50 µg
45%
Świetnie! Po usunięciu ciąży pozamacicznej do 20. tc. dawka immunoglobuliny anty-RhD wynosi 50 μg.
137
Śródciążowa profilaktyka konfliktu serologicznego obejmuje podanie każdej kobiecie ciężarnej:
A)
która ma grupę krwi RhD ujemną, 300 µg immunoglobuliny anty-RhD w 28−32 tygodniu ciąży
B)
niezależnie od jej grupy krwi, 300 µg immunoglobuliny anty-RhD w 28−32. tygodniu ciąży
C)
która ma grupę krwi RhD ujemną, 300 µg immunoglobuliny anty-RhD w 28−32. tygodniu ciąży, ale warunkiem podania jest dostarczenie grupy krwi ojca dziecka
D)
która ma grupę krwi RhD ujemną, 150 µg immunoglobuliny anty-RhD w 28−32. tygodniu ciąży
E)
która ma grupę krwi RhD ujemną, 300 µg immunoglobuliny anty-RhD po 34. tygodniu ciąży
A)
która ma grupę krwi RhD ujemną, 300 µg immunoglobuliny anty-RhD w 28−32 tygodniu ciąży
39%
Dobrze! To jedyne sytuacja, w której stosuje się profilaktykę śródciążową konfliktu serologicznego . Wyjątkiem są ciężarne RhD-ujemne, u których wykonano oznaczenie wolnego DNA płodowego i wykazano, że płod ma również grupę RhD-ujemną. Profilaktyka zabezpiecza przed autoimmunizacją, która mogłaby powstać w III trymestrze ciąży. Po porodzie immunoglobulinę podaje się ponownie.
138
U pacjentki w stanie przedrzucawkowym po podaniu hydralazyny i siarczanu magnezu nagle pojawiła się niewydolność oddechowa. Jej prawdopodobną przyczyną jest:
A)
rozwijająca się rzucawka
B)
toksyczne działanie hydralazyny
C)
toksyczne działanie siarczanu magnezu
D)
zatorowość płucna
E)
zawał serca
C)
toksyczne działanie siarczanu magnezu
52%
Dobrze! Jeżeli podajesz pacjentce siarczan magnezu i.v., pacjentka musi być ona monitorowana, ponieważ lek ten może spowodować niewydolność oddechową. Monitoruj odruch rzepkowy, częstość oddechów i diurezę. Jeżeli stwierdzisz u pacjentki niewydolność oddechową , natychmiast zaprzestań podawania leku, zabezpiecz drogi oddechowe, podaj tlen, a następnie podaj swoistą odtrutkę, czyli glukonian wapnia.
139
Do objawów klinicznych stanu przedrzucawkowego zalicza się:
ból głowy
zaburzenia widzenia
nudności i wymioty
wzrastająca aktywność enzymów wątrobowych
nadpłytkowość
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3
B)
2, 3
C)
2, 4, 5
D)
1, 2, 3 ,4
E)
wszystkie wymienione
D)
1, 2, 3 ,4
60%
Dobrze! Stan przedrzucawkowy jest zespołem objawów chorobowych, które pojawiają się po 20. tygodniu ciąży, w trakcie porodu lub w okresie połogu. Do objawów zalicza się:
nadciśnienie tętnicze
, białkomocz, ból głowy, zaburzenia widzenia, bóle nadbrzusza, a w badaniach laboratoryjnych stwierdza się podwyższone stężenie kreatyniny, wzrost aktywności enzymów wątrobowych oraz małopłytkowość.
140
Bradykardię u płodu definiuje się jako:
A)
zwolnienie podstawowej czynności serca płodu poniżej 100 uderzeń na minutę, trwające przynajmniej 15 minut
B)
zwolnienie podstawowej czynności serca płodu poniżej 110 uderzeń na minutę trwające przynajmniej 10 minut
C)
zwolnienie podstawowej czynności serca płodu poniżej 110 uderzeń na minutę trwające przynajmniej 15 minut
D)
zwolnienie podstawowej czynności serca płodu poniżej 120 uderzeń na minutę trwające przynajmniej 10 minut
E)
zwolnienie podstawowej czynności serca płodu poniżej 120 uderzeń na minutę trwające przynajmniej 15 minut
B)
zwolnienie podstawowej czynności serca płodu poniżej 110 uderzeń na minutę trwające przynajmniej 10 minut
55%
Ekstra! Bradykardię u płodu potwierdza obecna przez co najmniej 10 min czynność serca poniżej 110 uderzeń na minutę.
141
U chorego z podejrzeniem ostrego zespołu wieńcowego, z miarową czynnością serca
72/min, w zapisie EKG (uprzednio bez odchyleń) można zaobserwować wszystkie
wymienione, z wyjątkiem:
A)
obniżenia odcinka ST
B)
pseudonormalizacji załamka T
C)
załamka Q w III odprowadzeniu
D)
bloku lewej odnogi pęczka Hisa (LBBB)
E)
uniesienia odcinka ST-T
A
C)
załamka Q w III odprowadzeniu
34%
Świetnie! W odprowadzeniu III może znajdować się załamek Q o czasie trwania <0,03 s i głębokości <0,25 amplitudy załamka R, jeśli równocześnie oś serca znajduje się pomiędzy -30⁰ a 0⁰. Jest to prawidłowy załamek Q w tym odprowadzeniu.
Obecność załamka Q świadczy o przebytym zawale mięśnia sercowego. Pojawia się po upływie 6–14 h od wystąpienia ostrego epizodu niedokrwiennego . Jednak aby móc rozpoznać OZW, zmiany muszą być obecne w ≥2 sąsiednich odprowadzeniach. Nieprawidłowy załamek Q wg IV uniwersalnej definicji zawału serca (2018 r.), wskazujący na zawał serca, to:
jakikolwiek załamek Q czasie trwania >0,02 s lub zespół QS w odprowadzeniach V2 i V3,
załamek Q o czasie trwania ≥0,03 s i głębokości ≥1 mm lub zespół QS w 2 odprowadzeniach sąsiadujących:
I, aVL,
V1–V6,
II, III, aVF.
Zespoły QS mogą być elementem prawidłowego zapisu, znajdują się wtedy w odprowadzeniu aVR, rzadziej III i V1, sporadycznie w V1–V2.
142
Duszność typu ortopnoë u pacjenta z niewydolnością lewokomorową typowo pojawia się:
A)
późno po położeniu się, budzi chorego ze snu i ustępuje po ≥30 minutach od pionizacji
B)
późno po położeniu się, ale nie budzi chorego ze snu i ustępuje po ≥30 minutach od pionizacji
C)
natychmiast po położeniu się i ustępuje natychmiast po przyjęciu pozycji siedzącej lub stojącej
D)
po 1–2 minutach po położeniu się i ustępuje w kilka minut po przyjęciu pozycji siedzącej lub stojącej
E)
po około kwadransie od położenia się i ustępuje po ≥30 minutach od przyjęcia pozycji siedzącej
D)
po 1–2 minutach po położeniu się i ustępuje w kilka minut po przyjęciu pozycji siedzącej lub stojącej
49%
Brawo! W momencie wystąpienia duszności, pacjent wstaje i opiera się o krzesło lub parapet, angażując dodatkowe mięśnie oddechowe. Przyjęcie takiej pozycji znacznie ułatwia wentylację.
143
Do charakterystycznych objawów zakrzepicy żył głębokich nie należy:
A)
objaw Mozesa
B)
objaw Pontena
C)
objaw Homansa
D)
zwiększone napięcie tkanek pod powięzią goleni
E)
ból w głębi łydki i w dole podkolanowym przy biernym grzbietowym zgięciu stopy
B)
objaw Pontena
50%
Dobrze! Objaw Pontena nie należy do objawów charakterystycznych dla zakrzepicy żył głębokich, ponieważ taki objaw nie istnieje ?
Objawami ZŻG są:
objaw Homansa – pojawienie się bólu łydki przy biernym grzbietowym zgięciu stopy,
objaw Mozesa – zwiększone napięcie tkanek pod powięzią goleni.
144
U osób z istotnie zwiększonym ryzykiem ŻChZZ odbywających długotrwałe (> 4 godzin) podróże samolotem, samochodem lub autokarem zaleca się przed podróżą:
założenie podkolanówek o stopniowanym ucisku
wstrzyknięcie pojedynczej profilaktycznej dawki heparyny drobnocząsteczkowej
przyjęcie NOAC
przyjęcie kwasu acetylosalicylowego
przyjęcie diosminy
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
tylko 1
B)
1, 2
C)
1, 2, 3
D)
1, 2, 3, 4
E)
wszystkie wymienione
D)
1, 2, 3, 4
23%
Gratulacje! Ogólne zalecenia dla chorych udających się w długą podróż samolotem/samochodem obejmują niezasypianie w pozycji siedzącej, założenie luźnego ubrania, odpowiednie nawodnienie oraz ćwiczenia mięśni kończyn dolnych.
U osób bez czynników ryzyka ŻChZZ nie zaleca się stosowania farmakoterapii czy kompresjoterapii - pacjenci powinnni stosować się jedynie do ogólnych zaleceń.
U pacjentów z istotnie zwiększonym ryzykiem ŻChZZ zaleca się kompresjoterapię zapewniającą ucisk na poziomie kostki 10-20 mmHg lub 20-30 mmHg lub wstrzyknięcie przed lotem profilaktycznej dawki HDCz lub podaż NOAC. Jeśli nie jest możliwe zastosowanie żadnych z wcześniej wymienionych środków, pacjent powinien przyjąć ASA.
145
U chorego z kardiomiopatią przerostową, ze szczytowym, chwilowym gradientem w drodze odpływu lewej komory – 35 mm Hg (ocenionym metodą echokardiografii dopplerowskiej), z frakcją wyrzutową lewej komory 52% i objawami niewydolności serca w II klasie NYHA oraz bólami dławicowymi należy unikać stosowania:
1. niesteroidowych leków przeciwzapalnych
2. nierozszerzających naczyń beta-adrenolityków
3. niedihydropirynowych blokerów kanału wapniowego
4. nitratów o przedłużonym działaniu
5. glikozydów naparstnicy
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3, 4
B)
1, 4, 5
C)
2, 3, 5
D)
4, 5
E)
tylko 5
B) A może to bardziej???
1, 4, 5
chyba jednak lepiej zaznaczać, jak w podręcznikach 4,5
27%
W rozdziałach podręczników zalecanych przez CEM dotyczących postępowania w kardiomiopatii przerostowej z zawężaniem drogi odpływu lewej komory znajdziemy informację o unikaniu tylko glikozydów naparstnicy i leków rozszerzających naczynia (w tym przykładzie nitratów).
Należy unikać, w miarę możliwości, także niesteroidowych leków przeciwzapalnych , pomimo że kardiomiopatia z zawężaniem LVOT nie jest przeciwwskazaniem do ich stosowania.
D)
4, 5
23%
Według Interna Szczeklika 2021. Podręcznik chorób wewnętrznych. Red. Piotr Gajewski, Andrzej Szczeklik. Medycyna Praktyczna. Wydanie 13. 2021 (s. 391):
U chorych z zawężaniem LVOT nie należy stosować leków rozszerzających tętnice i żyły (w tym azotanów i inhibitorów fosfodiesterazy) oraz glikozydów naparstnicy.
Natomiast w leczeniu objawowej kardiomiopatii przerostowej stosuj:
β-adrenolityk nierozszerzający naczyń (bisoprolol, metoprolol, propranolol),
niedihydropirydynowego antagonistę kanału wapniowego (werapamil, ewentualnie diltiazem),
dizopiramid (lek antyarytmiczny klasy IA) w połączeniu z β-adrenolitykiem lub werapamilem.
Kardiomiopatia przerostowa jest jedną z częstszych przyczyn PNS z zachowaną frakcją wyrzutowa lewej komory (LVEF ≥50%).
Należy unikać, w miarę możliwości, także niesteroidowych leków przeciwzapalnych , pomimo że kardiomiopatia z zawężaniem LVOT nie jest przeciwwskazaniem do ich stosowania.
146
Wskaż prawdziwe kryteria dodatniej próby rozkurczowej podczas diagnostyki astmy u dorosłych i dzieci powyżej 6. roku życia:
wzrost FEV1 > 12% oraz > 200 ml wartości wyjściowej u dorosłych
wzrost FEV1 > 12% lub > 200 ml wartości wyjściowej u dorosłych
wzrost FEV1 > 12% wartości wyjściowej u dorosłych
wzrost FEV1 > 12% oraz > 200 ml wartości wyjściowej u dzieci
wzrost FEV1 > 12% lub > 200 ml wartości wyjściowej u dzieci
wzrost FEV1 > 12% wartości wyjściowej u dzieci.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 4
B)
1, 5
C)
2, 5
D)
3, 6
E)
1, 6
E)
1, 6
35%
Rewelacja! Kryterium dodatniej próby rozkurczowej u dorosłych i dzieci powyżej 12. rż. jest stwierdzenie zarówno wzrostu FEV1 powyżej 12% oraz 200 ml w porównaniu do wartości wyjściowej po inhalacji leku rozkurczającego oskrzela.
W przypadku dzieci w wieku 6–11 lat, wystarczy potwierdzenie wzrostu FEV1 o >12%.
147
Leczenie chirurgiczne bezobjawowej kamicy pęcherzyka żółciowego należy rozważyć w
przypadku:
chorego w młodym wieku
chorego na cukrzycę
chorego przed rozległymi operacjami kardiochirurgicznymi albo przeszczepieniem
narządów
gdy współwystępuje choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy
wyraźnego życzenia chorego
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3, 4
B)
1, 2, 3, 5
C)
2, 3, 4
D)
1, 3, 4, 5
E)
1, 2, 3
B)
1, 2, 3, 5
39%
Pytanie kontrowersyjne. Cholecystektomia w bezobjawowej kamicy pęcherzyka żółciowego jest wskazana w przypadku :
osób przed planowanymi rozległymi zabiegami, np. kardiochirurgicznymi lub naczyniowymi,
otrzymujących leczenie immunosupresyjne lub cytostatyczne,
pęcherzyka porcelanowego (zwiększone ryzyko raka pęcherzyka żółciowego),
cukrzycy ,
kobiet przed planowaną ciążą.
Ciężka powikłana cukrzyca, operacje kardiochirurgiczne oraz immunosupresja po przeszczepieniu narządu zwiększają prawdopodobieństwo poważnego zakażenia , dlatego są wskazaniami do cholecystektomii.
148
Która z wymienionych chorób najczęściej towarzyszy pierwotnemu stwardniającemu
zapaleniu dróg żółciowych (PSC)?
A)
choroba Hashimoto
B)
wrzodziejące zapalenie jelita grubego
C)
zespół Sjögrena
D)
choroba Leśniowskiego-Crohna
E)
łuszczyca
B)
wrzodziejące zapalenie jelita grubego
63%
Doskonale! U około 70% chorych na PSC współistnieje WZJG.
149
W ciężkim ostrym zapaleniu trzustki w leczeniu przeciwbólowym nie zaleca się
stosowania:
A)
buprenorfiny
B)
bupiwakainy
C)
metamizolu
D)
morfiny
E)
tramadolu
D)
morfiny
80%
Świetnie! Morfina powoduje skurcz zwieracza Oddiego, co może nasilić dolegliwości bólowe w OZT, zwłaszcza jeśli przyczyną jest kamica dróg żółciowych (jedna z głównych przyczyn OZT).
W OZT stosuje się w łagodnym bólu leki nieopioidowe (metamizol), a w przypadku silniejszego bólu opioidy (np. tramadol, buprenorfina, petydyna). Jedną z opcji w ciężkim OZT jest także ciągła blokada zewnątrzoponowa odcinka Th4–L1 z zastosowaniem bupiwakainy (poza działaniem przeciwbólowym poprawia przepływ trzewny).
150
Czynnikiem ryzyka przewlekłego zapalenia trzustki nie jest:
A)
azatiopryna
B)
alkoholizm
C)
nadczynność przytarczyc
D)
mutacja genu trypsynogenu PRSS1
E)
autoimmunologiczne IgG -zależne zapalenie trzustki
A)
azatiopryna
54%
Świetnie! Azatiopryna powoduje zapalenie trzustki jako powikłanie polekowe, jednak jest to zapalenie ostre.
151
Autoimmunologiczne zapalenie trzustki może cechować się zwiększonym stężeniem:
A)
IgG1
B)
IgG2
C)
IgG3
D)
IgG4
E)
IgG5
D)
IgG4
71%
Dobrze! Autoimmunologiczne zapalenie trzustki (AZT) jest związane z przeciwciałami w klasie IgG4. Istnieją 2 typy AZT:
typ I, w którym proces autoimmunologiczny obejmuje również inne narządy (jest to tzw. choroba zależna od IgG4),
typ II, w którym trzustka jest jedynym zajętym procesem chorobowym narządem. W tym typie stężenie IgG4 nie jest podwyższone
152
Q
Do objawów pozajelitowych towarzyszących chorobie Crohna należy:
A)
zapalenie nerwu wzrokowego
B)
toczeń trzewny
C)
zgorzelinowe zapalenie skóry
D)
przewlekła choroba żylna
E)
wszystkie wymienione
C)
zgorzelinowe zapalenie skóry
18%
Świetnie! Objawy pozajelitowe w obrębie skóry to ChLC to rumień guzowaty i zgorzelinowe zapalenie skóry (inaczej piodermia zgorzelinowa).
153
Do klasycznej triady objawów zatorowości płucnej, występującej u 25% pacjentów,
należą:
A)
ból w klatce piersiowej o charakterze rozlanym, krwioplucie, duszność
B)
ból w klatce piersiowej o charakterze opłucnowym, krwioplucie, kaszel
C)
ból w klatce piersiowej o charakterze opłucnowym, krwioplucie, duszność
D)
ból w klatce piersiowej o charakterze rozlanym, kaszel, duszność
E)
kaszel, krwioplucie, duszność
C)
ból w klatce piersiowej o charakterze opłucnowym, krwioplucie, duszność
34%
Brawo! To pytanie jest dość kontrowersyjne, dlatego postaramy się je dokładnie omówić. Jeżeli chodzi o częstość występowania objawów w ZP, sytuacja wygląda następująco:
duszność (występuje u 50–80% pacjentów),
ból w klatce piersiowej (50%, najczęściej opłucnowy),
kaszel (20%),
krwioplucie (7%),
osłabnięcie (6%).
Jednak pytanie jest o triadę objawów ZP, a to znaczy o objawy, które nie tylko występują najczęściej ale są również najbardziej swoiste dla danej choroby. Spośród wyżej wymienionych objawów, zdecydowanie najmniej swoisty jest kaszel, dlatego ten objaw nie powinniśmy uznać za triadę ZP. Potwierdza to również ten fragment wytycznych : “W większości przypadków
ZP podejrzewa się u pacjenta z dusznością,
bólem w klatce piersiowej, stanem przedomdleniowym/
omdleniem lub krwiopluciem”.
Treść pytania sugeruje, że te trzy objawy występują u 25% pacjentów, jednak ta informacja nie jest prawdziwa.
154
Q
Infliksymab (przeciwciała anty-TNF alfa) jest stosowany w nieswoistych chorobach
zapalnych jelita w niżej wymienionych przypadkach, z wyjątkiem:
A)
steroidooporności
B)
nietolerancji tiopuryn (azatiopryna, 6-merkaptopuryna)
C)
steroidozależności
D)
terapii ratunkowej w ciężkiej postaci wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
E)
leczenia przetok okołoodbytowych w chorobie Leśniowskiego-Crohna
wg eksperta wszystkie odpowiedzi są prawidłowe xD
B)
nietolerancji tiopuryn (azatiopryna, 6-merkaptopuryna)
18%
Brak możliwości wskazania jednej poprawnej odpowiedzi – we wszystkich wymienionych sytuacjach można zastosować infliksymab.
Leki biologiczne stosuje się w nieswoistych zapaleniach jelit w indukcji i podtrzymaniu remisji. Tiopuryny są jednymi z podstawowych leków immunosupresyjnych stosowany w leczeniu podtrzymującym. Jeżeli nie są tolerowane lub są nieskuteczne, zaleca się leki biologiczne.
Sytuacje, w których stosuje się leki biologiczne w nieswoistych zapaleniach jelit według różnych źródeł przedstawiliśmy poniżej.
Inne źródła, nieznajdujące się na liście publikacji zalecanych przez CEM, znajdziesz po kliknięciu na żarówkę.
155
Objawy żółtaczki mechanicznej obejmują:
A)
ciemne zabarwienie moczu, podwyższone stężenie AST, podwyższone stężenie
bilirubiny pośredniej
B)
ciemne zabarwienie moczu, podwyższone stężenie ALT, podwyższone całkowite
stężenie bilirubiny
C)
ciemne zabarwienie moczu, odbarwienie stolca, podwyższone stężenie ALP
D)
podwyższone stężenie AST, podwyższone stężenie ALT, prawidłowe stężenie ALP
E)
podwyższone stężenie AST, podwyższone stężenie ALT, podwyższone całkowite
stężenie bilirubiny
C)
ciemne zabarwienie moczu, odbarwienie stolca, podwyższone stężenie ALP
68%
Doskonale! Ciemne zabarwienie moczu jest związane z obecnością bilirubiny sprzężonej. Blokada odpływu żółci powoduje brak obecności bilirubiny i jej pochodnych w kale (odbarwienie stolca). ALP jest markerem cholestazy co potwierdza rozpoznanie mechanicznego charakteru żółtaczki.
156
28-letni mężczyzna skarży się na występujące od 5 lat wzdęcia po spożyciu produktów
mlecznych. Wskaż najbardziej właściwe postępowanie:
A)
należy unikać produktów mlecznych, które powodują wzdęcia
B)
należy wykonać gastroskopię
C)
należy wykonać kolonoskopię
D)
należy przeprowadzić badania w kierunku uczulenia na mleko krowie
E)
należy zlecić dietę bezglutenową
A
A)
należy unikać produktów mlecznych, które powodują wzdęcia
69%
Ten pacjent cierpi na nietolerancję laktozy. Ponieważ na podstawie samego wywiadu można stwierdzić na jaki produkt pacjent ma nadwrażliwość pokarmową, nie jest konieczne wykonywanie dalszych badań diagnostycznych.
Nietolerancja laktozy jest spowodowana dziedziczną zmniejszoną aktywnością laktazy, pierwsze objawy pojawiają się najczęściej u osób w wieku ok. 20 lat (tylko sporadyczne przypadki dotyczą postaci wrodzonej).
157
45-letni pacjent nadużywający alkoholu, palący papierosy, został przyjęty do SOR z
silnym bólem brzucha. Przy przyjęciu pacjent blady, spocony, zgłasza ból całego
brzucha, który jest nie do zniesienia i nasila się przy poruszaniu się. W badaniu brzuch
deskowaty, osłuchowo brak perystaltyki. W wywiadzie pacjent podaje nagły silny ból w
nadbrzuszu, który następnie rozlał się na całą jamę brzuszną. Które z badań należy
wykonać w pierwszej kolejności?
A)
USG jamy brzusznej
B)
RTG klatki piersiowej i przeglądowe jamy brzusznej w pozycji stojącej
C)
TK jamy brzusznej
D)
gastroskopię
E)
żadne z wymienionych
B)
RTG klatki piersiowej i przeglądowe jamy brzusznej w pozycji stojącej
49%
Świetnie! W przypadku pacjenta stojącego spodziewaj się obecności powietrza pod kopułami przepony. W przypadku pacjenta leżącego wykonaj zdjęcie na lewym boku poziomym promieniem i również poszukuj wolnego powietrza w otrzewnej. Potwierdzenie perforacji w RTG wraz z obrazem klinicznym jest zazwyczaj wystarczające do podjęcia decyzji o operacji.
158
Do zaburzeń treści myślenia należą:
urojenia zgodne z nastrojem
urojenia niezgodne z nastrojem
idee nadwartościowe
myślenie magiczne
mutyzm
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3, 4
45%
B)
1, 3, 4
3%
C)
2, 3, 4
6%
D)
1, 2, 3
23%
E)
3, 4, 5
D)
1, 2, 3
23%
Doskonale! Do zaburzeń treści myślenia zaliczamy urojenia (niezależnie od tego, czy są zgodne, czy niezgodne z nastrojem), idee nadwartościowe, automatyzmy psychiczne i myśli natrętne.
159
Do zaburzeń treści myślenia występujących w przebiegu zespołu maniakalnego zalicza się:
Przypomnij sobie, które z zaburzeń zaliczamy do zaburzeń treści myślenia. Zwróć też uwagę na to, że w zaburzeniach afektywnych, jeśli występują objawy psychotyczne, to są one zgodne z nastrojem.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
gonitwę myśli
6%
B)
natłok myśli
1%
C)
urojenia nihilistyczne
2%
D)
urojenia wielkościowe
21%
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, D
D)
urojenia wielkościowe
21%
Wyśmienicie! Urojenia wielkościowe są typowym objawem manii z objawami psychotycznymi. Polegają one na przekonaniu o posiadaniu ponadprzeciętnych cech, o byciu wybitną jednostką, lepszą od innych. Ich szczególnym rodzajem są urojenia posłannictwa, w których przypadku chory wierzy w to, że ma w życiu do spełnienia szczególną rolę, swego rodzaju misję, która będzie miała znaczenie dla losów świata.
160
Do najczęstszych lokalizacji guza gastrynowego (gastrinoma) należą:
1. żołądek
2. dwunastnica
3. pęcherzyk żółciowy
4. trzustka
5. wyrostek robaczkowy
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3
B)
1, 4
C)
2, 4
D)
2, 5
E)
4, 5
C)
2, 4
34%
Dobrze! Guz gastrynowy jest nowotworem neuroendokrynnym, który najczęściej lokalizuje się w dwunastnicy (40% przypadków) i trzustce (20–30%). Rzadziej pojawia się w okolicznych węzłach chłonnych, sporadycznie w obrębie wątroby, PŻW, jelita cienkiego, a nawet jajnika i serca. Większość guzów gastrynowych to guzy złośliwe i mnogie.
Pęcherzyk żółciowy to rzadka lokalizacja guza gastrynowego.
161
Który z wymienionych leków przeciwcukrzycowych wywołuje efekt hipoglikemizujący poprzez hamowanie wątrobowej produkcji glukozy?
A)
metformina
B)
chlorpropamid
C)
akarboza
D)
pioglitazon
E)
dapagliflozyna (inhibitor SGLT-2)
A)
metformina
71%
Brawo! Metformina wykazuje działanie przeciwhiperglikemiczne poprzez hamowanie glukoneogenezy i glikogenolizy w wątrobie, pobudza dokomórkowy transport glukozy poprzez zwiększenie aktywności GLUT, poprawia insulinowrażliwość mięśni, pobudza syntezę glikogenu. Obniża glikemię na czczo i poposiłkową. Ponadto obniża stężenie cholesterolu całkowitego, LDL, VLDL i TG, hamuje jelitowe wchłanianie heksoz, zmniejsza apetyt, wspomaga utratę masy ciała oraz nasila metabolizm beztlenowy.
162
„Łatwe dawkowanie, nie wywołują hipoglikemii (stosowane w monoterapii) ani przyrostu
masy ciała; istnieją dowody wskazujące na zmniejszenie ryzyka zdarzeń sercowonaczyniowych i zgonu u chorych, a także opóźnienie rozwoju nefropatii cukrzycowej” – wymienione zalety dotyczą:
A)
analogów insulin długo działających
B)
preparatów metforminy
C)
leków inkretynowych
D)
pochodnych sulfonylomocznika
E)
inhibitorów kotransportera sodowo-glukozowego 2, tzw. flozyn
E)
inhibitorów kotransportera sodowo-glukozowego 2, tzw. flozyn
39%
Dobrze! Flozyny, czyli inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego 2 (SGLT-2) wywołują glukozurię poprzez zmniejszenie progu nerkowego dla glukozy. Cechują się one:
łatwym dawkowaniem (są przyjmowane raz dziennie),
brakiem przyrostu masy ciała (mogą sprzyjać jej utracie),
brakiem ryzyka hipoglikemii,
zmniejszeniem ryzyka sercowo naczyniowego (dzięki działaniu diuretycznemu obniżającemu ciśnienie tętnicze, efekt udowodniono w odniesieniu do empagliflozyny, kanagliflozyny i dapagliflozyny),
zmniejszeniem ryzyka hospitalizacji z powodu niewydolności serca,
hamowaniem progresji nefropatii cukrzycowej.
Niestety nie ma róży bez kolców – poprzez ich działanie glikozuryczne zwiększają ryzyko grzybiczych zakażeń narządów płciowych, mogą powodować wielomocz, odwodnienie i hipotensję. Podczas ich stosowania może dojść do pojawienia się euglikemicznej kwasicy ketonowej (kwasicy ketonowej bez istotnej hiperglikemii).
163
Wskazaniem do zastosowania czasowej insulinoterapii u pacjenta chorego na cukrzycę typu 2 stosującego preparat metforminy i saksagliptyny jest:
każda glikemia powyżej 300 mg/dl
każde zapalenie gardła
udar niedokrwienny mózgu
zabieg operacyjny
podróż związana ze zmianą strefy czasowej
Prawidłowa odpowiedź to
A)
1, 3
B)
2, 4
C)
2. 3
D)
2, 5
E)
3, 4
E)
3, 4
78%
Świetnie! Spośród wymienionych sytuacji tylko udar niedokrwienny i zabieg operacyjny są wskazaniem do czasowej insulinoterapii, a także w każdej innej ostrej chorobie towarzyszącej (np. świeży zawał serca, ostry stan zapalny).
Hiperglikemia rozpoznawana u pacjentów z udarem mózgu wpływa na zwiększenie śmiertelności, ale też ciężkość udaru i pogarsza rokowanie. Insulinoterapię dożylną należy włączyć, jeśli stężenie glukozy wynosi ≥180 mg/dl. Optymalna glikemia wynosi ok. 140 mg/dl (zalecany zakres 140–180 mg/dl). Po odzyskaniu przez chorego możliwości do spożywania posiłków, powinno się zamienić insulinę dożylną na podskórną.
Zabieg operacyjny to kolejne wskazanie do czasowej insulinoterapii w cukrzycy, zalecany model insulinoterapii to wielokrotne wstrzyknięcia (baza-bolus). Stężenie glukozy powinno się utrzymywać w przedziale 100–180 mg/dl. Insulinoterapia nie jest wymagana w przypadku małych zabiegów operacyjnych takich jak np. nacięcie ropnia, ekstrakcja zęba, operacja zaćmy, ale tylko wtedy, gdy pacjent nie musi zmieniać swojego sposobu odżywiania.
164
Q
U pacjenta z wieloletnią cukrzycą typu drugiego i cukrzycową chorobą nerek, leczonego dotąd lekami doustnymi doszło do progresji przewlekłej choroby nerek i do spadku współczynnika przesączania kłębuszkowego do 15 ml/min/1,73 m2. Lekami, które można brać pod uwagę w dalszym leczeniu hipoglikemizującym są:
A)
dapagliflozyna + insulina
B)
empagliflozyna + glipizyd
C)
sitagliptyna + insulina
D)
linagliptyna + insulina
E)
metformina + liraglutyd
D)
linagliptyna + insulina
33%
Świetnie! Zwykle w przypadku zmniejszenia wielkości eGFR należy zredukować dawkę inhibitora DPP-4. Wyjątkiem jest linagliptyna, lek wydalany w większości z żółcią – może być stosowana u osób z przewlekłą chorobą nerek bez zmniejszania dawki, nawet w schyłkowej niewydolności nerek. Insuliny mogą być stosowane u pacjentów niezależnie od wielkości eGFR. W przypadku pozostałych inhibitorów DPP-4 zaleca się redukcję dawki, jeśli eGFR wynosi:
<60 ml/min/1,73 m2 (dla saksagliptyny),
<50 ml/min/1,73 m2 (dla wildagliptyny)
<45 ml/min/1,73 m2 (dla sitagliptyny).
165
Jak należy suplementować dożylnie potas u chorego z kwasicą ketonową?
A)
nie należy suplementować potasu dożylnie u chorego z kwasicą ketonową
B)
należy suplementować potas dożylnie dopiero wtedy, gdy jego stężenie w surowicy
krwi obniży się poniżej 4,0 mmol/l
C)
należy suplementować potas dożylnie dopiero wtedy, gdy jego stężenie w surowicy
krwi obniży się poniżej 3,5 mmol/l.
D)
należy suplementować potas dożylnie dopiero wtedy, gdy jego stężenie w surowicy
krwi obniży się poniżej 3,0 mmol/l.
E)
należy rozpocząć suplementację potasu dożylnie nawet, gdy jego stężenie w
surowicy krwi jest wyższe niż 4,0 mmol/l
E)
należy rozpocząć suplementację potasu dożylnie nawet, gdy jego stężenie w
surowicy krwi jest wyższe niż 4,0 mmol/l
41%
Dobrze! Rozpoczęcie suplementacji potasu i.v. w przypadku kwasicy ketonowej należy rozpocząć w momencie gdy stężenie wynosi ≤5,5mmol/l.
166
Wskaż typ cukrzycy monogenowej dziedziczonej autosomalnie dominująco, w której pacjenci mają stabilnie podwyższone wartości glikemii na czczo i nie wymagają na ogół leczenia farmakologicznego:
A)
zespół Wolframa
B)
zespół DEND
C)
cukrzyca MODY 2
D)
cukrzyca MODY 3
E)
cukrzyca MODY 5
C)
cukrzyca MODY 2
55%
Brawo! Jest to drugi co do częstości typ cukrzycy MODY, spowodowany mutacją w genie glukokinazy. Objawia się nieprawidłową glikemią na czczo. W leczeniu stosuje się dietę z wyłączeniem cukrów prostych.
167
Wskaż schorzenia, w przebiegu których występuje wtórna nefropatia IgA:
stwardnienie rozsiane
łuszczyca
zakażenie wirusem HIV
nefropatia arystocholowa
spondyloartropatie zapalne
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
2, 3, 5
B)
1, 2, 4, 5
C)
2, 5
D)
2, 3, 4, 5
E)
1, 2, 3
A)
2, 3, 5
31%
Super! Zaburzenia, w których dochodzi do powstawania złogów IgA możemy podzielić na pierwotne i wtórne.
Do przyczyn wtórnych zaliczamy:
celiakię,
chorobę Leśniowskiego-Crohna,
przewlekłe choroby wątroby,
łuszczycę,
cukrzycę,
reumatoidalne zapalenie stawów,
dermatitis herpetiformis,
infekcję HIV, HBV,
chłoniaki,
zespoły paraneoplastyczne w przebiegu nowotworów płuc i jelita grubego.
168
U 49-letniego pacjenta po urazie wielonarządowym doszło do ostrego uszkodzenia nerek. Wskaż, które z wymienionych parametrów wskazują na 2 stadium ciężkości ostrego uszkodzenia nerek:
stężenie sodu w moczu <20 mmol/l
dwukrotny wzrost stężenia kreatyniny w surowicy w stosunku do wartości wyjściowej
zmniejszenie diurezy <0,3 ml/kg/godzinę przez ponad 24 godziny
wzrost stężenia mocznika o 50% wartości wyjściowej
zmniejszenie diurezy <0,5 ml/kg/godzinę przez co najmniej 12 godzin
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3
B)
1, 4
C)
1, 5
D)
2, 3
E)
2, 5
E)
2, 5
69%
Świetnie! Stopień 2 ostrego uszkodzenia nerek w klasyfikacji ciężkości wg KDIGO 2010 rozpoznajemy, jeśli stężenie kreatyniny w surowicy wzrasta 2,0–2,9-krotnie w stosunku do wartości wyjściowej lub jeżeli diureza wynosi <0,5 ml/kg mc./d przez ≥12 h.
