Interna cz. I Flashcards
(200 cards)
Poniższy zapis EKG (25 mm/s) przedstawia:
B)
rytm węzłowy
32%
Doskonale! Rytm węzłowy (rytm z łącza przedsionkowo-komorowego) może być:
zastępczy: częstotliwość rytmu <60/min,
przyspieszony (czynny): częstotliwość rytmu 60–100/min,
częstoskurczem: częstotliwość rytmu >100/min.
Widoczne na poniżej rycinie zaburzenie rytmu serca to:
A)
asystolia
B)
migotanie komór
C)
migotanie przedsionków
D)
częstoskurcz komorowy
E)
torsade de pointes
D)
częstoskurcz komorowy
60%
Przedstawiony rytm to częstoskurcz komorowy. Częstoskurcz komorowy rozpoznajemy gdy w EKG są widoczne trzy lub więcej występujące po sobie pobudzenia komorowe. Częstotliwość wynosi >100/min. Zespoły QRS mogą być miarowe lub niemiarowe i zazwyczaj są szerokie (>120 ms). Rytm jest uporządkowany. Jest to częstoskurcz jednokształtny, gdyż zespoły QRS mają taką samą morfologię.
Wydłużenie odstępu PQ >0,2 s, spłaszczenie załamka P, wysoki szpiczasty załamek T i poszerzenie zespołu QRS powyżej 0,12 s w zapisie EKG może sugerować:
A)
hipokalcemię
B)
hiperkalcemię
C)
hipokaliemię
D)
hiperkaliemię
E)
hipernatremię
D)
hiperkaliemię
73%
Brawo! W zapisie EKG pacjenta z hiperkaliemią mogą być widoczne wysokie i zwężone (szpiczaste) załamki T (jest to pierwszy objaw hiperkaliemii, ale występuje również w zawale serca, jako pierwsza zmiana w EKG), skrócenie odstępu QT, poszerzenie zespołów QRS, spłaszczenie załamków P, wydłużenie odstępów PQ >0,2 s, zaawansowana hiperkaliemia może doprowadzić do zatrzymania krążenia w mechanizmie migotania komór lub asystolii. Spójrz na EKG pacjenta z hiperkaliemią .
W zapisie EKG w przebiegu hipokaliemii obserwuje się:
1. wydłużenie odstępów PQ
2. spłaszczenie załamków P
3. poszerzenie zespołów QRS
4. obniżenie odcinków ST
5. wzrost amplitudy i szerokości załamków U
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3, 5
B)
1, 2, 3
C)
1, 3, 4, 5
D)
2, 3, 5
E)
2, 4
C)
1, 3, 4, 5
32%
Świetnie! W zapisie EKG pacjentów z hipokaliemią można zaobserwować:
wydłużenie odstępu PQ,
poszerzenie zespołów QRS,
obniżenie odcinka ST,
wzrost amplitudy i szerokości załamków U,
a także zmniejszenie amplitudy załamków T. Obserwuje się również przedwczesne pobudzenia komorowe, częstoskurcz polimorficzny torsade de pointes. Hipokaliemia jest jedną z przyczyn odwracalnego zatrzymania krążenia!
Przyjrzyj się zapisowi EKG pacjenta z hipokaliemią.
Poszerzenie zespołu QRS występuje w:
A)
zespole preekscytacji
B)
rytmach komorowych
C)
bloku lewej odnogi pęczka Hisa
D)
prawdziwe są odpowiedzi A,B
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C
71%
Świetnie! Poszerzenie zespołu QRS (≥0,12 s) wskazuje na nieprawidłową depolaryzację komór. Do jej przyczyn należą:
zespół preekscytacji,
rytmy i pobudzenia komorowe,
blok prawej lub lewej odnogi pęczka Hisa.
Czas trwania odstępu QT w poniższym zapisie EKG (25 mm/s) jest:
A)
prawidłowy
B)
skrócony
C)
wydłużony
D)
nieokreślony, ponieważ załamki T są ujemne
E)
nieokreślony, ponieważ jest różny w różnych odprowadzeniach
C)
wydłużony
56%
Doskonale! Wzór Bazetta jest następujący: skorygowany odstęp QT (QTc) = zmierzony QT (s)/ √ odstęp RR (s) .
W powyższym zapisie EKG zmierzony odstęp QT trwa 0,6 s, a odstęp RR 1,15 s. Na tej podstawie obliczymy, że QTc wynosi 0,58 s. Jest więc on wydłużony.
Na izbę przyjęć zgłasza się z powodu bólu w klatce piersiowej 60-letni pacjent z cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym i napadowym migotaniem przedsionków. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono podwyższone stężenie troponin sercowych. Przyczyną powyższych dolegliwości może być:
dusznica niestabilna
tętniak rozwarstwiający aorty
migotanie przedsionków z szybką akcją komór
zdekompensowana niewydolność serca
zatorowość płucna
zawał NSTEMI
udar mózgu
choroba refluksowa przełyku i przewlekła choroba nerek
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
tylko 6
B)
2, 3, 6
C)
2, 3, 5, 6
D)
2, 3, 5, 6, 8
E)
wszystkie wymienione
E)
wszystkie wymienione
75%
Świetnie! W najnowszych zaleceniach ESC z 2020 r. dotyczących postępowania w OZW bez uniesienia odcinka ST [LINK] przedstawiono tabelę z przyczynami ostrego bólu w klatce piersiowej, które należy różnicować z OZW (s. 26) oraz spis chorób, które są przyczyną wzrostu stężenia troponin sercowych (s. 19). Zgodnie z tymi informacjami należy uznać, że wszystkie stany 1–8.
Wzrost stężenia troponin obserwuje się w wielu stanach związanych z uszkodzeniem mięśnia sercowego (w przebiegu jego niedokrwienia lub niezwiązane z niedokrwieniem) m.in. w migotaniu przedsionków [3] i innych tachyarytmiach, zawale serca (NSTEMI [6] i STEMI) , rozwarstwieniu aorty [2] W tych przypadkach jednym z objawów może być ból w klatce piersiowej.
U chorego z dusznością stwierdzono w izbie przyjęć wysokie stężenie NT-proBNP.
Która z wymienionych niżej przyczyn duszności jest w świetle tego wyniku najmniej
prawdopodobna?
A)
niewydolność lewokomorowa serca
B)
zator płucny umiarkowanego ryzyka zgonu
C)
wysokie ciśnienie tętnicze krwi
D)
astma
E)
migotanie przedsionków
D)
astma
79%
Brawo! W izolowanej astmie nie obserwuje się podwyższonego stężenia NT-proBNP. Poziom ten może być podwyższony w niewydolności serca, zawale serca, nadciśnieniu tętniczym, zatorowości płucnej, przewlekłym sercu płucnym, nadczynności tarczycy, zespole Cushinga, hiperaldosteronizmie pierwotnym, podczas przyjmowania glikokortykosteroidów lub hormonów tarczycy, marskości wątroby z wodobrzuszem, niewydolności nerek, krwotoku podpajęczynówkowym.
Do nieinwazyjnych metod monitorowania układu krążenia zalicza się nieinwazyjne oznaczanie ciśnienia krwi (NIBP). Dodatkowym parametrem nieinwazyjnym jest m.in. produkt ciśnienia (heart rate pressure product) definiowany jako czynność serca x ciśnienie skurczowe. Wskaż prawidłowe wartości produktu ciśnienia:
A)
do 5 000
B)
do 10 000
C)
do 15 000
D)
do 20 000
E)
do 25 000
C)
do 15 000
55%
Produkt ciśnienia (RPP, heart rate pressure product) jest iloczynem czynności serca (HR) oraz skurczowego ciśnienia krwi (SBP), a zatem jest bardzo dobrym wskaźnikiem stopnia zapotrzebowania energetycznego serca, czyli jednocześnie miarą zapotrzebowania serca na tlen. Wyróżniamy 5-stopniową skalę RPP:
Do doustnych leków przeciwzakrzepowych należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:
A)
apiksabanu
B)
warfaryny
C)
dabigatranu
D)
eptyfibatydu
E)
rywaroksabanu
D)
eptyfibatydu
54%
Super! Eptyfibatyd należy do grupy leków przeciwpłytkowych – jest antagonistą receptora glikoproteinowego GP IIb/IIIa znajdującego na trombocytach.
Doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi są:
inhibitory czynnika Xa: rywaroksaban, apiksaban, edoksaban,
inhibitor czynnika IIa: dabigatran,
antagoniści witaminy K: warfaryna, acenokumarol.
Podczas leczenia acenokumarolem/warfaryną dawkę leku ustala się na podstawie
badania:
A)
INR
B)
APTT
C)
czasu krzepnięcia
D)
czasu krwawienia
E)
ilość płytek krwi
A)
INR
92%
Świetnie! INR jest formą wyrażenia czasu protrombinowego, który monitoruje się u pacjentów leczonym acenokumarolem lub warfaryną. Wskaźnik ten powinien wynosić 2,0–3,0. Jeżeli wartości są wyższe, istnieje zwiększone ryzyko krwawienia, a jeżeli niższe – powstawania zakrzepów.
Lecząc pacjenta antagonistami witaminy K (VKA): acenokumarol, warfaryna, należy
pamiętać o wpływie żywności na ich działanie. Produktami osłabiającymi działanie VKA
są:
A)
szpinak
B)
brokuły
C)
sałata
D)
prawdziwe są odpowiedzi A, B
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C
72%
Świetnie! Zielone warzywa, takie jak szpinak, brokuł i sałata są bogate w witaminę K i mogą osłabiać działanie antagonistów witaminy K, sprzyjać powstawaniu zakrzepów. Do produktów spożywczych, których powinni unikać pacjenci przyjmujący acenokumarol lub warfarynę należą również awokado i brukselka.
U pacjentów przewlekle leczonych przeciwkrzepliwie antagonistami witaminy K (VKA)
należy zwracać uwagę na liczne interakcje z innymi lekami oraz pożywieniem. Wskaż
leki oraz produkty żywnościowe, które nasilają działanie VKA:
karbamazepina
cyprofloksacyna
amiodaron
szpinak
sok grejpfrutowy
mesalazyna
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3, 6
B)
1, 4, 6
C)
2, 3, 4
D)
1, 3, 5, 6
E)
2, 3, 5
E)
2, 3, 5
51%
Świetnie! Czynnikami nasilającymi działanie VKA są cyprofloksacyna (hamuje enzym CYP1A2), amiodaron (inhibitor CYP2C9 i CYP34) i sok grejpfrutowy (składniki soku tj. furanokumaryny i bergamotyna zmniejszają aktywność cytochromu P450).
Karbamazepina i mesalazyna osłabiają działanie VKA. Karbamazepina jest metabolizowana przez CYP3A4 i jest silnym induktorem tego izoenzymu, przez co zmniejsza stężenie VKA. Szpinak jest produktem bogatym w witaminę K, przez co również osłabia działanie VKA.
Do lekarza rodzinnego zgłosił się pacjent zażywający stale acenokumarol, u którego
INR=5,8 i nie stwierdza się objawów krwawienia. W tej sytuacji należy:
A)
zmniejszyć tygodniową dawkę acenokumarolu o 10%, nie wstrzymując leczenia
B)
odstawić acenokumarol na 1–2 dni do uzyskania wartości INR: 2,0–3,0
C)
podać natychmiast 1/2 tabletki witaminy K, zmniejszając dawkę acenokumarolu przypadającą na ten dzień
D)
podać natychmiast 1/2 tabletki witaminy K i odstawić acenokumarol na 1–2 dni
E)
skierować pacjenta do szpitala celem podania witaminy K dożylnie
B)
odstawić acenokumarol na 1–2 dni do uzyskania wartości INR: 2,0–3,0
69%
Super! Zalecane postępowanie u chorych leczonych VKA, u których wartości INR są za duże, jest następujące :
INR 4,5–10,0 bez krwawienia:
wstrzymać leczenie VKA do czasu uzyskania INR 2,0–3,0 (zwykle 1–2 dni przerwy jest wystarczające),
nie podawać rutynowo witaminy K1,
INR ≥10 bez krwawienia:
wstrzymać leczenie VKA,
podać 2,5–5 mg witaminy K p.o.,
poważne krwawienie związane z VKA:
wstrzymać leczenie VKA,
natychmiast odwrócić efekt przeciwzakrzepowy przez podanie PCC – zwykle normalizuje INR w przeciągu 10–15 min po podaniu w dawce 50 j.m./kg mc.
podaj rekombinowany czynnik VIIa w krwawieniu zagrażającym życiu
5–10 mg witaminy K w powolnym wlewie i.v.
Najczęstszą nabytą wadą zastawkową u osób dorosłych jest:
A)
zwężenie zastawki mitralnej
B)
niedomykalność zastawki aortalnej
C)
niedomykalność zastawki mitralnej
D)
zwężenie zastawki trójdzielnej
E)
zwężenie zastawki aortalnej
E)
zwężenie zastawki aortalnej
53%
Brawo! Jest to najczęstsza nabyta wada zastawkowa w Polsce i na świecie. Zwężenie zastawki aortalnej stwierdza się u ok. 5% osób po 75. rż., z czego ciasne zwężenie zastawki aortalnej u ok. 3%.
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące objawów klinicznych u chorych z wadami
serca:
A)
w niedomykalności mitralnej często obserwuje się znaczną amplitudę ciśnienia
tętniczego
B)
w wypadaniu płatka zastawki mitralnej występuje szmer późnorozkurczowy
C)
w stenozie aortalnej głośność szmeru nie odzwierciedla stopnia zwężenia zastawki
D)
w stenozie mitralnej nie obserwuje się wodobrzusza, powiększenia wątroby i
poszerzenia żył szyjnych
E)
w przetrwałym przewodzie tętniczym szmer ma charakter decrescendo
C)
w stenozie aortalnej głośność szmeru nie odzwierciedla stopnia zwężenia zastawki
49%
Brawo! Stenoza aortalna – głośność szmeru nad tętnicą szyjną nie odzwierciedla stopnia zwężenia zastawki. Nie istnieje zasada ciężkości wad serca, która mówi, że im głośniejszy szmer, tym wada bardziej zaawansowana.
Szmer skurczowy o charakterze „crescendo-decrescendo” promieniujący do tętnic
szyjnych i obojczyków jest charakterystyczny dla:
A)
stenozy zastawki mitralnej
B)
niedomykalności zastawki mitralnej
C)
niedomykalności zastawki aortalnej
D)
stenozy zastawki aortalnej
E)
niedomykalności zastawki trójdzielnej
D)
stenozy zastawki aortalnej
74%
Dobrze! Szorstki szmer skurczowy crescendo-decrescendo, oddalony od I tonu, najlepiej słyszalny w II prawej przestrzeni międzyżebrowej przy mostku z promieniowaniem w kierunku tętnic szyjnych jest charakterystyczny dla stenozy zastawki aortalnej.
Do lekarza pierwszego kontaktu zgłasza się pacjent, u którego w badaniu
przedmiotowym podczas osłuchiwania serca zaobserwowano szmer rozkurczowy przy
lewym brzegu mostka promieniujący do punktu Erba, nasilający się w pozycji siedzącej
z pochyleniem do przodu. Co należy podejrzewać w tej sytuacji?
A)
niedomykalność zastawki aortalnej
B)
niedomykalność zastawki mitralnej
C)
zwężenie zastawki aortalnej
D)
ubytek przegrody międzykomorowej
E)
ubytek przegrody międzyprzedsionkowej
A)
niedomykalność zastawki aortalnej
41%
Prawidłowo! Dla niedomykalności aortalnej charakterystyczny jest szmer rozkurczowy, osłuchowo najgłośniejszy przy lewym brzegu mostka , promieniuje do punktu Erba.
Jakie sytuacje kliniczne mogą prowadzić do wystąpienia niedomykalności aortalnej?
- rozwarstwienie aorty typu B wg klasyfikacji Stanford
- dylatacja aorty w przebiegu wieloletniego nadciśnienia tętniczego
- kardiomiopatia niedokrwienna z rozstrzenią lewej komory
- ubytek w przegrodzie międzykomorowej typu odpływowego
- ostre zapalenie mięśnia sercowego
Prawidłowa odpowiedź to:
Na prawidłowe zamykanie płatków zastawki mają wpływ:
budowa płatków,
szerokość pierścienia zastawki,
szerokość aorty wstępującej w jej początkowym odcinku,
ciśnienie w lewej komorze i ciśnienie w aorcie.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
1, 2, 3
41%
B)
1, 3, 5
20%
C)
4, 5
4%
D)
2, 4
23%
E)
tylko 2
D)
2, 4
23%
Świetnie! Wyróżniamy niedomykalność:
pierwotną – defekt płatków zastawki powoduje poszerzenie pierścienia zastawki, aorty wstępującej i drogi odpływu,
wtórną – wynikającą z poszerzenia aorty wstępującej i pierścienia zastawki.
Do poszerzenia aorty dochodzi w przebiegu nadciśnienia tętniczego, ale też w wyniku miażdżycy czy w zaburzeniach wrodzonych takich jak zespół Marfana i zespól Ehlersa-Danlosa. W przypadku ubytku przegrody międzykomorowej (VSD) typu odpływowego często dochodzi do wypadania płatka zastawki aortalnej (zwykle prawego), co powoduje również niedomykalność aortalną.
Najgłośniejszy szmer związany z niedomykalnością zastawki mitralnej stwierdza się w:
Szmer niedomykalności zastawki mitralnej jest najgłośniejszy w miejscu osłuchiwania zastawki mitralnej.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
II przestrzeni międzyżebrowej po stronie prawej przymostkowo
6%
B)
II przestrzeni międzyżebrowej po stronie lewej przymostkowo
7%
C)
IV przestrzeni międzyżebrowej po stronie prawej przymostkowo
5%
D)
IV przestrzeni międzyżebrowej po stronie lewej przymostkowo
19%
E)
V przestrzeni międzyżebrowej przyśrodkowo od linii środkowo-obojczykowej lewej
E)
V przestrzeni międzyżebrowej przyśrodkowo od linii środkowo-obojczykowej lewej
60%
Brawo! Szmer niedomykalności mitralnej jest najgłośniejszy w V przestrzeni międzyżebrowej przyśrodkowo od linii środkowo-obojczykowej lewej, ponieważ jest to miejsce osłuchiwania zastawki mitralnej (na koniuszku serca). Szmer ten promieniuje też do lewego dołu pachowego.
Najczęstszy mechanizm niedomykalności trójdzielnej to:
A)
poszerzenie pierścienia zastawki trójdzielnej
B)
infekcyjne zapalenie wsierdzia obejmujące urządzenie wszczepialne
C)
reumatyczne zmiany zastawki trójdzielnej
D)
zniekształcenie pierścienia zastawki trójdzielnej wskutek zwapnień na tle zwyrodnieniowym
E)
zerwanie struny ścięgnistej zastawki trójdzielnej w przebiegu zawału ściany dolnej
A)
poszerzenie pierścienia zastawki trójdzielnej
35%
Brawo! Jest to poprawna odpowiedź. Poszerzenie pierścienia zastawki trójdzielnej jest najczęstszą przyczyną niedomykalności tej zastawki. Może być spowodowane zmianą geometrii prawej komory w wyniku wady zastawki mitralnej, nadciśnienia płucnego, zawału prawej komory.
Zespół Eisenmengera rozpoznany u 28-letniego chorego może być powikłaniem
nieskorygowanej wrodzonej wady serca, takiej jak:
1. ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej
2. ubytek w przegrodzie międzykomorowej
3. anomalia Ebsteina
4. koarktacja aorty
5. przetrwały przewód tętniczy
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3, 5
B)
2, 3, 5
C)
1, 2, 5
D)
2, 4
E)
3, 4
C)
1, 2, 5
36%
Dobrze! Zespół Eisenmengera to choroba naczyniowa płuc powstająca wtórnie do przecieku między pniami tętniczymi lub wewnątrz serca (lewo-prawego). Wady, które mogą być powikłane tym schorzeniem, to m.in.:
ASD – ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej (przeciek między lewym a prawym przedsionkiem),
VSD – ubytek przegrody międzykomorowej (przeciek między lewą a prawą komorą),
PDA – przetrwały przewód tętniczy Botalla (przeciek pomiędzy aortą a tętnicą płucną).
Zalecane postępowanie z pacjentem z miarowym częstoskurczem z wąskimi zespołami
QRS nie obejmuje:
A)
bolusa atropiny 1 mg i.v.
B)
stymulacji nerwu błędnego
C)
bolusa adenozyny 6 mg i.v.
D)
masażu zatoki tętnicy szyjnej
E)
próby Valsalvy
A)
bolusa atropiny 1 mg i.v.
88%
Tak! Atropina przyspiesza akcję serca, więc na pewno jest przeciwskazana w częstoskurczu. Zastosuj ją natomiast podczas leczenia bradykardii.
Zalecane postępowanie z pacjentem z niemiarowym częstoskurczem z wąskimi
zespołami QRS (przy braku objawów niewydolności krążenia) obejmuje wszystkie
wymienione, z wyjątkiem:
A)
farmakologicznego zwolnienia częstości rytmu
B)
stymulacji nerwu błędnego
C)
kardiowersji farmakologicznej
D)
kardiowersji elektrycznej
E)
leczenia zapobiegającego powikłaniom (np. leczenie przeciwzakrzepowe)
B)
stymulacji nerwu błędnego
36%
Brawo! Niemiarowego częstoskurczu z wąskimi zespołami QRS, który najpewniej jest migotaniem przedsionków nie leczymy za pomocą stymulacji nerwu błędnego. Tę metodę stosuje się w leczeniu innych miarowych częstoskurczów nadkomorowych.
Wg zaleceń ERC 2015 w przypadku niemiarowego częstoskurczu z wąskimi zespołami QRS bez objawów niewydolności krążenia możesz (w zależności od czasu trwania arytmii):
zastosować leki zwalniające częstość rytmu (β-adrenolityk lub diltiazdem, u pacjentów z niewydolnością serca digoksyna lub amiodaron),
przywrócić rytm zatokowy (kardiowersja farmakologiczna lub elektryczna), jeśli AF nie trwa dłużej niż 48 h,
zapobiegać powikłaniem poprzez zastosowanie leków przeciwkrzepliwych (antykoagulacja jest konieczna przed wykonaniem kardiowersji elektrycznej lub farmakologicznej u chorych z epizodem AF >48 h ).