Medycyna ratunkowa

Question 1

U 75-letniej pacjentki z utrwalonym migotaniem przedsionków wystąpił nagle niedowład prawostronny z afazją. Pacjentka nie stosuje leczenia przeciwzakrzepowego. W pierwszej kolejności należy:

A)
wykonać badanie TK głowy z kontrastem

B)
wykonać badanie TK głowy bez kontrastu

C)
oznaczyć stężenie glukozy

D)
podać tkankowy aktywator plazminogenu

E)
podać heparynę

Answer 1

C)
oznaczyć stężenie glukozy

20%
Pięknie! U opisanej pacjentki najprawdopodobniej doszło do
udaru mózgu

. Początkowe postępowanie w przypadku podejrzenia udaru powinno wyglądać następująco:

zebranie wywiadu od rodziny pacjenta, ze szczególnym zwróceniem uwagi na czas wystąpienia objawów,
ocena funkcji życiowych pacjenta - HR, RR, BP,
założenie wkłucia dożylnego i powolny wlew soli fizjologicznej,
ocena glikemii - wykonanie paskowego testu glikemii, aby wykluczyć hipoglikemię.
Tomografię komputerową głowy wykonuje się w późniejszej kolejności. Celem badania TK jest wykluczenie krwawienia w obrębie mózgowia, dlatego powinno być to TK bez kontrastu. Podanie alteplazy jest możliwe dopiero po wykluczeniu krwawienia w OUN

Question 2

W przypadku powrotu czynności układu krążenia podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej pacjenta z zatrzymaniem krążenia poziom końcowo-wydechowy dwutlenku węgla (ETCO2):

A)
wzrośnie

B)
obniży się

C)
nie zmieni się

D)
spadnie do zera

E)
osiągnie wartość 200 mmHg

Answer 2

A)
wzrośnie

80%
Dobrze! W przypadku powrotu czynności układu krążenia (ROSC) podczas RKO dojdzie do wzrostu ETCO2, czyli stężenia końcowo-wydechowego dwutlenku węgla w powietrzu wydychanym. Zaobserwujesz to w kapnometrii lub kapnografii. Standardowo za normę ETCO2 uznaje się 35–45 mm Hg, jednak w przypadku NZK i ROSC wartości te są niższe. ETCO2 pośrednio świadczy także o jakości uciśnięć klatki piersiowej, ponieważ zależy także od rzutu serca.

Question 3

40-letni pacjent stracił przytomność. W chwili przybycia ZRM pacjent jest nieprzytomny, częstość oddechów 6/min, a chwilami wpada w bezdech, puls 120/min, saturacja 78%, źrenice są wąskie. W pierwszej kolejności należy:

A)
zacząć wentylować pacjenta tlenem, zaintubować pacjenta, podać nalokson

B)
podać atropinę w celu uzyskania poszerzenia źrenic

C)
wykonać płukanie żołądka

D)
podać nalokson, nie wentylować pacjenta

E)
podać 500 ml PWE dożylnie

Answer 3

A)
zacząć wentylować pacjenta tlenem, zaintubować pacjenta, podać nalokson

87%
Gratulacje! U opisanego pacjenta najprawdopodobniej doszło do zatrucia opioidami. Wnioskujemy to na podstawie depresji układu oddechowego, zwężenia źrenic i utraty przytomności. Ze względu na niską częstość oddechów i okresowe bezdechy przede wszystkim należy rozpocząć wentylację pacjenta tlenem, a także go zaintubować - ma to na celu także zapobieżenie NZK. Następnie należy podać nalokson i.v., by odwrócić działanie opioidów. W przypadku wystąpienia bezdechu stosuje się dawkę 0,4–0,8 mg . Jeśli nie nastąpi poprawa, dawkę można podawać powtórnie co 2–3 min, aż do czasu poprawy oddychania do >12 oddechów/min . Podczas leczenia zatrucia opiatami nie stosuje się węgla aktywnego ani płukania żołądka.

Question 4

U 70-letniego mężczyzny wystąpiło kołatanie serca i ból w klatce piersiowej, ciśnienie tętnicze wynosiło 70/50 mmHg. W EKG stwierdzono migotanie przedsionków z czynnością komór 180/min. Wskaż właściwe postępowanie:

A)
wykonanie kardiowersji elektrycznej

B)
podanie amiodaronu

C)
wykonanie próby Valsalvy

D)
podanie lidokainy

E)
podanie digoksyny

Answer 4

A)
wykonanie kardiowersji elektrycznej

82%
Znakomicie! U pacjenta wystąpiło
migotanie przedsionków

z niestabilnością hemodynamiczną, na którą wskazuje objawowa hipotensja - kołatanie serca i BP 70/50 mm Hg. Postępowanie w tym przypadku polega na niezwłocznym wykonaniu kardiowersji elektrycznej i rozpoczęciu leczenia przeciwkrzepliwego. Kardiowersję elektryczną należy wykonać do 3 prób. Jeśli nie spowoduje to powrotu rytmu zatokowego, następnie należy podać amiodaron albo prokainamid , następnie wykonać kolejną kardiowersję i zastosować amiodaron we wlewie ciągłym . Jeśli w kardiowersji używasz defibrylatora dwufazowego , wykonaj wyładowanie zsychronizowane maksymalną energią dla defibrylatora, którego masz do dyspozycji.

Question 5

Monitorowanie stanu pacjenta na miejscu zdarzenia i podczas transportu dzieli się na bezprzyrządowe i przyrządowe. Wśród przyrządowych metod duże znaczenie ma pomiar temperatury. Wskaż fałszywe stwierdzenie:

A)
po NZK i urazach OUN ryzyko powikłań neurologicznych wzrasta z każdym stopniem temperatury ciała powyżej 37,6°C

B)
hipertermia oznacza wzrost temp. bez przestawienia ośrodka termoregulacji >40°C

C)
hiperpireksja oznacza wzrost temp. >41,1°C

D)
gorączka jest to wzrost temp. >36,6°C

E)
hipotermia jest to temperatura głęboka ciała poniżej 35°C

Answer 5

D)
gorączka jest to wzrost temp. >36,6°C

77%
Super! To jest fałszywa odpowiedź. Gorączka to wzrost temperatury powyżej 38°C, a nie 36,6°C. Jeżeli temperatura wynosi powyżej 37°C (i poniżej 38°C), to mówimy o stanie podgorączkowym.

Question 6

Do nieinwazyjnych metod monitorowania układu krążenia zalicza się nieinwazyjne oznaczanie ciśnienia krwi (NIBP). Dodatkowym parametrem nieinwazyjnym jest m.in. ciśnienie tętna (ciśnienie skurczowe – ciśnienie rozkurczowe), którego prawidłowe wartości mieszczą się w zakresie:

A)
10–30 mm Hg

B)
20–40 mm Hg

C)
30–50 mm Hg

D)
40–60 mm Hg

E)
50–70 mm Hg

Answer 6

C)
30–50 mm Hg

47%
Zgadza się! Ciśnienie tętna to różnica pomiędzy ciśnieniem skurczowym i rozkurczowym. W prawidłowych warunkach zakres wynosi 30–50 mm Hg. Wysokie ciśnienie tętna (zwłaszcza >60 mm Hg) będące odzwierciedleniem stopnia sztywności naczyń jest czynnikiem niekorzystnym dla układu krążenia, zwiększającym powikłania sercowo-naczyniowe. Zwiększaniu ciśnienia tętna można zapobiegać poprzez systematyczną aktywność fizyczną.

Question 7

W kapnometrii wzrost końcowo-wydechowego CO2 (EtCO2) nie występuje podczas:

A)
hipowentylacji

B)
hipertermii złośliwej

C)
hipotermii

D)
aktywności mięśni szkieletowych

E)
przełomu tarczycowego

Answer 7

C)
hipotermii

48%
Zgadza się! Hipotermia, czyli stan obniżonej temperatury, wiąże się ze zmniejszeniem tempa przemian metabolicznym, co zmniejsza jednocześnie produkcję CO2 i jednocześnie zmniejszy stężenie CO2 w wydychanym powietrzu, więc nie będziemy obserwować wzrostu etCO2 w kapnometrii.

Question 8

Standardem postępowania diagnostycznego u pacjenta z urazem wielonarządowym
powinno być:

A)
diagnostyczne nakłucie jamy opłucnej

B)
diagnostyczne nakłucie jamy osierdzia

C)
diagnostyczne nakłucie jamy otrzewnowej

D)
diagnostyczne nakłucie przestrzeni podpajęczynówkowej

E)
badanie USG metodą FAST

Answer 8

E)
badanie USG metodą FAST

97%
Doskonale! Badanie USG metodą FAST w sposób szybki i małoinwazyjny da nam informacje na temat obecności płynu w jamach ciała oraz wyglądu narządów wewnętrznych.

Question 9

Do następstw ciężkich obrażeń ciała nie należy:

A)
hipotermia

B)
wstrząs hipowolemiczny

C)
koagulopatia

D)
ostra niewydolność oddechowa

E)
zasadowica

Answer 9

E)
zasadowica

55%
Dobrze! W przypadku urazu wielonarządowego mamy do czynienia z masywną utratą krwi, prowadzącą do niedotlenienia tkanek i kwasicy metabolicznej (a nie zasadowicy!), koagulopatii, a także zaburzeń termoregulacji skutkujących rozwojem hipotermii. Objawy te tworzą samonapędzającą się „triadę śmierci”. Masywnej utracie krwi towarzyszą objawy hipowolemii oraz hipotensja.

Question 10

Które z potencjalnie odwracalnych przyczyn zatrzymania krążenia są najbardziej
prawdopodobne u poszkodowanego potrąconego przez samochód?

hipoksja
hipotermia
hipowolemia
zaburzenia elektrolitowe i metaboliczne
odma prężna
tamponada
zaburzenia zatorowo-zakrzepowe
zatrucie
Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 8

B)
2, 3

C)
2, 6

D)
3, 5

E)
4, 7

Answer 10

D)
3, 5

85%
Świetnie! W wyniku wypadku samochodowego często dochodzi do masywnej utraty krwi, rozwoju hipowolemii i w efekcie do NZK. Również odma prężna jest częstszą przyczyną NZK u poszkodowanych w wypadku samochodowym, zwłaszcza gdy dochodzi do urazów klatki piersiowej.

Question 11

Ocena pacjenta wg schematu ABCDE ma na celu:

A)
wykrycie potencjalnych obrażeń ciała

B)
wykluczenie bezpośredniego zagrożenia życia

C)
ustalenie dokładnego rozpoznania

D)
prawdziwe są odpowiedzi A, B

E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C

Answer 11

D)
prawdziwe są odpowiedzi A, B

60%
Dobrze! Schemat ABCDE pozwala na wstępną ocenę chorego, w tym rozpoznanie obrażeń zagrażających życiu i wstrząsu.
Kolejne litery schematu ABCDE oznaczają:
A – airway (drożność dróg oddechowych)
B – breathing and ventilation (ocena oddechu i wentylacji przy pomocy 3 zmysłów)
C – circulation and hemorrhage control (krążenie, kontrola krwawień)
D – disability/neurological status (zaburzenia ruchomości, ocena neurologiczna)
E – expose and examine (ekspozycja – rozebranie i zbadanie pacjenta ), environmental control (narażenie na czynniki środowiskowe – zatrucie CO, hipotermia itd.).
Schemat ten pozwala zatem na ocenę występowania zagrożenia życia, a także na wstępną ocenę ciężkości urazu oraz postawienie wstępnego rozpoznania choroby.
Kolejne składowe schematu:
F – Foley catheter (założenie cewnika Foleya do pęcherza moczowego, monitorowanie diurezy, ocena objętości moczu i jego barwy)
G – gastric tube (założenie sondy żołądkowej)
H – Hertz-trauma ultrasound (badanie USG wg schematu FAST, e-FAST, BLUE)

Question 12

Członkowie zespołu S na miejscu wypadku znaleźli mężczyznę, który oddycha z
trudnością. Które działania będą najbardziej pomocne w celu ustalenia wstępnego
rozpoznania?

opukiwanie klatki piersiowej
ocena częstości oddychania
osłuchiwanie klatki piersiowej
badanie saturacji
Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2

B)
1, 3

C)
1, 4

D)
2, 3

E)
3, 4

Answer 12

B)
1, 3

35%
Doskonale! Wszystkie wymienione działania są pomocne na miejscu wypadku. Jednak poszukujemy stanów, które mogą zagrażać życiu pacjenta i wymagają podjęcia natychmiastowego działania na miejscu wypadku. Przede wszystkim powinieneś pamiętać o odmie prężnej, którą możesz rozpoznać na podstawie stwierdzenia braku szmerów oddechowych oraz odgłosu opukowego bębenkowego. Postępowanie polega na wykonaniu punkcji odbarczającej w II przestrzeni międzyżebrowej w linii środkowo-obojczykowej.

Question 13

Przeprowadzasz segregację pacjentów w wypadku masowym. Posługujesz się
systemem START. Dotarłeś do poszkodowanego niechodzącego, oddychającego 15×
na minutę, z wyczuwalnym tętnem na tętnicy promieniowej, niespełniającego poleceń.
Zakwalifikujesz go do grupy:

A)
niebieskiej

B)
zielonej

C)
żółtej

D)
czerwonej

E)
czarnej

Answer 13

D)
czerwonej

37%
Ekstra! Pacjent ten ze względu na niespełnianie poleceń otrzymuje kolor czerwony (w przeciwnym razie przy takim stanie otrzymałby kolor żółty, gdyby spełniał polecenia).

Question 14

Podczas segregacji wstępnej poszkodowanych w wypadku masowym, przy
zastosowaniu protokołu START, poszkodowany niereagujący na żadne bodźce,
nieoddychający spontanicznie i niepodejmujący oddechu po udrożnieniu dróg
oddechowych:

A)
powinien zostać oznaczony kolorem czerwonym (najwyższy priorytet ewakuacji)

B)
powinien być ewakuowany natychmiast do punktu medycznego celem podłączenia
do respiratora

C)
powinien być resuscytowany na miejscu, zgodnie z protokołem ALS

D)
powinien otrzymać adrenalinę w bezpośrednim wstrzyknięciu dosercowym

E)
powinien być uznany za zmarłego

Answer 14

E)
powinien być uznany za zmarłego

65%
Super! W warunkach katastrofy pacjent, który nie oddycha po udrożnieniu dróg oddechowych, uznawany jest za zmarłego, któremu niestety nie można pomóc. Otrzymuje on kolor czarny.

Question 15

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące segregacji medycznej w przypadku katastrof:

A)
w ramach segregacji medycznej ocenia się ciśnienie krwi pacjenta

B)
kolor zielony przydziela się poszkodowanym niechodzącym

C)
kolor żółty przydziela się kobietom ciężarnym z krwotokiem z dróg rodnych

D)
kolor czerwony przydziela się poszkodowanym we wstrząsie

E)
poszkodowani z zatrzymaniem krążenia mają najwyższy priorytet

Answer 15

D)
kolor czerwony przydziela się poszkodowanym we wstrząsie

85%
Ekstra! Kolor czerwony przypisuje się osobom, które wymagają pilnej pomocy medycznej, w pierwszej kolejności, ze względu na stan bezpośredniego zagrożenia życia. Najczęściej będą mieć upośledzenie drożności dróg oddechowych, zaburzenia oddychania, ciężki uraz głowy, masywne krwawienie lub właśnie wstrząs.

Question 16

U pacjenta z urazem głowy po wypadku samochodowym stwierdza się:

anizokorię L>P
otwieranie oczu tylko na silny bodziec bólowy
pacjent wydaje niezrozumiałe dźwięki
przy zakładaniu dostępu żylnego, pacjent wycofuje rękę
Wskaż punktację w skali GCS i czy pacjent wymaga intubacji dotchawiczej:

A)
GCS 9, pacjent wymaga intubacji

B)
GCS 9, pacjent nie wymaga intubacji

C)
GCS 9, zbyt mało danych klinicznych, aby określić wskazania do intubacji

D)
GCS 8, pacjent nie wymaga intubacji

E)
GCS 8, pacjent wymaga intubacji

Answer 16

E)
GCS 8, pacjent wymaga intubacji

52%
Brawo! Pacjent reaguje wycofaniem ręki na zadziałanie bodźca bólowego (4 pkt), wydaje niezrozumiałe dźwięki (2pkt) oraz otwiera oczy dopiero po zadziałaniu silnego bodźca bólowego (2 pkt). W sumie daje to 8 pkt, natomiast wskazaniem do intubacji jest uzyskanie <9 pkt w skali Glasgow.

Question 17

Na szpitalny oddział ratunkowy przywieziono 18-miesięczne dziecko z urazem głowy,
po upadku z łóżka. Podczas badania fizykalnego dziecko aktywnie zgina i prostuje
kończyny, gaworzy oraz ma pełną ruchomość gałek ocznych. Przy zastosowaniu skali
pediatrycznej GCS dziecko to otrzyma:

A)
15 pkt

B)
14 pkt

C)
13 pkt

D)
12 pkt

E)
11 pkt

Answer 17

A)
15 pkt

88%
Tak! W opisanym przypadku dziecko spontanicznie otwiera oczy (4 pkt), gaworzy (5 pkt za ocenę werbalną) oraz wykonuje aktywne ruchy nóżkami i rączkami (6 pkt za komponentę ruchową).

Question 18

Dorosły mężczyzna po upadku z 3 piętra budynku mieszkalnego jest nieprzytomny: nie
otwiera oczu na bodziec bólowy, nie wydaje dźwięków, napręża mięśnie prostowniki
kończyn, odwodzi i obraca ramiona do wewnątrz – ustawia kończyny w pozycji
wyprostnej. Ile punktów otrzyma ten pacjent w skali GCS?

A)
1

B)
2

C)
3

D)
4

E)
5

Answer 18

D)
4

72%
Doskonale! Pacjent za nieprawidłową reakcję wyprostną dostanie od nas dwa punkty, natomiast za nieotwieranie oczu i brak odpowiedzi werbalnej dostanie po jednym punkcie. Czyli razem cztery punkty.

Question 19

Pacjent po upadku z wysokości 5 metrów:

otwiera oczy na bodziec bólowy;
jest splątany, nie umie powiedzieć, gdzie się znajduje i co się stało;

nie spełnia poleceń ruchowych, ale potrafi zlokalizować bodziec bólowy.
W skali GCS pacjent otrzyma:

A)
15 punktów

B)
13 punktów

C)
12 punktów

D)
11 punktów

E)
10 punktów

Answer 19

D)
11 punktów

51%
Świetnie!

otwieranie oczu w odpowiedzi na bodziec bólowy – 2 pkt,
splątanie/zdezorientowanie – 4 pkt,
potrafi umiejscowić bodziec bólowy – 5 pkt.

Question 20

W przypadku resuscytacji krążeniowo oddechowej przez osobę nie mającą stałego
doświadczenia w prowadzeniu resuscytacji krążeniowo-oddechowej bezwzględnie
konieczne jest wykonanie następujących czynności:

uciskanie klatki piersiowej
wentylacja zastępcza
badanie pulsu na tętnicy szyjnej
badanie pulsu na tętnicy promieniowej
ocena stanu świadomości i oddechu
Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 3

B)
1, 5

C)
wszystkie wymienione

D)
1, 2, 3

E)
1, 2, 3, 5

Answer 20

B)
1, 5

81%
Świetnie! Algorytm BLS zawiera m.in. następujące elementy:

ocena stanu świadomości i oddechu w celu rozpoznania zatrzymania krążenia (ocena tętna na tętnicy szyjnej lub jakiejkolwiek innej nie jest skuteczna w potwierdzeniu lub wykluczeniu obecności krążenia przez osoby nieprzeszkolone),
prowadzenie RKO w sekwencji 30 uciśnięć klatki piersiowej : 2 oddechy ratownicze (w przypadku osób przeszkolonych); możliwe jest prowadzenie RKO z wyłącznym uciskaniem klatki piersiowej,
użycie AED w razie dostępności urządzenia rytmu defibrylacyjnego.

Question 21

Dyspozytor medyczny ma obecnie do spełnienia szczególną rolę podczas resuscytacji
prowadzonej przez świadków zdarzenia. Wskaż działanie, które nie należy do jego
kompetencji:

A)
uczenie jak badać tętno u poszkodowanego

B)
zapewnienie telefonicznego instruktażu prowadzenia RKO

C)
lokalizowanie najbliższego AED

D)
dysponowanie najbliższego AED

E)
utrzymywanie stałego kontaktu z osobą ratującą

Answer 21

A)
uczenie jak badać tętno u poszkodowanego

72%
Świetnie! Świadkowie zdarzenia oraz dyspozytorzy medyczny powinni rozpoznawać zatrzymanie krążenia na podstawie braku prawidłowego oddechu u osoby nieprzytomnej i na tej podstawie rozpocząć procedury RKO. Ocena tętna na tętnicy szyjnej (lub jakiejkolwiek innej) jest nieskuteczna w tym przypadku.

Question 22

Ocena oznak życia, w tym oddechu u osoby poszkodowanej, w przypadku podejrzenia
zatrzymania krążenia:

A)
nie powinna trwać dłużej niż 5 sekund

B)
nie powinna trwać dłużej niż 10 sekund

C)
nie powinna trwać dłużej niż 15 sekund

D)
nie powinna trwać dłużej niż 20 sekund

E)
powinna trwać tak długo, aż osoba udzielająca pomocy będzie pewna, że poszkodowany nie oddycha samodzielnie

Answer 22

B)
nie powinna trwać dłużej niż 10 sekund

88%
Świetnie! Wg zaleceń ERC na ocenę funkcji życiowych powinniśmy poświęcić nie więcej niż 10 s (wyjątek stanowi pacjent w hipotermii, u którego ocenę funkcji życiowych powinniśmy prowadzić nawet 1 minutę).

Question 23

Z jaką częstością należy uciskać klatkę piersiową u dorosłego pacjenta podczas
resuscytacji krążeniowo-oddechowej?

A)
60–70/min

B)
80–90/min

C)
100–120/min

D)
130–140/min

E)
140–150/min

Answer 23

C)
100–120/min

94%
Świetnie! Klatkę piersiową należy uciskać z częstością 100–120/min, na głębokość min. 5 cm (ale nie więcej niż 6 cm), układając ręce na wysokości dolnej części mostka. Po każdym uciśnięciu należy umożliwić klatce piersiowej powrót do wyjściowego kształtu.

Question 24

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące resuscytacji otyłych pacjentów:

A)
uciskanie klatki piersiowej jest łatwiejsze niż u pacjentów z prawidłową masą ciała,
dlatego jeden ratownik może wykonywać uciskanie klatki piersiowej dłużej niż 2 minuty,
po czym powinna nastąpić zmiana ratownika

B)
uciskanie klatki piersiowej jest trudniejsze niż u pacjentów z prawidłową masą ciała,
dlatego jeden ratownik może wykonywać uciskanie klatki piersiowej krócej niż 2 minuty,
po czym powinna nastąpić zmiana ratownika

C)
masa ciała nie wpływa na trudności w prowadzeniu resuscytacji

D)
w przypadku ekstremalnej otyłości można nie podejmować resuscytacji

E)
wytyczne ERC 2015 nie podnoszą tego problemu

Answer 24

B)
uciskanie klatki piersiowej jest trudniejsze niż u pacjentów z prawidłową masą ciała,
dlatego jeden ratownik może wykonywać uciskanie klatki piersiowej krócej niż 2 minuty,
po czym powinna nastąpić zmiana ratownika

86%
Doskonale! Według wytycznych z 2015 roku, w przypadku pacjentów otyłych zamiana ratowników przy uciskaniu klatki piersiowej powinna następować szybciej niż po 2 minutach by zapobiec zbytniemu zmęczeniu i pogorszeniu jakości uciśnięć.

Question 25

Prowadzenie resuscytacji u osoby ze znaczną otyłością może być utrudnione ze względu na: A) szybsze zmęczenie ratownika B) trudności z wentylacją C) trudności z wyznaczeniem miejsca ucisku mostka D) możliwość złamania żeber E) A + B

Answer 25

E) A + B 75% Doskonale. Siła z jaką należy uciskać klatkę piersiową osoby otyłej jest większa niż w przypadku osoby szczupłej, dlatego najnowsze wytyczne sugerują częstsze zmiany ratowników podczas masażu serca . Konieczne będzie również wygenerowane wyższych ciśnień wdechowych podczas wentylacji, by zrównoważyć wyższe ciśnienie śródbrzuszne u takich pacjentów.

Question 26

Uciskanie mostka przy prowadzeniu masażu serca u niemowlęcia wykonuje się: A) opuszkami dwóch palców B) nadgarstkiem jednej dłoni C) nadgarstkami obu dłoni D) dwoma kciukami E) prawdziwe są odpowiedzi A i D

Answer 26

E) prawdziwe są odpowiedzi A i D 75% Super! W przypadku uciśnięć klatki piersiowej przeprowadzanych przez jednego ratownika zalecane jest wykonanie tej procedury opuszkami dwóch palców. W przypadku obecności dwóch lub więcej ratowników należy użyć techniki dwóch kciuków i dłoni obejmujących klatkę piersiową niemowlęcia.

Question 27

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące zastosowania Automatycznego Defibrylatora Zewnętrznego (AED): A) daje on możliwość wykonania kardiowersji B) nie stosuje się go u dzieci < 8. roku życia C) nie stosuje się go u kobiet ciężarnych D) po rozpoczęciu analizy rytmu nikt nie może dotykać pacjenta E) jeżeli uzyskuje się informację, że rytm jest niedefibrylacyjny, należy ułożyć pacjenta w pozycji bezpiecznej

Answer 27

D) po rozpoczęciu analizy rytmu nikt nie może dotykać pacjenta 81% Doskonale! Podczas analizy rytmu nie wolno dotykać pacjenta, ponieważ może to doprowadzić do zaburzeń w odczycie rytmu i błędnego odczytania rytmu przez AED (najczęściej dotykanie, szturchanie pacjenta podczas analizy rytmu powoduje powstanie artefaktów, które mogą być błędnie interpretowane jako migotanie komór).

Question 28

Defibrylacja elektryczna powinna być wykonana w czasie przerwania uciskania klatki piersiowej na okres nie dłuższy niż: A) 5 sekund B) 10 sekund C) 15 sekund D) 20 sekund E) czas przerwy w uciskaniu klatki piersiowej jest bez znaczenia

Answer 28

A) 5 sekund 59% Ekstra! Podczas używania defibrylatora manualnego możliwe jest zmniejszenie przerwy w uciskaniu klatki piersiowej do mniej niż 5 sekund.

Question 29

W przypadku resuscytacji krążeniowo-oddechowej i wykonaniu defibrylacji zapis ekg ocenia się: A) natychmiast po defibrylacji, ale nie może to trwać dłużej niż 5 sekund B) natychmiast po defibrylacji, ale nie może to trwać dłużej niż 10 sekund C) po 1 min resuscytacji krążeniowo-oddechowej D) po 2 min resuscytacji krążeniowo-oddechowej lub wcześniej, jeśli wystąpiły objawy powrotu czynności układu krążenia E) po 5 min resuscytacji krążeniowo-oddechowej lub wcześniej, jeśli wystąpiły objawy powrotu czynności układu krążenia

Answer 29

D) po 2 min resuscytacji krążeniowo-oddechowej lub wcześniej, jeśli wystąpiły objawy powrotu czynności układu krążenia 54% Super! Klasyczna pętla RKO trwa 2 minuty. Co 2 minuty powinniśmy oceniać rytm serca i wykonywać defibrylację, jeżeli są ku temu wskazania. Również po stwierdzeniu oznak powrotu czynności życiowych należy ocenić rytm i jeżeli stwierdzimy powrót prawidłowego rytmu serca – należy ocenić funkcje życiowe pacjenta. W trakcie jednej pętli RKO powinniśmy wykonać około 4–5 cykli uciśnięć klatki piersiowej i oddechów ratunkowych w stosunku 30:2 (u dorosłych).

Question 30

Pacjent z wszczepionym stymulatorem serca zasłabł na ulicy. Przybyły na miejsce zdarzenia zespół ratownictwa medycznego stwierdził zatrzymanie krążenia, na monitorze – zapis migotania komór. Czy w tej sytuacji ratownicy mogą przeprowadzić defibrylację u pacjenta? A) nie, najpierw trzeba odłączyć stymulatorv B) tak, ale zaleca się aby elektrody umieścić w pozycji „przód-tył" C) nie, defibrylacja może zniszczyć stymulator D) tak, obecność stymulatora nie ma znaczenia E) tak, ale należy obniżyć wartość energii wyładowania

Answer 30

B) tak, ale zaleca się aby elektrody umieścić w pozycji „przód-tył" 51% Świetnie! Stymulator serca nie stanowi przeszkody dla wykonania defibrylacji. Jeżeli jest ona wskazana, należy jak najszybciej dostarczyć wyładowanie elektryczne starając się jednak zachować odpowiednią odległość od urządzenia przykładając elektrody do klatki piersiowej (co najmniej 8 cm) lub zastosować alternatywne ułożenie elektrod (przód-tył lub przód-bok). Nie ma jednoznacznych zaleceń co do umiejscowienia elektrod, jednak uwzględnienie pozycji ich ułożenia w odpowiedzi powoduje, że jest ona najbardziej właściwa, ponieważ zwraca uwagę na konieczność dostosowania ich położenia u pacjentów ze stymulatorem serca. Elektrody należy ułożyć tak, aby oś stymulator-końcówka elektrody nie pokrywały się z osią wyładowania (najlepiej aby były prostopadłe do siebie), ponieważ może to doprowadzić do poparzenia miokardium.

Question 31

Podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej u dorosłego prawidłowo ręce układa się: A) na środku klatki piersiowej B) na dolnej połowie mostka C) w linii międzysutkowej D) prawdziwe są odpowiedzi A, B E) prawdziwe są odpowiedzi A, B, C

Answer 31

D) prawdziwe są odpowiedzi A, B 28% Dobrze! Prawidłowo podczas uciskania klatki piersiowej w trakcie RKO dłonie powinny spoczywać na środku klatki piersiowej na wysokości dolnej połowy mostka. Klatkę piersiową uciska się z częstością 100–120 uciśnięć/min na głębokość ok. 5 cm (nie więcej niż 6 cm), pozwalając na powrót do pierwotnego kształtu po każdym uciśnięciu.

Question 32

Jeżeli podczas wentylacji resuscytatorem AMBU z maską twarzową, klatka piersiowa nie unosi się prawidłowo, należy najpierw sprawdzić: A) czy drogi oddechowe są drożne B) czy jest odpowiedni przepływ tlenu C) czy jest zachowana szczelność układu D) czy została zamknięta zastawka bezpieczeństwa E) prawdziwe są odpowiedzi A i C

Answer 32

E) prawdziwe są odpowiedzi A i C 88% Dobrze! Zarówno utrata drożności dróg oddechowych jak i rozszczelnienie układu będą uniemożliwiać prowadzenie skutecznej wentylacji przy pomocy worka AMBU. Spowoduje to brak ruchów klatki piersiowej podczas próby wentylacji

Question 33

W celu najbardziej czułego i swoistego potwierdzenia prawidłowego położenia rurki intubacyjnej u pacjenta należy monitorować: A) pulsoksymetrię B) kapnografię C) powrót włośniczkowy D) tor oddychania E) wysycenie krwi tlenem

Answer 33

B) kapnografię 71% Dobrze! Kapnografia to pomiar ilości CO2 w wydychanym powietrzu, co przy zastosowaniu zapisu fali daje całkowitą pewność właściwego umiejscowienia rurki dotchawiczej.

Question 34

Za pomocą worka samorozprężalnego AMBU z rezerwuarem, przy przepływie tlenu ok. 10 l/min można osiągnąć maksymalne wdechowe stężenie tlenu na poziomie: A) 45% B) 60% C) 70% D) 85% E) 100%

Answer 34

D) 85% 47% Gdy pacjent oddycha powietrzem atosferycznym do płuc dostaje się stężenie tlenu wynoszące 21%. Jeżeli chciałbyś podwyższyć to stężenie możesz zastosować na przykład worek AMBU, dzięki niemu można uzyskać stężenie tlenu: 45% – przy przepływie tlenu 5–6 l/min, 85% – przy przepływie tlenu 10 l/min jeżeli stosujesz dodatkowo rezerwuar.

Question 35

Według wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji 2015 w trakcie prowadzenia RKO przerwy na wentylację nie powinny być dłuższe niż: A) 5 sekund B) 10 sekund C) 15 sekund D) 20 sekund E) 30 sekund

Answer 35

B) 10 sekund 45% Świetnie! Pamiętaj, że wykonywanie dłuższych przerw podczas uciskania klatki piersiowej znacząco zmniejsza przepływ krwi przez mózg, a co za tym idzie znacząco pogarsza rokowanie.

Question 36

Podczas prowadzenia czynności reanimacyjnych, przed powrotem spontanicznej czynności układu krążenia, nie podaje się: A) siarczanu magnezu B) dopaminy C) adrenaliny D) lidokainy E) amiodaronu

Answer 36

B) dopaminy 53% Dobrze! Dopamina nie jest i nigdy nie była lekiem stosowanym podczas resuscytacji.

Question 37

Wskaż obowiązujące zalecenie/a dotyczące farmakoterapii nagłego zatrzymania krążenia (NZK): A) w czasie resuscytacji nie wolno podawać leków domięśniowo, podskórnie B) niezalecane jest podawanie leków do żyły udowej C) nie wolno podawać leków dosercowo z powodu ryzyka uszkodzenia mięśnia sercowego, tamponady serca, odmy opłucnowej, a ponadto konieczności przerwania akcji ratunkowej na czas wykonania wkłucia D) niezalecana jest droga dotchawicza wg wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji E) wszystkie powyższe

Answer 37

E) wszystkie powyższe 71% Świetnie! W trakcie resuscytacji leki możesz podawać: dożylnie, doszpikowo, jeśli występują trudności z uzyskaniem dostępu dożylnego lub jest on niemożliwy do uzyskania. Nie jest zalecane podawanie leków: do żyły udowej , do żył nadgarstka i ręki , dotchawiczo (nieprzewidywalne stężenie w surowicy, brak znajomości optymalnych dawek dla większości leków), domięśniowo, podskórnie, dosercowo .

Question 38

W trakcie czynności resuscytacyjnych amiodaron podaje się w dawce: A) 300 mg w bolusie B) 200 mg w bolusie C) 150 mg w bolusie D) 150 mg w bolusie i w razie potrzeby można ją powtórzyć E) 300 mg, w czasie 10–20 minut

Answer 38

A) 300 mg w bolusie 63% Dobrze! Pierwsza dawka amiodaronu wynosi 300 mg i.v. w bolusie po 3. defibrylacji, a druga – 150 mg i.v. po 5. defibrylacji. Następnie można rozważyć zastosowanie wlewu ciągłego i.v. 900 mg/d.

Question 39

Które z wymienionych znajdują zastosowanie w trakcie resuscytacji pacjenta z zatrzymaniem krążenia z migotaniem komór? A) atropina B) adrenalina C) adrenalina, amiodaron, magnez D) adrenalina, amiodaron E) amiodaron, lidokaina

Answer 39

C) adrenalina, amiodaron, magnez 47% Doskonale! Pamiętaj! W NZK nie mieszamy leków antyarytmicznych, atropiny nie powinno się już używać (wyjątek stanowi asystolia spowodowana silnym napięciem nerwu błędnego), a siarczan magnezu nie należy do standardowych leków stosowanych w NZK (wytyczne ERC nie zalecają rutynowego stosowania, można podać w przypadku opornego na leczenie migotania komór, jeżeli podejrzewa się hipomagnezemię).

Question 40

Które z wymienionych znajdują zastosowanie w trakcie resuscytacji pacjenta z zatrzymaniem krążenia z asystolią? A) lidokaina B) adrenalina C) adenozyna D) amiodaron E) amiodaron, lidokaina

Answer 40

B) adrenalina 85% Świetnie! Asystolia jest rytmem niedefibrylacyjnym. W tym przypadku powinieneś podać 1 mg adrenaliny i.v. natychmiast po uzyskaniu dostępu dożylnego lub doszpikowego, a następnie powtarzaj podawanie leku co 2 cykl RKO, czyli co około 3–5 min.

Question 41

Lek stosowany w czasie ALS, podawany w dawce 300 mg w 20 ml 5% glukozy, stosowany w leczeniu komorowych i nadkomorowych zaburzeń rytmu, a także w migotaniu komór opornym na defibrylację to: A) adrenalina B) atropina C) amiodaron D) lidokaina E) siarczan magnezu

Answer 41

C) amiodaron 93% Tak jest! Podany opis idealnie opisuje zarówno zastosowanie jak i dawkowanie amiodaronu.

Question 42

Wartość energii do defibrylacji zalecana u dzieci wynosi: A) 2 J/kg dla pierwszej i kolejnych defibrylacji B) 2 J/kg dla pierwszej i 3 J/kg dla kolejnych defibrylacji C) 3 J/kg dla pierwszej i 4 J/kg dla kolejnych defibrylacji D) 4 J/kg dla pierwszej i kolejnych defibrylacji E) 4 J/kg dla pierwszej i 5 J/kg dla kolejnych defibrylacji

Answer 42

D) 4 J/kg dla pierwszej i kolejnych defibrylacji 70% Super! Zgodnie z informacjami zwartymi w wytycznych ERC 2021, w resuscytacji pediatrycznej energia defibrylacji powinna wynosić 4 J/kg mc. W przypadku wystąpienia pVT/VF opornych na defibrylację, czyli w przypadku konieczności wykonania przynajmniej pięciu wyładowań, należy rozważyć stopniowe zwiększanie energii do 8 J/kg mc..

Question 43

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące resuscytacji niemowlaka: 1. objętość oddechu w trakcie RKO niemowlaka powinna wynieść około 500 ml 2. na sprawdzenie oddechu u niemowlaka w ramach RKO należy poświęcić około 10 sekund 3. na wykonanie 5 skutecznych oddechów zastępczych u niemowlaka należy poświęcić około minuty 4. w trakcie RKO u niemowlaka wskazane jest uzyskanie tempa uciśnięć na poziomie przynajmniej 100/min 5. prowadząc RKO należy to robić w stosunku 15 uciśnięć i 2 oddechy 6. prowadząc RKO u niemowlaka ręce do uciśnięć należy ułożyć na środku mostka Prawidłowa odpowiedź to: A) 1, 5, 6 B) 2, 3, 6 C) 1, 3, 6 D) 2, 4, 5 E) 2, 5, 6

Answer 43

D) 2, 4, 5 72% Brawo! Zasady prowadzenia BLS u dzieci są następujące: ocena oznak krążenia (jakikolwiek ruch, kaszel, prawidłowy oddech) nie powinna trwać dłużej niż 10 s; w przypadku ich braku rozpocznij uciskanie klatki piersiowej w sekwencji 15:2 i z częstością 100–120/min, objętość oddechu powinna wynosić 6 ml/kg mc. (500 ml to objętość dla dorosłego), na wdech powinno się poświęcić ok. 1 s; 1 min to czas, przez jaki należy prowadzić RKO po wykonaniu 5 oddechów ratowniczych, a przed udaniem się po pomoc, klatkę piersiową uciska się na wysokości dolnej części mostka (na głębokość min. 1/3 wymiaru przednio tylnego, czyli 4 cm u niemowlęcia i 5 cm u starszego dziecka).

Question 44

W trakcie „porodu domowego” stwierdzono dużą ilość smółki w okolicy ust noworodka. Prawidłowe postępowanie to: A) usunięcie smółki z jamy ustnej B) wykonanie intubacji dotchawiczej C) wykonanie 5 wdechów D) wykonanie 3 uciśnięć klatki piersiowej E) wykonanie 15 uciśnięć klatki piersiowej

Answer 44

A) usunięcie smółki z jamy ustnej 80% Obecnie rutynowe odessanie smółki w trakcie porodu nie jest zalecane. Wg książki Medycyna ratunkowa w pytaniach i odpowiedziach (V. Markovchick, P. Pons, K. Bakes. Medipage, wydanie V,2016, str. 511) odessanie smółki i intubacja dotchawicza są wskazane w przypadku noworodków mało żywotnych, czyli takich, które cechują się słabym wysiłkiem oddechowym, niskim napięciem mięśniowym i częstością rytmu <100/min. Wg wytycznych ERC 2015 odessanie smółki jest wskazane do rozważenia w przypadku obecności gęstej, lepkiej smółki u noworodka urodzonego w zamartwicy. Wg podręcznika Położnictwo praktyczne i operacje położnicze (Joachim W. Dudenhausen, PZWL, wydanie VI, 2010 przed pierwszym oddechem należy usunąć jak najwięcej smółki z górnych dróg oddechowych (dotyczy to noworodków z niewydolnością oddechową spowodowaną aspiracją smółki), a u noworodków urodzonych w ciężkiej zamartwicy (0–3 pkt w skali Apgar) należy odessać gardło i nos. Oczyszczanie jamy ustno-gardłowej w przypadku widocznej smółki opisano tutaj: LINK, jednak jest to pracowanie oparte na poprzednich, już nieaktualnych wytycznych resuscytacji.

Question 45

Wytyczne ERC 2015 dopuszczają podczas resuscytacji noworodka bezpośrednio po urodzeniu podanie leków. Przy utrzymującej się czynności serca poniżej 60/min można rozważyć podanie: A) atropiny B) adrenaliny C) adenozyny D) amiodaronu E) anatoksyny

Answer 45

B) adrenaliny 70% Doskonale! W przypadku bradykardii najlepszym leczeniem przyczynowym jest stosowanie sztucznej wentylacji oraz ucisku klatki piersiowej. Jeżeli jednak działania te nie przynoszą rezultatów można zastosować andrenalinę w dawce 10–30 μg/kg dożylnie.

Question 46

Podczas resuscytacji noworodka, przy prawidłowo prowadzonej wentylacji zastępczej, wskazaniem do rozpoczęcia uciskania klatki piersiowej jest: A) wyłącznie asystolia lub migotanie komór B) wyłącznie asystolia C) zwolnienie czynności serca poniżej 60/min D) zwolnienie czynności serca poniżej 100/min E) przyspieszenie czynności serca powyżej 120/min

Answer 46

C) zwolnienie czynności serca poniżej 60/min 83% Dobrze! U świeżorodka po tym jak stwierdzisz, że nie oddycha lub oddycha nieprawidłowo, najważniejsze jest udrożnienie dróg oddechowych i rozpoczęcie wentylacji powietrzem (powinieneś wykonać 30 oddechów ratunkowych na minutę). Do sztucznego oddychania dołącz uciskanie klatki piersiowej dopiero gdy stwierdzisz, że częstość akcji serca jest mniejsza niż 60 uderzeń/min. Sprawdzaj co 30 s częstość akcji serca, jeżeli wzrośnie powyżej 60 uderzeń/min zaprzestań uciskania klatki piersiowej.

Question 47

W przypadku resuscytacji noworodków zalecany stosunek liczby uciśnięć mostka do liczby sztucznych oddechów wynosi: A) 3:1 B) 5:1 C) 5:2 D) 15:2 E) 30:2

Answer 47

A) 3:1 41% Brawo! Ze względu na dużą rolę zaburzeń oddychania w zatrzymaniu krążenia u noworodków, powinniśmy wykonywać RKO w stosunku 3:1. W ciągu jednej minuty powinniśmy wykonać 90 uciśnięć klatki piersiowej i 30 oddechów zastępczych.

Question 48

Do potencjalnych odwracalnych przyczyn zatrzymania krążenia tzw. cztery H nie należy: A) hipoksja B) hipowolemia C) hiperkalcemia D) hiperkaliemia E) hipotermia

Answer 48

C) hiperkalcemia 81% Pytanie kontrowersyjne. Zostało ułożone najprawdopodobniej o tę publikację zalecaną przez CEM do medycyny ratunkowej, co potwierdzają poniższe 2 cytaty.

Question 49

Wytyczne Europejskiej Rady Resuscytacji 2015 kładą nacisk na rozpoznawanie odwracalnych przyczyn zatrzymania krążenia przy pomocy: A) rezonansu magnetycznego B) ultrasonografii C) szybkich testów przyłóżkowych (testów z kropli krwi) D) tomografii komputerowej E) scyntygrafii

Answer 49

B) ultrasonografii 56% Dobrze! Podczas prowadzenia RKO, zwłaszcza jeśli do NZK doszło w mechanizmie asystolii lub PEA, należy poszukiwać odwracalnych przyczyn zatrzymania krążenia. W tym celu przydatne jest USG, ponieważ pomoże w rozpoznaniu tamponady serca , zatorowości płucnej , odmy prężnej i hipowolemii .

Question 50

Do odwracalnych przyczyn zatrzymania krążenia nie należy: A) odma prężna B) odma zamknięta C) hipowolemia D) hipotermia E) przedawkowanie leków

Answer 50

B) odma zamknięta 79% Świetnie! Odma zamknięta nie należy do odwracalnych przyczyn NZK. Należy za to odma prężna, która stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia. Odma zamknięta małego stopnia może nie wpływać znacząco na stan pacjenta, jednak odma zamknięta znacznego stopnia, zwłaszcza u pacjentów ze schorzeniami układu oddechowego (np. przewlekła niewydolność oddechowa) może stanowić zagrożenie dla życia.

Question 51

Zgodnie z definicją hipotermia jest obniżeniem głębokiej temperatury ciała do: A) 36°C lub niżej B) 35°C lub niżej C) 34°C lub niżej D) 33°C lub niżej E) 30°C lub niżej

Answer 51

B) 35°C lub niżej 55% Świetnie! Temperatura poniżej 35°C definiowana jest jako hipotermia. Wyróżniamy 5 stopni hipotermii:

Question 52

Hipotermia jest stanem zagrożenia życia zdefiniowanym jako: A) wychłodzenie ciała poniżej 32°C mierzone pod pachą B) spadek wewnętrznej temperatury ciała poniżej 35°C C) wychłodzenie ciała poniżej 36°C z obecnością dreszczy D) spadek powierzchownej temperatury ciała poniżej 35°C E) miejscowe wychłodzenie ciała poniżej 35°C

Answer 52

B) spadek wewnętrznej temperatury ciała poniżej 35°C 89% Świetnie! Hipotermię możesz rozpoznać, jeżeli temperatura głęboka ciała wynosi <35⁰C. Pomiaru najlepiej dokonać w dolnej jednej trzeciej części przełyku, alternatywnie na błonie bębenkowej.

Question 53

Do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego trafił pacjent wychłodzony, ma dreszcze, przyspieszony oddech 25/min, temperatura centralna ciała 34°C, przyspieszenie czynności serca 95/min, pobudzony, świadomość jest w pełni zachowana. Obraz kliniczny przemawia za: A) hipotermią głęboką B) hipotermią umiarkowaną C) hipotermią łagodną D) odmrożeniem E) odmroziną

Answer 53

C) hipotermią łagodną 61% Dobrze! Klasyfikacja szwajcarska wyróżnia następujące stadia hipotermii: łagodna: 35–32⁰C, zachowana pełna przytomność i dreszcze, umiarkowana: 32–28⁰C, zaburzenia świadomości, brak dreszczy, ciężka: 28–24⁰C, utrata przytomności, obecne oznaki życia temp. <24⁰C, zatrzymanie krążenia lub śladowe oznaki życia, zgon w wyniku nieodwracalnego wychłodzenia.

Question 54

Zespół ratownictwa medycznego został wezwany do nieprzytomnego chorego znalezionego w parku w grudniowy poranek. Przez jaki okres czasu należy poszukiwać oznak życia u tego pacjenta? A) do 10 sekund B) do 20 sekund C) do 30 sekund D) do 60 sekund E) do 120 sekund

Answer 54

D) do 60 sekund 49% Brawo! Czas 1 min jest czasem przez który prowadzimy ocenę funkcji życiowych u pacjentów w hipotermii.

Question 55

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące wykonywania defibrylacji u pacjenta w hipotermii (temperatura centralna 27 ºC), u którego wystąpiło nagłe zatrzymanie krążenia w mechanizmie migotania komór: A) nie zaleca się wykonywania defibrylacji do uzyskania temperatury centralnej ≥30 ºC B) zalecane jest jednokrotne wykonanie defibrylacji do uzyskania temperatury centralnej ≥30 ºC C) nie zaleca się wykonywania defibrylacji do uzyskania temperatury centralnej ≥32 ºC D) zalecane jest 3-krotne wykonanie defibrylacji do uzyskania temperatury centralnej ≥ 30 ºC E) zalecane jest wykonywanie defibrylacji do skutku, zgodnie z ogólnym algorytmem dla migotania komór

Answer 55

D) zalecane jest 3-krotne wykonanie defibrylacji do uzyskania temperatury centralnej ≥ 30 ºC 26% Bombastycznie! U pacjenta z zatrzymaniem krążenia, znajdującego się w hipotermii (temperatura głęboka ciała <35°C) należy: jeśli obecny jest rytm do defibrylacji – wykonać maksymalnie 3 wyładowania, w sposób zgodny z wytycznymi, a jeśli okażą się nieskuteczne, odroczyć kolejne do momentu osiągnięcia temperatury głębokiej ≥30°C, powstrzymać się od podawania leków, aż do osiągnięcia temperatury głębokiej ≥30°C, zaś w przedziale 30–35°C dwukrotnie wydłużyć odstępy między kolejnymi dawkami.

Question 56

Wskaż nieprawdziwe zdanie dotyczące hipotermii: A) hipotermią nazywa się sytuację, kiedy głęboka temperatura ciała obniża się poniżej 35°C B) czynnikiem usposabiającym do powstawania hipotermii jest spadek produkcji ciepła wskutek podeszłego wieku C) rozpoznanie śmierci mózgu jest możliwe dopiero po przywróceniu głębokiej temperatury ciała do wartości prawidłowych D) organizm ludzki w temperaturze poniżej 20°C jest w stanie tolerować zatrzymanie krążenia przez więcej niż 1 h bez uszkodzeń neurologicznych E) bradykardia hipotermiczna jest wrażliwa na leczenie atropiną

Answer 56

E) bradykardia hipotermiczna jest wrażliwa na leczenie atropiną 65% Doskonale! Wraz z obniżeniem temperatury ciała następuje fizjologiczne zwolnienie akcji serca. W związku z tym bradykardia spowodowana hipotermią jest oporna na atropinę i najskuteczniejszym sposobem postępowania jest ogrzanie pacjenta.

Question 57

RKO rozpoczyna się od 5 oddechów ratowniczych w przypadku zatrzymania krążenia: A) spowodowanego podtopieniem B) u kobiety ciężarnej C) spowodowanego zawałem mięśnia sercowego D) u dzieci E) prawdziwe są odpowiedzi A, D

Answer 57

E) prawdziwe są odpowiedzi A, D 87% Świetnie! Od 5 oddechów powinieneś wykonać na początku resuscytacji u osób podtopionych – do zatrzymania krążenia prowadzi przede wszystkim hipoksemia, dzieci – jeżeli dziecko nie reaguje, a po udrożnieniu dróg oddechowych nie oddycha prawidłowo, wykonaj 5 oddechów ratowniczych. U dzieci do zatrzymania krążenia dochodzi zwykle w mechanizmie asystolii lub aktywności elektrycznej bez tętna, które są spowodowane przyczynami odwracalnymi.

Question 58

Podczas RKO stosunek uciśnięć klatki piersiowej do oddechów powinien wynosić: A) 5:1 u noworodków B) 3:1 u noworodków C) 2:15 u niemowląt D) 2:15 u dzieci do 8. rż. E) 2:30 u dorosłych

Answer 58

B) 3:1 u noworodków 74% Dobrze! U noworodków uciśnięcia klatki piersiowej podczas RKO prowadzi się z częstością 3 uciśnięcia na 1 oddech zastępczy, dzięki czemu uzyskuje się w ciągu minuty 90 ucisków i 30 oddechów.

Question 59

Najwłaściwszym postępowaniem w przypadku niskonapięciowego VF jest: A) defibrylacja 150 J B) defibrylacja 200 J C) defibrylacja 360 J D) uciskanie klatki piersiowej E) podanie 300 mg amiodaronu i.v.

Answer 59

A) defibrylacja 150 J 34% Super! Zapis niskonapięciowego migotania komór i asystolii mogą być podobne, dlatego w przypadku braku wątpliwości co do tego, z jakim rytmem masz do czynienia, powinieneś wykonać defibrylację.

Question 60

W przypadku asystolii występującej bezpośrednio po defibrylacji, najbardziej skutecznym postępowaniem, które może prowadzić do pojawienia się migotania komór lub powrotu prawidłowego rytmu serca jest: A) uciskanie klatki piersiowej B) uderzenie przedsercowe C) podanie i.v. 300 mg amiodaronu D) zewnętrzna stymulacja serca E) wykonanie dwóch oddechów ratowniczych

Answer 60

A) uciskanie klatki piersiowej 85% Świetnie! W przypadku asystolii powinieneś kontynuować procedury RKO jak dla rytmów niedefibrylacyjnych, czyli uciskać klatkę piersiową, a po 2 min ponownie ocenić rytm. W przypadku niskonapięciowego migotania komór możesz mieć trudności z odróżnieniem takiego zapisu EKG od asystolii, w takim przypadku kontynuacja uciśnięć może spowodować, że zwiększy się częstotliwość i amplituda migotania komór oraz wzrosną szanse na przywrócenie perfuzji po kolejnej defibrylacji.

Question 61

Resuscytację krążeniowo-oddechową należy kontynuować do momentu: A) przybycia zespołu ratownictwa medycznego B) kiedy AED zaleci przerwanie resuscytacji C) pojawienia się prawidłowego oddechu u poszkodowanego D) wyczerpania sił ratownika E) A + C + D

Answer 61

E) A + C + D 95% Zgadza się! BLS masz prawo przerwać, gdy: przybędzie profesjonalna pomoc, pojawią się oznaki życia poszkodowanego (prawidłowy oddech, otwieranie oczu, poruszanie się), wyczerpią się twoje siły.

Question 62

U kobiety w 38. tyg. ciąży doszło do nagłego zatrzymania krążenia. Co będzie działaniem priorytetowym? A) rozpoczęcie ucisków mostka B) wykonanie 5 oddechów C) przeprowadzenie defibrylacji D) zmiana pozycji ciała na lewy bok E) wczesna intubacja

Answer 62

A) rozpoczęcie ucisków mostka 32% Pytanie kontrowersyjne. Brak możliwości wskazania jednej poprawnej odpowiedzi. lub D) zmiana pozycji ciała na lewy bok 42% Powiększona macica uciska na żyłę główną dolną i aortę, co zmniejsza się powrót żylny i rzut serca oraz ograniczają skuteczność uciśnięć. Bardziej skuteczne niż zmiana pozycji ciała na lewy bok może być ręczne przesunięcie macicy na lewą stronę. Jeżeli jest to możliwe, należy dodatkowo przechylić pacjentkę na lewy bok (kąt nachylenia pomiędzy 15 a 30 stopni). Ułożenie pacjentki na lewym boku lub ręczne przesunięcie macicy to element postępowania w stanie zagrożenia życia (czyli jeszcze przed zatrzymaniem krążenia). Taki manewr poprawia ciśnienie krwi, rzut serca, objętość wyrzutową.

Question 63

W przypadku pacjenta z nagłym zatrzymaniem krążenia, który ma wszczepiony prawidłowo działający stymulator jednojamowy serca, w EKG może wystąpić: asystolia bez artefaktów stymulacji migotanie komór bez artefaktów stymulacji migotanie komór i artefakty stymulacji asystolia i artefakty stymulacji migotanie komór i okresowo występujące artefakty stymulacji Prawidłowa odpowiedź to: A) wszystkie wymienione B) 2, 3, 4, 5 C) 2, 3 D) 2, 4 E) 1, 2

Answer 63

B) 2, 3, 4, 5 33% Super! W sytuacji prawidłowo działającego stymulatora i migotania komór możemy wyróżnić kilka sytuacji: gdy stymulator odbiera migotanie jako własną czynność elektryczną serca, odbiera je tylko czasowo oraz zupełnie nie interpretuje fali migotania jako własnej czynności elektrycznej. Wówczas widzimy odpowiednio: falę migotania bez artefaktów ze stymulatora, artefakty obecne tylko czasowo lub falę migotania z nieustannie obecnymi artefaktami ze stymulatora. Z kolei w sytuacji prawidłowo działającego stymulatora i asystolii powinniśmy obserwować linię izoelektryczną z wyładowaniami stymulatora.

Question 64

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące kapnometrii (ETCO2) podczas uciskania klatki piersiowej w trakcie RKO: A) wartości ETCO2 <10 mm Hg po 20 minutach RKO sugerują dobre wyniki leczenia B) wartości ETCO2 nie mają znaczenia rokowniczego podczas RKO C) wartości ETCO2 są niezależne od głębokości uciśnięć klatki piersiowej D) pomaga monitorować częstość uciśnięć klatki piersiowej E) może służyć do rozpoznania ROSC (powrót samoistnego krążenia) podczas RKO

Answer 64

E) może służyć do rozpoznania ROSC (powrót samoistnego krążenia) podczas RKO 56% Znakomicie! Monitorowanie kapnometrii pozwala na: potwierdzenie umieszczenia rurki intubacyjnej w tchawicy – pojawienie się wyraźnej krzywej etCO2 na kapnografii lub wystarczającej ilości etCO2 na kapnometrii, po wykonaniu kilku oddechów świadczy o umiejscowieniu rurki intubacyjnej w drogach oddechowych, monitorowanie jakości uciśnięć klatki piersiowej – im lepsze uciśnięcia, tym wyższe etCO2, rozpoznawanie ROSC bez przerywania RKO , prognozowanie w czasie RKO – niskie wartości etCO2 wiążą się z mniejszą częstością ROSC i większą częstością zgonów; szczególnie źle rokuje etCO2 <10 mm Hg po 20 min resuscytacji. Poza NZK kapnometria może się przydać również do: monitorowania efektywności wentylacji (w celu uniknięcia hiper- albo hipowentylacji ).

Question 65

Ciało obce zalegające w oskrzelu może powodować poniższe, z wyjątkiem: A) nawrotów zapalenia płuc w tej samej lokalizacji B) zapalenia płuc niereagującego na rutynowe leczenie C) niedodmy D) bólu narastającego przy ruchach szyją E) asymetrii szmeru pęcherzykowego

Answer 65

D) bólu narastającego przy ruchach szyją 58% Dobrze! Ból i dyskomfort w obrębie szyi, nasilający się przy poruszaniu, może wynikać z: odmy śródpiersiowej z towarzyszącą odmą podskórną okolicy szyi, wówczas będzie mu towarzyszył ból za mostkiem nasilający się przy oddychaniu oraz chrzęszczący dźwięk w okolicy przedsercowej, synchroniczny z pracą serca (objaw Hammana), obecności ciała obcego w krtani, wtedy na pierwszy plan będzie wysuwać się duszność, kaszel oraz stridor. Nie będzie on jednak charakterystyczny dla ciała obcego znajdującego się w drzewie oskrzelowym.

Question 66

Ciało obce w wyniku przypadkowego dostania się do układu oddechowego najczęściej wpada do: A) oskrzela lewego – szerszego, stanowiącego jakby przedłużenie tchawicy B) oskrzela lewego – węższego, stanowiącego jakby przedłużenie tchawicy C) oskrzela prawego – szerszego, stanowiącego jakby przedłużenie tchawicy D) oskrzela prawego – węższego, stanowiącego jakby przedłużenie tchawicy E) oskrzela lewe i prawe są jednakowej szerokości i to kwestia przypadku, gdzie trafi ciało obce

Answer 66

C) oskrzela prawego – szerszego, stanowiącego jakby przedłużenie tchawicy 63% Dokładnie! Anatomia dróg oddechowych powoduje, że prawe oskrzele jest szersze od lewego i ponadto odchodzi pod mniejszym kątem, co sprawia, że stanowi niejako przedłużenie tchawicy. Stąd ciała obce klinują się najczęściej właśnie po prawej stronie (70% przypadków obecności ciała obcego w dolnych drogach oddechowych). Najczęstszym miejscem zatrzymania się ciała obcego jest szpara głośni lub przestrzeń podgłośniowa.

Question 67

Jeżeli ofiara tonąca w wodzie przeżyje 24 godziny od zdarzenia, wówczas mamy do czynienia z: A) zespołem nagłego zanurzenia B) asfiksją C) podtopieniem D) utonięciem „suchym” E) utonięciem niedokonanym

Answer 67

C) podtopieniem 29% Przedstawimy definicje związane z zanurzeniem w wodzie na podstawie różnych źródeł zalecanych w przeszłości i obecnie przez CEM do medycyny ratunkowej, ale też innych dziedzin.

Question 68

Według wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji 2015 czas zanurzenia u chorego po epizodzie tonięcia, który wiąże się ze złym rokowaniem to czas dłuższy niż: A) 3 minuty B) 5 minut C) 7 minut D) 10 min E) 15 min

Answer 68

D) 10 min 41% To jest dobra odpowiedź. ERC w wytycznych dotyczących resuscytacji podaje, że bardzo wysokie prawdopodobieństwo dobrego wyniku leczenia jest u osób, u których czas zanurzenia był mniejszy niż 10 min. Dłuższe zanurzenie wpływa na złe rokowanie pacjentów.

Question 69

Hipertermia jest charakterystycznym objawem: A) ostrego zatrucia alkoholem etylowym B) ostrego zatrucia klonazepamem C) toksydromu opioidowego D) złośliwego zespołu neuroleptycznego E) toksydromu uspokajająco-nasennego

Answer 69

D) złośliwego zespołu neuroleptycznego 85% Ekstra! Przyjmuje się, że ZZN występuje u 0,02–3% pacjentów leczonych neuroleptykami. Za czynniki ryzyka uważa się młody wiek, płeć męską, stosowanie „silnych” neuroleptyków (np. haloperidolu), szybkie zwiększanie dawki, przyjmowanie leku w postaci dożylnej lub domięśniowej. Patogeneza zespołu polega na zablokowaniu transmisji dopaminergicznej w prążkowiu i podwzgórzu. Obraz kliniczny stanowią: wzmocnienie napięcia mięśniowego – zwykle znaczne, obejmujące wszystkie grupy mięśni, zaburzenia świadomości, hipertermia – wynikająca z zaburzenia czynności podwzgórza, niestabilność autonomiczna – tachykardia, tachypnoë, wahania ciśnienia tętniczego, potliwość.

Question 70

„Oparzenie to obejmuje pełną grubość naskórka, częściowo skóry właściwej, nie przekracza jednak jej granic. Skóra w miejscu oparzenia jest blada, czasem różowa lub żywoczerwona. Po zagojeniu pozostają przykurczone blizny”. Powyższy opis dotyczy oparzenia: A) stopnia I B) stopnia II A C) stopnia II B D) stopnia III E) stopnia IV

Answer 70

C) stopnia II B 55% Świetnie! Oparzeniue stopnia IIB obejmuje naskórek i część skóry właściwej. Rana przyjmuje kolor czerwony, bladoróżowy, mogą występować pęcherze surowicze. Gojenie trwa kilka tygodni i pozostają po nim blizny.

Question 71

Zgodnie z regułą „dziewiątek” oparzenie obu kończyn dolnych i krocza u dorosłego to oparzenie: A) 19% B) 36% C) 37% D) 45% E) reguła „dziewiątek” nie odnosi się do powierzchni oparzeń ciała

Answer 71

C) 37% 60% Brawo! Każda z kończyn dolnych wolnych to 18% pow. ciała. Krocze stanowi z kolei 1% całkowitej powierzchni ciała, co w sumie daje 37%.

Question 72

Które stwierdzenie dotyczące schładzania osoby poparzonej zimną wodą jest prawdziwe? A) ochładzanie ma większe znaczenie natychmiast po oparzeniu B) schładzanie powinno trwać do 15 minut lub wystąpienia dreszczy C) należy schładzać nie więcej niż 10% powierzchni ciała naraz D) prawdziwe są odpowiedzi A, B E) prawdziwe są odpowiedzi A, B, C

Answer 72

E) prawdziwe są odpowiedzi A, B, C 58% Świetnie! Chłodzenie rany oparzeniowej zapobiega powiększaniu się obszaru urazu, ale tylko jeśli zastosujesz je po oparzeniu. Schładzaj ranę oparzeniową za pomocą chłodnej wody do 15 min lub do momentu wystąpienia dreszczy. Maksymalny obszar jaki możesz schładzać jednocześnie to 10% powierzchni ciała, ponieważ istnieje ryzyko wywołania hipotermii.

Question 73

Leczeniu szpitalnemu powinien podlegać poszkodowany z: A) oparzeniem I° obejmującym cały tułów i dwie kończyny dolne B) oparzeniem II° obejmującym dwie kończyny dolne C) oparzeniem III° wielkości dłoni, znajdującym się na przedramieniu D) prawdziwe są odpowiedzi A, B, C E) prawdziwe są odpowiedzi B, C

Answer 73

E) prawdziwe są odpowiedzi B, C 42% Doskonale! Hospitalizacja jest wskazana w następujących oparzeniach: oparzenie II⁰ powierzchni >20% u dorosłych (podpunkt B jest prawidłowy, ponieważ powierzchnia oparzenia wynosi 36%), oparzenia twarzy, oczu, krocza, obu rąk lub stóp, oparzeniami głębokie niezależnie od powierzchni (podpunkt C jest prawidłowy), pacjenci oparzeni prądem elektrycznym, pacjenci z oparzeniami dróg oddechowych.

Question 74

Wskazaniem do leczenia osób dorosłych w Centrach Oparzeniowych lub Oddziałach Leczenia Oparzeń jest między innymi obszar oparzeń drugiego stopnia przekraczający: A) 5% powierzchni ciała B) 10% powierzchni ciała C) 15% powierzchni ciała D) 20% powierzchni ciała E) 40% powierzchni ciała

Answer 74

D) 20% powierzchni ciała 51% Wskazaniem do leczenia w centrach oparzeniowych lub oddziałach leczenia oparzeń wg wytycznych Europejskiego Towarzystwa Oparzeniowego jest oparzenie przekraczające 20% powierzchni ciała u dorosłych (>10% u osób >65 lat). Wskazania znajdziesz na str. 493 w podręczniku zalecanym przez CEM Ostre stany zagrożenia życia w chorobach wewnętrznych, red. K. Sosada, wydawnictwo PZWL, wydanie I 2016, str. 493). Inne kryterium zostało przyjęte przez American Burn Association (>10 %). Znajdziesz je w publikacji Medycyna ratunkowa w pytaniach i odpowiedziach (str. 699). W innej publikacji zalecanej przez CEM (Ostre stany zagrożenia życia w obrażeniach ciała, red. K. Sosada, W. Żurawiński, PZWL, wydanie I, 2018, str. 709) znajdziesz wskazania do hospitalizacji chorego oparzonego. Są to m.in. powierzchnia oparzenia >15% niezależnie od wieku oraz powierzchnia oparzenia >10% u dzieci i osób starszych.

Question 75

30-letnia kobieta o masie ciała 60 kg została przywieziona do SOR z oparzeniami III stopnia lewej kończyny górnej, lewej kończyny dolnej i krocza. Jaką objętość płynów należy przetoczyć chorej w ciągu 24 godzin? A) około 7 litrów płynów B) około 2 litrów płynów C) około 15 litrów płynów D) chora wymaga jedynie nawadniania doustnego E) opisany stopień i rozległość oparzeń nie wymagają stosowania intensywnej płynoterapii

Answer 75

A) około 7 litrów płynów 80% Bardzo dobrze! Pacjentka powinna otrzymać ok. 7 litrów płynów w ciągu 24 godzin. Zgodnie z regułą Wallace'a powierzchnia oparzenia u tej pacjentki stanowi 28% powierzchni ciała (kończyna górna 9%, kończyna dolna 18%, krocze 1%). Reguła Parkland zakłada, że objętość płynów, jaką należy przetoczyć, wynosi 4 ml × mc. × % oparzonej powierzchni ciała, co da nam: 4 × 60 × 28 = 6720 ml.

Question 76

40-letni mężczyzna o masie ciała 80 kg został przywieziony do SOR z oparzeniami III stopnia lewej kończyny górnej, lewej kończyny dolnej i krocza. Jaką objętość płynów należy przetoczyć choremu w ciągu 24 godzin? A) około 2 litrów płynów B) około 9 litrów płynów C) około 15 litrów płynów D) chory wymaga jedynie nawadniania doustnego E) opisany stopień i rozległość oparzeń nie wymagają stosowania intensywnej płynoterapii

Answer 76

B) około 9 litrów płynów 71% Wyśmienicie. Temu pacjentowi należy przetoczyć ok 9 litrów płynu w ciągu pierwszych 24 godzin. Żeby obliczyć potrzebną nam ilość płynu potrzebujemy znać masę pacjenta oraz powierzchnię poparzenia. Powierzchnię najłatwiej obliczyć używając reguły dziewiątek , gdzie każdej części ciała przypisany jest procent powierzchni.

Question 77

Pacjent lat 36 o wadze 80 kg został przywieziony przez Zespół Ratownictwa Medycznego do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w wyniku oparzenia wrzątkiem. Po dokładnym zbadaniu pacjenta lekarz stwierdził oparzenie obu kończyn dolnych oraz prawej kończyny górnej. Jaką ilość płynów należy przetoczyć temu pacjentowi w pierwszych 8 godzinach od urazu? A) 14 400 ml B) 8640 ml C) 7200 ml D) 4800 ml E) 4320 ml

Answer 77

C) 7200 ml 47% Super! Oparzenie u tego pacjenta obejmuje 45% (18% + 18% + 9%) powierzchni ciała. Czyli u tego pacjenta powinieneś przetoczyć 4 × 80 kg × 45% = 14 400 ml krystaloidów w ciągu pierwszych 24 h, przy czym 50% płynów podaj w ciągu 8 h (czyli 7200 ml), a kolejne 50% w ciągu kolejnych 16 h.

Question 78

Do oddziału chirurgicznego zostaje przyjęty pacjent z oparzeniami termicznymi II stopnia przedniej powierzchni klatki piersiowej oraz obu kończyn górnych. Oblicz powierzchnię oparzeń zgodnie z regułą dziewiątek oraz objętość płynów konieczną do przetoczenia pacjentowi w ciągu 24 h zgodnie z regułą Parkland: A) powierzchnia oparzeń wynosi 27%, objętości płynów nie można określić ze względu na brak informacji o masie ciała pacjenta B) powierzchnia oparzeń wynosi 27%, objętość płynów do przetoczenia w ciągu pierwszych 24 h wynosi 2700 ml C) powierzchnia oparzeń wynosi 36%, objętości płynów nie można określić ze względu na brak informacji o masie ciała pacjenta D) powierzchnia oparzeń wynosi 36%, objętość płynów do przetoczenia w ciągu pierwszych 24 h wynosi 3600 ml E) powierzchnia oparzeń wynosi 40%, a reguła Parkland nie odnosi się do objętości przetaczanych płynów

Answer 78

A) powierzchnia oparzeń wynosi 27%, objętości płynów nie można określić ze względu na brak informacji o masie ciała pacjenta 27% Ekstra! Oparzenie przedniej powierzchni klatki piersiowej (9%) oraz obu kończyn górnych (2 × 9%) daje w sumie powierzchnię oparzenia równą 27% powierzchni ciała: tułów – 36%: przednia powierzchnia – 18% (klatka piersiowa – 9%, brzuch – 9%), tylna powierzchnia = plecy i pośladki 18% ( górna część pleców 9%, dolna część pleców i pośladki 9%), kończyny górne – 2 × 9%, kończyny dolne – 2 × 18%, głowa – 9%, krocze – 1%. Ze względu na brak podanej masy ciała niemożliwe jest wyliczenie zapotrzebowania na płyny, gdyż reguła Parkland zakłada, że w pierwszej dobie należy przetoczyć objętość płynów równą 4-krotności iloczynu masy ciała poszkodowanego i powierzchni oparzonej skóry.

Question 79

Do oddziału chirurgicznego został przyjęty pacjent o masie ciała 100 kg z oparzeniami termicznymi III stopnia przedniej powierzchni klatki piersiowej, brzucha oraz krocza. Oblicz powierzchnię oparzeń zgodnie z regułą dziewiątek oraz objętość płynów konieczną do przetoczenia pacjentowi w ciągu 24 h zgodnie z regułą Parkland. A) powierzchnia oparzeń wynosi 19%, objętość płynów do przetoczenia w ciągu pierwszych 24 h wynosi 7600 ml B) powierzchnia oparzeń wynosi 19%, objętość płynów do przetoczenia w ciągu pierwszych 24 h wynosi 760 ml C) powierzchnia oparzeń wynosi 10%, objętość płynów do przetoczenia w ciągu pierwszych 24 h wynosi 4000 ml D) powierzchnia oparzeń wynosi 10%, objętość płynów do przetoczenia w ciągu pierwszych 24 h wynosi 400 ml E) powierzchnia oparzeń wynosi 10%, a reguły Parkland nie należy stosować u chorych z oparzeniami III stopnia

Answer 79

A) powierzchnia oparzeń wynosi 19%, objętość płynów do przetoczenia w ciągu pierwszych 24 h wynosi 7600 ml 91% Doskonale! Dobrze! U tego mężczyzny poparzeniu uległo 19% powierzchni ciała (18% przednia część tułowia, 1% okolica krocza). W ciągu 24 h pacjent powinien otrzymać 7600 ml płynów (4 ml x 100 kg × 19 % = 7600 ml). Połowę objętości płynów przetacza się w ciągu pierwszych 8 h od oparzenia, a drugą połowę w ciągu kolejnych 16 h. Zaleca się, aby w tym celu stosować mleczan Ringera.

Question 80

Która z następujących struktur cechuje się najwyższą opornością elektryczną? A) nerwy B) krew C) mięśnie D) wilgotna skóra E) kości

Answer 80

E) kości 86% Świetnie! Największy opór elektryczny mają kości, które bardzo słabo przewodzą prąd elektryczny.

Question 81

W przypadku resuscytacji osoby dorosłej porażonej prądem elektrycznym zalecany stosunek liczby uciśnięć mostka do liczby sztucznych oddechów wynosi: A) 03:01 B) 05:01 C) 05:02 D) 15:02 E) 30:02:00

Answer 81

E) 30:02:00 92% Ekstra! Fakt porażenia prądem elektrycznym nie ma znaczenia. RKO prowadzimy zgodnie z wytycznymi ALS, czyli w stosunku 30:2.

Question 82

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące ogólnych zasad postępowania w trakcie napadu drgawek: A) nie należy wkładać żadnych przedmiotów do ust/między zęby pacjenta B) nie należy próbować cucić pacjenta C) nie należy polewać twarzy pacjenta wodą D) po napadzie drgawkowym należy obudzić pacjenta E) w trakcie napadu drgawkowego należy podłożyć coś miękkiego pod głowę pacjenta

Answer 82

D) po napadzie drgawkowym należy obudzić pacjenta 77% Brawo! Po napadzie drgawkowym nie należy budzić chorego. Nasze postępowanie powinno polegać na regularnym kontrolowaniu podstawowych funkcji życiowych według schematu ABC. Pozostałe kroki, które powinniśmy podjąć w trakcie napadu padaczkowego to: stabilizacja głowy pacjenta w celu ochrony przed urazem, zapewnienie drożności dróg oddechowych oraz zabezpieczenie przed zachłyśnięciem, niepodejmowanie prób wkładania czegokolwiek do ust pacjenta, ustalenie czasu początku napadu od świadków zdarzenia, gdy napad nie ustępuje w ciągu 5 min - należy rozpoznać stan padaczkowy i podać benzodiazepinę (diazepam, midazolam), tiaminę oraz 40% roztwór glukozy, a w przypadku, gdy objawy nie ustępują, rozważyć podanie: fenytoiny, barbituranów (fenobarbital, pentobarbital), propofolu, walproinianu sodu, lewetiracetamu.

Question 83

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do płukania żołądka w przypadku spożycia przez dziecko substancji toksycznej jest: A) utrata przytomności przez pacjenta B) spożycie substancji o znacznej toksyczności, stwarzającej zagrożenie dla życia C) zatrucie pochodnymi węglowodorów D) połknięcie substancji żrącej, alkalicznej lub kwaśnej E) wszystkie powyższe

Answer 83

D) połknięcie substancji żrącej, alkalicznej lub kwaśnej 47% Wśród przeciwwskazań do płukania żołądka wymienia się zatrucie: substancjami żrącymi, kwasami, zasadami, detergentami, węglowodorami, pochodnymi ropy naftowej. Ponadto przeciwwskazaniami są: ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, brak zabezpieczenia dróg oddechowych u nieprzytomnego pacjenta, przebyta operacja przełyku/żołądka, wstrząs, niewydolność oddechowa, brak zgody pacjenta, brak współpracy.

Question 84

Do następstw zatrucia glikolem etylenowym należą: kwasica metaboliczna zasadowica metaboliczna kwasica oddechowa zasadowica oddechowa ostra niewydolność nerek przewlekła niewydolność nerek Prawidłowa odpowiedź to: A) 1, 6 B) 2, 5 C) 1, 5 D) 3, 6 E) 4, 5

Answer 84

C) 1, 5 66% Dokładnie! Zatruciu glikolem etylenowym towarzyszy kwasica metaboliczna wynikająca z nagromadzenia kwasów będących produktami przemiany tego związku (aldehyd glikolowy, kwas glikolowy, kwas szczawiooctowy). W przebiegu zatrucia glikolem etylenowym dochodzi do wytrącania kwasu szczawiowego w cewkach nerkowych i ich uszkodzenia, co prowadzi do wystąpienia ostrej niewydolności nerek. Dochodzi również do uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego (obrzęk mózgu, drgawki) i serca.

Question 85

W zatruciu cyjankami jako antidotum stosuje się: A) hydroksykobalaminę B) atropinę C) glukagon D) pirydoksynę E) nalokson

Answer 85

A) hydroksykobalaminę 64% Świetnie! Zalecaną odtrutką w przypadku zatrucia cyjankami jest hydroksykobalamina. Podaje się ją i.v. we wlewie trwającym 15 min w dawce 5 g u dorosłych i 70 mg/kg mc. (maks. 5 g) u dzieci.

Question 86

Odtrutką w zatruciu benzodiazepinami jest: A) siarczan protaminy B) glukagon C) nalokson D) węgiel aktywowany E) flumazenil

Answer 86

E) flumazenil 84% Ekstra! Flumazenil stosowany jest w zatruciach benzodiazepinami. W kwestii omówienia pozostałych odtrutek wymienionych w pytaniu: glukagon stosowany jest w zatruciach β-adrenolitykami oraz antagonistami kanałów wapniowych. Mechanizm działania polega na wzroście stężenia amin katecholowych, siarczan protaminy stosowany jest celem odwrócenia działania heparyny niefrakcjonowanej. Stosowany jest w dawce 1 mg na każde 100 j.m. soli wapniowej heparyny, nalokson stosowany jest w zatruciach opioidami oraz klonidyną. Węgiel aktywowany jest substancją stosowaną w zatruciach, która nieswoiście wiąże różne toksyny w świetle przewodu pokarmowego.

Question 87

Specyficzną „odtrutką” w zatruciu zolpidemem jest: A) nalokson B) atropina C) dwuwęglan sodu D) glukagon E) flumazenil

Answer 87

E) flumazenil 77% Tak! Właściwości i działanie nasenne zolpidemu podobne są do działania benzodiazepin. W przypadku zatrucia tym lekiem stosuje się flumazenil, będący antagonistą receptorów benzodiazepinowych.

Question 88

Całkowita dawka N-acetylocysteiny stosowanej dożylnie w zatruciu paracetamolem wynosi: A) 100 mg/kg mc. B) 150 mg/kg mc. C) 200 mg/kg mc. D) 250 mg/kg mc. E) 300 mg/kg mc.

Answer 88

E) 300 mg/kg mc. 40% W przypadku zatrucia paracetamolem podaje się duże ilości NAC, które powinny zostać podzielone na 3 dawki: 1. dawka – 150 mg/kg mc. (maks. 16,5 g) w 200 ml 5% glukozy lub 0,9% NaCl w ciągu 60 min. 2. dawka – 50 mg/kg mc. (maks. 5,5 g) w 500 ml 5% glukozy lub 0,9% NaCl w ciągu 4 h. 3. dawka – 100 mg/kg mc. (maks. 11 g) w 1000 ml 5% glukozy lub 0,9% NaCl w ciągu 16 h. Czyli w ciągu 21 godzin pacjent powinien otrzymać 300 mg/kg mc. NAC.

Question 89

U chorego zatrutego trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi wystąpił różnokształtny częstoskurcz komorowy. W leczeniu należy zastosować: A) siarczan magnezu B) β-bloker C) digoksynę D) amiodaron E) werapamil

Answer 89

A) siarczan magnezu 61% Dobrze! Wielokształtny częstoskurcz komorowy jest wskazaniem do podania siarczanu magnezu. Takie zaburzenie rytmu może wystąpić także na skutek przedawkowania TLPD, a więc najpierw należy podać odtrutkę, czyli wodorowęglan sodu. Jeśli to zaburzenie rytmu nie ustępuje pomimo podania wodorowęglanu, to można rozważyć podanie siarczanu magnezu.

Question 90

W ostrym zatruciu którym z wymienionych ksenobiotyków nie występuje zwężenie źrenic? A) tramadol B) morfina C) atropina D) fentanyl E) kodeina

Answer 90

C) atropina 82% Dobrze! Atropina jest cholinolitykiem, a jednym z efektów jej działania jest rozszerzenie źrenic. Przykłady kseniobiotyków i ich wpływ na źrenice przedstawiliśmy w tabeli.

Question 91

Lekiem pierwszego wyboru w ostrej niewydolności wątroby spowodowanej przedawkowaniem paracetamolu (acetaminofen) jest/są: A) N-acetylocysteina B) BAL C) witamina E (wysokie dawki) D) glutation E) barbiturany

Answer 91

A) N-acetylocysteina 97% Dokładnie! W zatruciu paracetamolem szczególnie obawiamy się, że może dojść do uszkodzenia wątroby i nerek. Aby temu zapobiec użyj N-acetylocysteinę, ewentualnie jeżeli nie jest ona dostępna, albo ze względów ekonomicznych użyj tańszą metioninę. N-acetylocysteinę stosuje się również jako mukolityk oraz w prewencji występowania nefropatii kontrastowej.

Question 92

Badaniem potwierdzającym zatrucie tlenkiem węgla jest ocena stężenia hemoglobiny tlenkowęglowej (HbCO). Stężenie HbCO wynoszące 5%: A) świadczy o ciężkim zatruciu CO B) jest normalną wartością u nałogowych palaczy tytoniu C) jest wskazaniem do tlenoterapii hiperbarycznej, nawet przy braku klinicznych objawów zatrucia D) jest wskazaniem do przetoczenia 300 ml koncentratu krwinek czerwonych E) jest wskazaniem do podania naloksonu

Answer 92

B) jest normalną wartością u nałogowych palaczy tytoniu 72% Dobrze! U osób zdrowych stężenie HbCO może wynosić 5%, a u palaczy tytoniu – 8% (na podstawie podręcznika dawniej zalecanego przez CEM do egzaminy LEK: Medycyna ratunkowa i katastrof. Podręcznik dla studentów uczelni medycznych , red. A. Zawadzki, PZWL, wydanie II uaktualnione, 2011, s. 294–296). W publikacji Stany nagłe. Pediatria (red. M. Tkaczyk, Medical Tribune Polska, wydanie II, 2018) znajdziemy informację, że wartością diagnostyczną do rozpoznania zatrucia CO jest odsetek HbCO wynoszący 2,5% u niepalących i 10% u palaczy tytoniu. Natomiast w publikacjach: Zatrucie tlenkiem węgla. Paweł Zwoliński. Medycyna po Dyplomie, 2020; 01 spotkamy się z informacją, że poziom HbCO może wynosić 2–5% u osób niepalących i 10% u palących. Zatrucie tlenkiem węgla. Lindell K. Weaver. Medycyna po Dyplomie, 2009; 11: >3% u niepalących i >10% u palaczy.

Question 93

„Złota godzina” dla zastosowania hiperbarii tlenowej w ciężkim zatruciu tlenkiem węgla wynosi: A) 1 godzinę B) 2 godziny C) 3 godziny D) 4 godziny E) 6 godzin

Answer 93

E) 6 godzin 27% Świetnie! W przypadku ciężkiego zatrucia tlenkiem węgla tlenoterapia powinna być rozpoczęta w ciągu maksymalnie 6h od ekspozycji na CO. Jest to tzw. „złota godzina” w leczeniu tlenem hiperbarycznym.

Question 94

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące hiperbarii tlenowej (HBO): 1. w przypadku zatrucia CO zalecana terapia to poddanie chorego działaniu 4,0 atmosfer przez 90 minut 2. „złota godzina” stosowana HBO w ciężkim zatruciu CO to 6 h 3. wskazaniem do rozpoczęcia HBO jest stężenie COHb powyżej 25% 4. HBO przesuwa krzywą dysocjacji oksyhemoglobiny w lewo 5. HBO jest uważana za bezpieczną zarówno dla kobiety ciężarnej jak i płodu Prawidłowa odpowiedź to: A) 1, 2 B) 1, 3 C) 2, 3 D) 4, 5 E) 1, 5

Answer 94

C) 2, 3 69% Ekstra! Hiperbaria tlenowa (tlenoterapia w komorze hiperbarycznej, HBO lub HBOT) jest stosowana w celu przyspieszenia eliminacji tlenku węgla. Zwiększa ilość tlenu rozpuszczonego w surowicy (przesunięcie krzywej dysocjacji Hb w prawo). Powinna być zastosowana w ciągu pierwszych 6 h od narażenia – jest to tzw. "złota godzina" w zatruciu tlenkiem węgla. Zaleca się, aby chory był poddany ciśnieniu 2,5–3,0 atmosfer przez 90 min. Jest to terapia bezpieczna dla kobiety ciężarnej i płodu. HBO jest wskazana w przypadku: stężenia COHb >25%, stężenia COHb >10% u ciężarnej lub gdy wystąpiły objawy zagrożenia stanu płodu.

Question 95

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące właściwości tlenku węgla (CO): A) tlenek węgla jest gazem bez zapachu, bez smaku oraz bez barwy B) CO ma 200-krotnie silniejsze powinowactwo do hemoglobiny (Hb) niż tlen C) cząsteczki CO nie mogą przenikać przez ściany wykonane z płyty gipsowo-kartonowej D) karboksyhemoglobina (COHb) jest nośnikiem CO w organizmie E) cząsteczki CO są na tyle małe, że mogą przenikać przez ściany wykonane z płyty gipsowo-kartonowej i zatruć osoby w sąsiednich pomieszczeniach

Answer 95

C) cząsteczki CO nie mogą przenikać przez ściany wykonane z płyty gipsowo-kartonowej 73% Genialnie! Cząsteczki tlenku węgla mogą przenikać przez ściany wykonane z płyty gipsowo-kartonowej. Wynika to z faktu, że tlenek węgla jest trochę lżejszy od powietrza – jego masa molowa wynosi 28 g/mol, a średnia masa molowa powietrza – 28,97 g/mol. Ponadto, tlenek węgla jest związkiem nieorganicznym o małych cząsteczkach, które z łatwością mogą przechodzić przez ściany tworzone przez duże cząsteczki związków organicznych.

Question 96

Wskazaniem do wykonania hemodializy nie jest ostre zatrucie: A) alkoholem metylowym B) glikolem etylenowym C) salicylanami D) diazepamem E) litem

Answer 96

D) diazepamem 38% Gratulacje! Zatrucie benzodiazepinami objawia się spowolnieniem, sennością aż do śpiączki, bełkotliwą mową, niepewnym chodem i zaburzeniami równowagi. Obecne jest osłabienie odruchów i zwężenie źrenic. Benzodiazepiny cechują się dużym indeksem terapeutycznym – toksyczne jest przyjęcie dawki wielokrotnie przekraczającej dawkę terapeutyczną. Najgroźniejszym objawem toksyczności może być depresja oddechowa, która o wiele częściej występuje w przypadku zatruć mieszanych (w połączeniu z etanolem lub innymi lekami osłabiającymi czynność OUN). W przypadku zatrucia benzodiazepinami: należy stosować leczenie objawowe – podtrzymywanie funkcji życiowych, dekontaminację (płukanie żołądka) stosuje się w ciągu 1 h od przyjęcia leku, jako odtrutkę można stosować flumazenil i.v. – jednak jego stosowanie wiąże się z ryzykiem wystąpienia drgawek (zwłaszcza u osób uzależnionych i chorych na padaczkę); dodatkowo czas półtrwania flumazenilu jest krótszy niż niektórych benzodiazepin, przez co może być konieczne ponawianie dawek lub podawanie we wlewie ciągłym. W przypadku benzodiazepin brak jest metod przyspieszających ich wydalanie – nie stosuje się dializoterapii. Hemodializa ma zastosowanie w zatruciach ksenobiotykami takimi jak np.: alkohole (metanol, etanol, glikol etylenowy, izopropanol), salicylany, paracetamol, barbiturany, kwas walproinowy, karbamazepina, lit, TLPD, teofilina.

Question 97

Wielokrotne dawki węgla aktywowanego należy zastosować w zatruciu: A) alkoholem metylowym B) paracetamolem C) nasionami bielunia D) metforminą E) karbamazepiną

Answer 97

E) karbamazepiną 27% Dobrze! Węgiel aktywowany najczęściej podaje się jednorazowo. Jednak w niektórych zatruciach zaleca się wielokrotne podawanie węgla aktywowanego (MDAC, multi-dose activated charcoal) , inaczej "dializa jelitowa". Dotyczy to zatruć lekami w formie tabletek o powolnym uwalnianiu oraz zawierającymi substancje czynne takie jak: salicylany, karbamazepina, TLPD (np. amitryptylina), fenobarbital, chinina, teofilina, digoksyna, digitoksyna, fenytoina, sotalol, nadolol, dapson.

Question 98

Objawy takie jak: bóle i zawroty głowy zamglenie pola widzenia do ślepoty włącznie ciężka kwasica metaboliczna są charakterystyczne dla zatrucia: A) substancjami żrącymi B) paracetamolem C) trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi D) alkoholem metylowym E) pestycydami fosfoorganicznymi

Answer 98

D) alkoholem metylowym 88% Świetnie! Zaburzenia widzenia, rozszerzenie źrenic i brak reakcji na światło oraz ślepota (zazwyczaj nieodwracalna) to swoiste objawy zatrucia metanolem . Innymi objawami są także bóle i zawroty głowy oraz ból brzucha. Metanol ulega przekształceniu w organizmie do formaldehydu i następnie do kwasu mrówkowego – nagromadzenie egzogennego kwasu jest przyczyną kwasicy metabolicznej.

Question 99

Wskaż błędne zestawienie trucizny i odtrutki (trucizna–antidotum): A) benzodiazepiny – flumazenil B) opioidy i opiaty – nalokson C) alkohol metylowy – alkohol etylowy D) glikol etylenowy – alkohol metylowy E) beta-blokery – glukagon

Answer 99

D) glikol etylenowy – alkohol metylowy 90% Gratulacje! W przypadku zatrucia glikolem etylenowym stosuje się alkohol etylowy, a nie metylowy .

Question 100

Oddech Kussmaula występuje w zatruciu: A) benzodiazepinami B) salicylanami C) blokerami kanału wapniowego D) insuliną E) betaadrenolitykami

Answer 100

B) salicylanami 44% Dobrze! Zatrucie salicylanami powoduje gromadzenie we krwi kwasu acetooctowego, pirogronowego i mlekowego, więc powoduje kwasicę metaboliczną. Jej objawem będzie oddech Kussmaula, czyli oddech pogłębiony i przyspieszony.

Question 101

Nalokson stosuje się w przypadku zatrucia: A) benzodiazepinami B) muchomorem sromotnikowym C) atropiną D) opioidami E) alkoholem metylowym

Answer 101

D) opioidami 92% Dobrze! W przypadku zatrucia opioidami i opiatami stosuje się nalokson. Jest to nieselektywny antagonista wszystkich klas receptorów opioidowych. W przypadku bezdechu zastosuj 0,4–0,8 mg i.v. (przy braku dostępu dożylnego wyjątkowo możesz podać i.m.) , dawkę możesz powtarzać co 2–3 min (maks. 10 mg).

Question 102

Do specyficznych odtrutek nie zalicza się: A) atropiny w zatruciu środkami fosfoorganicznymi 2% B) acetylocysteiny w zatruciu benzodiazepinami 81% C) azotanu amylu w zatruciu cyjankami 14% D) hydroksykobalaminy w zatruciu cyjankami 1% E) naloksonu w zatruciu opioidami

Answer 102

B) acetylocysteiny w zatruciu benzodiazepinami

Question 103

Klasyczna triada wstrząsowa obejmuje: A) hipotonię, bradykardię, skąpomocz B) hipotensję, bradykardię, skąpomocz C) hipotonię, tachykardię, bladość skóry D) hipotensję, tachykardię, skąpomocz E) hipotensję, tachykardię, bladość skóry

Answer 103

D) hipotensję, tachykardię, skąpomocz 47% Dobrze! Do triady objawów wstrząsu należą: hipotensja – skurczowe ciśnienie tętnicze krwi wynoszące <90 mm Hg lub jego znaczny spadek oraz obniżenie średniego ciśnienia tętniczego (MAP) <70 mm Hg, tachykardia – częstość pracy serca >100 uderzeń/min, wynikająca z pobudzenia układu współczulnego w odpowiedzi na hipotensję, skąpomocz – diureza <-0,5 ml/kg mc./h; przyczyną jest zmniejszenie przepływu krwi przez nerki.

Question 104

Który z poniższych objawów nie jest objawem anafilaksji? A) uogólniona pokrzywka B) niewydolność oddechowa C) wzrost skurczowego ciśnienia tętniczego krwi D) nietrzymanie moczu E) utrata przytomności

Answer 104

C) wzrost skurczowego ciśnienia tętniczego krwi 77% Świetnie! W przypadku anafilaksji dochodzi do spadku ciśnienia tętniczego krwi na skutek rozszerzenia naczyń krwionośnych, zwiększenia ich przepuszczalności i w efekcie do hipowolemii (płyn przemieszcza się do przestrzeni pozanaczyniowej). Objawy anafilaksji to m.in.: ze strony skóry i błon śluzowych: uogólniona pokrzywka, świąd i zaczerwienienie, obrzęk warg, języka i języczka, duszność, skurcz oskrzeli z towarzyszącym świstem, stridor, hipoksemia, objawy niewydolności narządów, np. hipotensja , omdlenie, niekontrolowane oddanie moczu lub stolca, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, np. kurczowy ból brzucha, biegunka, nudności, wymioty.

Question 105

7-letnie dziecko zostało ukąszone przez żmiję zygzakowatą. Wystąpiły objawy wstrząsu anafilaktycznego. Adrenalinę należy podać w dawce: A) 0,15 ml 0,1% roztworu B) 0,3 ml 0,1% roztworu C) 0,5 ml 0,1% roztworu D) 0,75 ml 0,1% roztworu E) 1,0 ml 0,1% roztworu

Answer 105

B) 0,3 ml 0,1% roztworu 60% Super! Adrenalina w rozcieńczeniu 1:1000 (czyli roztwór 0,1%, 1 mg/ml) jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu wstrząsu anafilaktycznego! Podawana jest domięśniowo w dawce 0,5 mg u dorosłych, u dzieci – 0,01 mg/kg mc. (co odpowiada 0,01 ml roztworu/kg mc. do dawki maks. 0,3 mg) lub, wg w zależności od wieku: 0,15 mg <6. rż., 0,15–0,3 mg u dzieci 6–12. rż. i 0,5 mg >12. rż. Dawka może być powtarzana co 5–15 min.

Question 106

W przypadku objawów anafilaksji konieczne jest podanie adrenaliny: A) w roztworze 1:1000 w dawce 0,01 mg/kg mc. B) w roztworze 1:10000 w dawce 0,01 mg/kg mc. C) zawsze w dawce maksymalnej 0,3 mg D) zawsze w dawce maksymalnej 0,5 mg E) w innej niż wymienione dawce

Answer 106

A) w roztworze 1:1000 w dawce 0,01 mg/kg mc. 54% Bomba! Możliwe dawkowanie adrenaliny w przypadku wstrząsu anafilaktycznego podawanej i.m.: Osoby dorosłe i dzieci >12. rż.: 0,5 mg, roztwór 1 mg/ml; 0,1%; 1:1000 . U dzieci podajemy dawkę 0,01 mg/kg mc. (maks. 0,3–0,5 mg), czyli w praktyce: od 6. do 12. rż. 0,3 mg, roztwór 1 mg/ml; 0,1%; 1:1000 , <6. rż. 0,15 mg, roztwór 0,5 mg/ml; 0,05%; 1:5000

Question 107

10-letnia dziewczynka przywieziona została do SOR z powodu wystąpienia uogólnionej pokrzywki i trudności w oddychaniu. Powyższe objawy wystąpiły po użądleniu przez pszczołę. Przy przyjęciu w badaniu przedmiotowym stwierdzono: liczne, rozsiane zmiany pokrzywkowe na skórze ciała, osłuchowo nad polami płucnymi dość liczne świsty, częstość oddechów 56/min, czynność serca 110/min, RR 75/50 mm Hg. Który z poniższych wariantów postępowania terapeutycznego jest prawidłowy? A) podaż domięśniowa adrenaliny, zabezpieczenie dostępu dożylnego, nawodnienie dożylnie B) zabezpieczenie dostępu dożylnego, podaż glikokortykosteroidów systemowych, obserwacja w SOR przez 2 godz. C) podaż leków przeciwhistaminowych, β2-mimetyków wziewnych, a w przypadku braku poprawy – zabezpieczenie dostępu dożylnego i podaż glikokortykosteroidów systemowych D) zabezpieczenie dostępu dożylnego, dożylna podaż adrenaliny E) zabezpieczenie dostępu dożylnego, podaż glikokortykosteroidów systemowych, a w przypadku braku poprawy – adrenaliny

Answer 107

A) podaż domięśniowa adrenaliny, zabezpieczenie dostępu dożylnego, nawodnienie dożylnie 88% Świetnie! Adrenalina jest lekiem pierwszego rzutu w leczeniu wstrząsu anafilaktycznego! Podawana jest domięśniowo w dawce 0,5 mg u dorosłych, u dzieci – 0,01 mg/kg mc. (co odpowiada 0,01 ml roztworu/kg mc. do dawki maks. 0,3 mg) lub w zależności od wieku: 0,15 mg <6. rż., 0,15–0,3 mg u dzieci 6–12. rż. i 0,5 mg >12. rż. Dawka może być powtarzana co 5–15 minut. Bardzo ważne jest również wczesne rozpoczęcie płynoterapii (podaż krystaloidów) oraz tlenoterapii. W dalszym postępowaniu podaje się również GKS oraz leki przeciwhistaminowe.

Question 108

Objawy wstrząsu neurogennego to: 1. obniżenie ciśnienia tętniczego 2. tachykardia 3. bradykardia 4. blada, zimna skóra 5. ciepła, dobrze ukrwiona skóra Prawidłowa odpowiedź to: A) 1, 2, 4 B) 1, 3, 4 C) 1, 2, 5 D) 1, 3, 5 E) 3, 5

Answer 108

Wstrząs neurogenny to jedyna postać wstrząsu, w której nie występuje zwiększona aktywność układu współczulnego. D) 1, 3, 5 23% Świetnie! Najczęstszą przyczyną wstrząsu neurogennego jest uszkodzenie rdzenia kręgowego. W obrazie klinicznym dominują zaburzenia hemodynamiczne, pojawia się bradykardia (jeśli dojdzie uszkodzenia powyżej segmentów piersiowych, z których wychodzą włókna splotu sercowego) i hipotensja (z powodu utraty napięcia naczyń krwionośnych, poszerzenia łożyska naczyniowego). Charakterystycznym objawem jest również zaczerwieniona, sucha i ciepła skóra (odnerwienie gruczołów potowych powoduje zanik wydzielania potu).

Question 109

Postępowaniem z wyboru we wstrząsie anafilaktycznym jest: A) podanie tlenu, przetoczenie dekstranu i noradrenaliny B) dożylne podanie noradrenaliny i hydrokortyzonu C) podanie tlenu, dożylne hydrokortyzonu i klemastyny D) dożylne podanie hydrokortyzonu i wapnia, inhalacja z salbutamolu E) podanie domięśniowe adrenaliny, tlenoterapia, dożylne przetoczenie soli fizjologicznej

Answer 109

E) podanie domięśniowe adrenaliny, tlenoterapia, dożylne przetoczenie soli fizjologicznej 96% Świetnie! Wstrząs anafilaktyczny cechuje się obniżeniem ciśnienia tętniczego zagrażającym życiu w przebiegu ciężkiej reakcji anafilaktycznej, czyli uogólnionej lub ogólnoustrojowej reakcji nadwrażliwości. Objawami są m.in. hipotensja i tachykardia, zimna, blada i spocona skóra, oliguria lub anuria, utrata przytomności. Jest też jedną z przyczyn zatrzymania krążenia. Natychmiastowo powinieneś ocenić drożność dróg oddechowych, oddech, krążenie i stan przytomności pacjenta (jeśli rozpoznasz zatrzymanie krążenia, zastosuj procedury ratunkowe – patrz: ALS) oraz podać adrenalinę domięśniowo w zewnętrzną powierzchnię uda. Dawkę możesz powtarzać co 5–15 min, jeżeli utrzymuje się niskie ciśnienie tętnicze lub nie ma efektu. Ułóż pacjenta w pozycji na plecach z uniesionymi nogami, podaj również tlen, zapewnij dostęp do żył i podaj płyny dożylnie (0,9% NaCl , zbilansowane krystaloidy). Pamiętaj również o przerwaniu narażenia na podejrzewany czynnik etiologiczny.

Question 110

„Triada śmierci” to: A) hipertermia, kwasica, zaburzenia krzepnięcia B) hipotermia, kwasica, zaburzenia krzepnięcia C) hipotermia, zasadowica, zaburzenia krzepnięcia D) hipotermia, zasadowica, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej E) hipertermia, zasadowica, zaburzenia krzepnięcia

Answer 110

B) hipotermia, kwasica, zaburzenia krzepnięcia 86% Świetnie! Urazowa triada śmierci to: hipotermia − hamuje kaskadę krzepnięcia krwi, która w ten sposób nasila koagulopatię, co powoduje dalszą utratę krwi, kwasica – spowodowana hipoksją tkanek wynikającą z utraty krwi; kwasica upośledza siłę skurczów serca, co przekłada się na dalszy spadek perfuzji obwodowej, koagulopatia – powoduje dalszą utratę krwi.

Question 111

Wstrząs hipowolemiczny rozwinie się, gdy utrata krwi krążącej przekroczy: A) 1/5 B) 1/4 C) 1/3 D) 1/2 E) 2/3

Answer 111

C) 1/3

Question 112

Do SOR przywieziono 32-letniego mężczyznę z objawami ciężkiego wstrząsu hipowolemicznego. Wymaga on szybkiego uzupełnienia płynów. Jaką drogę podania należy wybrać i który cewnik będzie najlepszy do tego celu? A) dostęp centralny, cewnik 22 G, dług. 30 cm B) dostęp centralny, cewnik 20 G, dług. 21 cm C) dostęp obwodowy, cewnik 18 G, dług. 5,0 cm D) dostęp obwodowy, cewnik 16 G, dług. 5,0 cm E) dostęp doszpikowy, cewnik 20 G, dług. 8,0 cm

Answer 112

D) dostęp obwodowy, cewnik 16 G, dług. 5,0 cm 42% Dobrze! W standardowej skali rozmiaru cewników naczyniowych G podana liczba oznacza tym większy cewnik im mniejsza jest podana wartość. Czyli rozmiary cewników rosnąco byłyby następujące: G 18, G 16, G 14 itd. Warto tutaj podkreślić, iż w kwestii prowadzenia intensywnej płynoterapii cewniki centralne nie mają przewagi, gdyż nie stanowią dostępu objętościowego. Dostęp obwodowy jest preferowany m.in. w przypadku resuscytacji, płynoterapii (wlewy o dużej objętości podawane z dużą prędkością w celu wyrównania wolemii). Najlepsze kaniule do przetaczania dużej objętości płynów są kaniule krótkie i o dużej średnicy.

Question 113

W przypadku masywnej transfuzji krwi na każdą jednostkę koncentratu krwinek czerwonych powinno się przetoczyć: A) 1 jednostkę świeżo mrożonego osocza w objętości 10–15 ml/kg B) 2 jednostki świeżo mrożonego osocza w objętości 10–15 ml/kg C) 3 jednostki świeżo mrożonego osocza w objętości 10–15 ml/kg D) 4 jednostki świeżo mrożonego osocza w objętości 10–15 ml/kg E) 5 jednostek świeżo mrożonego osocza w objętości 10–15 ml/kg

Answer 113

A) 1 jednostkę świeżo mrożonego osocza w objętości 10–15 ml/kg 70% Dobrze! Masywną transfuzję krwi określamy jako przetoczenie 1 objętości krwi krążącej w ciągu 24 h. Powinieneś podać składniki krwi w następującej ilości: 1 j. KKCz : 1 j. FFP : 1 j. KKP.

Question 114

Który z poniższych objawów nie jest powikłaniem poprzetoczeniowym? A) gorączka B) duszność C) bóle w okolicy lędźwiowej D) hemoglobinuria E) zmniejszenie stężenia bilirubiny we krwi

Answer 114

E) zmniejszenie stężenia bilirubiny we krwi 60% Dobrze! Jedną z reakcji niepożądanych po przetoczeniu składników krwi jest reakcja hemolityczna (np. na skutek niezgodności w zakresie antygenów krwinek np. ABO). Uwalniania z erytrocytów hemoglobina podlega dalszym przemianom, których produktem jest bilirubina. Jednak w wyniku hemolizy obserwujemy hiperbilirubinemię, a nie zmniejszenie stężenia bilirubiny we krwi. Inne laboratoryjne wykładniki hemolizy to: niedokrwistość, hemoglobinemia, hemosydenuria, zmniejszenie stężenia haptoglobiny.

Question 115

Do szpitalnego oddziału ratunkowego przywieziono nieprzytomnego, 60-letniego mężczyznę, który został znaleziony nieprzytomny około 12 godzin wcześniej. Po kilku minutach od przyjęcia odzyskał przytomność, okoliczności zdarzenia nie pamiętał. W wywiadzie zespół uzależnienia od alkoholu, cukrzyca. Przy przyjęciu w badaniu przedmiotowym stwierdzono: GCS 9 pkt, niewielki obrzęk w okolicy potylicznej, czynność serca 50/min, ciśnienie tętnicze krwi 190/100 mm Hg, 8 oddechów/min. Przedstawiona sytuacja przemawia za: A) śpiączką hipoglikemiczną B) zespołem majaczeniowym C) upojeniem alkoholowym D) kwasicą metaboliczną E) krwiakiem nadtwardówkowym

Answer 115

E) krwiakiem nadtwardówkowym 61% Super! Pacjent prezentuje najprawdopodobniej objawy krwiaka nadtwardówkowego. W klasycznym przebiegu pacjent po początkowej utracie przytomności odzyskuje ją. Za rozpoznaniem przemawiają objawy wzrostu ciśnienia śródczaszkowego pod postacią triady Cushinga.

Question 116

Pierwszym laboratoryjnym „parametrem krytycznym” oznaczanym we krwi u nieprzytomnego pacjenta w szpitalnym oddziale ratunkowym jest: A) stężenie glukozy B) gazometria C) stężenie karboksyhemoglobiny D) stężenie hemoglobiny E) stężenie potasu

Answer 116

A) stężenie glukozy 73% Dobrze! U pacjenta nieprzytomnego powinieneś oznaczyć stężenie glukozy we krwi. Badanie przyłóżkowe parametrów krytycznych (POCT, point-of-care testing) wykonuje się często u pacjentów w stanie zagrożenia życia. Są to badania wykonywane w miejscu opieki nad pacjentem (np. na OIT spotkasz się z analizatorami parametrów krytycznych) ze względu na to, że wykonywanie badań w laboratorium centralnym trwa zbyt długo. Uzyskane wyniki wskazujączęsto na konieczność zastosowania natych,iastowej interwencji lub zmiany opieki nad pacjentem. Panel badań obejmuje m.in. następujące oznaczenia: gazometria, ocena parametrów równowagi kwasowo-zasadowej, elektrolity, glukoza – powinieneś oznaczyć natychmiastowo u pacjenta nieprzytomnego, mleczan, kreatynina, bilirubina, troponiny, NT-proBNP, D-dimer, CRP, PCT, hematokryt, stężenie hemoglobiny.

Question 117

35-letni motocyklista został przyjęty do SOR po wypadku komunikacyjnym. Pacjent jest nieprzytomny. W badaniu stwierdzono: brzuch deskowaty, HR 140/min, BP 60/40 mm Hg, GCS 3, osłuchowo brak szmeru oddechowego nad lewą jamą opłucnową. W FAST płyn w jamie otrzewnej. W gazometrii szacowane stężenie Hb około 6,5 g/dl. Jaka powinna być kolejność postępowania? A) TK całego ciała – laparotomia – drenaż lewej jamy opłucnowej B) RTG klatki piersiowej – drenaż lewej jamy opłucnowej – laparotomia C) drenaż lewej jamy opłucnowej – laparotomia – TK całego ciała po stabilizacji stanu ogólnego D) przyjęcie do OIT – masywne przetoczenia krwi – laparotomia po stabilizacji stanu ogólnego E) laparotomia – drenaż lewej jamy opłucnowej – TK całego ciała po stabilizacji stanu ogólnego

Answer 117

C) drenaż lewej jamy opłucnowej – laparotomia – TK całego ciała po stabilizacji stanu ogólnego 56% Dobrze! Ten pacjent ma odmę opłucnową i w pierwszej kolejności załóż drenaż opłucnej, ponieważ wentylacja mechaniczna prowadzona u pacjenta z odmą będzie powodowała dalsze narastanie ciśnienia wewnątrz klatki piersiowej i narastanie zaburzeń hemodynamicznych, doprowadzając do NZK. Ponadto możesz rozpoznać wstrząs krwotoczny i krwawienie do jamy otrzewnej (stwierdzono płyn w badaniu USG). Jednak najpierw wykonaj wstępne zaopatrzenie krwawienia (zastosuj tzw. paking), w drugiej kolejności rozpocznij przetaczanie płynów i składników krwi . Dopiero po stabilizacji stanu pacjenta powinieneś wykonać TK całego ciała, aby ocenić obrażenia i zaplanować kolejną operację, której celem jest dokładne zaopatrzenie wszystkich urazów.

Question 118

81-letni chory został przyjęty do szpitala z powodu duszności i obrzęków obu kończyn dolnych. Jego ciśnienie tętnicze wynosi 120/70 mm Hg, stężenie kreatyniny w surowicy krwi jest prawidłowe a stężenie sodu w osoczu krwi wynosi 130 mmol/l. Wskaż pierwszy krok w leczeniu: A) dożylna podaż furosemidu B) dożylna podaż roztworu 0,9% chlorku sodu C) dożylna podaż roztworu 5% glukozy D) dożylna podaż roztworu 20% glukozy E) dożylna podaż roztworu 0,45% chlorku sodu

Answer 118

A) dożylna podaż furosemidu 70% Super! Pacjenta wykazuje objawy niewydolności serca – obrzęki kończyn dolnych wynikające z zastoju w krążeniu dużym. Wobec tego, że dominują objawy przewodnienia (co potwierdza współistniejąca hiponatremia) i ciśnienie tętnicze jest prawidłowe, należy zastosować diuretyk pętlowy – furosemid lub torasemid.

Question 119

W przypadku nagłej duszności u 25-letniej kobiety w 28. tygodniu ciąży, u której w 5– 6. rż. rozpoznano astmę, która od co najmniej 15 lat nie miała napadów astmy i u której stwierdza się przedmiotowo szmer oddechowy pęcherzykowy, a czynność serca wynosi 130/min. należy: A) natychmiast podać 2 wdechy salbutamolu B) podać 2 wdechy salbutamolu i wstrzyknąć 100 mg hydrokortyzonu dożylnie C) natychmiast przesłać chorą do szpitala i podać heparynę D) chorą uspokoić za pomocą zabiegu psychoterapeutycznego E) poddać chorą co najmniej 6 godzinnej obserwacji ambulatoryjnej

Answer 119

C) natychmiast przesłać chorą do szpitala i podać heparynę 38% Świetnie! Brak podstaw, aby przypuszczać, iż mamy do czynienia z zaostrzeniem astmy oskrzelowej – prawidłowy szmer pęcherzykowy, brak świstów, brak czynników sprawczych, pacjentka nie miała objawów astmy od dzieciństwa. Objawy obecne u pacjentki sugerują rozpoznanie zatorowości płucnej. Należy pamiętać, iż najwięcej przypadków zatorowości płucnej u kobiet <40. rż. dotyczy właśnie kobiet ciężarnych! Jest to najczęstsza przyczyna śmierci kobiet w ciąży i połogu! Należy natychmiast przetransportować chorą do szpitala i niezwłocznie (jeszcze przed dotarciem do szpitala) podać heparynę!

Question 120

Pacjentka lat 45 przyjęta do szpitalnego oddziału ratunkowego głęboko nieprzytomna, z płytkim oddechem 10/min, szpilkowato zwężonymi źrenicami, akcja serca 60/min, ciśnienie krwi 110/60 mm Hg, stężenie glukozy 115 mg/dl. W wywiadzie zespół bólowy kręgosłupa leczony meloksykamem 15 mg/dobę i doraźnie oksykodonem 10 mg. Wskaż rozpoznanie i postępowanie, które należy wdrożyć: A) zatrucie opioidem, należy podać dożylnie flumazenil w dawce 0,5 mg B) śpiączka hipoglikemiczna, należy podać dożylnie 10 ml 40% glukozy C) zatrucie opioidem, należy podać dożylnie nalokson w dawce 0,4 mg D) wstrząs neurogenny, należy podać dożylnie hydrokortyzon w dawce 200 mg E) wstrząs anafilaktyczny, należy podać domięśniowo adrenalinę w dawce 1 mg

Answer 120

C) zatrucie opioidem, należy podać dożylnie nalokson w dawce 0,4 mg 71% Zgadza się! W zatruciu opioidami obecny jest charakterystyczny obraz kliniczny: szpilkowate źrenice, senność aż do śpiączki, zaburzenia oddychania aż do bezdechu. W ciężkich zatruciach może pojawić się bradykardia, hipotensja, nudności i wymioty, drgawki. Prawidłowe ciśnienie tętnicze, brak tachykardii oraz glikemia pozwalają wykluczyć inne wymienione przyczyny utraty przytomności. Dodatkowo wspomniana pacjentka przyjmuje przewlekle oksykodon, należący do grupy opioidów. W leczeniu zatruć opioidami stosuje się: leczenie objawowe – intensywny nadzór i podtrzymywanie czynności życiowych, w celu poprawy oddychania (nie wyłącznie przywrócenia świadomości) stosuje się odtrutkę – nalokson, 0,4–0,8 mg i.v.

Question 121

Z powodu urazu głowy (bez innych dolegliwości) do izby przyjęć zgłosiła się 54-letnia kobieta chorująca od 20 lat na cukrzycę. W badaniu ogólnym moczu stwierdzono obecność białka 0,1 mg/dl; leukocyty zalegające pole widzenia, liczne bakterie. U tej pacjentki należy zalecić: A) wykonanie posiewu moczu B) fluorochinolon przez 3 dni C) fluorochinolon przez 7 dni D) nitrofurantoinę przez 7 dni E) nieprowadzenie dalszej diagnostyki ani żadnego leczenia przeciwbakteryjnego

Answer 121

E) nieprowadzenie dalszej diagnostyki ani żadnego leczenia przeciwbakteryjnego 65% Tak! U tej pacjentki możesz stwierdzić bakteriomocz i leukocyturię, którym nie towarzyszą objawy ze strony układu moczowego. Bakteriomocz bezobjawowy Tym terminem nazywamy obecność ≥1 szczepu bakterii w istotnym mianie (bakteriomocz znamienny) u osoby bez objawów podmiotowych i przedmiotowych ZUM. Aby stwierdzić go u kobiety, należy wykonać 2 kolejne posiewy moczu pobranego metodą "środkowego strumienia. W powyższym przypadku, jeśli mielibyśmy do czynienia z bezobjawowym bakteriomoczem, nie ma wskazań do leczenia.

Question 122

Do SOR przyjęto 27-letnią pacjentkę z silnym bólem brzucha. Pacjentka zasłabła w domu. Pacjentka podaje ból całego brzucha, który trwa od 2 godzin. Ból rozpoczął się nagle, początkowo w podbrzuszu. Pacjentka nie pamięta daty ostatniej miesiączki, ale twierdzi, że nie miesiączkuje od ponad miesiąca. W badaniu palpacyjnym stwierdza się wzmożone napięcie mięśni brzucha oraz tkliwość, poza tym bladość powłok, BP 80/60 mm Hg, HR 120/min. Co należy wykluczyć w pierwszej kolejności? A) pękniętą ciążę pozamaciczną B) ból owulacyjny C) zapalenie wyrostka robaczkowego D) zespół jelita drażliwego E) zapalenie przydatków

Answer 122

A) pękniętą ciążę pozamaciczną 95% Świetnie! Opóźnienie ostatniej miesiączki wskazywać może na obecność ciąży. Fakt wystąpienia silnego bólu brzucha z objawami hipotensji i tachykardii sugerują rozwijający się wstrząs, który najprawdopodobniej będzie spowodowany krwawieniem z powodu pęknięcia ciąży pozamacicznej (najczęściej jej umiejscowienie to bańka jajowodu).

Question 123

52-letni chory zgłosił się na izbę przyjęć w godzinach porannych z powodu osłabienia. Pacjent miał biegunkę i wymioty przez całą noc, podobnie jak jego żona kilka dni temu. Nadal nie jest w stanie przyjąć żadnych płynów doustnie. U pacjenta stwierdza się suchą błonę śluzową na języku, akcja serca jest miarowa i wynosi 95/minutę, a ciśnienie tętnicze wynosi 90/60 mm Hg. Pierwszym krokiem terapeutycznym powinno być podanie dożylne: A) roztworu 5% glukozy B) płynu wieloelektrolitowego C) roztworu wodorowęglanu sodu D) roztworu glukonianu wapnia E) roztworu siarczanu magnezu

Answer 123

B) płynu wieloelektrolitowego 92% Ekstra! Pacjent prezentuje objawy odwodnienia (hipotensja, tachykardia, suche błony śluzowe), co w zestawieniu z wywiadem (biegunki, wymioty i brak przyjmowania płynów doustnie) stanowi przesłankę za zastosowaniem płynoterapii. Powinniśmy podawać płyny jak najbardziej „fizjologiczne”, aby uzupełnić niedobry elektrolitowe. Takimi zbilansowanymi płynami jest np. PWE (płyn wieloelektrolitowy), roztwór Ringera, mleczan Ringera i inne.

Question 124

Wskazaniem do intubacji pacjenta jest ocena w skali Glasgow Coma Scale: A) ≤10 pkt B) ≤9 pkt C) ≤8 pkt D) ≤7 pkt E) ≤6 pkt

Answer 124

C) ≤8 pkt 79% Świetnie! Intubacja jest wskazana, gdy wynik uzyskany w skali Glasgow wynosi 8 lub mniej.

Question 125

Wykrztuszanie więcej niż 100 ml krwi w krótkim czasie świadczy o krwotoku płucnym i jest wskazaniem do: A) leczenia w POZ B) konsultacji specjalistycznej w trybie planowym C) konsultacji specjalistycznej w trybie pilnym D) hospitalizacji E) dalszej obserwacji i w razie nasilenia objawów hospitalizacji

Answer 125

D) hospitalizacji 78% Świetnie! Krwotok płucny (pneumohaemorrhagia) jest definiowany jako masywne krwawienie z dróg oddechowych w ilości >100 ml/h lub >500 ml/24 h . Jest to bezpośrednie zagrożenie życia, ponieważ może prowadzić do niewydolności oddechowej. Najczęstszymi przyczynami krwotoku płucnego są: nowotwory złośliwe, przede wszystkim rak płuca płaskonabłonkowy położony centralnie, rozstrzenie oskrzeli, gruźlica, uraz, w tym jatrogenny (podczas bronchoskopii, biopsji płuca), skaza krwotoczna. Konieczne jest ustalenie przyczyny krwawienia za pomocą badań obrazowych (RTG i ew. TK klatki piersiowej) i bronchoskopii oraz innych badań, w zależności od podejrzenia (np. w kierunku gruźlicy). Powinieneś również wykluczyć krwawienie z górnych dróg oddechowych (badanie laryngologiczne) i przewodu pokarmowego. W postępowaniu uwzględnij m.in. zabezpieczenie drożności dróg oddechowych, wyrównanie wolemii, zaburzeń krzepnięcia, niedokrwistości, tlenoterapię.

Question 126

O krwotoku płucnym, będącym wskazaniem do hospitalizacji, świadczy wykrztuszanie w krótkim czasie więcej niż: A) 10 ml krwi B) 20 ml krwi C) 50 ml krwi D) 75 ml krwi E) 100 ml krwi

Answer 126

E) 100 ml krwi 91% Świetnie! Krwotok płucny (pneumohaemorrhagia) jest definiowany jako masywne krwawienie z dróg oddechowych w ilości >100 ml/h lub >500 ml/24 h . Jest to bezpośrednie zagrożenie życia, ponieważ może prowadzić do niewydolności oddechowej.

Question 127

Wskaż organy organizmu człowieka uszeregowane w kolejności od najkrótszego do najdłuższego czasu tolerancji na niedotlenienie: A) kora mózgu, pień mózgu, kości, skóra, mięśnie B) mięsień sercowy, pień mózgu, nerki, wątroba C) kora mózgu, pień mózgu, mięsień sercowy, nerki, wątroba D) skóra, mięśnie, kości, nerki, wątroba E) kości, skóra, mięsień sercowy, pień mózgu

Answer 127

C) kora mózgu, pień mózgu, mięsień sercowy, nerki, wątroba 84% Dobrze! Czas tolerancji na niedotlenienie wynosi : 4 min dla kory mózgowej, 10–20 min dla pnia mózgu, 15–30 min dla rdzenia przedłużonego, ok. 45 min dla mięśnia sercowego, ok. 60 min dla nerek i wątroby, ok. 90 min dla skóry i mięśni, >100 min dla kości.

Question 128

Kiedy stosuje się opaskę uciskową? A) celem udzielenia pomocy jak największej liczbie poszkodowanych w katastrofie B) w sytuacji amputacji urazowej C) w przypadku niemożności zatamowania krwawienia dostępnymi metodami D) prawdziwe są odpowiedzi A, B, C E) prawdziwe są odpowiedzi A, B

Answer 128

D) prawdziwe są odpowiedzi A, B, C 83% Brawo! Amputacja urazowa, zmiażdżenie kończyny, katastrofa masowa czy niemożność zatamowania krwotoku innymi sposobami są to wskazania do zastosowania opaski uciskowej.

Question 129

Do SOR zgłosił się przerażony pacjent, który doznał oparzenia prawego oka płynem do udrożniania rur kanalizacyjnych. W przypadku oparzenia narządu wzroku substancjami chemicznymi prawidłowym postępowaniem jest: A) szybka enukleacja B) badanie oka, a następnie płukanie worka spojówkowego C) płukanie worka spojówkowego, zanim przeprowadzone będzie badanie D) przeszczepienie rąbka rogówki w trybie dyżurowym E) żadne z powyższych

Answer 129

C) płukanie worka spojówkowego, zanim przeprowadzone będzie badanie 70% Super! Substancje żrące w kontakcie z okiem powodują znaczne uszkodzenia tkanek, dlatego właściwym postępowaniem jest ich natychmiastowe usunięcie z powierzchni oka. Postępowanie nasze powinno rozpocząć się od intensywnego płukania powierzchni oka wodą, następnie można przystąpić do oceny stopnia uszkodzeń w badaniu przy pomocy lampy szczelinowej.

Question 130

Przeciwwskazaniem do założenia dostępu doszpikowego jest: złamanie kości, w której ma być założony dostęp zakażenie skóry lub tkanek miękkich nasilona osteoporoza próba założenia wkłucia w ostatniej dobie Prawidłowa odpowiedź to: A) 1, 2 B) 1, 2, 3 C) 1, 3 D) 2, 3 E) wszystkie wymienione

Answer 130

E) wszystkie wymienione 43% Dobrze! Zgodnie z podręcznikiem Ostre stany zagrożenia życia w chorobach wewnętrznych pod red. K. Sosady (str. 579), przeciwwskazaniami do założenia dojścia doszpikowego są: “złamanie kości, w której planowane było założenie dostępu zakażenie skóry lub tkanek miękkich, rana lub guz w okolicy planowanego wkłucia niedawno wykonana sternotomia lub zabiegi ortopedyczne w okolicy planowanego dostępu nieudana lokalizacja miejsca wkłucia nasilona osteoporoza/osteomalacja uraz kończyny powodujący obrażenia pęczka naczyniowego próba założenia wkłucia w ostatniej dobie”.

Question 131

Skala Doloplus-2 jest metodą pomiaru bólu: A) u pacjentów geriatrycznych z zaburzeniami funkcji poznawczych B) u dzieci C) u pacjentów sztucznie wentylowanych D) u każdego pacjenta po urazie E) w żadnej z powyższych grup pacjentów

Answer 131

A) u pacjentów geriatrycznych z zaburzeniami funkcji poznawczych 54% Bardzo dobrze! Skala Doloplus-2 służy do oceny dolegliwości bólowych w przypadku pacjentów z otępieniem lub w wieku podeszłym mających problemy z samodzielną oceną bólu. Oceny dokonuje obserwator – najbliższy członek rodziny. Ocenia się reakcje somatyczne, reakcje psychomotoryczne i reakcje psychosocjalne. Możesz posłużyć się również skalą obrazkową (FPS). U pacjentów w podeszłym wieku z nieznacznymi zaburzeniami funkcji poznawczych lub bez nich można zastosowac Skalę Numeryczną (NRS) czy Skalę Wzrokowo-Analogową (VAS).

Question 132

Urządzenie LUCAS służy do: A) przyrządowego udrożnienia górnych dróg oddechowych B) obwodowego uciskania klatki piersiowej C) mechanicznej wentylacji D) intubacji dotchawiczej za pomocą wideolaryngoskopu E) żadnego z powyższych

Answer 132

E) ale w książce jest obwodowy B), więc chyba lepiej to zaznaczać żadnego z powyższych 15% Pytanie kontrowersyjne. Urządzenie LUCAS służy do automatycznej punktowej kompresji klatki piersiowej i jest stosowane jako zamiennik masażu serca podczas RKO. Urządzenie wykonuje na środku klatki piersiowej pacjenta co najmniej 100 ucisków na minutę o głębokości 5 cm, a możliwość jego zastosowania minimalizuje przerwy w procesie resuscytacji. Tutaj znajdziesz opis producenta urządzenia: LINK, tu przeczytasz więcej o urządzeniach do kompresji klatki piersiowej: LINK i LINK. Innym urządzeniem, które może być stosowane zamiast urządzenia LUCAS, jest AutoPulse – wykonuje obwodową kompresję klatki piersiowej. W urządzeniu tym przez klatkę piersiową pacjenta przeciąga się pas, który ściska całą klatkę piersiową a następnie ją puszcza. Taki rodzaj uciskania klatki piersiowej zmniejsza prawdopodobieństwo pęknięcia żeber lub mostka. albo to???? B) obwodowego uciskania klatki piersiowej 64% Urządzenie LUCAS wykonuje punktowe uciskanie klatki piersiowej (podobnie jak uciskanie klatki piersiowej przez człowieka), obwodowe uciskanie klatki piersiowej wykonuje inne urządzenie do masażu serca – AutoPulse.

Question 133

Quicktrach służy do: A) odbarczenia odmy prężnej B) diagnostycznego nakłucia worka osierdziowego C) wykonania konikopunkcji D) wykonania tracheostomii E) żadnego z powyższych

Answer 133

C) wykonania konikopunkcji 46% Bardzo dobrze. Quicktrach jest jednorazowym zestawem do konikopunkcji (nakłucie więzadła pierścienno-tarczowego), który pozwala uzyskać, w przypadku braku drożności górnych dróg oddechowych, szybki dostęp do dróg oddechowych pacjenta.Inne zestawy do konikopunkcji to: Mini Trach II, PCK, Pertrach.

Question 134

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące paralizatora elektrycznego (tasera): A) powoduje bolesny skurcz mięśni, zwłaszcza w dużych grupach mięśniowych B) jest niebezpieczny dla osób pod wpływem leków, alkoholu, narkotyków C) przy upadku po porażeniu paralizatorem może dojść do groźnych urazów głowy i kręgosłupa D) u osób z chorobami układu krążenia działanie paralizatora może doprowadzić do śmierć E) w paralizatorach stosowane są prądy o wysokim natężeniu

Answer 134

E) w paralizatorach stosowane są prądy o wysokim natężeniu 82% Doskonale! W przypadku paralizatora stosowane są prądy o niskim natężeniu, natomiast wysokim napięciu rzędu 20 000–50 000V.

Question 135

Najniższe ciśnienie skurczowe krwi, przy którym wyczuwalne jest tętno na tętnicy szyjnej, wynosi: A) 20 mm Hg B) 30 mm Hg C) 40 mm Hg D) 50 mm Hg E) 60 mm Hg

Answer 135

E) 60 mm Hg 46% Zgadza się! Najniższe ciśnienie krwi przy którym jesteśmy w stanie stwierdzić tętno na tętnicy szyjnej, wynosi 60 mm Hg. Na innych tętnicach tętno zanika, gdy ciśnienie skurczowe spadnie poniżej: 90–80 mm Hg na tętnicy promieniowej , 70 mm Hg na tętnicy udowej.

Question 136

W przypadku wystąpienia hipoglikemii, po podaniu domięśniowym 1 mg glukagonu, glikemia wzrośnie o około: A) 1 mg% B) 10 mg% C) 50 mg% D) 100 mg% E) 150 mg%

Answer 136

C) 50 mg% 38% Świetnie! Glukagon w hipoglikemii stosuje się u pacjentów nieprzytomnych lub niemogących połykać ze względu na zaburzenia świadomości, gdy ma dostępu do żyły obwodowej (aby podać roztwór glukozy). Podaje się go domięśniowo lub podskórnie w dawce 1 mg, która zwiększa glikemię o około 50 mg/dl . Ma zastosowanie przede wszystkim u pacjentów z cukrzycą typu 1. W cukrzycy typu 2 nie należy podawać glukagonu, jeżeli hipoglikemia wynika z podania leków doustnych.

Question 137

Reguła Parkland stosowana jest do: A) oceny ryzyka zgonu po NZK B) obliczania dawki promieniowania RTG/powierzchnię ciała C) obliczania ilości płynów do przetoczenia w przypadku oparzenia ciała D) oceny stanu świadomości E) obliczania dawki metyloprednizolonu po urazach rdzenia kręgowego

Answer 137

C) obliczania ilości płynów do przetoczenia w przypadku oparzenia ciała 75% Super! Reguła Parkland jest regułą, według której prowadzimy intensywną płynoterapię w oparzeniach. Zakłada ona, że w pierwszej dobie należy podać płyny według wzoru: 4 ml × powierzchnia oparzenia (w %) × masa ciała (w kg). Połowa powinna być podawana w ciągu pierwszych 8 h od oparzenia, reszta w ciągu kolejnych 16 h. Zalecanym płynem jest mleczan Ringera. Należy zawsze dodatkowo uwzględnić podstawowe zapotrzebowanie pacjenta na płyny.

Question 138

Zespół ratownictwa medycznego (ZRM) został wezwany do nieprzytomnego mężczyzny w wieku około 35 lat, chory przebywał ze znajomymi w klubie muzycznym. Jak podają osoby towarzyszące, przyszli tutaj po całodniowej pracy. W badaniu: 8 oddechów/minutę, tętno na tętnicy promieniowej ok. 75/min, skóra spocona, zimna. Na miejscu zdarzenia ZRM u poszkodowanego powinien: oznaczyć poziom glikemii oznaczyć poziom alkoholu we krwi ocenić źrenice zbadać siłę mięśniową ocenić skalę śpiączki Glasgow Prawidłowa odpowiedź to: A) 1, 2 B) 1, 3 C) 1, 3, 5 D) 3, 4, 5 E) 4, 5

Answer 138

C) 1, 3, 5 81% Doskonale. Zespół Ratownictwa Medycznego powinien poszerzyć badanie o: poziom glikemii, ocenę źrenic, ocenę świadomości według skali Glasgow, ocenę uszkodzeń ciała, EKG, saturację.

Question 139

Nadmierne zwężenie źrenic może być spowodowane: A) zespołem Hornera B) zatruciem morfiną lub jej pochodnymi C) retinopatią wcześniaków D) ciężkim niedotlenieniem ośrodkowego układu nerwowego E) zatruciem sympatykomimetykami

Answer 139

B) zatruciem morfiną lub jej pochodnymi 81% Dobrze! Cechą charakterystyczną działania opioidów jest silne zwężenie źrenic, które stają się szpilkowate. Wynika to z działania tych związków na receptory opioidowe kappa.

Question 140

Większość zgonów pacjentów niestabilnych hemodynamicznie, którzy krwawią z przewodu pokarmowego wynika z: A) niewydolności nerek B) niedokrwienia mózgu C) niedokrwienia mięśnia sercowego D) niedokrwienia wątroby (u osób z ograniczoną rezerwą) E) wszystkie powyższe prawidłowe

Answer 140

E) wszystkie powyższe prawidłowe 56% W opisanym przypadku mamy do czynienia najprawdopodobniej ze wstrząsem krwotocznym. Najczęstszą bezpośrednią przyczyną zgonu w jego przebiegu jest zespół dysfunkcji wielonarządowej, czyli MODS.

Question 141

Trzeci stopień (ASA 3) w klasyfikacji ryzyka znieczulenia Amerykańskiego Towarzystwa Anestezjologicznego oznacza: A) pacjenta zdrowego, bez schorzeń współistniejących B) pacjenta z lekką chorobą systemową C) pacjenta z ciężką chorobą systemową wyrównanego D) pacjenta z ciężką chorobą systemową zagrażającą życiu E) że pacjent prawdopodobnie nie przeżyje 24 godzin niezależnie od operacji

Answer 141

C) pacjenta z ciężką chorobą systemową wyrównanego

Question 142

Skala Mallampatiego ma zastosowanie do przewidywania trudności podczas intubacji dotchawiczej. Jeżeli u pacjenta po otwarciu ust nie widać podniebienia miękkiego, odpowiada to wg skali Mallampatiego klasie: A) pierwszej B) drugiej C) trzeciej D) czwartej E) piątej

Answer 142

D) czwartej 59% Dobrze! Oto skala Mallampatiego: I - widoczne podniebienie miękkie, języczek, gardło i zarys migdałków, II - widoczne podniebienie miękkie i języczek, III - widoczne podniebienie miękkie i podstawa języczka, IV - nie widać podniebienia miękkiego. Pamiętaj! U osób z otyłością, nie powinieneś oceniać skali Mallampatiego, ponieważ u tych osób ona nic nie wnosi. U każdej osoby z otyłością powinieneś podejrzewać trudna intubację.

Question 143

Skalą opisującą możliwość uwidocznienia poszczególnych struktur w laryngoskopii bezpośredniej, która określa wizualizację głośni jest skala: A) Younga B) Tile'a C) Cormacka-Lehane’a D) Conwella E) Keya

Answer 143

C) Cormacka-Lehane’a 53% Zgadza się! W stopniu I tej skali całkowicie widoczne jest wejście do krtani. Stopień II oznacza widoczność jedynie tylnej części wejścia do krtani Stopień III oznacza, że podczas laryngoskopii widoczna jest jedynie nagłośnia. W stopniu IV uwidoczniono tylko podniebienie miękkie. Stopień III i IV oznacza tzw. trudną intubację. Pozostałe nazwiska powinny ci się kojarzyć ze złamaniami miednicy.

Question 144

Do powikłań znieczulenia i zabiegu chirurgicznego zalicza się: nudności i wymioty czkawkę zapalenie płuc niewydolność oddechową delirium zatrzymanie moczu zatorowość płucną zakażenie rany Prawidłowa odpowiedź to: A) wszystkie wymienione B) 1, 3, 4, 5, 7, 8 C) 1, 5, 6, 8 D) 1, 3, 7, 8 E) 2, 5, 6, 7

Answer 144

A) wszystkie wymienione 76% Zgadza się! Powikłania znieczulenia i zabiegu chirurgicznego możemy podzielić na: ogólne: nudności i wymioty, czkawka, ze strony płuc: zapalenie płuc, niewydolność oddechowa, a także niedodma, ARDS, płyn w jamie opłucnej, odma opłucnowa, ze strony układu krążenia: niedokrwienie mięśnia sercowego, zawał serca, zaburzenia rytmu, wstrząs, ze strony układu moczowego: ZUM, niewydolność nerek, zatrzymanie moczu , ze strony OUN: epizod naczyniowo-mózgowy, zespół abstynencyjny, zespół majaczeniowy (delirium tremens), powikłania zakrzepowo-zatorowe (zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna), powikłania rany pooperacyjnej: zakażenie, zbiornik płynu surowiczego, krwiak, rozejście się rany, wytrzewienie.

Question 145

Do znieczulenia regionalnego nie zalicza się: A) znieczulenia zewnątrzoponowego B) analgosedacji C) znieczulenia splotów nerwowych D) znieczulenia podpajęczynówkowego E) znieczulenia nasiękowego

Answer 145

B) analgosedacji 67% Ekstra! Analgosedacja jest jedną z metod znieczulenia polegającą na jednoczesnej podaży leków uspokajających (najczęściej benzodiazepin) oraz przeciwbólowych (zwykle opioidów). Wykorzystywana jest podczas nieprzyjemnych dla pacjenta zabiegów diagnostycznych czy na oddziałach intensywnej terapii. Do technik znieczulenia regionalnego zaliczamy: Blokady obwodowe: znieczulenie powierzchniowe – podawanie leku na powierzchnie np. śluzówki, spojówki, znieczulenie nasiękowe – podawanie dużej ilości leku o małym stężeniu do tkanki, np. skóry, do znieczuleń nasiękowych zalicza się również znieczulenie odcinkowe dożylne, znieczulenie nerwów obwodowych, splotów i zwojów nerwowych – gdy lek znieczulający miejscowo podawany jest w sąsiedztwo nerwu obwodowego, splotu lub zwoju nerwowego, odcinkowe dożylne (blok Biera) – lek znieczulający miejscowo podawany jest do żyły na kończynie z zaciśniętym mankietem, znieczulenie przykręgowe, doopłucnowe, dootrzewnowe. Blokady centralne : podpajęczynówkowe – podanie leku do przestrzeni podpajęczynówkowej, zewnątrzoponowe – podanie leku do przestrzeni zewnątrzoponowej.

Question 146

56-letnia chora została poddana zabiegowi tyreoidektomii całkowitej z powodu choroby Gravesa-Basedowa. Bezpośrednio po usunięciu rurki intubacyjnej występują objawy ostrej niewydolności oddechowej w postaci stridoru i duszności. Najbardziej prawdopodobną przyczyną wystąpienia takich objawów jest: A) uszkodzenie tchawicy podczas intubacji B) obustronne porażenie fałdów głosowych z wąską szparą głośni C) obustronne porażenie fałdów głosowych z szeroką szparą głośni D) krwawienie pooperacyjne do loży po usuniętym gruczole E) przedawkowanie leków znieczulających ogólnie

Answer 146

B) obustronne porażenie fałdów głosowych z wąską szparą głośni 67% Dobrze! Jednym z powikłań operacji usunięcia tarczycy jest porażenie nerwów krtaniowych. Jednostronne porażenie powoduje zmianę barwy głosu lub chrypkę . Obustronne może być przyczyną bezgłosu lub duszności (jeśli porażone fałdy głosowe będą zwarte i zamkną przepływ powietrza przez krtań). Stan taki jest zagrożeniem życia i może wymagać wykonania tracheostomii.

Question 147

Do klasycznych powikłań niesteroidowych leków przeciwzapalnych należą: 1. owrzodzenie błony śluzowej i krwawienia z przewodu pokarmowego 2. powikłania sercowo-naczyniowe 3. nadwrażliwość na światło 4. uszkodzenie nerek 5. wzrost aktywności enzymów wątrobowych Prawidłowa odpowiedź to: A) wszystkie wymienione B) 1, 2, 5 C) 1, 2, 4, 5 D) 2, 3, 4 E) 2, 3, 5

Answer 147

C) 1, 2, 4, 5 58% Świetnie! Typowe powikłania stosowania NLPZ są związane z ich mechanizmem działania. Są to inhibitory cyklooksygenaz (COX-1 i COX-2), przez co zmniejsza się powstawanie m.in. prostaglandyn, które odgrywają rolę w: regulacji czynności cytoprotekcyjnej żołądka (zwiększają wytwarzanie śluzu, a hamują produkcję soku żołądkowego) – skutkiem ich niedoboru mogą być uszkodzenia śluzówki (gastropatia krwotoczna), choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, autoregulacji przepływu nerkowego – rozszerzają naczynia krwionośne; skutkiem stosowania NLPZ mogą być ostre uszkodzenie nerek (w wyniku hipoperfuzji lub ostrego uszkodzenia cewek nerkowych), nefropatia analgetyczna. Stosowanie NLPZ, zwłaszcza selektywnych inhibitorów COX-2, wiąże się ze wzrostem ciśnienia tętniczego i zwiększeniem ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych w wyniku zahamowania COX-2 w plamce gęstej. Do innych działań niepożądanych należą: reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, astma aspirynowa, wstrząs anafilaktyczny), zwiększenie aktywności aminotransferaz

Question 148

Lekiem przeciwgorączkowym pierwszego wyboru jest paracetamol. Jego maksymalna dawka dobowa u dorosłych wynosi: A) 2 gramy B) 3 gramy C) 4 gramy D) 5 gramów E) 6 gramów

Answer 148

C) 4 gramy 77% Bombastycznie! U osoby dorosłej możesz stosować 0,5–1 g paracetamolu co 4–6 h , jednak nie powinieneś przekraczać dawki 4 g/dobę. U osób z zaawansowaną chorobą nowotworową, kacheksją czy podeszłym wieku zastosuj o 50% mniejsze dawki.

Question 149

Jaki lek przeciwgorączkowy można podać dwumiesięcznemu dziecku? A) 0,6 ml zawiesiny z ibuprofenem (200 mg/5 ml), tj. 5 mg/kg/dawkę B) 1,25 ml zawiesiny z ibuprofenem (200 mg/5 ml), tj. 10 mg/kg/dawkę C) 2,5 ml zawiesiny z ibuprofenem (200 mg/5 ml), tj. 20 mg/kg/dawkę D) 0,75 ml zawiesiny z paracetamolem (100 mg/1 ml), tj. 15 mg/kg/dawkę E) żaden, konieczne jest schładzanie fizykalne

Answer 149

D) 0,75 ml zawiesiny z paracetamolem (100 mg/1 ml), tj. 15 mg/kg/dawkę 66% Dobrze! Leki przeciwgorączkowe do stosowania u dzieci to paracetamol oraz ibuprofen, jednak NLPZ możesz stosować od 4. mż. Jednorazowa doustna dawka paracetamolu wynosi 15 mg/kg mc. (można powtarzać co 4–6 h). W 0,75 ml zawiesiny o podanym stężeniu leku znajduje się 75 mg paracetamolu.

Question 150

Prawidłowa saturacja krwi tętniczej mierzona za pomocą pulsoksymetru u osób poniżej 70. rż. wynosi: A) ≥85% B) ≥89% C) ≥92% D) ≥95% E) ≥97%

Answer 150

D) ≥95% 62% Dobrze! U osoby <70. rż. saturacja mierzona pulsoksymetrem (SpO2) powinna wynosić 95–98%, natomiast u osób >70. rż. powinna ona wynosić 94–98%. Pamiętaj, że SpO2 <90% jest zdecydowanie nieprawidłowa i powinieneś w tym momencie zawsze reagować.

Question 151

Do przyczyn kwasicy nie należy: A) biegunka B) cukrzyca C) zatrucie alkoholem D) przedawkowanie metforminy E) stosowanie leków moczopędnych

Answer 151

E) stosowanie leków moczopędnych 45% Dobrze! Przedawkowanie leków diuretycznych, takich jak diuretyki pętlowe i tiazydowe może skutkować hipokaliemią, z następczym przemieszczeniem jonów K+ z przestrzeni wewnątrzkomórkowej do zewnątrzkomórkowej i transportem jonów H+ w przeciwnym kierunku. Efektem tego jest zasadowica nieoddechowa. Innym z mechanizmów jej powstawania może być wywołania przez diuretyki utrata jonów chlorkowych i wodorowych.

Question 152

Do szpitala przyjęto pacjenta z objawami biegunki od kilku dni. W wykonanej gazometrii krwi tętniczej obserwowano pH – 7,2; PaCO2 – 28 mm Hg. Jakie zaburzenie RKZ należy rozpoznać u pacjenta? A) kwasicę oddechową B) kwasicę metaboliczną C) zasadowicę metaboliczną D) zasadowicę oddechową E) żadne z powyższych

Answer 152

B) kwasicę metaboliczną 79% Super! Biegunka prowadzi do kwasicy wskutek utraty wodorowęglanów przez przewód pokarmowy. W tej sytuacji doszło do obniżenia pH z kompensacją drogą oddechową – obniżenie prężności dwutlenku węgla (norma 35–45 mm Hg) poprzez hiperwentylację. Inne z przyczyn kwasicy nieoddechowej wynikają z: nadmiernej podaży lub endogennego wytwarzania kwasów nielotnych (np. w kwasicy mleczanowej, zatruciu metanolem) upośledzenia regeneracji wodorowęglanów (w ostrej i przewlekłej niewydolności nerek) lub wydalania H+ przez nerki (kwasice cewkowe) utraty zasad przez nerki i przewód pokarmowy.

Question 153

Wskaż wynik badania gazometrycznego krwi tętniczej, który świadczy o kwasicy oddechowej niewyrównanej: A) pH – 7,30, PaCO2 – 55 mm Hg, HCO3– – 24 mmol/l B) pH – 7,40, PaCO2 – 40 mm Hg, HCO3– – 25 mmol/l C) pH – 7,50, PaCO2 – 30 mm Hg, HCO3– – 23 mmol/l D) pH – 7,30, PaCO2 – 50 mm Hg, HCO3– – 19 mmol/l E) pH – 7,48, PaCO2 – 28 mm Hg, HCO3– – 31 mmol/l

Answer 153

A) pH – 7,30, PaCO2 – 55 mm Hg, HCO3– – 24 mmol/l 49% Dobrze! W tym przypadku występują: obniżenie pH krwi do 7,30 (norma 7,35–7,45), wskazujące na kwasicę, wzrost prężności dwutlenku węgla do 55 mm Hg (norma 32–45 mm Hg), który oznacza oddechowe pochodzenie tego zaburzenia, prawidłowe stężenie wodorowęglanów (norma stężenia standardowego 21–25 mmol/l), wykluczające etiologię nieoddechową kwasicy; w przypadku kompensacji nerkowej doszłoby do zwiększenia stężenia wodorowęglanów, a prawidłowe wskazuje na nieskompensowaną kwasicę oddechową.

Question 154

Wskaż wynik badania gazometrycznego odpowiadający rozpoznaniu zaostrzenia przewlekłej hiperkapnicznej niewydolności oddechowej: A) pH 7,32; PaCO2 60,4 mm Hg; PaO2 43,8 mm Hg; HCO3 31,6 mmol/l; SaO2 75,5% B) pH 7,15; PaCO2 80,6 mm Hg; PaO2 24,1 mm Hg; HCO3 16,3 mmol/l; SaO2 51% C) pH 7,38; PaCO2 59,6 mm Hg; PaO249,1 mm Hg; HCO3 38 mmol/l; SaO2 80,1% D) pH 7,47; PaCO2 31 mm Hg; PaO2 60,1 mm Hg; HCO3 21,1 mmol/l; SaO2 92,8% E) pH 7,42 PaCO2 41 mm Hg; PaO2 51,6 mm Hg; HCO3 22,6 mmol/l; SaO2 85,2%

Answer 154

A) pH 7,32; PaCO2 60,4 mm Hg; PaO2 43,8 mm Hg; HCO3 31,6 mmol/l; SaO2 75,5% 46% Tak! Pacjent ten cierpi na przewlekłą hiperkapniczną niewydolność oddechową (inaczej niewydolność oddechową typu II), co oznacza, że w gazometrii krwi tętniczej możemy oczekiwać PaO2 <60 mm Hg i PaCO2 ≥45 mm Hg. Zaburzenie to jest przewlekłe, więc doszło do kompensacji nerkowej i zwiększenia stężenia HCO3- , dzięki czemu pH krwi uległo normalizacji. W opisanym przypadku doszło do zaostrzenia niewydolności oddechowej – spadku PaO2 i wzrostu PaCO2. Zmiana prężności dwutlenku węgla sprawiła, że kompensacja stała się niewystarczająca i pH obniżyło się <7,35. Reasumując, u pacjenta powinniśmy oczekiwać: PaO2 <60 mm Hg i PaCO2 ≥45 mm Hg (z powodu całkowitej niewydolności oddechowej), HCO3- >28 mmol/l (w wyniku kompensacji kwasicy oddechowej), pH <7,35, gdyż doszło do zaostrzenia niewydolności oddechowej, która „wymknęła się” kompensacji nerkowej.

Question 155

Przyczyną hiperkaliemii rzekomej może być: A) kwasica B) zespół zmiażdżenia C) długie unieruchomienie D) pobranie krwi 20–30 min po podaniu insuliny E) rozpad elementów morfotycznych krwi podczas wirowania

Answer 155

E) rozpad elementów morfotycznych krwi podczas wirowania 52% Super! Hiperkaliemia rzekoma powstaje na skutek uwalniania jonów potasu z krwinek w pobranej próbce krwi. Może do niej dojść na skutek nieprawidłowej techniki pobierania krwi (np. „pompowanie” ręką w czasie aspiracji krwi, zbyt gwałtowna aspiracja krwi przez wąską kaniulę), nieprawidłowego przechowywania próbki krwi bądź też na skutek hemolizy podczas wirowania. Do pozostałych przyczyn hiperkaliemii rzekomej można zaliczyć znaczną policytemię, leukocytozę (>70 000/μl) i nadpłytkowość (>900 000/μl). 

Question 156

Hiperkaliemia polekowa może wystąpić w przebiegu stosowania następujących leków, z wyjątkiem: A) amilorydu B) inhibitorów konwertazy angiotensyny C) blokerów receptora angiotensynowego D) blokerów receptora aldosteronowego E) glikokortykosteroidów

Answer 156

E) glikokortykosteroidów 46% Świetnie! Glikokortykosteroidy zwiększają utratę potasu z moczem. Są więc przyczyną hipokaliemii , a nie hiperkaliemii.

Question 157

Informacja o zażywaniu którego z leków nie stanowi możliwego wyjaśnienia występowania u pacjenta hiperkaliemii: A) ramiprylu B) ketonalu C) propranololu D) trimetoprimu E) torasemidu

Answer 157

E) torasemidu 63% Brawo! Torasemid to diuretyk, który nasila wydalanie jonów sodu, potasu, magnezu, wapnia i chlorku z moczem. Jego przyjmowanie może więc grozić wystąpieniem hipokaliemii, choć ryzyko to jest mniejsze niż w przypadku furosemidu. Działanie to wykorzystuje się w leczeniu hiperkaliemii – podając diuretyk pętlowego i 0,9% roztwór NaCl (przy zachowanej diurezie), aby nasilić eliminację jonów potasu z moczem. NLPZ hamują nerkową syntezę prostaglandyn, co prowadzi do zmniejszenia wydzielania reniny i zatrzymywania potasu w ustroju. Nieselektywne β-adrenolityki zmniejszają aktywność reninową osocza, a ponadto blokują receptor β2, co upośledza dokomórkowy transport potasu, co może przyczynić się do rozwoju hiperkaliemii. Natomiast trimetoprim jest to inhibitorem bakteryjnej reduktazy kwasu dihydrofoliowego (DHFR), który w cewkach nerkowych blokuje kanał sodowy ENaC i prowadzi do retencji jonów potasowych.

Question 158

Charakterystycznymi nieprawidłowościami w zapisie EKG w przebiegu hiperkaliemii jest: obniżenie odcinków ST spłaszczenie załamków P skrócenie odstępów QT wzrost amplitudy i zwężenie załamków T wzrost amplitudy i szerokości załamków U Prawidłowa odpowiedź to: A) 1, 2, 4, 5 B) 1, 4, 5 C) 3, 4, 5 D) 2, 3, 4 E) 2, 4

Answer 158

D) 2, 3, 4 42% Brawo! Zwiększone stężenie potasu wpływa na kanały potasowe kardiomiocytów przyspieszając repolaryzację, co skutkuje skróceniem odstępu QT i pojawieniem się spiczastych załamkówi T. Hiperkaliemia powoduje również stopniową depolaryzację błony i wywołaną tym inaktywację części kanałów sodowych, co zwalnia przewodzenie impulsów. Efektami tego są spłaszczenie załamków P, wydłużenie odstępów PQ i poszerzenie zespołów QRS. W skrajnych przypadkach dochodzi do tzw. sinusoidalnego zapisu EKG, migotania komór, asystolii. Na marginesie: spiczaste załamki T występują również we wczesnym etapie zawału serca. Od hiperkaliemii będzie je odróżniać lokalizacja tylko w odprowadzeniach znad niedokrwionego mięśnia sercowego, podczas gdy spiczaste T wywołane nadmiarem potasu będą widoczne we wszystkich odprowadzeniach.

Question 159

W leczeniu ostrej hiperkaliemii stosuje się: spironolakton wodorowęglany furosemid chlorek potasu heparynę chlorek wapnia Prawidłowa odpowiedź to: A) 1, 5, 6 B) 2, 4, 5 C) 3, 5, 6 D) 2, 3, 6 E) 1, 3, 6

Answer 159

D) 2, 3, 6 63% Super! W leczeniu ostrej hiperkaliemii stosuje się metody: Powodujące przesunięcie potasu do wnętrza komórek: za pomocą insuliny podawanej z roztworem glukozy, salbutamolu w nebulizacji, w przypadku współistniejącej kwasicy można zastosować dożylnie wodorowęglan sodu (chociaż brak jest badań dokumentujących skuteczność tego postępowania), Uważaj na hiperkaliemię z odbicia po zakończeniu działania leków! Zwiększające eliminację potasu: wlewki doodbytnicze żywic jonowymiennych (sulfonian polistyrenu – Calcium Resonium), u chorych z zachowaną diurezą, dożylna podaż furosemidu i 0,9% NaCl, przy zagrażającej hiperkaliemii lub nieskuteczności innych metod należy rozważyć hemodializę, Chroniące mięsień sercowy przed toksycznym działaniem potasu: przy obecności elektrokardiograficznych objawów hiperkaliemii lub zaburzeń rytmu serca należy podać i.v. 10–20 ml 10% glukonolaktobionianu wapnia lub chlorku wapnia. Pozostałe wymienione leki (chlorek potasu, spironolakton i heparyna) są przyczynami hiperkaliemii.

Question 160

Co należy podać pacjentowi z hiperkaliemią na poziomie 7 mmol/l, jeżeli w zapisie EKG pojawiają się zmiany wynikające z toksycznego wpływu potasu na mięsień sercowy? A) 30 ml 10% glukonianu wapnia i.v. B) 30 ml 10% chlorku wapnia i.v. C) 6 mg adenozyny i.v. D) 500 ml płynu fizjologicznego wieloelektrolitowego i.v. E) 2 g siarczanu magnezu

Answer 160

A) 30 ml 10% glukonianu wapnia i.v. 43% Elegancko! W ciężkiej hiperkaliemii ze zmianami w EKG (powinieneś podać jak najszybciej 10 ml 10% chlorku wapnia albo 30 ml 10% glukonianu wapnia i.v. w ciągu 5 min (początek działania po 1–3 min) aby zmniejszyć ryzyko zaburzeń rytmu serca i zatrzymania krążenia.

Question 161

W celu obniżenia stężenia potasu we krwi stosuje się wszystkie niżej wymienione leki, z wyjątkiem: A) 1 mg/kg mc. furosemidu i.v. B) 15 mg salbutamolu w nebulizacji C) 10 j. krótko działającej insuliny i 25 g glukozy i.v. w ciągu 15–30 min D) 10 ml 10% CaCl2 i.v. E) wodorowęglanu sodu 1 mmol/kg mc. i.v.

Answer 161

D) 10 ml 10% CaCl2 i.v. 44% Świetnie! Chlorek wapnia ma zastosowanie w leczeniu hiperkaliemii, ale nie w celu obniżania stężenia potasu. Podaje się go w celu ochrony komórek mięśnia sercowego przed toksycznym wpływem potasu.

Question 162

U chorego z filtracją kłębuszkową 25 ml/min/1,73 m2 i kaliemią 6,2 mmol/l, w badaniu fizykalnym stwierdza się: akcja serca 68/min, ciśnienie tętnicze 145/80 mm Hg, cechy nasilonej niewydolności serca. Jako leczenie pierwszego rzutu należy zastosować: A) wlew: 10% glukoza 500 ml + 32 j. insuliny krótko działającej B) β2 -mimetyk wziewnie C) 10% roztwór chlorku wapnia – 20 ml i.v. D) furosemid 40 mg i.v. E) ostry zabieg hemodializy

Answer 162

D) furosemid 40 mg i.v. 39% Bardzo dobrze! Z uwagi na narastające objawy niewydolności serca oraz łagodną hiperkaliemię i upośledzenie czynności nerek (eGFR 25 ml/min/1,73 m2) w pierwszej kolejności należy zastosować diuretyk pętlowy dożylnie (np. 40 mg furosemidu), gdyż nasilenie diurezy zmniejszy objętość wewnątrznaczyniową i obniży stężenie potasu. Glukoza z insuliną co prawda obniża stężenie potasu, lecz wiąże się z podaniem pacjentowi płynów, które mogą nasilić objawy niewydolności serca. Ponadto zaleca się podawanie 1 jednostki insuliny krótko działającej na każde 3 g podanej glukozy, czyli ok. 16 j. na 500 ml 10% glukozy. 32 jednostki mogłyby skutkować hipoglikemią. Lepiej byłoby podać 20–40 ml 40% roztworu glukozy z insuliną krótko działającą. Chlorek wapnia znajduje zastosowanie w leczeniu hiperkaliemii, jeśli występują zaburzenia rytmu lub zmiany w zapisie EKG związane z hiperkaliemią (np. poszerzenie zespołów QRS, szpiczaste załamki T, skrócenie odstępu QT). Ten pacjent co prawda ma hiperkaliemię, jednak w treści pytania nic nie wspomniano o zmianach w zapisie EKG. Jony wapnia wykazują działanie kardioprotekcyjne, lecz nie obniżają kaliemii, ani nie łagodzą objawów niewydolności serca i w tej sytuacji nie będą one przydatne. Hemodializę należy stosować w hiperkaliemii zagrażającej życiu, ciężkiej niewydolności nerek lub w przypadku nieskuteczności innych metod leczenia. Z kolei podanie chlorku potasu pacjentowi z hiperkaliemią byłoby groźne dla jego życia!

Question 163

Do przyczyn hipokaliemii nie należy(-ą): A) wymioty B) kwasica C) podawanie insuliny D) zespół Conna E) leczenie diuretykami pętlowymi

Answer 163

B) kwasica 51% Bardzo dobrze! Do przyczyn hipokaliemii zalicza się zasadowicę, która nasila dokomórkowy transport jonów potasu. Kwasica nasila napływ H+ z przestrzeni pozakomórkowej do komórek. W odwrotnym kierunku przemieszczają się jony K+ (z komórek do przestrzeni zewnątrzkomórkowej) .

Question 164

Hiponatremia rzekoma występuje wtórnie do: A) chorób OUN B) choroby Addisona C) nerkowej kwasicy cewkowej D) hiperglikemii E) niedoczynność przysadki

Answer 164

D) hiperglikemii 48% Super! Hiponatremia rzekoma jest to obniżona wartość sodu w badaniu laboratoryjnym przy prawidłowej osmolarności osocza.

Question 165

82-letni pacjent został przywieziony na izbę przyjęć z powodu zaburzeń świadomości nasilających się od dnia poprzedniego. W badaniach dodatkowych stwierdzono stężenie sodu w surowicy 122 mmol/l, potasu 3,9 mmol/l, stężenie kreatyniny 1,6 mg/ml. W leczeniu w pierwszej kolejności należy zastosować: A) płyn wieloelektrolitowy 500 ml – wlew w ciągu 30 min B) 0,9% NaCl 500 ml – wlew w ciągu 20 min C) 10% roztwór NaCl – wlew w ciągu 20 min D) 3% roztwór NaCl – wlew w ciągu 20 min E) 5% glukoza 500 ml z 40 mEq 8,4% roztworem NaHCO3 – wlew w ciągu 15 min

Answer 165

D) 3% roztwór NaCl – wlew w ciągu 20 min 48% Świetnie! U tego pacjenta występuje objawowa ciężka hiponatremia (stężenie sodu <125 mmol). W każdym przypadku wystąpienia objawów należy zastosować leczenie. Wstępnie należy podać 150 ml 3% roztworu NaCl we wlewie i.v. trwającym 20 min, a następnie 0,9% NaCl i leczenie przyczynowe, aż do wyrównania natremii. Docelowe stężenie wynosi 130 mmol/l. Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu demielinizacyjnego przy zbyt szybkim wyrównywaniu hiponatremii przewlekłej (trwającej ≥48 h lub o nieudokumentowanym czasie trwania) stężenie sodu nie powinno wzrastać o więcej niż 10 mmol/l w pierwszej dobie leczenia i nie więcej niż 8 mmol/l w kolejnej dobie.

Question 166

75-letnia kobieta w badaniu kontrolnym ma stężenie sodu w surowicy krwi wynoszące 132 mmol/l. Kobieta ta nie zgłasza żadnych dolegliwości i nie bierze żadnych leków. Wskaż właściwy sposób postępowania: A) należy jej podać dożylnie 3% NaCl B) należy jej podać dożylnie 10% NaC C) należy jej podać dożylnie 0,9% NaCl D) należy jej podać doustnie NaCl E) należy jej jedynie zalecić spożywanie zdrowej i zrównoważonej diety

Answer 166

E) należy jej jedynie zalecić spożywanie zdrowej i zrównoważonej diety 74% Brawo! Leczenie hiponatremii powinno się rozpocząć, gdy stężenie sodu w surowicy wynosi <130 mmol/l lub gdy występują jej objawy. Każda inna hiponatremia nie wymaga leczenia, ale możesz zalecić przestrzeganie zdrowej i zrównoważonej diety. Gdyby stężenie sodu u tej pacjentki wynosiło <130 mmol/l lub występowały objawy obrzęku mózgu wymagałaby ona leczenia za pomocą: ograniczenia podaży wody (przy bezobjawowej hiponatremii na poziomie 125–129 mmol/l), dożylnych roztworów 0,9 lub 3% NaCl, mocznika p.o. Docelowe stężenie sodu wynosi 130 mmol/l. Pamiętaj, że chorzy z przewlekłą hiponatremią (trwającą >48 h lub o nieznanym czasie trwania) i stężeniem Na+ ≤120 mmol/l są narażeni na osmotyczny zespół demielinizacyjny! Szybkość zwiększania natremii powinna u nich wynosić 4–8 mmol na dobę (!) i nie przekraczać 10 mmol w żadnym 24-godzinnym okresie.

Question 167

Do przyczyn hiperkalcemii nie należy: A) przedawkowanie witaminy D B) martwica podskórnej tkanki tłuszczowej C) unieruchomienie D) neuroblastoma E) niedobór parathormonu

Answer 167

E) niedobór parathormonu 67% Dobrze! Hiperkalcemia może towarzyszyć: nadczynności przytarczyc (w której występuje wzrost stężenia parathormonu), zatruciu witaminą D lub jej metabolitami, produkcją 1,25(OH)2D3 przez ziarniniaki (w sarkoidozie) lub chłoniaki, zatruciu witaminą A (powodujące osteolizę), nadczynności tarczycy (zwiększona osteoliza), przyjmowaniu diuretyków tiazydowych lub teofiliny (zmniejszają wydalanie wapnia z moczem), zespołowi mleczno-alkalicznemu, długotrwałemu unieruchomieniu, martwicy podskórnej tkanki tłuszczowej.

Question 168

Hiperkalcemia nie występuje w przebiegu: A) pierwotnej nadczynności przytarczyc B) nieleczonej pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc C) zespołu mleczno-alkalicznego D) szpiczaka mnogiego E) nadczynność tarczycy

Answer 168

B) nieleczonej pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc 83% Brawo! Nieleczona pooperacyjna niedoczynność przytarczyc będzie prowadzić do hipokalcemii wskutek zmniejszonego wydzielania PTH. Przyczyną hiperkalcemii mogą być pozostałe z wymienionych w pytaniu stanów: długotrwałe unieruchomienie powodujące zwiększone uwalnianie wapnia z kości, zespół mleczno-alkaliczny, objawiający się hiperkalcemią i zasadowicą nieoddechową, spowodowany nadmierną podażą leków zobojętniających treść żołądkową i produktów mlecznych, przedawkowanie witaminy D3, nadczynność tarczycy powodująca zwiększoną osteolizę. Z kolei najczęstsze przyczyny hiperkalcemii to gruczolak przytarczyc i nowotwory (produkujące PTH, PTHrP lub tworzące ogniska osteolityczne).

Question 169

Do objawów zespołu hiperkalcemicznego nie należy: A) nadciśnienie tętnicze B) ostre zapalenie trzustki C) choroba wrzodowa D) śpiączka E) przewodnienie

Answer 169

E) przewodnienie 61% Bardzo dobrze! Hiperkalcemia jest jedną z przyczyn moczówki prostej nerkowej (oporność cewek nerkowych na działanie ADH), a jej objawem będzie poliuria prowadząca do odwodnienia w przypadku nieprzyjmowania dostatecznej ilości płynów. Do innych objawów zespołu hiperkalcemicznego należą m.in. hiperkalciuria, kamica nerkowa, spadek łaknienia, nudności, wymioty, zaparcie, choroba wrzodowa, zapalenie trzustki, tachykardia, arytmia, osłabienie mięśni i odruchów ścięgnistych, ból głowy, depresja, zaburzenia orientacji, senność.

Question 170

Które z wymienionych leków mogą spowodować hiperkalcemię? 1. kalcymimetyki 2. tiazydy 3. lit 4. antagoniści receptora wapniowego 5. witamina D Prawidłowa odpowiedź to: A) 1, 2, 3 B) 1, 3, 5 C) 2, 3, 4 D) 2, 3, 5 E) 3, 4, 5

Answer 170

D) 2, 3, 5 41% Brawo! Hiperkalcemię może wywołać: zatrucie witaminą D, witaminą A (w wyniku wzmożonej osteolizy), tiazydy, teofilina, leki zobojętniające sok żołądkowy zawierające wapń czy też lit (może prowadzić do nadczynności przytarczyc). Kalcymimetyki zmniejszają wydzielanie PTH, a przez to stężenie wapnia w surowicy, zaś antagoniści wapnia nie zmieniają na stężenia wapnia pozakomórkowego. Za to zmniejszają one napływ jonów Ca2+ do komórek, co wpływa na mięsień sercowy objawiając się zmniejszeniem częstotliwości powstawania impulsów w węźle zatokowo-przedsionkowym, zwolnieniem ich przewodzenia w węźle przedsionkowo-komorowym oraz ujemnym działaniem inotropowym. Działanie to da się odwrócić zwiększając stężenie jonów wapniowych w płynie pozakomórkowym – dlatego w zatruciu antagonistami kanału wapniowego podaje się dożylnie chlorek wapnia (oraz katecholaminy, inhibitory PDE i glukagon).

Question 171

W leczeniu pacjenta z hiperkalcemią należy uwzględnić wszystkie wymienione, z wyjątkiem: A) nawadniania B) spironolaktonu C) bisfosfonianów D) furosemidu E) dializy

Answer 171

B) spironolaktonu 44% Dobrze! Spironolakton, czyli lek moczopędny oszczędzający potas, jest antagonistą receptora dla aldosteronu i nie znajduje zastosowania w leczeniu hiperkalcemii. W hiperkalcemii wykorzystuje się następujące leki: nawodnienie (0,9% NaCl – nasila kalciurię), diuretyki pętlowe (np. furosemid), bisfosfoniany (bp. pamidronian, kwas zolendronowy) – zmniejsza resorpcję wapnia z kości, kalcytonina, pikamycyna lub mitramycyna – hamują atywność osteoklastów, stosowanie w hiperkalcemii nowotworowej, nieorganiczne fosforany, dializoterapia.

Question 172

Stężenie we krwi których jonów należy oznaczyć w pierwszej kolejności u osoby z napadami tężyczki? A) magnezu B) sodu C) potasu D) wapnia E) cynku

Answer 172

D) wapnia 90% Doskonale! Tężyczka jest to stan objawiający się nadmiernym skurczem mięśni. Występuje przy hipokalcemii. Mogą występować parestezje, skurcze mięśni szkieletowych z przewagą kończyn górnych i prostowników kończyn dolnych. Innymi objawami mogą być też skurcze naczyń wieńcowych z objawami dusznicy bolesnej, brzusznych, czyli angina brzuszna, mózgowych powodujących migreny, zaburzenia świadomości i TIA, czy skurcz głośni.

Question 173

Do przyczyn odwodnienia hipertonicznego nie zalicza się: A) niedostatecznej podaży wody B) hiperwentylacji C) hipowentylacji D) wodnistych biegunek E) potów

Answer 173

C) hipowentylacji 64% Zgadza się. Hipowentylacja nie ma wpływu na gospodarkę wodno-elektrolitową. Natomiast poprzez retencję dwutlenku węgla w organizmie, może prowadzić do kwasicy oddechowej. Odwodnienie hipertoniczne jest stanem niedoboru wody przebiegającego z nadmierną osmolalnością płynów ustrojowych. Do jego przyczyn należą: niedostateczne podaż płynów, zwiększona utrata wody przez płuca (hiperwentylacja), zwiększona utrata płynów hipotonicznych przez skórę, przewód pokarmowy, nerki. W obrazie klinicznym występują objawy niedoboru wody (suchość błon śluzowych, skąpomocz, hipotensja i tachykardia) połączone ze znacznym pragnieniem. Mogą pojawić się objawy ze strony OUN – splątanie, hipertermia, omamy.

Question 174

Do intubacji dziecka w wieku 2 lat należy użyć rurki bez mankietu o rozmiarze: A) 3,0 B) 3,5–4,0 C) 4,0–4,5 D) 5,0 E) 5,5

Answer 174

C) 4,0–4,5 32% Dobrze! Średnica wewnętrzna rurki bez mankietu uszczelniającego dla dzieci w 1–2. rż. powinna wynosić 4,0–4,5 mm. W przypadku rurki z mankietem będzie to 3,5–4,0 mm. Ogólny wzór, na podstawie którego możesz obliczyć średnicę rurki intubacyjnej, jest następujący:  średnica (mm) = 16 + wiek (w latach) 4 średnica (mm)=[16 + wiek (w latach)]/4 Wyliczona średnica rurki dla 2-letniego dziecka wynosi 4,5 mm.

Question 175

Zastosowanie PEEP (dodatnie ciśnienie w końcowej fazie wydechu): A) jest przeciwwskazane w ciężkich urazach klatki piersiowej oraz płuc B) nie jest wskazane u wyratowanych po utonięciu C) zmniejsza powrót żylny – jest przeciwwskazane we wstrząsie hipowolemicznym D) jest przeciwwskazane w ciężkim obrzęku płuc E) nie jest możliwe podczas wentylacji workiem samorozprężalnym

Answer 175

C) zmniejsza powrót żylny – jest przeciwwskazane we wstrząsie hipowolemicznym 36% Dobrze! Dodatnie ciśnienie końcowo wydechowe w pęcherzykach płucnych wpływa na zwiększenie ciśnienia w klatce piersiowej. Zmniejsza się powrót krwi żylnej do serca, w efekcie maleje objętość wyrzutowa lewej komory i nasilają się objawy niewydolności serca. U pacjentów w hipowolemii uzupełniamy łożysko naczyniowe płynami, aby uzyskać odwrotny efekt – poprawić napływ krwi do serca, zwiększyć objętość wyrzutową i zapobiegać objawom hipoperfuzji obwodowej. Inne stany, w których należy unikać PEEP to niewydolność krążenia i urazy czaszkowo-mózgowe .

Question 176

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące wentylacji dodatnim ciśnieniem (PEEP): wszystkie noworodki wymagające wentylacji po urodzeniu muszą otrzymać PEEP poprawia upowietrznienie płuc, ich podatność oraz wymianę gazową zmniejsza zapotrzebowanie na stosowanie większych stężeń tlenu w mieszaninie oddechowej Prawidłowa odpowiedź to: A) 2, 3 B) 1, 2 C) 1, 3 D) żadne z wymienionych E) wszystkie wymienione

Answer 176

E) wszystkie wymienione 40% Świetnie! Jeżeli noworodek nie podejmuje oddychania lub jego oddech jest nieprawidłowy, mimo zastosowania wstępnych czynności w zaopatrywaniu noworodka, zastosuj wentylację dodatnim ciśnieniem (PEEP). Dotyczy to noworodków donoszonych i tych urodzonych przedwcześnie, u których stosowanie PEEP chroni płuca przed uszkodzeniem. Korzyściami ze stosowania PEEP to poprawa: upowietrznienia płuc, podatności płuc, wymiany gazowej. W jednym z przeprowadzonych badań stwierdzono, że dzięki stosowaniu PEEP zmniejsza się zapotrzebowanie na większe stężenie tlenu.

Question 177

Do krystaloidów należą: mleczan Ringera albuminy HES 0,9% NaCl Prawidłowa odpowiedź to: A) 1, 2 B) 1, 3, 4 C) 1, 4 D) 3, 4 E) tylko 4

Answer 177

C) 1, 4 64% Dobrze. Do krystaloidów należą: roztwory elektrolitowe: 0,9% NaCl, mleczan Ringera, tzw. krystaloidy zbilansowane (Sterofundin ISO®, Optilyte®), roztwory niskocząsteczkowych węglowodanów: wodne roztwory glukozy. Natomiast wśród koloidów wyróżniamy: hydroksyetylowaną skrobię (HES), żelatyny, dekstrany, albuminy, niektórzy zaliczają do koloidów również pełną krew i jej składniki (KKCz, KKP, FFP, krioprecypitat). Różnica między nimi polega na tym, że krystaloidy szybko opuszczają naczynia (ok. 80% w ciągu godziny do podania, w przypadku roztworów glukozy nawet 100%) i służą uzupełnianiu zapotrzebowania pacjenta na płyny. Z kolei koloidy wypełniają przestrzeń wewnątrznaczyniową i służą wyrównywaniu strat krwi.

Question 178

50-letni mężczyzna zgłasza się do szpitalnego oddziału ratunkowego z powodu wymiotów trwających od 24 godzin. Pierwszym i niezwłocznym krokiem powinna być dożylna podaż: A) 5% roztworu glukozy B) 10% roztworu glukozy C) 20% roztworu glukozy D) 0,9% roztworu chlorku sodu E) 3% roztworu chlorku sodu

Answer 178

D) 0,9% roztworu chlorku sodu 64% Dobrze! Wymioty są jedną z przyczyn odwodnienia i hipowolemii. W celu przywrócenia prawidłowej objętości wewnątrznaczyniowej najlepiej podać płyn wieloelektrolitowy albo 0,9% NaCl w ilości, która zrównoważy straty oraz pokryje bieżące zapotrzebowanie na płyny. Pamiętaj, że krystaloidy izotoniczne uzupełnią głównie deficyt płynu pozakomórkowego, a jedynie 1/4–1/3 płynów pozostaje wewnątrz naczyń.

Question 179

Pierwszym zaburzeniem wynikającym z przedawkowania wodorowęglanu sodu jest: A) kwasica metaboliczna B) zasadowica metaboliczna C) kwasica oddechowa D) zasadowica oddechowa E) hipoosmolalność

Answer 179

B) zasadowica metaboliczna 81% Zgadza się. Nadmiar jonów HCO3- doprowadzi do związania i spadku stężenia jonów H+, czego skutkiem będzie zasadowica metaboliczna. Inne objawy przedawkowania wodorowęglanu sodu to: hipernatremia i hiperosmolarność (związane z zawartością sodu w wodorowęglanie), kwasica wewnątrzkomórkowa będąca wynikiem miejscowego wzrostu PaCO2.

Question 180

Intensywna terapia chorych po nagłym zatrzymaniu krążenia polega między innymi na utrzymywaniu: glikemii około 180 mg% wartości pCO2 około 30 mm Hg wartości pO2 około 100 mm Hg temperatury ciała pacjenta około 32–34°C Prawidłowa odpowiedź to: A) 1, 2 B) 1, 3 C) 3, 4 D) 1, 4 E) 2, 4

Answer 180

B) 1, 3 41% Doskonale! U pacjentów po zatrzymaniu krążenia powinniśmy unikać hipoglikemii, dlatego zalecane jest utrzymywanie glikemii ≤180 mg%. Dążymy także do wartości pO2 w granicach normy (czyli wartości ok. 100 mm Hg) i normokapnii (pCO2 w granicach normy, czyli 35–45 mm Hg). Pamiętać jednak należy, że według badań utrzymywanie saturacji w przedziale 94–98% wykazuje lepsze działanie na układ nerwowy niż saturacja 100%. Docelowa temperatura powinna mieścić się w zakresie 32–36⁰C.

Question 181

Według wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji z 2015 roku temperatura docelowa u chorego objętego opieką poresuscytacyjną wynosi: A) 37°C B) 36°C C) 35°C D) 34°C E) 33°C

Answer 181

B) 36°C 69% Świetnie! Wytyczne ERC 2015 mówią że „U pacjentów, u który stosuje się kontrolę temperatury, należy utrzymywać stałą temperaturę docelową w zakresie od 32 do 36°C”. Wg tego cytatu poprawną odpowiedzią w tym pytaniu jest odp. B, C, D i E.

Question 182

Badania z ostatnich lat wskazują, że w chwili podjęcia resuscytacji zarówno poza szpitalem, jak i w szpitalu, z upływem czasu maleje częstość rytmów podatnych na defibrylację. Każda minuta opóźnienia defibrylacji zmniejsza szansę na przeżycie o: A) 1% B) 10% C) 20% D) 50% E) 90%

Answer 182

B) 10% 77% Zgadza się! Zgodnie z wytycznymi PRC 2021. Podstawowe zabiegi resuscytacyjne, str. 14:„ (...) z każdą minutą opóźnienia defibrylacji szanse na skuteczną resuscytację maleją o około 3-5%.”

Question 183

Według szacunków World Health Organization zakażenia związane z opieką zdrowotną odnotowuje się przeciętnie u: A) około 10 na 100 pacjentów hospitalizowanych B) około 15 na 100 pacjentów hospitalizowanych C) około 20 na 100 pacjentów hospitalizowanych D) około 25 na 100 pacjentów hospitalizowanych E) około 30 na 100 pacjentów hospitalizowanych

Answer 183

A) około 10 na 100 pacjentów hospitalizowanych 40% Tak! Statystyki WHO podają, że na każde 100 hospitalizowanych pacjentów, w krajach rozwiniętych 7, a rozwijających się 10 z nich ulegnie zakażeniu szpitalnemu. Wg podręcznika zalecanego przez CEM (Epidemiologia w zdrowiu publicznym, red. J. Bzdęga, A. Gębska-Kuczerowska, PZWL, wydanie I 2010, str. 211) "według WHO przeciętnie 9% pacjentów szpitali jest dotkniętych zespołem zakażenia szpitalnego".

Question 184

Do czynników ryzyka zakażeń szpitalnych zalicza się m.in.: A) wiek chorego B) długość pobytu w szpitalu (hospitalizacji) C) nieprawidłową antybiotykoterapię D) prawdziwe są odpowiedzi A, B, C E) prawdziwe są odpowiedzi B, C

Answer 184

D) prawdziwe są odpowiedzi A, B, C 78% Dobrze! Wiek pacjenta >65 lat zwiększa ryzyko zakażenia szpitalnego. Podobnie długość pobytu w szpitalu zwiększająca ekspozycję pacjenta na szpitalną mikroflorę bakteryjną. Kolejnym czynnikiem zwiększającym ryzyko zakażenia szpitalnego jest nieodpowiednia antybiotykoterapia – o niewłaściwym spektrum lub prowadzona w niewłaściwy sposób. Do czynników tych należą również: cukrzyca, niedożywienie i wyniszczenie, długotrwałe utrzymywanie cewników w układzie żylnym i pęcherzu moczowym, inwazyjne procedury diagnostyczne, przetaczanie krwi, leczenie upośledzające czynność układu odpornościowego.

Question 185

Zakażenia szpitalne stanowią przykład współczesnych postaci epidemicznego szerzenia się chorób zakaźnych. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące tych zakażeń: A) szczególne ryzyko związane z pobytem w szpitalu wynika z częstych kontaktów z mutantami patogenów opornymi wobec antybiotyków i chemioterapeutyków B) zakażenia szpitalne wymuszają wykonywanie dodatkowych badań i stosowanie środków leczniczych C) w wyniku zakażeń szpitalnych zwiększa się liczba zgonów w każdym przedziale wiekowym D) z epidemiologicznego punktu widzenia zakażenia szpitalne mogą mieć charakter pandemii E) dodatkowe źródło zakażenia stanowi personel szpitala oraz osoby odwiedzające chorych

Answer 185

D) z epidemiologicznego punktu widzenia zakażenia szpitalne mogą mieć charakter pandemii 61% Zgadza się. Termin „pandemia” oznacza rozprzestrzenianie się choroby zakaźnej na dużym terenie, obejmującym wiele kontynentów. Choć problem zakażeń szpitalnych jest poważny, to jeszcze nie urósł on do rangi pandemii. Zakażenia szpitalne wymuszają dodatkową diagnostykę oraz leczenie, co zwiększa koszty opieki medycznej. Wiążą się one również ze zwiększonym ryzykiem zgonu – szacuje się, że u ok. 7% pacjentów z zakażeniem szpitalnym dochodzi do zgonu, co jest najbardziej widoczne u pacjentów >75. rż (13%), lecz dotyka wszystkich grup wiekowych. Dlatego też warto im przeciwdziałać zmniejszając ryzyko przeniesienia zakażenia np. poprzez ręce personelu medycznego (najważniejszy wektor zakażeń szpitalnych!), dbając o prawidłową higienę rąk. Wytyczne WHO wymieniają następujące wskazania do: mycia rąk przy użyciu wody i mydła w przypadku widocznego zabrudzenia lub poplamienia rąk krwią lub płynami ustrojowymi oraz po skorzystaniu z toalety, odkażania rąk przed i po kontakcie z pacjentem, przed obsługą inwazyjnych urządzeń, po kontakcie z płynami ustrojowymi, błoną śluzową, naruszoną powłoką skórną i opatrunkami, przy przechodzeniu od zakażonej do zdrowej części ciała chorego, po kontakcie z urządzeniami medycznymi znajdującymi się w sąsiedztwie pacjenta, po zdjęciu sterylnych lub niesterylnych rękawic.

Question 186

Najczęstszą w Polsce przyczyną wstrząsu septycznego są: A) grzyby B) adenowirusy C) rotawirusy D) bakterie Gram-ujemne E) bakterie Gram-dodatnie

Answer 186

D) bakterie Gram-ujemne 66% Dobrze! Bakterie gram-ujemne, takie jak Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae są najczęstszym czynnikiem etiologicznym sepsy w Polsce (ok. 58%). W ich przypadku patogeneza sepsy związana jest z reakcją na występujący w ścianie lipopolisacharyd, uwalniany w momencie zniszczenia komórki bakteryjnej i indukujący odpowiedź zapalną. Rzadsza etiologia wstrząsu septycznego to: bakterie Gram-dodatnie (34%), grzyby (16%), wirusy (1%).

Question 187

Zespół uogólnionej reakcji zapalnej (SIRS) charakteryzuje się nagłym wystąpieniem co najmniej dwóch objawów: A) ciepłoty ciała > 39,5 st. C lub <35 st. C oraz leukopenii B) ciepłoty ciała >39,5 st. C lub <35 st. C oraz hiperleukocytozy C) leukopenii lub hiperleukocytozy i bradypnoe lub tachypnoe D) ciepłoty ciała > 38,5 st. C lub <36 st. C i tachypnoe lub tachykardii E) ciepłoty ciała >38,5 st. C lub <36 st. C i bradypnoe lub bradykardii

Answer 187

D) ciepłoty ciała > 38,5 st. C lub <36 st. C i tachypnoe lub tachykardii 51% Ta odpowiedź wydaje się najbardziej prawidłowa. Rozpoznanie SIRS jest możliwe na podstawie stwierdzenia 2 z 4 kryteriów: temperatura ciała <36°C lub >38°C, częstość pracy serca >90/min, częstotliwość oddechów >20/min lub PaCO2 <32 mm Hg, liczba leukocytów >12 tys./µl lub <4 tys./µl lub >10% niedojrzałych granulocytów.

Question 188

Który z poniższych zestawów objawów nie pozwala rozpoznać zespołu uogólnionej reakcji zapalnej (SIRS)? A) temperatura ciała powyżej 38°C, liczba leukocytów we krwi obwodowej powyżej 12 000/ml, częstość akcji serca powyżej 90 uderzeń/min B) temperatura ciała poniżej 36°C, częstość oddechów powyżej 20/min, pCO2 poniżej 32 mm Hg C) temperatura ciała poniżej 38°C, częstość akcji serca poniżej 80/min, liczba leukocytów we krwi obwodowej poniżej 2000/ml, częstość oddechów poniżej 20/min D) temperatura ciała powyżej 40°C, częstość akcji serca powyżej 110/min, częstość oddechów powyżej 30/min E) temperatura ciała poniżej 35°C, częstość akcji serca powyżej 90/min, pCO2 poniżej 32 mm Hg

Answer 188

C) temperatura ciała poniżej 38°C, częstość akcji serca poniżej 80/min, liczba leukocytów we krwi obwodowej poniżej 2000/ml, częstość oddechów poniżej 20/min 70% Dobrze! W tym przypadku spełnione jest 1 kryterium rozpoznania SIRS (liczba leukocytów <4000/μl ), a więc nie możesz postawić takiego rozpoznania. Dla przypomnienia – SIRS rozpoznaje się, jeżeli występują ≥2 z 4 objawów: temperatura ciała >38°C lub <36°C , częstotliwość tętna >90/min, częstotliwość oddechu >20/min lub PaCO2 <32 mm Hg , liczba leukocytów >12 000/μl lub <4000/μl, lub >10% niedojrzałych postaci neutrofilów.

Question 189

Który z podanych dostępów nie jest wykorzystywany w leczeniu żywieniowym? A) PEG B) droga dożylna C) sigmoideostomia D) zgłębnik żołądkowy E) w leczeniu żywieniowym stosuje się wszystkie wymienione dostępy

Answer 189

C) sigmoideostomia 74% Brawo! Sigmoideostomia będzie dostępem wydalniczym, wytworzonym na esicy.

Question 190

Które z wymienionych dostępów do przewodu pokarmowego mogą być stosowane w leczeniu żywieniowym? A) zgłębnik nosowo-żołądkowy, gastrostomia, jejunostomia B) zgłębnik nosowo-żołądkowy, gastrostomia, ileostomia C) ezofagostomia, gastrostomia, jejunostomia D) gastrostomia, jejunostomia, ileostomia E) jejunostomia, ileostomia, kolostomia

Answer 190

A) zgłębnik nosowo-żołądkowy, gastrostomia, jejunostomia 73% Zgadza się. Żywienie drogą dojelitową można prowadzić poprzez sondę nosowo-żołądkową, lecz gdy konieczne jest długotrwałe żywienie należy rozważyć wykonania przetoki odżywczej – gastrostomii (najczęściej PEG) lub mikrojejunostomii. Mikrojejunostomia polega na wprowadzeniu cewnika przez powłoki brzuszne i ścianę jelita czczego do jego światła. Wykonuje się ją, gdy niemożliwe jest żywienie dożołądkowe.

Question 191

Wskazania do zastosowania całkowitego żywienia pozajelitowego obejmują: 1. przedłużającą się niedrożność porażenną jelit 2. sepsę z ogniskiem zakażenia w jamie brzusznej 3. przetokę proksymalnego odcinka jelita cienkiego o dużym wydzielaniu 4. konieczność zaspokojenia zwiększonych potrzeb metabolicznych po ciężkim urazie 5. porażenie rzekomoopuszkowe 6. śpiączkę wskutek krwawienia podpajęczynówkowego 7. izolowane odmrożenia palców kończyn dolnych Prawidłowa odpowiedź to: A) 1, 2, 3, 4 B) 1, 2, 5, 6, 7 C) 1, 3, 4 D) 1, 2, 5, 7 E) 1, 3, 4, 5

Answer 191

A) 1, 2, 3, 4 49% Bardzo dobrze! Całkowite żywienie pozajelitowe (TPN) jest wskazane w przypadku niewydolności przewodu pokarmowego, powikłań pooperacyjnych lub zakażeń, które uniemożliwiają żywienie dojelitowe. Stanami takimi są m.in.: przedłużająca się niedrożność porażenna jelit – układ pokarmowy jest niesprawny, więc wymagane jest uzupełnienie substancji odżywczych w inny sposób, przetoka proksymalnego odcinka jelita cienkiego o dużym wydzielaniu – wstrzymuje się podawanie pokarmu do przewodu pokarmowego w celu ułatwienia zamknięcia się samoistnego przetoki lub do momentu zamknięcia chirurgiczego, sepsa z ogniskiem zakażenia w jamie brzusznej, konieczność zaspokojenia zwiększonych potrzeb metabolicznych po ciężkim urazie. Żywienie kontynuuje się do momentu, aż odżywianie drogą doustną lub dojelitową będzie możliwe, czyli po powrocie wystarczającej czynności jelit.

Question 192

Podczas zakładania dojścia centralnego do żyły podobojczykowej w oddziale ratunkowym, u pacjenta doszło do nagłego wystąpienia duszności, tachykardii oraz kaszlu. Jaka jest prawdopodobna przyczyna tego stanu? A) odma opłucnowa po stronie wkłucia B) podrażnienie nerwu przeponowego C) podrażnienie nerwu krtaniowego wstecznego D) uszkodzenie splotu ramiennego E) nakłucie tętnicy podobojczykowej i krwiak

Answer 192

A) odma opłucnowa po stronie wkłucia 86% Świetnie! W przypadku zakładania dojścia centralnego do żyły podobojczykowej igłę wprowadza się ok. 1 cm poniżej obojczyka w połowie jego długości. Igłę kieruje się początkowo pod obojczyk, a następnie w kierunku stawu mostkowo-obojczykowego. Jednym z powikłań jest odma opłucnowa. Do objawów odmy należą: ból w klatce piersiowej, duszność, kaszel (rzadziej), tachykardia, odgłos opukowy bębenkowy, brak lub osłabienie szmeru pęcherzykowego. Innymi powikłaniami są: krwiak opłucnej, tamponada serca, uszkodzenie splotu ramiennego, przemieszczenie kaniuli do żyły szyjnej wewnętrznej.

Question 193

Do kryteriów rozpoznania ARDS nie należy/nie należą: A) PaO2/FiO2 <200 mm Hg B) obecność czynników sprzyjających C) ostry początek D) obustronne nacieki w RTG klatki piersiowej E) SpO2 <90%

Answer 193

E) SpO2 <90% 35% Dobrze! Kryteria rozpoznania ARDS nie uwzględniają saturacji krwi tętniczej. Ostry zespół niewydolności oddechowej jest reakcją płuc na czynniki uszkadzające prowadzącą do powstania procesu zapalnego i upośledzenia wymiany gazowej. Rozpoznaj ARDS, kiedy zostaną spełnione poniższe kryteria: objawy wystąpiły w ciągu tygodnia od zachorowania (lub w ciągu tygodnia doszło do nasilenia wcześniejszych objawów ze strony układu oddechowego), występują obustronne zacienienia w RTG lub TK klatki piersiowej, których nie można w pełni wyjaśnić, nie można w pełni wyjaśnić niewydolności oddechowej niewydolnością serca lub przewodnieniem, występują zaburzenia utlenowania krwi wyrażone ilorazem PaO2 do FiO2, występuje czynnik predysponujący do ARDS.

Question 194

Czynnikami uprawniającymi do stwierdzenia zgonu u pacjenta są: plamy opadowe brak akcji serca brak oddechu stężenie pośmiertne spadek temperatury ciała nieskuteczność RKO prowadzonej zgodnie z aktualnymi wytycznymi Prawidłowa odpowiedź to: A) 2, 3 B) 2, 3, 5 C) 2, 5 D) 1, 4, 6 E) wszystkie wymienione

Answer 194

D) 1, 4, 6 68% Doskonale! Plamy opadowe i stężenie pośmiertne należą do tzw. pewnych znamion śmierci, które pojawiają się po zgonie. Do wczesnych znamion śmierci należą również bladość powłok i oziębienie ciała. Dodatkowo w przypadku braku reakcji mimo stosowania RKO zgodnie z wytycznymi możemy stwierdzić zgon pacjenta.