Week 9 Flashcards
(4 cards)
Het volk in Amerika is op dezelfde wijze ontstaan
Veelgehoorde kritiek: ondanks dat er dus in de EU nu een Europees volk is en een Europese grondwet is ontstaan , is dit toch op een hele andere manier gebeurd dan bijvoorbeeld het volk en de grondwet in Amerika
1) We the people vs. Wij de volkeren van Europa
in Amerika kennen we we the people; dit is een hele sterke opvatting van een volk en de echte opvatting van een volk als een echte eenheid. Dit is een opvatting waarbij het volk voorafgegaan is aan de constitutie en de rechtsorde.
Volk -> rechtsorde
In Europa kennen we een zwakke volksopvatting. Het is een volk dat niet al bestond voorafgaand aan de grondwet maar is in elkaar gezet door een rechter ( HVJEU).
We gaan zien dat deze kritiek niet opgaat. Ook we the people, kan namelijk gelezen worden als een confederatie; zo is het immers bedoelt. En hoeft dus helemaal niet opgevat te worden als een sterke eenheid De verwoording van de preambule staat zowel een statenverbond als een bondsstaat toe ( dit is over het hoofd gezien: er is helemaal geen verschil tussen We the people en wij de volkeren. Ook we the people hoeft niet persee opgevat te worden als een éénheid. Daarbij zien we dat ook in Amerika het amerikaanse volk niet voorafgaand aan de grondwet al bestond, maar deze juist tot stand is gekomen naar aanleiding van een bepaalde uitleg over de inhoudt van een grondwet, door ook een rechter.
2) In Amerika de grondwet tot stand gekomen door de grondwetgevende vergadering in naam van het volk dat al bestond als eenheid. In de EU is het constitutioneel handvest in elkaar geflanst door een rechter en dit stelt in democratisch perspectief een stuk minder voor
Ook deze kritiek gaat niet op. We gaan zien dat ook in Amerika de constitutie waarop wij deze nu lezen totstand is gebracht door de rechter en dat het ook te danken is aan de rechter dat we één volk hebben in Amerika en dat ook deze niet is bestaan voorafgaand aan de grondwet.
Analyse arrest Martin vs. Hunters lessee- laat zien dat bezwaar geen standhoudt en er geen verschillen zijn tussen EU en Amerika ontstaan van volk en GW.
Geschil was ontstaan op niveau van de staat Virginia en was beslecht door the Supreme Court of Virginia. Uiteindelijk heeft de partij die heeft verloren de zaak doorgezet naar de the Supreme court of the US. The supreme court of Virigina vond het discutabel of the Supreme court wel bevoegd was om deze zaak te beslechten.
-> Distinct sovereign systems! No less independent
Supreme court of Virgina: de twee rechtbanken behoren tot verschillende soevereine systemen. De Supreme court of the US heeft ook bevoegdheden, maar dan alleen over federale rechtbanken en zaken die onder de constitutie van het federale niveau vallen. Daarbij zijn het wij als staten die beslissen of een geschil valt onder jullie grondwet en of wij jullie het gaan beslechten en niet jullie. En als wij vinden van niet dan beslechten wij het geschil gewoon zelf. Daarbij mogen wij ook gewoon in strijd handelen met federaal recht, want wij als staten zelf bepalen uiteindelijk of iets dat ons van bovenaf wordt opgelegd verbindend is voor ons ja of nee
-> dit zijn dezelfde opvattingen die het BverfG had toen zij in het Maastricht arrest claimde dat de EU een statenverbond zou zijn: lidstaten zijn de heren van het verdrag. Zij bepalen zelf uiteindelijk of EU recht verbindend is in hun eigen grondwet en indien er strijd is met de grondwet zullen zij dit dan ook niet verbindend achten. Daarbij hebben wij als lidstaten het laatste woord in het kiezen voor beslechten van geschillen en bepalen wij uiteindelijk of we een geschil laten beslechten door het HVJEU of door ons zelf. Supreme Court van Virgina laat met haar argumenten eigenlijk blijken dat zij van mening zijn iets te vormen als een confederatie, en geen federatie.
Het standpunt van de Supreme court VS
De SCVS bepaalt wanneer een geschil is omtrent de horizontale of verticale bevoegdheidsverdeling waar de bevoegdheden liggen -> uniforme toepassing van federaal recht in alle staten realiseren.
-> Dezelfde stelling die het HVJEU toen het claimde dat de EU zoiets als een federatie zou zijn: HVJEU heeft volwaardige legaliteitscontrole en is daarmee soort constitutionele rechter van een federatie : SCVS lijkt dus met dit argument te bedoelen dat de VS geen confederatie vormt, maar juist een federatie.
Waarom moet er uniforme toepassing van federaal recht zijn in de VS -> textueel argument. Dit ontleent Story aan ‘we the people’ in de grondwet. Hij vooronderstelt dat we dit moeten opvatten als één volk
We the people= single people -> uniform application of federal law.
‘Since a single people formed the constitution, its logical that a single body of law should apply to all American people’
Uniform application of federal law -> a single people is formed
=Cirkelredenering
Story doet alsof we the people altijd al betekende dat er één volk was en alsof hij dus enkel deze betekenis van de grondwet toepast en dus pouvoir constitué was en hij dus vertegenwoordiger is geweest van een al bestaande single people.
Maar door dat te vooronderstellen:
Wat hij daadwerkelijk doet: betekenis projecteren naar het verleden ( we the people) omwille van de toekomst ( VS als federatie gaan zien) en in die zin dus één volk scheppen.
We the people betekende immers niet altijd al één volk. Sterker nog, uit the declaration of indipendence kunnen we zelfs opmaken dat we the people eerst opgevat werd als verschillende soevereine volkeren en dus een confederatie ( verklaard het vele verzet van de State courts ,waaronder dus the SCV)
-> Story is dus pouvoir constituant en schept een nieuw volk: één volk
-> Het volk is er, doch het moet gevonden worden, en de vondst zit het nieuwe
-> Weer een volk en GW tot stand gebracht door een rechter, net als in de EU.
Echter, doordat iedereen zijn schouders eronder heeft gezet en deze uitnodiging van Story heeft aanvaard blijkt achteraf dat hij gewoon intra viris heeft gehandeld, niks heeft toegevoegd en slechts pouvoir constitué is geweest en vertegenwoordiger is geweest van een al bestaand één volk en intra viris heeft gehandeld. = paradox van politieke representatie ook hier zichtbaar
—————–> Ook volk in Amerika bestond niet voorafgaand aan de grondwet. Het is de grondwet en een bepaalde uitleg daarvan geweest door een rechter die het volk in Amerika heeft laten bestaan – geen verschil met EU: ook daar volk onstaan als gevolg van een rechterlijke uitspraak. Het zijn dus de representaties die maken dat we één volk zijn. Niet alleen in EU maar ook in eenheidsstaten zoals Amerika
————-> Ook in Amerika rechter gefungeerd als pouvoir constituant.
Een steeds hechter verbond van volkeren- preambule verdrag van Rome
-> Wij de volkeren van Europa
-> Door te spreken van een steeds hechter verbond vooronderstel je dat er dus al zoiets als een politieke eenheid is en dat er zoiets is dat ons als Europeanen onderscheidt van de rest van de wereld en dat er dus al iets is wat ons als Europeanen samenbindt. Er wordt al een Europees volk voorondersteld in de preambule van het verdrag van Rome
Dit maakt het ontstaan van een EU volk duidelijk – ontstaan via de alternatieve visie op politieke representatie
Toepassingsaspect: vooronderstelde eenheid verdrag van Rome gemeenschapsrecht ( bijvoorbeeld in HVJEU Van Gend en Loos voorondersteld dat deze het karakter aan nam van marktburgerschap)
Scheppingsaspect: gemeenschapsrecht (HVJEU, 3 TFEU, Dassonville, Keck) -> maakt daadwerkelijk EU tot een politieke eenheid (Volk van commonwealth)
Aan de ene kant voorondersteld het verdrag dat er iets is dat ons gemeenschappelijk is en dat het gemeenschapsrecht daar een uitdrukking van is, maar het is juist door dat gemeenschapsrecht dat wij onszelf daadwerkelijk als een politieke eenheid gaan zien: We cannot say we, someone has to say we.
Let op: deze eenheid is slechts voorondersteld
-> Als iemand zegt ‘Wij’ is dit slechts voorondersteld en moet dit telkens opnieuw in veranderde context bewezen worden: dit geschiedt dan dus door de representaties (3 TFEU, Van Gend en Loos)
-> voorondersteld op fundamenteler niveau: preambule verdrag van Rome gaat ervanuit dat er ooit eerder een grenstrekking heeft plaatsgevonden in het verleden welke Europa heeft gescheiden van de rest van de wereld in iets wat ons samenbindt en tot Europeanen maakt wat de rest van de wereld niet heeft. Echter, deze grenstrekking valt niet te achterhalen: Marleau-ponty; een verleden dat nooit een heden was. We weten niet welke landen bij de vooronderstelde politieke eenheid horen en welke niet. Dit moet telkens in veranderde context uitgevonden worden en opnieuw bewezen worden. Dit maakt van de EU een toekomst dat nooit een heden wordt; de EU is ten principale haar grenzen nooit zeker. Er zit daarom een kern van grondeloosheid in de stelling ‘Wij de volkeren van Europa’, omdat we nooit zullen weten wie daar nu precies bijhoren en dat ook nooit zullen weten.
Zo hoeft bijvoorbeeld de vooronderstelde eenheid niet samen te vallen met de geografische grenzen van Europa; zo laat Brexit zien.
Weerleggingen van de eensgezindheid tussen BverfG en Koopmans – wat zegt de alternatieve visie
1) De EU is geen politieke eenheid
-> Politieke eenheid is al voorondersteld vanaf het prille begin in de preambule van het verdrag van Rome: ‘Wij de volkeren van Europa’
2) Er is geen Europees volk: relatieve homogeniteit ontbreekt
-> Er bestaat een EU volk, al is dit niet de dikke notie van een volk zoals we deze kennen in een natiestaat, meer een civic demos in de zin van een commonwealth: groep mensen die samen optrekt ter realisatie van een gemeenschappelijk belang: realiseren van de gemeenschappelijke markt ( marktburgers; sinds Van Gend en Loos) Echter. Het bestaat van een Europees volk hoeft niet te betekenen dat wij onze identiteit als nationale volkeren op gaan geven een deelstaten zullen vormen van één Europees volk als een federatie. Het bestaat van een Europees volk sluit het bestaan van nationale volkeren niet uit: beide zijn commonwealhts; geen zero sum game.
3) Politieke eenheid als eindpunt van het integratieproces: eerst economische en juridische schotten weghalen, daarna ook politieke waarna wij een politieke eenheid zullen worden ( en deelstaten zullen worden van een Europese federatie onder de noemer van één Europees volk)
-> Politieke eenheid wordt vanaf het prille begin voorondersteld in de preambule van het verdrag van Rome en in die zin vormt de politieke eenheid juist het startpunt van het integratieproces. Het integratieproces ziet juist op het vormgeven van die politieke eenheid, door telkens te bepalen welke zaken we op gemeenschappelijk niveau willen uitoefenen en welke zaken we op niveau van de lidstaten willen blijven behouden . Dit is een voortdurende strijd en ook deze strijd is per definitie nooit af: we zullen nooit definitief een bevoegdheidsverdeling kunnen maken. Het is een voortdurende afweging die telkens in veranderde context bepaald moet worden
4) integratie is een proces van ontgrenzing
-> integratie is een proces van ontgrenzing: het weghalen van schotten. Welke gepaard gaat met een nieuwe begrenzing genaamd ‘Europa’ : tegenover de buitenwereld en tegenover de mensen binnen deze politieke eenheid: gaat gepaard met het instellen van interne en externe grenzen ( migranten : binnen de politieke eenheid uitsluitingen)
