PODSTAWY HOLLYWOODZKIEGO SYSTEMU STUDYJNEGO Flashcards
(24 cards)
PODSTAWY HOLLYWOODZKIEGO SYSTEMU STUDYJNEGO
Po wprowadzeniu Kodeksu Hayesa zaczęły powstawać typowe konserwatywne melodramaty. Typ kobiety upadłej zostaje zreinterpretowany, zaczęto wprowadzać model kobiety wyjątkowej, wyemancypowane, pewne siebie, podejmujące za siebie decyzje. Przykładem są „Jezebel” i „Przeminęło z wiatrem”
1939 – “Przeminęło z wiatrem” – Victor Fleming ,David Selznick
1939 – “Przeminęło z wiatrem” – 5 reżyserów (głównie Victor Fleming ,David Selznick) kiedy kupiono prawa do powieści Margaret Mitchell. Selznick ciągle zmieniał reżyserów, Fleming jest ostatecznie wpisanym reżyserem, gdyż zagroził on związkami zawodowymi, Jednak jest to głównie film Selznicka. Długi czas trwania filmu, bogata scenografia i kostiumy. Film był w technikolorze co uczyniło go wizualnym przełomem. Zdobył aż 8 Oscarów. Film powstawał od 1936r. Film był dystrybuowany przez kina MGM.
1939 – “Przeminęło z wiatrem” – Victor Fleming ,David Selznic fabuła
1939 – “Przeminęło z wiatrem” – Victor Fleming ,David Selznick
- Młoda kokietka Scarlet uwodzi wszystkich chłopców. Wyznaje miłość Ashleyowi który ma poślubić kuzynke. Wybucha wojna i Scarlet przyjmuje oświadczyny od Hamiltona, od razu biorą ślub ale on umiera na wojnie. Scarlet zamieszkuje z żoną Ashleya(Melani) i Reth butler zaczyna flirtować ze Scarlet. Wojna jest coraz cięższa, Scarlet ucieka z Melani i jej dzieckiem, wracają do domu Scarlet, gdzie okazuje się że jej matka umarła a cała wieś jest spalona. Rodzina zamieszkuje teraz na wsi, Scarlet zabija z rewolwera dezertera, przegrane wojska konfederacji wracają do domów. Scarlet wychodzi za mąż za kenediego dla pieniędzy, mają sklep oraz dobrze kwitnący tartak, 2 mąż jej umarł. Postanowiła wyjść za mąż Retha butlera i są bogaci. Mają córkę ale Scarlet cały czas ma w głowie Ashleya i reth uważa ją za niewdzięczną. Umiera im córka spadając z konia, następnie umiera żona Ashleya. Scarlet zdaje sobie sprawę że kocha Retha ale jest już za późno on postanawia ją opuścić, już dość się naczekał przez ostatnie lata. Ostateczną decyzją Scarlet jest powrót do Tarty (rodzinnego domu)
1938 – „Jezebel” - William Wyler
1938 – „Jezebel” - William Wyler (mogą Cię prosić o podanie innych jego filmów, bo ma dużo, więc warto pamiętać).W rolach głównych - Bette Davis i Henry Fonda. Produkcja Warner Bros.Co <Bette Davis podała WB do sądu, że dają jej zbyt chujowe role jak na taką skalę aktorki (i że dostaje lepsze, gdy jest wypożyczana do innych studiów) wygrała i mogła sobie sama wybrać rolę i wybrała to> Przedstawienie kobiety buntowniczej, stanowczej i dumnej co było rzadkością w tamych czasach. Wyraźny konflikt jednostka vs społeczeństwo.
1938 – „Jezebel” - William Wyler fabuła
1938 – „Jezebel” - William Wyler fabuła - Julia to piękna ale uparta dziewczyna z wyższych sfer zaręczona z Presiem – poważnym bankierem. Julia jest bardzo zbuntowana i cały czas oczekuje że Presie będzie ją stawiał na pierwszym miejscu przed obowiązkami zawodowymi. Para wspólnie wybiera się na bal Julia powinna ubrać białą suknie tak jak nakazuje to tradycja ale z przekory kupuje czerwoną sukienkę, wywołując skandal na balu. Mimo upokorzenia Presie odprowadza ją i razem tańczą. Przez zaistniały konflikt Priesie zrywa zaręczyny. Julia żałuje swego czynu, pragnie odzyskać narzeczonego. Po roku dowiaduje się że będą on ponownie w Nowym Orleanie, jednak wraca on z żoną z która doskonale do niego pasuje. Chce aby był zazdrosny i zaczyna kokietować innych mężczyzn, jeden z chłopaków mówi prawdę że to strategia Julii, co kończy się ustawką. W tym pojedynku postrzelony zostaje ten chłopak którego kokietowała i wtedy zdała sobie sprawę do czego doszło przez jej upartość. Wybucha epidemia i pustoszy miasto, Priesie zostaje zarażony i trafia do kolonii dla odosobnionych, Julia pokazuje skruchę i błaga żeby mogła tam z nim pojechać. Julia przyjeżdża do jego domu i razem z jego żoną się nim opiekują. Z racji że Julia jest większą „wojowniczą” i zna więcej języków itp. Niż żona Priesiego więc ona zgadza się żeby Julia z nim pojechała. Film kończy się tym że Julia jedzie z bardzo schorowanym Priesim na wyspę dla chorych.
William Wyler - inne filmy
1959 - „Ben Hur” – William Wyler
1953 - „Rzymskie wakacje” – William Wyler
1946 – „Najlepsze lata naszego życia” – William Wyler
1931 – „Frankenstein” – James Whale
1931 – „Frankenstein” – James Whale – jeden z pierwszych horrorów dźwiękowych, ugruntował horror jako pełnoprawny gatunek. Jest to symbol kina grozy. Potwór był przedstawiony jako ofiara ludzkiej pychy i niezrozumienia. Ważne egzystencjalne pytania o granice nauki, boską ingerencję. Wprowadził nowy wzorzec bohatera (tragiczny potwór).
1931 – „Frankenstein” – James Whale fabuła
1931 – „Frankenstein” – James Whale – Obsesyjny młody naukowiec Frankenstein usiłuje stworzyć człowieka i igra z losem, razem ze swoim pomocnikiem Fritzem wykradają po pogrzebach zwłoki, albo zbierają wisielców, wykrajają najlepsze części cała i zszywają je ze sobą tworząc idealnego człowieka. Fritz poległ w zadaniu kradzieży mózgu, rozbił słoik z mózgiem dobrego człowieka i zabiera mózg przestępcy co w ich mniemaniu sprawi że potwór będzie zły. Narzeczona Frankensteina bardzo się o niego martwi, siedzi cały czas w wieży i obsesyjnie oddaje się badaniom, jej interwencje są na nic. Wreszcie burza, Frankenstein podnosi ciało potwora i w połączniu ze wszystkimi elektronami i piorunem, udaje się ciało ożywa. Na początku potwór jest miły i posłuszny, kiedy odkrywa pochodnie jest przerażony i zaczyna być agresywny. Zamykają potwora w celi a Fritz znęca się nad nim biczem i ogniem aż potwór go zabija. Frankenstein postanawia uśpić potwora, wyczerpany mdleje, zostaje Profesor uniwersytecki Frankensteina zaczynając sekcję z planem zabicie potwora, jednak on sie ocknął i zabił profesora. Potwór ucieka, błąka się po mieście, młoda dziewczynka zaprasza go do rzucania kwiatków na wode, potwór nie rozumiejąc zabawy wrzuca dziewczynkę do wody a ona tonie. Wystraszony ucieka, wprost do pokoju narzeczonej Frankensteina w dzień ich ślubu, nie zabija jej jednak wyrządza jej jakąś krzywdę która nie jest pokazana. Ojciec utopionej dziewczynki wyłowił ciało. Wznieca bunt i całe miasto idzie z pochodniami zabić potwora z Frankensteinem na czele. Kiedy Frankenstein się lekko oddala potwór zaciąga go do starego wiatraka gdzie ze sobą walczą. Frankenstein spada z wysokości jednak przeżywa, wieśniacy podpalają wiatrak i potwór zostaje spalony żywcem.
„Frankensteina”
„Frankensteina” jest czasem odczytywany w kategoriach queeru, zwłaszcza ponieważ James Whale był homoseksualisą. Inność potwora jest pokazana jako piętno, ale nie oznacza zła
NIRA
W 1933 prezydentem został Franklin Delano Roosevelt. Wprowadził on NIRA (National Industrial Recovery Act), która znacjonalizowała film amerykański. Na mocy NIRA pozwolono przemysłowi filmowemu na niektóre praktyki monopolistyczne, co zniosło wcześniejsze ustalenia. Skrzywdziło to niezależnych kinowców. NIRA uratowała Hollywood przed wielkim kryzysem, ale za cenę monopolizacji przemysłu przez 8 głównych studiów.
8 głównych studiów Hollywood:
– Wielka Piątka:
1. Paramount
2. Fox
3. RKO
4. MGM
5. Warner Bros
– Mała Trójka
1. Universal
2. Columbia
3. United Artists
Niezależne spółki produkcyjne:
– Walter Wanger Productions
– Selznick International Pictures
Niezależne spółki
Niezależne spółki nie były takie niezależne, bo korzystały z gwiazd zakontraktowanych w większych studiach za określoną cenę. Na skutek kryzysu 1929 niektóre studia oddawały się pod zarząd bankowy. Aby uniknąć bankructwa w 1935 Fox zjednoczył się z 20th Century i powstało 20th Century Fox. W połowie lat 30. system zaczął się zmieniać. Producenci mieli zbyt dużą władzę. Nie wyrabiali się z obowiązkami. Dokonano decentralizacji przez zwiększenie liczby producentów i rzadziej przez większą swobodę artystyczną dla twórców. Po dużych inwestycjach w dźwięk, wytwórnie popadły w duże kryzysy. Jedyną wytwórnią, przynoszącą zysk w pierwszej połowie lat 30. było MGM. Przez kryzys spadła frekwencja w kinach, po dużych inwestycjach w dźwięk wytwórnie popadły w duże kryzysy.
MGM
1933 – Joseph Schenck z MGM, wykorzystując chorobę Irvinga Thalberga, przeprowadza
decentralizację produkcji. Angażował się w powstanie filmu na każdym etapie produkcji. Schenck zatrudnił Waltera Wangera i Davida O. Selznicka jako nowych producentów. Wangera Jedynym sukcesem była “Królowa Krystyna” z Gretą Garbo. Selznick odnalazł się w MGM. Tworzył “all-star movies” – filmy, w których cała obsada była wypełniona gwiazdami. W 1935 Selznick odszedł z MGM, ponieważ miał ograniczone budżety. W 1936 Thalberg zmarł przez co MGM stanęło na skraju kryzysu. Podzielono studio na unity produkcyjne, każdy odpowiedzialny za inny gatunek. W drugiej połowie lat 30., przez kodeks Hayesa, bohaterami stały się dzieci i młodzież.
Pod koniec lat 30 stworzyli „Czarnoksiężnika z krainy Oz” z Judy Garland w roli głównej, Film przenosi Dorotkę z szarego Kansas do kolorowej krainy co pokazuje atrakcyjność kina względem codziennego życia. Nie był wielkim sukcesem ale nie był też klapą finansową co rozczarowało MGM. Artur Freed napisał piosenki do filmu, co dało mu dużą popularność, ze względu na wiele przetasować na stanowisku reżysera, Freeda uważa się za prawdziwego autora filmu.
Bracia Marx przez parę lat współpracowali z MGM gdzie odpowiedzialny za nich był Irving Thalberg do swojej śmierci. (1935-„Noc w Operze”, 1941- „Dom towarowy”) Jednak w MGM ich humor został mocno utemperowany
MGM filmy
1935 – „Znak wampira” – Tod Browning – Bela Lugosi roli głównej
1932 – „Dziwolągi” – Tod Browning – opowiada o artystach cyrkowych, wśród których wielu ma mutacje genetyczne. Relacje ich z „normalnymi” są przepełnione niechęcią i agresją, film operuje groteską.
WALTER WANGER PRODUCTIONS
WALTER WANGER PRODUCTIONS
W 1934 Wanger opuścił MGM i założył Walter Wanger Productions
SELZNICK INTERNATIONAL PICTURES
Selznick po odejściu z MGM założył Selznick International Pictures. W 1935 podpisał umowę z United Artists. Według tej umowy miał im dawać 10 filmów rocznie, co było niewykonalne i nigdy niezrealizowane. Selznick ingerował we wszystkie produkcje i nie dawał reżyserom wolności artystycznej, co zwalniało produkcję. United Artists nie narzekało, bo 3-4 filmy, które Selznick dostarczał rocznie były wielkimi hitami. Selznick podpisał umowę z Pioneer Pictures, należące do Meriana C.Coopera, które dostarczyło filmowi bogatego technicoloru. 1939 Selznick podpisał umowę z Hitchcockiem, wiedząc że jego dotychczasowy styl pracy się nie sprawdza i potrzebuje nowego, pewnego reżysera. Współpraca Selznicka i Hitchcocka była bardzo burzliwa.
WARNER BROS
WARNER BROS
1931-1933 – Darryl F. Zanuck szefem produkcji, Zanuck kładł nacisk na filmy kryminalne i gangsterskie. Odejście Zanucka doprowadziło do decentralizacji. Wprowadzono system nadzorczy, unity produkcyjne odpowiedzialne za konkretne gatunki . Hall B. Wallis został nowym szefem produkcji. On sam nie produkował filmów, jedynie nadzorował twórców w różnych unitach. Kładł nacisk na wyższej jakości produkcje, głównie historyczne ale też biopiki. Powstawały również filmy swashbucklerskie
W 1933 Zanuck przeszedł do 20th Century Pictures, które połączyło się z Foxem.
standaryzacja unitów produkcyjnych:
1937 – standaryzacja unitów produkcyjnych:
- musicale (Ruby Keeler i Dick Powell)
- swashbucklery ( historyczne, bohater romantyczny, pojedynki np.:zorro)
- kryminały
- biopiki
- unit Briana Foya (b-klasowe filmy np. „Światła Nowego Jorku”)
- unit Mervyna LeRoya (rozwiązany po 4 porażkach)
tanie serie filmowe
Widząc, że b-klasowe filmy mogą odnosić sukces, zaczęto tworzyć tanie serie filmowe. Niektórzy aktorzy wytaczali procesy sądowe swoim wytwórniom. James Cagney i Bette Davis oskarżyli Warner Bros o obsadzenie ich w rolach nieoddających ich sławy i nierozwijających ich karier. Bette Davis była uważana za zdolną aktorkę i była często wypożyczana do innych studiów, te role były zazwyczaj bardziej docenione niż jej role w Warner Bros, które z czasem Bette zaczęła odrzucać. Warner wygrałby proces z Davis, lecz wiedzieli, że jest to dla nich PR-owo szkodliwe. Poddali się i pozwolili jej wybrać rolę.
WARNER BROS film
1933 – „Gabinet Figur Woskowych” – Michael Curtiz
UNIVERSAL
Universal nie był w Wielkiej Piątce. Stawiano tam więc na nacisk na tańsze kino gatunkowe, mniej ambitne. Universal postawił na horrory i zdominował ten gatunek. Miał swoją „galerię monstrów”. Dzięki horrorom mógł się rozwijać. Carl Jr. Leammle był szefem studia i głównym producentem Universalu. James Whale, po sukcesie swojego „Frankensteina” chciał się rozwijać w stronę większego budżetu i wyższej jakości produkcji. „Narzeczona Frankensteina” była pierwszym a-klasowym horrorem. Whale zaangażował się w reżyserię musicalu „Showboat”, wzięli na to dużą pożyczkę ale nie znali się na musicalach i nie zdążyli tego spłacić i Leammle został zwolniony a Universal trafił pod rząd bankowy. Nowym szefem został Robert H. Cochrane. Zamknięto oddział Universali w Niemczech, zaczęto produkować b-klasowe filmy sci-fi, to również się nie przyjęło. Znowu była rotacja i wymieniono szefów, teraz zatrudniono Mae West, Bing Crossby i komik W.C. Fields. Którzy zwrócili studio w stronę komedii. To okazało się dobrym ruchem. W 1939 Universal zaczął znowu przynosić zyski, pierwszy raz od 5 lat. Pod koniec lat 30 wrócono do horrorów. Powstał „Syn Frankensteina” ale nie był już James Whale reżyserem. „Dracula i Frankenstein” jako pierwsze wykształciły cechy tego gatunku. W większości horrory były oparte na pierwowzorach literackich. Jack Pierce – wybitny charakteryzator, odpowiedzialny za wizerunki Draculi i Frankensteina
UNIVERSAL filmy
1931- „Dracula” – Tod Browning – Bela Lugosi w roli głównej
1931- „Frankenstein” – James Whale – Boris Karloff w roli głównej
1932 – „Mumia” – Karl Freund – Boris Karloff w roli głównej
1933 – „Niewidzialny człowiek” – James Whale
1934 – „Czarny kot” – Edgar G. Ulmer – Bela Lugosi i Boris Karloff w rolach głównych
1935 – „Wilkołak z Londynu” – Stuart Walker
1935 – „Narzeczona Frankensteina” – James whale
1939 – „Syn Frankensteina” – Rowland V. Lee – Boris Karloff i Bela Lugosi w rolach głównych
RKO
1928 – powstanie wytwórni RKO na fali przełomu dźwiękowego. Tworzyli głównie musicale Marka Sandricha z duetem Ginger Roberts-Fred Astaire(np.:1935 „Panowie w Cylindrach”, 1935 „Wesoła rozwódka”). Sposób tańca Freda Astairea zrewolucjonizował taniec w musicalach.
1933 – „King Kong” – Merian C. Cooper, Ernst Schoedsack – połączenie filmu grozy z filmem przygodowym. Wprowadził pierwszą znaną „scream queen” – Fay Wray – postać kobieca, której rola sprowadza się do krzyku.
UNITED ARTIST
1932 – „Biały Zombie” – Victor Halperin – Bela Lugosi w roli głównej
W latach 30 wykształciła się formuła horrorów opartych na monstrum
