SKANDYNAWIA Flashcards
(7 cards)
Kino skandynawskie
Kino skandynawskie było ważne w epoce kina niemego (Victor David Sjostrom, Carl Theodor Dreyer). Ich passa załamała się w latach 30. Większość artystów wyjechało i poprzez dźwięk zaczęły wybijać się jedynie duże wytwórnie. Zamiast tego popularność zaczęła zyskiwać Ingrid Bergman.
DANIA
1955 – “Słowo” – Carl Theodor Dreyer (wytwórnia Palladium) – najpopularniejszy film Dreyera po wojnie, Duża religijność (popularny motyw w kinie skandynawskim). Długie, wyciszające ujęcia wzmacniające duchowość. Film jest na podstawie sztuki teatralnej. Wielu twórców skandynawskich było przede wszystkim twórcami teatralnymi. Scenografia, ruch kamery i montaż były ograniczone. Scena zmartwychwstania też nie zawiera efektów specjalnych tylko jest pełna cichem mocy i szczerej wiary.
1955 – “Słowo” – Carl Theodor Dreyer
1955 – “Słowo” – Carl Theodor Dreyer (wytwórnia Palladium) – najpopularniejszy film Dreyera po wojnie, Duża religijność (popularny motyw w kinie skandynawskim). Długie, wyciszające ujęcia wzmacniające duchowość. Film jest na podstawie sztuki teatralnej. Wielu twórców skandynawskich było przede wszystkim twórcami teatralnymi. Scenografia, ruch kamery i montaż były ograniczone. Scena zmartwychwstania też nie zawiera efektów specjalnych tylko jest pełna cichem mocy i szczerej wiary. Członkowie rodziny różnią się relacjami z wiarą. Akcja dzieje się w rodzinnej wsi poznajemy rodzinę składającą się z Taty, mamy, 1 syn - Mikkel bez wiary, 2 syn – Johannes uważa się za Jezusa, 3 syn – Anders młody i zakochany po uszy. Mama jest ponownie w ciąży ale martwi się o stan psychiczny Johannesa. Anders kocha się w córce sąsiada ale obie rodziny nie zgadzają się na ich związek ze względu na inne odłamy protestantyzmu. Matka rodziny zaczyna rodzić, jej stan się pogarsza i w trakcie porodu są mocne komplikacje mimo wezwania lekarzy i pastora, dziewczynka przeżywa natomiast matka w nocy umiera. Mikkel jest zdruzgotany co nasila jego kryzys wiary. Johannes zniknął i nikt nie wie gdzie jest, teraz rodzinie brakuje jego słów. W obliczu tragedii wszyscy we wsi czują się dotknięci i sąsiad zgadza się na związek swojej córki i Andersa. Bardzo długa scena pogrzebu mamy. Nagle powraca Johannes bardziej normalny niż do tej pory, przy trumnie matki wzywa ją do powrotu do żywych, następuje wielki cud mama zmartwychwstaje do życia budzi ją tytułowe „słowo” wiary i miłości.
SZWECJA
Szwedzka kinematografia była największa i najważniejsza ze Skandynawii. Szwedzi uważali Hasse Ekmana za swojego największego aktora i reżysera, ale był on mało popularny poza Szwecją.
1951 – “Panna Julia” – Alf Sjoberg
1951 – “Panna Julia” – Alf Sjoberg - Duża teatralność. Akcja filmu toczy się w pod koniec XIX wieku. Młoda panna Julia, która zerwała zaręczyny, żyje w posiadłości ze swoim ojcem. Jest zauroczona kamerdynerem swojego Ojca. Spędzają razem noc na tańcach i rozmowach. Zbliżają się do siebie i zaczynają planować wspólną ucieczkę do Szwajcarii, gdzie mogli rozpocząć wspólne życie, pomimo iż kamerdyner ma już narzeczoną która jest kucharą od Julii i jej ojca. Julia ma wewnętrzną walkę ze sobą pomiędzy wychowaniem ojca a matki, retrospekcja mamy Julii patrząc na jej obraz pokazuje że jej mama była silną, niezależną, feministyczną kobietą która nienawidziła mężczyzn – Julia wspomina ją z podziwem. Mimo iż na początku wydają się szczęśliwi to Kamerdyner zaczyna za bardzo dominować oraz przypominać Julii o jej arystokratycznym pochodzeniu. Finalnie jednak się kłócą i nie uciekają. Motyw ptaka którego Julia tak bardzo kocha to ona sama zamknięta w klatce bycia arystokratką, ale kamerdyner się denerwuje i każe zabić ptaka, dla Julii to był szok że brutalnie niszczy coś co ona kocha. Pogania Julie a ona zaczyna rozumieć że on dzięki niej chce podnieść swój status a nią gardzi. Finalnie kamerdyner mówi że nigdzie nie pojadą to była głupia fantazja. Julia wstrząśnięta wydarzeniami i upokorzona. Kamerdyner podsuwa jej brzytwę i sugeruje samobójstwo. Julia zabija się i znajduje ją ojciec.
1957 – “Siódma pieczęć” – Ingmar Bergman
1957 – “Siódma pieczęć” – Ingmar Bergman – Max Von Sydow w roli głównej. Ojciec Bergmana był pastorem. Religijne wątpliwości w filmie wziął ze swojego życia. Scenariusz był pracą dyplomową, dzięki czemu rozwiniętych jest wiele ról. Rycerz powraca z wyprawy krzyżowej. Gdy po rycerza przychodzi Śmierć, ten wyzywa ją na szachowy pojedynek o własne życie. Wędrówka przez dotknięte zarazą terytorium, którego mieszkańcy miotają się pomiędzy sacrum surowych praktyk pokutnych a profanum nieskrępowanej zabawy i nieprawości, podsyca w zobojętniałym Blocku refleksję nad losem człowieka. Świadom zbliżającego się końca, znużony swoją egzystencją rycerz nie stara się wygrać, co przedłużyć samą grę i zyskać na czasie, by znaleźć odpowiedzi na dręczące go pytania o istnienie Boga, sens ludzkiego życia i istotę przemijania. Rozmyślanie nad nicością. Śmierć w trakcie gry używa podstępów i wyciąga od żołnierza jego strategie gry. wstawki z dupy, ślicznotka z mężczyzną i ich dzieciakiem, mąż widzi matke boską z dzidzią, jakiś kościółek, rozumiany o bogu i krzyżak zdradza strategie w szachy, pusta wioska ze ślicznotką, teatrzyk przejazdowy, ktoś się rucha w krzakach, jakaś procesja i ludzie sami się katują, ten cyrkowiec, mąż skacze jak głupi na stole bo mu karzą, sługus krzyżaka wyciął ziomkowi oczy, zdradzony mąż pojechał z nimi do lasu, mąż znalazł żonę, aktor co zdradził wszedł na drzewo i śmierć ścięła to drzewo, spalili tą kobietę, co była dziwką i czarownicą, koło kościółka, ten co miał wydłubane oczy, teraz nie miał wydłubanych i umarł se randomowo, mąż od ładnej widzi śmierć, nikt inny poza nim nie widzi, jak wszyscy dotarli do domku tego rycerza to przyszła po nich śmierć, to małżeństwo z dzidziusiem przeżyło ale mąż nadal widzi śmierć.
Kino skandynawskie
Kino skandynawskie słynęło również ze swobody obyczajów. “Wakacje z Moniką” Bergmana z 1953 był jednym z pierwszych mainstreamowych filmów, w którym pojawił się nagi biust. W Ameryce wyszedł w skróconej formie jako “Monica, a story of a bad girl”.
