çizgili kas hastalıkları patolojisi Flashcards
(46 cards)
genel reaksiyonlar;
sinir
-demiyelinizasyon (segmenter)
-aksonal dejenerasyon
-sinir rejenerasyonu
-reinnervasyon
genel reaksiyonlar;
kas lifi
-nekroz
-vakuolizasyon
-rejenerasyon
-atrofi
-hipertrofi
kas atrofisi
innervasyon kaybı
kullanmamak
kaşeksi
yaşlılık
primer miyopatiler
çizgili kas hastalıkları;
nörojenik
grup atrofisi
denervasyonu takiben, kas miyofibrilleri atrofiye uğrar ve genellikle, açılı bir şekil alır
yeniden innervasyon; lif boyutunu ve şeklini eski haline getirir ancak farklı bir motor birimin denervasyona uğramış bir miyofiber parçası yapabilir ve bu da lif tipinde bir değişikliğe yol açabilir
çizgili kas hastalıkları;
miyopatik
segmental miyofibrpk dejenerasyonu ve rejenerasyonu
miyofiber hipertrofisi
sitoplazmik inklüzyonlar
reinnervasyon
tip 1 ve tip 2 olarak bilinen kas liflerinin içeriğini ve dağılımını değiştirir
Tip 1: myoglobin ve oksidatif enzimler ile mitokondri yönünden zengindir, Tonik Kontraksiyon; ATPaz, pH 4.2 ile koyun pH 9.4 ile açık boyanır
Tip 2: glikolitik enzimlerce zengindir; Hızlı Fazik Kontraksiyon
Motor nöron lif tipini belirlediği için, motor ünite ait tüm kas lifleri aynı tiptir
primer kas hastalıkları, kas innervasyonunu bozan bozuklukların neden olduğu sekonder nöropatik değişikliklerden ayırt edilmelidir
Kazanılmış kas hasarları da belirgin değişikliklere yol açar.
-kasların uzun süreli kullanılmaması (örneğin uzun süreli yatak istirahati), tip 2 lifleri tip 1 liflerden daha fazla etkileme eğiliminde olan fokal veya yaygın kas atrofisine yol açabilir
-eksojen veya endojen (örneğin Cushing sendromunda) glukokortikoid maruziyeti, proksimal kaslarda ve tip 2 miyofiberlerde atrofiye neden olabilir
iskelet kasının kalıtsal bozuklukları
kas distrofileri veya miyopatiler olarak adlandırılan konjenital kas hastalıkları, çeşitli nükleer ve mitokondriyal genlerdeki mutasyonlardan kaynaklanır ve istemsiz kasılmalar (miyotoni) veya güçsüzlük ile kendini gösterir
bu bozuklukların bazılarında anormallikler doğumdan itibaren mevcuttur, diğerlerinde ise kaslar doğumda sağlıklıdır ve bozukluk zamanla gelişir
klinik olarak heterojendirler: bazılarında iskelet kası hastalığın ana bölgesidir, bazılarında ise ek organlar (örneğin kalp) tutulur
En yaygın muskuler distrofiler
distrofin adı verilen büyük bir yapısal proteinin işlevini bozan mutasyonların neden olduğu X’e bağlı resesif bozukluklardır
sonuç olarak bu hastalıklara distrofinopatiler denir
Duchenne Kas Distrofisi (DMD) ve Becker Kas Distrofisi (BMD) bu gruptaki en önemli iki hastalıktır
DMD insidansı yaklaşık 3500 canlı erkek doğumda 1’dir ve her zaman ölümcül bir seyir izler
erken çocukluk döneminde klinik olarak belirginleşir; çoğu hasta ergenlik çağında tekerlekli sandalyeye mahkumdur ve erken yetişkinlik döneminde hastalıklarından ölür
Becker tipi muskuler distrofi daha az yaygın ve daha az şiddetlidir
Distrofin- glikoprotein kompleksi
bu glikoprotein kompleksi sarkolemmayı laminin-2 gibi hücre dışı matris proteinlerine ve hücre içi hücre iskeletine bağlamaya yarar
distrofin, distroglikan ve sarkoglikanlardan oluşur
plazma zarını kaplar ve miyofiber içindeki hücre iskeleti ile hücre dışındaki bazal membran arasında bir bağlantı görevi görür, böylece kas kasılması sırasında miyofibere ve hücre zarına mekanik stabilite sağlar
Kompleksteki kusurlar, kalsiyum akışına izin veren küçük membran yırtıklarına yol açarak, miyofiber dejenerasyonu ile sonuçlanan olayları tetikleyebilir
Diğer X’e bağlı ve otozomal musküler distrofiler
Miyotonik Distrofi
Ekstremite kuşağı kas distrofileri
Emery-Dreifuss Kas Distrofisi
Facioscapulohumeral distrofi
Miyotonik Distrofi
bir grup kasın sürekli istemsiz kasılması olan miyotoni, miyotonik distrofide kardinal nöromusküler semptomdur
hastalar genellikle, örneğin bir tokalaşmadan sonra, tutuşlarını gevşetmede sertlik ve zorluk bildirirler
Emery-Dreifuss Kas Distrofisi
çekirdekte bulunan yapısal proteinleri etkileyen mutasyonların neden olduğu genetik olarak heterojen bir hastalıktır
Ekstremite kuşağı kas distrofileri
bu musküler distrofiler tercihen gövde ve ekstremitelerin proksimal kaslarını etkiler
Facioscapulohumeral distrofi
normalde matür dokularda baskılanan bir transkripsiyon faktörü olan DUX4’ün ekspresyonuna yol açan genetik değişikliklerin neden olduğu otozomal dominant bir musküler distrofi şeklidir
çoğu hasta genellikle yüz kaslarındaki ve omuzdaki zayıflığa bağlı olarak 20 yaşına kadar semptomatik hale gelir
büyük çoğunluğu normal bir yaşam belirtisine sahiptir
kanalopatiler, metabolik miyopatiler ve mitokondriyal miyopatiler
iskelet kasının diğer önemli kalıtsal bozuklukları; iyon kanallarındaki (kanaloptiler), metabolizmadaki ve mitokondriyal fonksiyondaki kusurların sonucudur
-iyon kanal miyopatileri
-mitokondriyal miyopatiler
-metabolik miyopatiler
miyotoni
anormal serum potasyum seviyeleri ile ilişkili tekrarlayan hipotonik felç atakları veya her ikisi ile karakterize edilen iyon kanallarındaki kalıtsal kusurların neden olduğu bir grup ailesel bozukluktur
hipokalemik ve hiperkalemik periyodik felçlerin her ikisi de geçici kas zayıflığı epizotlarıyla sonuçlanır
hipokalemik periyodik felç
felç atakları saatlerce veya günlerce sürebilir, egzersiz sonrası ve yüksek karbonhidratlı yemekler ile hızlandırılır
hiperkalemik periyodik felç
kasılma sırasında sodyum girişini düzenleyen iskelet kası sodyum kanalını kodlayan gendeki mutasyonlardan kaynaklanır
iyon kanalı miyopatileri
malign hipertermi; taşikardi, taşipne, kas spazmları ve hiperpirekui ile karakterize nadir görülen otozomal dominant bir sendromdur
bir kalsiyum akış kanalı olan riyanodin reseptörü RYR1’i kodlayan gendeki mutasyonlardan kaynaklanır
hastalar ameliyat sırasında halojenli anestezi ajanlar veya süksinil kolin aldıklarında semptomlar tetiklenir
belirsiz mekanizmalar yoluyla, mutasyona uğramış reseptörün anestezi maddeye maruz kalması sarkoplazmik retikulumdan artan Ca akışına yol açarak tetaniye ve aşırı ısı üretimine neden olur
mitokondriyal miyopatiler
hem mitokondriyal fonksiyon için kritik olan proteinleri hem de RNA’ları kodladıkları için mitokondriyal veya nükleer genomdaki mutasyonlardan kaynaklanabilir
mitokondriyal mutasyonların neden olduğu bozukluklar anneden geçer
mitokondriyal miyopatiler genellikle erken yetişkinlikte proksimal kas zayıflığı ve bazen de oküler kas sisteminin şiddetli tutulumu (dış oftalmopleji) ile kendini gösterir
bazı mitokondriyal hastalıklar normal kas morfolojisi ile ilişkilendirilirken, diğerleri anormal mitokondri kümeleri gösterir; ikincisi düzensiz kırmızı bir görünüm verir -RAGGED RED FIBERS
metabolik miyopatiler
en yaygın olanları bir glikojen depo hastalığı olan McArdle hastalığı ve bir lizozomal depo hastalığı olan Pompe hastalığıdır
McArdle Hastalığı
miyofosforilaz eksikliği
miyofiberlerin kısa, güçlü egzersizler sırasında glikojeni kullanma yeteneğinin olmaması ile sonuçlanır
egzersiz intoleransının yanı sıra egzersizin neden olduğu kas krampı ve miyoglobinüriye yol açar
Pompe Hastalığı
asit alfa glukozidaz eksikliği
kalpte, karaciğerde ve kasta (infantil tip) ve kasta (yetişkin başlangıçlı tip) glikojen birikimine neden olur
erişkin başlangıçlı tip, ağırlıklı olarak solunum kasları ve diyaframın tutulduğu proksimal miyopatiye neden olur
tedavisi için enzim replasman tedavisi mevcuttur